„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
MINISTERSTWO EDUKACJI
i NAUKI
Monika Mosionek
Modelowanie form odzieży zgodnie z projektem
plastycznym 311[34].Z2.05
Poradnik dla nauczyciela
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2005
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
1
Recenzenci:
mgr inż. Ewa Jachym
mgr Ewa Samojlik
Opracowanie redakcyjne:
Katarzyna Maćkowska
Konsultacja:
dr inż. Janusz Figurski
Korekta:
Joanna Fundowicz
Edyta Kozieł
Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 311[34].Z2.05
Modelowanie form odzieży zgodnie z projektem plastycznym zawartego w modułowym
programie nauczania dla zawodu technik technologii odzieży.
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2005
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
2
SPIS TREŚCI
1. Wprowadzenie
3
2. Wymagania wstępne
5
3. Cele kształcenia
6
4. Przykładowe scenariusze zajęć
7
5. Ćwiczenia
10
5.1. Zasady modelowania wtórnego odzieży okrywającej górną i dolną część ciała
10
5.1.1. Ćwiczenia 10
5.1.2. Sprawdzian postępów 12
5.2. Modelowanie bielizny damskiej dla typów figury A i B
12
5.2.1. Ćwiczenia 12
5.2.2. Sprawdzian postępów 14
5.3. Modelowanie odzieży wierzchniej i nakryć głowy dla sylwetek typu A i B
14
5.3.1. Ćwiczenia 14
5.3.2. Sprawdzian postępów 15
5.4. Modelowanie odzieży roboczej
16
5.4.1. Ćwiczenia 16
5.4.2. Sprawdzian postępów 17
5.5. Modelowanie odzieży dziecięcej dla I grupy wiekowej
17
5.5.1. Ćwiczenia 17
5.5.2. Sprawdzian postępów 18
5.6. Modelowanie odzieży męskiej sportowej dla typów sylwetek A i B
18
5.6.1. Ćwiczenia 18
5.6.2. Sprawdzian postępów 20
5.7. Modelowanie przestrzenne
20
5.7.1. Ćwiczenia 20
5.7.2. Sprawdzian postępów 22
6. Ewaluacja osiągnięć uczniów
23
7. Literatura
43
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
3
1. WPROWADZENIE
Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny
w prowadzeniu zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie technik technologii
odzieży 311[34]. Poradnik dotyczy jednostki modułowej „Modelowanie form odzieży
zgodnie z projektem plastycznym”.
W poradniku zamieszczono:
− wymagania wstępne, wykaz umiejętności jakie uczeń już powinien mieć ukształtowane,
aby mógł bez problemu korzystać z poradnika,
− cele kształcenia, wykaz umiejętności jakie uczeń ukształtuje podczas pracy
z poradnikiem,
− przykładowe scenariusze zajęć,
− ćwiczenia, przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami
nauczania- uczenia się oraz środkami dydaktycznymi,
− ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzia pomiaru dydaktycznego.
Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy
od samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.
W celu przeprowadzenia sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia nauczyciel może
posłużyć się zamieszczonym w rozdziale 6 zestawem zadań testowych, zawierającym różnego
rodzaju zadania.
W rozdziale 6 podano również:
− klucz odpowiedzi,
− instrukcje dla ucznia,
− instrukcje dla nauczyciela,
− przykładową kartę odpowiedzi.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
4
Schemat 1. Układ jednostek modułowych
Moduł 311[34].Z2
Procesy projektowania
i modelowania odzieży
311[34].Z2.01
Wykonywanie rysunku odzieżowego
311[34].Z2.02
Projektowanie odzieży
311[34].Z2.04
Modelowanie podstawowych
form odzieży
311[34].Z2.03
Stylizowanie ubiorów
311[34].Z2.05
Modelowanie form odzieży zgodnie
z projektem plastycznym
311[34].Z2.06
Modelowanie form odzieży dla
sylwetek nietypowych
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
5
2. WYMAGANIA WSTĘPNE
Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:
− posługiwać się terminologią z zakresu konstrukcji i modelowania form odzieży,
− scharakteryzować rodzaje modelowania form odzieży,
− zorganizować stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
wymaganiami ergonomii,
− dobrać materiały, narzędzia oraz przybory kreślarskie i rysunkowe,
− określić położenie podstawowych punktów pomiarowych ciała ludzkiego,
− posługiwać się przyrządami pomiarowymi,
− wykonać pomiary krawieckie,
− porównać wyniki pomiarów krawieckich z tabelami pomiarów antropometrycznych,
− wykonać pomiary niezbędne do wykonania konstrukcji i modelowania podstawowych
form odzieży,
− wykonać konstrukcję form spódnicy podstawowej,
− wykonać standard konstrukcji spodni damskich, męskich i dziecięcych,
− wykreślić konstrukcyjnie formy bluzki podstawowej,
− wykreślić konstrukcyjnie formę rękawa podstawowego,
− wykreślić konstrukcyjnie formy koszuli męskiej,
− wykreślić konstrukcyjnie formy kołnierza do bluzki i koszuli męskiej,
− wykreślić konstrukcyjnie formy stanika dziecięcego,
− wykreślić konstrukcyjnie formy kamizelki damskiej i męskiej,
− opracować dokumentację konstrukcyjno-modelową dla podstawowego modelu
odzieżowego
− charakteryzować różne stroje historyczne,
− charakteryzować typowe stroje ludowe.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
6
3. CELE KSZTAŁCENIA
W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń/słuchacz powinien umieć:
− odczytać projekt plastyczny modelu odzieżowego,
− wykorzystać projekt plastyczny lub fotografię ubioru do modelowania konstrukcyjnego
lub wtórnego,
− zorganizować stanowisko do modelowania odzieży zgodnie z zasadami bezpieczeństwa
i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz wymaganiami ergonomii,
− dobrać materiały, narzędzia i przybory do sporządzania form odzieży,
− wykonać modelowanie wtórne spódnic,
− wykonać modelowanie wtórne spodni,
− wykonać modelowanie wtórne bluzek,
− wykonać konstrukcję i modelowanie form odzieży wierzchniej,
− wykonać modelowanie bielizny,
− wykonać modelowanie odzieży inspirowanej różnymi stylami mody współczesnej,
− wykonać modelowanie odzieży inspirowanej strojami historycznymi i regionalnymi,
− wykonać modelowanie odzieży dziecięcej i młodzieżowej,
− wykonać konstrukcję i modelowanie nakryć głowy,
− wykonać konstrukcję i modelowanie odzieży sportowej,
− wykonać modelowanie wtórne odzieży damskiej dla typów figury A i B,
− wykonać modelowanie wtórne odzieży męskiej dla typów figury A i B,
− wykonać modelowanie wtórne odzieży ochronnej,
− zastosować zasady modelowania przestrzennego odzieży,
− przygotować manekin krawiecki do modelowania przestrzennego,
− wykonać modelowanie przestrzenne podstawowych form odzieży,
− wykonać modelowanie przestrzenne odzieży fantazyjnej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
7
4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ
Scenariusz 1
Osoba prowadząca:……………………………………….
