Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową
systemy pomiarowe
Materiały uzupełniaj
ące do laboratorium z przedmiotu:
Systemy komputerowego wspomagania
Temat:
Cyfrowa technika pomiarowa i przetwarzanie danych
doświadczalnych
Opracowanie:
Mgr in
ż. Krzysztof Zarębski
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 2 -
SPIS TRE
ŚCI
1. Znaczenie oraz zasadno
ść stosowania systemów pomiarowych w nowoczesnej
technice pomiarowej.......................................................................................................... - 3 -
2. Współczesne komputerowe systemy pomiarowe ...................................................... - 5 -
3. Charakterystyka cyfrowych systemów pomiarowych............................................... - 8 -
4. Oprogramowanie systemów pomiarowych ............................................................. - 16 -
Literatura: .................................................................................................................................23
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 3 -
1. Znaczenie oraz zasadność stosowania systemów pomiarowych w nowoczesnej
technice pomiarowej
Wynik pomiaru jako identyfikacja interesuj
ącego nas obiektu czy zjawiska fizycznego
mo
że mieć charakter jakościowy, będący zbiorem subiektywnych odczuć zależnych od
zdolno
ści i wrażliwości obserwatora, lub ilościowy, obiektywny, wykorzystujący procedury
pomiarowe pozwalaj
ące w efekcie na opis danej własności czy zjawiska za pomocą liczb.
Powszechnie znana definicja pomiaru okre
śla go jako proces poznawczy, na który składa się
ci
ąg czynności mający na celu doprowadzenie do wyznaczenia wartości pewnej wielkości
fizycznej. Cz
ęstokroć w celu scharakteryzowania jakiegoś obiektu zmuszeni jesteśmy
dokona
ć wielokrotnego pomiaru jednej wielkości, lub pomiaru kilku różnych wielkości
fizycznych, co powoduje,
że pomiar staje się czynnością złożoną, wymagającą wstępnego
przygotowania i precyzyjnego zaplanowania.
Projektowanie procesu pomiarowego obejmuje:
− wybranie wła
ściwości obiektu koniecznych do zbadania, czyli ustalenie modelu
fizycznego,
− poddanie powy
ższych właściwości regułom matematycznym tzn. zbudowanie modelu
matematycznego obiektu,
− okre
ślenie cech metrologicznych opartych na modelu matematyczno-fizycznym, czyli
zbudowanie modelu metrologicznego,
− dobranie odpowiedniej metody i
środków służących do realizacji pomiaru.
Po zaprojektowaniu procesu pomiarowego nast
ępuje proces jego realizacji, polegający na
wykonaniu operacji pomiaru, oraz opracowaniu i interpretacji wyników.
Wykonanie zło
żonego pomiaru pociąga za sobą rozbudowanie torów pomiarowych w układy
i systemy wielu funkcjonalnych przyrz
ądów pomiarowych stanowiących jedną całość, a
czynno
ści pomiarowe stanowią ciąg złożonych działań zawartych w jednej lub kilku
procedurach pomiarowych.
Zło
żoność tych procedur jest spowodowana koniecznością wykonania wielu pomiarów
jednocze
śnie, albo pomiaru kilku wielkości, stałych lub zmiennych w czasie. Bardzo często
wielko
ści mierzone przyjmują w trakcie trwania jednego procesu pomiarowego wartości
zmieniaj
ące się od bardzo dużych do bardzo małych, a nierzadko, szczególnie w metrologii
przemysłowej wielko
ści mierzone występują na tle zakłóceń znacznie je przewyższających.
Wspomniane powy
żej uwarunkowania wskazują na konieczność budowania systemów
pomiarowych, które w najogólniejszej definicji stanowi
ą odpowiednio zestawione i
zorganizowane zespoły przyrz
ądów, czujników i przetworników pomiarowych, objętych
wspólnym sterowaniem wewn
ętrznym lub zewnętrznym, których zadaniem jest zbieranie
informacji pomiarowych, przetwarzanie ich, archiwizacja a niekiedy równie
ż interpretacja.
Zamieszczona poni
żej tabela 1.1 przedstawia klasyfikację systemów pomiarowych oraz
zakres i sposób ich działania.
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 4 -
Tabela 0.1
Klasyfikacja systemów pomiarowych [11]
Klasyfikacja systemów pomiarowych
Kryterium podziału
Okre
ślenie
Zakres i sposób działania
Badawczy
Stosowany głównie w pomiarach naukowych,
których celem jest empiryczna weryfikacja hipotez
Pomiarowo-
kontrolny
Stanowi integraln
ą część każdego procesu
technologicznego,
umo
żliwiającą
jego
automatyzacj
ę i pozwala na pomiar znacznej liczby
parametrów
Przeznaczenie
Pomiarowo-
diagnostyczny
Słu
ży wykrywaniu, lokalizacji, identyfikacji lub
przewidywaniu
uszkodze
ń
obiektów
(np. diagnostyka techniczna czy medyczna)
Skupiony
Umiejscowiony w jednym pomieszczeniu
Zasi
ęg terytorialny
Rozproszony
Zlokalizowany w wielu pomieszczeniach, a nawet
kilku budynkach
Aktywny
System mo
że oddziaływać na badany obiekt w celu
stworzenia odpowiednich warunków do wykonania
do
świadczenia.
Oddziaływanie na
badany obiekt.
Pasywny
Jest pozbawiony mo
żliwości oddziaływania na
badany obiekt
Rozwój metrologii mo
żna podzielić na trzy charakterystyczne etapy.
Pierwszy obejmował okres stosowania metod bezpo
średnich w pomiarach i użyciu mierników
wska
źnikowych. Dodatkowo okres ten wyróżniał się tym, że niemal każda dziedzina
in
żynierii posiadała swoje własne miernictwo, np. miernictwo wielkości mechanicznych,
nieelektrycznych czy elektrycznych.
Drugi etap rozwoju polegał na zast
ąpieniu pomiaru większości wielkości nieelektrycznych
pomiarami wielko
ści elektrycznych, wykonywanych coraz bardziej nowoczesnymi,
dokładnymi i niezawodnymi przyrz
ądami pomiarowymi. Pomiary stały się bardziej
obiektywne, ograniczyły wpływ osoby dokonuj
ącej pomiar na wynik. Upowszechnił się
równie
ż sposób rejestracji wyników w formie zapisu na taśmie magnetycznej.
Trzecia faza rozwoju metrologii charakteryzuje si
ę wprowadzeniem do techniki pomiarowej
komputerów, które zostały sprz
ęgnięte z urządzeniami pomiarowymi. Pozwoliło to na
zapocz
ątkowanie automatycznego sterowaniem procesem pomiaru oraz wprowadziło nowy
element – przetwarzanie i analiz
ę danych pomiarowych [10].
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 1 -
2. Współczesne komputerowe systemy pomiarowe
Koniec XX wieku przyniósł rewolucyjne zmiany w technice cyfrowej. Pot
ężne
wymiarami komputery zajmuj
ące kilka pomieszczeń i zużywające ogromne ilości energii
zostały zast
ąpione minikomputerem w postaci pojedynczego „chipu”. Element ten oznaczony
symbolem 8080 stanowił komputer sam w sobie i składał si
ę centralnego procesora, pamięci,
zegara taktuj
ącego oraz układu wejścia-wyjścia, a zasilany był napięciem w wysokości 5[V].
