Całkowite zaćmienie Słońca 1 sierpnia 2008 r.

(w Polsce widoczne jako częściowe)

wersja beta, 0.1 z dnia 15 maja 2008

Opis zjawiska
Zaćmienie Słońca to najbardziej widowiskowe zjawisko astronomiczne, swym urokiem przyciągające
uwagę nie tylko miłośników astronomii. Zainteresowanie zjawiskiem na ogół wzrasta proporcjonalnie
do obserwowanego na danym terenie stopnia (fazy) zaćmienia, skupiając największą grupę
obserwatorów w pasie zaćmienia całkowitego. Po dwóch i pół roku czekania zjawisko znów zagości na
terenie naszego kraju. Niestety, również tym razem pas całkowitego zaćmienia omija granice Polski,
przebiegając około 2600 km na północny wschód od nas. Z terenu Polski pozostaje więc nam
wyłączenie obserwacja zaćmienia częściowego. Nie jest ono oczywiście tak widowiskowe jak
całkowite, jednak i tak zapewne wielu zaplanuje obserwacje, a poniższym jego szczegółowym opisem
mamy nadzieję zachęcić również Ciebie.

Przebieg zjawiska
O godzinie 9:21:07 UT, na Oceanie Atlantyckim, u wschodnich wybrzeży Kanady, około 120 km na
wschód od wyspy Nowa Funlandia, nastąpi pierwszy kontakt półcienia z Ziemią (P1). Zaćmienie
całkowite rozpocznie się o godzinie 9:21:07 UT, kiedy stożek cienia Księżyca po raz pierwszy dotknie
Ziemi (U1) na terytorium Kanady, w pobliżu miejscowości Cambridge Bay na Wyspie Wiktorii i
Resolute na wyspie Cornwallis. Brzeg zaćmienia ledwie zawadzi o miejscowość Alert na wyspie
Ellesmere, której mieszkańcy zobaczą wczesnym rankiem 40-sekundowe zaćmienie całkowite.
Krótko po wschodzie Słońca będzie można obserwować zaćmienie całkowite w całej północno-
wschodniej Kanadzie.

W początkowym, najlepszym miejscu zaćmienie potrwa 1 minutę i 44 sekundy. 4 minuty później, o
9:25:15 UT, w całości znajdzie się na powierzchni Ziemi cień Księżyca (U2). Z prędkością początkowo
ponad 2000 km/h cień zacznie kierować się w stronę najbardziej wysuniętych na północ rejonów
Grenlandii, docierając do nich już o 9:29 do i przechodząc 720 kilometrów od bieguna północnego. Na
tych terenach zaćmienie będzie trwało od 1 minuty i 55 sekund do ponad 2 minut. Po kolejnych 7
minutach o 9:36 cień znajdzie się już na Oceanie Arktycznym. Niezależnie od tego, czy miejsce to
będzie zamarznięte, czy nie – będzie to jeden z najbardziej niegościnnych rejonów widoczności
zaćmienia całkowitego. Po drodze przez ten najzimniejszy ocean, cień zahaczy o wyspę Kvitoya i
region Georgie Land, gdzie będzie można obserwować zaćmienie o 9:50 przez 2 minuty i 18 sekund.
Docierając następnie do Morza Barentsa, cień będzie kierował się w stronę północnej Rosji,
wkraczając na jej terytorium już o 10:00 od wyspy Nowa Ziemia, zaś sam kontynent osiągnie 10 minut
później.
Dokładnie o 10:21:07 UT nastąpi kulminacyjny moment zaćmienia, w miejscu, gdzie zjawisko można
obserwować najdłużej i najwyżej nad horyzontem. W punkcie o współrzędnych 65°39,2’N i 72°18’E w
centrum pasa o szerokości 236,9 km, przez 2 minuty i 27,1 sekundy będzie można obserwować
całkowite zaćmienie Słońca na wysokości 33,5° nad horyzontem. Najbliższym miastem w tym rejonie
będzie rosyjski Nadym (Надым) w Autonomicznym Okręgu Jamalsko-Nienieckim, nad uchodzącą do
Zatoki Obskiej rzeką Nadym.
Kierując się następnie na południe i powoli skręcając w kierunku wschodnim, cień przemierzać będzie
ogromne tereny Rosji, zahaczając o skrawek Kazachstanu i Mongolii, kończąc swoją wędrówkę (U3) o
11:18:28 UT, by po 3 minutach, o 11:21:26 UT oderwać się od Ziemi (U4) we wschodnich Chinach, w
pobliżu miejscowości Lanzhou i Xian. Całe zjawisko zakończy się o 12:38:26 (P4) na terenie morza
Chińskiego.
Zaćmienie częściowe będzie widoczne w północnych rejonach Kanady, na całej Grenlandii, w niemal
całej Europie oraz zachodniej, środkowej i południowo-wschodniej Azji.

