/BVD[ZDJFMNBUFNBUZLJ

4QFDKBMJvDJ

2

Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej

w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej

Sektorowy Program Operacyjny Rozwój Zasobów Ludzkich, projekt „Opracowanie i upowszechnienie krajowych
standardów kwalifikacji zawodowych”.

KRAJOWY STANDARD KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH

Nauczyciel matematyki (232110)

Autorzy
–

mgr Elżbieta Maria Bocheńska
Mazowieckie Samorządowe Centrum Doskonalenia Nauczycieli, Wydział w Radomiu
Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki, Oddział w Radomiu

–

mgr Jolanta Woźniak
IX Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego, Radom
I Społeczne Liceum Ogólnokształcące STO, Radom

Konsultant ds. metodologii
–

dr Krystyna Korneta

IX

Liceum

Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego, Radom

Recenzenci
–

prof. dr hab. Weronika Jaśkiewicz

Akademia

Świętokrzyska, Instytut Matematyki – Zakład Dydaktyki Matematyki i Technologii Informacyjnej, Kielce

–

prof. dr hab. Tomasz Mazur

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Wydział Matematyczno-Przyrodniczy, Warszawa

Ewaluatorzy zewnętrzni
–

mgr Piotr Darmas
IV Liceum Ogólnokształcące im. Tytusa Chałubińskiego, Radom
Radomski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli, Radom

–

mgr Katarzyna Kobylińska

Zespół Szkół Integracyjnych, Radom

–

mgr Grażyna Śleszyńska
Publiczne Gimnazjum nr 13, Radom

Komisja zatwierdzająca
–

prof. dr hab. Henryk Kąkol – przewodniczący
Akademia Pedagogiczna, Kraków
Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki

–

dr Monika Czajkowska
Akademia Świętokrzyska, Kielce
Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki

–

mgr Piotr Darmas
Radomski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli
Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki

–

mgr Agnieszka Stępień

Międzypowiatowy Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli, Radom
–

dr Andrzej Leśniewski
Politechnika Warszawska
Liceum Ogólnokształcące, Zwoleń

© Copyright by Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, 2007
ISBN 978-83-7204-503-4 [118]

Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji – PIB
26-600 Radom, ul. K. Pułaskiego 6/10, tel [phone], fax [phone]
e-mail: [e-mail] http://www.itee.radom.pl

3

SPIS TREŚCI

Wstęp

................................................................................................................. 4

1.

Podstawy prawne wykonywania zawodu .................................................. 9

2.

Syntetyczny opis zawodu .......................................................................... 10

3. Stanowiska

pracy

...................................................................................... 11

4. Zadania

zawodowe .................................................................................... 12

5.

Składowe kwalifikacji zawodowych......................................................... 12

6. Korelacja

między zadaniami zawodowymi

a składowymi kwalifikacji zawodowych.................................................. 13

7. Kwalifikacje

ponadzawodowe .................................................................. 13

8.

Specyfikacja kwalifikacji ogólnozawodowych, podstawowych
i specjalistycznych dla zawodu ................................................................. 14

4

Wstęp

Gospodarka oparta na wiedzy i współczesny rynek pracy potrzebują instru-

mentów wspierających rozwój zasobów ludzkich. W związku z tym duże nadzieje
wiąże się z ustanowieniem norm kwalifikacyjnych, które pozwoliłyby z jednej
strony zwiększyć przejrzystość kwalifikacji zawodowych potrzebnych gospodarce,
a z drugiej strony mogłyby być wykorzystywane do poprawy jakości kształcenia
i doskonalenia zawodowego w systemie szkolnym i pozaszkolnym.

Podstawę prawną tworzenia w Polsce systemu krajowych standardów kwali-

fikacji zawodowych stanowi Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrud-
nienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2004 r. Nr 99, poz. 1001 z późn. zm.),
w której określono m.in. (Art. 4), że:

„…Minister właściwy do spraw pracy realizuje zadania na rzecz rynku pracy

przez dążenie do uzyskania wysokiego poziomu i rozwoju zasobów ludzkich,
w szczególności przez:
–

prowadzenie badań i analiz rynku pracy,

–

ustalanie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy,

–

koordynowanie opracowywania standardów kwalifikacji zawodowych dla za-
wodów występujących w klasyfikacji zawodów i specjalności oraz prowadzenie
baz danych o standardach kwalifikacji…”.

W Polsce nadzorem i koordynacją opracowywania standardów kwalifikacji

zawodowych o randze krajowej zajmuje się Departament Rynku Pracy Minister-
stwa Pracy i Polityki Społecznej. Będą one uaktualniane okresowo w miarę potrzeb
i zmian w wykonywaniu zawodu.

Zbiór sukcesywnie opracowywanych krajowych standardów kwalifikacji zawo-

dowych jest udostępniany w internetowej bazie danych, założonej na serwerze Mini-
sterstwa Pracy i Polityki Społecznej

http://www.standardyiszkolenia.praca.gov.pl

.

Opis standardu zawiera następujące elementy:

1.

Podstawy prawne wykonywania zawodu (zawierają przepisy związane ściśle
z wykonywaniem zawodu).

2.

Syntetyczny opis zawodu.

3.

Wykaz stanowisk pracy z przyporządkowaniem do pięciu poziomów kwalifikacji.

4.

Wykaz zadań zawodowych.

5.

Wykaz składowych kwalifikacji zawodowych.

6.

Zbiory umiejętności, wiadomości i cech psychofizycznych pracownika przy-
porządkowane do:

–

pięciu poziomów kwalifikacji zawodowych,

–

grup kwalifikacji: ponadzawodowych, ogólnozawodowych, podstawo-
wych i specjalistycznych.

W obecnym stanie prawnym standardy kwalifikacji zawodowych nie są obli-

gatoryjnym dokumentem. Aktualnie opracowane standardy funkcjonują na zasa-
dzie dokumentu rekomendowanego przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej
i mogą być wykorzystywane przez zainteresowane osoby i instytucje do różnych
celów, np. poradnictwa zawodowego, dostosowania ofert pracy do kwalifikacji

5

osób poszukujących pracy, oceny „luki kwalifikacyjnej” osób bezrobotnych i po-
szukujących pracy, opracowania programów staży i praktyk zawodowych w ra-
mach przygotowania zawodowego, przygotowania podstaw programowych kształ-
cenia w zawodzie, programów kształcenia i doskonalenia zawodowego.