Oprogramowanie pozwalało na bezproblemow
ą współpracę z innymi urządzeniami. Te
wła
śnie cechy pozwoliły na powstanie nowej generacji przyrządów, czujników oraz
przetworników pomiarowych, których elementem składowym stał si
ę nowy chip
umo
żliwiający bezpośrednie przetwarzanie sygnałów pomiarowych oraz sterowanie procesem
pomiarowym.
Rysunek 2.1 Współcze
śnie stosowane systemy pomiarowe [9]
Od tej wła
śnie chwili przyjęło się mówić o Komputerowych lub inaczej Inteligentnych
Systemach Pomiarowych, a wynikało to z ich mo
żliwości adaptacyjnych, które stały się
mo
żliwe dzięki zastosowaniu mikrokomputerów. W tym miejscu należy wspomnieć, że
znaczenie poj
ęcia inteligencja jest tu ograniczone swym zakresem do możliwości
udost
ępnionych przez konstruktora sprzętu i twórcę oprogramowania. Na każdym etapie
pracy systemu pomiarowego wykorzystywany jest sprz
ęt komputerowy. Wielkości fizyczne
mierzone s
ą przy pomocy czujników zaopatrzonych w minikomputer. Otrzymany w ten
sposób sygnał dopasowywany jest w układach kondycjonowania, gdzie komputer ustala
poziom wzmocnienia, dokonuje filtrowania szumów oraz zakłóce
ń i przekazuje go do
Przyrządy
a u t o n o m i c zn e
Przyrządy
p o m i a ro w e
M o du ł y
k o n dyc j o n o w a n i a
Przyrządy
m o du ł o w e
M i k ro k o m p u t e r
K o n t ro l e r
R e j e s t ra c j a
a n a l i za
zo b ra zo w a n i e
O p ro g ra m o w a n i e
n p . T e s t Po i n t
L a b V i e w
K a rt y zb i e ra n i a
da n yc h
O b i e k t p o m i a ro w y
C zu j n i k i p o m i a ro w e
G PI B
V X I -b u s
R
S
-2
32
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 2 -
układów akwizycji, gdzie jest on przekształcany na posta
ć cyfrową. W tej formie sygnał
przesyłany jest do komputera, którego zadaniem jest obróbka, wizualizacja, analiza i
interpretacja danych pomiarowych. Równie
ż archiwizacja odbywa się w postaci cyfrowej na
no
śnikach charakteryzujących się większą pojemnością i trwałością (rys. 2.1).
Technika cyfrowa doprowadziła do powstania i rozwoju technologii sieciowych. Przy
przesyłaniu sygnałów pomiarowych coraz cz
ęściej wykorzystywane są sieci komputerowe.
Stosowanie sieci Ethernet, a szczególnie sieci Internet sprawia,
że możliwe jest tworzenie
systemów komputerowych o prawie nieograniczonym zasi
ęgu.
Systemy pomiarowe wykorzystuj
ące Internet można podzielić na trzy podstawowe
grupy. Do pierwszej nale
żą systemy, w których centralny komputer zbiera informację z
w
ęzłów pomiarowych, w których mogą być np. komputery wyposażone w układy akwizycji
sygnałów lub aparatura pomiarowa z interfejsami GPIB. Centralny komputer steruje całym
procesem pomiarowym, wszystkimi przyrz
ądami znajdującymi się w poszczególnych
w
ęzłach i przejmuje od nich wyniki pomiarów.
Druga grupa obejmuje systemy pomiarowe składaj
ące się z jednego węzła pomiarowego
udost
ępniającego wyniki pomiarów przez Internet jednocześnie wielu użytkownikom.
Trzecia grupa jest kombinacj
ą dwóch poprzednich tzn. wyniki pomiarów z wielu węzłów
pomiarów s
ą udostępniane jednocześnie wielu użytkownikom.
Cz
ęsto zdarza się, że obiekt badany znajduje się w ruchu lub budowa linii przewodowej
wi
ąże się z wysokimi kosztami. W takich przypadkach wykorzystuje się bezprzewodowe
przesyłanie danych pomiarowych. Mo
żna wyróżnić trzy metody bezprzewodowej transmisji
danych; przy wykorzystaniu telefonii komórkowej, fal radiowych lub promieniowania
podczerwonego.
Układy pomiarowe oparte na cyfrowym systemie telefonii ruchomej GSM (ang. Global
System of Mobile Communications) stosuje si
ę wówczas, kiedy obiekt pomiaru lub odbiorca
wyników znajduj
ą się w ruchu np. w samochodzie, lub węzeł pomiarowy i odbiorca sygnałów
pomiarowych dzieli du
ża odległość (rys. 2.2).
GSM przeznaczony jest głównie do transmisji mowy, mo
żna go jednak wykorzystać
równie
ż do transmisji danych, w tym danych pomiarowych cyfrowych, a realizować to można
ró
żnymi metodami np.:
-
SMS (ang. Short Message Service) - przesyłanie danych alfanumerycznych o
ograniczonej długo
ści,
-
SDT (ang. Switched Data Transfer) – przesyłanie danych przez kanał rozmowny,
-
GPRS (ang. General Packed Radio Service) – przesyłanie danych w postaci zbiorów
danych, zwanych pakietami,
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 3 -
Rysunek 2.2 Struktura systemu z transmisj
ą danych pomiarowych przez sieć GSM [8]
Ze wzgl
ędu na zdolność do nadawania i odbierania danych telefony cyfrowe zostały
podzielone na trzy grupy;
-
MT0, które umo
żliwiają jedynie transmisję mowy i przesyłanie komunikatów SMS z
klawiatury, nie nadaj
ące się do transmisji danych,
-
MT1, wyposa
żone w interfejs ISDN (ang. Integrated Services Digital Network), dzięki
któremu po wyposa
żeniu w dodatkowe urządzenie (tzw. adapter terminalowy) mogą
by
ć połączone z komputerem i transmitować dane cyfrowe,
-
MT2 wyposa
żone w łącze RS-232C oraz port na promienie podczerwone IrDA [8].
W transmisji danych przez telefoni
ę cyfrową może być wykorzystywany również protokół
WAP (ang. Wireless Application Protocol) bazuj
ący na technologiach internetowych, lecz
wi
ąże się to z ograniczeniami wynikającymi z wielkości ekranu telefonu i małych prędkości
takich transmisji. Protokół WAP nadaje si
ę doskonale do przesyłanie danych
meteorologicznych, jak temperatura, wilgotno
ść, siła i kierunek wiatru (rys. 2.3).
Rysunek 2.3 Struktura systemu z przesyłaniem danych pomiarowych z u
życiem protokołu
WAP [8]
Przesyłanie danych przez wydzielone kanały radiowe stosuje si
ę w przypadku, kiedy
obiekt pomiaru znajduje si
ę w trudno dostępnym miejscu lub jest tak położony, że budowa
linii przewodowej byłaby nieopłacalna. Metoda ta pozwala przesyła
ć dane pomiarowe na
odległo
ść od około 100 m do 100 km. W systemach takich wykorzystywane są urządzenia
zwane radiomodemami, których zadaniem jest emitowanie i odbieranie sygnałów,
przetwarzanie danych cyfrowych na emitowane sygnały oraz przetwarzanie odebranych
sygnałów na dane cyfrowe. Radiomodemy najcz
ęściej konwertują sygnał radiowy na sygnał
szeregowy zgodny ze standardem RS-232.
