Pyt1. Fazy klasycznego cyklu koniunkturalnego a teoria realnego cyklu koniunkturalnego.
Cykl koniunkturalny – zjawisko występowania w gospodarce wahań koniunktury w okresach kilkuletnich przy utrzymującym się długookresowym trendzie wzrostu gospodarczego. Najczęstsze mierniki wykorzystywane do badania koniunktury w gospodarce to: dynamika PKB, poziom zatrudnienia, zmiany ceny, wielkość eksportu i importu, wskaźniki rynku kapitałowego (indeksy giełdowe), nakłady inwestycyjne i zapasy przedsiębiorstw, dochody i wydatki ludności, obroty i zyski przedsiębiorstw.
Faza kryzysu
rośnie: bezrobocie
maleją: produkcja, zatrudnienie, inwestycje, popyt, ceny
Faza depresji
koniec spadku, ww. wielkości pozostają na niskim poziomie
Faza ożywienia
rosną: produkcja, zatrudnienie, inwestycje, popyt, ceny
maleje: bezrobocie
Faza rozkwitu
koniec wzrostu, ww. wielkości utrzymują się na wysokim poziomie
W cyklu współczesnym wyróżnia się dwie fazy: ożywienie i recesję.
Teoria realnego cyklu koniunkturalnego – teoria cyklu koniunkturalnego zakładająca, że wahania produkcji i zatrudnienia są wynikiem zmian realnych czynników w gospodarce przy rynkach dostosowujących się szybko i zawsze pozostających w stanie równowagi.
W teorii realnego cyklu koniunkturalnego pomijane są czynniki monetarne i uznaje się, że źródła zjawiska cyklu koniunkturalnego tkwią po podażowej stronie gospodarki. Fluktuacje ogólnogospodarcze są wynikiem stochastycznych szoków zewnętrznych, np. technologicznych (przyjmuje się, że tempo postępu technologicznego podlega dużym fluktuacjom). Wstrząsy podażowe wywołują wahania ogólnej produkcji i zatrudnienia, ponieważ racjonalnie działające jednostki odpowiadają zmianami podaży i decyzji konsumpcyjnych na zmiany względnych cen. Zatem szoki technologiczne, przy założeniu stałego kapitału i liczby godzin pracy, powodują fluktuacje w gospodarce.
Pyt2. Znaczenie polityki ekonomicznej państwa.
Polityka ekonomiczna, inaczej gospodarcza, jest to ogół działań państwa mających na celu stymulowanie procesów gospodarczych zgodnie z celami ogólnogospodarczymi i ogólnospołecznymi. PE Ekonomiczna – określana jako umiejętność racjonalnego gospodarowania- gospodarność, oszczędność, oznacza zatem działalność państwa w sferze gospodarczej.
Jej elementami są: polityka fiskalna i monetarna. Polityka ekonomiczna może być także nakierowana na określone dziedziny życia gospodarczego (np. przemysł, budownictwo mieszkaniowe, rolnictwo, handel zagraniczny itp.) lub dotyczyć konkretnych problemów (np. inwestycje, ochrona środowiska, ubezpieczenia, kształtowanie cen, płac, walka z bezrobociem, inflacją).
Pyt 3. Współczesne koncepcje zarządzania
Benchmarking (badania porównawcze lub analiza porównawcza) – praktyka stosowana w zarządzaniu, polegająca na porównywaniu procesów i praktyk stosowanych przez własne przedsiębiorstwo, ze stosowanymi w przedsiębiorstwach uważanych za najlepsze w analizowanej dziedzinie. Wynik takiej analizy służy jako podstawa doskonalenia.
Rodzaje benchmarkingu
- wewnętrzny – szukanie najlepszego w naszej firmie i wzorowanie się (wydziały, filie)
- zewnętrzny – zwany konkurencyjnym (porównywanie z konkurentami we własnej branży, plasowanie się na ich tle)
- funkcjonalny – szukanie wzorca w innych firmach realizujących tę samą funkcję np. wydział logistyki, księgowości,
- ogólny (tylko Amerykanie)
Zalety benchmarkingu:
identyfikacja najodpowiedniejszych dla wdrożeń procesów
doskonalenie procesów realizowanych w firmie
identyfikacja pozycji konkurencyjnej
zwiększenie skuteczności, efektywności i możliwości adaptacji procesów
zwiększenie potrzeby wprowadzenia zmian
wyznaczenie przyszłych trendów i kierunków rozwoju
wyznaczenie priorytetów w zakresie doskonalenia wielu czynności
Wady benchmarkingu:
postrzeganie benchmarkingu jako szpiegostwa lub wywiadu gospodarczego
naśladownictwo
ograniczenie kreatywności
adaptacja pomysłów zewnętrznych.
Outsourcing (skrót z ang. outside-resource-using) – wydzielenie ze struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa niektórych realizowanych przez nie samodzielnie funkcji i przekazanie ich do wykonania innym podmiotom.
ZALETY:
Outsourcing pozwala na koncentrację procesów zarządczych na zasadniczych celach i kluczowych kompetencjach organizacji.
Umożliwia skoncentrowanie się na właściwej działalności.
Pozwala utrzymać niższy poziom zatrudnienia i zmniejszyć koszty związane ze szkoleniami
Odpowiedzialność za prawidłowość prowadzenia procesów personalnych, np. naliczania płac, przejęta zostaje przez doświadczoną firmę zewnętrzną
Mniejsze nakłady na utrzymanie bazy technicznej
Dostęp do sprawdzonych systemów monitorowania zmian w prawie.
WADY
Koszty wynagrodzenia dla firmy outsourcingowej.
Utrata kontroli nad ważnym dla firmy obszarem ? takim np. jak kadry i płace, które są elementem newralgicznym w każdej firmie.
Wypłynięcie poza firmę istotnych danych (wynagrodzenia, dane osobowe).
Problemy prawne w razie nienależytego wywiązywania się z zadań przez firmę zewnętrzną.
Utrata części własnego personelu kadrowo-płacowego, który później trudno "odtworzyć".
