Park Narodowy „Ujście Warty” – polski park narodowy utworzony 1 lipca 2001 z połączenia rezerwatu Słońsk i części Parku Krajobrazowego Ujście Warty.

Park o powierzchni 8074 ha obejmuje rozlewiska u ujścia rzeki Warty do Odry, wytwarzane w dużej mierze przez rzekę Postomię. Siedziba dyrekcji parku znajduje się w Chyrzynie koło Kostrzyna nad Odrą. Park znajduje się na terenie czterech gmin Górzyca, Kostrzyn nad Odrą, Słońsk i Witnica.

Park został założony dla ochrony unikatowych terenów podmokłych, rozległych łąk i pastwisk, które są jedną z najważniejszych w Polsce ostoją ptaków wodnych i błotnych. Na terenie parku stwierdzono obecność 245 gatunków ptaków, w tym 174 lęgowych. Aż 26 z nich należy do gatunków ginących w skali światowej. Są to m.in. wodniczka, derkacz, rycyk, żuraw, bąk, bączek, rybitwa czarna.

Tutaj znajduje się największe w Polsce zimowisko arktycznego gatunku łabędzia krzykliwego, a także około 30 bielików, które przyciąga obfitość zimujących kaczek, stanowiących ich pokarm.

W pobliżu Kostrzyna, przy drodze krajowej nr 22 Kostrzyn nad Odrą mieszczą się punkty widokowe dla obserwatorów.

Symbolem Parku jest: GĘŚ ZBOŻOWA.

Położenie woj. lubuskie, Kostrzyn nad Odrą, Witnica – pow. gorzowski ziemski, Słońsk – sulęciński, Górzyca – słubicki

Data utworzenia 1 lipca 2001

Powierzchnia 80,38 km²

• leśna 0,82 km²

• uprawna 26,62 km²

• wodna 2,97 km²

Pow. ochrony

• ścisłej 6,82 km²

• częściowej 40,15 km²

• krajobrazu 33,77 km²

Powierzchnia otuliny

Odwiedzających rocznie 10 tys.

Siedziba Chyrzyno