ZABÓR AUSTRIACKI
-obszar: 129 tys. km²
-ludność : 4 mln
-terytorium:
*Małopolska Południowa z Krakowem
*Małopolska Północna z Lublinem
*województwo ruskie z Haliczem i Lwowem
-nosił nazwę Królestwa Galicji i Longomerii (nazywany Galicją)
GALICJA
-oficjalna nazwa Królestwo Galicji i Lodomerii nawiązywała do jednego z tytułów królów węgierskich: „rex Galiciae et Lodomeriae” („król Halicza i Włodzimierza”) - miała uzasadniać prawo do zaboru tych ziem przez Austrię
-Galicja Wschodnia - tereny położone na wschód od Sanu (przewaga ludności ukraińskiej)
-Galicja Zachodnia - na zachód od Sanu (przewaga ludności polskiej)
ROZBIORY:
-I rozbiór (83 tys. km² i 2,5 mln os.) - Galicja:
*województwo ruskie
*okolice Zamościa
*południowa Małopolska
-II rozbiór – wojna z Francją
-III rozbiór (46 tys. km² i 1,5 mln os.) – Galicja Zachodnia:
*północna Małopolska (z Kielcami)
*ziemia lubelska
*wschodnie Mazowsze
Zmiany terytorialne i prawne
-1809 r. –
utrata ziem III zaboru (Ks. Warszawskie;
po klęsce Napoleona
ziemie weszły w skład Królestwa Polskiego)
-1815 r.
wokół Krakowa utworzono Autonomię Krakowską (1946 r. – weszła
w skład zaboru austriackiego)
-1860 r. – Autonomia Galicyjska na terenie zaboru austriackiego
-po I wojnie św. Polska odzyskała ziemie zaboru austriackiego (poza Spiszem)
WOLNE MIASTO KRAKÓW (2
-utworzone podczas Kongresu Wiedeńskiego (nazywane Rzeczpospolitą Krakowską)
-terytorium:
*Kraków
*część powiatu chrzanowskiego
-obszar: 1 164 km²
-ludność : 95 tys.
-twór quasi-państwowy
-utworzone z powodu sporu Rosji i Austrii o Kraków
-miasto uprzywilejowane:
* brak ceł na towary wywożone
* Uniwersytet (skupiał uczonych i studentów z różnych stron kraju)
-jednostopniowy podział terytorialny (28 gmin)
-nadzór rezydentów trzech mocarstw – coraz silniejszy
-zasady zaczerpnięte z Ks. Warszawskiego: wolność osobista, równość wobec prawa i sądu (poza Żydami)
-poprawa sytuacji chłopów (Komisja Włościańska; oczynszowanie; regulacja stanu posiadania chłopów)
-Zgromadzenie Reprezentantów
*26 deputowanych gmin oraz przedstawicieli senatu, kapituły i Uniwersytetu (po 3), sędziów pokoju (6)
*czynne prawo wyborcze – cenzus majątkowy i pełniona funkcja
*niewielkie kompetencje (sprawy konstytucyjne i ważniejsze polityczno-administracyjne należały do rezydentów
-Senat (częściowo z wyborów, częściowo z kapituły i Uniwersytetu
Rewolucja Krakowska
Powstanie Rządu Narodowego
Umiarkowany (Jan Tyssowski) i radykalny nurt powstania Edward Dembowski)
Działalność Klubu Rewolucyjnego i Publikacje w ,,Dzienniku Rządowym RP’’
Zapowiedź tworzenia warsztatów narodowych
Zniesienie tytułu pan i wprowadzenie zwrotu obywatel
9 dni powstania
Znaczenie Rewolucji
Manifest do Narodu Polskiego
Jest nas dwadzieścia milionów, powstańmy wszyscy razem jak mąż jeden a potęgi naszej żadna nie przemoże siła, będzie nam wolność, jakiej dotąd nie było na ziemi, wywalczymy sobie skład społeczeństwa, w którym każden podług zasług i zdolności z dóbr ziemskich będzie mógł użytkować, a przywilej żaden pod żadnym kształtem mieć nie będzie miejsca.