Przy ł
ączności bezprzewodowej na bliskie odległości (ok. 1m) można stosować łącze na
promienie podczerwone. Rozwi
ązania takie stosuje się, kiedy wykorzystujemy komputery
Miernik
K o m p u t er
( ko nt ro l er
s y s t em u )
T erm ina l
b ez p rz e-
w o d o w y
K o m p u t er
z
m o d em em
S t a c j a
b a z o w a i
c ent ra l a
G S M
I nt erf ej s
p o m ia ro w y
R S -2 3 2
l u b I rD A
P o ł ą c z enie
b ez -
p rz ew o d o w e
S ieć
t el ef o nii
c y f ro w ej
Miernik
K o m p u t er
( ko nt ro l er
s y s t em u )
K o m p u t er
( s erw er
W A P )
T erm ina l
b ez p rz e-
w o d o w y
B ra m ka
W A P
I nt erf ej s
s t a nd a rt o w y
S ieć
l o ka l na
S ieć
I nt ernet
P o ł ą c z enie
b ez p rz e-
w o d o w e
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 4 -
przeno
śne do zbierania danych pomiarowych i nie jest wskazane lub możliwe łączenie
przewodów do ł
ącza stykowego komputera. Transmisja danych przy użyciu promieni
podczerwonych polega na zamianie w
święcącej diodzie optycznej sygnału elektrycznego na
modulowany sygnał optyczny, który z kolei w diodzie odbiorczej ponownie zamieniany jest
na sygnał elektryczny. Po zastosowaniu w systemie konwertera sygnałów RS-232/IrDA mo
że
w nim pracowa
ć dowolny przyrząd wyposażony w złącze RS-232 i przesyłać wyniki
pomiarów do komputera.
Podczas transmisji danych pomiarowych na małe odległo
ści zamiast łącza na promienie
podczerwone mo
żna stosować łącza radiowe o małej mocy. Ma to zalety związane z brakiem
konieczno
ści widzenia się odbiornika z przyrządem pomiarowym oraz daje możliwość
wykorzystania wi
ększej liczby odbiorników. Przykładem takiego systemu jest sieć typu
Bluetooth, zło
żona z kilku urządzeń pomiarowych (maksymalnie osiem), tworząca tzw.
pikosie
ć (ang. piconet). Każde urządzenie może pełnić rolę zarówno nadrzędną (master), jak i
podrz
ędną (slave) i należeć do kilku pikosieci, dzięki czemu mogą one ze sobą
współpracowa
ć.
3. Charakterystyka cyfrowych systemów pomiarowych
Cech
ą charakterystyczną cyfrowych układów pomiarowych jest sposób zbierania
informacji o badanym obiekcie pomiarowym. Pierwszym etapem jest pozyskanie sygnałów
elektrycznych w postaci analogowej a nast
ępnie przetworzenie ich na kod cyfrowy i poddanie
dalszej obróbce cyfrowej, w celu przedstawienia wyników w postaci wizualnej.
Rysunek 3.1 Schemat cyfrowego pomiaru sygnałów [14]
A/A
Przetwarzanie
analogowe
sygnału
U/C
Przetwarzanie
napi
ęcia na kod
cyfrowy
T/C
Przetwarzanie
odst
ępów czasu
na kod cyfrowy
C/C
Przetwarzanie
cyfrowe
C/A
Przetwarzanie
cyfrowo -
analogowe
t
u(t
)
x(t)
y(t)
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 5 -
Rysunek 3.1 przedstawia schemat pomiaru cyfrowego dowolnej wielko
ści fizycznej u(t)
przetworzonej wst
ępnie na sygnał elektryczny x(t). Blok oznaczony symbolem A/A
odpowiada za dopasowanie poziomem zmiennego w czasie sygnału x(t) do zakresu
przetwornika analogowo-cyfrowego. Nast
ępnie sygnał poddawany jest kwantyzacji i
dyskretyzacji w blokach oznaczonych odpowiednio U/C i T/C, sk
ąd przekazywany jest do
dalszej obróbki cyfrowej w bloku C/C. W wyniku otrzymujemy wyj
ściowy sygnał cyfrowy w
postaci kodu cyfrowego zapisanego jako słowo bitowe. Dodatkowo, w układach
adaptacyjnych oraz systemach pomiarowych b
ędących częścią układów sterowania procesami
lub współpracuj
ących z nimi, sygnał cyfrowy może ponownie być zamieniony na analogowy
sygnał napi
ęciowy.
Systemy pomiarowe stanowi
ące złożony zespół przyrządów i przetworników różnią się
sposobem przeł
ączania, czyli multipleksowania sygnałów pomiarowych w celu
wprowadzenia ich do wspólnego układu akwizycji danych. W przypadku sygnałów
wolnozmiennych stosowane s
ą dwa rodzaje systemów pomiarowych: z multiplekserem
analogowym lub z multiplekserem cyfrowym.
Rysunek 3.2 Schemat blokowy systemu pomiarowego z multiplekserem analogowym [9]
1-czujnik, 2-kondycjoner sygnałów, 3-multiplekser, 4-wzmacniacz, 5-układ próbkuj
ąco -pamiętający,
6-przetwornik analogowo –cyfrowy, 7-zegar, 8-układ sterowania, 9-pami
ęć
Podstawowymi elementami systemu z multiplekserem analogowym s
ą (rys.3.2):
− czujniki pomiarowe,
− układy do kondycjonowania sygnałów (wzmacniacze, układy standaryzuj
ące, izolujące
itp.),
− multiplekser,
− wzmacniacz,
− układ próbkuj
ąco – pamiętający,
1
1
1
2
2
2
3
4
5
UPP
6
A/C
7
Z
8
US
9
M
ik
ro
ko
m
pu
te
r
U
rz
ąd
ze
ni
a
po
m
ia
ro
w
e
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 6 -
− przetwornik A/C,
− jednostka centralna z zegarem, układem steruj
ącym i pamięcią.
W systemie pomiarowym z multiplekserem analogowym wprowadzone do niego sygnały
pomiarowe s
ą kolejno przełączane do wzmacniacza i układu próbkująco – pamiętającego.
Zapami
ętane próbki są przetwarzane na sygnał cyfrowy i przesyłane do jednostki centralnej.
Rysunek 3.3 Schemat blokowy systemu pomiarowego z multiplekserem cyfrowym [9]
1-czujniki, 2-kondycjonery sygnałów, 3-wzmacniacze pomiarowe, 4-układy próbkuj
ąco-pamiętające,
5-przetworniki analogowo-cyfrowe, 6- układy sterowania szyn danych, 7-dekodery kanałów, 8-pami
ęć
Zalet
ą takiego układu jest użycie tylko jednego przetwornika analogowo – cyfrowego, w
zwi
ązku z czym może to być przetwornik bardzo kosztowny i dokładny. Wady natomiast są
nast
ępujące:
− ograniczenie liczby kanałów do 256 (ze wzgl
ędu na trudności technologiczne w
wykonaniu wi
ększej liczby kanałów),
− du
ża wrażliwość na zakłócenia,
1
2
3
4
UP
P
5
A/C
6
USSD
7
DK
Mikrokomputer
8
Pami
ęć
1
2
3
4
UP
P
5
A/C
6
USSD
7
DK
1
2
3
4
UP
P
5
A/C
6
USSD
7
DK
Multiplekser cyfrowy
Sz
yn
a
da
ny
ch
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 7 -
− mała szybko
ść działania.
