Aniołowie wykonują wyroki Boże
Aniołowie występują również w roli wykonawców wyroków Bożych, jako anioły zagłady.
Heb 1:7 (7) Do aniołów zaś powie: Aniołów swych czyni wichrami, sługi swe płomieniami ognia.
Na przykład Bóg posłużył się aniołami w walce ze starożytnymi Egipcjanami, którzy trzymali Izraelitów w niewoli;
Ps 78;49 BW (49) Spuścił na nich zapalczywość swego gniewu, popędliwość, zaciekłość i utrapienie, poczet aniołów zagłady.
Jak potężną mocą dysponują owe Boże anioły zagłady, niech posłuży przykład zapisany w 2 Księdze Królów 19;35 gdzie dowiadujemy się, że zaledwie jeden anioł, w ciągu jednej nocy zabił w obozie nieprzyjaciół ludu Bożego aż 185 000 żołnierzy;
2 Król 19;35 BW (35) I stało się tej samej nocy, że wyszedł anioł Pański i pozbawił życia w obozie asyryjskim sto osiemdziesiąt pięć tysięcy. Następnego dnia rano oto wszyscy oni - same trupy - pomarli.
Również w przyszłości aniołowie wykonają wyroki Boże. Jezus przyjdzie wraz ze swymi potężnymi aniołami wykonać wyrok na złu tego świata, pokonując jego inspiratora szatana, diabła;
2 Tes 1;7,8 (7) a wam, uciśnionym, dać ulgę wraz z nami, gdy z nieba objawi się Pan Jezus z aniołami swojej potęgi (8) w płomienistym ogniu, wymierzając karę tym, którzy Boga nie uznają i nie są posłuszni Ewangelii Pana naszego Jezusa.
Owa zagłada ma dosięgnąć jedynie tych, którzy nie reagują przychylnie na orędzie rozgłaszane obecnie na ziemi z pomocą aniołów. Kto szuka Boga i dostosowuje swe życie do nauk biblijnych, nie poniesie szkody;
Sof 2;3 (3) Szukajcie Pana, wszyscy pokorni ziemi, którzy pełnicie Jego nakazy; szukajcie sprawiedliwości, szukajcie pokory, może się ukryjecie w dzień gniewu Pańskiego.
Aniołowie
wspierają nas i chronią
Odkąd tylko Bóg powołał do istnienia naszą planetę oraz pierwszych jej mieszkańców, stworzenia duchowe żywo się nimi interesowały. W swoim bycie przedludzkim Jezus, przyrównany do Mądrości Bożej, tak powiedział o synach ludzkich, doskonałym dziele stwórczym: Rzeczy, które miłowałam, były u synów ludzkich Przysłów 8;31
Przysłów 8;31 BG (31) gram na okręgu ziemi jego, a rozkoszy moje, mieszkać z synami ludzkimi.
Przysłów 8;31 BT (31) igrając na okręgu ziemi, znajdując radość przy synach ludzkich.
Aniołowie interesują się nami ludźmi, dokładnie tak samo jak my interesujemy się nimi - z zaciekawieniem i zainteresowaniem. W pewnym miejscu w Biblia znajdujemy taką oto informację;
1 Pio 1;11,12 (11) starając się wybadać, na który albo na jaki to czas wskazywał działający w nich Duch Chrystusowy, który przepowiadał cierpienia, mające przyjść na Chrystusa, ale też mające potem nastać uwielbienie. (12) Im to zostało objawione, że nie sobie samym, lecz wam usługiwali w tym, co teraz wam zostało zwiastowane przez tych, którzy w Duchu Świętym zesłanym z nieba opowiadali wam radosną nowinę; a są to rzeczy, w które sami aniołowie wejrzeć pragną.
Z tej informacji wynika, że aniołowie pragną wejrzeć w to, co na temat Chrystusa i przyszłości świata Bóg wyjawił swym prorokom. Są zainteresowani rozwojem wypadków o których wie tylko sam Stwórca. Aniołowie, a nawet sam Jezus Chrystus, nie znają dnia ani godziny końca świata i zapewne też są zaciekawieni tak jak my, ludzie, kiedy Bóg rozprawi się z szatanem i tym niegodziwym światem;
Mat 24;36 BW (36) A o tym dniu i godzinie nikt nie wie; ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko sam Ojciec.
Aniołowie mają nad ludźmi tę ogromną przewagę i przywilej, że jako istoty duchowe mogą oglądać Boga. Wiedzą, że dzieło stwórcze jakim jest ziemia, wszelkie istoty żyjące a przede wszystkim człowiek, są w oczach Jahwe bardzo cenne, dlatego gdy chociaż jeden grzesznik okazuje skruchę i szczerze wraca do Boga, radują się;
Łuk 15;10 (10) Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca.