Koniec Wolnego Miasta Krakowa
11 listopad 1846 r. – cesarz Ferdynand I włączył Wolne Miasto Kraków do Austrii (obszar zyskał nazwę Wielkiego Księstwa Krakowskiego
Rabacja i uwłaszczenie
1846 r. – bunt chłopów podburzonych przez Austriaków
1848 r. – Wiosna Ludów, początek uwłaszczenia
Specyfika reformy:
Odszkodowanie wypłacone przez państwo
Rozdrobnienie gospodarstw (41% do 5,7 ha, w tym 27% do 1,1 ha)
Utrzymanie serwitutów
Odrębność administracyjna obszarów dworskich
Instytucje w zaborze austriackim
-Lwów - siedziba władz krajowych
-język urzędowy – niemiecki
-większość stanowisk administracyjnych - Austriacy (germanizacja ludności),
-Galicją w imieniu cesarza zarządzał:
*gubernator (do 1848)
*naczelnik kraju (do 1850)
*namiestnik (do 1918)
-Galicja była centralistycznie zarządzana przez Wiedeń do 1860 (obowiązywało prawodawstwo austriackie)
Odrębność polityczna Galicji
-Charta Leopoldina z 1790 r. (projekt konstytucji dla Galicji) – w sferze projektów
-ustrój do 1848 r. – opierał się na systemie stanowym
-ograniczona rola sejmu postulatowego we Lwowie:
*reprezentowanie interesów ziemiaństwa
*rola: prawo przedstawiania próśb monarsze
-przedłużanie się feudalizmu:
*stosunki patrymonialno-absolutystyczne
*Katechizm dla poddanych galicyjskich (1833 r.) zależności stanowe
AUTONOMIA
-po 1860 - możliwości walki o autonomię Galicji:
*dwie przegrane przez Austrię wojny (1859 r. z Francją i Piemontem ; w 1866 r. z Prusami)
*znaczne ożywienie się tendencji separatystycznych poszczególnych narodów (wiedeńskie koła rządzące coraz bardziej zaczęły się skłaniać ku federalizmowi w obawie przed całkowitym rozpadem monarchii)
-1860 r. Sejm Krajowy
-1861 r. - wprowadzono dla Galicji statut krajowy (określał kompetencje sejmu krajowego) oraz ordynację wyborczą (preferowała bogate ziemiaństwo, które było wówczas warstwą lojalną w stosunku do cesarza)
Trójlojalizm i koncepcja trialistyczna
1866 – adres sejmu galicyjskiego do Franciszka Józefa
Bez obawy więc odstępstwa od myśli naszej narodowej, z wiarą w posłannictwo Austrii i z ufnością w stanowczość zmian, które Twoje monarsze słowo jako niezmienny zamiar wyrzekło, z głębi serc naszych oświadczamy, że przy Tobie najjaśniejszy panie, stoimy i stać chcemy.