Modułowy program nauczania – technik technologii odzieży 311[34]
Moduł: Procesy projektowania i modelowania odzieży 311[34].Z2
Jednostka modułowa: Modelowanie form odzieży zgodnie z projektem plastycznym
311[34].Z2.05
Temat zajęć: Przenoszenie zaszewki piersiowej
Klasa ……………
Liczba godzin ………..
Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności przenoszenia zaszewki piersiowej
Szczegółowe cele kształcenia:
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi:
− odczytać projekt plastyczny,
− prawidłowo przenosić zaszewkę piersiową
− zorganizować stanowisko do modelowania odzieży zgodnie z zasadami bezpieczeństwa
i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz wymaganiami ergonomii.
Metody nauczania:
− pogadanka,
− pokaz,
− ćwiczenia.
Formy organizacyjne pracy uczniów:
− indywidualna, zespołowa.
Strategia: uczenie się przez doświadczenie
Środki dydaktyczne:
− grafoskop,
− foliogramy,
− plansze,
− projekty plastyczne.
Przebieg zajęć:
1. Czynności organizacyjne: powitanie, sprawdzenie listy obecności, podział na zespoły.
2. Podanie tematu i uświadomienie uczniom celu lekcji.
3. Nawiązanie do tematu, nauczyciel zadaje pytania:
− Jakie są różnice między formą przodu i tyłu?
− Do czego służy zaszewka piersiowa?
− W którym miejscu umieszczona jest zaszewka piersiowa?
− Dlaczego miejsce umieszczenia zaszewki na konstrukcji bluzki jest tylko miejscem
umownym?
4. Realizacja tematu:
− Przedstawienie kierunków przenoszenia zaszewki piersiowej (foliogram).
− Omówienie zasady przenoszenia zaszewki piersiowej w bluzce damskiej (ustalenie
kolejności czynności i zapisanie na tablicy).
− Wykonanie ćwiczenia w zeszytach przez uczennice – przeniesienie zaszewki piersiowej
do linii boku.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
8
− Sprawdzenie poprawności wykonania ćwiczenia.
− Podział klasy na 4 grupy i przydzielenie każdej z nich zadania polegającego
na przeniesieniu zaszewki piersiowej w kierunku:
linii podkroju szyi – I grupa,
linii barku – II grupa,
linii talii – III grupa,
linii podkroju pachy – IV grupa.
Każdy członek zespołu wykonuje ćwiczenie indywidualnie.
− Po wykonaniu ćwiczenia członkowie grup wymieniają się spostrzeżeniami w obrębie
grupy. Wspólnie przygotowują prezentację.
− Prezentacja wykonanego ćwiczenia przez każdą grupę.
5. Podsumowanie
− Nauczyciel zadaje pytania.
− Ocena ćwiczenia.
− Wypełnienie karty ewaluacyjnej.
− Uporządkowanie sali.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
9
Scenariusz 2
Osoba prowadząca:……………………………………….
Modułowy program nauczania – technik technologii odzieży 311[34]
Moduł: Procesy projektowania i modelowania odzieży 311[34].Z2
Jednostka modułowa: Modelowanie form odzieży zgodnie z projektem plastycznym
311[34].Z2.05
Temat zajęć: Modelowanie wtórne sukieneczek dziewczęcych
Klasa ……………
Liczba godzin ………..
Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności modelowania wtórnego sukieneczek dziewczęcych
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi:
− odczytać projekt plastyczny wyrobu odzieżowego,
− wykorzystać projekt plastyczny do modelowania wtórnego
− zorganizować stanowisko do modelowania odzieży zgodnie z zasadami bezpieczeństwa
i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz wymaganiami ergonomii,
− dobrać materiały, narzędzia i przybory do sporządzania form odzieży,
− wykonać modelowanie wtórne sukieneczek dziewczęcych.
Metody nauczania:
− pogadanka,
− pokaz,
− ćwiczenia.
Formy organizacyjne pracy uczniów:
− grupowa
Strategia: uczenie się przez doświadczenie
Środki dydaktyczne
− projekty plastyczne sukieneczek,
− plansze z etapami modelowania sukieneczek dziewczęcych,
− plansze do prezentacji prac uczniów.
Przebieg zajęć:
1. Czynności organizacyjne: powitanie, sprawdzenie listy obecności, podział na zespoły.
2. Podanie tematu i uświadomienie uczniom celu lekcji.
3. Przypomnienie zagadnień dotyczących modelowania wtórnego, których znajomość jest
niezbędna do realizacji tematu zajęć:
− metody modelowania,
− kolejność czynności podczas wykonywania modelowania wtórnego,
− rodzaje rękawów oraz sposób ich modelowania,
− sposoby modelowania kołnierzy leżących.
4. Podzielenie klasy na trzy grupy (losowo), wybranie liderów każdego zespołu.
5. Rozdanie projektów plastycznych sukieneczek.
6. Sformułowanie treści ćwiczenia do wykonania.
Na podstawie projektu plastycznego sukieneczek, zaproponuj swój opis modelu, ustal
kolejność czynności przy modelowaniu, zmodeluj poszczególne elementy sukieneczki.
7. Praca w zespołach.
8. Prezentacja wykonanych zadań przez liderów.
9. Uczniowie wypełniają ankietę ewaluacyjną.
10. Podsumowanie zajęć.
11. Wypełnienie karty ewaluacyjnej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
10
5. ĆWICZENIA
5.1. Zasady modelowania wtórnego odzieży okrywającej górną
i dolną część ciała
5.1.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Na podstawie projektu plastycznego spódnicy z karczkiem i fałdami wykonaj
modelowanie przodu i tyłu spódnicy w dwóch etapach.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
Etap I
− odbić i wyciąć dwie formy przodu i tyłu spódnicy (skala 1:1),
− w przodzie wyznaczyć linię karczka oraz linię fałd,
− w tyle wyznaczyć linię potrzebną na rozkloszowanie spódnicy.
