Wiązanie cegieł w murze
Wiązanie cegieł ma na celu równomierny rozkład naprężeń ściskających w murze. Wyróżnia się
pięć sposobów wiązania cegieł, a mianowicie:
1. wiązanie pospolite (blokowe, kowadełkowe) – w wiązaniu tym warstwy wozówkowe przykrywane
są warstwami główkowymi (rys. 1). Spoiny pionowe jednej warstwy przesunięte są względem spoin warstwy następnej o ¼ cegły. Zapoczątkowanie i zakończenie muru wykonuje się przy użyciu trzyćwierciówek (dziewiątek) w celu uzyskania w kolejnych warstwach przesunięcia spoin;
wiązanie pospolite
2. wiązanie krzyżowe (weneckie) – nazwa tego wiązania od występującego w licu muru krzyża
utworzonego przez spoiny trzech sąsiadujących warstw (rys. 2). W wiązaniu tym kolejne warstwy
wozówkowe są przesunięte względem siebie o ½ długości cegły;
wiązanie krzyżowe
3. wiązanie polskie (gotyckie) – w wiązaniu tym każda warstwa jest wozówkowo – główkowa,
a poszczególne warstwy nie różnią się od siebie (rys. 3). Spoiny pionowe jednej warstwy przesunięte są względem drugiej warstwy o ¾ cegły. Zapoczątkowanie i zakończenie muru w jednej warstwie wykonywane jest główkami, a w drugiej ćwierciówkami ułożonymi wozówkowo.
Zaletą tego wiązania jest jego ozdobność, a wadą to, że spoiny podłużne pokrywają się w kolejnych warstwach;
wiązanie polskie
4. wiązanie wielorzędowe (amerykańskie) – mur ułożony w wiązaniu wielorzędowym składa się
z (układanych na przemian) pięciu warstw wozówkowych i jednej warstwy główkowej.
Pionowe spoiny podłużne pięciu kolejnych warstw wozówkowych przykrywane są dopiero szóstą warstwą ułożoną główkowo;
wiązanie wielorzędowe
5. wiązanie wendyjskie – mur w wiązaniu wendyjskim składa się z kolejnych warstw, w których
dwie cegły ułożone są wozówką, a jedna – główką do lica muru
.
wiązanie wendyjskie
Technologia nakładania zapraw
Wyróżnić można 8 sposobów nakładania zapraw w murach ceglanych .
1. Murowanie na puste spoiny polega na niecałkowitym wypełnieniu szczelin zaprawą budowlaną,
tj. pozostawienie kilkucentymetrowej luki od zewnętrznej strony lica muru.
2. Murowanie na pełne spoiny polega na całkowitym wypełnieniu szczelin zaprawą budowlaną.
3. Murowanie z częściowym nakładaniem zaprawy na boczną powierzchnię cegły polega na
naniesieniu zaprawy na część powierzchni bocznej cegły, tj. na kilka cm od jej dolnej krawędzi, która
ma przylegać do cegieł ułożonych uprzednio. W wewnętrznych rzędach muru cegły układane są bez
naniesienia zaprawy. Są wciskane w warstwę zaprawy już rozścielonej, która wypełnia szczeliny do
połowy ich wysokości. Całkowite wypełnienie szczelin pionowych następuje przy rozścielaniu
zaprawy pod następną warstwę.
4. Murowanie z nanoszeniem zaprawy na całą boczną powierzchnię cegły polega na nanoszeniu
zaprawy na całą boczną powierzchnię cegły. Sposób jest stosowany w mało plastycznych zaprawach.
5. Murowanie z wyciskaniem zaprawy. Cegły w zewnętrznych rzędach muru układa się na warstwie
zaprawy plastycznej o grubości od 2,5 do3 cm w taki sposób, aby dosunąć je do już ułożonych cegieł.
Przy tym zgarnia się już rozścieloną zaprawę i wciska się ją do szczelin pionowych.
Zapełnienie szczelin w wewnętrznych rzędach cegieł uzyskuje się przez ich wciśnięcie w rozścieloną
warstwę zaprawy. Wypełnienie wszystkich szczelin następuje przy rozścielaniu zaprawy pod następną warstwę cegieł.
6. Murowanie z wyciskaniem i podcięciem zaprawy kielnią. Cegły układane są na rozścielonej
warstwy dochodzącej do krawędzi muru. Nadmiar zaprawy wydostającej się na zewnątrz w czasie dosuwania i dociskania cegły jest zbierany (podcięty) kielnią. Sposób ten stosuje się przy wykonaniu muru na pełne spoiny.
7. Murowanie z dociskaniem kielnią. Przy układaniu cegły następuje jednoczesne zgarnięcie kielnią zaprawy z rozścielonej warstwy i przesunięciem jej do powierzchni bocznej uprzednio ułożonej cegły (przed cegłą dosuwaną).
8. Murowanie z rozbryzgiem zaprawy. Cegły układane są w wewnętrznych rzędach muru na warstwie
plastycznej zaprawy. Następnie następuje ich dociśnięcie do już ułożonych cegieł i wciśnięcie w dół, aż do całkowitego wypełnienia zaprawą szczelin pionowych.