MAJA BŁASZCZYSZYN - DIETA ŻYCIA  
- CZTERY PORY ROKU WIOSNA to chyba najtrudniejsza pora roku dla zwolenników Diety Diamondów. 
Przechowywane przez całą zimę warzywa korzeniowe i jabłka są już niesmaczne i mało wartościowe. Wyhodowane w 
szklarniach nowalijki - bardzo drogie i przesycone chemią. Co jeść, jeśli w myśl zaleceń Diamondów, nasze 
pożywienie powinno zawierać 70 procent produktów naturalnych nieprzetworzonych - owoców i warzyw. Są co 
prawda importowane owoce - cytrusy, banany - i część osób na pewno z nich korzysta. Inni hołdują zasadzie, że należy 
jeść wyłącznie produkty miejscowe, wyhodowane w promieniu 100 km od miejsca zamieszkania. No cóż, DIETA 
ŻYCIA, jak to wielokrotnie podkreślałam, nie jest reżimem, przymusem, więzieniem. Możemy od niej odstępować i 
ponownie powracać - jak synowie marnotrawni. Nic się nie stanie jeśli co jakiś czas, na dłuższe lub krótsze okresy 
wrócimy do dawnego tradycyjnego sposobu odżywiania. Mamy przy okazji możliwość porównania samopoczucia 
"diamondowego" i tradycyjnego. W dalszym ciągu otrzymuję setki listów, zdecydowana większość osób przekazuje 
swoje dobre doświadczenia ze stosowania diety. Odnoszą skutek moje apele o swobodne i indywidualne podejście do 
zasad. Jeszcze raz powtarzam: KAŻDY CZŁOWIEK JEST INNY, i każdy organizm ma inne potrzeby. Trzeba brać 
pod uwagę aktualny stan zdrowia, przyzwyczajenia, tryb życia, możliwości finansowe i inne. Każdy powinien stworzyć 
sobie swoją własną DIETÉ ŻYCIA w oparciu o zasady, swoje potrzeby, kierując się intuicją sterowaną zdrowym 
rozsądkiem. Biorąc pod uwagę bardzo liberalne i swobodne podejście do teorii Diamondów, dziwią mnie nieco zajadłe, 
pełne pasji ataki nazywające ją "niebezpieczną dietą", określenia typu "włos jeży się na głowie" i temu podobne. Piszę 
o tym szerzej w STYLU ŻYCIA, ale nie zaszkodzi przypomnieć, że zawsze powinno być miejsce na różne systemy, 
teorie i poglądy. Jeśli komuś sposób życia według Diamondów nie odpowiada lub szkodzi - po prostu przestaje go 
stosować. Zastanawiam się dlaczego osoby krytykujące "w czambuł" DIETÉ ŻYCIA nie spróbują znaleŽć zbieżności i 
punktów gdzie jesteśmy zgodni. Czyżby nie przyznawali mi racji, gdy walczę o zwiększenie spożycia świeżych 
owoców, warzyw, bogactwo naturalnych produktów i przypraw ziołowych, ograniczenie tłuszczów zwierzęcych, 
odrzucenie nadmiaru sztucznie barwionych i aromatyzowanych słodyczy i napojów? Przecież jest to właśnie w zgodzie 
z racjonalnym żywieniem! Diamondowie również spotykają się w swoim kraju z zajadłą krytyką. Głównie ze strony 
profesjonalistów - zawistnych i zazdrosnych, skostniałych w swoich przestarzałych poglądach oraz producentów tych 
wszystkich przetworzonych cudów cywilizacji, dzięki którym jesteśmy "coraz zdrowsi i silniejsi, nie chorujemy i 
mamy coraz więcej energii" (?!). Zarzuca mi się, że propaguję niejedzenie mięsa i mleka oraz jego przetworów. A to 
nie tak! DIETA ŻYCIA to nie dieta wegetariańska, makrobiotyczna lub wegańska, aczkolwiek jest ich bliską kuzynką i 
w tym kierunku się skłania. Dlaczego zatem właśnie ona jest tak zajadle krytykowana, mimo że nie jest tak radykalna i 
rygorystyczna, jak wymienione powyżej? No cóż - polskie piekło! Jeśli coś jest popularne należy skrytykować, ale to 
mało - bo krytyka jest często pożyteczna i twórcza, a więc opluć, zdyskredytować i zniszczyć. Na szczęście DIETA 
ŻYCIA nie potrzebuje obrony, ona broni się sama. Broni się przez swoją skuteczność, udowodnioną na tysiącach 
przykładów. Wydawca prosił mnie o podjęcie drobiazgowej polemiki z zarzutami. Między innymi o ustosunkowanie 
się w DIECIE ŻYCIA - Wiosna do dwóch bardzo obszernych listów dr farm. Edwarda Wawrzyniaka z Gdańska. Z 
kilkoma uwagami Pana doktora zgadzam się. Między innymi słuszne jest ostrzeżenie przed nadmiernym spożywaniem 
szpinaku, zawierającego kwas szczawiowy. Jest to niewskazane, szczególnie dla osób mających tendencję do kamicy 
nerkowej - szczawianowej. DIETA ŻYCIA, poza podaniem paru przepisów, nie zachęca specjalnie do jego 
spożywania. Do uwag dotyczących mleka nie będę się ustosunkowywać. W DIECIE ŻYCIA napisałam, że 
"spożywanie produktów mlecznych jest podobnie kontrowersyjne jak jedzenie mięsa". Są to poglądy Diamondów 
którym częściowo przyznaję rację. Sama zresztą piję od czasu do czasu mleko i jem ser. Jeśli ktoś lubi mleko, nic go 
nie przekona, aby przestał je pić. Czy tomy napisane na temat szkodliwości palenia papierosów są w stanie przekonać 
nałogowców? Ja poza tym nie nakłaniam do odrzucenia mleka i mięsa, lecz do zaprzestania NADMIERNEGO ich 
spożywania. To samo dotyczy pieczywa, słodyczy, tłuszczów zwierzęcych. Są ludzie, dla których przyjemnością i 
pasją jest wynajdywanie nieścisłości, błędów, potknięć w tym co ktoś inny napisał. Zastanawiam się wtedy zawsze, 
dlaczego oni sami nie piszą książek, jeśli tak dobrze wszystko wiedzą. Oczywiście wskazówki dr Edwarda 
Wawrzyniaka są cenne i wezmę je pod uwagę przygotowując dalsze publikacje. Pisząc książkę, zwłaszcza po raz 
pierwszy w życiu, popełnia się błędy. Jestem wdzięczna wszystkim, którzy pomagają mi je korygować. Na łamach 
pisma "Skandale" i miesięcznika "Nie z tej ziemi" zaatakowana zostałam przez czytelniczkę z Pudliszek - technologa 
żywienia. Pisze między innymi: "Uważam, że DIETA ŻYCIA oparta na Diecie Diamondów to "piramidalna bzdura". 
Szkoda, że Pani Błaszczyszyn nie wie, że wszystkie owoce, soczki i surówki są bardzo wychładzające, wyziębiające... 
czynią wiele złego w organiŽmie. Rano wychładza pani organizm soczkami, a w południe serwuje pani np. "zupę 
żniwiarzy", którą powinien jeść raczej Sybirak. Ta nasza wspaniała kuchnia z naszymi wspaniałymi zupami 
jarzynowymi, kapuśniakami, grochówkami, fasolówkami, barszczami, to jedyny sposób na przeżycie, na zdrowie - 
nasze polskie zdrowie". I dalej: "Biorąc pod uwagę naszą polską rzeczywistość (wzrost zachorowań u dzieci, 
młodzieży, dorosłych), sytuacja jest następująca: jesteśmy w dzieciństwie i wieku młodzieńczym bardzo wychładzani, 
a w dorosłym życiu dogrzewamy się (?) właśnie paląc papierosy, pijąc alkohol, jedząc tłustą wieprzowinę. ...dieta 

Diamondów jest najbardziej groŽna dla naszego społeczeństwa. Jest nowym stylem kolorowego zachodniego życia, 
bogatego w gotowe soczki, surówki, sałatki, owoce najróżniejszego asortymentu" itd. Nie przytoczę wszystkich 
zarzutów, bo niektóre są absolutnie zgodne z moimi poglądami. Czyżby Pani Anna Ciesielska z Pudliszek nie czytała 
książki? Ja przecież też walczę z gotowymi soczkami, które uważam za bardzo szkodliwe, nie namawiam, a wprost 
przeciwnie, do jedzenia słodyczy, nadmiernego spożycia mleka, czosnku i cebuli, krytykuję przejadanie się, odradzam 
jedzenie konserw, wędlin i wszelkich potraw ze środkami konserwującymi, aromatyzującymi, barwnikami, itp. A więc 
gdzie u naszej Czytelniczki ta równowaga psychiczno - duchowa? Ton wypowiedzi był raczej ostry, napastliwy, pełen 
zawiści. Jeszcze raz do znudzenia powtarzam! Propozycja DIETY ŻYCIA to jedna z wielu jakie są na naszym rynku 
księgarskim, poza makrobiotyką, kuchnią chińską, wegetarianizmem, dietą dr Kwaśniewskiego (mięso i tłuszcze 
zwierzęce w dużych ilościach), dietami cud i wielu innymi. Propozycja to nie nakaz odżywiania się tak i tylko tak! 
Każdy ma chyba dość zdrowego rozsądku aby wybrać sobie to co mu najbardziej odpowiada lub na przykład 
pomieszać niektóre zasady i stworzyć własny, indywidualny system. Ponieważ Dieta Diamondów jest niezwykle 
popularna na Zachodzie - z fanami jej spotkałam się we Francji Anglii i krajach Skandynawskich (jakoś nie narzekają 
na "wyziębianie organizmu") - uważam że przedstawienie złagodzonej, dostosowanej do polskich warunków wersji jest 
lepsze niż żywe, dokładne tłumaczenie pasujące bardziej do słonecznej Kalifornii. A oto fragment listu ilustrujący 
wpływ Diety Diamondów na "wyziębianie organizmu". Piszą Marianna, Ryszard, Agnieszka i Emilka z Żydowa koło 
Gniezna: "Książkę DIETA ŻYCIA kupiłam po dłuższym poszukiwaniu w połowie sierpnia. Mam dwie prawie już 
dorosłe córki. Wszystkie trzy przeczytałyśmy książkę i zaczęłyśmy stosować dietę. Mąż też stosuje niektóre zalecenia. 
Latem zamiast lodów kupowaliśmy banany. Wszyscy domownicy stracili na wadze po kilka kilogramów, wszyscy 
odczuwają pozytywne skutki. Najbardziej cieszy się córka, bo wiadomo, że młodym dziewczynom najbardziej zależy 
na zgrabnej sylwetce. Młodszą córkę od zerówki często bolała głowa, chodziłam z nią po różnych lekarzach. Nie wiem, 
czy to wpływ diety, ale od dłuższego czasu nie odczuwa w ogóle bólu. Znajomi wokół nas są zakatarzeni, chorzy, a my 
czujemy się świetnie. W paŽdzierniku jeŽdziłam do zrywania jabłek (dorabiam, bo ciężkie czasy) - nieraz przemarzłam 
- ani katar, ani kaszel mnie nie chwycił. Inni chorowali, a ja nie. Ostatnio kupiliśmy "Sałatki dla zdrowia" i "Dieta 
Życia - Jesień". Pomogły nam one urozmaicić jadłospis. Dietę udaje nam się stosować w 70 - 80 procentach. Dziś po 
trzech miesiącach "innego" jedzenia doszłyśmy do tego, że możemy już w ogóle nie jeść mięsa. Z początku bywało 
różnie". Jest to dość charakterystyczny list, dlatego przytoczyłam go prawie w całości. Wiele osób pisze o utracie wagi, 
poprawie samopoczucia, zaniku migrenowych bóli głowy i o tym, że przestali się przeziębiać. Ja u siebie też 
zauważyłam te efekty. Dawniej chorowałam wiosną i jesienią - grypa, angina, zapalenie gardła, zapalenie oskrzeli - 
gdy przeszłam na dietę Diamondów zdecydowanie wzrosła odporność - od półtora roku ani razu nie byłam zaziębiona - 
ten sam efekt obserwuję u rodziny i przyjaciół. Aby zakończyć już kontrowersyjną polemikę z wypowiedzią ze 
"Skandali" pragnę przytoczyć fragment listu p. Barbary G. z woj. krakowskiego. "Oburzył mnie "napad" na panią w 
"Skandalach", owszem ta pani ma trochę racji, pani ma więcej. Jest wielu ludzi, którym pani dieta odpowiada np. pan 
Makary Sieradzki (wydał książkę, niedawno pojawiła się w księgarniach) - pt. "Życie bez chorób" (przyp. aut.), oraz 
osoby, którym nie jest zimno. Co do mnie to stosujemy dietę od lutego 1991 r. ja i moja 5 - letnia córka. Nie jest ona 
całkiem dosłowna. Rano (do południa) jemy owoce lub pijemy soki - nic lepszego sobie nie wyobrażam na śniadanie 
(dzięki temu mamy regularne wypróżnienia, mnie zniknęły wypryski z twarzy, u dziecka znikły bóle brzucha). Jeśli 
jemy coś co Pani nie zaleca, to tylko na kolację. A jeśli chodzi o zimno to nie zrezygnowałyśmy z owoców; 
podgrzewamy je lekko (tzn. soki lub sałatki owocowe) oraz rezygnujemy czasem z owoców, które "wyziębiają" 
organizm - jak pomarańcze, cytryny, banany. Pijemy np. sok z marchwi (daje ciepło), jemy rodzynki i inne suszone 
owoce oraz świeże: czarne winogrona, morele, brzoskwinie, ale głównie jemy jabłka. Ponadto wszystkie potrawy 
przygotowuję według zasady chińskiej pięciu przemian, nie stosuję również mrożonek gdyż nie mają w sobie życia. 
Potrawy przez Panią proponowane są super, ale właśnie jeśli je przygotuję wg pięciu elementów. Próbowałam w ten 
sam sposób przygotować nasze tradycyjne posiłki, ale to nie to samo, Žle się czułam. Pani dieta jest bardzo fajna; 
wszystko przecież można jeść i nie rozumiem tej pani ze "Skandali" - czym ona jest tak oburzona, czy rzeczywiście jest 
zdrowa? Skoro tyle złości w jej liście? Nie wystarczy przeczytać jedną książkę i uwierzyć. Jest tyle wspaniałych 
różnych książek, a każda utwierdza nas w swoich racjach. A my, cóż - sami musimy wypróbować i oceniać CO DLA 
NAS NAJLEPSZE, a nie od razu krytykować z pasją - każdy człowiek jest inny. Wielu osobom poleciłam pani dietę i 
są zadowolone". Przepisałam list niemal w całości sądzę, że nie ma Pani do mnie żalu Pani Barbaro - to są właśnie 
moje poglądy często wyrażane. Wiele miesięcy przed tą polemiką napisałam to samo co Pani pisze - w książce STYL 
ŻYCIA. A tak naprawdę to moją dewizą jest TOLERANCJA, ŻYCZLIWOśĽ, SZACUNEK dla poglądów innych niż 
moje, bo każdy człowiek jest, i ma prawo być inny, tak jak Pani to napisała. Pragnę zacytować jeszcze kilka listów, bo 
uważam, że aktualne problemy różnych ludzi są najlepszą ilustracją skutków i wątpliwości nękających zwolenników 
"diamondowego życia". Oddaję głos Anecie M. z Kłodzka: "Ten wspaniały styl odżywiania bardzo mi pomógł. Jestem 
17 - letnią dziewczyną, od 3 lat uczę się w Liceum Ekonomicznym w Kłodzku. Od momentu przejścia z okresu 
dziecięcego do tzw. młodzieńczego zaczęły się moje kłopoty z dość znaczną nadwagą, z czasem odkryłam również, że 