Reengeneering:
Jest
to fundamentalne przemyślenie od nowa i radykalne przeprojektowanie
procesów w firmie, prowadzące do dramatycznej(przełomowej)
poprawy osiąganych wyników (takich jak koszty, jakość, serwis i
szybkość).
ZALETY:
połączenie znanych metod, dające efekt synergii
wykorzystanie technologii informatycznych
całościowe, ponadresortowe myślenie i działanie,
wzrost wydajności,
skrócenie czasu trwania procesów
szeroki zakres oferowanych celów i korzyści,
wzrost satysfakcji klientów,
podniesienie pozycji na rynku,
radykalizm będący zaletą,
elastyczność i różnorodność stosowanych równocześnie metod.
WADY:
autorytarny styl kierowania podczas wdrażania koncepcji,
radykalna zmiana przebiegu procesów i struktur organizacyjnych w firmie rzadko ukierunkowana na zmieniające się potrzeby i oczekiwania klientów,
koncentracja na procesach produkcyjnych (wytwarzania), zaniedbywania w promocji, dystrybucji,
brak przygotowania pracowników i kadry na zmiany,
pomijanie pracowników w trakcie przygotowywania reorganizacji a także zaniedbywanie aspektów kulturowych, co stwarza niebezpieczeństwo powstania silnego oporu wobec zmian,
trudność w implementacji
LEAN MENAGEMENT„Odchudzona” lub „Wyszczuplone” zarządzanie, które posiada rodowód japoński. Genezą lean menagement był problem braku zasobów. Otóż jej myślą przewodnią jest uproszczenie organizacji zarządzania. Powinno to się przejawiać w spłaszczaniu struktur, eliminacji niektórych zasad Taylorowskiej organizacji pracy (tworzeniu w miarę prostych i zrozumiałych struktur w przedsiębiorstwie), które kojarzono ze spłaszczoną hierarchią, wyszczuploną i racjonalna organizacją, wzrostem produktywności lub efektywnością firmy i ze wzrostem jakości (według badań przeprowadzonych w dużych koncernach niemieckich).
ZALETY:
• Zwiększenie zdolności konkurencyjnej – dzięki redukcji kosztów
• Zwiększenie wydajności pracy, spłaszczenie hierarchii, skrócenie czasu podejmowania decyzji
• Zwrócenie większej uwagi na potrzeby i życzenia klientów
• Silniejszą motywację pracowników i ich utożsamianie się z sukcesami firmy
WADY:
•
Przekształcenie
się koncepcji w prostą racjonalizację, z groźbą obniżenia
płynności, spadkiem jakości i zaniedbywaniem usług
•
Stres pracowników i spadek motywacji
•
Powierzchowną redukcję pracowników
•
Wzrost zapotrzebowania na siły fachowe, przy równoczesnym
zaniedbywaniu problemów pracowników o niższych kwalifikacjach
4.Zarządzanie a przywództwo czyli menedżer kontra lider
Menedżer Zajmuje się planowaniem, organizowaniem, motywowanie oraz kontrolowaniem ich pracy. Musi umieć słuchać. Osiąga cele za pomocą pracowników którymi zarządza.
Lider-wskazuje kierunek, wizję oraz cele. Motywuje do wydajności i kreatywnej pracy. Skłania innych do działania. Pełni funkcje inspirującą oraz angażującą. Nadaje sens , tłumaczy wizję. Powinien inspirować swoją wizą pracowników.
5.Koncepcja gospodarki opartej na wiedzy i znaczenie kapitału ludzkiego dla jej rozwoju
Koncpcja gospodarki opartej na wiedzy definiuje się jako gospodarkę bezpośrednio bazującą na produkcji, dystrybucji i wykorzystaniu wiedzy i informacji. Wiedza w tym ujęciu jest rozumiana jako produkt oraz czynnik wzrostu gospodarczego. GOW jest najczęściej kojarzona z technologiami informatyczno-komunikacyjnymi, postępem technicznym i innowacyjnością. Z tego względu wśród najważniejszych cech GOW wymienia się rosnące znaczenie globalizacji, technik informatycznych, a przede wszystkim nauki i wiedzy oraz związanych z nimi inwestycji w kapitał ludzki, będących podstawą współczesnych przemian. Kapitał ludzki jest jej ważnym elementem.
6.Skuteczne metody motywowania i o ceny pracowników
Ocena pracowników- pozwala na monitorowanie i kontrolowanie pracy. Pokazuje efektywność osób zatrudnionych w firmie. Jeśli pracownik dzięki jego ocenie dowie się w czym konkretnie zawiódł i w jakich aspektach powinien się poprawić jest duże prawdopodobieństwo ze następnym razem będzie się lepiej starał i wypadnie lepiej. Tym bardziej jeżeli zagrozimy mu nie dostaniem premii bądź innej nagrody (motywacja negatywna). Jeśli się poprawi zadziała motywacja pozytywna.
Metody pozytywne ( nagrody finansowe, premie, podwyżki) oraz pozapłacowe takie jak dodatkowe pakiety ubezpieczenia, karnety do kin klubów fitness, kursy języków obcych , wyjazdy integracyjne, bony.
Motywowanie negatywne- stwarzanie sytuacji zagrożenia tak aby zmusić pracownika do efektywniejszej pracy. Groźba utraty pracy, degradacja, potracenie premii. Wyzwala chęć do działania. Sprawdza się tylko wtedy kiedy jest stosowane nagradzanie pozytywne!
Punktowa skale oceny jedna z najbardziej rozpowszechnionych technik oceny. Oceny pracownika dokonuje się z wykorzystaniem punktowej skali ocen wedle różnych kryteriów np. dokładność, obowiązkowość, kreatywność. W konsekwencji powstaje ocena natężenia cech pracownika według uprzednio skali punktowej.
Technika wydarzeń krytycznych wiąże się ze stałą obserwacją pracownika i wydarzeń krytycznych (sukcesy i porażki), które są okresowo analizowane, a na ich podstawie powstaje ocena.