Model krajowych standardów kwalifikacji zawodowych przedstawia rys. 1.

Rys. 1. Model krajowych standardów kwalifikacji zawodowych

KLASYFIKACJA
ZAWODÓW
I SPECJALNOŚCI

Standard
kwalifikacji
dla zawodu 1

Standard
kwalifikacji
dla zawodu 2

kolejne zawody ....

!

Nazwa zawodu zgodnie z klasyfikacją

!

Słownik pojęć

!

Podstawy prawne wykonywania zawodu

!

Syntetyczny opis zawodu

!

Stanowiska pracy

!

Zadania zawodowe

!

Składowe kwalifikacji zawodowych

!

Specyfikacja kwalifikacji zawodowych według grup
i poziomów:

Standard
kwalifikacji
dla zawodu 3

Standard
kwalifikacji
dla zawodu 4

ponadzawodowe

ogólnozawodowe

podstawowe

specjalistyczne

–

umiejętności

–

wiadomości

–

cechy
psychofizyczne

POZIOM 1

ponadzawodowe

ogólnozawodowe

podstawowe

specjalistyczne

–

umiejętności

–

wiadomości

–

cechy
psychofizyczne

POZIOM 2

ponadzawodowe

ogólnozawodowe

podstawowe

specjalistyczne

–

umiejętności

–

wiadomości

–

cechy
psychofizyczne

POZIOM 5

(itd. ...)

6

* * *

Krajowy standard kwalifikacji zawodowych powstaje w oparciu o analizę za-

wodu, która polega na wyodrębnieniu zakresów pracy w zawodzie oraz typowych
zadań zawodowych Z-n (n = 1, 2, 3…). Przyjęto, że zakres pracy ma odpowiadać
potrzebom rynku pracy, tzn. powinna istnieć możliwość zatrudnienia pracownika
w danym zakresie pracy, na jednym lub kilku stanowiskach. Zakresom prac przy-
porządkowano tzw. składowe kwalifikacji zawodowych K-i (i = 1, 2, 3…). Każ-
dej składowej kwalifikacji zawodowych przyporządkowano co najmniej jedno
(najczęściej kilka) zadań zawodowych. Korelację między zadaniami zawodowymi
a składowymi kwalifikacji zawodowych przedstawia tabela 2 opisu standardu.

W kolejnym kroku analizy każde zadanie zawodowe rozpisane zostało na

zbiory: umiejętności, wiadomości i cech psychofizycznych. W grupie kwalifikacji
podstawowych dla zawodu i specjalistycznych poszczególnym umiejętnościom,
wiadomościom i cechom psychofizycznym przyporządkowano oznaczenia tych
składowych kwalifikacji zawodowych K-i, w których dana umiejętność, wiado-
mość i cecha jest wykorzystywana. W grupie kwalifikacji ogólnozawodowych
i ponadzawodowych nie indeksuje się umiejętności, wiadomości i cech psychofi-
zycznych symbolami K-i, gdyż z definicji są one przypisane do wszystkich skła-
dowych kwalifikacji zawodowych K-i.

Rysunek 2 przedstawia etapy analizy zawodu.

Rys. 2. Etapy analizy zawodu

Zbiory umiejętności, wiadomości i cech psychofizycznych przypisane zostały

do czterech grup kwalifikacji: ponadzawodowych, ogólnozawodowych, podsta-
wowych dla zawodu i specjalistycznych, które różnią się zasięgiem i stopniem
ogólności.

Kwalifikacje ponadzawodowe opisane są zbiorami umiejętności, wiadomo-

ści i cech psychofizycznych wspólnych dla branży lub sektora gospodarki, w której
zawód funkcjonuje (np. branża budowlana, informatyczna). Kwalifikacje po-
nadzawodowe obejmują także kwalifikacje kluczowe, które definiuje się jako
wspólne dla wszystkich zawodów. Kwalifikacje ogólnozawodowe są wspólne dla
wszystkich zakresów pracy w zawodzie, czyli dla tzw. składowych kwalifikacji

ZAWÓD

ZAKRES PRACY
(SKŁADOWA KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH)

ZADANIE ZAWODOWE

UMIEJĘTNOŚCI – WIADOMOŚCI
– CECHY PSYCHOFIZYCZNE

7

zawodowych K-i. Kwalifikacje podstawowe dla zawodu są charakterystyczne dla
jednej lub kilku (ale nie wszystkich) składowych kwalifikacji zawodowych. Kwali-
fikacje specjalistyczne także są charakterystyczne dla jednej lub kilku (ale nie
wszystkich) składowych kwalifikacji zawodowych, ale ponadto są to umiejętności,
wiadomości i cechy psychofizyczne rzadziej występujące w zawodzie, które wy-
konuje stosunkowo mała grupa pracowników wyspecjalizowanych w dość wąskiej
działalności w ramach zawodu. Rysunek 3 przedstawia zasięg poszczególnych
rodzajów kwalifikacji zawodowych.

W Krajowym Standardzie Kwalifikacji Zawodowych zdefiniowano pięć po-

ziomów kwalifikacji. Uporządkowanie kwalifikacji zawodowych według pozio-
mów ma na celu ukazanie złożoności pracy, stopnia trudności i ponoszonej odpo-
wiedzialności. Zasadą było niemieszanie ze sobą dwóch kwestii: wykształcenia
towarzyszącego zdobywaniu kwalifikacji zawodowych oraz umiejętności wyma-
ganych do wykonywania pracy na typowych stanowiskach pracy w zakładach pra-
cy. Przyjęto nadrzędność wymagań stawianych pracownikom na stanowiskach
pracy nad wymaganiami określonymi w podstawach programowych kształcenia
w zawodzie i wynikającymi z nich wymaganiami programów nauczania oraz wy-
maganiami zewnętrznych egzaminów potwierdzających kwalifikacje zawodowe.