mam ostre zaparcia, jak na tak młodą osobę (do trzech dni). Z moimi stale narastającymi problemami nie mogłam dać 
sobie rady. W końcu popadłam w straszne kompleksy i załamałam ręce. Dziś odkryłam niektóre przyczyny złego 
samopoczucia. Od małego mama (niestety, stwierdzam to z przykrością) przekarmiała mnie: różnego rodzaju kaszkami 
na mleku, przerażającymi objętościami obiadu (złożonego w znacznej części z mieszanki mięsno - ziemniaczanej, z 
niewielką tylko ilością warzyw). Wpojono mi również, że po obiedzie, śniadaniu lub kolacji należy zjeść, na deser 
owoce, co wzbogaca w witaminy i prawidłowo odżywia, dostarczając energii. Po przeczytaniu Pani książeczki, 
poczułam się oszukana i zdezorientowana: dlatego też postanowiłam sama spróbować. Efekty były natychmiastowe - 
lepsze samopoczucie (początkowo - niezbyt przyjemne ssanie w żołądku), wzrost energii i spadek wagi - z czego 
najbardziej byłam zadowolona i co przekonało mnie do stylu odżywiania Diamondów. Zaczęłam się normalnie 
wypróżniać - co również napawało mnie szczęściem. Czy nie przyszło Pani na myśl, zorganizowanie "małego" kursu 
dla zainteresowanych - wydaje mi się ten pomysł REWELACJĆ. Oświadczam, a nawet zapewniam, że byłabym 
pierwszą, która przyjechałaby na taki kurs zdrowego żywienia". Aneto! Na razie o tym nie myślałam, ale może 
pomyślę. Rodzajem nauki zdrowego żywienia jest pobyt w Sanatorium "ATRlUM" w Polańczyku. Oprócz korzystania 
z wyżywienia zgodnego z DIETĆ ŻYCIA, można nauczyć się tam przyrządzania potraw i podyskutować z personelem 
kuchni. Ogromnie ważnym aspektem pobytu w Sanatorium jest również gimnastyka, dobrana do poziomu sprawności. 
Po powrocie do domu można ją nadal stosować. A oto list pani Joanny Z. z Warszawy: "Po przeczytaniu Pani książki 
"DlETA ŻYCIA" pragnę przekazać wyrazy najwyższego uznania. Zrobiła Pani "świetną robotę". Czyta się to jednym 
tchem. Już sam wstęp i pierwsza część książki wydały mi się niezwykle interesujące i zachęcające do spróbowania 
nowego sposobu życia. Nie musiałam wstawać raniusieńko, biec prawie kilometr do przystanku. W pracy również 
często nie było czasu by spokojnie zjeść drugie śniadanie tzn. dwie chrupiące bułeczki z wędliną, serem, etc. Gdy 
przestałam pracować zawodowo - odetchnęłam radośnie - wreszcie będę miała możność dogodzić swemu 
podniebieniu! No i zaczęło się: kilka razy dziennie kanapki, z chrupiącym pieczywem + plasterek ogórka, pomidora. 
Prócz tego zaczęłam odczuwać, prawie niemożliwą do opanowania, chęć "na słodycze". Codziennie w domu musiał 
być kawałek ciasta, herbatniki, galaretki, lub chociażby torba cukierków czy budyń. W ten właśnie sposób, mając 168 
cm wzrostu ważyłam 70 kg. To już po dietach odchudzających, które stosowałam, gdy skończyłam karmienie piersią. 
Pewnie uśmiecha się Pani teraz, myśląc że to jeszcze nie taka tragedia. Na pewno! Ale przed zajściem w ciążę byłam 
dość szczupła i lżejsza, aktywniejsza i bardziej zadowolona z życia. To co przydarzyło się póŽniej spowodowało, że 
poczułam się stara, obrzydliwa, otłuszczona i nieustannie rozdrażniona, nie mówiąc już o chęci do życia. Już po 
przeczytaniu kilku stron Pani książki, poczułam, że wreszcie to jest to! Sposób odżywiania, który bardzo mi 
odpowiadał. Postanowiłam spróbować, prawdę mówiąc bardziej pod kątem korzyści zdrowotnych niż tych 
estetycznych, związanych z chudnięciem. Nie stawiam sobie żadnych warunków typu - dieta przez 2 tygodnie czy 
miesiąc - potem powrót do starych zwyczajów. Powiedziałam sobie: zaczynam i postaram się nigdy od tego nie odejść. 
Zaczęłam od owoców - bo zawsze ogromnie je lubiłam. Kolacja jeszcze przez trzy dni była "tradycyjna". Gdy 
zorientowałam się, że jedząc kilka owoców nie odczuwam głodu - zerwałam ostatecznie ze starymi 
przyzwyczajeniami. I stał się cud, którego tak naprawdę chyba się nie spodziewałam. Któregoś dnia założyłam stare 
spodnie, które raptem zawisły mi na biodrach, jak na manekinie! A jeszcze nie tak dawno zapinałam guzik z 
wciągniętym brzuchem. Pobiegłam się zważyć - 3 kg mniej! Poczułam jakby nowy przypływ energii. Te efekty 
utwierdziły mnie w przekonaniu, iż jest to najcudowniejsza dieta jaką można stworzyć, taka rzeczywiście DIETA 
ŻYCIA. Po trzech tygodniach (bardzo dowolnego zresztą) stosowania się do podanych w książce zaleceń - schudłam 5 
kg, nie uprawiając żadnych ćwiczeń fizycznych (z braku możliwości - przy dziecku), jedząc na kolację lub obiad 
parówkę, jajecznicę lub nawet kotlet schabowy, tylko wszystko z dużą ilością świeżych warzyw, no i oczywiście do 
południa tylko owoce. Potwierdziło się to, co Pani pisała we wstępie książki, te występujące w początkowym okresie 
stosowania diety dolegliwości. Ja miałam jedynie tzw. "mroczki w oczach", gdy zbyt raptownie wstałam lub schyliłam 
się. Ale mniej więcej po tygodniu minęło to jak ręką odjął. Teraz czuję się fantastycznie! Mam w sobie tyle chęci do 
życia, energii, pomysłów. Być może częściowo jest to też związane z porą roku, ale główną przyczyną jest - DIETA 
ŻYCIA. Pani Maju, stał się kolejny cud - nie czuję potrzeby jedzenia słodyczy! Owszem pozwalam sobie czasem na 
kawałek czekolady, czy nawet małe ciastko, ale wówczas, kiedy rzeczywiście odczuwam większą potrzebę. Lecz na co 
dzień nie ma absolutnie żadnych problemów. Nie czuję się związana rygorami, w zasadzie jem podobnie jak reszta 
rodziny - jedynie odpowiednio zestawiając składniki posiłków. Po zjedzeniu owoców i świeżych warzyw - zupełnie nie 
odczuwam pragnienia. Zamierzam pozostać przy tym sposobie odżywiania na zawsze. Kiedy nadarza się uroczystość z 
poczęstunkiem, wówczas daję sobie dyspensę po czym następny dzień jest wyłącznie owocowy. To, co jest rezultatem 
diety, przeszło moje oczekiwania, a najciekawsze wydaje mi się to, że nie zauważam u siebie chęci powrotu do 
dawnego sposobu. I nie ma też miejsca to, co przy stosowaniu jakiejkolwiek innej diety było na porządku dziennym, 
mianowicie obsesyjna myśl: "Co to ja sobie zjem, jak skończę się katować tą dietą". W tej chwili wiem, że jeśli bardzo 
będę miała ochotę na określony pokarm - to wcale nie muszę sobie odmawiać, tyle tylko, że staram się stosować zasadę 
łączenia (tego prawidłowego) produktów. Muszę się przyznać, że jeszcze nie miałam okazji zastosować żadnego z 

przepisów kulinarnych, które Pani podaje ale, gdy wczytałam się dokładniej, coraz bardziej zaczyna mnie pociągać 
możliwość przyrządzania zupełnie niespotykanego, a jednocześnie superzdrowego posiłku, który może skonsumować 
cała rodzina. Dziękuję za trud i wysiłek, który włożyła Pani w pracę nad tą książką. To jest naprawdę wspaniałe i 
skuteczne. Pragnęłam podzielić się z Panią moimi spostrzeżeniami, tak jak czynię to rozmawiając ze wszystkimi 
znajomymi mi osobami. Mogę stanowić żywą reklamę DIETY ŻYCIA". Dziękuję Pani Joanno, cieszę się wraz z Panią 
i właśnie dla takich osób jak Pani są następne książeczki. Uchwyciła Pani bezbłędnie moją intencję, aby korzystając z 
zasad i informacji zawartych w diecie Diamondów - prowadzić normalny, bezstresowy tryb życia. Przyszedł również 
list od Pani Janiny z Poznania. "Dziękuję za dietę Diamondów. Na wstępie muszę się zastrzec, że jestem chuda, byłam 
zawsze, 164 cm - 53 kg. Nie jest to jednak ważne. Od lipca stosuję tę dietę (list nadszedł w końcu listopada). Otóż 
miałam tzw. ciśnienie skaczące - od niskiego po wysokie i to zdarzało się parę razy dziennie. Przy wadzie serca bez 
nitrogliceryny nie poruszałam się w ogóle - byłam przeświadczona, że nie przeżyję jesieni, zapomniałam dodać, że 
mam 60 lat. Proszę sobie wyobrazić, że od lipca nie musiałam brać ani razu nitrogliceryny, ciśnienie uspokoiło mi się, 
nie znaczy, że jest idealnie, ale to już nie jest męka. Nie wydaję więcej pieniędzy, ponieważ mam 800 tys. emerytury i 
żyję z ołówkiem w ręku, więc wiem ile wydaję. Sama kombinuję potrawy różne". W części z przepisami podany jest 
sposób Pani Janiny na przyrządzanie ziemniaków, które na wiosnę nie są już smaczne a według tego przepisu są 
wyśmienite. List jest doskonałą ilustracją tego, że nawet mając skromne fundusze, można korzystać z dobrodziejstwa 
zasad Diamondów. To nie jest styl życia dla bogaczy, jak mi raz ktoś zarzucił. To sposób na życie dla ludzi, którzy 
chcą być zdrowsi. I jeszcze jeden list na temat regulacji ciśnienia krwi, od Pani Marii K. ze Szczecina, autorki 4 
ciekawych przepisów, "...Po przejściu na ten nowy styl żywienia czuję się bardzo dobrze. Ze względu na to, że byłam 
niskociśnieniowcem często bolała mnie głowa, teraz bóle ustąpiły, a ciśnienie jest jakby normalne - 120 na 90, 
poprzednio miałam 90 na 60. Bardzo często miałam zgagę co też ustąpiło. Najbardziej jednak cieszę się, że od kiedy 
jestem na tej diecie, ani razu nie miałam skurczu lewej łydki - co bardzo mi dokuczało". Pani Maria ma jednak kłopot, 
liczyła na to, że na DIECIE ŻYCIA schudnie - a tu nic! Dalej pisze: "Chciałabym wspomnieć o księgowej z naszego 
przedszkola. Jest to starsza pani - emerytka, która zawsze miała kłopoty z kręgosłupem. Przeszła na dietę Diamondów i 
w ciągu miesiąca schudła 8 kg. Dlaczego nie ja! Czy rzeczywiście tak ma już pozostać!". Pani Maria od 1981 roku była 
stale na lekach hormonalnych, które spowodowały tuszę i całkowite rozregulowanie normalnie precyzyjnie 
działającego układu. Sądzę, że minie sporo czasu nim organizm wróci do normy i prawidłowej wagi. Szczerze tego 
Pani życzę. Miałam już zakończyć cytowanie listów, gdy listnosz przyniósł list od 19 - letniej Agnieszki ze Szczecina. 
A oto jego fragmenty: "Wiem, że dostaje Pani wiele listów z podziękowaniami. Ja chciałabym się dołączyć. Pozbyłam 
się wielu przykrych dolegliwości. Najważniejsze to: - otyłość w ciągu dwóch miesięcy schudłam 16 kg (stanowczo za 
szybko - przyp. aut.) - wreszcie przypominam kobietę, a nie pulchnego bobaska, - migrena (potworna choroba, która 
wyłącza z normalnego życia) - nie wiem już co to znaczy, - senność (spałam po przyjściu ze szkoły, chodziłam jak 
lunatyk). Dziękuję bardzo! DIETÉ ŻYCIA reklamuję gdzie mogę. W szkole zorganizowałam "Dzień zdrowej 
żywności", na którym wyjaśniłam zasady DIETY. Chodzę do różnych klas z wykładami na temat wegetarianizmu i 
DIETY ŻYCIA. Wszystkie koleżanki zaczepiają mnie i proszą o sposób na tak szybkie i łatwe schudnięcie. Jestem 
pewna, że kiedy będę miała rodzinę, moje dzieci od początku będą jadły zdrowo. Bawi mnie i fascynuje 
komponowanie sałatek i potraw według zasad DIETY i bezmięsnych". Agnieszka podaje kilka własnych oryginalnych 
i prostych przepisów, które odnajdą Państwo w DIECIE ŻYCIA - WIOSNA. W ostatnim okresie, już po napisaniu 
DIETY ŻYCIA - JESIEą, dostałam sporo listów z przepisami. Postanowiłam, mimo że nie wszystkie pasują do wiosny, 
włączyć je do tego wydania. Przerodzi się ono w coś w rodzaju kwartalnika, na którego łamach możecie Państwo 
wyrażać swoje opinie i zamieszczać własne przepisy. Zapraszam do udziału w wydawaniu tych broszurek! Listy proszę 
nadsyłać na adres nowej siedziby Przychodni Medycyny Naturalnej: KOMED Al. Ujazdowskie 20 00-540 
WARSZAWA tel. 628-74-82(83) PRZEPISY Tak jak napisałam we wstępie - DIETA ŻYCIA - WIOSNA 92 - 
przerodziła się jakby sama, w coś w rodzaju kwartalnika, trybuny dla Czytelników, zwolenników i wrogów diety 
Diamondów. Dlatego właśnie nie starałam się dobierać szczególnie starannie potraw do pory roku - oddając głos 
Państwu - moim Czytelnikom. Nie ma tu ścisłego podziału - są zaledwie 3 zupy, za to dużo sałatek i dań gorących i 
zaledwie jeden deser - Wielkanocny. Apeluję, aby starali się Państwo jeść posiłki bardzo różnorodne i unikali 
jednostajności. W każdym produkcie są inne substancje i dostarczanie różnych rodzajów zapewnia organizmowi 
wszystko co jest mu do zdrowia potrzebne. Mam nadzieję, że DIETA ŻYCIA - LATO, będzie równie jak WIOSNA - 
dziełem moich Czytelników. ZUPY (1) Wspaniały barszcz pani Ewy K. z Krakowa 3 kg buraków 3 marchwie 3 
pietruszki 3 selery 3 cebule 15 ząbków czosnku zgniecione w prasce (można mniej lub wcale jeśli nie lubimy czosnku) 
3 łyżki kminku 3 łyżki cukru lub miodu 3 łyżeczki soli 1 laska pokrojonego w piórka chrzanu 7 - 8 litrów letniej, 
przegotowanej wody Warzywa po umyciu i obraniu zetrzeć na tarce jarzynowej lub w malakserze. Dodać pozostałe 
składniki. Zalać wodą i dodać kawałek razowego chleba. Zawiązać gazą i pozostawić w ciepłym miejscu. Gdy barszcz 
skiśnie, odcedzić sok i przelać do butelek. Przechowywać w lodówce lub bardzo chłodnym miejscu. Pić koniecznie na 
surowo. (2) Zupa seczuańska w wersji diamondowej 1 litr bulionu warzywnego (lub z kostki) 4 grzyby suszone 1 

