Skurcze pojedyncze (pojedynczy bodziec wywołuje pojedynczy krótkotrwały skurcz, po czym mięsień wraca do stanu wyjściowego):
izotoniczny:
następuję zmiana długości mięśnia przy stałym poziomie
napięcia mięśniowego. Skurcz izotoniczny dzielimy na:
skurcz koncentryczny: przyczepy mięśni zbliżają się, napięcie mięśniowe nie zmienia się
skurcz ekscentryczny: przyczepy mięśni oddalają się, napięcie mięśniowe nie zmienia się
izometryczny:
następuję
zmiana poziomu napięcia mięśniowego przy stałej długości
mięśnia, np. stanie, trzymanie ciężarów
auksotoniczny:
następuję
zarówno zmiana długości mięśnia jak i poziomu napięcia
mięśniowego, np.: chodzenie, bieganie
Skurcze
tężcowe (seria impulsów pobudza mięsień, przerwa między
impulsami jest krótsza niż cały czas skurczu)
tężcowy
zupełny:
powstaję w momencie pobudzenie mięśnia
zanim rozpocznie się rozkurczać, występuje kiedy bodźce pobudzają
mięsień w odstępach czasu krótszych niż trwa skurcz
pojedynczy,
tężcowy
niezupełny:
rozpoczyna się od pobudzenia mięśnia
w okresie rozkurczu – nie dochodzi do całkowitego rozkurczu
ponieważ mięsień znów się kurczy. Jest to
fizjologiczny typ skurczu i takimi skurczami działają wszystkie
mięśnie człowieka przez większość czasu.