rachunkowosc i finanse, Koszt, KOSZT, stanowi jedną z podstawowych kategorii w rachunkowości, wyrażającą zmniej¬szenie korzyści ekonomicznych jednostki gospodarczej w danym okresie, co prowadzi do spadku wartości jej aktywów oraz zmniejszenia kapitału (funduszu) własnego


KOSZT, stanowi jedną z podstawowych kategorii w rachunkowości, wyrażającą zmniej­szenie korzyści ekonomicznych jednostki gospodarczej w danym okresie, co prowadzi do spadku wartości jej aktywów oraz zmniejszenia kapitału (funduszu) własnego. Zmniejszenie korzyści ekonomicznych jednostki jest rezultatem rozchodowania przez nią zasobów, będą­cych w jej dyspozycji, do realizacji określonego celu.

Rozszerzona interpretacja k.: kontekst bilansowo-sprawozdawczy. K. może być po­strzegany w sposób rozszerzony lub zawężony. Rozszerzona interpretacja k. jest dokonywa­na w kontekście bilansowo-sprawozdawczym, zaś k. ujmowany w sposób zawężony wynika z kontekstu analityczno-zarządczego.

K. jest postrzegany w sposób rozszerzony m.in. w założeniach koncepcyjnych sporządza­nia i prezentacji sprawozdań finansowych Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (MSR), zatwierdzonych do publikacji w lipcu 1989 r. Zgodnie z zamieszczoną tam definicją k. to zmniejszenie korzyści ekonomicznych w trakcie okresu obrotowego w formie rozchodu lub spadku wartości aktywów albo powstania zobowiązań, powodujących zmniejszenie ka­pitału własnego, z wyjątkiem podziału na rzecz właścicieli. Definicja ta obejmuje zatem za­równo k.. które powstają w wyniku działalności gospodarczej jednostki, jak też straty wynikłe ze zdarzeń nadzwyczajnych. Do k. powstałych w wyniku podstawowej działalności gospo­darczej w założeniach koncepcyjnych MSR zalicza się m.in. k. własne sprzedaży, wynagro­dzenia i amortyzację, które przybierają formę rozchodu lub spadku wartości aktywów, ta­kich jak środki pieniężne i ich ekwiwalenty, zapasy i rzeczowy majątek trwały.

Straty to inne pozycje spełniające warunki definicji k.. które mogą. choć nie muszą, po­wstawać w wyniku podstawowej działalności gospodarczej jednostki. Straty stanowią zmniej­szenie korzyści ekonomicznych i nie różnią się od innych k.. stąd w założeniach koncepcyj­nych nie są uważane za odrębny składnik. Do strat zalicza się m.in. straty wywołane klęskami żywiołowymi (pożar lub powódź) oraz straty powstałe z tytułu zbycia składników majątku trwałego. Definicja k. obejmuje także straty nie realizowane, np. powstałe w wyniku wzro­stu kursów wymiany walut obcych w sytuacji spłacania kredytów zaciągniętych przez jed­nostkę w tej walucie. W przypadku ujęcia strat w rachunku zysków i strat zazwyczaj przedstawia się je oddzielnie, ponieważ informacje na ich temat są użyteczne przy podejmowaniu decyzji gospodarczych. Straty często są wykazywane w wartości netto, po pomniejszeniu o odnośne przychody.

Analogiczna do założeń koncepcyjnych MSR definicja k. i strat jest zawarta w polskim prawie. Ustawa o rachunkowości definiuje k. i straty jako uprawdopodobnione zmniejszenia w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w in­ny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców lub właścicieli.

Rozszerzone postrzeganie k. charakteryzuje się kilkoma elementami. K. oznacza zmniej­szenie korzyści ekonomicznych, niezależnie od jego przyczyny. Może on być rezultatem dzia­łania planowego, celowego, prowadzącego do zamierzonego celu gospodarczego (k. pod­stawowej działalności gospodarczej), jak też wynikiem działań losowych, niepowtarzalnych, na które jednostka nie ma żadnego wpływu, np. straty nadzwyczajne. Tak postrzegany k. iden­tyfikuje w rezultacie wielkość zmian, jakie zaszły w bilansie zamknięcia danego okresu w po­równaniu z bilansem otwarcia. Zmiany te mogą prowadzić zarówno do spadku wartości aktywów jednostki, jak i do zmniejszenia kapitałów własnych lub zwiększenia zobowiązań. K. w kontekście bilansowo-sprawozdawczym staje się kategorią statyczną, która abstrahuje całkowicie od identyfikacji i prezentacji kierunków i struktury strumieni zasobów pozyskiwa­nych i rozchodowanych przez jednostkę w danym okresie. K. w kontekście bilansowo-sprawozdawczym nie pozwala określić wyniku finansowego w sposób analityczny, np. w prze­kroju poszczególnych rodzajów działalności, segmentów jednostki gospodarczej lub produktów.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Finanse publiczne - ściąga II , Ogólna charakterystyka podstawowych kategorii wydatków
ZF 3i 4 finansowanie,koszt
Rachunkowość - wykłady - 02, Kryterium celu tworzonych informacji w systemie rachunkowości stanowi w
Zadanie 1, sggw - finanse i rachunkowość, studia, III semsstr, ekonomika, ekonomika
Grupa A-1, sggw - finanse i rachunkowość, studia, IV semstr, ekonometria, EKONOMETRIA OD Kaczorek
Podstawowym miejscem pracy operatora jest stanowisko obsługi wtryskarki do pracy przetwórstwa tworzy
POLITYKA HANDLOWA I JEJ NARZĘDZIA, Studia - Finanse i Rachunkowość, Licencjat, Międzynarodowe Stosun
CENY W HANDLU MIĘDZYNARODOWYM, Studia - Finanse i Rachunkowość, Licencjat, Międzynarodowe Stosunki E
Wykład II Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstw, sggw - finanse i rachunkowość, studia, III semss
WYBRANE PROBLEMY GOSPODARKI ŚWIATOWEJ, Studia - Finanse i Rachunkowość, Licencjat, Międzynarodowe St
Kultura społeczeństwa stanowi istotną podstawę jego egzystencji
test c, Strategia personalna stanowi jedną ze strategii
różnice między podstawowymi kategoriami produktu i hodu n, Ekonomia, ekonomia
Finanse - zadania, SZKOŁA, semestr II, Podstawy finansów
Podstawowe kategorie gospodarki rynkowej
Bezpieczenstwo istota podstawowe kategorie i historyczna ewolucja (1)

więcej podobnych podstron