kapusta pekińska lub 1/2 główki kapusty włoskiej - pokrojonej 2 cebulki 1 łyżka koncentratu pomidorowego około 10 
dkg makaronu chińskiego (cieniutki, przezroczysty) 2 - 3 łyżki soku z cytryny 1 łyżeczka oleju sezamowego 
(niekoniecznie ale dodaje wiele smaku, a pokazał się ostatnio w sklepach) sól, pieprz, ostra papryka do smaku 2 łyżki 
oleju rzepakowego lub oliwy do smażenia Grzyby namoczyć i ugotować. Pokroić w paski - wywar dodać do bulionu. 
Kapustę, grzyby, cebulę podsmażyć na silnie rozgrzanym tłuszczu. W garnku podgrzać bulion - dodać podsmażone 
produkty, podgotować. Dodać koncentrat pomidorowy, makaron i sos sojowy. Gotować na małym ogniu około 20 
minut. Dodać sok z cytryny, przyprawy, olej sezamowy. Zupa ma smak ostro - kwaśny. (3) Zupa krem z grochu 30 - 40 
dkg łuskanego żółtego grochu 1/2 selera pokrojonego 1 łyżeczka kminku - zmielonego 2 ząbki czosnku zmiażdżone 
sok z cytryny do smaku natka pietruszki lub koperek posiekane, sól, pieprz do smaku Groch namoczyć na noc. 
Ugotować do miękkości wraz z selerem. Przyprawić do smaku. Przetrzeć przez sito lub zmiksować. Posypać zieleniną. 
Podawać najlepiej z grzankami ale można również z ryżem, makaronem lub pieczywem. SOSY (4) Sos koktajlowy 
Pani Kaliny M. z Częstochowy 1 łyżeczka majonezu 2 łyżeczki ketchupu 1 łyżeczka sosu Concester (dostępny w 
Pewexie) l/4 - l/2 łyżeczki sosu Tabasco (dostępny w Pewexie) 3 łyżki bitej słodkiej śmietany 1/4 papryki pokrojonej w 
drobniutką kostkę 8 maleńkich cebulek z marynaty - pokrojonych sól, pieprz do smaku. Wymieszać wszystkie 
składniki. Sos podawać z sałatkami z zawartością owoców, makaronu, ryżu oraz tuńczyka, kurczaka. (5) Sos 
jarzynowy Pani Jadwigi W. ze świdnika 1 cebula pokrojona w kostkę 1 marchewka utarta na tarce jarzynowej 1 seler 
utarty na tarce 1 pietruszka utarta na tarce 2 - 3 pomidory pokrojone w kostkę natka pietruszki drobno posiekana sól, 
pieprz, zioła do smaku łyżka masła, 1 - 1/2 szklanki wody. Cebulkę zeszklić na tłuszczu. Podsmażyć też inne jarzyny. 
Podlać w rondelku wodą. Dusić do miękkości. Przetrzeć przez sito lub zmiksować. Sos powinien być gęsty, ale bez 
zasmażki, z samych jarzyn. Na końcu dodać natkę i przyprawy. Sosem można polać: makaron, parówkę uduszoną w 
liściu kapusty, kalafior, ryż, kaszę, mięso gotowane, rybę smażoną lub duszoną. (6) Sos tahini arabsko - turecki 1 
filiżanka orzechów włoskich 2 ząbki czosnku 1\2 filiżanki nasion sezamowych lub gotowa pasta albo masło sezamowe 
(bywa w Polsce) sok z cytryny do smaku sól, pieprz do smaku Składniki zmiksować lub utrzeć w donicy na jednolitą 
masę. W zależności od gustu lub potrzeby dodać więcej lub mniej wody. Sos ten jadłam po raz pierwszy parę lat temu 
na Cyprze. Byłam nim tak zachwycona, że przywiozłam parę kilogramów opakowań tahini - pasty sezamowej. Sos 
nadaje się do dań mięsnych, rybnych, jarzyn, sałatek. Smakuje zarówno na zimno jak i na gorąco. Można go wzbogacić 
dodatkiem zieleniny i różnych przypraw ziołowych. (7) Sos majonezowo - chrzanowy pani Renaty K. z Żagania 
filiżanka majonezu chrzan ze słoika z kwaskiem cytrynowym lub lepiej świeżo utarty i doprawiony do smaku sokiem z 
cytryny i miodem Ilość chrzanu dodanego do majonezu zależy od tego czy wolimy sos łagodniejszy czy bardziej ostry. 
Pani Renata pyta, czy chrzan jest w diecie Diamondów dozwolony. Oczywiście brak przepisu nie oznacza, że jest 
niedozwolony. Podobnie faworyzowanie niektórych produktów nie świadczy o tym, że są one szczególnie korzystne. 
Ciągle podkreślam, że w zasadzie DIETA ŻYCIA nie jest i nie powinna być książką kucharską. Ma inspirować do 
własnych rozwiązań i chyba to robi, bo WIOSNA 92 jest w dużej mierze książeczką autorską Czytelników. A oto mój 
przepis na chrzan, który bardzo lubię: (8) Chrzan Majki 1 laska chrzanu 2 - 3 łyżeczki miodu sok z cytryny 2 - 3 tarte 
jabłka szczypta soli Utarty chrzan mieszamy z sokiem z cytrny, doprawiamy do smaku miodem i szczyptą soli. Jeśli 
przygotowujemy chrzan do szybkiego podania możemy wymieszać z tartym jabłkiem. Daje to łagodny, orzeŽwiający 
smak. Gdy chrzan wymieszamy ze śmietaną otrzymamy wyśmienity sos chrzanowy o dowolnej konsystencji. 
SAŁATKI (9) Sałatka "z tego co pod ręką" wg przepisu 17 - letniej Małgorzaty N. z Daninowa kawałek kiełbasy 
pokrojonej w kostkę 2 jajka na twardo pokrojone w kostkę pęczek rzodkiewek pokrojonych w kostkę główka sałaty - 
poszarpanej pęczek szczypiorku usiekany drobno 1 - 2 cebulki drobno pokrojone natka pietruszki i selera posiekane 
koperek usiekany 1 mały ogórek pokrojony w kostkę 1 duży pomidor pokrojony w kostkę 2 łyżeczki majonezu 
wymieszanego z łyżeczką musztardy sól, pieprz ziołowy do smaku Mieszamy ze sobą te składniki, które mamy "pod 
ręką" możemy niektóre pominąć, dodać inne nie wymienione w przepisie. (10) Ziemniaki wg przepisu pani Janiny Sz. 
z Poznania kilka ziemniaków ugotowanych w łupinach - pokrojonych w kostkę 1 - 2 łyżeczek majonezu lub sosu 
tatarskiego pęczek zielonej pietruszki drobno pokrojonej 1 cebula lub 2 - 3 dymki drobno usiekane Pani Janina je te 
ziemniaki z 1 lub 2 rodzajami dowolnej surówki i zapewnia, że "pycha". (11) Sałatka wiosenna z grzankami 2 - 3 
filiżanki drobnych, złocistych grzanek z bułki lub chleba 3 pomidory pokrojone w kostkę 1 ogórek - wąż pokrojony w 
kostkę 1 pęczek cebuli - dymki drobno pokrojonej 1 pęczek rzodkiewek - pokrojonych w plasterki natka pietruszki lub 
koperek usiekany 2 ząbki czosnku - zmiażdżone 1\2 filiżanki oleju sok z cytryny sól, pieprz, mięta, kolendra do smaku 
Składniki wymieszać z tym, że grzanki dodać na końcu, tuż przed podaniem. Doskonała jako danie obiadowe. (12) 
Mizeria z kukurydzą pani Marii K. ze Szczecina 1 ogórek - wąż lub inny pokrojony w cieniutkie plasterki 1 puszka 
kukurydzy majonez lub sok z cutryny sól, pieprz, przyprawy do smaku Wymieszać wszystkie składniki. (l3) Pieczarki 
z fasolą pani Marii K. ze Szczecina kilka surowych pieczarek drobno pokrojonych w kostkę filiżanka ugotowanej fasoli 
2 łyżki ketchupu Wymieszać wszystkie składniki. (14) Fasolka z jajkiem pani Marii K. ze Szczecina 1 - 2 filiżanek 
ugotowanej fasolki kilka pieczarek surowych drobno pokrojonych 1 - 2 jajka na twardo pokrojone w kostkę 1 papryka 
pokrojona w kostkę 2 - 3 łyżki majonezu ogórek świeży lub kiszony pokrojony w kostkę (niekoniecznie) sól, pieprz do 

smaku Składniki wymieszać. (15) Surówka z papryki z serem żółtym wg przepisu Państwa B. z Żydowa 3 papryki 
pokrojone w makaronik 1 ogórek kwaszony pokrojony w kostkę 1 pomidor pokrojony w kostkę 10 - 15 dkg sera 
(tylżyckiego, podlaskiego, warmińskiego lub innego) pokrojonego w kostkę sól, pieprz, przyprawy ziołowe do smaku 2 
- 3 łyżki majonezu Wszystkie produkty dokładnie wymieszać. (16) Surówka z papryki z serem twarogowym wg 
przepisu Państwa B. z Żydowa 3 papryki pokrojone w makaronik 1 cebula pokrojona w cienkie piórka 25 dkg sera 
twarogowego pokruszonego lub pokrojonego w kostkę 1/2 - 1 szklanki śmietany pęczek koperku lub natki pietruszki 
drobno pokrojonej sól, pieprz, przyprawy ziołowe do smaku Wszystkie produkty dokładnie wymieszać. (17) Czerwona 
sałatka Agnieszki ze Szczecina 1/2 czerwonej kapusty drobno poszatkowanej 2 marchewki pokrojone w półplasterki 
1/3 - 1/2 selera pokrojonego w kostkę 2 cebulki dymki drobno pokrojone 1 pęczek szczypiorku 2 łyżki ziaren 
słonecznika 1/2 buteleczki kefiru sól, słodka papryka, kolendra do smaku Wymieszać składniki, polać kefirem 
wymieszanym z przyprawami, posypać szczypiorkiem. (18) "Żywa" sałatka Agnieszki D. ze Szczecina ("żywa" od 
kiełkujących nasion, w których jest samo życie) 1 - 2 filiżanek białej poszatkowanej kapusty lub kiszonej pokrojonej 1 
ogórek - wąż lub 2 kiszone, pokrojone w kostkę 1 marchew pokrojona w półplasterki 1 pietruszka pokrojona w kostkę 
1/2 filiżanki rzeżuchy (łatwej w hodowli o każdej porze roku) 1/2 filiżanki kiełków (pszenicy, słonecznika, soi, 
lucerny) 1 łyżka oleju sojowego lub słonecznikowego 1 łyżka soku z cytryny sól, ostra papryka, kolendra lub inne zioła 
do smaku Wymieszać wszystkie składniki. Przy okazji podany przez Agnieszkę sposób na kiełkowanie nasion 
bogatych w samo zdrowie, jak pisze nasza 19 - letnia Czytelniczka. Słoiczek owinięty gazą z gumką. Ziarna namoczyć 
na noc. Rano odlać wodę (można nią podlać kwiaty). Płukać 2 - 3 razy dziennie. Trzymać w temperaturze pokojowej. 
Po 2 - 3 dniach można skiełkowane nasiona używać do sałatek. (19) Biała surówka Jadwigi W. ze świdnika 1/2 główki 
kapusty włoskiej, poszatkowanej 1 - 2 ząbki czosnku 1 - 2 filiżanki makaronu ugotowanego i ostudzonego 1 łyżka 
oleju sól, zioła do smaku Kapustę posolić i odstawić na 15 - 30 minut. Dodać pozostałe składniki, dobrze wymieszać. 
(20) Sałata zielono - czerwona Lidii W. z Rynu główka sałaty 2 czerwone papryki 2 - 3 pomidory 1/2 puszki 
kukurydzy 1 filiżanka kiełków lub pęczek rzodkiewek 2 - 3 łyżki oleju sok z cytryny sól, pieprz, przyprawy ziołowe - 
ewentualnie 1 ząbek czosnku Wymieszać wszystkie składniki. (2l) Sałatka z pieczarek anonimowej Czytelniczki 
(Czytelnika?) z Ciechocinka 30 dkg pieczarek pokrojonych 4 ząbki czosnku 6 łyżek oleju sok z cytryny sól, pieprz Z 
oleju, soku z cytryny, czosnku i przypraw przygotować sos, który powinien być słony, pieprzny i dość kwaśny. 
Pieczarki zalać sosem i wstawić do lodówki na co najmniej 2 godziny, by się dobrze przemacerowały. (22) Surówka z 
cykorii z jogurtem Kaliny M. z Częstochowy 3 - 4 cykorie pokrojone 3 - 4 cebule pokrojone 2 - 3 jabłka pokrojone lub 
utarte na tarce jarzynowej pęczek natki pietruszki posiekanej 1/2 szklanki jogurtu sok z cytryny do smaku sól, czosnek, 
pieprz lub inne przyprawy Wymieszać składniki, polać jogurtem doprawionym przyprawami. (23) Surówka z kapusty 
"na 3 pory roku" Pani Barbary K. z Gliwic W naszych warunkach klimatycznych jest to surówka na jesień, zimę i 
wiosnę, gdy brak na rynku tanich, świeżych pomidorów i ogórków. Surówka może być skromniejsza lub bogatsza w 
zależności od zasobów kuchni i kieszeni. 1/4 białej lub włoskiej kapusty poszatkowanej 1 marchewka pokrojona lub 
utarta 1 cebula posiekana 1 pietruszka pokrojona lub utarta 1/2 selera pokrojonego lub utartego 2 ząbki czosnku 
zmiażdżone 3 kiszone ogórki pokrojone w kostkę 1\2 filiżanki groszku konserwowego natka pietruszki lub koperek sól, 
pieprz, sok z cytryny, cukier lub miód do smaku 1/2 filiżanki majonezu lub śmietany Surówkę można dowolnie 
komponować i dodawać inne jeszcze produkty np.: paprykę, dynię, patisona itp. Jest doskonała z chlebem, 
ziemniakami, mięsem. Próbowaliśmy kilka wersji - jest rzeczywiście bardzo smaczna (24) Biały serek z jarmużem Pani 
Barbary K. z Gliwic 1/4 białego sera twarogowego liść jarmużu kędzierzawego drobno usiekanego 1 mała cebula lub 2 
dymki 1/2 - 3/4 szklanki śmietany papryka lub kilka rzodkiewek drobno pokrojone sól, pieprz lub przyprawy ziołowe 
do smaku Ser rozgnieść widelcem, dodać śmietanę, przyprawy, pozostałe składniki. Jeśli ser jest twardy można go 
zetrzeć na tarce. Zamiast jarmużu może być szczypiorek, natka, koperek, por, natka selera. W oryginalnej wersji jest to 
okazja do zjedzenia na surowo tego bardzo cennego i rzadko używanego u nas warzywa. Pozostałe przepisy Pani 
Barbary K. są bardziej "jesienne" i będą wykorzystane w następnym wydawnictwie. (25) Łódeczki z papryki Pani 
Jadwigi W. ze świdnika Kilka strąków papryki przekrojonej na pół i pozbawionej gniazd nasiennych. Łódeczki 
napełniamy dowolną sałatką np. sałata z ogórkiem lub pomidorem z majonezem, kapusta włoska z marchewką i natką 
pietruszki, jajko na twardo z cebulą, ogórkiem kwaszonym i przyprawami ziołowymi. DANIA GORĆCE (26) Makaron 
chiński z jarzynami 1/4 kg chińskiego makaronu (lub zwykłego) 2 - 3 cebule pokrojone 2 ząbki czosnku zmiażdżonego 
2 marchewki pokrojone w plasterki 1/2 kapusty pekińskiej lub 1/4 główki białej kapusty poszatkowanej 5 - 6 grzybów 
suszonych 3 - 4 łyżki oliwy lub oleju rzepakowego do smażenia 1 łyżka imbiru mielonego SOS 8 łyżek sosu sojowego 
4 łyżki wina czerwonego 1 łyżka miodu pieprz do smaku Po wymoczeniu ugotować grzyby. Pokroić w paski. Cebulę, 
kapustę, marchew, grzyby podsmażyć na rozgrzanym tłuszczu z czosnkiem i imbirem około 2 minut. Dodać sos - dusić 
około 5 minut. Wymieszać z ugotowanym makaronem. Warzywa powinny być niedogotowane. (27) Zapiekanka 
satelitarna pani Marii K. ze Szczecina 1/2 kg pieczarek pokrojonych 1 duży por drobno pokrojony około 10 cienkich 
plastrów salami Podsmażamy na małym ogniu z niewielką ilością tłuszczu. Przyprawiamy dość pikantnie. Jeśli 
pieczarki puszczą dużo wody - odlewamy. 5 całych jajek roztrzepanych jak na omlet 20 dkg drobno startego żółtego 