przebieg zaćmienia

szerokość pasa

prędkość cienia

wysokość

początek zaćmienia

213,4 km

2167,2 km/h

6,8°

w najdogodniejszym miejscu

236,9 km

1825,2 km/h

33,5°

koniec zaćmienia

223,6 km

2152,8 km/h

8,1°

Zaćmienie częściowe w Polsce

Jak już wiemy, w Polsce nie będziemy świadkami
zaćmienia całkowitego. Pozostaje nam obserwacja
zaćmienia częściowego o niewielkiej fazie. Jednak jeśli
tylko dopisze pogoda, zjawisko to warto obserwować,
bowiem podobna okazja nadarzy się dopiero za trzy lata.
Faza zaćmienia w Polsce, w zależności od miejsca
obserwacji, zawierać się będzie pomiędzy 0,2498 a
0,4171, co oznacza, że tarcza Księżyca przykryje od 14,6
do 30,6 procent powierzchni tarczy słonecznej. Zaćmienie
w największej fazie zobaczą obserwatorzy znajdujący się

na północno-wschodnich krańcach Polski (Suwalszczyzna), zaś w najmniejszej – w okolicach naszych
południowych granic z Czechami
Najwcześniej częściowe zaćmienie w Polsce rozpocznie się w północno-zachodniej części kraju, w
okolicach Świnoujścia, pierwszym kontaktem o godzinie 10:42:25, a zakończy najpóźniej o 12:54:11
przy granicy z Białorusią, w pobliżu Krynek koło Białegostoku.
W efemerydzie zaćmienia częściowego charakterystycznymi elementami są: moment początku i
końca zaćmienia oraz moment i wartość fazy maksymalnej. Początek to oczywiście pierwsze
zetknięcia się tarczy Księżyca z tarczą Słońca. Nastąpi ono w górnej części słonecznej tarczy („na
godzinie 12”) pomiędzy godziną 10:42 na północnym zachodzie a 11:01 na południowym wschodzie

(Bieszczady). Faza maksymalna, czyli moment, gdy Księżyc zakryje największą część tarczy Słońca,
przypadnie pomiędzy godziną 11:39 a 11:56. Koniec zaćmienia, kiedy tarcza Księżyca ostatecznie
zsunie się z tarczy Słońca, w jej lewej górnej części („na godzinie 10”), nastąpi pomiędzy godziną
12:34 na zachodzie a 12:54 na krańcach wschodnich.

Przebieg zaćmienia w wybranych miejscowościach w Polsce
Momenty podano dla centrum miejscowości, w czasie środkowoeuropejskim letnim (CEST), z
zaokrągleniem do 1 minuty.
Dla wybranych miast o dokładnie znanej lokalizacji konkretnego punktu obserwacyjnego dane
podano z dokładnością 1 sekundy.

miasto

miejsce

początek

maksimum

koniec

faza maks.

Białystok

centrum

10:52

11:53

12:53

0,39

Bielsko-Biała

centrum

10:56

11:49

12:42

0,26

Bydgoszcz

Stary Rynek

10:47:25

11:44:50

12:42:51

0,34646

Chorzów

Planetarium

10:54:26

11:48:10

12:42:14

0,27502

Częstochowa

Jasna Góra

10:53:16

11:47:58

12:43:02

0,29039

Elbląg

centrum

10:47

11:46

12:46

0,38

Gdańsk

Targ Drzewny

10:45:57

11:45:10

12:44:55

0,38460

Gdynia

centrum

10:45

11:45

12:45

0,39

Gorzów Wlkp.

