NR 2845
Gatunki mowy
i ich ewolucja
Tom IV
Gatunek
a komunikacja społeczna
pod redakcją
Danuty Ostaszewskiej
przy współudziale
Joanny Przyklenk
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Katowice 2011
Redaktor serii: Językoznawstwo Polonistyczne
Olga Wolińska
Recenzenci
Stanisław Borawski
Władysława Bryła
Redaktor:
Olga Nowak
Projektant okładki i redaktor techniczny:
Małgorzata Pleśniar
Korektor:
Lidia Szumigała
Copyright © 2011 by
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Wszelkie prawa zastrzeżone
ISSN 0208-6336
ISBN 978-83-226-1992-8
(wersja drukowana)
ISBN 978-83-8012-493-6
(wersja elektroniczna)
Wydawca
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
ul. Bankowa 12B, 40-007 Katowice
www.wydawnictwo.us.edu.pl
e-mail: wydawus@us.edu.pl
Wydanie I. Ark. druk. 34,5. Ark. wyd. 42,0.
Papier offset. kl. III, 90 g Cena 50 zł (+ VAT)
Łamanie: Pracownia Składu Komputerowego
Wydawnictwa Uniwersytetu Śląskiego
Druk i oprawa: EXPOL, P. Rybiński, J. Dąbek, Spółka Jawna
ul. Brzeska 4, 87-800 Włocławek
Spis treści
Kszta³towanie siê systemu transferu informacji w formê dyskursów i ga-
tunków zamkniête (Danuta Ostaszewska) .
.
.
.
.
.
.
.
.
9
Część pierwsza
Rozważania teoretyczne
Aleksander Wilkoñ
O gatunkach niemaj¹cych nazwy. Komunikat
.
.
.
.
.
.
.
.
19
Bo¿ena Witosz
Interakcyjny model relacji gatunku i dyskursu w przestrzeni komunika-
cyjnej
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
23
Halina Grzmil-Tylutki
Gatunek jako kategoria spo³ecznojêzykowa .
.
.
.
.
.
.
.
.
33
Maria Wojtak
Osobliwe byty gatunkowe i tekstowe w ich uwik³aniach komunikacyjnych
44
Romuald Cudak
Genologiczne pogranicza i ekwiwalencje .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
57
Aldona Skudrzyk
Rudymenty gatunków
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
67
Jacek Warchala
Gatunek jako zamys³ perswazyjny. Rozwa¿ania nie tylko o reklamie
.
75
Ewa S³awkowa
Miejsce i rola gatunku mowy w komunikacji miêdzykulturowej (perspek-
tywa translatologiczna) .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
86
Część druga
Analizy i interpretacje
Ewa Bi³as-Pleszak, Katarzyna Sujkowska-Sobisz
Strategiczne gry gatunkami — blog i recenzja w witrynach internetowych
perfumerii .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
97
Jerzy Biniewicz
Rodzenie siê polskiego dyskursu naukowego. Pragmatyka, struktura i jê-
zyk traktatu Olbrychta Strumieñskiego O sprawie, sypaniu, wymie-
rzaniu y rybieniu stawów
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
111
Ewa B³achowicz, Jadwiga Lizak
Funkcje pamiêtnika w komunikacji spo³ecznej (rekonesans badawczy) .
123
Stanis³aw Borawski
Dwie XVII-wieczne nowiny. O propagandowym u¿yciu listu prywat-
nego .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
135
Ma³gorzata Dawidziak-K³adoczna
WielofunkcyjnoϾ komentarzy w diariuszach Sejmu Wielkiego
.
.
.
147
Ewa Ficek
Zaczarowana, inspiruj¹ca, pouczaj¹ca... Jaka jest bajka terapeutyczna? .
159
Beata Grochala
Ten sam gatunek w dwóch odmianach — o telewizyjnej i internetowej
relacji sportowej na ¿ywo
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
169
Magdalena Hawrysz
Rozmowy chrystyjañskie Marcina Czechowica jako komunikat kszta³tuj¹-
cy wspólnotê arian
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
181
Maciej Kawka
Internet jako Ÿród³o plotki
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
194
Ma³gorzata Kita
Œmieræ wywiadu? Gatunek w ponowoczesnej Polsce
.
