KRĘGOSŁUP

• Cechy dzięki którym chroni rdzeń :
 Elastyczność połączeń międzykręgowych i

sprężystości krążków

 Krzywizny kręgosłupa
 Obszerne światło kanału kręgowego

OBWODOWY UKŁAD NERWOWY

• Nerwy łączą się z z naczyniami krwionośnymi

tworząc pęczki naczyniowo – nerwowe

- otoczone tkanką łączną i tłuszczową
- przebiegają zazwyczaj po stronie mięśni

zginaczy stawów – ochrona mechaniczna
i przed rozciąganiem

• Nerwy łączą się ze sobą wymieniając włókna
- dochodzi do tego głównie w splotach

nerwowych

- napięcia mechaniczne przenoszone przez

nerwy są równomiernie rozkładane i
zmniejszane

• Włókna nerwowe posiadają falisty przebieg
• Występują skośne wcięcia osłonki

mielinowej

 pozwalają one na wydłużanie się nerwu bez

zaburzeń jego przewodnictwa

BUDOWA NERWU

• Nerwy łączą się w pęczki

• Onerwie – p e r i n e r i u m

- izoluje włókna od zmian środowiska zewnętrznego
- zbudowane jest z blaszek zawierających
włókna kolagenowe i fibroblasty



włókna kolagenowe przebiegające pod kątem
chronią nerw przed złamaniem

• Śródnerwie – e n d o n e r i u m

- występuje wewnątrz pęczków
- „ pochewka wewnątrzpęczkowa”
- tworzy przegrody środnerwowe
i osłonki które pokrywają poszczególne
włókna nerwowe
- zbudowane jest z włókien kolagenowych

• Nanerwie – e p i n e r i u m

- zbudowane z tkanki łącznej zawierającej
podłużne pasma włókien klejodajnych
- na obwodzie przechodzi w elastyczną

i stosunkowo luźną tkankę łączną - umożliwia

to przesuwanie się nerwu w stosunku
do otoczenia

UNACZYNIENIE NERWÓW

• Nerwy posiadają swoje własne unaczynienie
 Tętnice wnikają do nerwu w okolicy nanerwia

– dzielą się na gałęzie
wstępujące i zstępujące które łączą się
w obrębie sąsiednich tętnic

 od tętnic odchodzą małe tętnice ,które

prechodzą przez onerwie i wnikają
do śródnerwia

 tworzą tam sieć naczyń włosowatych

• Naczynia przebiegające wzdłuż pęczków

nerwów połączone są naczyniami
o przebiegu poprzecznym i skośnym

• Występują „lokspirale” – skręcone drobne

naczynia krwionośne

• Niektóre naczynia udrożniają się tylko

w trudnych warunkach .Umożliwia to
wytworzenie krążenia obocznego

• Naczynia doprowadzające krew do nerwów

posiadają pewien luz – ma to na celu
zapewnienie swobodnej przesuwalności
nerwów bez zaburzenia ich ukrwienia

Cały system naczyń krwionośnych o
spiralnym ,podłużnym i skośnym przebiegu
zapewnia ukrwienie układu nerwowego
zarówno w przypadku działania sił
ściskających jak i rozciągających na układ
krwionośny

• Układ nerwowy jest bardzo wrażliwy na

zaburzenia ukrwienia

• Ucisk na naczynie krwionośne może

spowodować zaburzenie ukrwienia nerwu

• W przypadku małych naczyń role transportu

krwi przejmie krążenie oboczne

w przypadku dużych naczyń może wystąpić

zaburzenie przewodnictwa nerwowego i
wystąpienie objawów bólowych

PRZYCZYNY OGRANICZEŃ

NEUROMECHANIKI

• Obrzęk
 nadmierne gromadzenie płynów tkankowych
 gromadzenie się produktów przemiany

materii które powinny być usunięte

 wydzielanie substancji P i histaminy

Staramy się normalizować neuromechanikę
odpowiednich struktur ciała pacjenta

 efekt przeciwbólowy i przeciwobrzękowy

• Krwiak
 może powodować ból

lub zaburzać przewodnictwo nerwowe

• Deformacje i przemieszczenia kości
 następuje konflikt przemieszczonej kości z

nerwem

• Choroby krążka międzykręgowego
 bardzo częsta przyczyna ucisku nerwu

przez przesunięcie jądra galaretowatego lub
poprzez obrzęk wywołany urazem tkanek