centrum

10:45

11:41

12:37

0,32

Kalisz

centrum

10:50

11:46

12:42

0,31

Katowice

Rynek

10:54:33

11:48:14

12:42:16

0,27438

Kielce

centrum

10:55

11:51

12:46

0,30

Kraków

Rynek

10:55:55

11:49:55

12:44:08

0,27620

Legnica

centrum

10:50

11:43

12:37

0,28

Lublin

Rynek

10:55:37

11:53:16

12:50:52

0,33055

Łódź

centrum

10:51

11:48

12:45

0,32

Olsztyn

Planetarium

10:48:51

11:48:11

12:48:00

0,38194

Opole

centrum

10:53

11:46

12:40

0,28

Płock

centrum

10:50

11:48

12:46

0,34

Poznań

Stary Rynek

10:47:44

11:43:34

12:40:04

0,31932

Przemyśl

centrum

10:59

11:55

12:50

0,29

Radom

centrum

10:54

11:51

12:48

0,32

Rzeszów

centrum

10:58

11:53

12:49

0,29

Sandomierz

centrum

10:56

11:52

12:49

0,31

Suwałki

centrum

10:50

11:52

12:53

0,41

Szczecin

centrum

10:44

11:40

12:36

0,33

Tarnów

Rynek

10:57:02

11:51:44

12:46:31

0,28359

Toruń

Rynek

10:48:12

11:45:49

12:43:56

0,34760

Wałbrzych

centrum

10:51

11:43

12:37

0,27

Warszawa

CAMK (taras)

10:52:07

11:50:07

12:48:18

0,34423

Włocławek

centrum

10:49

11:47

12:44

0,34

Wrocław

Rynek

10:50:36

11:44:24

12:38:40

0,28344

Zakopane

centrum

10:58

11:51

12:43

0,25

Zielona Góra

centrum

10:47

11:42

12:37

0,30

Zaćmienie na tarasie przed salonem Delta Optical w Katowicach
Przed południowym wejściem do budynku, na tarasie przy fontannie, przy dobrej pogodzie będą
prowadzone publiczne pokazy zaćmienia.
Współrzędne miejsca obserwacji: 50°15’40”N, 19°01’28”E, 267 m n.p.m.

faza

Słońce

Księżyc

czas

16,7%

wysokość

azymut

PA

wysokość

azymut

początek

10:54:33

0

50,2°

134,0°

343°

50,8°

133,8°

maksimum

11:48:14

0,27444

55,3°

153,5°

27°

55,6°

153,0°

koniec

12:42:17

0

57,6°

176,5°

71°

57,7°

175,5°

Zaćmienie w Centrum Astronomii Mikołaja Kopernika w Warszawie
Na tarasie przed budynkiem CAMK w Warszawie, przy dobrej pogodzie będą prowadzone publiczne
pokazy zaćmienia.
Współrzędne miejsca obserwacji: 52°12’46”N, 21°04’05”E, 80 m n.p.m.

faza

Słońce

Księżyc

czas

23,2%

wysokość

azymut

PA

wysokość

azymut

początek

10:52:07

0

49,5°

137,5°

338°

50,0°

137,4°

maksimum

11:50:07

0,34423

54,2°

158,6°

27°

54,4°

158,2°

koniec

12:48:18

0

55,6°

182,6°

77°

55,7°

181,7°

Zaćmienie częściowe w Europie
Jeśli my lub ktoś z naszych znajomych będzie obserwować zaćmienie z innego europejskiego kraju,
pomocna będzie zapewne poniższa tabelka, podająca przebieg zaćmienia w Europie.
Tabelka przedstawia przebieg zaćmienia częściowego w stolicach europejskich. Momenty podano dla
centrum miejscowości, w czasie środkowoeuropejskim letnim (CEST), z zaokrągleniem do 1 minuty.
Uwaga: W dużych miastach rozbieżność może nawet przekraczać 1 minutę.

stolica (państwo)

początek

maksimum

koniec

faza

maksymalna

Amsterdam (Holandia)

10:16

11:25

12:16

0,26

Ateny (Grecja)

nie dochodzi do zaćmienia

Belgrad (Serbia)

11:15

11:56

12:37

0,13

Berlin (Niemcy)

10:44

11:38

12:33

0,30

Bratysława (Słowacja)

10:59

11:46

12:34

0,20

Bruksela (Belgia)

10:39

11:24

12:11

0,21

Budapeszt (Węgry)

11:03

11:50

12:38

0,20

Bukareszt (Rumunia)