Etap II
Przód
− odciąć karczek, zamknąć zaszewkę dopasowującą, aż do linii dolnej karczka,
− dół spódnicy rozciąć od dołu i rozstawić na szerokość fałd (6,0 cm),
− przykleić karczek spódnicy pamiętając, aby środek karczka ułożyć wzdłuż linii pionowej,
− niżej przykleić dół spódnicy, środek również wzdłuż linii pionowej,
− dodać na fałdę, równolegle do środka dolnej części spódnicy,
− wykreślić zewnętrzne linie konturowe karczka i dołu spódnicy.
Tył
− rozciąć od dołu i rozstawić zamykając zaszewkę dopasowującą,
− przykleić tył spódnicy wzdłuż linii pionowej,
− wykreślić zewnętrzne linie formy.
Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
– ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
– dwie formy przodu i tyłu spódnicy podstawowej,
– przybory kreślarskie,
– nożyczki, klej, papier kolorowy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
11
Ćwiczenie 2
Na podstawie projektu plastycznego bluzki, wykonaj modelowanie przodu i tyłu
w dwóch etapach, a następnie zaprojektuj i wykonaj modelowanie kołnierza.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
Etap I
− skopiować i wyciąć dwie formy przodu i tyłu bluzki (skala 1:1),
− w przodzie wyznaczyć linię karczka oraz linię cięć,
− w tyle wyznaczyć linię potrzebne do zmodelowania zaszewki barkowej.
Etap II
Przód
− odciąć karczek, przenieść zaszewkę piersiową na linię karczka,
− przykleić karczek bluzki pamiętając, aby środek karczka ułożyć wzdłuż linii pionowej,
− niżej przykleić dolną i boczną część bluzki, środek przodu również wzdłuż linii pionowej,
− wykreślić zewnętrzne linie karczka i dołu spódnicy.
Tył
− zmodelować i skrócić zaszewkę barkową,
− wykreślić zewnętrzne linie formy.
Etap III
− wypisać kolejność czynności przy modelowaniu zaprojektowanego kołnierza,
− wykonać modelowanie kołnierza zgodnie z projektem
Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
– ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
– dwie formy przodu i tyłu bluzki podstawowej,
– przybory kreślarskie,
– papier kolorowy, nożyczki, klej, żurnale.
Ćwiczenie 3
Wykonaj modelowanie przodu i tyłu spodni typu dzwony dla reprezentantki sylwetki
typu A w dwóch etapach.
Wskazówki do realizacji:
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
12
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
Etap I
− odbić i wyciąć dwie formy przodu i tyłu spodni (skala 1:1), zaznaczyć linię kolana i linię
środka nogawki, (kantu),
− w przodzie i w tyle, od linii kolan wyznaczyć linie prostopadłe do dołu.
Etap II
− przeciąć nogawkę na linii kolan,
− przeciąć dolną część nogawki po wyznaczonych liniach pionowych,
− rozstawić elementy dolnej części nogawki o wartość potrzebną na rozkloszowanie,
− środek nogawki przykleić wzdłuż linii pionowej,
− wykreślić nowe linie konturowe.
Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
– ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
– dwie formy przodu i tyłu spodni podstawowych,
– przybory kreślarskie,
– papier kolorowy, nożyczki, klej, żurnale.
5.1.2. Sprawdzian postępów
Uczeń potrafi:
Tak
Nie
1) wykreślić linie modelowe spódnicy
2) przenieść zaszewkę dopasowującą na linie karczka
3) modelować fałdę spódnicy
4) wykreślić kontury zmodelowanej formy
5) przenieść zaszewkę barkową na linię szyi
5.2 Modelowanie bielizny damskiej dla typów figury A i B
5.2.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Wypisz wymiary potrzebne do narysowania siatki konstrukcyjnej bielizny na górną część
ciała, dla reprezentantki typu figury A: dobierz dodatki konstrukcyjne, a następnie oblicz
długość odcinków konstrukcyjnych.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
13
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) z tabeli wymiarów odczytać i wypisać wymiary potrzebne do narysowania siatki,
2) wypisać wszystkie odcinki konstrukcyjne,
3) dobrać odpowiednie dodatki konstrukcyjne,
4) obliczyć odcinki konstrukcyjne.
Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
–
ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
–
tabele wymiarów, tabela z wielkościami dodatków konstrukcyjnych stosowanych
w bieliźnie,
–
opis z wyszczególnionymi odcinkami konstrukcyjnymi.
Ćwiczenie 2
Na postawie wymiarów, projektu plastycznego i podanego opisu wykonaj modelowanie
konstrukcyjne form biustonosza damskiego.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) narysować siatkę konstrukcyjną przodu i tyłu biustonosza do linii talii,
2) wykonać modelowanie form przodu i tyłu biustonosza,
3) wykreślić nowe linie konturowe.
Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
–
ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
–
tabele wymiarów,
–
opis z obliczonymi odcinkami konstrukcyjnymi,
–
plansze z wykonanym modelowaniem konstrukcyjnym biustonosza,
papier do wykreślania konstrukcji, przybory kreślarskie.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
14
5.2.2. Sprawdzian postępów
Tak
Nie
Uczeń potrafi:
1) wymienić asortymenty odzieży zaliczane do bielizny
2) wymienić z jakich materiałów powinna być wykonana bielizna
3) wymienić wymiary potrzebne do narysowania siatki konstrukcyjnej
bielizny damskiej na górną część ciała
4) omówić budowę siatki konstrukcyjnej tyłu i przodu bielizny damskiej
na górną część ciała
5) wyjaśnić od czego zależą dodatki konstrukcyjne w odzieży
5.3. Modelowanie odzieży wierzchniej i nakryć głowy dla sylwetek
typu A i B
5.3.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Wypisz wymiary potrzebne do narysowania siatki konstrukcyjnej anoraku dla
reprezentanta o wymiarach:164/92/96, określ typ sylwetki i oblicz odcinki konstrukcyjne.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) z tabeli wymiarów odczytać i wypisać wymiary potrzebne do narysowania siatki,
2) wypisać wszystkie odcinki konstrukcyjne,
3) dobierać odpowiednie dodatki konstrukcyjne do kurtki,
4) obliczyć odcinki konstrukcyjne.
