„ I W ŻYCIU I W ŚMIERCI NALEŻYMY DO PANA, A MIŁOŚĆ MOCNIEJSZA JEST NIŻ ŚMIERĆ” - APEL Z OKAZJI II ROCZNICY ŚMIERCI JANA PAWŁA II

1.Jan Paweł II pozostanie na zawsze w naszych sercach, w naszych myślach. Człowiek, który swą dobrocią ogarniał świat, człowiek, ktory zmienił oblicze ziemi...który „ burzył” mury i wszelkie bariery, to on pokazał namjak żyć,jak kochać, jak się modlić. Gdzie tylko się pojawił,, gromadziły się tłumy, rosiewał miłość, radość, nadzieję, ogromnąwiarę w Boga i człowieka. Właśnie takiego go zapamiętamy...

2. ZANIM STĄD ODEJDĘ

Zanim stąd odejdę, pamiętajcie:

-abyście nidgy nie zwątpili i nie znużylisię i nie zniechęcili

-abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy.

Proszę was;

-abyście mieli ufność nawet wbrew każdej swojej słabości

-abyście szukali zawsze duchowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych

i matek ją znajdowało

-abyścieod Niego nigdy nie odstąpili

-abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On „ wyzwala” człowieka

-abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest „największa”, która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu.

3.„Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy Pan wasz przybędzie”- te słowa przypominają mi ostateczne wezwanie, które nastąpi wówczas, kiedy Pan zechce.Pragnę nim podążyć i pragnę, aby wszystko, co składa się na moje ziemskie życie, przygotowało mnie do tej chwili. Nie wiem, kiedy ona nastąpi, ale tak jak wszystko, również i tę chwilę oddaję w ręce Matki mojego Mistrza: Totus Tuus. Wszystkim dziękuję. Wszystkich proszęo przebaczenie. Proszę także o modlitwę, aby Miosierdze Boże okazało się większe od mojej słabości i niegodności.

4. PANIE MÓJ

Panie mój klękam przed Tobą, całuję stopy

ja służebnica twoja

myśl nakarmiona Twoim istnieniem

ciało przepojone wiarą świetlistą

wino przeistacza się w krew, chleb w ciało

ciało zamienia się w życie

modlę się o miłość ducha

ciało jest kruche, dusza nieśmiertelna.

5.WYPEŁNIŁEŚ

Wypełniłeś moje serce sobą, jak ziarna wypełniają kłosy zbóż w czasie żniw

wypełniłeś radością życia, jak świat trącony porankiem

wypełniłeś harmonią barw,jak paleta dobrego malarza

wypełniłeś drganiem dżwięków, jak muzyka przenika planety

stworzyłeś mnie Panie na nowo

6. Niech nasza droga będzie wspólna. Niech nasza modlitwa będzie pokorna. Niech nasza miłóść będzie potężna. Niech nasza nadzieja będzie większa od wszystkiego, co się tej nadziei może sprzeciwiać.

7.OSTATNIE SPOTKANIE

Janie Pawle II dziś widzę cię po raz ostatni

przez otwarte okno przysiadł słoneczny promień na siwych włosach

zaświecił na twarzy wychudłej w grymasach bólu

rozpromienił na czole pofałdowanym tysiącem drobnych zmarszczek

błogosławieństwa Urbi et Orbi udzieliłeś bez głosu

zagrzmiałow sercach

zamilkłam na chwilę zdumiona i przerażona

Panie Mój zmartwychwstał Chrystus

odchodzi Wielki Człowiek

8.OSTATNIE CHWILE JANA PAWŁA II

Serce dygocze broda drży

minuty w wieczność oblekają się

nie ma nadzieidla wiekiego z wielkich

odchodzi Jan Paweł II

idzie na spotkanie z Najwyższym

Panie mój przytul go

jak on przygarnął cały świat

muzułmanina buddystę prawosławnego protestanta katolika

wierzących i niewierzących...wszystkich

modlę się za dobregoOjca świata

takim pozostanie w sercu mym

9. To ostatnia pielgrzymka Twa Janie Pawle II

jesteśmy z Tobą

w modlitwie, w myślach, w sercach,w mowieziemia jest zroszona perłami łez

modlitwa oplata glob łańcuchem splecionych rąk – znak pokoju

ziemia drży szlochem łkających serc – znak miłości

unosi się modlitwa rydwanem wiary ku niebu

być jak najbliżej Ojca Świętego

jak najbliżej Najwyższego

bliżej Maryi

10.Twoja sobota i moja sobota,

Twój wieczór i mój wieczór

i ta całkowita niewiedza

wedle znajomej pieśni nędzarza.

