"Niziny",
powieść społeczna Elizy Orzeszkowej, pierwodruk w „Kraju" w
1884, wydana osobno w Warszawie w 1885, z ilustracjami M.E.
Andriollego. Akcja toczy się w 19 lat po upadku powstania
styczniowego na wsi białoruskiej w Grodzieńszczyźnie. Pisarka
nazwała powieść „książeczką o pokątnych doradcach".
Główną postacią jest „adwokat" Kaprowski, oszust,
hulaka i kobieciarz, który wyzyskując ciemnotę i pieniactwo
chłopów, za pośrednictwem byłego żołnierza Mikołaja wciąga
ich w procesy o ziemię, niezależnie od szans wygrania, lub obiecuje
załatwienie spraw w urzędach i wyłudza pieniądze.
Jedną z jego ofiar jest chłopka z folwarku Krystyna, która usiłuje
zapobiec wysłaniu syna, żołnierza, w głąb Rosji i na próżno
oddaje „adwokatowi" wszystkie oszczędności swoje i drugiego
syna. Na przykładzie Krystyny i fornala Jasiuka, procesującego się
ze stryjem, przedstawiony jest tu, najjaskrawiej z całej literatury
pozytywistycznej, ponury los służby folwarcznej, jej nędza i
wyzysk, ciemnota, upośledzenie przez gospodarzy, ciążące nad
nimi prawo branki, bezsilność wobec urzędów. Jako wątek
uboczny przedstawiona jest sprawa Krystyny, uwiedzionej przed laty
przez ekonoma Bahrewicza, i córki ekonoma Karolci, uwiedzionej przez
„adwokata". Język utworu jest zróżnicowany, w
dialogach chłopów wtręty białoruskie, w języku Kaprowskiego
urzędowe zwroty rosyjskie; wojskowe, w języku Mikołaja. Utwór
doczekał się trzech popularnych przeróbek: "Chłopski
adwokat" (1890), "Pan Kaprowski" (1903), "Z
chłopskiej zagrody" (bez roku wydania) oraz przeróbki
scenicznej W. Bruner-Niczowej 1948. Powieść została przełożona
na języki: rosyjski i niemiecki.
(źródło: Literatura
polska. Przewodnik encyklopedyczny. Komitet redakcyjny pod
przewodnictwem Juliana Krzyżanowskiego, od 1976 Czesława Hernasa.
Warszawa 1984. Autorka hasła: Mieczysława
Romankówna.)
Źródło: http://pl.shvoong.com/books/novel-novella/1907912-niziny/#ixzz1Olxgps00