Ilościowe standardy pracy to porównywaniu ilościowych danych dotyczących efektów pracy danego pracownika z wcześnie ustalonymi normami. Normy ustala się na podstawie pomiarów np. czasu wykonania każdej operacji na danym stanowisku pracy. W tej ocenie bierze się pod uwagę wyłącznie ilość, a nie jakość.
Ocena kluczowych wyznaczników efektywności pozwala określić stopień, w jakim pracownik spełnia wypełnia wymagania stawiane przez poszczególne zadania i cele przewidziane do realizacji. Na początku okresu podlegającego ocenie określane są poszczególne zadania, których realizacja będzie stanowiła podstawę oceny.
Ocena opisowa to opis dokonań i zachowań pracownika dokonywany przez przełożonego. Dosyć dobrze odzwierciedla jakość pracy, jednak możliwość porównania z wynikami innych pracujących jest bardzo niewielka.
7. Społeczna odpowiedzialność biznesu a zrównoważony rozwój przedsiębiorstw
Czas więc przybliżyć Wam czym jest zrównoważony rozwój. To doktryna ekonomii politycznej, która zakłada, że potrzeby obecnych społeczeństw muszą być zaspokajane przy zachowaniu troski o przyszłość kolejnych pokoleń. Najprościej mówiąc, konsumując i produkując różnego rodzaju dobra, nie zapominajmy o środowisku naturalnym i o tym, że nasze dzieci i wnuki też zasługują na życie w przynajmniej podobnych warunkach. Degradacja środowiska może doprowadzić to tego, że wkrótce pewne zasoby ulegną całkowitemu zniszczeniu lub wyczerpaniu, bez szans na ich odzyskanie.
A jak ma się do tego CSR? Powszechnie uważa się, że społeczna odpowiedzialność biznesu jest odpowiedzią II sektora gospodarczego na wyzwania, które stawiają przed nim zasady zrównoważonego rozwoju. Poprzez minimalizowanie swojego negatywnego oddziaływania na otoczenie zewnętrzne, przedsiębiorstwo może być jednocześnie określane jako firma zrównoważonego rozwoju.
Można więc powiedzieć, że pojęcia te nie są do końca tożsame to jednak ilość punktów wspólnych pozwala w niektórych wypadkach zamiennie używać nazw obu koncepcji.
pyt8. Znaczenie etyki biznesu w kształtowaniu współczesnych norm i watości.
Etyka biznesu jest to dziedzina zajmująca się zagadnieniami moralnymi (przekonania, normy, wartości, itp.) występującymi w biznesie.
Zasadniczo praktycznym celem etyki biznesu jest rozwiązywanie problemów związanych z tym, jak należy postępować w szeroko rozumianej działalności gospodarczej. Jako narzędzia stosowania zasad etyki biznesu, przedsiębiorstwa wykorzystują przede wszystkim kodeksy etyczne, a także wdrażanie różnych koncepcji i programów etycznych, np. CSR (Corporate Social Responsibility).
Pyt9.Znaczenie analizy otoczenia organizacja oraz metody jej przeprowadzenia
Analiza otoczenia organizacji jest procesem monitorowania otoczenia organizacji w celu zidentyfikowania istniejących i przyszłych szans oraz zagrożeń, które mogą mieć wpływ na zdolność organizacji do osiągania swych celów”
Aby podejmowane decyzje w przedsiębiorstwach były trafne, analizy otoczenia bliższego
i dalszego powinny być prowadzone regularnie przez wyspecjalizowane komórki ewentualnie
zlecane specjalizującym się w tych kwestiach firmom.
MIKROOTOCZENIE:
Konkurentów (lokalnych, regionalnych i krajowych).
Producentów dóbr substytucyjnych i komplementarnych.
Klientów i odbiorców dóbr.
Dostawców i kooperantów.
Instytucji finansowych (banków, ubezpieczycieli, itp.).
Związków zawodowych (ich siły i poparcia społecznego).
Firm usługowych względem przedsiębiorstwa.
MAKROOTOCZENIE:
otoczenie ekonomiczne
otoczenie demograficzne,
otoczenie prawne,
otoczenie międzynarodowe,
otoczenie społeczne
otoczenie technologiczne,
Pyt10.Znaczenie zarządzania strategicznego we współczesnym świecie
Zarządzanie strategiczne – celem jest rozstrzyganie o kluczowych problemach działalności przedsiębiorstwa, o jego przetrwaniu i rozwoju ze szczególnym uwzględnieniem oddziaływań otoczenia i węzłowych czynników własnego potencjału wytwórczego.
Zapewnienie długoterminowego przetrwania organizacji jest zadaniem zarządzania strategicznego. Do zarządzania strategicznego zalicza się zazwyczaj:
- formułowanie wizji, misji i celów strategicznych organizacji,
- konkretyzację strategii
- zapewnienie kluczowych zasobów: finansowanie organizacji, zapewnienie personelu, kształtowanie harmonijnych relacji z kluczowymi kontrahentami społecznymi,
- formułowanie strategii walki konkurencyjnej i kierowanie (albo co najmniej nadzór nad) realizacją tej strategii,
- zarządzanie ryzykiem, często zaliczane do zarządzania finansowego,
- zarządzanie zmianą,
- zarządzanie rozwojem organizacji,
- zarządzanie kryzysowe,
- zarządzanie wartością firmy,
- formułowanie polityki przejęć i fuzji
Pyt11.Wizja, misja i ich znaczenie dla przedsiębiorstwa. Zasady formułowania celów strategicznych,
Misja jest zasadą działalności gospodarczej, której charakter określa kierownictwo organizacji na podstawie przyjętych kryteriów, np.: preferencji klientów, oferowanych produktów, przewagi konkurencyjnej. Jest ona charakterystyczną rolą przedsiębiorstwa wyrażającą jego odrębność. Jest ona często formułowana w sposób emfatyczny, z polotem i brakiem autentyzmu. Może stanowić pewne hasło identyfikujące pracowników z firmą i jej celami. Buduje image firmy.