Zalecane metoda nauczania–uczenia się:
–
ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
–
tabele wymiarów,
–
tabela z wielkościami dodatków konstrukcyjnych dla standardu konstrukcji- typu figur A,
B, C, D,
–
opis konstrukcji z wyszczególnionymi odcinkami konstrukcyjnymi.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
15
Ćwiczenie 2
Na podstawie wymiarów oraz obliczonych odcinków konstrukcyjnych (Ćwiczenie 1),
wykonaj modelowanie form przodu i tyłu anoraku i kaptura.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) narysować siatkę konstrukcyjną anoraku,
2) zmodelować formy przodu i tyłu anoraku,
3) wykreślić linie konturowe przodu i tyłu anoraku,
4) wykonać modelowanie kaptura.
Zalecane metoda nauczania–uczenia się:
–
ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
–
tabele wymiarów,
–
opis z obliczonymi odcinkami konstrukcyjnymi,
–
plansze z wykonanym modelowaniem przodu i tyłu anoraku,
–
papier do wykreślania konstrukcji, przybory kreślarskie.
5.3.2. Sprawdzian postępów
Tak
Nie
Uczeń potrafi:
1) wymienić asortymenty odzieży zaliczane do wierzchniej
2) wyjaśnić jakie dodatki konstrukcyjne stosuje się przy rysowaniu siatki
konstrukcyjnej anoraku
3) wymienić wymiary potrzebne do narysowania siatki konstrukcyjnej anoraku
4) wyjaśnić co to jest kaptur
5) wymienić w jakiej odzieży kaptury mają największe zastosowanie
6) wymienić wymiary potrzebne są do narysowania konstrukcji kaptura
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
16
5.4. Modelowanie odzieży roboczej
5.4.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Wykonaj pomiary koleżanki niezbędne do konstrukcji fartucha gospodarczego i rozlicz
odcinki konstrukcyjne.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) zdjąć wymiary z sylwetki koleżanki niezbędne do wykonania konstrukcji fartucha
gospodarczego,
2) zapisać wymiary,
3) rozliczyć odcinki konstrukcyjne.
Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
– ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
– taśma centymetrowa,
– opis konstrukcji.
Ćwiczenie 2
Na podstawie rozliczonych odcinków konstrukcyjnych wykreśl konstrukcję całego
fartucha gospodarczego, następnie zaprojektuj i wykreśl samodzielnie kieszonkę.
Wskazówki do realizacji:
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) narysować siatkę konstrukcyjną fartucha,
2) wykreślić linie formy konstrukcyjnej,
3) zaprojektować i wykreślić kieszonkę na formie fartucha.
Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
– ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
– opis konstrukcji z rozliczonymi odcinkami,
– przybory kreślarskie,
– arkusz papieru, żurnale
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
17
5.4.2. Sprawdzian postępów
Uczeń potrafi:
Tak Nie
1) wyjaśnić pojęcie odzieży roboczej,
2) dokonać podziału odzieży roboczej,
3) wymienić z jakich materiałów powinna być wykonana odzież robocza,
4) wymienić wymiary potrzebne do narysowania siatki konstrukcyjnej
fartucha.
5.5. Modelowanie odzieży dziecięcej dla I grupy wiekowej
5.5.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Na podstawie projektu plastycznego sukieneczki dziewczęcej wykonaj modelowanie
przodu i tyłu w dwóch etapach.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) przygotować dwie formy przodu i tyłu sukieneczki (skala 1:1),
2) wyznaczyć linię karczka,
3) odciąć karczek,
4) przykleić karczek wzdłuż linii pionowej,
5) przykleić dolną część sukieneczki tak, by linia środka była również wzdłuż linii
pionowej,
6) dodać na kontrafałdę równolegle do linii środka przodu 12,0 cm,
7) wykreślić zewnętrzne kontury karczka i dolnej części sukieneczki.
Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
− ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
− dwie formy podstawowe przodu i tyłu sukieneczki dziewczęcej,
− papier, nożyczki, klej, przybory kreślarskie,
− plansze przedstawiające modelowanie sukieneczek dziewczęcych.
Ćwiczenie 2
Zmodeluj do sukieneczki dziewczęcej rękaw krótki poszerzony górą w dwóch etapach.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
18
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) przygotować dwie formy rękawa o skróconej długości (skala 1:1),
2) wyznaczyć linie pionowe potrzebne do rozsunięcia rękawa w górze,
3) rozciąć rękaw po wyznaczonych liniach,
4) rozsunąć elementy rękawa i przykleić tak , aby środek był wzdłuż linii pionowej,
5) wykreślić linie konturowe rękawa uwzględniając podwyższenie główki o 1,0 cm.
Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
–
ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
–
dwie formy rękawa o skróconej długości,
–
papier, klej, nożyczki, przybory kreślarskie,
–
plansze przedstawiające modelowanie rękawów.
5.5.2. Sprawdzian postępów
Uczeń potrafi:
Tak
Nie
1) wymienić cechy charakteryzujące odzież dziecięcą
2) omówić proporcje sylwetki dziecięcej
3) wymienić elementy zdobnicze występujące w odzieży dziecięcej
4) wymienić kolejność czynności przy modelowaniu sukieneczki
dziewczęce
5) wymienić przybory potrzebne przy modelowaniu wtórnym
5.6. Modelowanie odzieży męskiej sportowej dla typu sylwetek
A i B
5.6.1 Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Mając projekt plastyczny bluzy męskiej wypisz wymiary potrzebne do narysowania siatki
konstrukcyjnej bluzy dla reprezentanta figury typu A, dobierz dodatki konstrukcyjne, oblicz
długości odcinków konstrukcyjnych.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
19
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) z tabeli wymiarów odczytać i wypisać wymiary potrzebne do narysowania siatki
konstrukcyjnej,
2) wypisać wszystkie odcinki konstrukcyjne,
3) dobrać odpowiednie dodatki konstrukcyjne,
4) obliczyć odcinki konstrukcyjne.
Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
− ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
− tabele wymiarów, tabela z wielkościami dodatków konstrukcyjnych,
− opis konstrukcji bluzy męskiej.
Ćwiczenie 2
Na podstawie projektu plastycznego bluzy męskiej wykonaj modelowanie przodu i tyłu .
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) przygotować formy przodu i tyłu bluzy,
2) wyznaczyć: pogłębienie i poszerzenie pach, wydłużenie barków,
3) wykreślić: krzywe podkrojów pach, linie boków, pogłębienie podkroju szyi przodu,
karczek przodu, plisę przodu, pasek dołu bluzy, kieszeń przodu, linię złożenia fałdy tyłu.
Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
− ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
− formy podstawowe przodu i tyłu bluzy męskiej,
− papier, nożyczki, klej, przybory kreślarskie,
− plansze przedstawiające sposób modelowania bluzy.
