NIETOPERZ ZWYCZAJNY

Pochodzenie

Te małe, skrzydlate ssaki są powszechnie znane w całym Starym Świecie. Można spotkać je prawie w każdym środowisku, od bagien i moczar po głębokie podziemia. Wyjątek może stanowić tu klimat zbyt zimny i ostry, jaki panuje na przykład w Norsce. W innych regionach jednakże stanowią nieodłączny element środowiska. Istnieje wiele odmian nietoperzy, niektóre są bardzo niebezpieczne dal człowieka. Ten jednak, nietoperz zwyczajny, jest całkiem pożytecznym stworzeniem, polującym na ćmy, owady i inne szkodniki ludzkich pól. Pomimo tego, że nie stanowią zagrożenia, niektórzy zabobonni wieśniacy widzą w nich zaklęte demony i wcielenie wszelkiego zła.

Charakter

Neutralny

Budowa ciała

Nietoperze zwyczajne są małymi, nocnymi drapieżnikami. Ich wielkość nie przekracza kilkunastu centymetrów. Latają zwinnie i szybko dzięki błoniastym skrzydłom o rozpiętości około 30-40 centymetrów. Ich ciało, za wyjątkiem skrzydeł i pyszczka, pokrywa ciemnoszara bądź ciemnobrązowa sierść. Mają duże uszy, które pomagają im w orientacji w terenie. Nietoperze nie posługują się podczas polowania wzrokiem – wydają z siebie niezwykle wysokie dźwięki, niesłyszalne dla ucha zwykłego człowieka, a które odbijają się od wszelkich materialnych przeszkód i powracają do nietoperza dając mu wyobrażenie o otaczającym go środowisku. Jest to bardzo skuteczna metoda i mogą one polować nawet w największych ciemnościach. Podczas odpoczynku zwisają w charakterystyczny sposób do góry nogami na swoich tylnich łapkach zaopatrzonych w długie paznokcie.

Występowanie, populacja

Nietoperz zwyczajny jest najpospolitszym ze wszystkich spokrewnionych gatunków. Można pospolicie spotkać go w całym Starym Świecie, zarówno na powierzchni jak i w podziemnych kompleksach jaskiń. W tych ostatnich występuje nawet częściej, gdyż dzięki wspaniałemu zmysłowi orientacji nie potrzebuje wcale światła, aby móc polować. Ich populacja jest bardzo pokaźna, choć niektórzy zabobonni wieśniacy starają się je tępić i podtruwać. Zbierają się w kolonie liczące od kilkudziesięciu do nawet kilkuset osobników. Za swoje siedziby obierają najczęściej jaskinie, drzewa i zabudowania stworzone przez istoty rozumne, zazwyczaj ludzi lub krasnoludy (w podziemiach).

Tryb życia, odżywianie

Nietoperze są drapieżnikami nocnymi. Wtedy to udają się na polowanie, a ich celem stają się wszelkiej maści owady, ćmy i chrabąszcze. Nie są w stanie nawet zagrozić większej istocie, jaka jest człowiek. Dzień spędzają wisząc na swych tylnich łapkach u stropu jaskini, na gałęzi drzewa bądź na strychu jakiegoś domostwa. Są zwierzętami zapadającymi w sen zimowy. Gromadzą się na jego okres w wielkie, liczące setki lub tysiące osobników kolonie. Zwisają jeden przy drugim, a bliskość ciał pomaga im utrzymać stałą temperaturę ciała.

Walka

Nietoperz zwyczajny w żadnym wypadku nie zaatakuje człowieka, krasnoluda bądź elfa. Jego niewielkie ząbki nie są w stanie zrobić mu krzywdy. Jeżeli jednak dojdzie do ugryzienia, istnieje 25% szans na nastąpienie infekcji rany. Niektórzy czarodzieje mogą sprowadzać przy pomocy magii roje nietoperzy (czar przyzwanie roju z 4 poziomu magii elementalnej). Podczas walki otrzymują modyfikator +20% do swojej Inicjatywy podczas pierwszej rundy.

Typowa charakterystyka

Nietoperz zwyczajny

Sz	WW	US	S	Wt	Żyw	I	A	Zr	CP	Int	Op	SW	Ogd
1	50	0	0	1	1	30	1	-	14	5	29	29	-

Zasady specjalne

Dzięki echolokacji nietoperz „widzi” w ciemności na odległość 15 metrów. Lata jak istota pikująca. Na lądzie jest jednak prawie całkowicie bezradny, może jedynie pełzać i wspinać się na ściany bądź drzewa w celu ponownego podjęcia lotu. Kapłani druidzcy mogą posiadać duchy-nietoperze jako swoje duchy opiekuńcze. Ich charakterystyka jest taka jak wyżej, jedynie Inteligencja wynosi 80.

autor:

JESUS

[e-mail]