GOSPODARKA
(Klasyfikacja zawodów i specjalności)


















Kwalifikacje kluczowe (np. porozumiewanie się w języku obcym, umiejętność wyszukiwania
i przetwarzania informacji, przedsiębiorczość, umiejętność pracy zespołowej itp.)

BRANŻA (SEKTOR GOSPODARKI)














Kwalifikacje ponadzawodowe

ZAWÓD










Kwalifikacje ogólnozawodowe

ZAKRES PRACY
(SKŁADOWA KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH)





Kwalifikacje podstawowe i specjalistyczne

ZADANIE ZAWODOWE

Kwalifikacje podstawowe i specjalistyczne

Rys. 3. Zasięg rodzajów kwalifikacji zawodowych

Na poziomie pierwszym umieszcza się umiejętności towarzyszące pracom

prostym, rutynowym, wykonywanym pod kierunkiem i pod kontrolą przełożonego.
Najczęściej jest to praca wykonywana indywidualnie. Do wykonywania pracy na
poziomie pierwszym wystarcza przyuczenie. Osoba wykonująca pracę ponosi za
nią indywidualną odpowiedzialność za działania zawinione.

8

Poziom drugi wymaga samodzielności i samokontroli przy wykonywaniu ty-

powych zadań zawodowych. Pracownik potrafi pracować w zespole pod nadzorem
kierownika zespołu. Ponosi indywidualną odpowiedzialność za działania zawinione.

Na poziomie trzecim kwalifikacji zawodowych pracuje pracownik, który wy-

konuje złożone zadania zawodowe. Złożoność zadań generuje konieczność posia-
dania umiejętności rozwiązywania nietypowych problemów towarzyszących pracy.
Pracownik potrafi kierować małym, kilku- lub kilkunastoosobowym zespołem
pracowników. Ponosi odpowiedzialność zarówno za skutki własnych działań, jak
i za działania kierowanego przez siebie zespołu.

Poziom czwarty wymaga od pracownika umiejętności wykonywania wielu

różnorodnych, często skomplikowanych i problemowych zadań zawodowych. Za-
dania te mają charakter techniczny, organizacyjny i specjalistyczny oraz wymagają
samodzielności powiązanej z poczuciem ponoszenia wysokiej osobistej odpowie-
dzialności. Pracownik musi potrafić kierować zespołami średniej i dużej liczebno-
ści, od kilkunastu do kilkudziesięciu osób, podzielonymi na podzespoły.

Poziom piąty reprezentują pracownicy, którzy kierują organizacjami i podej-

mują decyzje o znaczeniu strategicznym. Potrafią diagnozować, analizować i pro-
gnozować złożoną sytuację gospodarczą i ekonomiczną oraz wdrażać swoje pomy-
sły do praktyki organizacyjnej i gospodarczej. Są w pełni samodzielni, działający
w sytuacjach przeważnie problemowych, ponoszący odpowiedzialność i ryzyko
wynikające z podejmowanych decyzji i działań. Pracownicy ci ponoszą także od-
powiedzialność za bezpieczeństwo i rozwój zawodowy podległych im osób i całej
organizacji.

9

1. Podstawy prawne wykonywania zawodu

1

−

Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2004 r.
Nr 256, poz. 2572).

−

Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (t.j. Dz.U. z 2003 r.
Nr 118, poz. 1112 z późn. zm.).

−

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 grudnia 2006 r.
w sprawie szczegółowych zasad sprawowania nadzoru pedagogicznego, wyka-
zu stanowisk wymagających kwalifikacji pedagogicznych, kwalifikacji nie-
zbędnych do sprawowania nadzoru pedagogicznego, a także kwalifikacji osób,
którym można zlecać prowadzenie badań i opracowywanie ekspertyz (Dz.U.
z 2006 r. Nr 235, poz. 1703).

−

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 maja 2005 r.
w sprawie ramowego programu szkolenia kandydatów na ekspertów wchodzą-
cych w skład komisji egzaminacyjnych i kwalifikacyjnych dla nauczycieli ubie-
gających się o awans na stopień zawodowy, sposobu prowadzenia listy eksper-
tów oraz trybu wpisywania i skreślania ekspertów z listy (Dz.U. z 2005 r.
Nr 104, poz. 873).

−

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 14 marca 2005 r.
w sprawie zasad wydawania oraz wzorów świadectw, dyplomów państwowych
i innych druków szkolnych, sposobu dokonywania ich sprostowań i wydawania
duplikatów, a także zasad legalizacji dokumentów przeznaczonych do obrotu
prawnego z zagranicą oraz zasad odpłatności za wykonywanie tych czynności
(Dz.U. z 2005 r. Nr 58, poz. 504).

−

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 marca 2005 r.
w sprawie ramowych statutów placówek publicznych (Dz.U. z 2005 r. Nr 52,
poz. 466).

−

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 stycznia 2005 r.
w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzie-
ci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przed-
szkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz.U.
z 2005 r. Nr 19, poz. 167).

−

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 grudnia 2004 r.
w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz.U.
z 2004 r. Nr 260, poz. 2593).

−

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 września 2004 r.
w

sprawie warunków i

sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania

uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szko-
łach publicznych (Dz.U. z 2004 r. Nr 199, poz. 2046).

−

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 5 marca 2004 r.
w sprawie ramowego programu szkolenia kandydatów na egzaminatorów, spo-

1

Stan prawny na dzień 31 marca 2007 r.

10

sobu prowadzenia ewidencji egzaminatorów oraz trybu wpisywania i skreślania
egzaminatorów z ewidencji (Dz.U. z 2004 r. Nr 47, poz. 452).

−

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 5 lutego 2004 r.
w sprawie dopuszczania do użytku szkolnego programów wychowania przed-
szkolnego, programów nauczania i podręczników oraz cofania dopuszczenia
(Dz.U. z 2004 r. Nr 25, poz. 220).

−

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 stycznia 2003 r.
w

sprawie zasad udzielania i

organizacji pomocy psychologiczno-pedago-

gicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. z 2003 r.
Nr 11, poz. 114).

−

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 26 lutego 2002 r.
w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształce-
nia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z 2002 r. Nr 51, poz. 458).

−

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 12 lutego 2002 r.
w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz.U. z 2002 r.
Nr 15, poz. 142).