Ćwiczenie 3
Zmodeluj do bluzy męskiej rękaw dwuczęściowy ze szwami: zewnętrznym
i wewnętrznym.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
20
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) przygotować formę rękawa odbitą z konstrukcji,
2) wyznaczyć: zmniejszenie wysokości główki rękawa równe wydłużeniu barków,
pogłębienie podkroju rękawa równe połowie pogłębienia pachy, poszerzenie rękawa
i zwężenie na liniach wewnętrznych, skrócenie rękawa równe szerokości mankietu,
3) wykreślić: nową krzywą główki rękawa, linie wewnętrzne rękawa, linię dołu rękawa,
4) odmierzyć odcinki podkrojów pach przodu i tyłu i przenieść na nową krzywą główki
rękawa (na linii zewnętrznej rękawa powstanie zaszewka),
5) zmodelować mankiet.
Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
− ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
− forma podstawowa rękawa,
− papier, klej ,nożyczki, przybory kreślarskie,
− plansze przedstawiające sposób modelowania rękawa.
5.6.2. Sprawdzian postępów
Uczeń potrafi:
Tak Nie
1) scharakteryzować odzież sportową
2) scharakteryzować typy figur męskich
3) wymienić wymiary potrzebne do konstrukcji bluzy
4) omówić budowę siatki konstrukcyjnej z prostą linią środka przodu
5) wymienić kolejność czynności przy modelowaniu konstrukcyjnym bluzy
5.7. Modelowanie przestrzenne
5.7.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Przygotuj manekin krawiecki do modelowania przestrzennego.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) wyznaczyć linie pionowe: – linia środkowa przednia, linia środkowa tylna, linie boczne
przechodzące przez środek pachy, linie uzupełniające przechodzące przez środek łopatek
i środek piersi,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
21
2) wyznaczyć linie poziome – linia obwodu szyi, linie barków, linia obwodu klatki
piersiowej, linia obwodu talii, linia obwodu bioder,
3) przygotować model ręki.
Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
– ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
– manekin krawiecki,
– kolorowa włóczka, szpilki, nożyce,
– plansze przedstawiające sposób modelowania.
Ćwiczenie 2
Zaprojektuj suknię wieczorową w stylu awangardowym i wykonaj modelowanie
przestrzenne sukni.
Wskazówki do realizacji:
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) zaprojektować suknię wieczorową w stylu awangardowym,
2) na przygotowanym manekinie wykonać modelowanie przodu, tyłu sukni zgodnie
z projektem plastycznym,
3) zaprezentować efekty swojej pracy.
Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
– ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
– manekin krawiecki z oznaczonymi liniami,
– żurnale, szpilki, nożyczki, taśma centymetrowa, surówka lub usztywniana gaza, papier,
– przybory kreślarskie.
Ćwiczenie 3
Zaprojektuj suknię inspirowaną strojem historycznym.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) zapoznać się z charakterystyką strojów historycznych w wybranej epoce,
2) na przygotowanym manekinie wykonać modelowanie przodu, tyłu, rękawa i elementów
wzorniczych sukni zgodnie z projektem plastycznym,
3) zaprezentować efekty swojej pracy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
22
Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
– ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
– manekin krawiecki z oznaczonymi liniami,
– ilustracje ze strojami historycznymi,
– szpilki, nożyczki, taśma centymetrowa, surówka lub usztywniana gaza, papier,
– przybory kreślarskie.
Ćwiczenie 5
Na podstawie zebranych przez Ciebie informacji na temat strojów regionalnych,
scharakteryzuj wybrany strój i wykonaj modelowanie przestrzenne gorsetu.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) z różnych źródeł zebrać informacje na temat wybranego stroju regionalnego,
2) scharakteryzować wybrany strój regionalny,
3) na przygotowanym manekinie krawieckim wykonać modelowanie przodu, tyłu
i elementów zdobniczych gorsetu zgodnie z projektem,
4) zaprezentować efekty swojej pracy.
Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
– metoda projektu.
Środki dydaktyczne:
– manekin krawiecki z oznaczonymi liniami,
– ilustracje z różnymi strojami regionalnymi,
– szpilki, nożyczki, taśma centymetrowa, surówka lub usztywniana gaza, papier,
– przybory kreślarskie.
5.7.2. Sprawdzian postępów
Uczeń potrafi:
Tak Nie
1) wyjaśnić co to jest modelowanie przestrzenne
2) wyjaśnić gdzie obecnie wykorzystuje się modelowanie przestrzenne
3) przygotować manekin do modelowania przestrzennego
4) wymienić kolejność czynności przy modelowaniu przestrzennym odzieży
okrywającej górną część tułowia
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
23
6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA
Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego
Test 1 do jednostki modułowej „Modelowanie form odzieży z godnie
z projektem plastycznym”
Test składa się z dwóch części:
− I część to zadania wielokrotnego wyboru (1 – 8) z poziomu podstawowego
− II część zawiera zdania 12 i 14 z poziomu podstawowego i zadania 9,10, 11,13,15,16
z poziomu ponadpodstawowego
Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt
Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak
uczeń otrzymuje 0 punktów
Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:
− dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,
− dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,
− dobry – za rozwiązanie 12 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,
− bardzo dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu
ponadpodstawowego
Plan testu Klucz odpowiedzi:
Nr zad.
Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)
Kategoria
celu
Poziom
wymaga
ń
Poprawna
odpowiedź
Część I
1.
Rozróżniać metody modelowania.
B P
a
2. Rozróżniać typy sylwetek.
B P
d
3. Zdefiniować pojęcie dodatku konstrukcyjnego.
A P
d
4. Rozróżniać rodzaje kołnierzy.
B P
d
5.
Wyjaśnić sposób modelowania zaszewki
barkowej.
B P
a
6.
Zidentyfikować wymiary potrzebne
do narysowania siatki konstrukcyjnej skafandra.
A P
d
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
24
7. Rozróżniać rodzaje odzieży.
B P
a
8.
Zidentyfikować wymiary potrzebne
do narysowania konstrukcji kaptura.
A P
c
Część II
9
Zaplanować kolejność czynności przy
otrzymywaniu form odzieżowych.
D PP
1-b, 2-e, 3-f, 4-a, 5-d, 6- c
10
Zastosować symbolikę pomiarów
antropometrycznych.
C PP
1c, 2e, 3a, 4d, 5b
11
Zastosować metodę modelowania
przestrzennego.