Systemy z multiplekserem cyfrowym charakteryzuje si
ę tym, że systemem kieruje
mikrokomputer, a w jego pami
ęci zapisywane są wyniki pomiarów, które mogą być
odtwarzane w zale
żności od potrzeb. Zaletami takiego systemu są:
− du
ża szybkość pomiarów,
− zmniejszona wra
żliwość na zakłócenia
W skład systemów z multiplekserem cyfrowym (rys.3.3) wchodz
ą:
− tory pomiarowe składaj
ące się z czujników, układów kondycjonowania sygnałów,
wzmacniaczy, układów próbkuj
ąco – pamiętających przetworników A/C,
− multiplekser cyfrowy zło
żony z układów sterowania szyn danych (USDD) i dekoderów
kanałów, umo
żliwiających doprowadzanie sygnałów poszczególnych torów do szyn
danych [9].
Niezale
żnie od stosowanych technologii każdy system pomiarowy można przedstawić
za pomoc
ą uogólnionego schematu blokowego (rys.3.4). Podział na poszczególne bloki
wynika z ró
żnych funkcji, jakie mają one do spełnienia, a zadaniem systemu pomiarowego
jest poł
ączenie tych bloków w jedną całość. Organizacja fizyczna systemu nie zawsze
pokrywa si
ę z jego podziałem funkcjonalnym. Bloki funkcjonalne mogą być realizowane w
sposób sprz
ętowy, programowy lub mieszany, sprzętowo – programowy.
Rysunek 3.4 Schemat funkcjonalny systemu pomiarowego (cienkie linie ze strzałkami
oznaczaj
ą sygnały analogowe, grube linie – sygnały cyfrowe.[14]
Blok
g e n e r a c j i
s y g n a ł ó w
O BI E K T
P O M I A R O W Y
C z u j n i ki
p om i a r ow e
Blok
a kw i z y c j i
s y g n a ł ó w
Blok
p r z e t w a r z a n i a
d a n y c h
Blok s t e r u j ą c y ( kon t r ole r )
Blok
kom u n i ka c j i
z u ż y t kow n i ki e m
C / A , C / C
S y g n a ł y p om i a r ow e
A / A
A / C
C / C
O p e r a t or s y s t e m u
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 8 -
Podstawowe bloki funkcjonalne systemu pomiarowego s
ą następujące:
-
blok komunikacji z u
żytkownikiem pozwalający na wprowadzanie i wyprowadzanie
informacji; w systemach komputerowych wprowadzanie informacji odbywa si
ę przy
pomocy klawiatury, myszki lub innych urz
ądzeń służących do komunikacji z
komputerem, a wyprowadzanie informacji najcz
ęściej przy pomocy ekranu monitora,
ale te
ż przy pomocy rejestratorów cyfrowych,
-
blok steruj
ący jest odpowiedzialny za realizację złożonego algorytmu działania
systemu pomiarowego; mo
że on działać według stałego algorytmu pomiarowego
(sterowniki układowe) lub według programu realizowanego przez procesor cyfrowy,
-
blok generacji sygnałów mo
że być wykorzystany w przypadku, gdy zachodzi
konieczno
ść wytworzenia sygnałów wymuszających, odniesienia, sterujących lub
wyprowadzenia wyników pomiarów w formie analogowej,
-
czujniki pomiarowe umo
żliwiające odbiór informacji z obiektu fizycznego, którego
parametry podlegaj
ą identyfikacji w procesie pomiarowym,
-
blok akwizycji sygnałów po
średniczy pomiędzy czujnikami pomiarowymi a blokiem
przetwarzania danych, odpowiada za zbieranie sygnałów pomiarowych i ich
dyskretyzacj
ę, realizuje funkcje wstępnej normalizacji sygnału oraz przetwarzania
analogowo – cyfrowego,
-
blok przetwarzania danych, którego zadaniem jest cyfrowa obróbka sygnałów
pomiarowych zgodnie z przyj
ętym algorytmem.
Układy pomiarowe wchodz
ące w skład systemów mogą być umieszczone bezpośrednio w
obudowie komputera lub poł
ączone z nim za pomocą interfejsu. Karty pomiarowe
umieszczone w komputerze wykorzystuj
ą jego zasoby posługując się jedną z magistrali
wewn
ętrznych (tab.3.1), natomiast do komunikacji kart zewnętrznych stosowane są specjalne
poł
ączenia tzw. interfejsy, o różnym standardzie, szybkości przesyłania danych i możliwym
zasi
ęgu przesyłu.
Tabela 3.1
Magistrale komputera umo
żliwiające podłączenie sprzętu pomiarowego [8]
Nazwa magistarli
Zastosowanie
ISA
w starszych komputerach.
PCI
powszechne w PC.
PXI
w komputerach przemysłowych
PCMCIA
w komputerach przeno
śnych.
Systemy pomiarowe, w których skład wchodz
ą mikrokomputery z wbudowanymi kartami
pomiarowymi stanowi
ą udoskonaloną kontynuację omówionych wcześniej układów z
przetwornikiem analogowym, a systemy oparte na magistralach zewn
ętrznych (GPIB),
modułowe (VXI), oraz przemysłowe nale
ż do typu systemów z multiplekserem cyfrowym.
W dalszym ci
ągu podano krótkie charakterystyki wybranych systemów pomiarowych.
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 9 -
Systemy z kartami pomiarowymi. Podstawowymi elementami systemów opartych na
kartach pomiarowych s
ą tzw. karty zbierania (akwizycji) danych (ang. data acquisition cards).
W zwi
ązku z tym, że do karty należy doprowadzić sygnał elektryczny o określonym
poziomie, w skład systemów musz
ą wchodzić następujące elementy:
-
komputer osobisty,
-
przetworniki pierwotne (czujniki),
-
moduły kondycjonowania sygnałów,
-
karty analizy danych,
-
oprogramowanie,
Znaczenie i zadania, jakie maj
ą do spełnienia poszczególne elementy w systemach
opartych na kartach pozyskiwania danych, omówione zostan
ą w rozdziale 2.1.
Zaletami tych systemów s
ą:
-
szybki, dost
ęp, tzw. rejestrowy
-
mo
żliwość szybkiej komunikacji z pamięcią przy pomocy mechanizmu DMA (ang.
direct memory access), co pozwala na ci
ągły zapis na dysk danych pomiarowych z
szybko
ścią odpowiadającą częstotliwości próbkowania 1,5 MB/s,
-
rozdzielczo
ść od 12 ÷24 bitów,
-
prosta obsługa programowa przy wykorzystania sterowników dostarczanych przez
producentów kart,
-
mo
żliwość multipleksowania wielu kanałów wejściowych, najczęściej 4 ÷ 16.
Do wad nale
ży zaliczyć:
-
zakłócenia pochodz
ące z wnętrza komputera,
-
brak filtrów antyaliasingowych,
-
brak mo
żliwości próbkowania kilku kanałów jednocześnie [14].
Wymienione powy
żej zalety i wady systemów opartych na kartach pomiarowych dotyczą
jedynie tych, które wykorzystuj
ą karty wielofunkcyjne, uniwersalne. Obecnie producenci
oferuj
ą karty o wysokiej specjalizacji; bardzo szybkie (ang. high speed, o częstotliwości
próbkowania mierzonej w MHz), o wysokiej rozdzielczo
ści (ang. high resolution) lub
wielowej
ściowe (do kilkudziesięciu wejść pomiarowych).
