ANALIZA PORÓWNAWCZA
1) Idol Cykladzki (żeński)
2) „Pocałunek” - Constantin Brancusi (1908 r)
|
Idol Cykladzki (żeński) |
„Pocałunek” - Constantin Brancusi |
Materiał |
marmur |
biały marmur |
Kompozycja |
figurka o charakterze rytualnym; przedstawiająca kobietę; prosta; forma statyczna, nie wyrażająca żadnych emocji; o geometrycznej formie; |
od frontu kształt kwadratu, będący pierwotnym kształtem rzeźby; można wyróżnić dwa przyległe prostopadłościany, oddzielone wyraźną rysą, wgłębieniem dzielącym symetrycznie dzieło; mimo tego 'stapiają' się w spójną całość; rzeźba niezwykle emocjonalna, pokazuje jak człowiek kochający drugą osobę łączy się z nią w pocałunku w jedną osobę; dzieło ekspresyjne, oddające określone uczucia; |
Bryła |
proste, schematyczne przedstawienie postaci; opracowanie głowy bez szczegółów, z wyjątkiem nosa; ciało oddane dość proporcjonalnie, z wyraźnie zaznaczonymi biodrami; zaznaczone atrybuty kobiet; ramiona oddzielone od reszty ciała, wyraźnym rytem; dążenie do uproszczonej, symbolicznej formy; przewaga elementów geometrycznych, tworzy spójną całość, brak polichromii i ażurów. |
figuratywne przestawianie; brak szczegółów i realizmu, dążąca do uzyskania uproszczonej formy; jest symbolem i ideą miłości i łączenia się kochających ludzi w jedną, spójną całość; wpisane w graniastosłup prosty; syntetyczna forma; schematycznie przedstawiona; brak polichromii; brak ażurów |
Faktura |
powierzchnia celowo gładzona |
dopracowana powierzchnia, celowo gładzona, aż do uzyskania efektu połysku |
Wnioski końcowe: Przyglądając się obu analizowanym rzeźbą zauważamy niezwykłe podobieństwo zarówno w formie jak i wykonaniu. Constantin Brancusi tworząc swoje działa czerpał inspirację z dobytku starożytności, zauważamy to szczególnie przyglądając się całemu dorobkowi jego twórczej pracy. Cechuje się niezwykła prostota wrysowywanie postaci w figury przestrzenne, syntetyczne mało szczegółowe spojrzenie. Tworzą one spójną całość, a jednak wyróżniamy w nich poszczególne elementy. Taka też jest figura starożytności, patrząc na oba dzieła mamy wrażenie że wykonał je jeden artysta, a co najważniejsze wykonano je w jednym czasie. Jednak to tylko pozory, które idealnie pokazują jak dopracowana i uniwersalna była sztuka starożytna skoro stała się inspiracją dla współczesnych twórców. Jedyną zauważoną przeze mnie różnicą jest fakt iż prace Constantina Brancusiego przekazują niezwykle dużą dawkę emocji mającą na celu przyciągnięcie uwagi odbiorcy i wzbudzenie jego wrażliwości. Idol Cykladzki (żeński) pełnił z tego co współcześnie wiadomo jedynie funkcje rytualną.