−

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 sierpnia 2001 r.
w sprawie standardów wymagań będących podstawą przeprowadzania spraw-
dzianów i egzaminów (Dz.U. Nr 92, poz. 1020) oraz rozporządzenie Ministra
Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 10 kwietnia 2003 r. zmieniające rozporzą-
dzenie w sprawie standardów wymagań będących podstawą przeprowadzania
sprawdzianów i egzaminów (Dz.U. Nr 90, poz. 846 z późn. zm.).

−

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 września 2004 r.
w sprawie standardów kształcenia nauczycieli (Dz.U. Nr 207, poz. 2110).

−

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 23 kwietnia 2003 r.
w sprawie warunków i trybu tworzenia, przekształcania i likwidowania oraz or-
ganizacji i sposobu działania placówek doskonalenia nauczycieli, w tym zakre-
su ich działalności obowiązkowej oraz zadań doradców metodycznych, warun-
ków i trybu powierzania nauczycielom zadań doradcy metodycznego (Dz.U.
z 2003 r. Nr 84, poz. 779).

2. Syntetyczny opis zawodu

Nauczyciel matematyki posiada teoretyczną i praktyczną wiedzę matematycz-

ną oraz wiedzę z zakresu pedagogiki i psychologii rozwojowej. Ma również wiedzę
i umiejętności metodyczne potrzebne do organizowania procesu nauczania dla
różnych grup wiekowych uczniów.

Nauczyciel matematyki wykonuje zadania zawodowe, wynikające z ustawy

o systemie oświaty. Jego obowiązkiem jest nauczanie matematyki, wychowanie
i zapewnienie opieki uczniom szkoły podstawowej, gimnazjum i szkoły ponadgim-
nazjalnej – publicznej i niepublicznej. Może prowadzić działalność dydaktyczną
w szkołach ogólnokształcących i zawodowych dla dorosłych. Nauczanie matema-
tyki oraz wychowanie i zapewnianie opieki uczniom są uzupełniającymi się i rów-
noważnymi wymiarami jego pracy.

11

Nauczyciel matematyki może prowadzić zajęcia pozalekcyjne utrwalające lub

poszerzające materiał przedmiotowy, zajęcia korekcyjno-wyrównawcze dla
uczniów o szczególnych potrzebach edukacyjnych, konsultacje przedmiotowe dla
uczniów, konsultacje informacyjne i wspierające dla rodziców, koła zainteresowań
i organizacje szkolne. Może także organizować wycieczki szkolne, sprawować
opiekę nad dziećmi i młodzieżą podczas zorganizowanego wypoczynku, pełnić
funkcję wychowawcy klasy, uczestniczyć w pracach komisji egzaminacyjnych,
pełnić funkcję eksperta do spraw awansu zawodowego nauczycieli, opiekować się
studentami odbywającymi praktyki nauczycielskie.

Jako doradca metodyczny podejmuje działania związane z doskonaleniem

zawodowym nauczycieli matematyki.

Praca nauczyciela matematyki wymaga bezpośredniego kontaktu z uczniami

i słuchaczami, dlatego niezbędne są umiejętności komunikacyjne. Duże znaczenie
dla właściwego wykonywania zawodu ma łatwość wypowiadania się, zdolność
nawiązywania kontaktów, zdolność podejmowania szybkich i trafnych decyzji,
podzielność uwagi. Nauczyciel matematyki powinien przejawiać zdolności anali-
tyczne, rozumowania logicznego, dokładności i spostrzegawczości.

Od nauczyciela matematyki wymaga się odpowiedzialności, odporności emo-

cjonalnej i zrównoważenia, empatii, szacunku dla godności człowieka i cierpliwości.

Nauczyciel matematyki prowadzi obowiązkowe zajęcia dydaktyczne w wy-

miarze tygodniowym, zgodnie z ramowym planem nauczania dla poszczególnych
typów szkół.

Zagrożenia w pracy nauczyciela matematyki wynikają z obciążenia głosu –

narażony jest on na choroby strun głosowych.

Praca nauczyciela matematyki ma charakter indywidualny – kieruje samo-

dzielnie klasą lub grupą uczniów. W klasach terapeutycznych współpracuje z na-
uczycielem wspomagającym. Zajęcia dydaktyczne prowadzi w klasopracowni wy-
posażonej w tablicę, biurko, stoliki, krzesła i niezbędne pomoce.

3. Stanowiska pracy

Tabela 1. Przyporządkowanie stanowisk pracy do poziomów kwalifikacji zawodowych

Poziom

kwalifikacji

zawodowych

Typowe stanowiska pracy

UWAGI

1

*

)

2

*

)

3

*

)

Niektóre kwalifikacje po-
nadzawodowe zidentyfikowa-
no na poziomie trzecim.

4

– Nauczyciel matematyki.
– Doradca metodyczny.

5

*

)

*

)

Nie zidentyfikowano w badaniach.

12

4. Zadania zawodowe

Z-1.

Planowanie procesu dydaktycznego uwzględniającego indywidualizację
nauczania matematyki.

Z-2.

Organizowanie przedmiotowego warsztatu pracy nauczyciela matematyki.

Z-3.

Prowadzenie przedmiotowej dokumentacji szkolnej nauczyciela matematyki.

Z-4.

Przestrzeganie zasad i przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ergonomii,
ochrony przeciwpożarowej, ochrony środowiska oraz udzielanie pierwszej
pomocy przedmedycznej.

Z-5.

Kierowanie procesem podnoszenia kompetencji matematycznych ucznia.

Z-6.

Realizowanie programu nauczania matematyki z zastosowaniem różnorod-
nych form i metod pracy oraz środków dydaktycznych.

Z-7.

Wdrażanie uczniów do wykorzystywania wiedzy i umiejętności matema-
tycznych podczas rozwiązywania problemów praktycznych.

Z-8.

Kształcenie umiejętności wykorzystywania nowoczesnych narzędzi w pro-
cesie uczenia się matematyki (kalkulator, komputer).

Z-9.

Przygotowywanie uczniów do egzaminów zewnętrznych z matematyki.

Z-10.