Systemy z magistralą GPIB. Systemy oparte na magistrali GPIB (ang. general purpose
interface bus) wykorzystuj
ą równoległy port pomiarowy (8 - bitowy + 5 linii sterujących + 3
linie kontroli transmisji), znany równie
ż pod nazwami IEC 625, IDEE 488 lub HPIB, w który
wyposa
żane są praktycznie wszystkie obecnie produkowane cyfrowe przyrządy pomiarowe.
Dzi
ęki temu, że urządzenia podłączane są do magistrali równoległej systemy oparte na tej
technologii maj
ą charakter otwarty i elastyczny, gdyż w prosty sposób można podłączyć do
nich nowe urz
ądzenia.
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 10 -
Rysunek 3.5 Przykłady konfiguracji systemu pomiarowego z interfejsem IEC-625:
a) liniowa, b) gwiazdowa
Przesyłanie informacji odbywa si
ę asynchronicznie w postaci bajtów, ze zwrotnym
potwierdzaniem odbioru. Programowanie systemu ma miejsce przy pomocy rozkazów w
formie wyra
żeń tekstowych. Do magistrali IEC-625 można podpiąć jednocześnie do 15
urz
ądzeń, odległość między najbliższymi sąsiadami nie powinna przekraczać 2m, natomiast
całkowita długo
ść wszystkich kabli - 20m. Magistrala systemu składa się z 16
kompatybilnych ze standardem TTL linii sygnałowych (8 linii danych i 8 sterowania) oraz z 8
linii uziemienia.
Urz
ądzenia połączone za pomocą magistrali IEC-625 można podzielić na cztery grupy;
-
odbiorcy, maj
ących jedynie możliwość odbierania danych (np. generatory, drukarki),
-
nadawcy, jedynie wysyłaj
ący dane (np. liczniki, termometry),
-
nadawcy/odbiorcy, którzy mog
ą zarówno odbierać jak i wysyłać dane (np. multimetr,
oscyloskop),
-
kontroler, jednostka steruj
ąca, która może również spełniać rolę nadawcy i odbiorcy.
Urz
ądzenia wchodzące w skład systemu wykorzystującego magistralę IEC-625 mogą być
ł
ączone w konfiguracji liniowej lub gwiaździście (rys. 3.5). Głównym zadaniem magistrali
jest przesyłanie informacji pomi
ędzy dwoma lub więcej urządzeniami. Przed rozpoczęciem
przesyłania przez kontrolera ustalany jest adres konkretnego odbiorcy, który został wcze
śniej
nadany ka
żdemu z urządzeń przez użytkownika systemu.
Wadami systemu s
ą:
-
lokalny zasi
ęg,
-
ograniczona liczba urz
ądzeń,
-
stosunkowo wolna praca, wynikaj
ąca z konieczności interpretacji komend przez
przyrz
ądy pomiarowe.
Komputer
U rz ą d z en i e A
U rz ą d z en i a B
U rz ą d z en i a c
Komputer
U rz ą d z en i e A
U rz ą d z en i a B
U rz ą d z en i a C
U rz ą d z en i e D
a)
b)
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 11 -
Wymienione wady mo
żna zniwelować stosując specjalne urządzenia. Ilość podłączanych
przyrz
ądów zwiększa z 15 do 28 tzw. ekspander magistrali, przezroczysty dla przechodzące
przez niego sygnały. W systemie mo
żna umieścić większą liczbę ekspanderów. Mały zasięg
zwi
ększa się po zastosowaniu tzw. ekstendera, urządzenia dokonującego konwersji sygnału z
magistrali IEC-625 na sygnał szeregowy mo
żliwy do przesyłania kablem elektrycznym lub
światłowodowym. W zależności od typu zastosowanego ekstendera długość przewodów może
ulec zwi
ększeniu nawet do 2km. Dodatkowo ekstender spełnia funkcję podobną jak
ekspander magistrali.
Systemy modułowe oparte na interfejsie VXI. Modułowe systemy pomiarowe VXI
powstały wskutek konieczno
ści znormalizowania wymiarów i interfejsów elementów
systemów pomiarowych wielu firm i umo
żliwienia budowy systemów złożonych,
zapewniaj
ących pełną wymienność i prawie nieograniczony dobór poszczególnych
przyrz
ądów pomiarowych. Interfejs VXI (ang. VME eXtensions for Instrumentation) powstał
na bazie magistrali systemu modułowego, oznaczonego skrótem VME (ang. Versamodule
Eurocard Bus), który charakteryzował si
ę znormalizowanymi wymiarami poszczególnych
modułów i kaset, typami zł
ącz, wartościami napięć zasilających, sygnałami sterującymi oraz
sposobem przesyłania danych.
Systemy VXI wyposa
żone są w specjalnie rozszerzoną magistralę komputerową do
potrzeb pomiarowych – zawieraj
ącą maksymalnie 3 x 96 styków. Są ekranowane
wewn
ętrznie i posiadają lokalne (między układowe) interfejsy
Rysunek 3.6 Porównanie ró
żnych sposobów kontroli modułów VXI pod kątem szybkości
transmisji [9]
Rozró
żnia się trzy rodzaje sterownia systemem:
-
wbudowane w komputer (embedded – zagnie
żdżone) – jest ono najszybsze,
Rodzaj kontrolera
S
zy
bk
o
ść
tr
an
sm
is
ji
V
X
I
GPIB-V X I
M X I-1
K i t s
M X I-2
K i t s
V X I-A T 4 0
V X Ip c -4 8 6
E m b e d d e d
M X I-2
K i t s
V X I-PC 8 0 x x
V X Ip c -8 5 0
E m b e d d e d
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 12 -
-
przez sprz
ęg MXI (ang. Multisystem eXtension Interface) – na zasadzie przeniesienia
bezpo
średniego magistrali PC na VXI,
-
przez magistral
ę GPIB i kontroler GPIB/VXI.
Zaletami takich systemów s
ą: duża szybkość oraz możliwość wykorzystania w ich strukturze
profesjonalnych przyrz
ądów pomiarowych bez płyt czołowych z interfejsem GPIB. Są to
obecnie najbardziej zaawansowane technologicznie systemy pomiarowe i wła
ściwie ich
jedyn
ą wadą jest bardzo wysoka cena.
Systemy przemysłowe. Systemy przemysłowe odznaczaj
ą się dużą niezawodnością i są
przystosowane do pracy równoległej (jeden pracuje, drugi czuwa lub kontroluje) oraz w
konfiguracji sieciowej – z kontrolerami instalowanymi w w
ęzłach pomiarowych. Są one na
ogół przeznaczone do badania wolnych przebiegów (kilka pomiarów na sekund
ę) i przy
odległo
ściach punktu pomiarowego od systemu do 23 km.
