Ta lektura

, podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na

stronie

wolnelektury.pl

.

Utwór opracowany został w ramach projektu

Wolne Lektury

przez

fundację Nowoczesna Polska

.

JULIUSZ SŁOWACKI

Mój Adamito — widzisz, jak to trud-

ne…

Mój Adamito — widzisz, jak to trudne

Uprawiać cnoty pustynie odludne,

Cnota, Idealista

Jaki pot wielki z człowieka się leje,

Gdy o ideał stoi lub idee.

Dawniej ci ręce jezuitów plotły

Wianeczki i te śpiącemu wkładali,

Leciałeś jako komeciane miotły,

Sił nie zużywszy — byłeś coraz daléj.

Dawniej ploteczka szła na kształt zegarka

I ciągle twymi wiewała sztandary,

Plotka, Sława

Lepsza niż sonet, plotka soneciarka,

Pełniejsza miodu — niż obce puchary.

Medale rosły w olbrzymie posągi,

Kurwy odeskie zmieniały [w] grafinie,

Nie tak to widzisz, Adamitku, nynie¹,

Nie tak to nynie — jak to było ongi².

Dziś jezuityzm jak wąż ciebie łamie,
Sam go wskrzesiłeś… widzisz, mój Adamie!

Wąż

¹n nie — właśc. ninie (daw.): teraz.
²on i (daw.) — kiedyś.

Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że
możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest do-
datkowymi materiałami (przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te
dodatkowe materiały udostępnione są na licencji

Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych

Samych Warunkach . PL

.

Źródło:

http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/moj-adamito-widzisz,-jak-to-trudne

Tekst opracowany na podstawie: Słowacki, Juliusz (-), Drobne zmiany tekstu za: Dzieła
wszystkie, red. J. Kleiner, t. XII, cz. , s. ; pierwodruk: według „Raptularza”, Dzieła. Pierwsze
krytyczne wydanie zbiorowe, t. I., Wiersze drobne, wyd. Bronisław Gubrynowicz, Lwów 

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cy-
owa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Marta Niedziałkowska, Aleksandra Sekuła.

Mój Adamito - widzisz, jak to trudne…