11:20

12:07

12:54

0,18

Dublin (Irlandia)

10:25

11:12

12:01

0,27

Helsinki (Finlandia)

10:45

11:50

12:55

0,58

Kijów (Ukraina)

11:05

12:07

13:07

0,39

Kiszyniów (Mołdawia)

11:13

12:09

13:03

0,28

Kopenhaga (Dania)

10:38

11:36

12:35

0,39

Lizbona (Portugalia)

nie dochodzi do zaćmienia

Londyn (Wielka Brytania)

10:33

11:18

12:05

0,22

Lublana (Słowenia)

11:05

11:43

12:21

0,12

Madryt (Hiszpania)

nie dochodzi do zaćmienia

Mińsk (Białoruś)

10:55

11:58

13:01

0,44

Moskwa (Rosja)

11:02

12:09

13:15

0,58

Nikozja (Cypr)

nie dochodzi do zaćmienia

Oslo (Norwegia)

10:33

11:34

12:36

0,50

Paryż (Francja)

10:42

11:21

12:00

0,14

Praga (Czechy)

10:51

11:41

12:31

0,24

Reykjavik (Islandia)

10:15

11:11

12:09

0,59

Ryga (Łotwa)

10:47

11:51

12:55

0,49

Rzym (Włochy)

nie dochodzi do zaćmienia

Sarajewo (Bośnia i Hercegowina)

11:19

11:53

12:26

0,09

Skopje (Macedonia)

11:31

12:01

12:31

0,06

Sofia (Bułgaria)

11:27

12:04

12:41

0,10

Sztokholm (Szwecja)

10:40

11:42

12:46

0,51

Tallin (Estonia)

10:45

11:50

12:55

0,56

Tirana (Albania)

11:39

11:58

12:18

0,03

Wiedeń (Austria)

10:58

11:45

12:33

0,20

Wilno (Litwa)

10:52

11:54

12:57

0,44

Zagrzeb (Chorwacja)

11:07

11:46

12:25

0,12

Zurich (Szwajcaria)

10:54

11:31

12:09

0,12

Zaćmienie częściowe na świecie
Jeśli jednak planujemy dalszą podróż, pomocna będzie zapewne kolejna tabelka, uwzględniająca
najciekawsze miejsca w pobliżu przebiegu pasa zaćmienia całkowitego.
Momenty podano dla centrum miejscowości, w czasie środkowoeuropejskim letnim – CEST, z
zaokrągleniem do 1 minuty.
Uwaga: W dużych miastach rozbieżność może nawet przekraczać 1 minutę.

miasto (państwo)

początek

maksimum

koniec

faza maksym.

Cambridge Bay (Kanada)

–

11:24

12:16

0,998

Sveagruva (Norwegia, Spitsbergen)

10:40

11:41

12:44

0,932

Omsk (Rosja)

11:35

12:41

13:44

0,935

Krasnojarsk (Rosja)

11:45

12:46

13:43

0,929

Tomsk (Rosja)

11:40

12:43

13:42

0,988

Pekin (Chiny)

12:17

13:10

–

(*)

0,916

Ułanbator (Mongolia)

12:04

13:00

13:53

0,889

(*) – po zachodzie Słońca

Miejscowości w pasie zaćmienia

Niestety tylko kilka większych miast leży w pasie
zaćmienia całkowitego. Najciekawszym z nich wydaje się
dobrze znany Nowosybirsk
Nowosybirsk (Новосибирск, w latach 1904-1925
Nowonikołajewsk) to największe miasto na Syberii, nad
rzeką Ob, trzecie co do wielkości miasto Rosji, po
Moskwie i Sankt Petersburgu.
Nowosybirsk Powstał w 1893 jako osada na nowo
zbudowanej linii Kolei Transsyberyjskiej. Początkowo
projekt magistrali Transsyberyjskiej przewidywał, że linia
będzie przechodziła przez Tomsk, jednak mieszkańcy
Omska utworzyli komitet na rzecz budowy kolei i
ostatecznie zmieniono początkowe plany budowy.
Zapewniło to rozwój miasta i dostęp do ważnej linii

komunikacyjnej. Magistralą kolejową napływały towary i ludzie. Dzięki doskonałemu położeniu
miasto rozwijało się niezwykle szybko i w momencie wybuchu rewolucji w 1917 miało około 80 tys.
mieszkańców. W latach 1918-1920 w rękach sił antybolszewickich, potem w ZSRR. W okresie
stalinowskim rejon łagrów. Od 1930 stolica Kraju Zachodniosyberyjskiego, a od 1937 stolica obwodu.

