24.03.2010.

Edmund Burke: urodził się w Dublinie, matka katoliczka (działała i pracowała w Londynie), ojciec prawnik. Był konserwatystą i zaciekle bronił nie swego miejsca tak naprawdę. Pierwszy tekst napisał z estetyki o idei piękna. Ta rozprawka dała mu sławę w Europie, co otworzyło mu drogę. Uchodził za jednego z najlepszych mówców gmin. Odcisnął piętno, był związany ze stowarzyszeniem Wigów. Był aktywny i skuteczny w polityce. Było kilka obszarów jego zaangażowania: *zajmował się ograniczeniem kompetencji króla, proponował ustawy, system dwupartyjny, *był zaangażowany w ochronę interesów amerykańskich; był nawet rzecznikiem poglądów amerykańskich, *był przeciw korupcji w brytyjskiej kolonii w Indiach (oskarżył gubernatora Indii), *prowadził polemikę z rewolucją francuską Rozważania o rewolucji we Francji (tekst powstał w roku 1790, zanim cokolwiek się wydarzyło; jego głos wróżył, że poleje się krew, że nastanie chaos). Upatrywał w rewolucji olbrzymie zagrożenie dla całej Europy. Namawiał do krucjaty przeciw Francji. Chodziło mu o cywilizację, o chorobę, jaka mogła zagrozić całej Europie. To nie miała być wojna z Francją i Francuzami, a wojna w obronie Francuzów. Miała im pomóc, wyleczyć z choroby. Burke używa w książce licznych metafor (łąka = Europa, krowy = Brytyjczycy, cykające świerszcze = głośni intelektualiści, Rousseau, Voltaire, Turgot).

Burke wykazuje się negatywnym stosunkiem do zmian, odkryć (są wyrazem zarozumialstwa), kpi z nowego ładu, jaki nastąpił po rewolucji, kpi z filozofów, ateistów (uważa ich za szalonych), krytykuje konstruktywizm. Walczył o wolność Kościoła. Jego sława z izby gmin docierała daleko (gdyby tylko miał lepsze urodzenie i majątek, byłby pierwszym w izbie gmin). Nie miał wstępu do Izby Lordów a mimo to jej bronił.

Po rewolucji francuskiej wiele się zmieniło, nastąpił obrót o 180 stopni wszystkich instytucji. W Wielkiej Brytanii tak wielkich zmian nie było. W sposób niewiele znaczący wzrosły kompetencje parlamentu, a król został przesunięty do władzy wykonawczej. Burke wykazywał lęk przed filozofią, radykalnymi zmianami.

Idee mają koncepcje, zmieniają świat. Z ideami można walczyć za pomocą innych idei.

Godzimy się na krwistość rewolucji, aby potem zapanowało dobro.

Przesądy związane są z pewną tradycją. Często działa się wg nich. Nie można analizować każdej sytuacji rozumiem, gdyż wówczas większości z rzeczy byśmy nie zrobili. Czasem trzeba działać instynktownie, nie analizując rozumowo.

07.04.2010.

Alen Bloom „Umysł zamknięty”

Absolutysta – analizuje różne sfery życia ludzkiego, przeprowadza krytykę zastanego świata. Studenci obawiają się absolutyzmu, gdyż z niego wynikło wszystko, co złe w historii.

Otwarcie jest jednoczesnym zamknięciem

Bloom mówi, że relatywizm jest czymś niebezpiecznym. Dusze studentów relatywistów są puste. Relatywista nie jest zdolny do tworzenia czegoś pięknego. Relatywizm zamyka duszę na poszukiwanie prawdy.

21.04.2010.

Dwie grupy społeczne:

*ci, którzy posiadają środki produkcji

*ci, którzy tych środków nie posiadają

Zawsze mniejszość pozyskuje większość.

Materializm historyczny (historiozoficzny): antagonizm – stosunek do środków produkcji. Istota kapitalizmu to dynamizm, wewnętrzna zmiana.

12.05.2010.

Mill „O wolności myśli i słowa”

karanie

-subiektywne upodobania, religie

26.05.2010.

Rand: „Cnota egoizmu” wszyscy się poświęcamy, przez co nie ma ludzi szczęśliwych. Świat altruizmu to świat prezentów świątecznych (źle dobranych). Idealny świat to tam, gdzie sami sobie robimy prezenty, kupując rzeczy potrzebne. Żyjemy w wieku zawiści. Bierze się ona z nienawiści do dobra.