.
.
.
.
.
201
Maria Krauz
Wzorzec strukturalny dedykacji drukowanej a model relacji miêdzy adre-
satem i autorem
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
214
Iwona Loewe
Globalny gatunek w lokalnej ods³onie. Teleecho Ireny Dziedzic .
.
.
231
6
Spis treœci
Ewa Malinowska
Komunikowanie w³adzy ze spo³eczeñstwem .
.
.
.
.
.
.
.
.
241
Anna Matuszewska
Laudacje polskie i niemieckie — podobieñstwa i ró¿nice .
.
.
.
.
251
Ma³gorzata Nowak-Barciñska
Drugie ¿ycie gatunku .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
266
Danuta Ostaszewska
Reporta¿ — wspó³istnienie kodów: werbalnego i ikonicznego (na mate-
riale tekstów w National Geographic Polska)
.
.
.
.
.
.
.
285
Iwona Pa³ucka-Czerniak
Funkcje czasowników pierwszoosobowych w pos³owiach do wspó³czes-
nych polskich publikacji naukowych .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
297
Edyta Pa³uszyñska
Zró¿nicowanie zachowañ komunikacyjnych rozmówców w gatunkowych
realizacjach rozmowy (dyskusja, debata a talk show) .
.
.
.
.
309
Magdalena Pietrzak
„Pozytywnienie” felietonu w drugiej po³owie XIX wieku .
.
.
.
.
321
Romualda Piêtkowa
Dialog w œwiecie tekstów naukowych .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
332
Olga Przybyla
Gatunek listu a kompetencja lingwistyczna i komunikacyjna dzieci upo-
œledzonych umys³owo
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
343
Magdalena Steci¹g
Jak wiele zale¿y od gatunku, czyli obraz ekologa w wiadomoœci i repor-
ta¿u informacyjnym .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
356
Agnieszka Szczaus
Instrukcja jako forma komunikacji (na przyk³adzie Informacyi matema-
tycznej Wojciecha Bystrzonowskiego z 1749 roku) .
.
.
.
.
.
369
Ewa Szkudlarek-Œmiechowicz
Modu³y makrosytuacyjne w radiowej i telewizyjnej debacie publicznej .
383
Wies³awa Troszczyñska-Nakonieczna
Komunikacja pracodawców z pracobiorcami w ofertach pracy
.
.
.
397
Marzanna UŸdzicka
Notatki z wyk³adu w perspektywie komunikacyjnej .
.
.
.
.
.
.
409
Spis treœci
7
Anna Wojciechowska
Protoko³y jako œwiadectwo komunikacji spo³ecznej (rekonesans badaw-
czy) .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
425
Olga Woliñska
Oœwiadczenia i deklaracje w komunikacji spo³ecznej A.D. 2007 .
.
.
439
Katarzyna Wyrwas
Reklama typu homeshopping jako wzorzec dla reklamy wyborczej .
.
446
Miros³awa Ampel-Rudolf
Schemat informacyjny gawêdy szlacheckiej .
.
.
.
.
.
.
.
.
456
W³adys³awa Ksi¹¿ek-Bry³owa
Elementy „nowiniarskie” w wierszach Wac³awa Potockiego .
.
.
.
469
Joanna Przyklenk
Poznawczy aspekt gatunku — o œlepcu, niedowidz¹cym i jednookim (na
przyk³adzie epigramatu i gatunków pokrewnych)
.
.
.
.
.
.
477
Artur Rejter
Przeobra¿enia gatunków literackich w kontekœcie komunikacji spo³ecznej
(na przyk³adzie noweli) .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
493
Teresa Wilkoñ
Genologiczne aspekty poematów Ga³czyñskiego .
.
.
.
.
.
.
.