Wizja jest opisem wizerunku przedsiębiorstwa w odległej przyszłości, przy założeniu wystąpienia korzystnych uwarunkowań. Jest to koncepcja pewnego modelu organizacji w przyszłości.
Cele możemy określić, jako planowane przedsięwzięcia, będące wynikiem skonkretyzowanych potrzeb danej organizacji, a także jej otoczenia. Główną zasadą determinowania celów, jest ich jasne i przejrzyste określanie, tak aby nie pozostawiały wątpliwości co do zgodności z misją przedsiębiorstwa. Powinny być ponadto ściśle sformułowane, mierzalne, ambitne, realistyczne i określone w czasie (zasada SMART)
Pyt 12. Analiza zasobów i umiejętności przedsiębiorstwa.
Zadaniem analizy przedsiębiorstwa jest opis i przede wszystkim ocena, ze strategicznego punktu widzenia, pozycji zasobowej przedsiębiorstwa, w celu stworzenia na podstawie ustalonych słabych i mocnych stron, strategicznej przewagi konkurencyjnej.
Analiza kluczowych czynników sukcesu to metoda służąca do analizy zasobów oraz umiejętności analizowanego przedsiębiorstwa. Głównym założeniem jest tu wyszczególnienie najważniejszych kryteriów dla analizowanego przedsiębiorstwa.
Analiza SWOT
Kluczowym elementem stosowanym w analizie sytuacji przedsiębiorstwa jest analiza SWOT. Jest to kompleksowa metoda służącą do badania otoczenia organizacji oraz analizy jej wnętrza. Analiza ta polega na zbadaniu, a następnie konfrontacji, silnych i słabych stron organizacji oraz szans i zagrożeń tkwiących w otoczeniu. W tym celu przeprowadza się analizę otoczenia dalszego i bliższego oraz analizę przedsiębiorstwa.
Pyt 13.. Analiza sektorowa, model 5 sił Portera, atrakcyjność i grupy strategiczne w sektorze.
Analiza sektorowa - stanowi jeden z pięciu etapów analizy fundamentalnej przedsiębiorstwa. Jej celem jest ocena atrakcyjności inwestycji w zależności od sektora gospodarki, do którego należą poszczególne spółki.
Analiza strukturalna sektora (nazywana również analizą pięciu sił Portera lub modelem pięciu sił Portera) – metoda analizy i oceny natężenia sił konkurencyjnych w sektorze ekonomicznym lub segmencie rynkowym,
Analiza odnosi się do otoczenia konkurencyjnego przedsiębiorstwa i stosowana jest jako początkowy etap formułowania strategii konkurencji. Opiera się na modelu pięciu wzajemnie oddziałujących na siebie czynników, które występują w każdym sektorze ekonomicznym:
- Rywalizacja w sektorze
- Groźba nowych wejść
- Siła przetargowa nabywców
- Siła przetargowa dostawców
- Zagrożenie ze strony substytutów
Pyt.14.Ocena pozycji strategicznej przedsiębiorstwa – analiza SWOT.
Analiza SWOT- jest to kompleksowa metoda służącą do badania otoczenia organizacji oraz analizy jej wnętrza. Analiza ta polega na zbadaniu, a następnie konfrontacji, silnych i słabych stron organizacji oraz szans i zagrożeń tkwiących w otoczeniu. W tym celu przeprowadza się analizę otoczenia dalszego i bliższego oraz analizę przedsiębiorstwa.
Analiza SWOT polega na podzieleniu zebranych informacji na cztery grupy (cztery kategorie czynników strategicznych):
S (Strengths) – mocne strony: wszystko to co stanowi atut, przewagę, zaletę,
W (Weaknesses) – słabe strony: wszystko to co stanowi słabość, barierę, wadę,
O (Opportunities) – szanse: wszystko to co stwarza szansę korzystnej zmiany,
T (Threats) – zagrożenia: wszystko to co stwarza niebezpieczeństwo zmiany niekorzystnej.
Pyt 15.podejscie procesowe w zarzadzaniu przedsiębiorstwem. Klayfikacja rodzajowa procesu. Metody pomiaru i oceny procesu.
Proces w organizacji i zarządzaniu najczęściej definiowany jest jako zbiór czynności, wzajemnie ze sobą powiązanych, których realizacja jest niezbędna dla uzyskania określonego rezultatu .
Wyodrębnienie procesów w organizacji pozwala na łatwiejsze monitorowanie, pozyskiwanie danych o funkcjonowaniu organizacji oraz doskonalenie.
Klasyfikacja procesów:
Podstawowe
- bezpośrednio generują wartość dodaną;
- należą do nich działania marketingowe, sprzedażowe, projektowania
nowych produktów, dystrybucji;
- klient najłatwiej je dostrzega i poprzez nie ocenia jakość i
sprawność działania całego przedsiębiorstwa;
Pomocnicze
- pośrednio generują wartość dodaną;
- należą do nich działania magazynowania, kontroli jakości konserwacji
i utrzymania ruchu, rekrutacji i oceny kadr, obsługi
finansowo-księgowej;
- klient słabo dostrzega ich jakość w związku z czym mają niewielki
wpływ na kształtowanie zewnętrznego wizerunku organizacji;
Zarządzania
- mają strategiczny wpływ na sposób generowania wartości dodanej;
- regulują procesy podstawowe i pomocnicze;
- ich głównym zadaniem jest określenie misji, strategii i zasad
działania całej organizacji, w tym monitorowanie efektywności
Zarządzanie procesowe – jest całością ciągłych i usystematyzowanych działań dotyczących planowania i monitorowania wykonania danego procesu w organizacji (przedsiębiorstwie), tak, aby w pełni zrealizować jej cele.
Pomiar procesu wymaga: ustalenia celu pomiaru, mierników ocey procesu, organizacji pomiaru
Elementy systemu pomiaru: mierniki oceny procesów, metoda pomiaru, organizacja pomiaru
Mierniki oceny procesów: policzalne, wrażliwe na zmiany, liniowe, nazawodne, zorientowane na doskonalenie
Rodzaje meirników oceny procesu: zakres pomiaru, miejsce pomiaru, konkurencyjność, przedmiot procesu
Kryterium zakresu pomiaru: mierzące całą organizację, mie. Proces, mie. czynność,
Kryterium miejsca pomiaru: wyjście, wejście, wewnątrz PROCESU
Kryterium konkurencyjności: zcas realizacji procesu, koszt, jakość procesu
Pyt 16. Funkcje rachunkowości w gospodarce rynkowej.
