Rembrandt Harmenszoon van Rijn

Rembrandt Harmenszoon van Rijn urodził się 15 lipca 1606 r. w Leiden, Holandia. Wybitny

holenderski malarz, przedstawiciel malarstwa flamandzkiego w XVII wieku, niezwykły autoportrecista w
historii malarstwa. Rembrandt kształcił się u J. van Swanenburga w Lejdzie, a następnie u P. Lastmana w
Amsterdamie (1620-1623). W okresie lejdejskim realizował głównie tematykę biblijną oraz portrety. Swą
sławę wśród współczesnych zawdzięczał artysta Lekcji anatomii doktora Tulpa (1632), będącej
znakomitym portretem zbiorowym o dużej sile wyrazu. W tym samym czasie, mieszkając już w
Amsterdamie, Rembrandt tworzył liczne, nacechowane realizmem portrety indywidualne, a także podjął
tematykę starotestamentową.

Ważny nurt jego twórczości stanowią heroizowane pejzaże. Okres swoich największych sukcesów

zamyka Rembrandt w 1642 słynnym płótnem Wymarsz strzelców, znanym też jako Straż nocna - w
arcydziele tym malarz doprowadził do mistrzostwa barokowe poszukiwania efektu teatralnego, czemu
towarzyszyła szeroka gama kolorów.

Późna twórczość Rembrandta oznacza jego triumf artystyczny: powstają najpiękniejsze obrazy,

malowane szerokim i ciężkim pociągnięciem pędzla lub szpachli, brak już dekoracyjnej scenerii, postacie
stają się monumentalne, a gama barwna ogranicza się do intensywnej czerwieni i żółci na brunatnym tle.

Jego olbrzymia spuścizna malarska obejmuje ok. 630 obrazów znajdujących się m.in. w muzeach:

Amsterdamu, Hagi, Nowego Jorku, Bostonu, Petersburga, Drezna, Londynu, Berlina, Kolonii, Wiednia,
Monachium i Krakowa.

Rembrandt był także wybitnym grafikiem i rysownikiem, pozostawił ok. 1400 rysunków, 280

akwafort, z których najsłynniejsze to:

1)Trzy drzewa (1643)
2)Ecce Homo (1655)
Najważniejsze wśród płócien Rembrandta to

Lekcjia anatomii doktora Tulpa(1632)
Wymarsz strzelców(1642),
Krajobraz z miłosiernym Samarytaninem(1638),
Wieczerza w Emaus(1648),
Autoportret(1658)
Portret członków cechu sukienników (1662)
Powrót syna marnotrawneg o (1669).

Obrazy Rembrandta cechuje duża głębia i ładunek

emocjonalny, bogactwo kolorów, niezwykle trafna ocena
przestrzeni i światłocienia,można powiedziec że brutalne
odzwierciedla rzeczywistośc. Jego liczne autoportrety
ukazują jego cechy charakteru. Jego rysunki stanowią
arcydzieła pracy nad grą światła i cienia.Charakterystyczne
dla stylu Rembrandta są sceny skąpane w złocistym
świetle. Gra światła i cienia w obrazach o małych
formatach powoduje wielka siłę i oddziaływania na odbiorcę.

Rembrandt był artystą niezależnym, mało podatnym na

wpływy innych, a siła jego inspiracji była bardzo duża.
Wynikało to z panującej religii i warunków społecznych,
które zapoczątkowały zapotrzebowanie na malowidła
odzwierciedlające otaczającą rzeczywistość.