504
Część trzecia
Panel dyskusyjny
Moderatorzy dyskusji: Maria Wojtak, Zofia Bilut-Homplewicz, Halina Grzmil-Tylutki,
Waldemar Czachur
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
515
8
Spis treœci
Kształtowanie się systemu transferu informacji
w formę dyskursów i gatunków zamknięte
Tom niniejszy jest kolejn¹ — czwart¹ — publikacj¹, która prezentuje doro-
bek katowickich spotkañ, podejmuj¹cych aktualne ci¹gle zagadnienia gatunku.
Referaty wyg³oszone na poprzednich konferencjach, gromadz¹cych uczonych
z najwa¿niejszych oœrodków w Polsce, tak¿e z zagranicy, z³o¿y³y siê na trzy
tomy: T. I: Mowy piêkno wielorakie (Katowice 2000); T. II: Tekst a gatunek
(Katowice 2004); T. III: Gatunek a odmiany funkcjonalne (Katowice 2007).
Tom IV kontynuuje genologiczn¹ tradycjê badañ, tym razem ze szczegól-
nym uwzglêdnieniem zwi¹zków, jakie istniej¹ miêdzy gatunkowym zró¿nico-
waniem uniwersum mowy a formami komunikacji spo³ecznej — dziœ i w daw-
nej Polsce. Podtytu³ czwartej konferencji (i tomu): Gatunek a komunikacja
spo³eczna pozwoli³ jej uczestnikom przedyskutowaæ wiele problemów do-
tycz¹cych kszta³towania siê systemu transferu informacji. Ów transfer wymaga
wielu gruntownych studiów, zw³aszcza jeœli w centrum uwagi pozostaj¹ po-
szczególne okresy rozwoju komunikacji miêdzyludzkiej — od czasów staro-
polszczyzny po komunikacjê wspó³czesn¹, pojmowan¹ jako jeden z g³ównych
wyk³adników nowoczesnej historii, kultury i mentalnoœci.
*
*
*
Artyku³y zgromadzone w tomie zawieraj¹ wiele cennych teoretycznych wnio-
sków i rozwi¹zañ. Badacze odnieœli siê m.in. do wspó³czesnej teorii tekstu, akcen-
tuj¹c z³o¿onoœæ i wieloaspektowoœæ ocen formu³owanych w badaniach nad tek-
stem. Podkreœlano, ¿e w ogl¹dzie historycznie zmiennego sposobu profilowania
tego obiektu w centrum zainteresowania pozostaj¹ wspó³czeœnie dwa nadrzêdne
modele: gatunek oraz dyskurs — kategorie wa¿ne dla teoretycznych ustaleñ.
Pojêcie dyskursu i zagadnienie miejsca tekstu w tej przestrzeni epistemolo-
giczno-metodologicznej znalaz³y odzwierciedlenie w szerszym wymiarze —
jako prezentacja stanowisk badawczych zwi¹zanych z rozumieniem tych kate-
gorii w genologii polskiej, francuskiej, niemieckiej i anglosaskiej.
Obiektem zainteresowañ badaczy genologów pozostawa³o równie¿ zagad-
nienie komunikacji jako szeroko pojêtej transmisji informacji i jej gatunkowych
„wcieleñ”. I tak, spostrze¿enia na temat przeobra¿eñ kompetencji komunikacyj-
nej, wpisane w szersze, wieloaspektowe rozwa¿ania na temat zmian kulturo-
wych we wspó³czesnym spo³eczeñstwie, ³¹czono z rozwojem narzêdzi komu-
nikacji — mass mediów, zw³aszcza Internetu. Obserwacja innorodnych
stylistycznie formu³ jêzykowych w wypowiedziach najm³odszego pokolenia
Polaków nie tylko ka¿e w zjawisku tym widzieæ akcydentalny wp³yw jêzyka
mediów, ale wymaga równie¿ potraktowania tego zagadnienia jako sygna³u
obecnoœci ró¿nych gatunków / dyskursów w œwiadomoœci wspó³czesnych u¿yt-
kowników jêzyka. Tak sformu³owane wnioski upowa¿ni³y do postawienia pyta-
nia o rudymenty gatunkowej œwiadomoœci.