Aniołowie bardzo się troszczą o dobro sług Bożych, toteż Bóg wielokrotnie ich posyłał, by wspierali i bronili Jego wiernych czcicieli na ziemi;
Heb 1;14 BT (14) Czyż nie są oni wszyscy duchami przeznaczonymi do usług, posłanymi na pomoc tym, którzy mają posiąść zbawienie?
Rozważmy kilka przykładów;
Zanim zdeprawowane miasta Sodomę i Gomorę dosięgła zagłada, dwaj aniołowie pomogli prawemu Lotowi i jego córkom ocalić życie, wyprowadzając ich z zagrożonego rejonu;
1Moj 19;1, 15-26 BT (1) Owi dwaj aniołowie przybyli do Sodomy wieczorem, kiedy to Lot siedział w bramie Sodomy. Gdy Lot ich ujrzał, wyszedł naprzeciw nich i oddawszy im pokłon do ziemi. (15) Gdy już zaczynało świtać, aniołowie przynaglali Lota, mówiąc: Prędzej, weź żonę i córki, które są przy tobie, abyś nie zginął z winy tego miasta. (16) Kiedy zaś on zwlekał, mężowie ci chwycili go, jego żonę i dwie córki za ręce - Pan bowiem litował się nad nim - i wyciągnęli ich, i wyprowadzili poza miasto. (17) A gdy ich już wyprowadzili z miasta, rzekł jeden z nich: Uchodź, abyś ocalił swe życie. Nie oglądaj się za siebie i nie zatrzymuj się nigdzie w tej okolicy, ale szukaj schronienia w górach, bo inaczej zginiesz! (18) Ale Lot rzekł do nich: Nie, panie mój! (19) Jeśli darzysz twego sługę życzliwością, uczyń większą łaskę niż ta, którą mi wyświadczyłeś, ratując mi życie: bo ja nie mogę szukać schronienia w górach, aby tam nie dosięgło mnie nieszczęście i abym nie zginął. (20) Oto jest tu w pobliżu miasto, do którego mógłbym uciec. A choć jest ono małe, w nim znajdę schronienie. Czyż nie jest ono małe? Ja zaś będę mógł ocalić życie. (21) Odpowiedział mu: Przychylam się i do tej twojej prośby; nie zniszczę więc miasta, o którym mówisz. (22) Szybko zatem schroń się w nim, bo nie mogę dokonać zniszczenia, dopóki tam nie wejdziesz. dlatego dano temu miastu nazwę Soar. (23) Słońce wzeszło już nad ziemią, gdy Lot przybył do Soaru. (24) A wtedy Pan spuścił na Sodomę i Gomorę deszcz siarki i ognia od Pana <z nieba>. (25) I tak zniszczył te miasta oraz całą okolicę wraz ze wszystkimi mieszkańcami miast, a także roślinność. (26) Żona Lota, która szła za nim, obejrzała się i stała się słupem soli.
Setki lat później prorok Daniel został wrzucony do lwiej jamy, ale nie poniósł żadnej szkody. Dlaczego? Oświadczył;
Dan 6;23 (23) Mój Bóg posłał swego anioła i on zamknął paszczę lwom; nie wyrządziły mi one krzywdy, ponieważ On uznał mnie za niewinnego; a także wobec ciebie nie uczyniłem nic złego.
Aniołowie pokrzepiali również samego Jezusa, kiedy rozpoczynał swą ziemską służbę;
Mar 1;13 BT (13) Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś usługiwali Mu.
Także krótko przed jego śmiercią ukazał mu się anioł i go umocnił;
Łuk 22;43 BT (43) Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba i umacniał Go.
To anielskie wsparcie otrzymane w tak ważnych chwilach życia było dla Jezusa ogromnym dobrodziejstwem. Inny anioł uwolnił apostoła Piotra z więzienia;
Dziej 12;6-11 BT (6) W nocy, po której Herod miał go wydać, Piotr, skuty podwójnym łańcuchem, spał między dwoma żołnierzami, a strażnicy przed bramą strzegli więzienia. (7) Wtem zjawił się anioł Pański i światłość zajaśniała w celi. Trąceniem w bok obudził Piotra i powiedział: Wstań szybko! Równocześnie z rąk [Piotra] opadły kajdany. (8) Przepasz się i włóż sandały! - powiedział mu anioł. A gdy to zrobił, rzekł do niego: Narzuć płaszcz i chodź za mną! (9) Wyszedł więc i szedł za nim, ale nie wiedział, czy to, co czyni anioł, jest rzeczywistością; zdawało mu się, że to widzenie. (10) Minęli pierwszą i drugą straż i doszli do żelaznej bramy, prowadzącej do miasta. Ta otwarła się sama przed nimi. Wyszli więc, przeszli jedną ulicę i natychmiast anioł odstąpił od niego. (11) Wtedy Piotr przyszedł do siebie i rzekł: Teraz wiem na pewno, że Pan posłał swego anioła i wyrwał mnie z ręki Heroda i z tego wszystkiego, czego oczekiwali Żydzi.
