Struktura DNA – w DNA występują 4 rodzaje zasad: adenina A, guanina G, tymina T, cytozyna C. Adenina i guanina są purynami, tymina i cytozyna piramidami. Nukleozydy – związek powstający przez kowalencyjne połączenie zasady purynowej lub piramidowej z cukrem. Cukrem występującym w DNA jest deoksyryboza, tworzy więc deoksynukleozydy. W DNA występują 4 rodzaje deoksynukleozydów: deoksyadenozyna, deoksyguanozyna, deoksytymidyna, deoksycytydyna. Nukleotydy – zasada+cukier+fosforan połączone razem wiązaniami kowalencyjnymi. W DNA, w którego skład wchodzi deoksyryboza, występują deoksyrybonukleotydy. Wiązania 3’, 5’- fosfodiestrowe- nukleotydy w DNA są połączone wiązaniami 3’, 5’-fosfodiestrowymi, tworząc łańcuch cukrowo-fosforanowy o przemiennie powtarzających się reszt deoksyrybozy i fosforanu. Łańcuch taki stanowi rdzeń, z którym są połączone zasady. Sekwencja DNA – kolejność występowania A, G, C oraz T w liniowych cząsteczkach DNA, w sekwencjach DNA jest zawarta informacja genetyczna. Dwuniciowa helisa DNA – w helisie DNA owinięte wokół siebie dwie nici DNA, których zasady są skierowane do wnętrza helisy, a rdzeń cukrowo-fosforanowy jest eksponowany na zewnątrz. Dwie nici DNA są utrzymywane razem przez wiązania wodorowe występujące w parach zasad. Adneina (A) zawsze tworzy parę zasad z tyminą (T), a guanina(G) z cytozyną(C).
Replikacja DNA- endoenergetyczny proces, w którym podwójna nić DNA (podwójna helisa) ulega skopiowaniu. Replikacja jest semikonserwatywna (półzachowawcza) - w każdej z dwóch uzyskanych podwójnych nici DNA będzie jedna nić macierzysta i jedna nowa. Nie licząc niewielkiego prawdopodobieństwa wystąpienia błędu obie cząsteczki DNA będą identyczne. Proces ten zachodzi podczas interfazy.
Translacja - proces syntezy łańcucha polipeptydowego białek na matrycy mRNA. W jego wyniku dochodzi do ostatecznego przetłumaczenia informacji genetycznej zawartej pierwotnie w kodzie genetycznym DNA na konkretną strukturę białka, zależną od uszeregowania aminokwasów w łańcuchu polipeptydowym.
Transkrypcja- w genetyce oznacza proces syntezy RNA na matrycy DNA przez różne polimerazy RNA, czyli przepisywanie informacji zawartej w DNA na RNA. Matryca jest odczytywana w kierunku 3' → 5', a nowa cząsteczka RNA powstaje w kierunku 5' → 3'. Transkrypcji podlega odcinek DNA od promotora do terminatora. Nazywamy go jednostką transkrypcji.Podczas transkrypcji polimeraza RNA buduje cząsteczkę RNA łącząc zgodnie z zasadą komplementarności pojedyncze rybonukleotydy według kodu matrycowej nici DNA.
RNA Kwasy rybonukleinowe, – organiczne związki chemiczne z grupy kwasów nukleinowych, zbudowane z rybonukleotydów połączonych wiązaniami fosfodiestrowymi. Z chemicznego punktu widzenia są polimerami kondensacyjnymi rybonukleotydów. Występują w jądrach komórkowych i cytoplazmie, często wchodząc w skład nukleoprotein. Znanych jest wiele klas kwasów rybonukleinowych o zróżnicowanej wielkości i strukturze, pełniących rozmaite funkcje biologiczne. Zarówno struktura, jak i funkcja RNA jest silnie uzależniona od sekwencji nukleotydów, z których zbudowana jest dana cząsteczka.
Kod genetyczny – reguła, według której informacja genetyczna, zawarta w sekwencji nukleotydów kwasu nukleinowego (DNA lub RNA), w komórkach wszystkich organizmów może ulegać „tłumaczeniu” na kolejność (sekwencję) aminokwasów w ich białkach (w procesie biosyntezy białek, czyli translacji).Cechy kodu genetycznego: trójkowy,niezachodzący,przecinkowy,zdegenerowany, jednoznaczny,kolinearny, uniwersalny.
Zasada purynowa, puryny- związki heterocykliczne, aminowe, hydroksylowe, pochodne puryny.Mają charakter zasadowy. Wchodzą w skład wielu kolenzymów, nukleozydów, nukleotydów i kw. Nukleinowych. A i G.
Zasady pirymidynowe- związki heterocykliczne, pochodne pirymidyny. Mają właściwości zasadowe, wchodzą w skład nukleozydów, nukleotydów, kw. Nukleinowych, niektórych koenzymów. Cytozyna tymina uracyl mogą tworzyć formy tautometryczne-zasdy azotowe.
Komplementarność - zasada wzajemnego uzupełniania się, np. topologie komplementarne, dobra komplementarne, komplementarne gwinty, antonimy komplementarne. W stereochemii pojęcie jest stosowane najczęściej w odniesieniu do struktur DNA, powstających dzięki komplementarności struktur par zasad, występujących w sąsiednich niciach DNA lub DNA i RNA. Zgodnie z zasadą komplementarności cytozyna (C) łączy się tylko z guaniną (G).