W rozwa¿aniach uwzglêdniaj¹cych ró¿norodnoœæ typów komunikacji spo-
³ecznej, wpisuj¹cych siê w najnowsz¹ sferê kulturowych przemian, badacze
podnosili problematykê œwiadomoœci gatunkowej, wi¹¿¹c j¹ z zagadnieniem ga-
tunków nowych, czêsto nie do koñca rozpoznanych, które — z jednej strony —
jako byty innowacyjne istniej¹ in potentia, bez nazwy i bez opisu czy te¿ —
z drugiej strony — akcentuj¹ wspó³czesn¹ transgresjê norm ró¿nych gatunków,
co znajduje uzasadnienie m.in. w kierunkach genologicznych otwaræ literatury.
Na marginesie rozwa¿añ o gatunkach wspó³czesnej reklamy, akcentowano
równie¿ problematykê zasadnoœci teorii gatunków. Uzasadnieniem s¹ takie cha-
rakterystyki gatunku, jak jego rozmytoœæ, brak granic ostro dyferencjuj¹cych
poszczególne gatunki i ogólnie ich polimorficznoœæ. W¹tpliwoœci budz¹ zw³asz-
cza gatunki nieliterackie — mówione.
Inny obszar zwi¹zków miêdzy gatunkiem a komunikacj¹ spo³eczn¹ odzwier-
ciedlaj¹ obserwacje gatunków, które postrzegane s¹ jako formy osobliwe — in-
teresuj¹co przedstawia siê interpretacja gatunku w formie kolekcji — sk³adaj¹-
cego siê wprawdzie z ró¿norodnych gatunków, ale trwale ze sob¹ wspó³wystê-
puj¹cych i maj¹cych kompozycyjne (strukturalne) zwieñczenie. Te wyk³adniki
pozwoli³y zaklasyfikowaæ kolekcjê do odrêbnego bytu gatunkowego.
Rozwa¿ania teoretyczne zamkniête zosta³y uwagami na temat przydatnoœci
nauki o gatunkach w praktyce translatologicznej.
*
*
*
W tomie znalaz³y siê równie¿ rezultaty szczegó³owych opracowañ wielu ga-
tunków, reprezentuj¹cych poszczególne odmiany dyskursu. Badania dotyczy³y
10
Kszta³towanie siê systemu transferu...
— z jednej strony — gatunków u¿ytkowych (odmiana naukowa, religijna, kan-
celaryjno-urzêdowa, publicystyczna, masowa, potoczna), z drugiej — artystycz-
nych. Badano zarówno gatunki wspó³czesne, jak i reprezentuj¹ce epoki dawne.
W wielu artyku³ach zaprezentowane zosta³y rezultaty badañ nad ewolucj¹ ga-
tunków.
Problematyka gatunków naukowych koncentrowa³a siê m.in. na takich za-
gadnieniach, jak: dialogowy charakter tekstu naukowego, problematyka tekstu
jeszcze nierozpoznanego typologicznie, jakim jest notatka z wyk³adu, analiza
pocz¹tkowych etapów kszta³towania siê gatunku naukowego w œwietle jego
dyskursywnych kwalifikacji. To pozwoli³o spojrzeæ na analizowany gatunek jak
na dynamiczny obiekt, zorganizowany tak, by móg³ wype³niaæ komunikacyjne
zadania adekwatnie do etapu rozwoju cywilizacji.
Czêœæ artyku³ów poœwiêcona zosta³a komunikatom reprezentuj¹cym odmia-
nê kancelaryjno-urzêdow¹. Badacze opisuj¹ gatunki najnowsze, takie jak: usta-
wa lustracyjna, deklaracje podatkowe, wspó³czesna oferta pracy. Przedstawiono
ich gatunkowe wyznaczniki na tle pozajêzykowych kontekstów, w jakich teksty
pojawiaj¹ siê i funkcjonuj¹. Pokazano model strukturalny i jego sytuacyjne
przeobra¿enia, o których decyduje przede wszystkim sytuacja komunikacyjna,
np. czêste zmiany na rynku pracy. Zwrócono uwagê na inn¹ funkcjê konteksto-
wych (spo³ecznych) uwarunkowañ, które — jak w przypadku protoko³u — wa-
runkuj¹ wysoki stopieñ konwencjonalizacji zachowañ jêzykowych.