Czy aniołowie chronią również nas, żyjących obecnie? Jeżeli oddajemy cześć prawdziwemu Bogu, zgodnie z Jego Słowem i wolą, możemy być przekonani, że Jego potężni, niewidzialni aniołowie zapewniają nam ochronę. Biblia obiecuje;
Ps 34;7 BT (8) Anioł Pana zakłada obóz warowny wokół bojących się Jego i niesie im ocalenie.
Należy jednak pamiętać, że aniołowie służą przede wszystkim Bogu, a nie ludziom;
Ps 103;20, 21 (20) Błogosławcie Pana, wszyscy Jego aniołowie, pełni mocy bohaterowie, wykonujący Jego rozkazy, <by słuchać głosu Jego słowa>. (21) Błogosławcie Pana, wszystkie Jego zastępy, słudzy Jego, pełniący Jego wolę!
Reagują wyłącznie na Jego polecenia, nie zaś na wezwania czy prośby człowieka. A zatem o pomoc powinniśmy się zwracać nie do nich, lecz do Boga Jahwe. Nawet Jezus, będąc w dziedzinie duchowej najpotężniejszym z aniołów, musiał by poprosić Boga o pomoc, czemu nieraz dawał wyraz w wypowiedziach typu;
Mat 26;53 (53) Czy myślisz, że nie mógłbym poprosić Ojca mojego, a zaraz wystawiłby Mi więcej niż dwanaście zastępów aniołów?
Ponieważ nie możemy zobaczyć aniołów, więc nie potrafimy ustalić, w jakim stopniu Bóg posługuje się nimi, by dopomagać ludziom w różnych sprawach. Wiemy jednak, że naprawdę ukazuje swą siłę dla dobra tych, których serce jest wobec niego niepodzielne;
2 Kron 16;9 (9) Gdyż Pan wodzi oczyma swymi po całej ziemi, aby wzmacniać tych, którzy szczerym sercem są przy nim; lecz w tym postąpiłeś głupio, toteż odtąd będziesz miał ciągłe wojny.
Mamy też zapewnienie, iż o cokolwiek prosimy zgodnie z Jego wolą, on nas wysłuchuje;
1 Jan 5;14 (14) Ufność, którą w Nim pokładamy, polega na przekonaniu, że wysłuchuje On wszystkich naszych próśb zgodnych z Jego wolą.
Ponadto Pismo Święte informuje, że modlitwy i wyrazy czci należy kierować wyłącznie do Boga;
2 Moj 20:3-5 (3) Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! (4) Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! (5) Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą.
Mat 6:9 (9) A wy tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię twoje,
Wierni aniołowie podzielają ten pogląd. Kiedy apostoł Jan próbował złożyć hołd jednemu z nich, anioł ten zganił go, mówiąc: Uważaj! Nie czyń tego! (...) Oddaj cześć Bogu
Obj 19;10 (10) I upadłem mu do nóg, by mu oddać pokłon. A on rzecze do mnie: nie czyń tego! Jam współsługa twój i braci twoich, którzy mają świadectwo Jezusa, Bogu oddaj pokłon! A świadectwem Jezusa jest duch proroctwa.
Zresztą, w podobnej sytuacji znaleźli się nieraz ludzie, kiedy to inni próbowali oddawać im cześć. Reakcja wówczas była natychmiastowa i dobitna;
Dziej 10;25.26 (25) A gdy Piotr miał wejść, Korneliusz wyszedł mu na przeciw, padł do nóg jego i złożył mu pokłon. (26) Piotr zaś podniósł go, mówiąc: Wstań, i ja jestem tylko człowiekiem.
Biblia jednoznacznie wykazuje, od Pierwszej Księgi Mojżeszowej do ostatniej Księgi Objawienia, że cześć i chwała należą się tylko i wyłącznie Stwórcy. Nikomu innemu. Za sprawą szatana i jego aniołów, które zbuntowały się przeciw Bogu, ludzie zaczęli oddawać cześć innym stworzeniom; ludziom, zwierzętom a nawet martwym przedmiotom takim jak obrazy, figurki itp. Pośrednio, poprzez takie praktyki oddają cześć upadłym aniołom, bo przecież oto im chodziło od samego początku ich haniebnego buntu przeciw Bogu.