sera pęczek natki pietruszki, drobno posiekanej Dokładnie mieszamy składniki. Zalewamy uduszone z porem pieczarki. 
Przykrywamy szczelną pokrywą. Na małym ogniu jajka z serem rosną jak omlet. Danie to nie jest zgodne z zasadą 
Diamondów - w jednym posiłku aż 3 wysokobiałkowe, skoncentrowane produkty (salami, ser, jajka) oraz pieczarki. 
Jest bardzo pożywne i ciężkostrawne. Ale zgodnie z zasadą, że "zasady są po to by je łamać", można spróbować. 
Sprawdzałam - pyszne! (28) Zapiekanka Pani Renaty K. z Żagania 1 paczka makaronu nitki 1/2 kg pieczarek 
pokrojonych 3 średnie cebule 1/2 kalafiora (może być mrożony) 2 marchewki 1 seler 1 pietruszka 1 burak 1 pomidor 1 
papryka sól, pieprz, zioła do smaku Ugotować makaron, podsmażyć grzyby z cebulą. Ugotować warzywa pokroić w 
kostkę lub utrzeć na tarce jarzynowej, przyprawić. Można dodać natkę, szczypiorek, koperek, usiekaną paprykę, 
pomidor. W naczyniu ogniotrwałym ułożyć warstwę makaronu doprawionego solą, pieprzem, vegetą, warstwę 
pieczarek, znów makaron, następnie warzywa, na wierzchu znów makaron. Jeśli ktoś nie przestrzega ściśle zasad - 
posypie utartym żółtym, dość ostrym serem. Zapiekać 30 - 40 minut. Porcja na 5 - 6 osób. (29) Grzyby z orzechami 1/2 
kg pieczarek 1 łyżka nasion słonecznika, lub dyni 1 łyżka orzechów włoskich posiekanych 1 łyżka orzechów 
laskowych posiekanych 1 łyżka rodzynków 1 łyżka siekanej natki pietruszki 1/2 szklanki śmietany 1 szklanka białego 
wina 1 kieliszek winiaku lub wódki sól, pieprz do smaku masło lub oliwa do smażenia Podsmażyć grzyby na gorącym 
tłuszczu. Dodać natkę, sól i pieprz. Zalać winem i dusić na małym ogniu około 30 minut. Dodać rodzynki, orzechy, 
ziarna. Gotować 10 min. Na końcu dodać winiak i śmietankę, wymieszać. Jest to danie dość wykwintne - nadaje się dla 
gości. Można podać z grzankami i 2 - 3 rodzajami sałatek. (30) Gołąbki Pani Lidii W. z Rynu. Przygotowanie jak 
normalne, tradycyjne gołąbki (patrz książki kucharskie) ale z nadzieniem w dwóch wersjach. A. Ryż z pieczarkami. 1 
szklanka ryżu ugotowanego na sypko 30 dkg pieczarek pokrojonych 2 cebule drobno usiekane 2 - 3 marchewki tarte na 
tarce sól, pieprz, bazylia, szałwia, estragon lub inne zioła do smaku. Pieczarki podsmażyć z cebulą, dodać marchew, 
poddusić. Wymieszać z ryżem. Doprawić do smaku. Przygotować gołąbki. Można podać z sosem jarzynowym Pani 
Jadwigi oraz dowolnymi surówkami. B. Mięso z warzywami. Mieloną wołowinę wymieszać z ugotowanymi i utartymi 
na tarce warzywami: marchwią, selerem, pietruszką. Możemy dodać pokrojoną paprykę, pomidory, natkę pietruszki. 
Przyprawić do smaku solą, pieprzem, ziołami. Przygotować gołąbki. (31) Papryka nadziewana Pani Lidii W. 
Przygotować jak gołąbki z nadzieniem w wersji A lub B. Podawać z sosem lub bez sosu z dowolną surówką. (32) 
Pierogi z pieczarkami Pani Lidii W. z Rynu. 1 kg pieczarek pokrojonych 2 - 3 cebule usiekane sól, pieprz, zioła do 
smaku Podsmażyć pieczarki z cebulą, przyprawić do smaku. Ciasto przygotować tradycyjnie jak na pierogi. 
Najsmaczniejsze są podsmażane przed podaniem na chrupiąco. (33) Pierogi z warzywami Pani Lidii W. z Rynu. 
Zamiast nadzienia Pani Lidia proponuje ćwiartki pomidorów - posolone i popieprzone kawałki papryki, kawałki ogórka 
kiszonego. Pisze, że danie to odkryła zupełnie przypadkowo - jest bardzo lubiane w jej rodzinie. (34) Kotlety 
ziemniaczane Agnieszki D. ze Szczecina. 1/2 kg ziemniaków pęczek koperku lub natki pietruszki drobno usiekanej 1 - 
2 łyżeczki masła sól, pieprz lub olej rzepakowy do smażenia Wyrobić ziemniaki z masłem i przyprawami na puree. 
Można dodać cebulę lub czosnek. Formować kotleciki i obtoczone w bułce smażyć. Doskonałe z sałatką z pomidorów i 
sałaty lub inną dowolną. Można je jeść z pieczarkami lub dowolnym sosem. (35) Fasolka "niby po bretońsku" Pani 
Lidii W. z Rynu. 2 szklanki fasolki średniej lub Jaś - ugotowanej 2 cebule usiekane sól, pieprz, przyprawy ziołowe: 
majeranek, cząber, bazylia, estragon Do fasolki dodajemy podsmażoną cebulę, przyprawy, koncentrat pomidorowy lub 
świeże albo mrożone pomidory bez skórki. Można dodać 1 - 2 ząbki czosnku jeśli ktoś lubi. (36) Paszteciki wiosenne 
(spring rolls). Ciasto: 1/4 kg mąki 2 jajka 1/2 l wody sól, pieprz do smaku Nadzienie: 1 cebula pokrojona 1 seler 
pokrojony w cieniutkie zapałeczki 1/2 filiżanki kiełków (sojowych, pszenicy, lucerny) 2 łyżki sosu sojowego 1 łyżka 
miodu sól, pieprz do smaku oliwa do smażenia Przygotować ciasto. Odstawić na 30 minut. Podsmażyć jarzyny na 
gorącym tłuszczu około 5 minut. Dodać sos sojowy, miód, przyprawy. Poddusić i dobrze wymieszać. Na końcu dodać 
kiełki, nie gotować. Z ciasta usmażyć cieniutkie naleśniki. Nałożyć farsz, zwinąć i podsmażyć na gorącym tłuszczu do 
zrumienienia. Podawać z surówką. DESER (37) Pascha wielkanocna. 1 kg miękkiego twarogu 4 żółtka 30 dkg cukru 
lub miodu 1 szklanka śmietany kostka masła bakalie (rodzynki, orzechy, migdały, otarta skórka z cytryny, 
pomarańczy) cukier waniliowy lub laska wanilii drobno posiekana trochę zapachu rumowego lub arakowego Żółtka 
utrzeć na pulchną masę z cukrem, dodać śmietanę, ogrzewać mieszając w gorącej kąpieli wodnej, dodać masło, twaróg, 
bakalie, dobrze wymieszać. Umieścić w formie lub salaterce. Podawać mocno oziębioną z lodówki. Dieta Diamondów 
nie jest systemem zabraniającym czegokolwiek! Tak jak kutia czy mak na Boże Narodzenie, tak pascha, baby 
wielkanocne, jajka, mięso i wędliny są nieodłączną częścią tradycji. Jedzmy te dania bez pieczywa z surówkami i 
sałatkami. No i przede wszystkim bez żadnych wyrzutów sumienia i wątpliwości. Smacznego! DIETA ŻYCIA - LATO 
DIETA ŻYCIA - Lato zamyka cykl - Cztery Pory Roku z DIETĆ ŻYCIA. Lato, to pora roku trochę łatwiejsza dla 
Diamondowców niż Wiosna. Jest coraz więcej młodych warzyw z grządek, a nie szklarniowych. Mnóstwo owoców 
sezonowych: truskawki, jagody, maliny, porzeczki, agrest itp. Dużo łatwiej urozmaicać śniadania i inne posiłki. Nie 
jesteśmy już tak osłabieni jak wczesną wiosną, gdy męczą nas skoki temperatury i ciśnienia. Słońce powoduje, że 
mamy lepsze humory i więcej energii i radości życia. W lecie wiele osób zrzuca zimowy tłuszczyk, który nagromadził 
się z powodu braku ruchu i apetytu na bardziej kaloryczne potrawy. Nie muszę nikogo przekonywać o konieczności 

korzystania z powietrza, wody, słońca, no i oczywiście ruchu. Starajmy się nasze letnie urlopy spędzać zgodnie ze 
STYLEM ŻYCIA. Piszę na ten temat wiele w książce pod tym tytułem, którą mam nadzieję zechcą Państwo 
przeczytać. Ale wracając do kuchni, pragnę przekazać Państwu - moim wiernym Czytelnikom - następną porcję 
przepisów zgodnych z teorią Diamondów. Podobnie jak w DIECIE ŻYCIA - Wiosna, większość z nich jest 
wypraktykowana i nadesłana przez Czytelników. Ponieważ może się zdarzyć, że książeczka trafi do rąk osób, które nie 
czytały DIETY ŻYCIA, w telegraficznym skrócie przedstawię główne założenia teorii sformułowanej przez 
małżeństwo amerykańskich dietetyków - Harvey'a i Marilyn Diamond. Podstawą i celem stosowania DIETY ŻYCIA 
jest utrzymanie wnętrza organizmu w czystości i pełnej sprawności. System Diamondów zwiększa zasoby energii 
życiowej i powoduje osiągnięcie i utrzymanie optymalnej wagi, poprzez sprawne usuwanie odpadów metabolicznych. 
DIETA ZYCIA umożliwia uzyskanie trzech ważnych celów: 1) jedzenie pozostaje przyjemnością, a nie trudnym do 
utrzymania reżimem, 2) w organiŽmie nie gromadzi się nadmiar toksycznych odpadów przemiany materii, 3) 
poprzednio odłożone w tkankach szkodliwe lub nawet trujące substancje są powoli i systematycznie wydalane. Dieta 
Diamondów podaje przybliżone okresy, w których dominują poszczególne funkcje organizmu. Okres pobierania 
pokarmów: od około 12.00 do około 20.00. Okres wchłaniania i wykorzystania pokarmów (asymilacji) od około 20.00 
do około 4.00. Okres wydalania niestrawionych resztek i produktów odpadowych (eliminacja) od około 4.00 do około 
12.00. Okresy te oczywiście zachodzą na siebie, ale ważne jest, żeby pobieranie pokarmów treściwych odbywało się 
nie wcześniej niż około 12.00 w południe (jeśli ktoś wstaje bardzo wcześnie rano - od około 10.00) i nie póŽniej niż 
około 20.00 wieczorem. Oprócz tego DIETA ŻYCIA NAMAWIA (ALE NIE ZMUSZA!!!) do zastosowania tylko 
trzech podstawowych zasad: 1) Zasada spożywania pożywienia o dużej zawartości wody - to jest warzyw i owoców. 
Mogą one stanowić aż około 70 procent pobranych pokarmów. Pozostałe 30 procent przypada na białko, tłuszcze, 
węglowodany złożone (pieczywo, kasze, kluski, ziemniaki itp.). 2) Zasada prawidłowego komponowania posiłków. 
Białko zwierzęce i potrawy skrobiowe nie są trawione skutecznie, jeśli znajdują się w żołądku w tym samym czasie. 
Białko to znaczy: mięso, drób, ryby, jajka, mleko i przetwory mleczne. Potrawy skrobiowe to: chleb, kluski, kasze, 
ziemniaki. Nie ma potrzeby abyśmy chodzili głodni i nie jedli tego, na co mamy ochotę. Po prostu nie jedzmy 
wszystkiego na raz. Potrawy białkowe jedzmy z warzywami gotowanymi i surówkami. Potrawy skrobiowe również z 
warzywami gotowanymi i surowymi. 3) Zasada prawidłowego spożywania owoców. Owoce trawione są najszybciej i 
najłatwiej. Możemy je jeść rano - na śniadanie, przed godziną 12 (lub 10). Jemy je w formie całych owoców, sałatek 
owocowych, świeżo przygotowanych soków. Lato to okres, kiedy możemy pozwolić sobie na dużą rozmaitość. Nie 
powinniśmy spożywać owoców po posiłkach, gdy żołądek jest wypełniony. Możemy je zjeść 30 - 60 minut przed 
każdym posiłkiem, a także póŽnym wieczorem, gdy mimo zjedzenia obfitej kolacji czujemy się jeszcze głodni. Wtedy 
nie wcześniej niż 3 - 4 godziny po posiłku. Dodatkową zasadą jest jeszcze nie popijanie posiłków. Wodę i inne napoje 
pijemy 10 - 15 minut przed posiłkiem. Wypite po jedzeniu rozcieńczają sok żołądkowy i utrudniają trawienie. 
Oczywiście, jeśli ktoś chce bliżej poznać i zrozumieć system Diamondów powinien przeczytać DIETÉ ŻYCIA i STYL 
ŻYCIA. System jadłospisu, który nie jest koniecznością, a jedynie wzorem - zastosowany jest wyłącznie w pierwszej 
książce. Chcę za wszelką cenę uniknąć narzucania Czytelnikom jakichkolwiek ścisłych schematów. Do czego może 
doprowadzić nierozsądne stosowanie diety - jakiejkolwiek, nie tylko Diamondów, opowie Państwu jedna z młodych 
Czytelniczek - Justyna R. z Krakowa. "Mam 15 lat. Obecnie, o ile sytuacja mi pozwala, staram się stosować do DIETY 
ŻYCIA. Do napisania tego listu skłoniły mnie wypowiedzi innych czytelników i chęć podzielenia się mymi 
przeżyciami oraz ostrzeżenia młodych dziewcząt przed nierozsądnym stosowaniem się do diety. Ja, tak jak wiele 
dziewcząt w moim wieku, miałam kompleks odchudzania. Przy wzroście 168 cm, ważyłam 65 kg. Wiem, że nie było 
to krytyczne położenie, ale uważałam, że należy je zmienić. Zawsze uważałam, że za dużo jem. Powoli zmniejszałam 
ilość pożywienia, ćwiczyłam callanetics. Efekty były, lecz dla mnie niewystarczające. W końcu udało mi się wyjechać 
na wakacje bez rodziców i tam sobie przeholowałam. Dostałam w prezencie książkę DIETA ŻYCIA od osoby, która 
znała moje ówczesne problemy. Pochłonęłam ją oczywiście i uznałam za godną naśladowaia. Lecz niestety, mój zapał i 
zaangażowanie były trochę za duże. Wszystkie rady zmieniłam w zasady, wszystko co jadłam redukowałam do tego 
stopnia, że przez cały dzień żywiłam się niewielką ilością owoców, a w godzinach wieczornych jedynym 
skoncentrowanym posiłkiem był np. kawałek sera i surówka. Niestety okres przejścia na tę reżimową dietę był za 
krótki. To prawda, że w ogóle nie odczuwałam głodu, miałam więcej sił (co dziwiło wszystkich), czułam się lekka. 
Uprawiałam nawet biegi. Gdyby okres przejścia na dietę był prawidłowy, pożywienie wartościowe, gdybym w pełni 
działała według Pani zasad, na pewno nie pozostawiłoby to konsekwencji. Ja w ogóle nie zauważyłam mojego 
zaślepienia. Uważałam, że moje postępowanie wcale nie jest anormalne. Chudłam w oczach, krewni apelowali do 
mnie, obawiali się o moje zdrowie, lecz moja zaciekłość była nietypowa. W ciągu 2 miesięcy schudłam około 20 kg. W 
konsekwencji wyniszczyłam wszystkie hormony odpowiedzialne za miesiączkę, popadłam w konflikt z rodzicami, 
którzy nie chcieli patrzeć na DIETÉ ŻYCIA (uważali, że przez nią tak wyglądam, a nie przez swoją głupotę). W końcu 
zrozumiałam na czym polega właściwe odżywianie zawarte w DIECIE. Musiałam przez pewien okres przerwać ten styl 
życia, aby nieco przytyć. Teraz cieszę się, że mogę wymyślać różne potrawy. Odżywiać się normalnie pożywieniem, 