Stanowisko diachronii odzwierciedlaj¹ m.in. analizy dyskursu prawnoustro-
jowego. Badacze obserwuj¹ — z jednej strony — gatunek w aspekcie jego
ewolucji, jak w przypadku polskiej konstytucji, gdzie odnotowuje siê zmien-
noœæ relacji nadawczo-odbiorczych w badanych tekstach, a tak¿e ustala strate-
gie dyskursywne realizuj¹ce siê w poszczególnych etapach rozwoju spo³e-
czeñstwa polskiego, przyjmuj¹c jako nadrzêdny czynnik obserwacjê zmian
w komunikowaniu siê w³adzy ze spo³eczeñstwem. Konstatacja — z drugiej
strony — dotyczy specyfiki gatunku historycznego, jak w odniesieniu do dia-
riusza sejmowego (rejestruj¹cego obrady sejmu w latach 1788—1789), prezen-
tuj¹cego siê jako gatunek heterogeniczny, zbudowany z wielu tekstów pozo-
staj¹cych ze sob¹ w ró¿norakich korelacjach. Propozycje wspó³czesnej
genologii pozwoli³y omówiæ ich funkcjê oraz miejsce w diariuszu — obserwa-
cja i analiza da³y podstawê typologii badanych tekstów. Odwo³ania do
wspó³czesnej genologii pozwoli³y zaprezentowaæ w sposób wieloaspektowy
tak¿e inny gatunek — badaniami objêta zosta³a w tym przypadku p³aszczyzna
strukturalna, pragmatyczna, poznawcza i stylistyczna XVIII-wiecznych tekstów
instrukcji z ró¿nych dziedzin nauki, zamieszczonych w encyklopedii z 1749
roku.
Wielu autorów tomu podnosi problematykê przeobra¿eñ gatunków praso-
wych i medialnych. Obserwacj¹ objêto ró¿ne gatunki, prezentuj¹c rozmaite
Kszta³towanie siê systemu transferu...
11
podejœcia badawcze. Rzadziej obiektem zainteresowañ by³y teksty historyczne,
czêœciej natomiast badacze koncentrowali uwagê na wspó³czesnym dyskursie
medialnym, œciœle warunkuj¹c jego rozwój i przemiany kontekstem funkcjono-
wania. Tak jest m.in. z felietonem pozytywistycznym (poddanym ogl¹dowi
zarówno w planie treœci, jak i formy), którego rozwój motywuje przede
wszystkim postawa felietonisty — nie tylko jego œwiatopogl¹d, ale równie¿
zrozumienie potrzeb spo³ecznych. To idea upowszechnienia hase³ pozytywi-
stycznych mia³a wp³yw na „pozytywnienie” felietonu. Z kolei problematykê
z zakresu wspó³czesnej publicystyki ujawnia m.in. opis wzajemnych zale¿-
noœci obrazu i s³owa w reporta¿ach zamieszczonych w magazynie „Nationale
Geographic Polska”. Na tym etapie rozwoju gatunku wa¿n¹ funkcjê pe³ni
fotografia, która wspó³uczestniczy w budowaniu ikonosfery tej odmiany re-
porta¿u.
W kilku publikacjach podejmowana jest problematyka dyskursu medialnego
zogniskowana wokó³ rozwa¿añ na temat struktury i funkcjonowania najnow-
szych gatunków, emitowanych za pomoc¹ elektronicznych œrodków przekazu.
I tak, obserwacje pewnej odmiany wywiadu telewizyjnego pozwoli³y sfor-
mu³owaæ myœl, ¿e w przestrzeni nowoczesnej komunikacji spo³ecznej konstela-
cja gatunków nie zmienia siê tak bardzo, jak style tekstów. Inne badania roz-
wia³y w¹tpliwoœci sformu³owane w konwencji postmodernistycznej „metafory
œmierci” gatunków. Tu obserwacja dzisiejszej przestrzeni medialnej — wsparta
odniesieniami do wspó³czesnej komunikacyjnej przestrzeni wirtualnej — po-
zwoli³a sformu³owaæ konkluzjê o trwa³oœci gatunku wywiadu, a jednoczeœnie
odnotowaæ zmiany bêd¹ce wynikiem nieuchronnego procesu, tak jak nieuchron-
nie zmieni³ siê w czasach ostatnich kontekst funkcjonowania tego gatunku.