C PP
12 Rozróżniać rodzaje rękawów.
B P
a) rękaw długi poszerzony
do dołu
b) rękaw krótki poszerzony
na linii dołu
c) rękaw krótki marszczony
na linii wszycia do pachy
13
Scharakteryzować tkaniny stosowane w
odzieży dziecięcej.
C PP
funkcjonalna
racjonalna
14 Rozróżniać asortymenty odzieży.
B P
a) spódnica
b) spodnie,
c) halka
15
Określić miejsce przeniesienia zaszewki
piersiowej.
C PP
a) w trzech punktach na linii
szyi,
b) w cięciu pionowym od linii
ramienia
c) na linii szyi
16
Zastosować metodę modelowania wtórnego
przy modelowaniu bluzek.
C PP
Uczeń na formie podstawowej
przodu bluzki damskiej w skali
1: 4 powinien:
− Wyprowadzić linię cięcia
redingotowego,
− Zamknąć zaszewkę
piersiową, (przenieść ją w
wyprowadzoną linię cięcia)
− Dodać na zapięcie
− Skrócić formę do talii
− Przykleić zmodelowane
formy przodu i boczka
przodu
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
25
Przebieg testowania
Instrukcja dla nauczyciela
1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej
dwutygodniowym.
2. Omów z uczniem cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami
punktowania.
4. Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych,
jakie będą w teście.
5. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas
przeznaczony na udzielanie odpowiedzi.
8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru
dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).
9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się
czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.
10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które
sprawiły uczniom największe trudności.
13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie
niepowodzeń dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.
Instrukcja dla ucznia
1. Test składa się z dwóch części i zawiera 16 zadań.
2. Do każdego zadania podana jest instrukcja wykonania zadania.
3. Przed rozpoczęciem przeczytaj dokładnie polecenia.
4. Za każde prawidłowo wykonane zadanie możesz otrzymać 1 punkt.
5. Na wykonanie zadań testowych masz 60 minut.
6. Do wykonania ostatniego zadania 16 wykorzystaj przygotowane formy bluzki.
7. Odpowiedzi wpisuj w kartę odpowiedzi.
Materiały dla ucznia:
− instrukcja,
− zestaw zadań testowych,
− karta odpowiedzi,
− formy bluzki damskiej podstawowej w skali 1:4 .
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
26
Test 1
INSTRUKCJA DLA UCZNIA
1. Test składa się z dwóch części i zawiera 16 zadań.
2. Do każdego zadania podana jest instrukcja wykonania zadania.
3. Przed rozpoczęciem przeczytaj dokładnie polecenia.
4. Za każde prawidłowo wykonane zadanie możesz otrzymać 1 punkt.
5. Na wykonanie zadań testowych masz 60 minut.
6. Do wykonania ostatniego zadania 16 wykorzystaj przygotowane formy bluzki.
7. Odpowiedzi wpisuj w kartę odpowiedzi.
Część I
W podanych zadaniach wybierz prawidłową odpowiedź i zakreśl ją znakiem X. Jeżeli
wybraną odpowiedź chcesz zmienić na inną, to błędną weź w kółko, a właściwą zaznacz
znakiem X.
1. Modelowanie odzieży na płaszczyźnie za pomocą formy konstrukcyjnej
to modelowanie:
a) wtórne,
b) przestrzenne,
c) modelowanie na bryle,
d) modelowanie na siatce konstrukcyjnej.
2. Sylwetka kobieca o wymiarach: 164/104/120 według tabeli wymiarów należy do:
a) – typ A,
b) – typ B,
c) – typ C,
d) – typ D.
3. Skrót dk. oznacza:
a) dodatkowe krojenie,
b) dodatek konfekcyjny,
c) dokładna kalkulacja,
d) dodatek konstrukcyjny.
4. Który z wymienionych kołnierzy konstruuje się i modeluje na podstawie kąta
prostego?
a) – szalowy,
b) – wykładany,
c) – be - be,
d) – koszulowy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
27
5. Zaszewkę barkową otrzymuje się przez skrócenie:
a)
długości podkroju pachy tyłu,
b)
długości ramienia,
c)
długości boku,
d)
długości podkroju szyi.
6. Który z podanych wymiarów nie jest potrzebny do narysowania siatki konstrukcyjnej
skafandra damskiego ?
a) – Zwo,
b) – opx,
c) – obt,
d) – ZKo.
7. Które z wymienionych asortymentów zaliczane są do odzieży wierzchniej?
a) skafander, żakiet, płaszcz,
b) bluzka, sukienka, kamizelka,
c) koszula nocna, piżama, halka,
d) spodnie, spódnica, spódnico-spodnie.
8. Które z wymienionych wymiarów potrzebne są do konstrukcji kaptura?
a) ot, XlXl,
b) PcPl, RvRv,
c) ZWo, ZSy,
d) ZUo, ou.
Część II
W podanych zadaniach należy przyporządkować, pogrupować, narysować, uzupełnić
wypowiedź, połączyć w pary przedstawione informacje.
9. Poniżej wymieniono czynności, jakie należy wykonać, aby otrzymać formy wyrobów
odzieżowych. Uporządkuj je według kolejności, np. 1 – b …
Nazwa czynności
a) obliczenie wartości odcinków konstrukcyjnych i narysowanie siatki konstrukcyjnej
b) ustalenie fasonu
c) wycięcie formy
d) zastosowanie zasad modelowania wtórnego
e) zdjęcie miar
f) ustalenie dk
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
28
10. Z lewej strony zamieszczone są symbole wymiarów, a z prawej nazwy każdego symbolu.
Połącz w pary symbol z nazwą, np. 1-b
1. ZWo, a) obwód bioder,
2. Opx , b) łuk długości tyłu do talii,
3. obt, c) wzrost,
4. os, d) obwód szyi,
5. SyTy, e) obwód klatki piersiowej.
11. Na manekinie krawieckim, dorysuj linie konstrukcyjne, które są niezbędne do
modelowania przestrzennego.
12. Poniżej przedstawiono formy różnych rękawów. W karcie odpowiedzi wpisz jego
poprawną nazwę: rękaw krótki poszerzony na linii dołu, rękaw długi poszerzony do dołu,
rękaw krótki marszczony na linii wszycia do pachy.
a) b) c)
13. Uzupełnij poniższe zdanie.
Odzież przeznaczona dla dzieci powinna być higieniczna – wykonana z tkanin przewiewnych,
……………………. – dostosowana do figury dziecka i zapewniająca swobodę ruchów,
…………………– zaprojektowana ekonomicznie pod względem wzrostu.