1867 – Monarchia Austro-Węgierska
Sejm Krajowy
-161 członków
*149 posłów z wyboru
*12
wirylistów - posłów z racji sprawowanych stanowisk
(3 arcybiskupów lwowskich; 5 biskupów katolickich; prezes
Akademii Umiejętności w Krakowie; rektorzy uniwersytetów
w
Krakowie i Lwowie; rektor Politechniki Lwowskiej)
-wybory – podział wyborców na kurie (4)
1.Kuria wielkiej własności ziemskiej (uprzywilejowana – 44 posłów)
2.Kuria izb przemysłowo-handlowych (3 posłów)
3.Kuria miast większych (28 posłów)
4.Kuria mniejszych miast i gmin wiejskich (74 posłów)
1,2,3- wybory bezpośrednie
4 – wybory pośrednie (wybór wyborców)
0,4% wyborców wybierało 30% posłów
-kompetencje Sejmu Krajowego:
*samodzielne uprawnienia ustawodawcze – w zakresie „KULTURY KRAJOWEJ” (rolnictwo i leśnictwo, struktura i organizacja produkcji, wznoszenie publicznych budowli i budowa dróg, utrzymywanie zakładów dobroczynnych, uchwalanie budżetu krajowego, regulowanie stosunków gmina-dwór)
*„zarządzenia” dotyczące: szkolnictwa, administracji i sądownictwa, spraw kościelnych, pomocy wojsku
*kontrola nad administracją rządową i samorządową
-ustawy krajowe – sankcja cesarska
Inne instytucje autonomii
-Wydział Krajowy
*wybierany na 6 lat przez Sejm
*Sejm dzielił z nim kompetencje
*organ wykonawczy i przygotowawczy sejmu
*kontrola nad samorządem terytorialnym (w imieniu sejmu)
*reprezentacja kraju wobec rządu
-Rada Szkolna Krajowa
-Minister ds. Galicji
Autonomia w praktyce
* język urzędowy –polski
* język
wykładowy - polski (wykłady na Uniwersytecie Jagiellońskim
i
Politechnice Lwowskiej oraz w Akademii Umiejętności (1872)–
były ważnym ośrodkiem życia naukowego i kulturalnego
- Ustaw krajowa z 1868 r. o ochronie świstaka i dzikich kóz
-pod koniec XIX -znaczny wzrost i rozwój rolnictwa oraz przemysłu
-powstanie instytucji wspierających rozwój gospodarczy:
*Kasy Zaliczkowe
*Spółki Oszczędności i Pożyczek, tzw. Kasy Stefczyka
*Komitet Krajowy do Spraw Przemysłu (1896 )
SAMORZĄD TERYTORIALNY
-jednostki podziału terytorialnego
*kraj koronny (gubernator)
*powiat (starosta)
-wydzielenie obszaru dworskiego
-terytorialne związki samorządowe
-samorząd powiatowy:
*rada powiatowa
*wydział powiatowy
-gminy miejskie
*rady i magistraty
*Kraków i Lwów – prezydent
-gminy wiejskie
*rady gminne
*zwierzchności gminne
Przemiany na przełomie XIX i XX w.
Na wsiach wybierano władze w trybie jawnym na zgromadzeniach na sześć lat.
W miastach wybory były tajne i połowa rady ustępowała po trzech latach
Samorząd gminny tworzony był przez trzy organy: radę gminy, zwierzchność naczelnika.
Jednoosobowe organy wykonawcze władz samorządowych: naczelnik gminy, burmistrz, prezydent.
Zróżnicowanie Krakowa i Lwowa.
Wybitni prezydenci Krakowa : Józef Dietl (1866-1874), Juliusz Leo (1904-1918) – twórca programu ,,Wielkiego Krakowa’’
Namiestnik Galicji miał prawo usunąć organy władzy gminnej lub pozbawić je wybieralności na trzy lata.
Naczelnik (prezydent) – uprawnienia
Kierował zarządem, mógł zawiesić uchwały rady, przewodniczył radzie, odpowiadał za wdrożenie wszystkich spraw należących do poruczonego zakresu działania.
W realizacji tych zadań był związany był ,wskazówkami’’ starosty. Natomiast zadania własne obejmowały współorganizowanie wyborów, wystawianie świadectwa przynależności do gminy, prowadzenie czynności związanych ze ślubami cywilnymi, meldunkiem, spisem ludności, orzecznictwem w sprawach karno-administracyjnych na terenie gminy, pomoc w sprawach zdrowia publicznego, administracji wojskowej i w ściąganiu podatków.
W przypadku gdy naczelnikiem zostawała osoba niepiśmienna gmina musiała utrzymać pisarza.