Podejmowanie działań wychowawczych i kierowanie procesem uczenia się
matematyki, wyzwalającym wszechstronny rozwój osobowości ucznia.

Z-11.

Doskonalenie własnych kompetencji zawodowych w zakresie dydaktyki
matematyki, wychowania i opieki nad uczniami.

Z-12.

Kierowanie procesem wymiany doświadczeń i doskonalenia nauczycieli
matematyki jako doradca metodyczny.

Z-13.

Współpraca z rodzicami w celu wspomagania procesu nauczania matematy-
ki oraz wychowania.

Z-14.

Współdziałanie z innymi nauczycielami w celu wymiany doświadczeń z za-
kresu dydaktyki, wychowania i opieki.

Z-15.

Pełnienie funkcji wychowawcy klasy.

Z-16.

Prowadzenie ewaluacji własnych działań.

Z-17.

Sprawdzanie i analiza wyników nauczania matematyki.

5. Składowe kwalifikacji zawodowych

K-1.

Przygotowywanie i prowadzenie zajęć dydaktycznych z matematyki.

K-2.

Sprawowanie opieki i podejmowanie działań wychowawczych wobec
uczniów.

K-3.

Wykonywanie zadań jako członek rady pedagogicznej.

K-4.

Organizowanie procesu doskonalenia zawodowego nauczycieli matematyki
jako doradca metodyczny.

K-5.

Badanie jakości nauczania matematyki.

13

6. Korelacja między zadaniami zawodowymi a składowymi

kwalifikacji zawodowych

Tabela 2. Korelacja między zadaniami zawodowymi a składowymi kwalifikacji zawodowych

Składowe kwalifikacji zawodowych

Zadania

zawodowe

K-1 K-2 K-3 K-4 K-5

Z-1

X X

Z-2

X

Z-3

X X

Z-4

X X X X X

Z-5

X X

Z-6

X X

Z-7

X X

X

Z-8

X

Z-9

X X X

Z-10

X X X

Z-11

X X X

Z-12

X X

Z-13

X X

Z-14

X X X X

Z-15

X X

Z-16

X X X X

Z-17

X X X

7. Kwalifikacje ponadzawodowe

UWAGA: Kwalifikacje na poziomie wyższym zawierają kwalifikacje z poziomów

niższych

Tabela 3. Przyporządkowanie kwalifikacji ponadzawodowych do poziomów kwalifikacji

Poziom

kwalifikacji

zawodowych

Kwalifikacje ponadzawodowe

UMIEJĘTNOŚCI

1

*

)

2

*

)

3

–

Komunikuje się z przełożonymi i współpracownikami.

–

Obsługuje komputer i urządzenia peryferyjne.

–

Stosuje zasady, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciw-
pożarowej i ochrony środowiska na swoim stanowisku pracy.

–

Wykonuje zadania zawodowe zgodnie z zasadami ergonomii.

–

Udziela pomocy przedmedycznej

.

–

Przestrzega zasad etyki zawodowej.

14

Poziom

kwalifikacji

zawodowych

Kwalifikacje ponadzawodowe

4

–

Kształtuje zasady współżycia społecznego.

–

Kształtuje estetykę własnego miejsca pracy.

–

Kształtuje zasady kultury pracy.

5

*

)

WIADOMOŚCI

1

*

)

2

*

)

3

–

Obsługa komputera i urządzeń peryferyjnych.

–

Przepisy, zasady bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej
i ochrony środowiska naturalnego na zajmowanym stanowisku.

–

Podstawowe wiadomości z zakresu ergonomii.

–

Zasady i metody udzielania pomocy przedmedycznej.

–

Zasady etyki zawodowej i etyki pracy.

4

–

Zasady współżycia społecznego.

–

Zasady kultury pracy.

–

Zasady i techniki komunikowania się.

5

*

)

CECHY PSYCHOFIZYCZNE

1

*

)

2

*

)

3

–

Podzielność uwagi.

4

–

Łatwość wypowiadania się w mowie i piśmie.

–

Komunikatywność.

–

Zaangażowanie.

5

*

)

*

).

Nie zidentyfikowano w badaniach.

8. Specyfikacja kwalifikacji ogólnozawodowych,

podstawowych i specjalistycznych dla zawodu

UWAGA: Kwalifikacje na poziomie wyższym zawierają kwalifikacje z poziomów

niższych

POZIOM 1

– Nie zidentyfikowano.

POZIOM 2

– Nie

zidentyfikowano.

15

POZIOM 3

– Nie

zidentyfikowano.

POZIOM 4

Kwalifikacje ogólnozawodowe

Umiejętności

–

Organizuje i doskonali swój indywidualny warsztat pracy nauczyciela.

–

Opracowuje materiały metodyczne do prowadzenia zajęć.

–

Współdziała w organizowaniu szkolnej pracowni przedmiotowej i uzupełnianiu
jej wyposażenia.

–

Organizuje stanowiska pracy ucznia na lekcjach matematyki w zależności od
metody nauczania.

–

Dobiera środki dydaktyczne z matematyki odpowiednio do wieku rozwojowego
i możliwości percepcyjnych uczniów.

–

Pogłębia wiedzę dotyczącą stosowania nowatorskich metod nauczania matema-
tyki.

–

Uzgadnia z innymi nauczycielami matematyki wybór programu nauczania ma-
tematyki obowiązującego w szkole.

–

Opracowuje, wspólnie z innymi nauczycielami matematyki, szczegółowe kryte-
ria oceniania uczniów oraz sposoby badania wyników nauczania.

–

Uzgadnia korelację treści nauczania matematyki w pokrewnych przedmiotach
i zajęciach edukacyjnych.

–

Prowadzi systematycznie dokumentację pracy dydaktyczno-wychowawczej.

–

Tworzy dokumenty szkolne: sprawozdania z własnej pracy dydaktyczno-
-wychowawczej, opinie o uczniach, protokoły spotkań i inne.

–

Stosuje technologię informacyjną w procesie nauczania matematyki.

–

Wykorzystuje technologie komputerowe do przygotowania multimedialnych
materiałów dydaktycznych (pisanych i graficznych) oraz prezentacji.