Zjawisko debaty publicznej potraktowane zosta³o jako ca³oœciowo ujête ko-
munikaty, zorganizowane w formie audycji. Ze wzglêdu na medium wyró¿nio-
no dwie odmiany tego komunikatu — audycjê radiow¹ i audycjê telewizyjn¹.
W artykule zwrócono uwagê na podobieñstwa i ró¿nice kompozycji, opisuj¹c
segmenty (modu³y) tekstów — emitowanych zarówno przez medium radiowe,
jak i przez medium telewizyjne. Podjêto tak¿e problematykê zró¿nicowania za-
chowañ komunikacyjnych we wspó³czesnych gatunkach reprezentuj¹cych dwie
przeciwstawne konwencje: dyskurs / debata — talk show. Analiz¹ objêta zo-
sta³a struktura komunikatów — przede wszystkim sygna³y inicjalne ramy tek-
stów. Pozosta³e elementy gatunku potraktowano jedynie pomocniczo.
Jeszcze innej problematyce poœwiêcony zosta³ artyku³, w którym œledzi siê
potencja³ kognitywny dwu gatunków reprezentuj¹cych dyskurs medialny: wia-
domoœci i reporta¿u informacyjnego. W charakterystyce konkretnych aspektów
obu gatunków (uwzglêdniono aspekt strukturalny, stylistyczny, pragmatyczny
i kognitywny) wziêto pod uwagê jedynie cechy typowe, one bowiem w sposób
wyrazisty wyznaczaj¹ kierunek projektowania rzeczywistoœci (zarówno w nar-
racji obiektywnej, jak i jednostkowej).
12
Kszta³towanie siê systemu transferu...
Kolejny artyku³ dotyczy udzia³u gatunku reklamy w sprzeda¿y telewizyjnej,
przede wszystkim kontekstowych (telezakupy) uwarunkowañ tego typu wypo-
wiedzi oraz ich wp³ywu na organizacjê kompozycji.
Najnowszy etap rozwoju komunikacji reprezentuj¹ gatunki internetowe.
Z przedstawionych badañ wynika, ¿e ich specyfikê wyznaczaj¹ równie¿ — na
skutek braku kontaktu face to face — gry gatunkiem, a nie tylko s³owem. Ten
zakres problematyki odzwierciedla te¿ artyku³ podejmuj¹cy opis s³abo jeszcze
rozpoznanego przez genologiê gatunku plotki internetowej. Podkreœleniu specy-
fiki i ustaleniu cech gatunkowych tego przekazu towarzyszy konstatacja, ¿e
najwa¿niejszym wyznacznikiem plotki internetowej — jak ka¿dej plotki — jest
jej wariantywnoœæ, zarówno formalna, jak i treœciowa.
Podobne konstatacje niesie artyku³, w którym rozwa¿a siê problem odmian
tego samego gatunku — relacji sportowej, zró¿nicowanego jedynie ze wzglêdu
na medium: przekaz telewizyjny i internetowy. Z analizy wynika, ¿e medium
wymusza zmianê sposobu relacjonowania wydarzeñ, ale zasadniczy kszta³t tek-
stu zostaje zachowany. Jest to zatem ten sam gatunek w dwu odmianach.
