Równania całkowe
Równaniem całkowym nazywamy równanie, w którym niewiadoma funkcja
´Ä…śąx źą
występuje pod znakiem całki. Klasyfikacja różnych typów równań opiera
się na trzech cechach równania :
´Ä…śąx źą
1. Jeżeli występuje wyłącznie pod znakiem całki to równanie
całkowe jest równaniem pierwszego rodzaju, natomiast przy funkcji
´Ä…śąx źą
pojawiajÄ…cej siÄ™ zarówno pod znakiem caÅ‚ki jak i ªna zewnÄ…trzº
mamy do czynienia z równaniem całkowym drugirgo rodzaju.
2. Jeżeli obie granice całkowania są stałymi to równanie nazywamy
równaniem klasy Fredholma lub krótko równaniem Fredholma. Jeżeli
jedna z granic jest stałą , a druga zmienną, to równanie jest równaniem
(klasy) Volterry.
´Ä…śąx źą
3. Jeżeli w równaniu poza całką oraz niewiadomą funkcją pojawia
f śąx źą
się dodatkowy składnik , funkcja , to równanie jest równaniem
f śąx źą=0
całkowym niejednorodnym; dla mamy równanie całkowe
jednorodne.
Tak więc niejednorodne równania całkowe mogą mieć postać:
1. Fredholma pierwszego rodzaju:
b
f śąx źą= K śąx ,t źą´Ä…śąt źądt
+"
a
2. Fredholma drugiego rodzaju:
b
´Ä…śąx źą=f śąx źąƒÄ… K śąx ,t źą´Ä…śąt źądt
+"
a
3. Volterry pierwszego rodzaju:
x
f śąx źą= K śąx ,t źą´Ä…śąt źądt
+"
a
4. Volterry drugiego rodzaju:
x
´Ä…śąx źą=f śąx źąƒÄ… X śąx ,t źą´Ä…śąt źądt
+"
a
Poniżej zajmiemy się jedną z metod rozwiązywania równań całkowych. Metoda ta
pozwala na rozwiązywanie niejednorodnych równań Fredholma drugiego rodzaju
i nazywamy ją iteracyjną metodą rozwiązywania równań całkowych. Niech będzie
dane równanie:
b
´Ä…śąx źą=f śąx źąƒÄ…ÁÄ… K śąx ,t źą´Ä…śąt źądt
+"
a
ÁÄ…
Pojawiający się w tym równaniu parametr jest pewną stałą, a jego rola stanie
siÄ™ jasna w dalszych rachunkach. W celu uproszczenia zapisu wprowadzmy
definicjÄ™
b
K ´Ä…= K śąx ,t źą´Ä…śąt źądt ,
+"
a
gdzie K będziemy nazywać operatorem całkowym Fredholma albo krótko
n
operatorem Fredholma, z jądrem K. Zdefiniujmy także K jako
n n -1
K ´Ä…=K śąK ´Ä…źą
Metoda iteracyjna rozwiązywania równania to metoda kolejnych przybliżeń.
