Lelito Magdalena

Park Narodowy „Ujście Warty”:

•

utworzony 1 lipca 2001 roku;

•

położony w obrębie pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, w

pobliżu ujścia Warty do
Odry;

•

składa się głównie z otwartych siedlisk łąkowych,

poprzecinanych gęstą siecią kanałów
i starorzeczy oraz zarośli wierzbowych;

•

Warta dzieli go na 2 części północną (tzw. Polder Północny) i

południową (obręb
Kostrzyńskiego Zbiornika Retencyjnego);

•

jeden z najcenniejszych pod względem ornitologicznym

obszarów w kraju.

Historia ochrony obszaru ochrony „Ujście Warty”:

•

1965r. – utworzenie w południowej części obecnego Parku
zwierzyńca otwartego

•

1977r. – utworzenie rezerwatu przyrody „Słońsk”

•

1984r. – objęcie ochroną w ramach konwencji RAMSAR

•

1996r. – utworzenie Parku Krajobrazowego „Ujście Warty”

•

05.10.1999r. – podpisanie deklaracji intencji w sprawie
utworzenia parku narodowego

•

Lipiec 2000r. – przygotowanie i złożenie wniosku

Wojewody Lubuskiego i Zespołu Parków
Krajobrazowych Województwa Lubuskiego
utworzenie Parku Narodowego „Ujście Warty”

•

01 lipca 2001r. – utworzenie Parku Narodowego

„Ujście Warty” (rozporządzenie Rady Ministrów
z dnia 19.06.2001r.)



Południowa część Parku - O. O. Słoński i O. O.
Chyrzyno, położone są w obrębie Kostrzyńskiego
Zbiornika Retencyjnego. Obwałowania lewego
brzegu Warty są tu znacznie odsunięte od koryta
rzeki, dzięki czemu wody mogą swobodnie
rozlewać się na powierzchni ok. 5000 ha. Obszar
ten pozostaje pod wodą niemal przez cały rok.
Wahania poziomu wód są bardzo duże, na co
przeważający wpływ ma stan Odry, nieco
mniejszy Warty.



Północna część Parku, nazywana Polderem
Północnym, oddzielona jest od Warty wałem
przeciwpowodziowym. Krajobraz poldery tworzą
rozległe, podmokłe łąki, poprzecinane
starorzeczami i licznymi kanałami. Zbierające
się w nich wody przepompowywane są do rzeki
Warty. Poziom wody jest tu stosunkowo
unormowany, znacznie niższy niż na południu.

Zróżnicowane warunki hydrologiczne oraz
długotrwałe użytkowanie terenu przyczyniły się do
rozwoju wielu zbiorowisk roślinnych. Rośliny, które
tutaj rosną są przystosowane do długotrwałych
zalewów, trwających przez kilka miesięcy w roku.
Zatem w Parku Narodowym „Ujście Warty”
występują następujące zbiorowiska:



zbiorowiska wodne o prostej strukturze



fitocenozy roślin jednorocznych



szuwary



zarośla i lasy



łąki i zarośla

Sztandarową grupa zwierząt objętych ochrona w Parku
Narodowym „Ujście Warty” są ptaki. Ogółem w Parku
stwierdzono jak dotąd ponad 260 gatunków ptaków, z
tego 170 to gatunki lęgowe, a lista ta wciąż się jeszcze
rozszerza.
Na terenie Parku poza ptakami zaobserwowane
dotychczas występowanie 39 gatunków ssaków, w tym
aż 11 drapieżnych takich jak:



lis



jenot



borsuk



wydra



łasica

Jenot

Zalewowy charakter południowej części doliny
dolnej Warty jest atrakcyjny dla wielu gatunków,
których siedliska lęgowe gdzie indziej zanikają .
Coraz mniej liczne ptaki siewkowe – czajka,
krwawodziób, kszyk, rycyk, sieweczka rzeczna czy
ostrygojad tu znajdują odpowiednie dla siebie
warunki.
Najliczniejszym gatunkiem lęgowym kaczki jest

zwykle krzyżówka. Ponadto corocznie podejmuje tu

lęgi

około 300 par gęgawy – naszego jedynego lęgowego
gatunku gęsi.

Na terenie parku istnieje obecnie kilka szlaków
pieszych i rowerowych, a także dwie ścieżki
przyrodnicze zwane „Ptasim szlakiem”,
prowadzące przez najatrakcyjniejsze tereny
byłego rezerwatu Słońsk oraz „Przyrodniczy
Ogród Zmysłów” przy dyrekcji parku. Na mocy
porozumienia z Zarządem Okręgu Polskiego
Związku Wędkarskiego teren parku jest także
udostępniony dla amatorskiego połowu ryb, w
wyznaczonych miejscach.



http://www.pnujsciewarty.gov.pl/informacje.htm



http://ziemialubuska.pl/29,16,,.html