14. Na rysunku przedstawiono różne asortymenty odzieży. Nazwij poprawnie każdy z nich
a)
b)
c)
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
29
15. Na formie konstrukcyjnej bluzki damskiej narysuj miejsce przeniesienia zaszewki
piersiowej zgodnie z załączonymi projektami plastycznymi.
a) b) c)
16. Zmodeluj formę przodu bluzki damskiej zgodnie z załączonym projektem plastycznym.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
30
KARTA ODPOWIEDZI
Imię i nazwisko ................................................................................................
Modelowanie form odzieży zgodnie z projektem plastycznym
Zakreśl poprawną odpowiedź.
Nr
zadania
Odpowiedź Punkty
1
a b c d
2
a b c d
3
a b c d
4
a b c d
5
a b c d
6
a b c d
7
a b c d
8
a b c d
9
…………………………………………………………………………………..
10
……………………………………………………………………………………
11
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
31
12
a) ……………………………………………………………………………….
b)……………………………………………………………………………….
c)………………………………………………………………………………..
13 Odzież przeznaczona dla dzieci powinna być …………………….– wykonana
z tkanin przewiewnych, ……………………. – dostosowana do figury dziecka
i zapewniająca swobodę ruchów, …………………………– zaprojektowana
ekonomicznie pod względem wzrostu.
14
a) ……………………………………………………………………………….
b)……………………………………………………………………………….
c)………………………………………………………………………………..
15
a) b)
c)
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
32
16
S
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
33
Test Nr 2 do jednostki modułowej „Modelowanie form odzieży zgodnie
z projektem plastycznym”
Test składa się z dwóch części:
− I część to zadania wielokrotnego wyboru (1 – 8) z poziomu podstawowego
− II część zawiera zdania 12 i 14 z poziomu podstawowego i zadania 9,10, 11,13,15,16
z poziomu ponadpodstawowego
Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt
Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak
uczeń otrzymuje 0 punktów
Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:
− dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,
− dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,
− dobry – za rozwiązanie 12 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,
− bardzo dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu
ponadpodstawowego
Plan testu Klucz odpowiedzi:
Nr zad.
Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)
Kategoria
celu
Poziom
wymaga
ń
Poprawna
odpowiedź
Część I
1
Rozróżniać symbolikę pomiarów.
B P
b
2 Zidentyfikować typ sylwetki.
A P
a
3 Zdefiniować pojęcie dodatku konstrukcyjnego.
A P
d
4 Rozróżniać rodzaje kołnierzy.
B P
c
5 Zdefiniować pojęcie rękawa.
A P
a
6
Zidentyfikować wymiary potrzebne do
narysowania konstrukcji fartuszka
gospodarczego.
A P
d
7
Rozróżniać rodzaje asortymentów odzieży.
B P
c
8 Wyjaśnić proporcje sylwetki dziecka.
B P
a
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
34
Część II
9
Zaplanować kolejność czynności przy
otrzymywaniu form odzieży.
D PP
1-b, 2-e, 3-f, 4-a, 5-d, 6-c,
10
Zastosować metodę modelowania
konstrukcyjnego.
C PP
SP =
15
1
ZWo+
10
1
opx+0.5 = 21
S.C. =
2
1
SP = 10.5
ST = SyTy + 1,0 = 40
TB =
10
1
ZWo+3,0 = 19,4
11
Zastosować zasady modelowania
przestrzennego odzieży.
C PP
Modelowanie na bryle
nazywa się modelowaniem
przestrzennym, polega ono
na upinaniu na manekinie
krawieckim lub bezpośrednio
na figurze materiału.
12 Rozróżniać rodzaje rękawów.
B P
a) rękaw krótki z bufką,
b) rękaw długi poszerzony
na linii dołu,
c) rękaw krótki poszerzony
na linii dołu,
13 Scharakteryzować spodnie typu dzwony.
C PP
Cechą charakterystyczną
spodni dzwonów są
rozszerzające się od linii kolana
nogawki.
14 Rozróżniać rodzaje spódnic.
B P
a) spódnica portfelowa,
b) spódnica z godetami,
c) spódnica dżinsowa.
15
Określić miejsce przenoszenia zaszewki
piersiowej.
C PP
a) na linii szyi,
b) na linii dołu,
c) na linii pachy.
16
Zastosować zasady modelowania wtórnego
przy modelowaniu form spódnic
C PP
Uczeń na formie podstawowej
przodu spódnicy damskiej
w skali 1: 4 powinie:
− wykreślić kształt karczka
i linie modelowe fałd,
− odciąć karczek i zamknąć
zaszewkę dopasowującą,
− rozciąć dół spódnicy
po wyznaczonych liniach
i rozstawić na szerokość
fałd
− wykreślić kontury
zmodelowanej formy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
35
Przebieg testowania
Instrukcja dla nauczyciela
1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej
dwutygodniowym.
2. Omów z uczniem cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami
punktowania.
4. Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych,
jakie będą w teście.
5. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas
przeznaczony na udzielanie odpowiedzi.
8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru
dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).
9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się
czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.
10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które
sprawiły uczniom największe trudności.
13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie
niepowodzeń dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.
Instrukcja dla ucznia
1. Test składa się z dwóch części i zawiera 16 zadań.
2. Do każdego zadania podana jest instrukcja wykonania zadania.
3. Przed rozpoczęciem przeczytaj dokładnie polecenia.
4. Za każde prawidłowo wykonane zadanie możesz otrzymać 1 punkt.
5. Na wykonanie zadań testowych masz 60 minut.
6. Do wykonania ostatniego zadania 16 wykorzystaj przygotowane formy bluzki.
7. Odpowiedzi wpisuj w kartę odpowiedzi.
Materiały dla ucznia:
− instrukcja,
− zestaw zadań testowych,
− karta odpowiedzi,
− formy spódnicy damskiej podstawowej w skali 1:4.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
36
Test 2
Instrukcja dla ucznia
1. Test składa się z dwóch części i zawiera 16 zadań.
2. Do każdego zadania podana jest instrukcja wykonania zadania.
3. Przed rozpoczęciem przeczytaj dokładnie polecenia.
4. Za każde prawidłowo wykonane zadanie możesz otrzymać 1 punkt.
5. Na wykonanie zadań testowych masz 60 minut.
6. Do wykonania ostatniego zadania 16 wykorzystaj przygotowane formy bluzki.
7. Odpowiedzi wpisuj w kartę odpowiedzi.
Część I
W podanych zadaniach wybierz prawidłową odpowiedź i zakreśl ją znakiem X. Jeżeli
wybraną odpowiedź chcesz zmienić na inną, to błędną weź w kółko, a właściwą zaznacz
znakiem X.
