SOCJOLOGIA HISTORYCZNA DE TOCQUEVILLE'A

(1805-1859), autor O demokracji w Ameryce i Dawnego ustroju i rewolucji;

• nie głosił bezsilności człowieka; dowodził, że jest on ograniczony przez warunki i starał się je badać,odróżniał warunki społeczne od politycznych;

• społeczeństwo tworzy zintegrowaną wewnętrznie całość (niekiedy przyrównywane do organizmu) i jako takie musi być badane;

• kładł nacisk na badanie konkretnych społeczeństw, ale były to także studia typu społecznego;

• społeczeństwo demokratyczne to dla niego społeczeństwo egalitarne, w którym nie dziedziczy się swojej pozycji społecznej;

• społeczeństwo wytwarza swoisty ethos – indywidualizm, znika zaufanie do autorytetów, nie ma powag uświęconych przez tradycję, układem odniesienia dla jednostki jest ludzkość nie klasa, wiara w postęp ludzkości;

• industrializm stwarza nieuchronnie nowe nierówności;

• wprowadzenie równości nie daje żadnej gwarancji wolności, lecz jest brzemienne w niebezpieczeństwo nowego despotyzmu;

• indywidualizm – z jednej strony oznacza wyzwolenie spod dawnych przymusów i zobowiązań, z drugiej zaś zostawia sam na sam z państwem, gdzie szuka się oparcia, jednostki „zatomizowane” łatwo poddają się władzy centralnej;

• „nowemu despotyzmowi” można zaradzić przez stworzenie w społeczeństwie sieci instytucji stawiających tamy arbitralności władzy;