Systemy z czujnikami inteligentnymi. Przedstawione wcze
śniej systemy pomiarowe oparte
na wykorzystaniu kart pomiarowych wymagały kosztownego, cz
ęsto trudnego, a w
niektórych warunkach nawet niemo
żliwego do wykonania okablowania odpornego na
zakłócenia i mechaniczne uszkodzenia. Konieczno
ść umieszczenia modułów
kondycjonowania sygnałów jak najbli
żej czujników pomiarowych, w celu ograniczenia
wpływów zewn
ętrznych na wynik pomiaru, spowodowało rozwój nowej dziedziny techniki
pomiarowej polegaj
ącej na tzw. rozpraszaniu inteligencji. Polega ona na umieszczaniu –
mo
żliwie najbliżej czujników – dodatkowych mikroprocesorów, które przejmują od głównego
kontrolera (komputera) realizacj
ę wszystkich działań programowych związanych z bieżącym
funkcjonowaniem tych czujników. Czujnik, obok procesora, wyposa
żony jest w standardowy
interfejs, co pozwala na zastosowanie topologii szyny ze wszystkimi zaletami tego
rozwi
ązania, jak choćby komunikacji z innymi przetwornikami. Obecnie poszukiwany jest
standard protokołu transmisji danych dla takiego rozwi
ązania. Najbardziej atrakcyjny wydaje
si
ę tu interfejs RS-485 (charakteryzujący się transmisją szeregową i prostym okablowaniem),
w poł
ączeniu z osobną linią zasilającą.
4. Oprogramowanie systemów pomiarowych
Technika komputerowa wprowadziła do projektowanego systemu pomiarowego jeszcze
jeden wa
żny element, który w istotny sposób decyduje o jego możliwościach i
funkcjonalno
ści. Jest to oprogramowanie, czyli zapisany w odpowiednim języku
programowania algorytm działania systemu pomiarowego, który obejmuje cz
ęstotliwość i
kolejno
ść wykonywania pomiarów, akwizycję danych, analizę, przetworzenie i
przedstawienie wyników w wygodnej dla u
żytkownika formie wykresów lub tabel.
Oprogramowanie decyduje te
ż o sposobie archiwizacji zebranych informacji, a w systemach
regulacji automatycznej jego znaczenie jest podstawowe.
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 17 -
Pierwszym i niemal
że pierwotnym sposobem oprogramowywania systemów
pomiarowych jest wykorzystanie j
ęzyka niskiego poziomu posługującego się instrukcjami
mnemonicznymi. J
ęzyk ten, jaki i program przekładający mnemoniki na zrozumiały przez
procesor kod maszynowy, nosi nazw
ą - asembler. Kod programu napisanego w asemblerze
odwołuje si
ę wprost do konkretnych fragmentów pamięci i instrukcji procesora, decydując
dokładnie o czasie i kolejno
ści ich wykonania. Zaletą takiego oprogramowania jest szybkość
oraz niezawodno
ść działania i dlatego jest ono głównie wykorzystywane do systemów
pracuj
ących w czasie rzeczywistym. Wadą programowania w języku niskiego poziomu jest
długi czas przygotowania oprogramowania i brak jego przejrzysto
ści, co utrudnia
wprowadzanie poprawek i modyfikacji oraz trudno
ść w przenoszeniu oprogramowania do
pracy w systemach pracuj
ących z innymi procesorami.
Drugi, klasyczny sposób projektowania systemów pomiarowych polegał na
opracowywaniu od podstaw programu steruj
ącego przy wykorzystaniu do tego celu języków
wysokiego poziomu (np. Basic, Pascal czy te
ż C), wzbogaconych o zestaw poleceń do
komunikacji z przyrz
ądami pomiarowymi umożliwiających wysyłanie i odbiór informacji. W
kolejnych wierszach programu przygotowanego w jednym z tych j
ęzyków (tzw.
programowanie liniowe), umieszcza si
ę kolejne instrukcje. Przygotowanie złożonego
oprogramowania w j
ęzykach wysokiego poziomu jest również bardzo pracochłonne i
skomplikowane.
Kolejnym du
żym krokiem na drodze ku ujednoliceniu i uproszczeniu procesu
projektowania oraz uruchamiania systemów pomiarowych było stworzenie przez
najwi
ększych producentów aparatury pomiarowej dla systemów przemysłowych, standardu
okre
ślającego metody programowania. Zgodnie z tym standardem urządzenia
pomiarowo - kontrolne programuje si
ę jednakowymi komunikatami i instrukcjami
programuj
ącymi. Metoda ta nosi nazwę SCPI (ang. Standard Commands for Programmable
Instruments) i pozwala na pełne zaprogramowanie ka
żdego przyrządu pomiarowego,
niezale
żnie od rodzaju, modelu czy producenta. Rysunek 4.1 przedstawia uogólniony model
przyrz
ądu zgodnego ze standardem SCPI, w którym przedstawiono podstawowe operacje w
postaci bloków funkcjonalnych obejmuj
ących grupy poleceń. Nie są to oczywiście wszystkie
mo
żliwe bloki, gdyż każdy z przyrządów w zależności od swego przeznaczenia może
posiada
ć swoje charakterystyczne bloki funkcjonalne, inne dla np. oscyloskopu a inne dla
generatora.
Oto skrótowe omówienie poszczególnych bloków pokazanych na rysunku 4.1 oraz
dodatkowo kilku innych istotnych, lecz nie uwzgl
ędnionym na podanym schemacie:
-
ROUTe – w urz
ądzeniach pomiarowych – dołączenie sygnałów wprowadzanych na
podane wej
ścia urządzenia do bloku INPut, w urządzeniach generacyjnych –
wyprowadzenie wytworzonego sygnału na zadany port wyj
ściowy,
-
INPut – okre
ślenie właściwości portu wejściowego takich jak tłumienie, wzmocnienie,
filtracja, impedancja wej
ściowa, konfiguracja wejścia itd.,
-
OUTput - okre
ślenie właściwości portu wyjściowego np. tłumienie, filtracja sygnału,
offset, sposób zabezpieczenia wyj
ścia,
-
SENSe – przetwarzanie sygnału na dane wewn
ętrzne przyrządu, określenie zakresu,
rozdzielczo
ści itd.,
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 18 -
-
SOURce – generacja sygnału zgodnie z zadan
ą charakterystyką, określenie amplitudy,
cz
ęstotliwości, parametrów modulacji itd.,
-
CALCulate – wykonanie operacji obliczeniowych, np., wyznaczenie warto
ści średniej,
ekstremów, dokonanie konwersji na
żądane jednostki,
-
FORMat – przetwarzanie danych do postaci, w której mo
żna je przesłać przez wybrany
interfejs, lub przetwarzanie danych odebranych z danego interfejsu,
-
TRIGer – synchronizacja działania przyrz
ądu ze zdarzeniami wewnętrznymi lub
zewn
ętrznymi,
-
MEMory – operacje zwi
ązane z zapamiętywaniem danych w wewnętrznej pamięci
przyrz
ądu, np. zapisywanie, odczytywanie, usuwanie danych,
-
DISPlay – funkcje zwi
ązane z prezentacją danych w postaci graficznej lub tekstowej,
-
SYSTem – ustawienie parametrów konfiguracyjnych takich jak czas, data, ochrona
zasobów urz
ądzenia, konfiguracji interfejsów, a także uzyskiwanie informacji o błędach,
-
STATus – zawiera polecenia umo
żliwiające uzyskanie informacji o stanie urządzenia,
-
INSTrument – umo
żliwia identyfikację i wybór jednego z przyrządów, kiedy urządzenie
składa si
ę z kilku oddzielnych modułów.