Ja zasłużyłem na śmierć,

ale dlaczego Ty na cierpienie?

Wokół światła jaskółki skrzydeł

porosła modlitwa na ziemi

byłeś synem Emilii i Karola

którzy zasłużyli na niebo

Może dotarłeś teraz do nich

może osiągniesz to jutro...

a mnie przyszło pokochać Cię

ponownie – jakbyś Zmartwychwstał

11.Daj mi myśl w głowę, bo serce płacze,

ja nie wyrażę tego inaczej

za mały umysł by pojąć chwile

za Wielki Człowiek by cierpiał tyle

lecz przejdzie przecież potem do nieba

o tym wiadomo, czyż mówić trzeba?

Lecz jeszcze jesteś, to są godziny

by trwały wiecznie – tak się modlimy

by nie wstał ranek ogłosić światu

najczarniejszego komunikatu

nie wstawajcie wielcy, nie mówcie tego

jednego zdania niepotrzebnego

bo ludzie nie chcą nowiny świata

która mi mówi: umiera Tata...

12. 21,37

Zaszło już słońce za miejskie dachy za nieboskłony

chmury na niebie i wiatr kolorowy biało czerwony

cicha zapadła

noc w sen spowita jak w ciężkie brzemię

skrzydeł nad miastem poszum srebrzysty...westchnienie

jeszcze te wrota czule rozwarte z dawna czekanie

cierpienie gaśnie

świat milknie z wolna z ostatnim

Amen

13.WYPEŁNIŁA SIĘ WOLA PANA

Wypełniła się wola Pana odszedł Ojciec

uciszcie myśli, uciszcie kołaczące serca

nie płaczcie, On święty, jest już w niebie

modlitwa z ust niech wyfruwa na skrzydłach dzikich gęsi

niech układa się w klucz na niebie

litery W -WIARA

litery M- MIŁOŚĆ

litery V – VICTORIA

On zwyciężył

14. W chwili gdy odszedłeś świat zmienił swe oblicze,

zawsze na ciebie liczyłem i nadal liczę,

byłeś mi nauczycielem, Aniołem Stróżem i przyjacielem

z twej dobroci czerpałem tak wiele...

a teraz gdy Ty nasz świat opuściłeś...

nie wiem co powiedzieć...

zawsze „pamiętaj” mówiłeś...

wiec i ja to powiem o Tobie...

„ Pamiętam” i to co zostawiłeś, czego nauczyłeś

przekaże kolejnej osobie...

15.TREN NA ŚMIERĆ JANA PAWŁA II

Nie dziwimy się, żeś zatęsknił za najlepszym ziemskim synem

dziękujemy,żeś lat kilkadziesiąt raczył dzielić się z nami Jego osobą

wiemy, że teraz jest Domu Twego największą ozdobą

wybacz, że płaczemy, Ojcze Niebieski zamiast radować się z Tobą

ale – jaki człowiek by nie szlochał,gdy odchodzi Ojciec,

który tak wszystkie dzieci ukochał?

Za którego przyczyną wszystkie narody ziemi

poczuły się silne Twą miłością, jedną rodziną?

Naród, którego Najświętsza Chrystusowa Matka

jest wieczną królową -

na kolanach Ci dziękuje za wcielone Twoje słowo

za to, że przez ostatnie lata spośród nas właśnie

wybrałeś swego Pasterza dla świata.

16. WROTA DO NIEBA

Usta milkną w niemym krzyku

wołam: Ojcze wróć

On nie wróci

odszedł w lepszy świat

modli się za nas u tronu Najwyższego

otworzył wiele bram, teraz otwiera nam

wrota do nieba

a tu na ziemi

płaszcz nocy okrywa nasze serca

migoczą gwiazdy – anioły wiary, miłości, dobra

podane solidarnie ręce zespala łańcuch złotego światła

modlitwa oplata cały glob

unosi się w niebo na skrzydłach ptaków

niech Ojciec Święty usłyszy nas

17. Serdecznym atramentem, na żywej serc tablicy

do Ciebie, Ojcze Święty, list piszę od nas wszystkich

bo trzeba, żebyś wiedział, co się tu u nas dzieje

czy żniwa pokończone, czy halny w górach wieje.