–

Stwarza warunki do poznania i przestrzegania przez ucznia zasad i przepisów
bezpieczeństwa na terenie szkoły oraz higieny pracy umysłowej.

–

Tworzy atmosferę sprzyjającą uczeniu się przez uczniów matematyki.

–

Kształci u uczniów na lekcjach matematyki umiejętności współpracy w grupie.

–

Kształci u uczniów na lekcjach matematyki umiejętności prezentowania wyni-
ków swojej pracy.

–

Kształci u uczniów na lekcjach matematyki umiejętności konstruktywnego dia-
logu i współpracy.

–

Wdraża uczniów na lekcjach matematyki do zdrowej rywalizacji.

–

Diagnozuje i planuje własne potrzeby w zakresie doskonalenia zawodowego.

16

–

Pogłębia wiedzę merytoryczną i metodyczną w zakresie nauczania matematyki
poprzez właściwy dobór form doskonalenia zawodowego i samokształcenie.

–

Rozpoznaje oczekiwania rodziców odnoszące się do nauczania matematyki.

–

Zapoznaje rodziców z wymaganiami i kryteriami oceniania na lekcjach mate-
matyki.

–

Poznaje, jako wychowawca klasy, problemy wychowanków, zainteresowania,
zdolności, cechy osobowości.

–

Diagnozuje, jako wychowawca klasy, czynniki indywidualne i społeczne, wpły-
wające na postawy i zachowania uczniów.

–

Kieruje, jako wychowawca klasy, procesem grupowym oraz rozwiązuje sytu-
acje konfliktowe i problemy wychowawcze w klasie.

–

Planuje, w ramach obowiązków wychowawcy klasy, pracę wychowawczo-
-opiekuńczą.

–

Podejmuje, w ramach obowiązków wychowawcy klasy, działania integrujące
klasowy zespół uczniowski.

–

Dba, jako wychowawca klasy, o prawidłowy rozwój kontaktów interpersonal-
nych wśród uczniów.

–

Kształci, jako wychowawca klasy, właściwe postawy społeczno-moralne wy-
chowanków.

–

Analizuje problemy i niepowodzenia matematyczne uczniów oraz podejmuje
skuteczne środki zaradcze.

–

Realizuje, wspólnie z innymi nauczycielami, zadania szkolnego programu wy-
chowawczego i profilaktycznego.

–

Wykonuje czynności administracyjne dotyczące kierowania zespołem klasowym.

–

Współpracuje z innymi nauczycielami celem wymiany doświadczeń dydak-
tycznych, wychowawczych i opiekuńczych.

–

Dzieli się wiedzą i doświadczeniem dydaktyczno-wychowawczym z innymi
nauczycielami.

–

Podejmuje, wspólnie z innymi nauczycielami, działania mające na celu podnie-
sienie wyników nauczania.

–

Prezentuje innym nauczycielom swoje doświadczenia i umiejętności dydak-
tyczne, wychowawcze i opiekuńcze.

–

Współpracuje z innymi nauczycielami w realizacji zadań szkoły w zakresie
wychowania i opieki.

–

Analizuje akty prawne dotyczące działań statutowych szkoły.

–

Uczestniczy w posiedzeniach rady pedagogicznej.

–

Współtworzy z innymi nauczycielami dokumenty dotyczące funkcjonowania
i pracy szkoły: plany, programy, raporty, projekty i inne.

–

Organizuje współpracę z rodzicami lub prawnymi opiekunami uczniów w za-
kresie kształcenia i wychowania.

–

Wspomaga rodziców – w przypadku pełnienia funkcji wychowawcy klasy –
w rozwiązywaniu problemów wychowawczych uczniów.

–

Współpracuje, jako wychowawca klasy, z pedagogiem i psychologiem szkol-
nym oraz z poradnią psychologiczno-pedagogiczną.

17

–

Współpracuje z doradcami metodycznymi oraz uczestniczy w spotkaniach me-
todycznych organizowanych dla nauczycieli matematyki.

–

Planuje i realizuje proces ewaluacji własnych działań w zakresie nauczania
matematyki oraz wychowania.

–

Wykorzystuje wnioski z ewaluacji własnych działań dydaktycznych w zakresie
nauczania matematyki oraz działań wychowawczych w doskonaleniu pracy
i planowaniu własnego rozwoju.

–

Analizuje skuteczność stosowanych form i metod pracy oraz weryfikuje plany
pracy nauczyciela matematyki.

Wiadomości

–

Zasady racjonalnej organizacji pracy nauczyciela.

–

Psychologia rozwojowa, w tym rodzaje zaburzeń i deficytów rozwojowych
dzieci i młodzieży.

–

Psychologia uczenia się.

–

Akty prawne dotyczące programów nauczania.

–

Akty prawne i zasady dotyczące prowadzenia dokumentacji szkolnej.

–

Podstawa programowa kształcenia ogólnego.

–

Zasady tworzenia materiałów dydaktycznych w nauczaniu matematyki.

–

Zasady ergonomii przy organizacji pracy ucznia i nauczyciela.

–

Zasady pełnienia dyżurów nauczycielskich podczas przerw międzylekcyjnych.

–

Zasady bezpieczeństwa na wycieczkach i innych imprezach szkolnych.

–

Ogólne zasady postępowania na terenie szkoły w sytuacji zagrożenia, np.
w przypadku podłożenia ładunku wybuchowego lub przesyłki zawierającej nie-
zidentyfikowane substancje.

–

Multimedialne środki nauczania matematyki oraz wymagania dotyczące nowo-
czesnej bazy dydaktycznej.

–

Możliwości zastosowania różnego rodzaju sprzętu audiowizualnego wspomaga-
jącego warsztat pracy nauczyciela.

–

Wewnątrzszkolny system oceniania oraz przedmiotowy system oceniania z ma-
tematyki.

–

Program wychowawczy szkoły.

–

Szkolny program profilaktyki.

–

Statut szkoły.

–

Zasady planowania rozwoju zawodowego nauczyciela.

–

Techniki uczenia się matematyki.

–

Dysfunkcje szkolne, w szczególności dysleksja i dyskalkulia.

–

Przyczyny niepowodzeń szkolnych.