Miasto rosło bardzo gwałtownie w latach 30. podczas karkołomnego procesu szybkiej industrializacji,
przeprowadzanego przez reżim Stalina. W slumsach otaczających miasto zamieszkali ludzie uchodzący
przed głodem w innych częściach ZSRR, do 1939 liczba mieszkańców wzrosła do 400 tysięcy. W latach
1941-1945 do miasta ewakuowano wiele zakładów przemysłowych z rejonów kraju zajętych przez
Niemców. Po wojnie miasto rosło nieustannie w wyniku radzieckiej polityki zaludniania Syberii –
liczba ludności przekroczyła 1 milion w latach 60. W roku 2003 odnowiono dworzec kolejowy, a w
2004 zakończono budowę nowego mostu przez Ob. Około 30 km na południe od miasta mieści się
Akademgorodok, ogromne centrum naukowe zapoczątkowane w latach 50. XX wieku. Miasto posiada
międzynarodowy port lotniczy (

http://tolmachevoeng.faktura.ru/scdp/page

), z najbardziej

interesującymi nas rejsami do i z Franfurktu, Hannoweru, Moskwy, S-Petersburga. Przybliżony czas
lotu z Niemiec to około 7 godzin.

miasto (państwo)

I kontakt

II kontakt maksimum faza maks. III kontakt IV kontakt

Nowosybirsk (Rosja)

11:41

12:44

12:45

1,017

12:46

13:45

Barnaul (Rosja)

11:45

12:48

12:49

1,015

12:50

13:48

Bijsk (Rosja)

11:47

12:49

12:51

1,016

12:52

13:50

Luoyang (Chiny)

12:36

13:18

13:19

1,003

13:19

–

(*)

Nanyang (Chiny)

12:28

13:21

13:21

1,002

13:21

–

(*)

(*) – po zachodzie Słońca

Saros 139
Już w starożytności astronomowie zauważyli, że zaćmienia Słońca powtarzają się z wyraźną
cyklicznością. Okres ten, bezpośrednio związany z miesiącem synodycznym, smoczym,
animalistycznym oraz rokiem smoczym, wynosi 6585,33 doby i nosi nazwę okresu saros.
Zbliżające się zaćmienie Słońca będzie 47. zaćmieniem 126. cyklu saros. Poprzednie, 46. zaćmienie
tego cyklu miało miejsce 22 lipca 1990 roku i było również zaćmieniem całkowitym, widocznym w
Finlandii, Rosji, Arktyce i na Oceanie Spokojnym. Następne, 48. zaćmienie tego sarosu, nastąpi 12
sierpnia 2026 roku i również będzie zaćmieniem całkowitym, widocznym głównie na Grenlandii, na
Atlantyku i w Hiszpanii.
126. cykl saros to seria 72 zaćmień na przestrzeni ponad 1280 lat: od 10 marca 1179 roku do 3 maja
2459 roku. 10 spośród nich to zaćmienia całkowite, 31 – częściowe, 28 – obrączkowe, a 4 –
hybrydowe. Ponieważ jesteśmy w drugiej połowie wszystkich cykli, każde kolejne z następujących po
sobie zaćmień danego cyklu będzie trwało coraz krócej. Widać to choćby z porównania poprzedniego,
46. zaćmienia cyklu 126. z 1990 roku, którego faza całkowita w najlepszym do obserwacji miejscu
trwała 2 minuty i 33 sekund. Tegoroczne zaćmienie, w północnej Rosji potrwa 2 minuty i 27 sekund,
będzie więc krótsze o 6 sekund. Następne, 48. będzie trwać już tylko 2 minuty i 18 sekund, czyli
jeszcze o 9 sekund krócej. Poza tym kolejne zaćmienia sarosu przesuwają się stopniowo coraz bardziej
na północ: pierwsze mogły być obserwowane wyłącznie na Antarktydzie, zaś ostatnie będą widocznie
nad Arktyką. Warto wspomnieć, że jeszcze tylko 3 kolejne zaćmienia będą zaćmieniami całkowitymi,
następne, az do zakończenia tego cyklu saros będą wyłącznie częściowymi.
Z cyklem tym wiąże się jeszcze jeden bardzo ciekawy fakt: 44. zaćmienie tego sarosu, w dniu 30
czerwca 1954 roku, było ostatnim całkowitym zaćmieniem Słońca widocznym w Polsce. Około
godziny 15.00 pas o szerokości 150 kilometrów (w Polsce tylko skrajne 40 km), przebiegł wówczas
przez północno-wschodnie rejony naszego kraju. Do dziś wielu Polaków pamięta to zaćmienie, tak jak
i próby obserwacji końca zaćmienia w 1990 roku w północno wschodnich rejonach (autor osobiście).