Funkcja wewnętrzna i zewnętrzna
Funkcja wewnętrzna rachunkowości polega na dostarczaniu informacji dla potrzeb zarządczych. Natomiast funkcja zewnętrzna polega na dostarczaniu informacji zewnętrznym użytkownikom takim jak: banki, inwestorzy, urząd skarbowy.
Funkcja informacyjna
Informacyjna funkcja rachunkowości polega na dostarczaniu informacji do podejmowania decyzji odbiorcom wewnętrznym bądź zewnętrznym. Informacje których odbiorcą jest zarząd powinny być dostosowane pod względem treści i zakresu do potrzeb zarządczych, rachunkowość uczestniczy bowiem w procesie zarządzania jednostką.
Funkcja kontrolna
Kontrolna funkcja rachunkowości polega na ochronie mienia przed przywłaszczeniem i zniszczeniem oraz racjonalnym wykorzystaniu zasobów i zapobieganiu ich marnotrawstwu. Funkcja kontrolna posiada dwa aspekty: bierny i aktywny.
Funkcja analityczna
Analityczna funkcja rachunkowości polega na badaniu i interpretacji informacji generowanych przez rachunkowość na podstawie których ocenia się sytuację ekonomiczną, majątkową i finansową podmiotu gospodarczego.
Pyt 17.. Bilansowe ujęcie majątku przedsiębiorstwa i źródeł jego finansowania.
Bilans prezentuje stan aktywów i pasywów na dzień kończący bieżący i poprzedni rok obrotowy. W ustawie o rachunkowości określone zostały metody wyceny poszczególnych składników aktywów i pasywów oraz wzór bilansu.
Pyt 18. Sprawozdania finansowe przedsiębiorstwa – rodzaje i znaczenie
Sprawozdanie finansowe – uporządkowane przedstawienie sytuacji finansowej i finansowych wyników działalności jednostki.
Celem sprawozdań finansowych o ogólnym przeznaczeniu jest dostarczanie informacji na temat sytuacji finansowej, finansowych wyników działalności i przepływów środków pieniężnych jednostki, które są użyteczne dla szerokiego kręgu użytkowników przy podejmowaniu przez nich decyzji gospodarczych Sporządza się je na koniec roku obrachunkowego (dzień bilansowy) lub inny dzień zamknięcia ksiąg wynikający z przepisów prawa podatkowego.
Na kompletne sprawozdanie finansowe składają się następujące części składowe:
- wprowadzenie do sprawozdania finansowego,
- rachunek zysków i strat (rachunek wyników),
- bilans,
- zestawienie zmian w kapitale (funduszu) własnym,
- sprawozdanie z przepływów pieniężnych (rachunek przepływów pieniężnych),
- dodatkowe informacje i objaśnienia.
Pyt 19. Produkt w marketingu – cykl życia, pozycjonowanie, budowanie marki
Cykl życia produktu – pojęcie z teorii marketingu oznaczające okres, w którym produkt jest obecny na rynku. Innymi słowy jest to rynkowy cykl życia produktu.
Cykl ten składa się z czterech faz:
- wprowadzenie na rynek
- wzrost sprzedaży
- nasycenie / dojrzałość
- spadek sprzedaży
Pozycjonowanie produktu - to takie zaprezentowanie produktu na rynku docelowym, dzięki któremu zajmuje on wyróżniające miejsce w świadomości konsumentów. Pozycjonowanie to w marketingu działanie związane z kształtowaniem oferty i wizerunku produktu, marki lub firmy, kreujące taki ich obraz wśród nabywców, który będzie się wyróżniał na tle produktów, marek czy firm konkurencyjnych.
Marka to nazwa, symbol, termin, wzór, znak graficzny stworzony w celu oznaczenia i odróżnienia dóbr lub usług od innych produktów konkurencyjnych.
Może składać się z części werbalnej (nazwy) i niewerbalnej (symbolu, logo). Marka lub część marki objęta ochroną prawną staje się znakiem towarowym.
Funkcje marki: identyfikacyjna, gwarancyjna, promocyjna
Najtrwalszymi wyróżnikami marki są:
- jej wartość (wskazuje na wartości dostarczane przez producenta),
- kultura (reprezentuje pewną kulturę),
- osobowość (może sugerować pewną osobowość).
Strategie marki
- Strategia marki indywidualnej - Występuje wtedy, gdy poszczególne rodzaje produktu są wyróżniane oddzielnymi markami,
Zalety:
niższe koszty marketingowe z powodu większego zaufania klientów i wyższej lojalności wobec marki,
utrzymanie wyższego poziomu cen, ponieważ jej jakość jest postrzegana wyżej,
łatwość rozszerzania linii produktu,
ochrona w konkurencji cenowej.
Wady:
wysokie koszty promocji, reklamy, obsługi handlowej,
potrzeba ciągłego testowania i rozwoju,
potrzeba ciągłego szukania różnic między towarami.
Pyt.20. Analiza sytuacji organizacji i planowanie marketingowe.
Analiza sytuacji przedsiębiorstwa-to postępowanie mające na celu ujawnienie wszystkich szans (możliwości działania) i zagrożeń tkwiących w otoczeniu oraz ocenę konkurencyjności własnych zasobów i dotychczasowej pozycji rynkowej przedsiębiorstwa. Analiza sprowadza się więc do dwóch kwestii:
analizy otoczenia rynkowego (makrootoczenie, otoczenie konkurencyjne, tendencje rozwojowe),
analizy zasobów marketingowych firmy (kadra, udział w rynku, atrakcyjność oferty, cenowa pozycja firmy, systemy dystrybucji, działalność promocyjna).
Do technik analizy zaliczamy:
Analiza sytuacji ze względu na cykl życia produktów.