Rysunek 4.1 Uogólniony model przyrz
ądu zgodnego z SCPI [8]
Do ka
żdej grupy poleceń należy grupa rozkazów związanych z realizacją określonej
funkcji, a ka
żda grupa posiada swoją podgrupę umożliwiającą dokładne sprecyzowanie
operacji. Jako przykład urz
ądzenia zgodnego ze standardem SCPI można wymienić multimetr
HP34401A słu
żący do pomiaru parametrów elektrycznych: napięcia, prądu, rezystancji,
cz
ęstotliwości i okresu. Po wykonaniu serii pomiarów umożliwia on wyznaczenie z
uzyskanych wyników warto
ści średniej, maksymalnej oraz minimalnej. Multimetr może być
obsługiwany za pomoc
ą jego klawiatury lub za pośrednictwem interfejsu RS-232.
Na pocz
ątku lat dziewięćdziesiątych wielkie firmy produkujące aparaturę pomiarową
zaj
ęły się pracami nad systemami wspomagającymi projektowanie, które reprezentowałyby
du
że możliwości i łatwość obsługi. Wpływ na powstanie nowych pakietów programowych
Generowanie sygnałów
ROUTe
I N P u t
S E N S e
C A L C u l a t e
F ORM a t
P om iar
S Y S Tem
TRI G er
M E M o r y
D I S P l a y
ROUTe
OUTp u t
S OURc e
C A L C u l a t e
F ORM a t
Ma
gi
str
ala
d
an
yc
h
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 19 -
miały dwa czynniki. Z jednej strony powszechno
ść języków programowania wyższego
poziomu, takich jak Pascal czy C, z drugiej nowy, graficzny system operacyjny firmy
Microsoft, popularne okienka w kolejnych udoskonalanych wersjach.
Oprogramowanie współczesnych systemów pomiarowych wykonuje si
ę przy pomocy
specjalistycznych
środowisk programowania, przyjaznych dla użytkownika (ang. user
friendly), umo
żliwiające osobom bez przygotowania informatycznego opracowanie
oprogramowania zło
żonych systemów. Najważniejszą zaletą tych środowisk
programistycznych jest komunikatywna grafika, umo
żliwiająca przygotowanie graficznego
interfejsu u
żytkownika (GUI – ang. Graphical User Interface) w postaci umożliwiającej łatwą
obsług
ę systemu pomiarowego i przejrzystą wizualizację stanu, w jakim się znajduje przyrząd
pomiarowy oraz obiekt pomiarów. Komunikacja z urz
ądzeniami zewnętrznymi, np. kartami
pomiarowymi odbywa si
ę za pomocą przygotowanych przez producenta sprzętu specjalnymi
podprogramami obsługuj
ącymi te urządzenia. Podprogramy te noszą nazwę sterowników
(ang. driver) i s
ą przygotowywane do współpracy z większością powszechnie stosowanych
systemów operacyjnych, co gwarantuje wytwórcom aparatury pomiarowej szerokie
zainteresowanie ich produktami.
Poniewa
ż konkurencja w branży producentów sprzętu pomiarowego jest obecnie ogromna
i powstaj
ąca aparatura nie różni się w istotny sposób swoimi możliwościami oraz jakością,
najwi
ęksi z wytwórców oferują przygotowane przez siebie własne środowiska
programistyczne. Firmowe systemy programowania zawieraj
ą dołączone sterowniki do
wszystkich produkowanych przez dan
ą firmę urządzeń pomiarowych oraz dodatkowo
umo
żliwiają instalowanie i wykorzystywanie sterowników do aparatury innych producentów
gdy
ż w większości przypadków są one ogólnie dostępne np. w Internecie.
Przoduj
ącym producentem systemów pomiarowych oraz specjalistycznego
oprogramowania od wielu lat jest firma National Instruments. Jej dziełem jest chyba
najwszechstronniejsze, o najwi
ększych możliwościach, oprogramowanie wspomagające
proces projektowania oraz u
żytkowania złożonych systemów pomiarowych. Jednym z
najbardziej popularnych jest
środowisko programowania systemów pomiarowych o nazwie
LabWindows oraz LabWindows/CVI. Pierwsze z nich przygotowane było do współpracy z
systemem operacyjnym DOS i opierał si
ę na języku C oraz Quick Basic, natomiast drugie
wykorzystuje
środowisko Windows i obecnie w związku z powszechnością stosowania tego
systemu operacyjnego jest bardziej popularne. LabWindows/CVI jest ch
ętnie stosowane przez
informatyków ze wzgl
ędu na możliwość bezpośredniej ingerencji w kod programu, który
powstaje niejako automatycznie podczas procesu projektowania.
Podstawowe cechy
środowiska LabWindows/CVI to:
-
programowanie tylko w j
ęzyku ANSI C, ale za to możliwość korzystania z bibliotek
DLL (Dynamic Link Libraries), modułów obiektowych w j
ęzyku C,
-
rozbudowane biblioteki akwizycji, analizy i prezentacji danych oraz nowe biblioteki
umo
żliwiające pracę w sieci (TCP/IP, DataSocket, ActiveX Automation) i
mi
ędzyprocesową wymianę danych DDE (Dynamic Data Exchange),
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 20 -
-
narz
ędzia do tworzenia sterowników przyrządów oraz tworzenia przyrządów
wirtualnych,
-
mo
żliwość tworzenia aplikacji oraz pakietów pracujących poza środowiskiem,
-
kompatybilno
ść ze standardem bibliotecznym wejścia/wyjścia standardu VISA
(Virtual Instruments Software Architecture), do sterowania instrumentami z
interfejsem np.RS-232,
-
wielozadaniowo
ść,
-
automatyczna alokacja i dealokacja pami
ęci [10].
Projektowanie systemu pomiarowego mo
żna podzielić na kilka etapów:
1)
etap wst
ępny, polegający na określeniu podstawowych funkcji i parametrów systemu,
dobór sprz
ętu oraz analiza sterownika pod kątem przydatności, ewentualnie
zaprojektowanie własnego,
2)
projekt panelu czołowego, a w tym wybór i rozmieszczenie na panelu potrzebnych do
realizacji odpowiednich funkcji obiektów steruj
ących i wykonanie szaty graficznej,
3)
projekt oprogramowania, a wi
ęc wygenerowanie szkieletu programu i ewentualne
uzupełnienie procedurami obsługi zdarze
ń,
4)
etap ostatni – uruchomienie oprogramowania.
Prac
ę w środowisku LabWindows/CVI można zamknąć w dwóch etapach: tworzenie
panelu czołowego oraz tworzenie i ewentualnie uzupełnianie kodu obsługi zdarze
ń.
W kilka lat po powstaniu LabWindows stworzone zostało pierwsze, w pełni graficzne
środowisko tworzenie oprogramowania polegające na łączeniu tzw. ikon noszące nazwę
LabView. U podstaw powstania LabView legło uproszczenie procedur i odej
ście od
tradycyjnego sposobu programowania oraz umo
żliwienie pracy w środowisku użytkownikom
nie maj
ącym nigdy nic wspólnego z językami programowania wyższego rzędu.
Podstawowe cechy
środowiska LabView to:
-
graficzne projektowanie aplikacji systemowej składaj
ącej się z panelu czołowego
b
ędącego graficznym interfejsem użytkownika, diagramu blokowego, stanowiącego
kod
źródłowy oprogramowania opracowany w języku G, oraz schematu połączeń
wskazuj
ących kierunek przepływu danych między blokami funkcjonalnymi, które
posiadaj
ą swoje wejścia oraz wyjścia danych (podejście hierarchiczno-modułowe),
-
graficzny kompilator j
ęzyka G,
-
mo
żliwość pracy w sieci komputerowej (wykorzystanie protokołów transmisji
TCP/IP, DDE oraz bibliotek ActiveX,
-
kompatybilno
ść ze standardem bibliotecznym wejścia/wyjscia standardu VISA
(Virtual Instruments Software Architecture), do sterowania instrumentami z
interfejsem np.RS-232,
-
wielozadaniowo
ść wewnętrzna i zewnętrzna,
-
rozbudowana biblioteka funkcji doł
ączonych, np. matematycznych i statystycznych.