które lubię, wiem, co jest zdrowe, jem na co mam ochotę. Proszę o dalsze wspaniałe przepisy w Pani książkach. Bardzo 
proszę o zamieszczenie tego ostrzeżenia oraz specjalnych wskazówek dla młodych dziewcząt szukających sposobu na 
schudnięcie". Bardzo wdzięczna jestem Justynie za naprawdę mądrze i ładnie napisany list. Jakie te nasze 15 - latki 
potrafią być rozsądne! Justyna nadesłała również parę przepisów, które znajdziecie Państwo w drugiej części książki. 
Gorąco apeluję do młodych, i nie tylko młodych, Czytelników o nie przekręcanie idei Diamondów. DIETA ŻYCIA 
jest, i ma być bardzo liberalnym sposobem odżywiania się, który każdy dostosowuje do swoich potrzeb. Jeśli ktoś chce 
może na tej diecie schudnąć. Może też pozostać przy swojej - optymalnej wadze. Dostałam również list od pani, która 
od wielu lat bezskutecznie starała się przytyć, a na DIECIE ŻYCIA przytyła 2 kg, czyli nie jest to wyłącznie, jak 
niektórzy usiłują sugerować, sposób na chudnięcie. A oto fragment listu pani Danuty W.: "Od czerwca staram się 
odżywiać zgodnie z DIETĆ ŻYCIA. Przybrałam na wadze około 2 kg. Mam 39 lat, wzrostu 169 cm, a ważę obecnie 51 
kg." Powtarzam to do znudzenia w każdej publikacji, a więc powtórzę i tu: KAŻDY MUSI OPRZEĽ SIÉ NA 
WŁASNYM ZDROWYM ROZSĆDKU ORAZ ZAUFAĽ WŁASNEJ INTUICJI. A jeśli ma z tym kłopoty lub jego 
sytuacja zdrowotna jest trudna - powinien zasięgnąć rady doświadczonego lekarza. Zgodnie z zapowiedzią z DIETY 
ŻYCIA - Wiosna pragnę, aby prawdziwymi autorami Lata byli Czytelnicy. Dlatego przytoczę teraz cały szereg 
fragmentów bardzo obfitej korespondencji. Anna S. ze Stargardu Szczecińskiego: "Oczywiście ciągle stosuję Pani 
DIETÉ. Chcę dodać, że nie tylko straciłam na wadze, ale również czuję się lepiej. Po posiłkach wcale nie jestem 
ociężała, tak jak to było kiedyś, a ponadto (co jest dla mnie bardzo ważne) skróciły mi się miesiączki i stały się 
bezbolesne. Przestały mi także wypadać włosy i nie "kwitną" mi paznokcie. Mogłabym tak wciąż wyliczać i wyliczać 
skutki stosowania tej diety. Chciałabym Pani podziękować za to, że zajęła się Pani propagowaniem u nas w Polsce 
diety Diamondów. To ma istotne znaczenie, gdyż my - Polacy jesteśmy przyzwyczajeni jadać wyjątkowo niezdrowo." 
Magda z Bełchatowa jest autorką kilku ciekawych przepisów. Ma 16 lat. W ciągu kilku miesięcy schudła 10 kg i czuje 
się lepiej niż poprzednio. Ale jak pisze: "... jest pewien problem, a mianowicie - rodzice. Oni uważają DIETÉ ŻYCIA 
za jedną wielką bzdurę. Zabraniają mi ją stosować twierdząc, że wszystkie moje choroby spowodowane są tą zmianą 
odżywiania (a choruję od 5 lat)". Pozostawiam to bez komentarza! Pani J. G. z Łodzi (list ze stycznia br): "Od 
niepamiętnych lat walczyłam z otyłością. Walczyłam i mimo wszystko tyłam. W ubiegłym roku groziła mi operacja 
ginekologiczna. Ze względu na wiek (34 lata) lekarze zrezygnowali z operacji na korzyść leczenia zachowawczego. 
Decyzja lekarza endokrynologa - ginekologa - najpierw schudnąć i to sporo. Początki były trudne i prowadzone "po 
omacku". Przeczytałam Pani książkę. Potem musiałam ją oddać, ale kupiłam przepisy na jesień i zimę. A oto efekty 
kuracji prowadzonej wg zaleceń od połowy września. Schudłam 10 kg - w pasie jest mniej 6 cm, a w biodrach 10 cm. 
Spadło mi ciśnienie (zawsze trochę za wysokie). Czuję się o wiele lepiej. Biegam, nie chodzę. Jest mi o wiele lżej. 
Mniej przeziębiam się. Mniej się pocę i pot mniej nieprzyjemnie pachnie. Co prawda mam jeszcze do schudnięcia 
dużo, ale zrobiłam dobry początek i wierzę w skutki". Pani Gosława ze Szczecinka pisze: "Kupując rok temu książkę 
DIETA ŻYCIA, nie zdawałam sobie sprawy, że zmieni ona w taki sposób nasze konserwatywne społeczeństwo i że 
będzie miała taki wpływ na mnie. Kupowałam ją z czystej ciekawości do nowości. Bardzo dobrym pomysłem są 
broszurki na poszczególne pory roku. Przepisy są wspaniałe, a pomimo pewnej wiedzy, zawsze w nowej dziedzinie 
czujemy się niepewnie. Na przykład ja nie wiedziałam, czy do moich sałatek mogę dodawać majonez? Teraz już wiem, 
że tak". Dziękuję Pani Gosławie za przepis na, rzeczywiście, pyszną sałatkę z pieczarek. Bardzo ciekawa jest 
wypowiedŽ Pani Anny S. ze Zgorzelca, sądzę, że warto ją przytoczyć. "Parę dni temu zetknęłam się po raz pierwszy z 
broszurką DIETA ŻYCIA - Zima. Bardzo zainteresowały mnie nie tylko przepisy ale również spostrzeżenia nadesłane 
przez czytelników. Jestem wegetarianką od prawie trzech lat. Wciąż pogłębiam wiedzę na temat wegetarianizmu oraz 
wszystkiego co dotyczy zdrowego odżywiania. Chciałabym podzielić się moimi spostrzeżeniami. Otóż, nie spotkałam 
się jeszcze z ludŽmi, którzy popieraliby wegetarianizm. Gdy goszczę u znajomych, muszę się tłumaczyć, dlaczego nie 
jem zupy na kościach. śmieją się ze mnie, ale w pewnym momencie samej chce mi się śmiać z tego, że ludzie na tyle 
nic nie rozumieją, iż myślą, że wyznaję inną religię. Myślę, że człowiek, który dosłownie opycha się padliną nie 
rozumie tego, co ja czuję wobec zabijanych zwierząt. Przeszłam na wegetarianizm ze względu na zwierzęta, które są 
moimi przyjaciółmi, a przyjaciół się nie zabija, a tym bardziej nie je". Alicja M. lat 21, z Kwidzynia również poruszyła 
problem wegetarianizmu. "Oglądałam sobotni wywiad z Panią w telewizji. Z wywiadu wynikało, że będzie Pani teraz 
częstym gościem 2 programu. Proszę mi napisać od kiedy, jak często i ile minut będą trwały z Panią programy. 
Chciałabym nie przegapić żadnego. Obiecuję sobie po tych programach sporo. Tak mało się u nas o nowych stylach 
żywienia pisze, mówi. Ten program choć trochę zapełniłby lukę. Ludzie, którzy jedzą inaczej, nie jedzą mięsa, w 
polskim społeczeństwie budzą zdziwienie, a niekiedy strach (że należą do jakiejś sekty, wyjątkowo tajemniczej itp.). 
Nudzą mnie naukowe wyliczenia ile czego trzeba zjeść, aby dostarczyć białka, węglowodanów, witamin. Szukam innej 
drogi. Poszukuję wszystkiego co dotyczy wegetarianizmu. Staram się dotrzeć do materiałów i książek o makrobiotyce. 
Bez wahania kupiłam Pani książkę i nie rozczarowałam się. Nie mogę powiedzieć, że stosuję cały system Diamondów. 
Moim pierwszym posiłkiem są jednak owoce, ale już około 9.00 - 10.00 wcinam śniadanie (jakąś bułkę z warzywem i 
masłem). Staram się także nie łączyć w jednym posiłku węglowodanów z białkami, co nie zawsze mi wychodzi. 

Bardzo mi smakują sałatki według Pani przepisów. Jeśli mam składniki, często je robię. Staram się także wprowadzić 
moje własne składniki i nowe przepisy". Listów podobnych do listu Alicji otrzymałam kilka. Mam nadzieję, że będę 
mogła spełnić prośbę sporej grupy Czytelników. Pani Ewa K. (lat 33) z Chrzanowa pisze interesująco o zmianach jakie 
DIETA ŻYCIA wniosła w jej życie. "Od trzech lat cierpię na nerwicę depresyjną. Uczę w szkole podstawowej. 
Pracowałam zaledwie 18 godzin tygodniowo, a czułam się jak po 30. "Ciągnęłam" tę pracę z ogromnym wysiłkiem, 
gdyż towarzyszyło mi zmęczenie fizyczne i psychiczne, bardzo słaba pamięć i koncentracja oraz dolegliwości 
wegetatywne. Było mi tak ciężko i Žle, że rozpaczliwie rozpoczęłam poszukiwanie sposobów na poprawę stanu 
zdrowia. W pierwszym roku choroby nie pracowałam, leczyłam się lekami psychotropowymi. W porę zorientowałam 
się, że to nie ma sensu. Odstawiłam leki i wróciłam do pracy. W wakacje w rękę wpadła mi DIETA ŻYCIA. Uznałam 
ją za cud od Boga. Ja nie muszę się odchudzać (158 cm, 48 kg), ale dostosowując się do zaleceń w Pani książce 
wierzyłam, że odzyskam energię, radość i zlikwiduję dolegliwości przewodu pokarmowego. I tak rzeczywiście się 
dzieje. Czuję się lekka, radosna, mam dużo energii, rzadko czuję dawne zmęczenie. Bardzo lubię wymyślać i 
przygotowywać coraz to nowe posiłki, a ten styl odżywiania daje mi ku temu duże możliwości. Serdecznie dziękuję za 
cudowną książkę." Pani Joanna G. z Bukowiny Tatrzańskiej pisze: "Wiem, że propozycje Pani M. Błaszczyszyn są 
kontrowersyjne. Ale mnie DIETA ŻYCIA odpowiada. Wypowiedzi krytyczne lekarzy są po prostu śmieszne. Mam 43 
lata, lekką nadwagę, jestem zdrowa. DIETA ŻYCIA urozmaica moje menu w domu. Stosując tę dietę czujemy się z 
mężem bardzo dobrze. Jesteśmy bardziej aktywni w pracy i spokojni. Bardzo dziękuję Pani Mai za te wspaniałe 
książeczki z przepisami". Iwona R. z Warszawy pod wpływem DIETY ŻYCIA pozbyła się nękających ją rozterek i 
odzyskała równowagę. "DlETĆ ŻYCIA obaliła Pani wszystkie moje "racje" i wątpliwości. Podchodziłam do spraw 
związanych z żywieniem w sposób niezwykle dogmatyczny. Cały dzień pilnowałam się, aby czegoś "zakazanego" nie 
wziąć do ust i nie zjeść. Z reguły - przegrywałam. Nękały mnie wyrzuty sumienia, byłam zła, zrezygnowana. 
Następnego dnia sytuacja się powtarzała. Jadłam coś - nie dlatego, że byłam głodna - ale na złość sobie. Po kontakcie z 
Panią, któregoś dnia, uświadomiłam sobie, że od kilku dni, w nawale zajęć, obowiązków, trudności, nie myślę o tym, 
czy jem właściwie i w odpowiedniej ilości. Nie myślałam w ogóle o pożywieniu. Sięgałam po nie, gdy czułam się 
głodna. Była to naturalna reakcja organizmu. Pierwszy raz od dłuższego czasu. Uświadomiłam sobie, że jedzenie na 
sygnał organizmu - jest wspaniałą sprawą. Człowiek je, gdy odczuwa potrzebę. Nie ma wyrzutów sumienia, a więc 
cały rytuał może być powodem do radości, przyjemnością. Wtedy wszystko bardzo smakuje. OdnaleŽć prawidłową 
reakcję, uporządkować zegar biologiczny. Teraz posiłki są dla mnie miłą czynnością, nie męczę się myśląc bezustannie 
o tym, czy nie zjadłam za dużo, odpowiednio etc". Cieszę się, że DIETA ŻYCIA pomogła Pani Iwonie odnaleŽć 
siebie, obudzić swoją intuicję, do czego nieustannie nawołuję. Tylko w zgodzie z naturą, jej prawami możemy być 
zdrowsi. Kontynuacją tematu poruszonego powyżej jest list pani M. O. z Gołańcza. "W wakacje wpadła mi w ręce 
DIETA ŻYCIA. Niewiele się zastanawiając, kupiłam tą książkę, bo moje życie to ciągłe diety. Przeczytałam tę pozycję 
jednym tchem i stwierdziłam, że moje dotychczasowe starania związane z utrzymaniem figury i bezustanna walka z 
zaparciami były bez sensu. Mam 39 lat, a od 20 lat walczę z zaparciami i tendencją do tycia. Stosowałam przeróżne 
diety, które nie są skuteczne, co zrozumiałam po przeczytaniu książki. Owszem, chudłam 5 - 8 kg, ale szybko tyłam, 
mimo tego, że mam silną wolę. Waga stała się moją obsesją, popadałam często w stan przygnębienia, wyrzutów 
sumienia, niechęci do siebie samej. Coraz silniej stresowała mnie myśl, jak będę wyglądać i ile utyję jak wejdę w "lata 
przejściowe". Mój drugi ważny problem, który spędzał mi sen z powiek, to wspomniane 20 - letnie kłopoty z pracą 
jelit. Nie będę opisywać jakie przechodziłam męczarnie, ale to był koszmar, a ostatnio lęk przed rakiem. Po 
przeczytaniu książki pomyślałam sobie, że spróbuję jeszcze raz, choć zabrałam się do DIETY bez entuzjazmu i wiary 
w sukces. Zaczęłam DIETÉ ŻYCIA w sierpniu. Przestrzegałam ściśle zasad komponowania posiłków i spożywania 
owoców. Teraz, po 2 miesiącach odżywiania się zgodnie z DIETĆ ŻYCIA, chce mi się krzyczeć, że to cudowna, 
prawdziwa DIETA ŻYCIA! Opowiadam moim znajomym o moich osiągnięciach dzięki diecie Diamondów. Zaczęłam 
już propagować opisane przez Panią zasady żywienia wśród młodzieży (jestem nauczycielką szkoły średniej). Dietą 
Diamondów jestem zafascynowana z wielu względów, a mianowicie: schudłam w ciągu miesiąca około 4 kg, od 
miesiąca nie mam kłopotów jelitowych (bez tabletek i ziół było to nieosiągalne od lat), nie odczuwam dokuczliwych 
bólów kręgosłupa i głowy (przestałam "pożerać" tabletki przeciwbólowe), przestałam pić kawę (dotychczas nie 
umiałam zacząć dnia bez kawy), ograniczyłam spożycie mięsa i wędlin (przepadałam za tym). Sama nie mogę w to 
wszystko uwierzyć. Czuję też przypływ energii i nie jest to sugestia, a fakty. Nie muszę sypiać popołudniami. Nie 
męczy mnie strach przed nadwagą. Znalazłam sposób na życie, za co jestem Pani serdecznie wdzięczna. Chcę jeszcze 
nadmienić, że w realizowaniu diety Diamondów występowały, na początku, pewne trudności, ale zdrowy rozsądek i 
intuicja pomogły w odnalezieniu siebie. Kończąc mój list jeszcze raz dziękuję za radość i szczęście jakiego doznałam". 
Cytowane dotąd listy dotyczą osób młodych. Oto listy od osób starszych. Pani Danuta G. z Bydgoszczy pisze: "Przed 
dwoma miesiącami wpadła mi do rąk Pani książeczka DIETA ŻYCIA i "Sałatki dla zdrowia". Czytając ją najpierw 
byłam przerażona, że niemożliwe będzie ich stosowanie. Po wnikliwym odczytaniu zmieniłam zdanie. Oboje z mężem 
jesteśmy szczupli, to znaczy wagę mamy w normie, ale różne dolegliwości: mąż w wieku 72 lat z uregulowaną 

