RODZAJE WIĄZAŃ :

Wiązanie jonowe

* występuje między atomami z grup odległych od siebie np. 1 i 7, 2 i 7. Wiązanie to występuje w związkach NaCl, K2S, MgCl2, AlCl3.  Z obojętnych atomów tworzą się jony dodatnie (kationy) i jony ujemne (aniony). Między powstałymi jonami występują siły elektrostatycznego przyciągania. Te siły nazywane są wiązaniem jonowym. Na0 – e --> Na+, Cl0 + e --> Cl-                     

Wiązanie kowalencyjne – atomowe

*wiązanie atomowe czyste łączy atomy tego samego pierwiastka.

Wiązanie atomowe w cząsteczce wodoru powstaje przez uwspólnienie elektronów z obu atomów.               Utworzony wspólny dublet elektronowy w jednakowym stopniu należy do obu jąder atomowych.

H-H – dublet elektronowy

Cząsteczka chloru powstaje w wyniku utworzenia wiązania atomowego między dwoma atomami chloru. Wiązanie to powstaje przez utworzenie wspólnego dubletu elektronowego z elektronów pochodzących z różnych atomów chloru.

Cząsteczka tlenu powstaje z dwóch atomów tlenu poprzez wytworzenie dwóch wspólnych par elektronowych. W cząsteczce O2 występuje podwójne wiązanie elektronowe. 

Wiązanie atomowe spolaryzowane występuje w związkach typu NH3,HCL,CH4,H2S,S,H20

Polega na utworzeniu wspólnego dubletu elektronowego (elektrony pochodzą z obu atomów), który jest przesunięty w kierunku pierwiastka silniej elektroujemnego.

Cząsteczka wody a budowę kątową,gdyż kąt między wartościowościami tlenu (miedzy wiązaniami wodór – tlen) jest lekko rozwarty, ponieważ tlen jest silniej elektroujemny niż wodór, ściąga elektrony do siebie. W związku z tym wokół tlenu wytwarza się ładunek ujemny, a wokół wodorów ładunek dodatni. Taki biegunowy twór nazywamy dipolem elektrycznym.

Wiązanie koordynacyjne występuje w jonie amonowym i związkach kompleksowych.

W wiązaniach koordynacyjnych wspólna para elektronowa pochodzi od jednego atomu. Atom ten nazywany jest dawcą – donorem pary elektronowej. Ten wspólny dublet jest pobierany – akceptowany przez atom innego pierwiastka tzw. Akceptor pary elektronowej. W jonie amonowym NH4 azot jest donorem pary elektronowej natomiast kation wodoru akceptorem pary elektronowej.

Wiązanie metaliczne występuje w metalach. Wiązanie to jest tworzone przez wolne elektrony. Elektrony te pochodzą z powłok walencyjnych z atomów metali znajdujących się w narożach sieci krystalicznej. Te wolne elektrony mają możliwość swobodnego ruchu wewnątrz sieci krystalicznej metalu. Te wolne elektrony tworzą wiązanie metaliczne.

Wiązanie wodorowe jest to wiązanie bardzo słabe wytwarza się ono między cząsteczkami wody, alkoholu aldehydów. Wiązanie wodorowe polega na wytworzeniu tak zwanych mostków między atomami wodoru jednej cząsteczki,a atomami tleny drugiej cząsteczki. W ten sposób cząsteczki tego samego związku łączą się ze sobą tworząc duże grupy cząsteczek asocjowanych.

Asocjacja – jest to zjawisko łączenia się cząsteczek tego samego związku poprzez wiązanie wodorowe.