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 21 -
Poszczególne etapy projektowania w
środowisku LabView to:
1)
etap wst
ępny polegający na określeniu podstawowych funkcji i parametrów, dobór
cz
ęści sprzętowej, analiza sterownika;
2)
tworzenie panelu graficznego: umieszczenie na panelu niezb
ędnych elementów,
przeł
ączników, wskaźników, suwaków i elementów graficznych;
3)
tworzenie graficznego kodu
źródłowego: rozmieszczenie i połączenie na diagramie
ikon reprezentuj
ących obiekty umieszczone na panelu graficznym oraz wstawienie
wymaganych dodatkowych elementów i procedur takich jak: p
ętle, instrukcje
warunkowe i sekwencje;
4)
uruchomienie i testowanie programu.
Opracowywanie systemu pomiarowego w
środowisku LabView obejmuje tworzenie
panelu graficznego jako interfejsu u
żytkownika oraz graficznego kodu źródłowego. Podczas
programowania wykorzystuje si
ę narzędzia i funkcje nie mające bezpośredniego związku z
projektowaniem. LabView posiada rozbudowan
ą pomoc kontekstową oraz praktyczne
narz
ędzia do debugowania, jednak programista nie może w pełni panować nad kodem
programu, to znaczy modyfikowa
ć dowolnie wykorzystywanych w opracowywanej aplikacji
funkcji. Ze wzgl
ędu na przydatność oprogramowania w laboratoriach pomiarowych należy
wspomnie
ć o rozbudowanej bibliotece funkcji matematycznych, a w szczególności funkcji
słu
żących obróbce i analizie sygnałów pomiarowych
Id
ąc w ślady swoich konkurentów, również inni znani producenci aparatury pomiarowej
stworzyli własne
środowiska programistyczne. Postąpiła tak w latach dziewięćdziesiątych
firma Hewlett-Packard i stworzyła
środowisko o nazwie VEE 6 oferowane obecnie przez
firm
ę Agilent Technologies, która powstała po rozłamie firmy na dwie części: pomiarową i
komputerow
ą. Zasada działania oprogramowania oparta jest na podobnych przesłankach, co
LabView i programista pracuje w
środowisku graficznym. Podobne założenia przyjęli
podczas tworzenia swojego oprogramowania twórcy
środowiska DasyLab, firma Dasytec.
Równie
ż tutaj programista wykorzystuje język graficzny do tworzenia aplikacji, lecz w
porównaniu ze swoim pierwowzorem -
środowiskiem LabView - posiada znacznie słabiej
rozbudowan
ą bibliotekę funkcji matematycznych i obiektów.
W 1993 roku kolejny potentat w produkcji sprz
ętu pomiarowego firma Keithley
Instruments zdecydowała si
ę na stworzenie własnego środowiska programowania systemów
pomiarowych – TestPoint.
Środowisko to łączy ze sobą elementy projektowania zarówno
graficznego jak i tekstowego. Opracowywanie oprogramowania systemu pomiarowego
odbywa si
ę w niekonwencjonalny sposób poprzez wybór odpowiednich obiektów, nadanie im
wymaganych cech i okre
ślenie wzajemnych relacji. Środowisko TestPoint będzie dokładnie
omówione w rozdziale 2 niniejszego opracowania.
Na zako
ńczenie części poświęconej metodom oprogramowywania systemów
pomiarowych nale
ży wspomnieć o systemach czasu rzeczywistego. Program powstaje tu w
trzech etapach. Najpierw w
środowisku programistycznym pod systemem Windows
poł
ączonym ze sprzętem, np. LabView RealTime. Następnie program jest ładowany do
urz
ądzenia czasu rzeczywistego przez połączenie Ethernet lub magistralę PCI. Po
załadowaniu programu wybór odpowiedniego polecenia powoduje,
że system rozpoczyna
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
- 22 -
prac
ę. Charakterystyczną cechą tych systemów jest to, że posiadają one własny procesor i
program po załadowaniu do niego b
ędzie pracował niezależnie od komputera, nawet po jego
wył
ączeniu lub przerwaniu połączenia.
Nowoczesne, wspomagane technik
ą komputerową systemy pomiarowe
23
Literatura:
[1]
D.
Świsulski: Laboratorium z systemów pomiarowych, Wyd. Politechniki
Gda
ńskiej, Gdańsk 1998
[2]
J. W. Wyrzykowski, E.Pleszakow, J.Sieniawski: Odkształcanie i p
ękanie metali,
WNT, Warszawa 1999
[3]
Metody do
świadczalne mechaniki ciała stałego, Praca zbiorowa pod redakcją
W Szczeci
ńskiego, Mechanika Techniczna Tom X, PWN, Warszawa 1984
[4]
S. Katarzy
ński, S. Kocańda, M. Zakrzewski: Badanie własności mechanicznych
metali, WNT, Warszawa 1967
[5]
J Kostro: Elementy, urz
ądzenia i układy automatyki, Wyd. Szkolne i
Pedagogiczne, Warszawa 1983
[6]
C. Kalista, Karty I/O do systemów akwizycji danych, Automatyka 4/2000
[7]
Z. Kulka, A. Libura M, Nadachowski: Przetworniki analogowo-cyfrowe i
cyfrowo-analogowe, Wydawnictwo Komunikacji i Ł
ączności, Warszawa 1987.
[8]
P. Lesiak, D.
Świsulski: Komputerowa technika pomiarowa w przykładach,
Pomiary Automatyka Kontrola- czasopismo techniczne, Warszawa 2002
[9]
A. Chwaleba, M. Poni
ński, A. Siedlecki: Metrologia elektryczna, WNT, Warszawa
2000
[10]
W. Winiecki, J. Nowak, S. Stanik: Graficznie zintegrowane
środowiska
programowe do projektowania Komputerowych systemów pomiarowo-
kontrolnych, Wydawnictwo MIKOM, Warszawa 2001
[11]
M. Jakubowska, Organizacja komputerowych systemów pomiarowych, Strona
internetowa: http://galaxy.agh.edu.pl/~kca/
[12]
M. Jakubowska, Technika cyfrowa w instrumentalnych metodach, Strona
internetowa: http://galaxy.agh.edu.pl/~kca/
[13]
M. Jakubowska, Przetworniki cyfrowo – analogowe oraz analogowo – cyfrowe,
Strona internetowa:http://galaxy.agh.edu.pl/~kca/
[14]
M. Jakubowska, Organizacja komputerowych systemów pomiarowych, Strona
internetowa: http://galaxy.agh.edu.pl/~kca/
[15]
W. Tłaczała
Środowisko LabView w eksperymencie wspomaganym
komputerowo, WNT, Warszawa 2002.
[16]
M. M Stabrowski, Miernictwo elektryczne, Cyfrowa technika pomiarowa, Oficyna
Wydawnicza PW, Warszawa 1999
[17]
W. S. Kwiatkowski, Miernictwo elektryczne, Analogowa technika pomiarowa,
Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 1999