cukrzycą, a ja od dłuższego czasu nie mogłam pozbyć sig zgagi. Teraz widzę, że wszelkie diety jakie dotąd 
stosowaliśmy, to jedno wielkie nieporozumienie. Ponieważ jestem z tych, którzy diety szukają, z miejsca 
wprowadziłam częściowo w życie (nawet będąc miesiąc w sanatorium starałam się w miarę możliwości odżywiać wg 
Pani wskazań) z ogromnym efektem. Lekarz zapisał mi na zgagę tabletki Gelacid, których w ogóle nie musiałam 
używać. Teraz już w domu zaczynam powoli korzystać z Pani przepisów. Rano jem kilka jabłuszek, sok jabłkowy 100 
- procentowy z Hortexu, potem inne owoce łącznie z bananami do 12 - tej. Obiady według wskazań, kolacje też. Jestem 
Pani wdzięczna za napisanie tej książeczki i myślę, że wdzięczni będą też ci wszyscy, którym ją poleciłam i gdzie 
mogę polecam wciąż. A z tych wszystkich diet, które są stosowane nawet w sanatoriach, i które lekarze zalecają można 
się tylko serdecznie uśmiać." List od Pani Elżbiety Sz. z Gdańska. "Mam 80 lat. Dziękuję serdecznie za książkę DIETA 
ŻYCIA. Jest wspaniała. Nareszcie znalazł się ktoś, co chce uzdrowić nasze społeczeństwo. Wciąż słyszy się tylko 
ubolewania, że śmiertelność w Polsce jest najwyższa, ale coś robić, żeby zmienić, to nikomu nie chciało się. Dopiero 
Pani podjęła trud uzdrowienia naszego społeczeństwa. Należy się Pani najszczersze uznanie. Pani dieta to prawdziwa 
rewolucja. Ja z łatwością przyjęłam ją, bo przeważnie do południa nie miałam apetytu, więc nic nie jadłam, a teraz 
zajadam się owocami, które są tańsze od wędlin. Przepisów swoich nie podaję, bo Pani przepisy są wystarczająco 
pomysłowe i urozmaicone". Niezwykle interesujący list otrzymałam od Pana Romana N. z Gdańska. Oto fragmenty: 
"Nigdy przedtem w całym życiu nie przeczytałem tak mądrych myśli jakie są zawarte w DIECIE ŻYCIA. Jest napisana 
z myślą o człowieku, zdrowiu, celu życia. Dzięki tej diecie polepszyło się moje samopoczucie, mam dużo większą chęć 
do życia niż wcześniej, pomimo że wydarzenia na świecie nie nastrajają do optymistycznego myślenia, mnie chce się 
żyć. Poza tym zawsze się pociłem w nadmiarze, a teraz to ustąpiło. Wcześniej miałem duże problemy ze wstawaniem 
rano do pracy. Obecnie gdy zadzwoni budzik i otwieram oczy czuję się dobrze, nie chce mi się dalej spać, powieki nie 
ciążą już jak głazy, oczy nie bolą, jestem wypoczęty. Jestem sportowcem i trenuję trudną dyscyplinę sportu, a jest nią 
Kick - boxing (...). Na koniec tego listu jeszcze raz dziękuję za napisanie niezwykle cennej dla mnie książki. I jeszcze 
pragnę powiedzieć, że jeśli kiedyś osiągnę sukces w sporcie to będzie to zasługa Pani. P.S. Posiadanie wiedzy jeśli nie 
jest połączone z jej ujawnianiem - jest niczym - gromadzeniem drogocennych kamieni - rzeczą próżną i głupią". 
Odpisując na list Pana Romana skorygowałam zbyt rygorystyczne podejście do diety Diamondów. Jak uparcie 
podkreślam, jestem za swobodnym stosowaniem tego stylu życia. Szczególnie uprawiając czynnie sport należy bardzo 
dbać o odpowiednią kaloryczność i urozmaicenie posiłków. Powinny być tak komponowane, aby oprócz łatwego 
trawienia i przyswajania, zapewniały pełną gamę substancji koniecznych dla sprawnego funkcjonowania organizmu. 
Dotyczy to również dzieci i młodzieży, które bezwzględnie muszą zabierać do szkoły posiłek. Przerwa między 
śniadaniem a obiadem, po powrocie do domu jest zbyt długa i należy to dzieciom wytłumaczyć. Niedawno ukazała się 
na rynku książka STYL ŻYCIA będąca kontynuacją DIETY ŻYCIA, w której cały rozdział poświęcony jest uwagom 
dotyczącym żywienia dzieci. Zainteresowanych odsyłam do tej pozycji. Wybaczcie mi Państwo, że cytaty z Waszych 
listów zamieszczone są nieco chaotycznie, ale listy nadchodzą w trakcie pisania, i te które wydają się najciekawsze - 
cytuję. Niedawno nadszedł list od Pana Krzysztofa B. z Kędzierzyna: "Zacząłem stosować się do zaleceń zawartych w 
Pani pierwszej książce, mając dobrze powyżej 10 kg nadwagi i żyjąc w ciągłym stresie spowodowanym świadomością, 
potwierdzonego przez lekarzy, stanu przedrakowego (leukoplakia). W 1990 roku poddałem się zabiegowi 
elektrokoagulacji wyrodniejącej tkanki, lecz stan ten po wygojeniu rany, co prawda w mniejszym nasileniu, trwał 
nadal. Spotkawszy w księgarni Pani książkę, postanowiłem spróbować diety. Tak jak Pani pisze - początek był trudny, 
stare nawyki i przyzwyczajenia (jestem 40 - latkiem), niełatwo jest przezwyciężyć. Mimo to powiodło mi się. 
Przestawiłem swój organizm (przy wydatnej pomocy żony) na żywienie owocowo - warzywne, trzymając się drabiny 
energetycznej. W pierwszym okresie (7-8 tygodni) straciłem na wadze około 8 kg, a co najważniejsze objawy zapalne 
związane z leukoplakią również zaczynają się cofać. Powoduje to we mnie ogromną radość życia i chęć do dalszych 
działań. Wszystko dzięki Pani książce. Spotykam się coraz częściej z próbami stosowania Pani zaleceń w szerokim 
kręgu znajomych. Nasuwa mi to pomysł, aby ułatwić mieszkańcom mojego miasta zaopatrywanie się w komponenty i 
półprodukty, czy też gotowe sałatki w jednym lub kilku placówkach gastronomicznych. Żona moja zajmuje się 
zawodowo gastronomią. Byłoby to zgodne z Pani nadzieją na rozwój w Polsce barów sałatkowych". Panie Krzysztofie! 
To jest właśnie to! O takie inicjatywy mi chodzi. Cieszy mnie podwójnie Pana list - bo poprawa Pana zdrowia i 
odzyskanie radości życia... no trudno wprost o lepszą nagrodę za pracę włożoną w napisanie książki. Od Pani dr med. 
Walentyny W. z Krakowa nadszedł list z bardzo ciekawą propozycją i sugestiami. "Zaczęłam od miesiąca wprowadzać 
w życie porady zawarte w DIECIE ŻYCIA. Są rewelacyjne! Czuję znaczną poprawę samopoczucia i ubywa mi coś 
niecoś niepotrzebnego. Chciałam tym listem podziękować Pani za rewolucyjne propagowanie nowych, zdrowych zasad 
odżywiania się. Powoli, stopniowo zaczynam przekonywać całą rodzinę. Dlaczego nie ma Pani swoich programów w 
telewizji, poprzez które można by było naprawdę uzdrowić i odchudzić nasze społeczeństwo. Jest w niej tyle 
niepotrzebnego gadulstwa, a dzięki Pani programowi zyskałoby na zdrowiu szersze grono ludzi, bo książka nie trafi do 
wszystkich. A teraz druga sprawa. Mam na wsi (...) duży dom (9 pokoi, 3 łazienki) z dużym sadem owocowym, gdzie 
mogłabym zorganizować małe sanatorium z DIETĆ ŻYCIA (...). Z zawodu jestem lekarzem, już na emeryturze i 

chciałabym być bardziej aktywna". A teraz trochę dziwny list Agnieszki B. z Warszawy. Aż mi się wierzyć nie chce, że 
tego typu poglądy egzystują w naszym społeczeństwie. "...Któregoś dnia miałam ochotę na grzyby. Niestety na drugi 
dzień rozbolał mnie po nich żołądek, dostałam też torsji. Mama mnie obserwowała, po rozmowie z tatą powiedziała: 
"Koniec, od dziś jesz to co my". Próbowałam się przeciwstawić, ale moim rodzicom nic nie można wytłumaczyć. Tato 
zabronił mi jeść jabłka (mówi, że nie mają żadnych witamin), a jak kiedyś trzymałam jabłko w ustach, to tak się 
zdenerwował, że myślałam, że mnie zabije. Ile razy chcę mu wytłumaczyć, że od dawien dawna wiadomo, że jabłka, 
owoce i jarzyny są podstawą zdrowia. Tato na to mówi, że jakoś inni ludzie obywają się bez warzyw i są zdrowi, a dla 
mnie najbardziej potrzebne jest mięso i zupy. Obłęd! Jeszcze mi powiedział, że jak człowiek mało je, to wątroba się 
psuje i wtedy się tyje. Więc wyszedł teraz z założenia, że muszę tylko jeść, jeść i ciągle jeść. Ja prawdę mówiąc coraz 
gorzej się z tym czuję. Jabłka kupuję sobie z pieniędzy, które zawsze jakoś wykombinuję i chowam przed rodzicami, 
bo gdyby się o tym dowiedzieli, to... lepiej o tym nie mówić. Czuję się strasznie. Ciągle chce mi się spać, mówią, że 
jestem blada, mam sińce pod oczami, naprawdę nie mam siły do życia! Ciągle tylko pchają we mnie mięcho, wcale nie 
piję mleka, a o warzywach nie ma mowy. Na śniadanie dają mi tłustą kiełbasę, póŽniej pierogi, bigos, miód, racuchy, 
drożdżówki itp. A ja nie chcę być gruba! Mam już dość przezwisk i śmiechu z powodu mojej tuszy. A tu ciągłe krzyki: 
"Jedz!" Tato powiedział, że dopiero uwierzy, że owoce są zdrowe, jak mu o tym powie jakiś specjalista (lekarz). Mówi, 
że jak mu przyprowadzę do domu specjalistę to może wtedy się przekona." Rzeczywiście Agnieszko, masz rację - 
obłęd! Może ta książeczka przekona twoich rodziców. A może również takie wypowiedzi jak Pani Teresy O. 
mieszkającej w Ustrzykach Dolnych. "... Chcę podziękować za 2 wspaniałe książki, które udało mi się kupić "Jesień" i 
"Zima"!. Jestem zachwycona umieszczonymi w nich przepisami i niezwłocznie wprowadzam je w życie. DIETA 
ŻYCIA pomogła naszej rodzinie, a szczególnie mojemu młodszemu synkowi (7 lat) bardziej niż jakiekolwiek 
wcześniej zażywane leki. Jest on teraz o wiele odporniejszy. Po wprowadzeniu DIETY bezustanny kaszel - przeszedł 
"sam". Jestem za to ogromnie wdzięczna. TO jest wspaniała sprawa, po półrocznym stosowaniu, wiem, że nie wrócę do 
poprzedniego odżywiania, które może tylko szkodzić i prowadzić do szybkiego starzenia się". Anna S. z Krakowa 
pisze o problemie nękającym wiele dziewcząt, pań, i nie tylko, z którym ja również wiele lat borykałam się. "Pomimo, 
że stosuję DIETÉ ŻYCIA tylko od czasu do czasu, efekty są widoczne: od dłuższego czasu w ogóle mniej jem, nie 
odczuwam nienaturalnego głodu - a raczej teraz zaczęłam wreszcie czuć - taki prawdziwy, zdrowy głód. Przestałam też 
jeść SŁODYCZE - choć na początku to wymagało dużego wysiłku - i rzeczywiście: teraz po prostu nie odczuwam 
potrzeby ich jedzenia!!! Nawet jak je widzę w domu na talerzu. Dla mnie to największy sukces, zważywszy, że jeszcze 
do niedawna jedzenie czekolady to był mój nałóg - niemal codziennie zjadałam jedną. To cudowne móc przejść obok 
niej obojętnie i za rogiem kupić sobie za zaoszczędzone pieniądze - kilogram jabłek! I to wszystko po zaledwie 3 
tygodniach stosowania DIETY (z przerwami). Ma Pani we mnie wierną "wyznawczynię". Dziękuję bardzo". A teraz 
parę komentarzy i opinii do ostatnio publikowanych ataków na dietę Diamondów. Jak Państwo zauważyli wiele pań 
pisze o doskonałym wpływie tej diety na cerę, włosy, paznokcie. Większość osób czuje się młodziej i tak również 
wygląda. Na jednym z turnusów z DIETĆ ŻYCIA w Sanatorium w Bieszczadach spotkałam panią z Łodzi, która jest 
"na Diamondach" od 5 lat (poznała ten styl podczas pobytu w U.S.A.) wraz z całą rodziną. Nikt z kuracjuszy nie mógł 
uwierzyć, że ma o 10 lat więcej niż nam się wydawało. Cera, figura, sposób bycia młodej kobiety (ma córkę 20 - 
paroletnią). Dlatego zaskakuje zdanie jednego z profesorów - ekspertów, że DIETA ŻYCIA powoduje pojawienie się 
zmarszczek, żółknięcie skóry, szybsze starzenie się i różne jeszcze gorsze kłopoty. Skąd te wiadomości? Czy prowadził 
obserwację pacjentów prawidłowo stosujących dietę Diamondów? Ja mam obserwacje wprost skrajnie przeciwne. Oraz 
informacje z wielu krajów od osób od lat stosujących DIETÉ - czyżby tysiące ludzi mogło się tak bardzo mylić? 
Otrzymałam kilka listów od zaniepokojonych zwolenników Diamondów. Na przykład list od Pani Ireny I. z Płocka. 
"Jestem, wraz z mężem i 15 - letnim synem zwolenniczką DIETY ŻYCIA. Stosujemy się do niej od ponad dwóch 
miesięcy - ze względów zdrowotnych. Zawsze byliśmy szczupli, więc nie musimy się odchudzać. Takie odżywianie 
bardziej nam odpowiada, jest lżej strawne. Zasady diety trafiły nam do przekonania. Chętnie przygotowujemy posiłki, 
chętniej spożywamy. Jest to bardzo ważne. Tym bardziej denerwujące są ostatnie wypowiedzi w TV i w prasie. Może 
korzystna byłaby dyskusja na ten temat na łamach. Jestem przekonana, że wypadłaby na korzyść DIETY ŻYCIA". 
Oprócz tego rodzaju listów wyrażających zaniepokojenie, dostałam ostatnio sporo korespondencji dość wyraŽnie 
ustosunkowującej się do ostatnio publikowanych zarzutów. Przytoczę dwa przykłady. Pani Klementyna R. z 
Warszawy: "DlETA ŻYClA jest "w czytaniu" już od blisko roku. Od roku zainteresowani czytelnicy, z lepszym lub 
gorszym skutkiem - stosują tę dietę i zbierają osobiste doświadczenia. Pani Maja publikuje swoją wiedzę, odpowiada 
na listy, których jest bardzo wiele (co świadczy o stopniu zainteresowania), reklamuje coraz to nowe surówki i Žródła 
ich nabycia. Jest zaangażowana, ciepła i "do ludzi". I naraz ocknęli się profesjonaliści w dziedzinie żywienia. Wszyscy 
jak jeden mąż biją w DIETÉ ŻYCIA, ukazując negatywne skutki jej stosowania. Wszyscy biją w p. M.B. - odsądzając 
ją od czci i wiary. Myślę, że wokół tej sprawy narosło bardzo dużo nieporozumienia, a ponieważ stosuję tę dietę od 
początku - to jest od momentu ukazania się książki i mam osobiste doświadczenia, a tym samym pewną przewagę nad 
profesjonalistami i teoretykami wiedzy, chcę dołączyć swój głos - jako świadek obrony. Po pierwsze Pani M. B. 

