Katecheza 3

1. DOBRY BÓG Z MIŁOŚCI DAŁ NAM ROŚLINY

Ogólne cele katechetyczne

Poznanie prawdy o stwórczym działaniu Boga w świecie.

Formowanie postawy zachwytu i wdzięczności za świat stworzony przez Boga.

Cele szczegółowe

Wiedza

Dziecko:

– rozumie pojęcia „stwarzać” i „stworzenie”

– pamięta, że cały świat został stworzony przez Boga z miłości.

Umiejętności

Dziecko:

– potrafi dostrzec dobro w stworzonym przez Boga świecie

– potrafi wyrazić swój zachwyt nad pięknem stworzenia

– potrafi zaśpiewać piosenkę „Na początku Bóg stworzył...”

Postawy

Dziecko:

– cieszy się całym stworzonym przez Boga światem

• chętnie bierze udział w śpiewie wychwalającym Stwórcę

Metody i techniki

: rozmowa kierowana, opowiadanie, piosenka z gestami, sianie rzeżuchy, zabawa

w naśladowanie wzrostu roślin.

Środki dydaktyczne

: pacynka Kasi, opowiadanie, ilustracje z obrazami roślin, kolorowe skrawki materiałów, zasuszone płatki kwiatów lub listki, klej, nożyczki, kolorowe kredki, plansza z tekstem

piosenki, ilustracje do piosenki „Na początku Bóg stworzył”, spodek, lignina, nasiona rzeżuchy.

. WPROWADZENIE

K. wita grupę, wymawiając imię każdego dziecka (może skorzystać z wcześniej przygotowanej listy, którą uroczyście przed dziećmi rozwija).

Teraz przywitajmy dobrego Boga, który jest z nami.

Chwalmy Boga.

Bo jest dobry.

Na dzisiejszym spotkaniu będziemy rozmawiali o roślinach.

Idąc do przedszkola widzicie piękne jesienne drzewa.

– Może ktoś z was powie, jakiego koloru są liście na drzewach?

– Jakie znacie kwiaty?

– Jakie znacie drzewa?

– Skąd się wzięły na świecie kwiaty, krzewy, drzewa?

Kasia też się nad tym zastanawiała i poprosiła o pomoc babcię. Posłuchajcie:

I. AKTYWIZACJA

1. Opowiadanie

K. z pacynką Kasi w ręku opowiada:

14

Jak to dobrze, że są rośliny!

– Babciu, dziś wybraliśmy się na wycieczkę. Byłam z dziećmi w lesie. Widziałam dużo róż

-

nych roślin. Tak się zastanawiam: skąd one się wzięły?

Babcia poprosiła, żebym usiadła jej na kolanach, a potem zaczęła tłumaczyć:

– Gdy zamkniesz oczy, Kasiu, zaraz wszystko staje się mrokiem, a gdy zasłonisz uszy, zaraz

wszystko staje się ciszą.

Bardzo dawno temu, zanim jeszcze powstał świat, panował tylko mrok i cisza.

Nie było ludzi.

Nie było ptaków.

Nie było zwierząt.

Aż pewnego razu Bóg rzekł:

„Niech stanie się światło! Niech stanie się dzień! Niech wzejdzie i rozbłyśnie słońce!”

I nastało światło.

Była to rzecz cudowna. Bóg zachował odrobinę mroku dla nocy. Stworzył księżyc i gwiazdy,

żeby świeciły w ciemnościach.

Także i to było piękne.

Po czym Bóg rzekł:

„Niech powstanie niebo, ziemia i morze”.

I tak się stało.

Jednak świat nadal był jeszcze pusty i cichy.

Bóg rzekł: „Teraz potrzebne są rośliny”. I tak oto pojawiły się pierwsze zielone listki.

Po upływie krótkiego czasu wyrosły kwiaty, drzewa, wiele różnych warzyw i owoców.

– Teraz już wiem, że to dobry Bóg stworzył cały piękny świat – powiedziałam.

