2. Nerwowa regulacja pracy serca

Do serca dochodzą włókna przywspółczulne z nerwu błędnego – cholinergiczne i współczulne

ze zwojów pnia współczulnego – adrenergiczne.

Włókna przywspółczulne z nerwu błędnego docierają do węzła zatokowo-przedsionkowego i

przedsionkowo-komorowego. Na zakończeniach tych włókien wydziela się mediator chemiczny w

postaci acetylocholiny.

Włókna współczulne biegną ze zwoju gwiaździstego, szyjnego górnego, szyjnego

środkowego oraz IV i V zwoju piersiowego, wchodząc w skład splotu sercowego. Nerwy współczulne

docierają do całego układu przewodzącego przedsionków i komór (przywspółczulne tylko do

przedsionków). Na ich zakończeniach wydziela się noradrenalina.

Pobudzenie nerwów błędnych lub podanie acetylocholiny powoduje:

•

Ujemny efekt chronotropowy – zwolnienie akcji serca do zatrzymania włącznie,

poprzez hamowanie depolaryzacji spoczynkowej

•

Ujemny efekt dromotropowy – zmniejszenie szybkości przewodzenia w węźle

przedsionkowo-komorowym aż do całkowitego zablokowania

Pobudzenie układu współczulnego lub podanie amin katecholowych powoduje:

•

Dodatni wpływ chronotropowy – przyspieszenie akcji serca, poprzez przyspieszenie

narastania powolnej spoczynkowej depolaryzacji

•

Dodatni wpływ dromotropowy – zwiększenie szybkości przewodnictwa w obrębie

węzła przedsionkowo-komorowego

•

Dodatni wpływ inotropowy – zwiększenie siły skurczu mięśnia sercowego

•

Dodatni wpływ batmotropowy – zwiększenie pobudliwości mięśnia sercowego,

obniżając spoczynkowy próg pobudliwości

Bibliografia:

Władysław Z. Traczyk – Fizjologia człowieka w zarysie (str. 274-276)

K. Kucharczyk, M. Nowak – Anatomia i fizjologia człowieka (str, 302-303)