Planowanie
marketingowe.
Termin
planowanie marketingowe używany jest w celu opisania metod
stosowania zasobów rynkowych dla osiągnięcia celów rynkowych.
Planowanie marketingowe stosuje się dla segmentacji rynku,
określania pozycji na rynku, przewidywania wielkości rynku, a
także planowania udziału przyszłego rynku w każdym jego
segmencie. Obejmuje ono:
•
Przeprowadzanie badań wewnątrz i na zewnątrz przedsiębiorstwa
•
Określenie mocnych i słabych stron przedsiębiorstwa
•
Wypracowanie założeń
•
Przewidywanie
•
Ustalanie celów rynkowych
•
Wypracowanie strategii marketingowych
•
Definiowanie programów
•
Ustalanie budżetów
•
Przegląd rezultatów, rewizja celów, strategii lub
programów.
Proces
planowania zapewni:
•
Lepsze wykorzystanie zasobów przedsiębiorstwa dla określenia
możliwości rynkowych
•
Podbudowanie duch zespołu i tożsamości przedsiębiorstwa
•
Pomoc w osiągnięciu celu zespołowego przedsiębiorstwa
Możliwości
przedsiębiorstwa określa kontrola czterech głównych elementów
marketing mix:
•
Sprzedany produkt
•
Polityka cenowa
•
Sposób promocji produktu
•
Metody dystrybucji
Planowanie
marketingowe określa także stosowanie zasobów marketingowych dla
osiągnięcia celu. Stosowana jest w segmentowaniu rynku, określaniu
pozycji na rynku, w przewidywaniu wielkości rynku i udział w rynku
w każdym segmencie.
Podstawowe
zasady marketingowe stosuje się zarówno w marketingu towarów
konsumpcyjnych, inwestycyjnych, jak i usług. Generalny plan
marketingowy przedsiębiorstwa może być skonstruowany w oparciu o
pomniejsze plany dla poszczególnych produktów czy regionów.
\
21. Zarządzanie narzędziami marketingowymi w organizacji
Istotą zarządzania marketingowego jest:
podporządkowanie wszystkich działań w sferze produkcji i usług życzeniom finalnego odbiorcy,
pobudzenie i rozwijanie potrzeb nabywcy,
integracja konsumenta z przedsiębiorstwem i budowanie trwałych związków miedzy nimi,
pobudzanie innowacji i stymulowania pobytu.
Do narzędzi marketingowych zalicza się między innymi:
internetowy marketing (portale społecznościowe, e-mail, reklamy graficzne itp.),
mobilny marketing (reklama na nośnikach, telefonach, tabletach),
tradycyjny marketing (prasa, tv)
event marketing (reklama poprzez udział w wydarzeniach itp.)
Decyzję o wyborze danego narzędzia podejmuje się w oparciu o następujące kryteria:
kto jest odbiorcą reklamy,
reklamowany towar,
czas reklamy,
forma reklamy,
cel reklamy,
środki finansowe na reklamę itp.
Pyt 22.. Pojęcie analizy ekonomicznej i jej rodzaje.
Analiza ekonomiczna metoda badania procesów gospodarczych, polegająca na rozpatrywaniu związków zachodzących pomiędzy poszczególnymi elementami tych procesów. Pojęcie analizy ekonomicznej odnosi się do metody badania naukowego, która to polega na rozłożeniu badanego przedmiotu lub zjawiska na części składowe, w celu wykrycia składników przyczyniających się do kształtowania danego przedmiotu lub zjawiska.
Celem analizy ekonomicznej jest przygotowanie odpowiednich informacji stanowiących podstawę do podejmowania decyzji gospodarczych
Analizy ekonomiczne można rozpatrywać ze względu na:
stopień szczegółowości badań analitycznych,
zakres przedmiotowy badań analitycznych,
częstotliwość i czas przeprowadzania analizy,
zastosowane metody badawcze,
rodzaj informacji analitycznej.
Ze względu na stopień szczegółowości:
- ogólną
- szczegółową
Ze względu na zakres przedmiotowy:
- odcinkową
- kompleksową (całościową)
Ze względu na częstotliwość i czas przeprowadzania rozróżnia się analizę:
- ciągłą – jest ona prowadzona przez cały okres prowadzonej działalności gospodarczej i dotyczy zwykle pojedynczych zjawisk i procesów.
Okresową – roczną, kwartalną i miesięczną, przeprowadzaną dla dokonania oceny działalności
Doraźną – która jest podejmowana jednorazowo w ściśle określonym celu.
- wstępną – jest ona przeprowadzana przed podjęciem decyzji lub ustaleniem planu.
Bieżącą – przeprowadzaną w trakcie realizacji określonych zadań i procesów.
Następną – przeprowadzana ona jest po zakończeniu okresu lub przedsięwzięcia.
Ze względu na zastosowane metody
- funkcjonalną
- decyzyjną
Ze względu na rodzaj informacji analitycznej rozróżnia się analizę:
- wskaźnikową
- zależnościową
Pyt 23. Wskaźniki ekonomiczne – ich rodzaje i zakres wykorzystania. Wady i zalety tej metody.
Wskaźniki ekonomiczne – wskaźniki opisujące relacje między określonymi wielkościami ekonomicznymi i pozwalające na analizę sytuacji ekonomicznej oraz na przewidywanie przyszłych zmian.
Wskaźniki ekonomiczne dzielimy na:
- wskaźniki finansowe: płynności finansowej, rentowności, zadłużenia, wypłacalności
- wskaźniki makroekonomiczne: stopa bezrobocia, PKB, deflator
Pyt.24. Finansowe mierniki działalności przedsiębiorstwa.
W gospodarce rynkowej najbardziej powszechnymi miernikami działalności przedsiębiorstwa są wskaźniki finansowe. Wskaźniki finansowe dzieli się ogólnie na następujące grupy: rentowności (zyskowności), sprawności działania, płynności, zadłużenia, rynku kapitałowego.