Kolejne zaćmienia częściowe widoczne w Polsce
Daty najbliższych częściowych zaćmień Słońca do roku 2037 (w nawiasach zakres fazy obserwowanej
w Polsce)

data

faza w Polsce

data

faza w Polsce

15 stycznia 2010

0,038–0,043

12 sierpnia 2026

0,850–0,880

4 stycznia 2011

0,795–0,819

2 sierpnia 2027

0,338–0,509

20 marca 2015

0,651–0,802

12 czerwca 2029

0,070–0,180

21 czerwca 2020

0,000–0,006

1 czerwca 2030

0,651–0,786

10 czerwca 2021

0,103–0,276

20 marca 2034

0,062–0,227

25 października 2022

0,432–0,568

21 sierpnia 2036

0,721–0,745

29 marca 2025

0,063–0,272

16 stycznia 2037

0,609–0,656

Kolejne zaćmienia obrączkowe i całkowite obserwowane w Polsce do 2200 roku

data

typ zaćmienia

faza maksymalna

czas trwania (max)

13 lipca 2075

obrączkowe

0,9467

4 min 45 s

23 lipca 2093

obrączkowe

0,9463

5 min 11 s

7 października 2135

całkowite

1,0603

4 min 50 s

25 maja 2142

całkowite

1,0449

3 min 17 s

10 lutego 2195

obrączkowe

(*)

0,9218

6 min 52 s

14 kwietnia 2200

całkowite

1,0165

1 min 23 s

(*) – pas zaćmienia w części przebiega na Ziemi. Stożek cienia nie obejmuje w całości Ziemi

Jak widzimy w tabeli, najbliższe całkowite zaćmienie Słońca widoczne w Polsce nastąpi dopiero 7
października 2135 roku. Ponad 180-kilometrowej szerokości pas całkowitego zaćmienia przebiegnie
przez południową Polskę, wzdłuż linii Wałbrzych–Zakopane.

Zachęcamy gorąco do obserwacji tegorocznego zaćmienia! Najlepszą i całkowicie bezpieczną metodą
obserwacji Słońca jest rzutowanie obrazu z lunety lub lornetki na ekran (np. biały arkusz papieru)

Przypominamy, że na Słońce nie wolno patrzeć niezabezpieczonymi oczami – grozi to
nieodwracalnym uszkodzeniem wzroku! Konieczny jest gęsty filtr, np. Baader ND 5.0.

Czy wiesz, że…
W Europie są rejony w których przez ostatnie 1000 lat nie doszło do całkowitego lub obrączkowego
zaćmienia Słońca. Są to północne rejony Irlandii, wschodnie Węgry i środkowa Rumunia

Dane tabelaryczne dotyczące całkowitego zaćmienia Słońca1 sierpnia 2008

Data zaćmienia

piątek, 1 sierpnia 2008, 31 tydzień, 214 dzień roku

Faza maksymalna zaćmienia

1,03942

Gamma

0,83071

Delta-T

65,3 s

Geocentryczna libracja

l = 4,2°

b = -1,0°

c = 14,0°

Saros

47. zaćmienie z 72 zaćmień 126. okresu Saros

Koniunkcja w rektascensji

09:48:26,72 TDT (09:47:21:40 UT) (JD=2454679,908643 TDT)

Koniunkcja w długości ekliptycznej

10:13:38,73 TDT (10:12:33,46 UT) (JD=2454679,926143 TDT)

Moment najlepszego zaćmienia (G)

10:22:12,15 TDT (10:21:06,82 UT) (JD=2454679,932085 TDT)

Dane dla momentu G:

Słońce

Księżyc

Rektascensja geocentryczna

08h 47m 54,149s

08h 49m 08,757s

Deklinacja geocentryczna

+17°51’56,39”

+18°38’01,54”

Długość ekliptyczna

n.d.