przekazując w omawianej książce swą teorię na temat żywienia zastosowała chwyt psychologiczny - mianowicie dała 
konkretną nadzieję wszystkim mniejszym lub większym grubasom, zalecając dietę prostą, łatwą i w pełni zrozumiałą w 
codziennym stosowaniu, w dodatku "zapewniającą komfort" - jak słusznie powiedział prof Szostak ("Wprost" 4/92). 
Prof Szostak jest moją ogromną sympatią telewizyjną. Bardzo szanuję jego wiedzę, życzliwość - bardzo przepraszam 
za słowa wyrwane z kontekstu - a jednocześnie informuję, że mam żal, iż nigdy nie wypowiedział się w druku w tak 
obszerny i popularny sposób jak DIETA ŻYCIA. No właśnie! Tu jest pies pogrzebany. Dlaczego nikt z 
profesjonalistów instytucjonalnych, krytykujących DIETÉ nie opublikował dotąd kompleksowej informacji (...). Po 
drugie: stosuję tę dietę od blisko roku. Celem moim nie było odchudzanie a raczej odtrucie (termin, na który wpadłam 
widząc, że prowadzę coraz gorszą przypadkową praktykę dietetyczną i obserwując skutki). I wtedy wpadła mi w rękę 
DIETA ŻYCIA. To było to. Wszystko wolno! Wszystko smaczne! Dowolne ilości - tylko metoda stosowania 
uporządkowana, logiczna, uzasadniona. Przystąpiłam do dzieła z radością. Zastosowałam własne, instynktowne 
poprawki (...). Efekt był piorunujący! Po trzech tygodniach stosowania DIETY ubyło mi 15 lat (w stosunku do moich 
przyjaciółek), stałam się młoda, wesoła, nasycona energią do tego stopnia, że sama podjęłam trud odnowienia 
mieszkania, co uczyniłam z dobrym skutkiem. Jesienią - gdy potrzebuję więcej kalorii - wprowadziłam więcej zbóż, 
gorących zup. I dla pokrzepienia ciała i ducha - do tych zbóż wzbogaconych oczywiście dużą ilością jarzyn i surówek - 
białe mięso. I co? - Doskonale! Nie jadam wędlin (słone i zbyt wędzone). Jadam twarożki, kefiry, robię zupy. Przepisy 
sama sobie wymyślam. Wszystko to, nie łamiąc podstawowych zasad DIETY ŻYCIA, przystosowuję do swoich 
potrzeb i możliwości. Jednym słowem - wykorzystuję, zgodnie z zaleceniem P. Błaszczyszyn - inteligencję i talenty 
twórcze. Myślę, że głos mój - jako bezpośredniego użytkownika zalecanej diety - liczy się jako pokrzepiający, zarówno 
dla pani M. B., jak i dla tej grupy odbiorców DIETY ŻYCIA, którzy skołowani toczącą się polemiką o wydŽwięku 
negatywnym i potępiającym nie wiedzą, co mają robić (..)". Są to obszerne fragmenty wypowiedzi Pani Klementyny 
R., którą wysłała do kilku wydawnictw jako odpowiedŽ na druzgocącą, i dla mnie trochę śmieszną, kampanię 
prowadzoną przez kilka osób, dla których poprzednio czułam duży szacunek. Zacytuję jeszcze jeden głos p. Alicji z 
Łodzi, Czytelniczki miesięcznika "Nie z tej Ziemi", która zareagowała na wypowiedŽ pani A. Ciesielskiej. "Dziękuję 
p. Maju - za odpowiedŽ na łamach NzTZ na wypowiedŽ "Polemicznie o diecie Diamondów" technologa żywności p. 
Anny Ciesielskiej - która właśnie nie doczytała, nie wgłębiła się, nie zrozumiała - albo nie chce zrozumieć - o co w 
diecie Diamondów chodzi. Chyba nie trzeba mieć ukończonych studiów na przykład, jak ja - żeby zrozumieć. 
Możliwe, że ci ludzie mają przysłowiowe "klapki" - nie potrafią spojrzeć inaczej, zrozumieć lub chociaż starać się 
zrozumieć - czy może coś innego nie jest zdrowsze i lepsze. Każdy człowiek jest indywidualnością, myśli inaczej, 
postępuje inaczej, i ma do tego prawo - nie musi być tak jak nam nakazywano i w dalszym ciągu próbuje nakazywać. 
Gdzie byli ci dietetycy, którzy teraz krytykują coś co ludziom pomaga i są na to dowody. Powtarzam - gdzie są ci 
dietetycy, którzy doprowadzili nas i nasze organizamy do ruiny psychicznej i fizycznej. Dobrze, że nareszcie mamy 
prawo wyboru diety, która nam właśnie odpowiada. A pani Ciesielskiej życzę smacznego dużego schabowego i 
słodkiego tortu czekoladowego. Znam sporo osób, które podleczyły się porządnie właśnie tą dietą. Ja stosuję ją według 
potrzeby, czuję się lżejsza i ZDROWSZA". Dość już listów polemicznych - mam ich znacznie więcej - do wglądu na 
życzenie. Na zakończenie chcę jeszcze przytoczyć fragmenty wypowiedzi Agnieszki Ł.z Sosnowca. "Na początku chcę 
Panią serdecznie pozdrowić i podziękować za to, że Pani jest, że pisze Pani ksiąŽki i zajmuje się tematyką tak bardzo 
ważną, a tak często pomijaną przez całe społeczeństwo, a przede wszystkim lekarzy. Jestem studentką trzeciego roku 
medycyny - było to moim marzeniem, a zostanie bardzo dobrym lekarzem jest moim najważniejszym celem. Jeszcze 
gdy byłam uczennicą LO interesował mnie człowiek - jego organizm i otaczające go środowisko. Na niektóre czynniki 
tego środowiska nie mamy wpływu - warunki geograficzne, klimatyczne, zanieczyszczenia środowiska. Na inne 
możemy świadomie wpływać - na przykład sposób odżywiania. Dopiero teraz studiując już medycynę zdałam sobie 
sprawę, że właściwe odżywianie, prawidłowe łączenie produktów wpływa na SOMA i PSYCHE każdego człowieka. 
Niestety brak dobrych i jasno napisanych podręczników prawidłowego odżywiania uniemożliwiały mi zainteresowanie 
się tym problemem głębiej i szerzej. Skompletowałam sobie sporą biblioteczkę - ale zawiera ona zbyt mało logicznych 
informacji. Pomogła mi Pani książka DIETA ŻYCIA, którą kupiłam będąc na wczasach. Kiedy tylko znalazła się w 
moich rękach - skończyły się kąpiele, spacery ... aż do momentu, kiedy po dokładnym przeczytaniu każdego słowa, nie 
zamknęłam jej. Zaraz postanowiłam do Pani napisać, aby podziękować za ten "cudowny podręcznik". Planuję zająć się 
w przyszłości dietetyką, prawidłowym odżywianiem, zasadami stosowania i dobierania pokarmów. Jako lekarz 
pierwszym pytaniem (może nie pierwszym, ale podstawowym) kierowanym do pacjenta - będzie pytanie o sposób 
odżywiania. Dietę Diamondów stosujemy wszyscy w domu (od miesięca dość rygorystycznie, ale przyjemnie i bez 
zmuszania się - bo ją polubiliśmy). Sałatki, warzywa, owoce są obecnie naszymi ulubionymi pokarmami, za którymi 
wszyscy przepadamy - nasze samopoczucie jest na przysłowiowym TOPIE. Dlatego naprawdę brakuje mi słów 
podziękowania i uznania". WypowiedŽ Agnieszki Ł. miała zakończyć cytaty z listów czytelników, ale w ostatniej 
chwili nadeszły jeszcze dwa listy i nie jestem wprost w stanie zrezygnować z chęci podzielenia się z Państwem 
informacjami w nich zawartymi. Pani Anetta G. ze Słupska pisze na temat, który nurtuje wiele Czytelniczek. Może 

znajdą w tej wypowiedzi odpowiedzi na swoje pytania. "..Kiedy wpadła mi w ręce DIETA ŻYCIA byłam akurat w 
ciąży, ale zafascynowała mnie ona tak dalece, że postanowiłam po porodzie i zakończeniu okresu karmienia - żyć 
według podanych zasad. Okazało się jednak, że zrobiłam to wcześniej i to z dobrym skutkiem. Dwa ostatnie miesiące 
ciąży stały się dla mnie udręką i lękiem przed każdą nadchodzącą nocą. W ciągu dnia męczyła mnie okropna zgaga, a 
w nocy budził mnie ból i mdłości, co w efekcie zmuszało do wymiotów. Naprawdę przykra rzecz. Twarz była pokryta 
wybroczynami powstałymi z wysiłku. Spróbowałam jeść inaczej, trochę się tego bałam, ale ponieważ ciąża przebiegała 
bez żadnych problemów oprócz wymienionych - chciałam zobaczyć jak to będzie naprawdę. No i nie zawiodłam się! 
Rano owoce, przerwy 3 - 4 godzinne, mniej mięsa, no i tylko do 20.00 wieczór. Dolegliwości jakie opisałam zniknęły 
bez śladu, poza momentami mojej słabości, gdy jadłam po 20.00, albo podjadałam słodycze. Dziś mam półrocznego 
synka, którego karmię piersią, a moja DIETA ŻYCIA polega na tym, że do godziny 12.00 zajadam się owocami. 
Problem w tym jak karmić dziecko, bo o tym nikt jeszcze nie pisał. Daję mu dużo świeżych owoców, zupki tradycyjne 
na mięsie z kaszą i jarzynami. Co ma począć taka matka jak ja, która chciałaby żywić swoje dziecko zdrowo i w pełni 
wartościowo, a wierzę (na własnym i nie tylko, przykładzie), że to daje tylko DIETA ŻYCIA". Pani Anetta poruszyła 
ważny problem. Trochę na ten temat jest w STYLU ŻYCIA. Ale tu wypowiedzieć się powinni światli i doświadczeni 
pediatrzy. W indywidualnych przypadkach doradzam zawsze konsultacje z lekarzem. Takie konsultacje są możliwe w 
Przychodni KOMED. Drugi list od Joanny T. z Warszawy jest rozpaczliwą prośbą o pomoc. Nawiązuje on do listu 
Justyny, ale na ten temat uważam, nigdy nie za wiele. "Mam 17 lat. Nie wiem, jak zacząć ten list, ale jest on wielką, 
gorącą prośbą. Już od dziecka byłam gruba. W przedszkolu były wyzwiska. W pierwszych klasach szkoły podstawowej 
do przezwisk dołączyły wierszyki. Cała rodzina radziła, żebym się odchudzała. W 5 klasie zaczęłam to robić sama, 
wiedząc tylko, że jeśli nie będę jeść to stracę na wadze. Głodząc się, w ciągu 3 miesięcy schudłam 20 kg. Nie były to 
jednak jedyne konsekwencje. Bardzo wypadały mi włosy, straciłam okres i miałam też inne komplikacje. Zaczęłam 
jeść normalnie, wszystko w miarę wróciło do normy, ale ... odzyskałam stracone kilogramy - plus 5 kg. Zaczęłam więc 
znów odchudzać się. Tym razem nie głodziłam się już tak drastycznie. Uzyskałam wymarzoną wagę i zaczęłam 
normalnie jeść. I znów odzyskałam stracone kilogramy plus 3 - 4 kg. Wówczas ponownie wzięłam się za odchudzanie. 
Tak kręcę się w tym kółku już 6 lat, sytuacja ciągle się powtarza. W okresie od września do grudnia zeszłego roku 
znów się odchudzałam. Lecz przez ostatnie 2 miesiące nadrobiłam wszystko z nawiązką i ważę teraz 70 kg przy 
wzroście 157 cm. Jestem zrozpaczona, załamana. Nie chodzę na dyskoteki, kursuję między domem a szkołą od 6 lat. 
Wstydzę się własnego ciała. Proszę mi pomóc, chcę przerwać to błędne koło". Z listu Joanny wynika, że nie zetknęła 
się z książką DIETA ŻYCIA i nie wie, że tego typu postępowanie jak opisuje jest bardzo szkodliwe. Taka huśtawka 
wagowa to po prostu katowanie własnego organizmu. Tracić wagę należy powoli, planowo, systematycznie i układać 
swój jadłospis na lata całe, a nie na miesiąc lub dwa - bo efekty są wprost odwrotne. Ciągle to powtarzam, że nie wolno 
pozbawiać swego organizmu żadnych wartościowych produktów. Wolno jeść wszystko - no może prawie wszystko - 
tylko w sposób właściwy. Może w jeszcze większym stopniu niż w DIECIE ŻYCIA - Wiosna, DIETA ŻYCIA - Lato 
jest dziełem Czytelników. Dlatego chciałabym wszystkim serdecznie podziękować za udział w powstaniu tej 
książeczki. Państwu którzy nadesłali ciekawe i oryginalne przepisy oraz tym, którzy zabierali głos na temat DIETY 
ŻYCIA w sposób zarówno pozytywny, jak i negatywny. Mimo, że LATO zamknęło cykl - CZTERY PORY ROKU Z 
DIETĆ ŻYCIA - zapraszam Państwa do dalszej korespondencji - nadsyłania uwag, spostrzeżeń i przepisów, a może 
powstanie następne wydawnictwo z cyklu DIETY ŻYCIA. Listy prosimy kierować na adres: KOMED - Przychodnia 
Medycyny Naturalnej Al. Ujazdowskie 20 00-540 Warszawa tel. 628-74-82 i 628-74-83. PRZEPISY I ZUPY: (1) 
Kwaśna zupa kantońska 1 - 2 filiżanki chińskiego makaronu lub zwykłych nitek 4 - 6 suszonych grzybów (mogą być 
też podsuszone pieczarki) 1 - 2 łyżki wytrawnego białego wina 2 łyżki sosu sojowego lub przyprawy do zup 3 - 4 
cebulki dymki wraz ze szczypiorkiem drobniutko posiekane około 2,5 szklanki wody i 1 kostka bulionowa lub ta sama 
ilość wywaru z jarzyn 2 łyżki mąki kukurydzianej sól, pieprz do smaku 2 - 3 łyżki soku z cytryny Grzyby ugotować po 
wymoczeniu. Pokroić, a wywar dodać do bulionu. Zagotować pozostałe składniki. Dodać rozprowadzoną w wodzie 
mąkę kukurydzianą. Gotować około 2 minut do zgęstnienia. Dodać sok z cytryny. (2) Barszcz ukraiński (małorosyjski) 
Beaty N. włoszczyzna pokrojona w słupki lub utarta na tarce jarzynowej 1/2 główki włoskiej kapusty poszatkowanej 2 
- 3 buraki pokrojone lub utarte 3 pomidory bez skórki pokrojone w kawałki 1 - 1/2 szklanki ugotowanej fasoli 1/2 
szklanki śmietany sól, pieprz do smaku Warzywa zalać wodą i gotować na małym ogniu do miękkości. Dodać 
pomidory, fasolę i podgotowywać około 5 minut. Wlać śmietanę, przyprawić do smaku. Można dodać natkę pietruszki 
lub koperek. II SURúWKI I SAŁATY (3) Surówka tropikalna z kapusty Beaty B. z Suchej Beskidzkiej 1\2 główki 
kapusty 1/2 szklanki wiórków kokosowych 5 plastrów ananasa z puszki pokrojonych w kostkę SOS: 4 łyżki sosu 
ananasowego z puszki 1 łyżka soku z cytryny sól, pieprz (może być też curry) do smaku Kapustę namoczyć w słonej 
wodzie (na około godzinę), osuszyć i cieniutko poszatkować. Dodać pozostałe składniki, polać sosem. (4) Surówka 
orzeŽwiająca Beaty B. 1/2 arbuza pokrojonego w kostkę (oczyścić ze skórki i pestek) 2 duże jabłka pokrojone w 
kostkę 1 ogórek obrany i pokrojony w kostkę 2 duże pomidory bez skórki pokrojone w kostkę sok z 1/2 cytryny sól, 
pieprz, cukier lub miód do smaku Składniki delikatnie wymieszać, polać sokiem z cytryny, doprawić do smaku. 