• Podrażnione mięśnie ,powięzie ,troczki

i więzadła

 spowodowane np. zespołem cieśni

nadgarstka ,zespołem mięśnia
gruszkowatego lub mięśnia piersiowego
mniejszego

 efektem jest przemęczenie ,podrażnienie i

nadmierne napięcie mięśni i wieszadeł

• Zmniejszenie elastyczności i zwłóknienia

tkanki łącznej i nerwowej

 Tkanka łączna zawiera włókna sprężyste

zbudowane z elastyny
- umożliwia to równomierne rozkładanie
napięć mechanicznych w całej tkance łącznej
i ochronę przebiegających tam nerwów i
naczyń

 zwłóknienie i utrata elastyczności upośledza

ten proces

• Przeciążenia kompensacyjne
 przeciążenie ( szczególnie statycznie )

niektórych partii naszego ciała oddziaływuje
na szereg innych jego elementów

Do najczęściej występujących zaburzeń
w zakresie przeciążeń ciała zaliczamy

• Niewłaściwą pozycję ciała podczas

wykonywania niektórych prac i czynności

 wielogodzinne siedzenie w niewłaściwej

pozycji która przeciąża automatycznie
kręgosłup powoduje szereg zaburzeń w
układzie nerwowym człowieka.
Pozycje takie wymagają od układu
nerwowego adaptacji ale z racji
długotrwałego oddziaływania pojawiają się
ich niekorzystne następstwa

• Ucisk
 może być spowodowany przez zbyt ciasny

opatrunek luz gips

• Nienaturalne ułożenie ciała którego sami w

danym momencie nie możemy skorygować

 np. w czasie narkozy lub samoistnego

ułożenia kończyn niedowładnych

• Efektem powyższych procesów jest

wzmożone napięcie w okolicy neuronu

 zaburza to tworzenie i przekazywanie

informacji

 długotrwały uraz i stres wyzwalają reakcje

obronne układu wegetatywnego

- efektem tego jest wzmożone napięcie tkanek

• Układ nerwowy nie może być z żaden sposób

uszkodzony mechanicznie lub chemicznie

 Jeżeli takie zaburzenia występują reakcją

układu nerwowego w stanie ostrym jest
obniżenie progu pobudliwości i w efekcie
zwiększenie drażliwości danego obszaru

• Długotrwałe oddziaływanie drażniące

na nerw powoduje zmniejszenie a
w późniejszym okresie nawet zablokowanie
pobudliwości i przewodnictwa nerwu

 efektem tego są zaburzenia

naczynioruchowe i zaburzenia trofiki

• Istotna role w zaburzeniach neuromechaniki

odgrywa układ receptorowy

• Receptory dzielą się na zewnętrzne i

wewnętrzne

• Zaburzenia ich pracy spowodowane

wymienionymi wcześniej zaburzeniami w
neuromechanice ciała pacjenta prowadzą do
wielu niekorzystnych następstw

- np. długotrwałe drażnienie włókien C
prowadzi do powstania segmentarnych
reakcji wegetatywnych, które przejawiają się
pod postacią nadmiernego napięcia tkanek w
okolicy zwojów

Podsumowanie

• Aby organizm funkcjonował w jak najbardziej

prawidłowy sposób niezbędny jest
niezakłócony przepływ informacji aferentnej
jak i właściwa reakcja efektorowa na dany
bodziec

• Celem neuromobilizacji jest optymalizacja

obu tych procesów

 Staramy się ją osiągnąć poprzez usuwanie

zaburzeń neuromechaniki
w ciele człowieka

POLECANA LITERATURA

POLECANA LITERATURA

•

Medycyna bólu – Dobrogowski

Medycyna bólu – Dobrogowski

•

Neuromechanika i neuromobilizacja

Neuromechanika i neuromobilizacja

w fizjoterapii – Szprynger ,Sozańska

w fizjoterapii – Szprynger ,Sozańska

•

Explain pain – Butler

Explain pain – Butler

•

Mobilisation of the nervous system - Butler

Mobilisation of the nervous system - Butler