Spoœród innych gatunków u¿ytkowych w tomie omówiono:
— zagadnienie listu — poœwiêcone s¹ mu dwa artyku³y: jeden dotyczy proble-
mu zachowania cech gatunkowoœci w komunikacji (formu³owanie tekstów)
dzieci w ró¿nym stopniu upoœledzonych umys³owo, z kolei drugi nie tylko
wprowadza do obiegu naukowego dwa XVII-wieczne listy, ale te¿ — co
jest szczególnie cenne — zawiera sugestie odnoœnie do idei poznawczej,
argumentuj¹cej ów zabieg; w artykule okreœla siê, w jaki sposób ta forma
przekazu, w istocie prywatna, spe³nia niezwykle wa¿ne cele pragmatyczne
i perswazyjne; zawarte w listach meldunki wojenne i dyplomatyczne dziêki
mo¿liwoœciom szerokiego kolporta¿u listów (ich powielanie i rozsy³anie)
mia³y bowiem szanse uwiarygodnionej (gwarantowa³y to listy prywatne)
i skutecznej realizacji;
— religijny traktat i jêzykowe dzia³ania komunikacyjne s³u¿¹ce budowaniu
oraz umacnianiu wiêzi w XVI-wiecznej wspólnocie wyznaniowej (arian),
wyekscerpowane na podstawie tego¿ konkretnego dokumentu; tekst ów po-
s³u¿y³ jako szeroki kontekst argumentuj¹cy istotê i zasadnoœæ owych wiêzi;
— retoryczny gatunek laudacji, „osadzony” w dwu wspó³czesnych kulturach:
polskiej i niemieckiej; artyku³ jest prób¹ nie tylko prezentacji wzorca gatun-
kowego, ale tak¿e odpowiedzi na pytanie: czy jest to ten sam gatunek, czy
te¿ dwa odrêbne sposoby komunikowania? — odpowiedzi dostarczy³y ty-
powe sytuacje u¿ycia mowy pochwalnej w obu kulturach; analiza elemen-
tów kompozycji, stylu, eksponowanych w tekstach wartoœci pozwoli³a na
konkluzjê, ¿e gatunek ten jest obecny w skonwencjonalizowanej postaci
w œwiadomoœci obu kultur jako œwiadectwo wspólnych grecko-³aciñskich
korzeni; mówiæ zatem trzeba o internacjonalizacji gatunków poprzez ³ama-
nie granic jêzykowych, narodowych, kulturowych;
Kszta³towanie siê systemu transferu...
13
— problematykê „drugiego ¿ycia” gatunku, czyli sekundarnej, niestandardowej
realizacji wzorca gatunkowego, jak w przypadku analizowanego w artykule
u¿ycia gatunku zawiadomienia pocztowego (awizo) w nowej roli tekstu re-
klamy; celem artyku³u jest ocena wtórnego zastosowania wzorca z perspek-
tywy komunikacyjnej oraz ocena skutecznoœci takich dzia³añ.
W tomie znajduje siê równie¿ kilka artyku³ów poœwiêconych problematyce
gatunków artystycznych. Badacze zaprezentowali rezultaty obserwacji zarówno
tekstów wspó³czesnych, jak i tekstów historycznych. W odwo³aniu do twórczo-
œci artystycznej:
— podjêta zosta³a problematyka relacji, jaka istnieje miêdzy gatunkiem a spo-
sobem widzenia œwiata;
— zaprezentowano charakterystykê konkretnych gatunków, do których nale¿y
m.in. bajka terapeutyczna; usytuowanie tego gatunku w obszarze dyskursu
ekspertyzy pozwoli³o sformu³owaæ konkluzjê, ¿e wypowiedŸ spe³nia
wszystkie warunki gatunkowoœci, przy szczególnie uprzywilejowanej po-
zycji odbiorcy, który staje siê niejako przyczyn¹ sprawcz¹ oraz punktem
odniesienia wszystkich w³aœciwoœci tekstu: formalno-jêzykowych, seman-
tycznych, pragmatycznych, poznawczych i œwiatopogl¹dowych;
— omówiono organizacjê gatunkow¹, m.in. gawêdy szlacheckiej — propozycja
analizy obejmuje schemat informacyjny tego gatunku; przedstawione zo-
sta³y typy tematów, obraz œwiata; sposoby hierarchizacji wyodrêbnionych
elementów oraz ich organizacja;
— zwrócono uwagê na pewne aspekty gatunkowe, w tym przypadku pamiêtni-
ka, jako odpowiedŸ na postawione pytanie o to, czy pamiêtnik — gatunek
paraliteracki — mo¿e byæ przydatny w komunikacji spo³ecznej; przyjêty
kierunek pragmalingwistycznej analizy pozwoli³ zaakcentowaæ te genolo-
giczne kwalifikacje, które ujmuj¹ pamiêtnik jako znak kultury okreœlonego
etapu jej rozwoju.