W tym momencie do pokoju wbiegł Piotrek z rękami pełnymi czerwonych jabłek, które

zerwał w sadzie za domem.

– Kasiu, może masz ochotę na jedno? – zapytał.

Z radością wbiłam swoje ząbki w pachnący owoc, myśląc sobie: „Jak to dobrze, że Bóg jest

taki mądry i dobry! Ja tak bardzo lubię jabłka...

2. Nowe pojęcie

K. wyjaśnia dzieciom, że „stwarzać” znaczy „zrobić coś z niczego”, ale potrafi

to tylko Bóg.

– Czego dowiedziała się Kasia od babci?

• Które rośliny lubicie najbardziej?

3. Dzielenie i spożywanie owoców

K. może przynieść jabłka, gruszki, śliwki i poczęstować dzieci.

4. Piosenka

K. uczy grupę piosenki „Na początku Bóg stworzył...”

C

Na początku Bóg stworzył

G

niebo, ziemię i słońce.

F C

Porozdzielał toń wód i sklepienia niebieskie,

C G

dał rośliny, zwierzęta i błyszczące planety.

F a

A potem był człowiek.

Pierwszy dzień pracował – drugi dzień, / CG

trzeci dzień pracował – czwarty dzień, / Fa

piąty dzień pracował – szósty dzień, / CG

a siódmy – odpoczywał. / Fa

Aby to usprawnić, K. może przygotować planszę z obrazkami ilustrującymi treść piosenki

4. Praca plastyczna

K. prosi o wykonanie zadań z podręcznika.

5. Ćwiczenie przyrodnicze

K. kładzie na spodek ligninę i polewa ją wodą. Potem prosi, żeby każde dziecko położyło na niej po kilka nasionek rzeżuchy. Na kolejnych spotkaniach dzieci będą obserwować ich wzrost, a także opiekować się nimi

(podlewanie). Kiedy rzeżucha urośnie, wszyscy będą mogli zbadać, jaki jest jej smak.

III. ZAKOŃCZENIE

1. Rymowanka

K. prosi o powtórzenie rymowanki:

Cieszę się światem całym, choć jestem jeszcze mały.

2. Zabawa przygotowująca do modlitwy

K. ustawia dzieci w kręgu i prosi, żeby kucnęły. Ich zadaniem będzie podnosić się stopniowo do modlitwy,

naśladując ciałem wzrost roślin.

3. Modlitwa

Gdy wszystkie dzieci staną już prosto, K. rozpoczyna modlitwę dziękczynną, zaś one mogą w niej uczestniczyć

przez wymienianie nazw roślin, za które dziękują Bogu.

Dobry Boże, dziękuję Ci za jabłka.

Dobry Boże, dziękuję Ci za czerwone róże.

Uwaga:

Po tym spotkaniu K. porozumiewa się z wychowawcą grupy w sprawie możliwie bliskiej wycieczki

do ZOO lub do gospodarstwa rolnego, tak aby dzieci mogły poznać różne zwierzęta.

KĄCIK KATECHETY

1. Rozważanie

„Pan moim pasterzem, nie brak mi niczego.

Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.

Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć:

Orzeźwia moją duszę”.

(Ps 23,1-2)

2. Okruch mądrości

„Kwiat jest uśmiechem rośliny”.

(Peter Hille)

„Z kwiatów powstaje ogród – ale nie płot”.

(przysłowie niemieckie)

3. Wiersz

Twoja radość będzie

niczym radość drzewa,

które rozdaje tysiące kwiatów

i tysiące owoców,

nie rozglądając się za podziękowaniem.

(Phil Bosmans)

4. Warto przeczytać

B. Ferrero, Śpiew świerszcza polnego , Warszawa 1995. A. Hielscher,

Zabawy na postrzeganie w lesie dla dzieci w wieku od 3 do 12 lat , Kielce 2003.G. Preuschoff,

Rok z dziećmi i z przyrodą. Jak słuchać, odczuwać, oglądać i podziwiać , Kielce 2000