EAiE	Imię i Nazwisko: 1. Sylwia Zawłodzka 2. Grzegorz Popowicz			ROK I	GRUPA 6	ZESPÓŁ 8
Pracownia fizyczna I	TEMAT: Współczynnik załamania światła dla ciał stałych							Nr ćwiczenia 51
Data wykonania:	Data oddania:	Zwrot do poprawy:	Data oddania:	Data zaliczenia:	OCENA

Wprowadzenie:

Wiązka świetlna przechodząca przez dwa ośrodki częściowo ulega odbiciu, a częściowo przechodzi do drugiego ośrodka ulegając załamaniu.

Prawo załamania:

sinθ₁/sinθ₂=n

Wielkość n jest stałą zwaną współczynnikiem załamania ośrodka 2 względem ośrodka 1.

Współczynnik załamania zależy od długości fali światła padającego. Załamanie można wykorzystać do rozłożenia wiązki światła na składowe o różnych długościach fali.

Prawo odbicia i załamania jest słuszne także dla fal elektromagnetycznych, co można udowodnić korzystając z równań Maxwella.

Współczynnik załamania światła, jak wynika z zasady Hugensa, jest stosunkiem prędkości światła w każdym z ośrodków.

Wskutek załamania światła odległość przedmiotów umieszczonych w ośrodku optycznie gęstszym obserwowane z powietrza wydają się mniejsze.

Można przyjąć że:

d/h=n,

gdzie ,

d-gr. rzeczywista płytki,

h-gr. pozorna płytki

Cel ćwiczenia:

Wyznaczenie współczynnika załamania światła dla ciał stałych metodą mikroskopu.

Zbadanie zależności współczynnika załamania od długości fali.

Pozorną grubość płytki h wyznaczyliśmy dzięki zmierzeniu przesunięcia tubusu mikroskopu pomiędzy położeniami ostrego widzenia znaków umieszczonych na obu stronach płytki.

Aparatura:

W ćwiczeniu wykorzystaliśmy mikroskop optyczny posiadający możliwość pomiaru przesunięcia tubusu pomiędzy położeniami ostrego obrazu. Jako przedmiot obserwacji służyła płytka szklana ze znakami po obu stronach.

Pomiary:

Dla płytki pierwszej uzyskano następujące wyniki:

d=5,93

I.h=3,99

II.h=3,99

III.h=3,99

n₁=1,493734

Dla płytki drugiej :

d=1,94

I.h=1,25

II.h=1,26

III.h=1,24

n₂=1,552

Dla płytki trzeciej:

d=1,87

I.h=1,24

II.h=1,3

III.h=1,21

n₃=1,496

Dla płytki czwartej:

d=2,03

I.h=1,29

II.h=1,36

III.h=1,28

n₄=1,5949

Dla płytki piątej:

d=0,93

I.h=0,59

II.h=0,65

III.h=0,51

n₅=1,594

Dla płytki czwartej w świetle żółtym:

d=2,03

I.h=1,36

II.h=1,37

III.h=1,36

n₆=1,488

Dla płytki drugiej w świetle żółtym:

d=2,03

I.h=0,46

II.h=0,48

III.h=0,42

n₇=1,487

W świetle zielonym:

Soczewka czwarta:

d=2,03

I.h=1,32

n=1,469

W świetle czerwonym:

Soczewka czwarta:

d=2,03

h=1,27

n= 1,598

Błędy:

Na podstawie prawa przenoszenia błędów otrzymujemy:

Soczewka pierwsza Δf=0,004

druga Δf=0,0146

trzecia Δf=0,143

czwarta Δf=0,009

piąta Δf=0,032

Wniosek:

Tablicowy współczynnik załamania światła dla różnych rodzajów szkła wynosi od 1.5 do 1.6. Nasze pomiary w granicach błędu dają rezultaty zgodne z wartościami tablicowymi. Zaistniałe różnice mogą być spowodowane niedokładnością pomiaru grubości płytki szklane oraz niemożnością dokładnego oszacowania grubości pozornej płytki.

---