Urszula i Radoslaw Lemanscy

Moja Wyspa Marzen

ˉ

ˉ

∕

˘

ˉ ˉ

Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragment

pełnej wersji całej publikacji.

Aby przeczytać ten tytuł w pełnej wersji

kliknij tutaj

.

Niniejsza publikacja może być kopiowana, oraz dowolnie
rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przez
NetPress Digital Sp. z o.o., operatora

sklepu na którym można

nabyć niniejszy tytuł w pełnej wersji

. Zabronione są

jakiekolwiek zmiany w zawartości publikacji bez pisemnej zgody
NetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania się jej
od-sprzedaży, zgodnie z

regulaminem serwisu

.

Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepie

internetowym

Kultura.IN

.

Moja Wyspa Marzen

ˉ

Urszula i Radoslaw Lemanscy

Moja Wyspa Marzen

ˉ

ˉ

∕

4

Opracowanie ca o ci: Wydawnictwo Drzewo Laurowe

Copyright© by „Drzewo Laurowe”, Zielona Góra 2011

Wszelkie prawa zastrze one. Zabronione jest powielanie

i rozpowszechnianie za pomocą dowolnych rodków, w tym

kopiowanie, reprodukcja czy odczyt jakiegokolwiek fragmentu

tej ksią ki na wszelkich polach eksploatacji bez pisemnej zgody

posiadacza praw autorskich.

All rights reserved, including the right of reproduction in whole

or part in any form.

e-book Wydanie II

Zielona Góra 2011

ISBN: 978-83-62468-19-5

Wydawnictwo Drzewo Laurowe

Zielona Góra

Księgarnia Internetowa Skryby

e-mail: [e-mail]

www.skryby.pl

5

Dla Oskara, Dawida

Kuby i Pawla

∕

7

S

iedzia em i patrzy em na Pana Po. Sta na szczycie

wzgórza i wpatrywa się w przestrze . Wiedzia

-

em, e robi tak od lat, prawie codziennie. Pomy la em,

e w ten sposób się modli, więc mu nie przeszkadza em.

Sta bez ruchu, wpatrzony w bezkresną dal oceanu, chy

-

ba na s o ce, które w a nie dotknę o horyzontu. Rozpo

-

star d onie i  trwa tak chwilę, potem odwróci się do

mnie.

Teraz podziękuję Bogu i po egnamy s o ce, nasze

-

go brata.

Dobrze odpowiedzia em, choć nie wiedzia em,

w jaki sposób mamy to zrobić, ani dlaczego niby s o ce

ma być moim bratem.

Pan Po wzniós d onie w górę. S ysza em, jak oddycha

przez nos. Potem kilka razy opuszcza i wznosi ręce ko

-

listymi ruchami, jakby by ptakiem. Mimowolnie parsk

-

ną em na tą my l, ale zaraz spowa nia em, bo Pan Po

skiną , bym podszed bli ej.

Chcę ci pokazać, jak się to robi.

Wsta em i podszed em zaciekawiony. Staną em obok

niego i próbowa em go na ladować. S o ce powoli cho

-

wa o się za ocean. Powietrze by o rze kie, ju niegorące.

Lekki wiaterek agodnie mnie ko ysa , gdy to wznosi em,

to zni a em ramiona. Nie powiem, by o przyjemnie.

8

Widzisz, czasem my te mo emy się poczuć jak

ptaki, rado ni i  wolni. Wystarczy e wzniesiemy ręce

i podziękujemy za to, co przynosi nam kolejny dzie . Ja

dziękuję za s o ce, które przynosi nam wiat o, ciep o

i  yciodajną energię, po prostu za to, e jest powiedzia

Pan Po, a ja to samo powtórzy em w my lach. S o ce

nie tylko nas ogrzewa i  roz wietla ciemno ć. Nape nia

te energią, podobnie jak ziemia i  wiatr, podobnie jak

ocean kontynuowa . Jest jak marzenia. Jasne gdy

wieci, lub ciemne, gdy jest schowane g ęboko i zasnute

szarymi chmurami. Je li twoje my li są jasne i szczere,

to są jak s o ce. Lecą jak ptaki i ogarniają ziemię swymi

promieniami. Te marzenia prędzej czy pó niej się spe

-

nią, wykie kują jak piękna ro lina. Ale je li są ciemne

i  nieszczere zawsze pozostaną w  ukryciu. Spójrz na

s o ce i pomy l o tym przez chwilę pomy l o jakim

marzeniu.

My la em. Sta em i  patrzy em w  dal. Stada ró nych

ptaków i  bia e, spienione grzywy oceanu. Z oty piasek

pla y i samotna ód na horyzoncie. Chyba w a nie wte

-

dy po raz pierwszy tak naprawdę poczu em piękno, a ra

-

czej zrozumia em, czym jest, co oznacza to uczucie, które

trudno opisać. Po kolei przywo ywa em w my li ró ne

marzenia: rower, komputer, telewizor, a mo e spotkanie

z  kolegami Po kolei wszystkie my li gdzie znika y.

Przestawa y być tak wa ne. Rower nie jest przecie mi

tak bardzo potrzebny. Komputer mo e czasem by się

przyda , eby w co pograć, ale na razie za nim a tak

bardzo nie tęsknię. Mo e telewizja? Ale tu odbiera same

nudy, chyba, e ma się w asny talerz, ale mama i tak się

na to nie zgodzi, a poza tym tak wiele się tu dzieje, wię

-

cej, ni się spodziewa em prawdę mówiąc my la em, e

Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragment

pełnej wersji całej publikacji.

Aby przeczytać ten tytuł w pełnej wersji

kliknij tutaj

.

Niniejsza publikacja może być kopiowana, oraz dowolnie
rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przez
NetPress Digital Sp. z o.o., operatora

sklepu na którym można

nabyć niniejszy tytuł w pełnej wersji

. Zabronione są

jakiekolwiek zmiany w zawartości publikacji bez pisemnej zgody
NetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania się jej
od-sprzedaży, zgodnie z

regulaminem serwisu

.

Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepie

internetowym

Kultura.IN

.