Rozdział II Człowiek i jego ciało w perspektywie Starego i Nowego Testamentu.
STARY TESTAMENT (opis stworzenia człowieka przedstawiony został w Księdze Rodzaju)
człowiek to jedność psychofizyczna, ma wymiar cielesny
Księga Rodzaju - pozytywny stosunek do ciała ludzkiego
stworzenie ciała jest początkiem ludzkiej egzystencji
→ pierwszy starotestamentalny opis człowieka:
ma charakter kosmologiczny gdyż jest włączony w cykl 7-dniowego stworzenia świata mówi się, że Bóg stworzył człowieka na obraz i podobieństwo Boga jako mężczyznę i niewiastę
podkreślenie ciała w miłości małżeńskiej do prokreacji
człowiek ma wypełniać przez jedność cielesną (K-M) obowiązki wobec Boga
↑ opis ten ma charakter teologiczny, ponieważ określa stosunek człowieka do Boga
→ drugi opis stworzenia człowieka ma akcent antropomorficzny
człowiek ukształtowany z prochu ziemi, Bóg tchnął w jego nozdrza oddech życia
cielesność ma status nadprzyrodzony, bo jest odzwierciedleniem intencji Boga
ciało ma nieodzowny związek z materią tj. prochem
Adam stworzony z prochu i natchniony życiem, w drugiej kolejności powstała Ewa
jedno ciało jest źródłem podziału na mężczyznę i kobietę
z żebra Adama Bóg ukształtował kobietę i przyprowadził do człowieka
rozdwojenie umożliwiło miłość i prokreację
małżeństwo pieczętuje cielesną jedność
Stary Testament podkreśla fundamentalne znaczenie cielesności w procesie powstania człowieka
ciało ma właściwości nadprzyrodzone, bo jest intencją Boga
Stary Testament jest apoteozą cielesności
grzech pierwotny zerwał umowę z Bogiem i doprowadził do zaniku bezpośredniej więzi z Bogiem
człowiek jako całość został napiętnowany grzechem, ciało zostało skazane na śmiertelność w życiu doczesnym
ciało kierowane wolą duszy, zostało ukarane i pozbawione przywilejów z okresu rajskiego
ciało i dusza utraciły status doskonałości
ciało i dusza zostało skazane na oczekiwanie zbawiciela, który odkupi grzech pierworodny i za pomocą zmartwychwstania ciało powróci do pierwotnej niewinności
ciało nie było napiętnowane złem (Ks.Rodz.)
Ewangelia św. Mateusza
źródłem grzechu jest dusza - wolny wybór Adama i Ewy
ciało Maryi jest podstawą boskiego poczęcia, możliwość kreowania za jego pomocą istot boskich
NOWY TESTAMENT
ciało zostaje wyniesione przez: sakrament małżeństwa, dziewictwo
Jezus występuje przeciw popędom, pożądaniom, które obniżają cielesność
w ciele może zamieszkać światło usuwające ciemności w drodze do zbawienia
dzięki cielesności możemy zabiegać w życiu doczesnym o zbawienie
pozytywny stosunek do cielesności Jezus ujawnia uzdrawiając chorych, ulecza duszę a ciału przywraca światło
przywracanie zdrowia cielesnego jest świadectwem miłości Boga wobec wiernych
ciało ludzkie jest miejscem gdzie przebywa Duch Święty (Kor)
PAWŁOWA TEORIA REKAPITULACJI (Rzym) to, co straciliśmy w Adamie, odzyskaliśmy w Chrystusie; Chrystus dał początek odkupionej ludzkości. Odkupienie pojawi się po zmartwychwstaniu duszy i ciała. Teoria ta potępia uczynek Adama, który jest źródłem grzechu
Teoria rekapitulacji uświęca i oczyszcza ludzką cielesność, wyznacza jej funkcję oręża.
w Nowym Testamencie śmierć ciała nie jest ostatecznym kresem człowieka
śmierć jest pomostem do życia wiecznego