I trzeba, byś się cieszył na swoim Watykanie,

że u nas znów niejeden powiesił krzyż na ścianie.

Pod krzyżem zaś Twój portret jest w każdej stronie Polski

i coraz częściej teraz Matki Częstochowskiej.

I ludzie jakby inni, ku niebu częściej patrzą,

co wspomną Twoje imię, to śmieją się i płaczą.

A jak się każdy stara to jeden Pan Bóg widzi

by się Jan Paweł za nas nie powstydził

a gdy na Anioł Pański jak dzwon uderza serce

idziemy wszyscy do Ciebie na audiencję.

Od gór do morza klęka Ojczyzna do pacierza

by wspólnie Anioł Pański odmówić za papieża.

18. Wiara Nadzieja i Miłość

każdy z nas stąd odejdzie

przejdzie na drugą stronę

nagi przychodzisz i nagi odchodzisz

jedyne co masz to serce

czy je wypełnisz Wiarą, Nadzieją i Miłością zależy od ciebie

Jan Paweł II jest już za bramą jest w niebie

ty się zastanów też kiedyś tam staniesz

czy święty Piotr cię wpuści czy przed bramą zostaniesz

tam jest pięknie i jasno

proszę, spróbuj już na ziemi zapalić w sercu światło.

19. STRATA

Płaczę, bo już nie cierpi, bo znalazł ukojenie.

Przekroczył bramę śmierci i w Bogu ma wytchnienie.

Płaczę, bo już Go nie ma, bo stałem się sierotą

bo On mi sens istnienia wskazał swoją mocą.

I płaczę jak inni przy mnie, bo łzy mi same płyną.

Bo Mu to jestem winien, bo bylismy rodziną.

A każda łza jak balsam, przemywa moje oczy.

Lekarstwo które nam dał, by Boga nie przeoczyć.

20. Odszedłeś do domu Ojca, przemieryłeś ziemski szlak

zostało po Tobie słowo i nie zamarze go czas

dawałeś nam wskazówki jak żyć

teraz my młodzi musimy bez ciebie żyć

przekroczyłeś bramy nieba, już jesteś tam

po łąkach Pana przechadzasz się

niebiańskie szczyty zdobywać chcesz

bo tam gdzie jesteś,nie ma cierpienia, nie ma już łez

jest wieczne szczęście i ty to już wiesz

twe słowa: „ Nie lękajcie się”

pozostaną na zawsze w głebi naszych serc.

21. QUO VADIS?

Kim się stałeś? Jaki jesteś? Quo vadis?

On poszedł na wezwnie Najwyższego

promień światła przenika przez łzy

bądżcie zadowoleni

on jest wśród nas,on żyjew nas

moją wiarę dziurawą, trzeba szydłem modlitwy załatać

nie lękaj się człowieku zmartwychwstaniesz

jeśli miłość i dobroć, będą w tobie trwać

22. TĘSKNOTA

Nie umiem słowami wyrazić tęsknoty

słowa są płaskie

tęsknota wyrasta górami

zamyka się w zwierciadle wspomnień, jak w stawie głębokim

lusterko trzaska kruchym lodem

powraca w fali oddechu, dech zapiera

krew w żyłach krzepnie

ja umieram

23. SŁOWA

Dlaczego dopiero słuchamy Cię teraz?

Gdy drzwi zamkniete,gdy plecy zgarbione schowane za cieniem

gdy już nie wrócisz, gdy już nic nie powiesz

Dlaczego?...

Dlaczego dopiero teraz ten głos taki głośny?

Gdy szept ostatni zabrzmiał jak krzyk

gdy słów już nie będzie i nie będzie radości

gdy oddech uśpiony, gdy cisza z Twych ust

Dlaczego?...

Dlaczego dopiero teraz uczymy się słów?

Gdy zapisane po brzeg pamiętniki

gdy wypowiedziane do ostatniego wszystkie słowa

gdy ksiąg karty i pamięć tylko żródłem

gdy uczenie ich teraz jest takie trudne

Dlaczego?...