Inny podział:
- majątkowe – ustalenie realnej wartości aktywów i pomniejszenie ich o wartość istniejących i potencjalnych zobowiązań
- dochodowe – oparte na szacunku możliwych do osiągnięcia zysków
- porównawcze – oparte na porównaniu z innymi podmiotami, z branżą
- mieszane – bazujące na wartościach wynikających z poprzednich metod
- niekonwencjonalne – np. oparte na teorii opcji realnych czy metody z opóźnieniem czasowym.
ZALETY:
– prostota pomiaru zjawisk ,
– powszechność stosowania wskaźników pozwala na prowadzenie analiz porównawczych z innymi firmami,
– wskaźniki umożliwiają identyfikację krytycznych obszarów działania firmy,
– analiza ta może być z powodzeniem wykorzystywana wspólnie z inną metodą.
WADY
– analiza wskaźnikowa nie ukazuje przyczyn niekorzystnych zjawisk,
– istnieje niebezpieczeństwo niewłaściwej interpretacji wskaźników z powodu trudności ich porównywania z wartościami przeciętnymi, szczególnie duże w warunkach inflacji,
– nie ma uniwersalnych wzorców wartości wskaźników, każda z dziedzin działalności gospodarczej posiada swoją specyfikę.
Pyt 25.Cele i zakres analizy kosztów działalności przedsiębiorstwa.
Analiza kosztów - daje pogląd na efektywność gospodarowania we wszystkich ogniwach jednostki gospodarczej oraz na jej pracę jako całości.
Zadaniem analizy kosztów jest dostarczenie informacji o ich kształtowaniu się oraz o czynnikach oddziałujących na ich poziom, dynamikę i strukturę. Pozwala to ujawnić i zlokalizować niewykorzystane dotąd możliwości poprawy gospodarowania oraz wskazać możliwości i sposoby ich wykorzystania, by osiągnąć jak najwyższy poziom zysku z działalności gospodarczej.
Głównym źródłem analizy kosztów własnych jest rachunkowość firmy, która określa tylko wielkość kosztów, nie pokazuje natomiast przyczyn ich kształtowania. Dlatego analiza korzysta jeszcze z wielu innych źródeł pozwalających ocenić przyczyny określonego kształtowania się kosztów. Wśród tych źródeł można wymienić dokumentację produkcji w przedsiębiorstwie przemysłowym i usługowym, ewidencję obrotu towarowego w handlu, ewidencję wydajności pracy, zużycia materiałowego i zapasów, sprawozdawczość z zakresu sprzedaży i inne.
26. Analiza wyniku finansowego, rentowności i wartości przedsiębiorstwa
Podstawowymi zadaniami analizy wyniku finansowego są: ocena dynamiki wyniku finansowego, analiza planowanej jego wielkości i kontrola wykonania planu, dokładne ustalenie czynników wpływających na wielkość wyniku finansowego, wymierne określenie stopnia ich oddziaływania na występujące odchylenia, rozpoznanie silnych i słabych stron przedsiębiorstwa, a także stworzenie podstaw do zwiększenia racjonalności gospodarowania i poprawy pozycji konkurencyjnej.
Analiza rentowności jest źródłem właściwej ocey sytuacji finansowej. Rentowność jest tym większa, im większy jest jej zysk i mniejszy kapitał zaangażowany w jego zagospodarowanie. Za retnowe uważa sięprzedsiębiorstwa, które osiągają zysk, czyli takie, w których przychody są wyższe od poniesionych kosztów. Zysk stanowi podstawę do inwestycji.
Wartość przedsiębiorstwa to to cena za jaką dane przedsiębiorstwo może być skutecznie zaoferowane do sprzedaży. Dokonywana przy fuzjach, przejęciach albo z ciekawośic
27. Sposoby doboru próby do badań statystycznych oraz wady i zalety doboru losowej i nielosowej próby
Metoda doboru próby jest to sposób, w jaki elementy populacji badanej są dobierane z tej populacji.
Metody doboru losowego - procedury oparte na mechanizmach losujących elementy do próby w taki sposób, aby każda jednostka populacji miała jednakową szansę dostania się do próby.
zalety |
wady |
Umożliwia uzyskanie próby reprezentatywnej, Cechuje się wysoką trafnością |
Można w procesie losowania wybrac jednostki z tej samej grupy przekonań itp., nierzetelne badania |
Metody doboru nielosowego, to takie techniki wyboru próby, w których nie stosuje się procedur losowania, lecz inne procedury, oparte przede wszystkim na subiektywnych decyzjach, opartych na znanych danych obiektywnych, odnoszących się do znajomości struktury badanej populacji.
zalety |
wady |
Próba skłąda się z osób mających związek z badanym zjawiskiem, Większa rzetelność wyników badań, Badania eksperckie |
Można nieobiektywnie wybrać osoby do próby, Wyniki mogą być nieprawdziwe (żaden ekspert nie jest pewny na 100%) |
Pyt 28.Spółki prawa handlowego i ich rodzaje
Spółka prawa handlowego - to spółka osobowa bądź kapitałowa której tworzenie, organizację, funkcjonowanie, rozwiązywanie, łączenie, podział i przekształcanie reguluje ustawa z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (KSH).
W myśl przepisów art. 2 KSH oraz art. 4 par. 1 pkt 1 i 2 KSH spółki handlowe dzielimy na:
1. spółki osobowe (dominujące role odgrywają w nich wspólnicy):
- spółka jawna,
- spółka partnerska,
- spółka komandytowa,
- spółka komandytowo-akcyjna;
2. spółki kapitałowe (główne znaczenie przypisywane jest zgromadzonemu kapitałowi):
- spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,
- spółka akcyjna.
Pyt 29.Znaczenie i rodzaje umów w obrocie gospodarczym. Składniki umowy handlowej
Umowy w obrocie gospodarczym
Efektywny i prawidłowy udział w obrocie gospodarczym wiąże się z dopełnianiem licznych formalności, wśród których naczelne miejsce zajmuje sporządzanie i zawieranie umów.