KorzystajÄ…c z definicji operatora Fredholma, otrzymujemy:
´Ä…śąx źą=f śąx źąƒÄ…ÁÄ…K ´Ä…
´Ä…śąx źą
Pierwszym przybliżeniem dla szukanej funkcji niech będzie
´Ä…śąx źąH"´Ä…0śąx źą=f śąx źą
ÁÄ…K ´Ä…
Zakładamy więc, że iloczyn jest mały w porownaniu z f(x). Nie zawsze tak
będzie, ale nawet wtedy metoda nie musi nas zawiść, choć jej skuteczność
´Ä…0śąx źąH"f śąx źą
(zbieżność iteracji) będzie kiepska. Podkreślmy, że wybór nie jest
´Ä…0śąx źą
obowiązkowy. Jeżeli ktoś potrafi zaproponować (odgadnąć) stanowiące
´Ä…śąx źą
lepsze (niż f ) przybliżenie to może, a nawet powinien to zrobić. Kolejny
krok metody to Ä… jak w metodach iteracyjnych Ä… potraktowanie wzoru
´Ä…nśąx źą=f śąx źąƒÄ…ÁÄ…K ´Ä…n-1
jako ªprzepisuº okreÅ›lajÄ…cego kolejne przybliżenie w oparciu o przybliżenie wÅ‚asnie
´Ä…śąx źą
uzyskane. Otrzymujemy ciąg przybliżeń szukanej funkcji
´Ä…1śąx źą=f śąx źąƒÄ…ÁÄ…K ´Ä…0=f śąx źąƒÄ…ÁÄ…K f
2
´Ä…2śąx źą=f śąx źąƒÄ…ÁÄ…K ´Ä…1=f śąx źąƒÄ…ÁÄ…K f ƒÄ…ÁÄ…2K f
î"
2 n
´Ä…nśąx źą=f śąx źąƒÄ…ÁÄ…K ´Ä…n-1=f śąx źąƒÄ…ÁÄ…K f ƒÄ…ÁÄ…2K f ƒÄ…‹Ä…ƒÄ…ÁÄ…n K f
Ostatnie równanie przepiszemy w postaci szeregu zwanego szeregiem Neumanna:
n
m
´Ä…nśąx źą= ÁÄ…m K f
"
m=0
Oczekujemy oczywiście, że nasze rozwiązanie to
"
m
´Ä…śąx źą=lim ´Ä…n śąx źą= ÁÄ…m K f ,
"
n Śą"
m=0
pod warunkiem, że wystepująca we wzorze granica istnieje, tzn. Że szereg
Neumanna jest zbieżny. O zbieżności decyduje twierdzenie:
Jeżeli
1. jądro równania całkowego K(x,t) jest całkowalne z kwadretem, tzn:
b b
#"K śąx ,t źą#"2dtdx =B2"ą"
+"+"
a a
ÁÄ…
2. wystepujący w równaniu parametr spełnia
1
#"ÁÄ…#""Ä…
B
to szereg Neumanna dla tego równania jest zbieżny i stanowi jednoznaczne
rozwiązanie równania.
Przykłady
1
2
Ëąśąx źą=1ƒÄ… xt Ëąśąt źądt
1. Obliczyć trzy pierwsze przybliżenia rozwiązania równania
+"
0
ËÄ…0śąx źą=1
1 1
1
2 2
ËÄ…1śąx źą=1ƒÄ… xt dt =1ƒÄ…x t dt =1ƒÄ… x
+" +"
3
0 0
1
1 5
2
ËÄ…2śąx źą=1ƒÄ… xt śą1ƒÄ… t źądt =1ƒÄ… x
+"
3 12
0
1
5 7
2
ËÄ…3śąx źą=1ƒÄ… xt śą1ƒÄ… t źądt =1ƒÄ… x
+"
12 16
0
4
Ëąśąx źą=1ƒÄ… x
Rozwiązaniem tego równania jest
9
2. Obliczyć trzy pierwsze przybliżenia rozwiązania równania
1
x 1
Ëąśąx źą=5 ƒÄ… xt Ëąśąt źądt
+"
6 2
0
5
ËÄ…0śąx źą= x
6
1
1 5
ËÄ…1śąx źą=5 x ƒÄ… xt t dt =35 x
+"
6 2 6 36
0
1
5 1 35 215
ËÄ…2śąx źą= x ƒÄ… xt t dt = x
+"
6 2 36 216
0
1
1 215
ËÄ…3śąx źą=5 x ƒÄ… xt t dt =1295 x
+"
6 2 216 1296
0
Literatura
1. Andrzej Lenda ªWybrane rozdziaÅ‚y matematycznych metod fizykiº
2. M. L. Krasow, A. I. KIsielew, G. I. Makarenko ªZadania z równaÅ„ caÅ‚kowychº
3. S. G. Michlin, C.L. Smolicki ªMetody przybliżone rozwiazywania równaÅ„
różniczkowych i caÅ‚kowychº
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Równania całkowe w fizyce i techniceRównania różniczkowe i całkowe B Leblecałkowanie num metoda trapezówuklady rownan (1)Zestaw 1 Funkcja kwadratowa Funkcja homograficzna Równanie linioweCałkowaniemodele rownanRownanie ruchu pojazdu samochodowego1 Metody całkowania numerycznego 1 1Postępowanie fizjoterapeutyczne po operacji całkowitego zerwania ścięgna Achillesa A CzamaraRównania kwadratowe matematykabilans wodny metoda najmniejszych kwadratow rownanie bubendeyawięcej podobnych podstron