–

Prawa dziecka w kontekście obowiązujących aktów prawnych.

–

Techniki negocjacji.

–

Techniki motywacji.

–

Kierowanie zespołami i grupami uczniowskimi.

–

Postawy rodzicielskie.

18

–

Podstawowe zasady metodologii badań pedagogicznych.

–

Formy i proces ewaluacji zajęć dydaktycznych oraz działań wychowawczych.

Cechy psychofizyczne

–

Zdolność współpracy w zespole.

–

Kultura osobista.

–

Miła aparycja.

–

Empatia.

–

Szacunek dla godności człowieka.

–

Dykcja.

–

Odpowiedzialność.

–

Samodzielność.

–

Zdolność podejmowania szybkich i trafnych decyzji.

–

Cierpliwość.

–

Odporność emocjonalna.

–

Systematyczność.

–

Uzdolnienia organizacyjne.

–

Uczciwość.

Kwalifikacje podstawowe dla zawodu

Umiejętności

–

Planuje proces dydaktyczny w oparciu o wybrany program nauczania matema-
tyki (K-1, K-3).

–

Planuje proces dydaktyczny w sposób pozwalający na osiągnięcie zakładanych
celów nauczania matematyki (K-1).

–

Planuje proces dydaktyczny ukierunkowany na wykorzystanie wiedzy i umie-
jętności matematycznych uczniów w rozwiązywaniu problemów praktycznych
(K-1).

–

Opracowuje plany pracy dydaktycznej (tzw. plany wynikowe) na lekcjach ma-
tematyki (K-1, K-3).

–

Ocenia proces dydaktyczny nauczania matematyki (K-5).

–

Analizuje podstawę programową kształcenia ogólnego i standardy wymagań
edukacyjnych z matematyki (K-1).

–

Analizuje programy nauczania matematyki (K-1).

–

Wybiera do realizacji optymalny program nauczania matematyki (K-1).

–

Planuje czas realizacji programu nauczania matematyki (K-1).

–

Planuje i realizuje proces dydaktyczny z uwzględnieniem standardów wymagań
egzaminacyjnych z matematyki (K-1).

–

Planuje proces dydaktyczny uwzględniający wykorzystanie nowoczesnych na-
rzędzi informatycznych, wspomagających rozwiązywanie problemów matema-
tycznych (K-1).

19

–

Ustala cele ogólne i szczegółowe w procesie nauczania matematyki (K-1).

–

Ustala metody pracy dydaktycznej na lekcjach matematyki (K-1).

–

Dobiera zadania matematyczne do rozwiązywania problemów praktycznych.
(K-1).

–

Dobiera formy i metody zajęć z matematyki, uwzględniające różny poziom
umiejętności i zdolności matematycznych uczniów (K-1).

–

Ocenia przydatność podręczników pod kątem optymalnej realizacji procesu
nauczania (K-1).

–

Organizuje i systematycznie wzbogaca w pomoce dydaktyczne pracownię ma-
tematyczną (K-1, K-3).

–

Posługuje się kalkulatorem naukowym w procesie nauczania matematyki (K-1).

–

Projektuje i wykonuje pomoce dydaktyczne z matematyki (K-1, K-4).

–

Opracowuje regulamin pracowni matematycznej (K-1, K-3).

–

Organizuje i przeprowadza zajęcia pozalekcyjne z matematyki (K-1, K-3).

–

Dba o rozwój matematycznych sprawności umysłowych uczniów (K-1).

–

Kształci umiejętności rozumienia pojęć i faktów matematycznych (K-1).

–

Kształci umiejętność posługiwania się obiektami matematycznymi (K-1).

–

Rozwija umiejętność wykorzystania wiedzy matematycznej do rozwiązywania
problemów praktycznych oraz budowania modeli matematycznych, uwzględ-
niających różnorodne sytuacje życia codziennego (K-1).

–

Rozwija umiejętność projektowania obliczeń matematycznych i ich wykonywa-
nia (K-1).

–

Kształci umiejętność odczytywania oraz przedstawiania danych matematycz-
nych w różnych formach (K-1).

–

Kształci umiejętność uczniów w zakresie rozumienia tekstów sformułowanych
w języku matematyki (K-1).

–

Rozwija geometryczną wyobraźnię przestrzenną uczniów (K-1).

–

Rozwija u uczniów zdolności myślenia matematycznego (K-1).

–

Rozwija umiejętność posługiwania się językiem matematycznym (K-1).

–

Rozwija u uczniów zdolność matematycznego myślenia abstrakcyjnego, logicz-
nego rozumowania i wyobraźni matematycznej (K-1).

–

Rozwija zainteresowania i uzdolnienia matematyczne uczniów (K-1).

–

Kształci umiejętność uczniów w zakresie wykorzystania ich wiedzy i umiejęt-
ności matematycznych w rozwiązywaniu problemów praktycznych (K-1).

–

Motywuje uczniów do realizowania projektów z matematyki (K-1, K-2).

–

Motywuje uczniów do wykorzystywania zdobytych umiejętności matematycz-
nych w praktyce (K-1).

–

Motywuje i aktywizuje ucznia do rozwijania jego kompetencji matematycznych
(K-1, K-2).

–

Kształci u uczniów umiejętności samodzielnego zdobywania wiedzy matema-
tycznej (K-1, K-2).

–

Inspiruje uczniów do uzasadnionego korzystania z kalkulatorów oraz technolo-
gii komputerowych i informacyjnych podczas rozwiązywania problemów ma-
tematycznych (K-1).

20

–

Kształci i rozwija u uczniów umiejętności rozwiązywania testów egzaminacyj-
nych z matematyki (K-1).

–

Dobiera zadania uwzględniające standardy wymagań egzaminacyjnych z mate-
matyki (K-1).

–

Indywidualizuje nauczanie matematyki (K-1, K-2).

–

Wdraża uczniów do samodzielnego, logicznego i twórczego myślenia (K-1).

–

Stwarza na lekcjach matematyki warunki do pracy indywidualnej i grupowej
(K-1, K-2).

–

Kształci u uczniów umiejętności radzenia sobie z niepowodzeniami matema-
tycznymi (K-1, K-2).

