Kryteria klasyfikacji dzieci niepełnosprawnych:
psychologiczne (subiektywne odczucie stopnia upośledzenia)
społeczne (sposób funkcjonowania społecznego)
pedagogiczne (stopień wyuczalności)
kliniczne (lokalizacja, stopień i przyczyny uszkodzenia)
Ze względu na rodzaj naruszonej sprawności psychofizycznej i z punktu widzenia potrzeb praktycznych w szkolnictwie najczęściej wyróżnia się dzieci:
upośledzone umysłowo
z obniżoną sprawnością sensoryczną
z wadami słuchu/wzroku
z obniżoną sprawnością ruchową
z obniżoną ogólną sprawnością psychofizyczną z powodu chorób somatycznych (przewlekle chore) oraz na tle anomalii wagi i wzrostu
z obniżoną sprawnością komunikowania się
z obniżoną sprawnością funkcjonowania społecznego (dzieci z trudnościami wychowawczymi, niedostosowane społecznie, z zaburzeniami równowagi nerwowej i emocjonalnej, z zaburzeniami zdrowia psychicznego)
z defektami sprzężonymi (z niepełnosprawnością sprzężoną)
ODMIENNOŚĆ SOMATYCZNA
spowodowana chorobą
choroba genetyczna
zespół Downa, zespół Turnera, dystrofia mięśniowa, etc.
nadczynność/niedoczynność narządów
gigantyzm, karłowatość, wole, etc.
spowodowana wadą urodzeniową
„zajęcza warga”
inna niż zazwyczaj ilość palców, etc.
„wady urody”
genetycznie uwarunkowane
np. duży nos, krzywe nogi
kolor skóry
„brzydota” człowieka (może nieatrakcyjny, albo mało atrakcyjny wygląd?)
nabyte
wskutek urazu (np. krzywe zrośnięcie nosa po złamaniu)
choroby skóry
sterydy
wskutek niedoborów rozwojowych, etc.
Interseksualizm i hermafrodytyzm jako rodzaje odmienności somatycznych
Interseksualizm - czyli niepełne wyobrażenie płci również stanowi typ odmienności somatycznej
Hermafrodytyzm - zjawisko występowania cech obu płci i jednej osoby. Bywa ono rezultatem nieprawidłowo przebiegającego rozwoju płciowego człowieka. Odmienność somatyczna dotyczy tu układu moczowo - płciowego i manifestuje się mniejszym lub większym defektem narządów płciowych dziecka.
Psychologowie podkreślają fakt, że odmienność somatyczna dziecka modyfikuje bardzo ważny osobowościowy mechanizm regulacyjny, jakim jest obraz własnej osoby i samoocena składająca się na tzw. pojęcie o samym sobie. Na ogół uznaje się, że odmienności somatyczne są przyczynami zaniżonej samooceny.
Savoir-vivre wobec osób „innych”
Wobec osób niskiego wzrostu (karłowatych)
Należy zadbać, by wszystkie niezbędne do użytku przedmioty znajdowały się na odpowiedniej wysokości
W miejscach publicznych należy starać się ograniczać korzystanie z urządzeń dostosowanych do niskiego wzrostu osób
Nie wolno głaskać po głowie, ani tym bardziej w nią całować osoby niskiego wzrostu
Podczas komunikowania się, należy zadbać, by rozmówcy znajdowali się na tej samej wysokości (można przyklęknąć, bo osoba o niskim wzroście nie musiała zadzierać głowy podczas konwersacji; odsunąć się, by umożliwić kontakt wzrokowy lub usiąść na krześle). Przede wszystkim należy zachowywać się naturalnie i reagować na wskazówki ze strony rozmówcy
Wobec osób o odmiennym wyglądzie
Nie należy piętnować swoim zachowaniem osób wyglądających inaczej niż ludzie mieszczący się w tak zwanej „normie”
Uśmiech jest zawsze mile widziany
Należy traktować taką osobę jak przeciętnego człowieka, rozmawiać z nią normalnie i nie przyglądać się jej odmienności
Opracowano na podstawie: http://www.bg.ap.siedlce.pl/22227.pdf
*Odpowiedzi przedstawione w tabeli są odpowiedziami twierdzącymi
Badania CBOS z 2003 roku http://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2003/K_152_03.PDF