Istota wychowania Montessori sprowadza się do stwierdzenia, że każde dziecko jest inne i powinno rozwijać się według własnego - indywidualnego planu rozwoju, tak by móc się uczyć szybciej i efektywniej. .Uczeń w ciszy, skupieniu, indywidualnym tempie poznaje kolejne etapy wszystkiego co mu jest potrzebne. Samodzielność w założeniach M.M bardzo ważnym aspektem w rozwoju dziecka, ponieważ kształtuje ona hart ducha ,wytrwałość i wiarę we własne siły, a to jest podstawą do prawidłowego myślenia o sobie ,własnego rozwoju i budowaniu wartościowego kodeksu moralnego.

M.Montessori wyraźnie określiła zasady jaki mają panować w jej nauczaniu.Stad specjalne,przemyślane pomoce dydaktyczne,lekcje ciszy,łagodne aczkolwiek sumienne obserwacje dzieci przez nauczycieli.Dziecko wprowadzone w taki świat nauczania,gdzie nie jest mu na silę narzucony rygor i ograniczenia, potrafi świetnie dopasować swoje zachowanie do grupy,utemperować charakter i co najważniejsze czerpać z tego przyjemność

• Montessori wypracowała koncepcję „wychowania kosmicznego”, które było niezwykle nowatorskie i miało na celu nauczenie dziecka o myśleniu o przyrodzie, cywilizacji i społeczeństwie

• wg Marii rodzice (dorośli) powinni organizować otoczenie odpowiednie dla rozwoju dziecka, a jest to otoczenie materialne, aspekt strukturalno-dynamiczny

oraz aspekt osobowy

• - ideę pomocy w wychowaniu

Marii Montessori najlepiej oddaje zdanie: "Pomóż mi zrobić to samodzielnie"

Wychowanie dziecka, to pomaganie mu w osiągnięciu

dojrzałości i samodzielności.

Maria Montessori zakłada istnienie „wrażliwych faz” w których może nastąpić polaryzacja uwagi. W takich fazach dziecko jest szczególnie podatne na zdobywanie określonej wiedzy. Wg Montessori:

a) od narodzin do szóstego roku życia dziecko jest wrażliwe na ruch, język oraz porządek

b) od siedmiu do dwunastu lat do głosu dochodzi świadomość i dziecko zaczyna interesować się moralnością, religią oraz różnymi dziedzinami nauki

c) w wieku od trzynastu do osiemnastu lat pojawia się wrażliwość na godność osobistą i wiarę we własne siły

W Polsce założenia pedagogiki Montessori pojawiły się na początku lat 90-tych.

Przełom XX i XXI wieku to renesans pedagogicznych założeń Marii Montessori

Odpowiednie założenia programowe i ich realizacja:

• Uczenie się przez działanie

• Przemyślane środowisko pedagogiczne

• Zachowywanie reguł społecznych

• Cisza i koncentracja

• Indywidualny tok rozwoju każdego dziecka

• Obserwacja wychowanków

1.Przemyślane środowisko pedagogiczne

CECHY:

1. Prostota, precyzja i estetyka wykonania

2. Konstrukcja umożliwiająca samodzielną kontrolę błędów

3. Uwzględnianie zasady stopniowania trudności

4. Logiczna spójność ogniw ciągów tematycznych (dostosowanych do potrzeb rozwojowych dziecka)

2.Oryginalne zestawy pomocy dydaktycznych

CECHY:

1. Odejście od tradycyjnego układu klas i całej przestrzeni

2. Klasa ma być tak urządzona aby pozwalała na wykonywanie różnych form aktywności jednocześnie

3. Zwrócenie dużej uwagi na otwarcie przestrzeni poprzez stosowanie przeszklonych, rozsuwanych drzwi

3„Klucze do świata”- materiał dydaktyczny ,pomoce naukowe

• Logiczne powiązanie materiału dydaktycznego

• Izolacja jednej trudności

• Kontrola błędów

• Stopniowanie trudności i piękno materiałów wpływają stymulująco na rozwój dziecka.

• Wysoka jakość i trwałość w użytkowaniu, estetyka i efektywność to niezaprzeczalne walory materiału Montessori.

Materiał Montessori dzielimy na grupy:

• materiał do ćwiczeń

• praktycznego dnia

• materiał sensoryczny

• materiał do mowy

• materiał matematyczny

• materiał w zakresie

• wychowania

• kosmicznego

Wyszkoleni nauczyciele zmieniają swój stosunek do uczniów:

• nauczyciel nie wybiera łatwych dla siebie metod

• posiada pełen zestaw pomocy dydaktycznych

• umie się nimi posługiwać

• wie JAK ,KIEDY i KOGO uczyć

• dostrzega efekty swojej pracy

• widzi jak i kiedy dzieci się rozwijają

• czerpie satysfakcję z pracy

• staje się dla dzieci autorytetem