129°36’57,26”

Szerokość ekliptyczna

n.d.

+0°49’08,59”

Średnica tarczy

31’34,05”

32’28,13”

Prędkość w rektascensji

9,694 s/godzinę

142,347 s/godzinę

Prędkość w deklinacji

-38,19”/godzinę

-762,64”/godzinę

Odległość od Ziemi (AU)

1,01494743

0,00246015

Odległość od Ziemi (km)

151 833 874

368 033,35

Gwiazdozbiór

Rak (Cancer)

Pierwsza zewnętrzna styczność z półcieniem

P1

08:04:06 UT

50°12,6’N

52°24,5’W

Ostatnia zewnętrzna styczność z półcieniem

P4

12:38:26 UT

11°10,0’N

85°36,4’E

Północny punkt początku zaćmienia częściowego

N1

03:32:32 UT

50°31,1’N

50°14,7’W

Południowy punkt końca zaćmienia częściowego

S1

12:09:53 UT

03°34,5’S

87°57,0’E

Pierwsza zewnętrzna styczność stożka cienia

U1

09:21:07 UT

67°53,9’N

101°16,4’W

Pierwsza wewnętrzna styczność stożka cienia

U2

09:24:10 UT

68°39,8’N

105°06,5’W

Ostatnia wewnętrzna styczność stożka cienia

U3

11:18:28 UT

34°07,4’N

114°34,1’E

Ostatnia zewnętrzna styczność stożka cienia

U4

11:21:07 UT

32°52,7’N

113°14,1’E

Północny punkt początku pasa zaćm. całkowitego

N1

09:23:59 UT

68°44,1’N

105°22,1’W

Południowy punkt początku pasa zaćm.całkowitego

S1

09:21:19 UT

67°49,1’N

101°01,5’W

Północny punkt końca pasa zaćmienia całkowitego

N2

11:18:39 UT

34°14,7’N

114°34,8’E

Południowy punkt końca pasa zaćm. całkowitego

S2

11:21:14 UT

32°45,1’N

113°13,5’E

Początek centralnej linii zaćmienia całkowitego

C1

09:22:38 UT

68°16,9’N

103°08,1’W

Koniec centralnej linii zaćmienia całkowitego

C2

11:19:57 UT

33°29,4’N

113°53,5’E

Moment i współrzędne maksimum zaćmienia

G0

10:21:07 UT

65°39,2’N

72°18,0’E

Biobiografia
Total Solar Eclipse of 2008 August 01, F.Espenak, NASA Goddard Space Flight Centem, Greenbelt,
Maryland, J.Anderson, Rogal Astron. Society of Canada, Winnipeg, Manitoba (NASA/TP-2007-214149)

Linki poświęcone temu zjawisku
Graficzne przedstawienie zaćmienia wg. GoogleMaps, możliwość ustalania momentów zaćmienia dla
dowolnego miejsca:

http://xjubier.free.fr/en/site_pages/solar_eclipses/TSE_2008_GoogleMapFull.html

Fred Espenak – opracowanie:

http://sunearth.gsfc.nasa.gov/eclipse/SEmono/TSE2008/TSE2008.html

Glenn Scheider – opracowanie:

http://nicmosis.as.arizona.edu:8000/ECLIPSE_WEB/ECLIPSE_08/TSE2008_EFLIGHT.html

Informacje o zaćmieniu w Novosibirsku:

http://novosibirskguide.com/eclipse-2008/eclipse-info/

Wykożystane oprogramowanie
W celach efemerydalnych wykorzystano następujące oprogramowanie:
Guide 8.0, firmy ProjectPluto, EMap 1.21, S. Takesako
AstroKalendarz oraz własne oprogramowanie AstroCD

Wszelkie prawa autorskie zastrzeżone.
Kopiowanie, drukowanie dozwolone tylko do prywatnego użytku, wyłącznie w całości niniejszego
opracowania.

Tekst i obliczenia: Marek Substyk
Konsultacja: Jan Desselberger
Mapa zaćmienia na Ziemi: NASA, F. Espenak, J. Anderson.