Zajêto siê tak¿e problemami dyskursu artystycznego ujmowanego w per-
spektywie historycznogenologicznej. Zamieszczone uwagi dotycz¹ okreœlonych
wyznaczników wzorca gatunkowego, w tym przypadku noweli. Taka perspekty-
wa ogl¹du pozwoli³a spojrzeæ na nowelê jako gatunek usytuowany w szerokim
kontekœcie komunikacji spo³ecznej, odzwierciedlaj¹cy zwi¹zki z innymi forma-
mi, które gatunek noweli wspó³kszta³towa³y — ró¿nie w zale¿noœci od okresu
ewolucji.
Badaczy interesowa³o nadto kszta³towanie jêzykowego obrazu œwiata, który
zak³ada³a poetyka staropolskich tekstów. W szczegó³ach relacje te przebadane
zosta³y na przyk³adzie XVII-wiecznych gatunków epigramatycznych. W polu
obserwacji znalaz³a siê tak¿e ewolucja gatunku dedykacji.
Perspektywa historycznojêzykowa upowa¿ni³a do obserwacji konkretnych
utworów pisarzy, wa¿nych z genologicznego punktu widzenia. W tym przypad-
14
Kszta³towanie siê systemu transferu...
ku zanalizowano teksty Wac³awa Potockiego, maj¹ce charakter „nowinkarski”.
Opisano je, podkreœlaj¹c fakt, i¿ w³asnej, niebanalnej wizji prezentowanych
wydarzeñ politycznych i wojennych towarzyszy tu oryginalna kreatywnoœæ
gatunkowa pisarza — niektóre utwory nawi¹zuj¹ bezpoœrednio do gatunku
nowina.
*
*
*
Publikacje zamieszczone w niniejszym tomie wzbogaca forma dyskusji pa-
nelowej. Dyskusja zamierzona zosta³a jako próba bilansuj¹cej charakterystyki
badañ tekstologicznych trzech oœrodków: polskiego, niemieckiego i francu-
skiego.
*
*
*
Podkreœliæ wypada — reasumuj¹c — i¿ konferencja wnios³a do poznania
zagadnieñ genologicznych nie tylko istotne ustalenia teoretyczne, ale równie¿
empiryczne dane, które potwierdzaj¹ s³usznoœæ hipotez interpretacyjnych oraz
akceptowanych za³o¿eñ metodologicznych — w tym tomie w pe³ni realizu-
j¹cych podstawowe za³o¿enie: zwi¹zek, jaki istnieje miêdzy gatunkiem a komu-
nikacj¹ spo³eczn¹. W szczegó³ach zaakcentowanych zosta³o kilka zagadnieñ:
— komunikacja jako szeroko pojêta transmisja informacji i jej gatunkowa
„werbalizacja” — a¿ do wspó³czesnej transgresji norm ró¿nych gatunków;
— komunikowanie jako kszta³towanie okreœlonej wspólnoty obejmuj¹cej sze-
roki kontekst: ludzie (nadawcy i odbiorcy), instytucje, œrodki przekazu;
— spoœród elementów tworz¹cych kontekst kognitywistyczny te kategorie, któ-
re „buduj¹” to¿samoœæ i odmiennoœæ wiedzy interlokutorów;
— schematy poznawcze le¿¹ce u podstaw podmiotowego interpretowania œwia-
ta i wyra¿ania ocen w poszczególnych typach gatunkowych.
W aspekcie diachronicznym podniesione zosta³o interesuj¹ce zagadnienie:
W jaki sposób ró¿ne gatunki „reagowa³y” na wyobra¿enia wytwarzane w ci¹gu
dziejów przez ró¿ne grupy spo³eczne, ró¿ne narody, ró¿ne wspólnoty religijne
— a¿ po wypowiedzi bliskie wspó³czesnej propagandzie.
Danuta Ostaszewska
Kszta³towanie siê systemu transferu...
15