–

Diagnozuje matematyczne umiejętności uczniów i możliwości ich rozwoju
(K-1, K-2).

–

Przygotowuje uczniów do konkursów i olimpiad matematycznych (K-1, K-3).

–

Opiniuje autorskie programy nauczania matematyki (K-3, K-4).

–

Wymienia własne doświadczenia zawodowe z innymi nauczycielami matema-
tyki (K-3, K-4).

–

Wspomaga rodziców w przezwyciężaniu trudności, jakie uczeń napotyka pod-
czas uczenia się matematyki (K-2).

–

Zapoznaje rodziców (prawnych opiekunów) z rozwojem umiejętności matema-
tycznych ucznia i osiągniętymi wynikami w tym zakresie (K-2).

–

Udziela informacji na temat osiągnięć uczniów z matematyki (K-2, K-3).

–

Rozwija zainteresowanie rodziców rozwojem umiejętności i zainteresowań
matematycznych ich dzieci (K-2).

–

Tworzy i monitoruje przedmiotowy system oceniania z matematyki (K-3, K-5).

–

Stosuje różnorodne metody i narzędzia oceniania wyników nauczania matema-
tyki (K-5).

–

Tworzy własne testy osiągnięć edukacyjnych z matematyki (K-5).

–

Analizuje i ocenia matematyczne osiągnięcia ucznia (K-5).

–

Diagnozuje stopień opanowania standardów wymagań egzaminacyjnych z ma-
tematyki (K-5).

–

Interpretuje wyniki egzaminów zewnętrznych z matematyki oraz podejmuje
działania korygujące w nauczaniu matematyki (K-5).

–

Wykorzystuje wyniki badania osiągnięć uczniów do projektowania zajęć dy-
daktycznych z matematyki (K-1, K-5).

Wiadomości

–

Wiedza merytoryczna z matematyki (K-1, K-4).

–

Zasady organizacji zajęć w nauczaniu i uczeniu się matematyki (K-1, K-3, K-4).

–

Metodyka nauczania matematyki (K-1, K-4).

–

Metody i formy pracy z uczniami o zróżnicowanym poziomie umiejętności
i zdolności matematycznych, standardy wymagań egzaminacyjnych z matema-
tyki (K-1, K-4).

–

Podstawa programowa nauczania matematyki (K-1, K-4).

–

Obowiązujące programy nauczania matematyki (K-1, K-4).

21

–

Zasady tworzenia planów nauczania (planów wynikowych) matematyki (K-1,
K-4).

–

Standardy wymagań egzaminacyjnych z matematyki (K-1, K-4).

–

Metody aktywizujące w procesie dydaktycznym nauczania matematyki (K-1,
K-4).

–

Nowoczesne środki dydaktyczne w nauczaniu matematyki (K-1, K-4).

–

Cechy właściwie przygotowanych pomocy dydaktycznych do nauczaniu mate-
matyki (K-1, K-4).

–

Zastosowania matematyki w innych dziedzinach nauki i w życiu codziennym
(K-1, K-4).

–

Obsługa nowoczesnych technicznych środków dydaktycznych w nauczaniu
matematyki (K-1, K-4).

–

Podstawy programowania komputerów do celów obrazowania wielkości i obiek-
tów matematycznych (K-1, K-4).

–

Zasady konstruowania zadań i testów matematycznych (K-4, K-5).

–

Zasady przeprowadzania diagnozy wiedzy i umiejętności matematycznych
uczniów (K-4, K-5).

–

Sposoby diagnozowania umiejętności matematycznych uczniów (K-4, K-5).

–

Indywidualizacja procesu nauczania matematyki (K-1, K-4).

–

Trudności i niepowodzenia szkolne w uczeniu się matematyki (K-1, K-4).

–

Taksonomia celów kształcenia w zastosowaniu do matematyki (K-1, K-4).

–

Poziomy wymagań edukacyjnych (K-1, K-5).

–

Cele kształcenia ogólne i szczegółowe nauczania matematyki (K-1, K-4).

–

Korelacje nauczania matematyki z innymi przedmiotami szkolnymi (K-1, K-4).

–

Wewnątrzszkolny system oceniania i przedmiotowy system oceniania z mate-
matyki (K-1, K-3, K-4).

–

Wyniki egzaminów zewnętrznych z matematyki (K-1, K-3).

–

Metody i narzędzia sprawdzania oraz oceniania wiedzy i umiejętności matema-
tycznych uczniów (K-1, K-4).

–

Pomiar dydaktyczny w matematyce (K-4, K-5).

–

Formy ewaluacji zajęć edukacyjnych z matematyki (K-4, K-5).

–

Zasady udzielania informacji zwrotnej na lekcjach matematyki (K-4, K-5).

Cechy psychofizyczne

–

Rozumowanie logiczne (K-1, K-4, K-5).

–

Zdolności analityczne (K-1, K-4, K-5).

–

Dokładność (K-1, K-4, K-5).

–

Spostrzegawczość (K-1, K-2, K-5).

22

Kwalifikacje specjalistyczne dla zawodu

Umiejętności

–

Organizuje kursy, seminaria, konferencje metodyczne (K-4).

–

Projektuje szkolenia zgodnie z rozpoznanymi potrzebami nauczycieli matema-
tyki (K-4).

–

Prowadzi warsztaty, seminaria i inne formy doskonalenia zawodowego dla na-
uczycieli matematyki (K-4).

–

Współpracuje z innymi doradcami metodycznymi w zakresie wymiany do-
świadczeń metodycznych (K-3, K-4).

–

Przygotowuje materiały metodyczne dla nauczycieli matematyki (K-1, K-4).

–

Analizuje i ocenia skuteczność prowadzonych form doskonalenia zawodowego
dla nauczycieli matematyki (K-4, K-5).

Wiadomości

–

Podstawy andragogiki (K-4).

–

Zasady pracy z grupą (K-4).

–

Organizacja procesu doskonalenia (K-4).

–

Zasady ewaluacji warsztatów, seminariów i innych form doskonalenia zawo-
dowego (K-4, K-5).

Cechy psychofizyczne

–

Elastyczność i otwartość na zmiany.

POZIOM 5

– Nie

zidentyfikowano.