1. Która nazwa wyrażona jest symbolem wymiaru RvRv?
a) – łuk długości kończyny górnej,
b) – łuk szerokości barków,
c) – łuk szerokości przodu przez piersi,
d) – łuk długości pleców.
2. Sylwetka męska o różnicy wymiarów opx- ot = 14 cm to typ:
a) – typ A,
b) – typ B,
c) – typ C,
d) – typ D.
3. Skrót dk. oznacza:
a) dodatkowe krojenie,
b) dodatek konfekcyjny,
c) dokładna kalkulacja,
d) dodatek konstrukcyjny.
4. Który z wymienionych kołnierzy konstruuje się i modeluje na podstawie formy przodu
i tyłu.
a) – szalowy,
b) – wykładany,
c) – be - be,
d) – koszulowy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
37
5. Rękaw to część ubioru okrywająca:
a) kończynę górną,
b) kończynę dolną,
c) górną część ciała,
d) dolną część ciała.
6. Który z podanych wymiarów nie jest potrzebny do narysowania konstrukcji fartuszka
gospodarczego.
a) – Zwo,
b) – ot,
c) – obt,
d) – ZUo.
7. Które z wymienionych asortymentów zaliczane są do bielizny?
a) skafander, żakiet, płaszcz,
b) bluzka, sukienka, kamizelka,
c) koszula nocna, piżama, halka,
d) spodnie, spódnica, spódnico-spodnie.
8. Głowa niemowlęcia stanowi:
a) 1/4 wysokości całej sylwetki,
b) 1/2 wysokości całej sylwetki,
c) 1/ 7 wysokości całej sylwetki,
d) 1/8 wysokości całej sylwetki.
Część II
W podanych zadaniach należy przyporządkować, obliczyć, narysować, uzupełnić wypowiedź,
połączyć w pary przedstawione informacje.
9. Poniżej wymieniono czynności, jakie należy wykonać, aby otrzymać formy wyrobów
odzieżowych. Uporządkuj je według kolejności, np. 1-b …
Nazwa czynności
a) obliczenie wartości odcinków konstrukcyjnych i narysowanie siatki konstrukcyjnej
b) ustalenie fasonu
c) wycięcie formy
d) zastosowanie zasad modelowania wtórnego
e) zdjęcie miar
f) ustalenie dk
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
38
10. Oblicz długości podanych niżej odcinków konstrukcyjnych potrzebnych
do narysowania siatki konstrukcyjnej skafandra mając dane: ZWo = 164,0, opx = 96,0,
SyTy = 39,0, XcXc = 34,0.
a) SP – głębokość pachy,
b) SC – wysokość łopatki,
c) ST– długość pleców,
d) TB – głębokość bioder.
11. Uzupełnij poniższe zdanie:
Modelowanie na bryle nazywa się modelowaniem…………………………., polega ono
na……………………………………………………………………… materiału.
12. Poniżej przedstawiono rysunki modelowe różnych rękawów. W karcie odpowiedzi
wpisz ich poprawną nazwę:
a) b) c)
13. Uzupełnij poniższe zdanie:
Cechą charakterystyczną spodni …………………… są rozszerzające się od linii kolana
nogawki.
14. Na rysunku przedstawiono różne odmiany modelowe spódnic. Nazwij poprawnie
każdą z nich
a) b) c)
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
39
15. Na formie konstrukcyjnej bluzki damskiej narysuj miejsce przeniesienia zaszewki
piersiowej zgodnie z załączonymi projektami plastycznymi.
a) b) c)
16. Zmodeluj formę przodu spódnicy zgodnie z załączonym projektem plastycznym.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
40
KARTA ODPOWIEDZI
Imię i nazwisko ….............................................................................................
Modelowanie form odzieży zgodnie z projektem plastycznym
Zakreśl poprawną odpowiedź.
Nr
zadania
Odpowiedź
Punkty
1
a b c d
2
a b c d
3
a b c d
4
a b c d
5
a b c d
6
a b c d
7
a b c d
8
a b c d
9
…………………………………………………………………………………..
10
SP=
15
1
ZWo+
10
1
opx+0.5=....................................................................
SC=
2
1
SP=………………………………………………………….
ST=SyTy + 1,0 = ……………………………………………………..
TB=
10
1
ZWo+3,0=…………………………………………………….
11
Modelowanie na bryle nazywa się modelowaniem………………………….,
polega ono na………………………………………….…………………………
………………………… materiału
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
41
12
a) ……………………………………………………………………………….
b)……………………………………………………………………………….
c)………………………………………………………………………………..
13
Cechą charakterystyczną spodni …………………… są rozszerzające się od
linii kolana nogawki
14
a) ……………………………………………………………………………….
b)……………………………………………………………………………….
c)………………………………………………………………………………..
15
a)
b)
c)
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
42
16
T
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
43
7. LITERATURA
1. Bily-Czopowa M., Mierowska K.: Krój i modelowanie odzieży lekkiej. WSiP,
Warszawa 1995
2. Bily-Czopowa M.: Konstrukcja modelowanie odzieży damskiej lekkiej. WSiP,
Warszawa 1985
3. Cyrankiewicz H.: Konstrukcja i modelowanie odzieży dziecięcej. WSiP, Warszawa 1995
4. Czurkowa M., Ulawska-Bryszewska J.: Rysunek zawodowy dla szkół odzieżowych.
WSiP, Warszawa 1998
5. Fałkowska-Rękawek E.: Podstawy projektowania odzieży. WSiP, Warszawa 2000
6. Lewandowska-Stark E.: Modelowanie form odzieży na dolną część ciała. SOP,
Toruń 1999
7. Lewandowska-Stark E.: Modelowanie form odzieży na górną część ciała. SOP,
Toruń 1999
8. Parafianowicz Z.: Konstrukcja i modelowanie odzieży ciężkiej. WSiP, Warszawa 1995
9. Parafianowicz Z.: Słownik odzieżowy. WSiP, Warszawa 1999
10. Piskorska M., Parafianowicz Z.: Modelowanie form odzieży męskiej. SOP, Toruń 1997
11. Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie form bielizny. WSiP, Warszawa 1995
12. Trzecińska K.: Konstrukcja i modelowanie odzieży lekkiej. Cz. 2. WSiP, Warszawa 1995