Składniki umowy handlowej
Tekst umowy jest tak zorganizowany, by najlepiej służyć prezentacji woli stron. Umowa określa podmioty będące jej stronami prezentuje powody zawarcia porozumienia, zawiera wykładnię stosowanych przez strony terminów, określa prawa i obowiązki stron, reguluje kwestie organizacyjne związane z wykonaniem umowy, odsyła do dodatkowych dokumentów zawierających bardziej szczegółowe informacje na temat przedmiotu ustaleń stron.
Dla potrzeb tłumaczenia w tekście umowy można wydzielić następujące części:
I. Elementy wstępne, do których należą: nazwa, data zawarcia, miejsce zawarcia umowy, oznaczenie stron, preambuła (motywy zawarcia umowy),
II. Opis porozumienia: wykładnia stosowanych terminów, oświadczenia stron, zobowiązania stron, ograniczenie odpowiedzialności stron.
III. Sprawy organizacyjne związane z wykonaniem umowy: klauzule arbitrażowe i jurysdykcyjne; w umowach między stronami z różnych krajów określenie, która wersja językowa umowy będzie dla stron wiążąca; regulacja sposobu przesyłania powiadomień dla stron.
IV. Podpisy.
V. Załączniki/kompletność umowy handlowej.
Pyt 30. Znaczenie i techniki negocjacji
Negocjacje – dwustronny proces komunikowania się, którego celem jest osiągnięcie porozumienia, gdy przynajmniej jedna strona nie zgadza się z daną opinią lub z danym rozwiązaniem sytuacji. Negocjacje to sposób porozumienia się w celu rozwiązania konfliktu oraz dojścia do porozumienia obydwu stron, proces wzajemnego poszukiwania takiego rozwiązania, które
- Styl twardy jest stylem mocno rywalizacyjnym, i między innymi najmniej konstruktywnym, wyraża się w strategiach: "wygrany - przegrany" lub "przegrany - przegrany". Negocjator żąda, jednostronnych ustępstw i wywiera presję. Rodzaj ten negocjacji zakłada zwycięstwo za wszelką cenę. Partner w rozmowach traktowany jest jako konkurent lub wróg. Szuka się rozwiązania korzystnego tylko dla siebie. Negocjatorzy prezentujący ten styl zajmują twarde stanowisko wobec ludzi i problemu. Planując długotrwałe kontakty podczas interesów styl twardy nie jest przydatny. W czasie trwania negocjacji prowadzonych w twardym stylu często wyczerpuje się przeciwnika.
Charakterystyczne cechy stylu twardego to:
- wywieranie presji,
- upieranie się przy swoim,
- stosowanie gróźb, żądań i szantażu oraz wprowadzanie partnera w błąd.
Główny cel to zwycięstwo, a partner to przeciwnik. Przedstawiany model twardy zakłada zaspokojenie maksimum własnych interesów kosztem strony przeciwnej. Negocjacje "twarde" są opłacalne jedynie wtedy, gdy kontakt ze stronami jest jednorazowy. Prawie zawsze jedna ze stron płaci wysokie koszty, a konsekwencje destrukcyjne utrudniają współpracę.
- Styl miękki skłania do ustępstw wobec drugiej strony, przy rezygnowaniu z własnych potrzeb, w celu zachowanie dobrych stosunków z partnerem. Pragnąc zachować sympatię drugiej strony, ulega się i rezygnuje z realizacji własnych interesów. Powodem takiego zachowania może być obawa przed reakcją partnera lub nieumiejętność odmawiania. Model miękki jest formą dostosowania, gdyż negocjator stara się unikać konfliktu i łatwo ustępuje, tak aby osiągnąć porozumienie. Zdarza się też tak, że strona jest z reguły przyjacielska i nie przywykła do konfliktu, chcąc jak najszybciej zakończyć kwestię sporną.
Charakterystyka stylu miękkiego:
- szukanie rozwiązania, które zostanie zaakceptowane przez partnera,
- aprobata strat w imię konkretnego porozumienia,
- pokazuje się dolną granicę tego, co możliwe jest do zaakceptowania,
- łatwo i często zmienia się stanowiska,
- składa się nie rzadko nowe oferty, pragnąc uzyskać zaufanie.
Często "miękki" negocjator kończy spór z poczuciem, że został wykorzystany i czuje z tego powodu dyskomfort.
- Styl oparty na zasadach zwraca uwagę zarówno na interesy i wartości stron, jak również na stosunki międzyludzkie. Powaga i uczciwość negocjatorów przynosi osiągnięcie ugody i korzyści dla obu stron. Model oparty na zasadach wyraża się w strategii "wygrany - wygrany", gdzie rozwiązanie uzyskujemy w sposób efektywny, jak i polubowny. Opiera się na podejmowaniu decyzji w poszczególnych kwestiach i polega na meritum sprawy, natomiast nie na przetargu wokół tego, co obie strony mówią, że zrobi lub nie zrobi. Styl ten sugeruje, że podczas konfliktowych interesów domagać się należy, aby finał rozmów oparty był na kryteriach niezależnych od woli stron.
Styl I: aktywno - kooperacyjny - charakteryzuje się aktywnym i drobiazgowym analizowaniem detali, dążeniem do logicznego i rzeczowego rozważania argumentów, odpornością na argumenty emocjonalne i żywością w podejmowaniu rozmowy, czasem agresywnością.
Styl II: pasywno - współpracujący - charakteryzuje się konwencjonalizmem postępowania, odwoływaniem się do powszechnie aprobowanych wartości, postawą współpracy i ulegania.
Styl III: aktywno - walczący - charakteryzuje się dużą aktywnością, przejmowaniem inicjatywy, tendencją do impulsywności, spontanicznością graniczącą z narzuceniem innym swych chęci, okazywaniem uczuć negatywnych takich jak: irytacja i niezadowolenie.
Styl IV: pasywno - walczący - charakteryzuje się umiejętnością utrzymania dobrych układów interpersonalnych dzięki zręczności dyplomatycznej; cechuje go otwartość, empatyczne zdolności wczuwania się w innych i delikatność ich traktowania, niechęć do przejmowania inicjatywy