Wszystkie zawierają dużo wody dlatego świetnie gaszą pragnienie w upalny dzień. Może być podawana na śniadanie 
lub jako dodatek na obiad lub kolację. Smaczniejsza po ochłodzeniu w lodówce. (5) Surówka z buraczków p. Anny z 
Branic 2 - 3 duże buraki 2 jabłka 1 łyżka utartego chrzanu 1/4 szklanki jogurtu sok z cytryny sól, pieprz do smaku 
Buraki utrzeć na tarce, wymieszać z chrzanem i jogurtem. Jabłko utrzeć skrapiając sokiem z cytryny. Wymieszać z 
burakami. Przyprawić do smaku. (6) Surówka z kalarepy p. Elżbiety Bojanowskiej z Gozdnicy 2 - 3 kalarepki utarte na 
grubej tarce 1 cebula pokrojona w kostkę 1 pęczek natki pietruszki posiekanej 1 - 2 łyżki oliwy sól, przyprawy ziołowe 
do smaku Składniki wymieszać, przyprawić do smaku. Beata NiedŽwiedŽ z Mielca nadesłała 14 przepisów. Część 
znajdziecie Państwo w tej książce. Reszta będzie wykorzystana w dalszych publikacjach. (7) Kalafior Beaty 1 mały 
kalafior podzielony na różyczki 1 jajko na twardo podzielone na cząstki grubo pokrojony szczypiorek grubo pokrojony 
koperek pęczek rzodkiewek pokrojonych w plastry kilka liści sałaty majonez lub sos vinegrett Składniki układamy na 
liściach sałaty. Polewamy majonezem lub sosem vinegrett, posypujemy koperkiem. (8) Surówka z kalafiora Magdy z 
Bełchatowa. 1 mały kalafior - surowy podzielony na drobne cząstki 2 - 3 świeże ogórki pokrojone w kostkę 1 - 2 
marchewki utarte na tarce jarzynowej 2 - 3 łyżki majonezu zmieszanego ze śmietaną sól, pieprz do smaku Wymieszać 
wszystkie składniki. (9) Sałatka z kalafiora Magdy z Bełchatowa 1 kalafior - ugotowany i pokrojony 2 - 3 ogórki 
kwaszone pokrojone w kostkę 2 - 3 ząbki czosnku (lub przyprawa ziołowa jeśli ktoś nie lubi czosnku) 1/2 filiżanki 
majonezu przyprawionego do smaku pieprzem lub papryką Wymieszać wszystkie składniki. (10) Sałatka wykwintna z 
oliwkami 1 główka sałaty 5 dkg czarnych oliwek 1 ogórek pokrojony w półplasterki 1 pęczek rzodkiewek pokrojonych 
w plasterki grzanki z kilku kromek chleba pokrojonych w kostkę kulki o średnicy 1 cm przygotowane z bryndzy lub 
białego twarogu z solą i kminkiem 1 pęczek szczypiorku drobno usiekany 4 łyżki oleju 2 łyżki soku z cytryny 1 
łyżeczka musztardy sól, pieprz do smaku Wymieszać składniki. Polać sosem przygotowanym z oleju, cytryny, 
musztardy, soli i pieprzu. Można też dodać 1 - 2 ząbki czosnku. Posypać szczypiorkiem. (11) Sałatka ziemniaczana 4 - 
5 ziemniaków ugotowanych w łupinach pokrojonych w grubą kostkę 2 - 3 jajka na twardo posiekane 2 łyżki drobno 
pokrojonej cebuli 2 ogórki kwaszone pokrojone w kostkę 1/2 filiżanki gotowanego groszku zielonego 1/2 filiżanki 
gotowanej, pokrojonej marchewki pęczek posiekanej natki pietruszki 1/2 łyżeczki tamaryszku 1 łyżka sosu sojowego 
1/2 łyżeczki tymianku 1/2 łyżeczki zmielonego kminku sól i pieprz do smaku Wymieszać wszystkie składniki, posypać 
na wierzchu natką i częścią jajek. (12) Sałatka Anny z opolskiego 1 pomarańcza podzielona na cząstki i pokrojona 1 
banan pokrojony w plasterki 1 kwaśne jabłko pokrojone w kostkę 2 - 3 łyżki kukurydzy z puszki 1 - 2 łyżki rodzynków 
namoczonych sok z cytryny do smaku Wymieszać wszystkie składniki. Najlepsze po oziębieniu w lodówce. (l3) 
Sałatka warzywna Magdy z Bełchatowa pęczek włoszczyzny 2 - 4 ogórki "małosolne" 1/2 puszki groszku lub 
kukurydzy 2 - 3 łyżki majonezu sól, pieprz, przyprawy ziołowe według upodobania Włoszczyznę i ogórki pokroić w 
kostkę, dodać groszek, majonez. Przyprawić do smaku. (14) Sałatka z buraczków według pani I. Grabskiej z Łodzi 5 - 
6 buraków ugotowanych i pokrojonych w kostkę 1 szklanka ugotowanej drobnej fasolki 3 - 4 ogórki kwaszone 
pokrojone w kostkę 1 cebula pokrojona w kostkę 2 - 3 śledzie obrane z ości i pokrojone w kawałki 2 - 3 łyżki oleju 
Składniki wymieszać, podawać po 2 - 3 godzinach. (15) Sałatka pieczarkowa p. Gosławy Dudek ze Szczecinka 6 - 8 
ładnych dużych pieczarek 1 puszka kukurydzy lub groszku 1 pęczek natki pietruszki lub koperku lub szczypiorku 2 - 3 
ogórki świeże lub kwaszone 2 jajka na twardo 1\2 filiżanki majonezu przyprawionego pieprzem, przyprawami 
ewentualnie musztardą lub sosem sojowym do smaku Pieczarki pokroić w cieniutkie plasterki, lekko osolić i skropić 
sokiem z cytryny. Odstawić do zmacerowania. Pokroić pozostałe składniki w kostkę, wszystko wymieszać. Dodatek 
ogórków i jajek nie jest konieczny, ale sałatka w tej wersji jest smaczniejsza. (16) Sałatka praska Beaty B. z Suchej 
Beskidzkiej 10 dkg szynki pokrojonej w paski 10 dkg żółtego sera pokrojonego w kostkę główka sałaty poszarpanej w 
kawałki 1 pęczek szczypiorku drobno posiekany 1/2 filiżanki jogurtu doprawionego solą i pieprzem ziołowym (mogą 
być również inne przyprawy ziołowe) do smaku Składniki wymieszać i polać doprawionym jogurtem. W sałatce tej są 
trzy potrawy białkowe - jest wobec tego bardzo pożywna i dość ciężkostrawna. Można ją jeść czasem jako samodzielne 
danie. (17) Znakomita sałatka warzywna do przechowania na jesień i zimę Beaty B. i Jej mamy z Suchej Beskidzkiej 
Po 1 kilogramie: marchwi utartej lub pokrojonej drobniutko świeżych ogórków pokrojonych w kostkę lub cienkie 
plasterki kapusty białej drobno uszatkowanej kapusty włoskiej lub pekińskiej drobno poszatkowanej papryki 
czerwonej, słodkiej, pokrojonej w paseczki pomidorów pokrojonych w kostkę jabłek (antonówki) 1/2 kg cebuli 
pokrojonej w piórka 1 szklanka oliwy z oliwek 1/2 szklanki cukru lub miodu 1 szklanka octu winnego lub 5 
procentowego roztworu kwasku cytrynowego 2 - 3 łyżki czubate soli (do smaku) 3 listki laurowe, 5 - 6 ziaren ziela 
angielskiego, pieprz Wszystkie składniki dobrze wymieszać. Nałożyć do słoiczków twist, ugnieść. Pasteryzować ok. 25 
minut w tradycyjny sposób. Dobra w zimie i na wiosnę, gdy warzywa drogie i brak świeżych, a można ją zrobić z 
powodzeniem póŽnym latem - wczesną jesienią, szczególnie jeśli ktoś ma działkę i własne warzywa. Diamondowie nie 
zalecają zanadto przetworów, uważając, że wszystko najlepsze jest w stanie świeżym, nieprzetworzonym. No ale nie 
przesadzajmy! Poza tym nie musimy tej sałatki jeść codziennie. Możemy ją również przygotować do 
natychmiastowego spożycia odpowiednio zmniejszając proporcje. (18) Sałatka z tuńczyka i rzodkiewek Beaty B. z 
Suchej Beskidzkiej 1 puszka tuńczyka (150 - 200 g) rozdrobnionego 3 jajka na twardo pokrojone w kostkę 1 pęczek 

rzodkiewek pokrojonych w talarki 1 główka sałaty poszarpanej w kawałki 3 - 4 łyżki majonezu 3 - 4 łyżki śmietany 
curry, sól, pieprz, sok z cytryny do smaku Składniki wymieszać i polać sosem, który powinien być dość pikantny. (19) 
Sałatka - witaminka Beaty B. z Suchej Beskidzkiej 1/2 główki dużej sałaty 1 zielona papryka pokrojona w paseczki 1 
pomidor pokrojony w kostkę 1 duże jabłko pokrojone w kostkę Sos: 1/2 łyżki majonezu 2 łyżki jogurtu sól, pieprz, 
szczypta cukru, sok z cytryny do smaku Składniki wymieszać. Sałatka jest bogata w witaminy i sole mineralne. 
Wspaniale nadaje się np. do befsztyków. (20) Sałatka Kolorowy Jarmark - Beaty 8uchnowskiej z Suchej Beskidzkiej 1 
puszka zielonego groszku 1 puszka kukurydzy 2 duże jabłka pokrojone w kostkę 2 pomarańcze pokrojone w kostkę 2 
czerwone papryki pokrojone w kostkę 10 dag posiekanych orzechów włoskich sól, pieprz, majonez, sok z cytryny - 
według upodobania Składniki połączyć i doprawić do smaku. III DANIA GORĆCE (21) Fasolka szparagowa na ostro 
1/2 kg fasolki szparagowej pokrojonej w kawałki około 3 cm (może być mrożona) 2 - 3 cebulki dymki 5 - 6 ząbków 
młodego czosnku 3/4 szklanki wody z rozpuszczoną kostką bulionu 1 łyżka sosu sojowego lub przyprawy do zup 1 
łyżka wódki 1 łyżeczka cukru lub miodu sól, pieprz - do smaku 2 łyżki oleju i 1 łyżka masła do smażenia Fasolkę 
ugotować w bulionie. Drobno pokrojone cebulki i czosnek podsmażyć na oleju i maśle. Dodać fasolkę, dobrze 
wymieszać. Dodać pozostałe składniki. Poddusić 2 - 3 minuty. Można podać z ryżem lub pieczywem i dowolną 
surówką. (22) Buraki z jabłkami 1/2 kg buraków 2 - 3 jabłka 2 - 3 łyżki śmietany lub łyżka masła sól, cukier lub miód, 
przyprawy ziołowe (szałwia, mięta, melisa, imbir) do smaku 2 - 3 łyżki soku z cytryny Buraki utrzeć na grubej tarce. 
Dusić z wodą. Pod koniec gotowania dodać utarte jabłka. Przyprawić do smaku. Podawać do mięsa lub z chlebem, 
ziemniakami, kaszą. (23) Kapusta z jabłkami 1 główka młodej kapusty 2 - 3 jabłka olej do smażenia lub masło sól 
cukier lub miód, kminek do smaku 2 łyżki soku z cytryny natka pietruszki lub koperek Kapustę poszatkować, poddusić 
na tłuszczu dolewając wodę. Pod koniec duszenia dodać pokrojone lub utarte jabłka. Przyprawić do smaku, posypać 
zieleniną. Podawać z pieczywem, ryżem, młodymi ziemniakami lub jako dodatek do mięsa lub ryby. (24) Ziemniaki 
faszerowane warzywami 1\2 kg ziemniaków młode warzywa: marchew, pietruszka, seler, por, cebula - dymka, kalafior 
itp. natka pietruszki, koperek lub szczypiorek łyżka oleju do smażenia sól, pieprz, zioła do smaku (majeranek, oregano, 
bazylia, estragon) Ziemniaki obrać i wydrążyć. Warzywa utrzeć na tarce lub drobno pokroić. Cebulę podsmażyć, dodać 
warzywa i wydrążone z ziemniaków kawałki. Dusić do miękkości - przyprawić do smaku. Napełnić farszem 
wydrążone ziemniaki. Ułożyć w naczyniu i zapiekać do zrumienienia. Można polać sosem (dowolnym), posypać 
zieleniną. Podawać z surówką. (25) Rizotto Atrium 2 szklanki ryżu 1 główka młodej kapusty pokrojonej w kawałki 2 
filiżanki ziaren fasoli, najlepiej młodej, zielonej 1 cebula drobno pokrojona 1 średni seler starty na tarce jarzynowej 1 
marchew pokrojona w półplasterki 1 pietruszka utarta na tarce jarzynowej 2 - 3 pomidory bez skórki pokrojone w 
kawałki 2 łyżki masła około 1,5 l wywaru z jarzyn lub bulion z kostki 1/2 szklanki wytrawnego wina sól, pieprz 
przyprawy ziołowe do smaku Jarzyny z fasolą zalać bulionem, gotować na małym ogniu do miękkości. Cebulę wraz z 
ryżem podsmażyć na maśle z oliwą. Zalać winem, gotować do odparowania. Dodać jarzyny z fasolą w bulionie. 
Gotować mieszając, aż ryż będzie miękki. Podawać z dowolną surówką. (26) Omlet - zapiekanka ziemniaczano - 
warzywna Anny S. ze Stargardu Szczecińskiego 2 - 3 ziemniaki 1 marchew 1 pietruszka 1/2 selera (dużego) 1 duża 
cebula 1 por 1 - 2 ząbki czosnku (jeśli się lubi) sól, przyprawy ziołowe do smaku olej rzepakowy lub oliwa do 
smażenia Warzywa zetrzeć na tarce o grubych oczkach. Cebulę, por, czosnek drobno posiekać. Dokładnie wymieszać, 
przyprawić do smaku. Wyłożyć na patelnię (najlepiej teflonową) na rozgrzany tłuszcz. Dusić pod przykrywką, nie 
mieszając, ewentualnie dodać odrobinę wody. Łopatką przewrócić omlet na drugą stronę i smażyć do zrumienienia. 
Podawać z dowolnym pikantnym sosem. (27) Makaron z kapustą 2 - 3 filiżanki gotowanego makaronu 1/2 główki 
białej lub włoskiej kapusty lub 1/2 kg kiszonej 1 - 2 cebule lub kilka dymek drobno pokrojone sól, pieprz, inne 
przyprawy do smaku olej lub oliwa do smażenia Cebulę udusić na tłuszczu. Dodać kapustę, podlać wodą i dusić 
mieszając aby się nie przypaliła. Dodać przyprawy. Powinna być dość pikantna. Można też dodać podsmażone grzyby. 
Wymieszać z makaronem. Podgrzać lub zapiec w piekarniku. (28) Makaron ze szpinakiem 2 - 3 filiżanki ugotowanego 
makaronu 2 filiżanki szpinaku 1 ząbek zmiażdżonego czosnku 2 - 3 łyżki śmietany 1 łyżka sosu sojowego lub 
przyprawy do zup 1 łyżka masła sól, pieprz, przyprawy ziołowe do smaku Ugotowany szpinak posiekać, doprawić 
przyprawami i wymieszać ze śmietaną. Naczynie do zapiekania wysmarować tłuszczem i posypać tartą bułką lub 
otrębami. Ułożyć naprzemian makaron i szpinak. Posypać na wierzchu wiórkami masła. Zapiec w piekarniku. (29) 
Nadzienia do naleśników Justyny Róg z Krakowa 2 - 3 marchewki 2 - 3 łyżki śmietany bakalie: rodzynki, orzechy, 
migdały 1 jabłko - utarte miód do smaku Ugotowaną marchewkę drobno utrzeć, dodać pozostałe składniki. 1 kalafior 
ugotowany i przetarty przez sito 1 pomidor bez skórki drobno usiekany 2 - 3 łyżki groszku konserwowego 1 - 2 łyżki 
nasion słonecznika 1 - 2 łyżki majonezu sól, pieprz, przyprawy ziołowe do smaku Masa powinna być dość pikantna. 2 - 
3 buraki ugotowane i utarte na drobnej tarce 1 cebula drobno pokrojona 1 jabłko utarte 1 łyżka majonezu sól, 
przyprawy ziołowe do smaku Wymieszać składniki. Można dodać czosnek. (30) Marchew z pieczarkami p. Beaty 
NiedŽwiedŽ 3/4 kg marchwi 1/4 kg pieczarek 2 łyżki masła lub oleju do smażenia 1 szklanka bulionu z kostki lub dla 
wegetarian - woda z sosem sojowym sól, pieprz lub inne przyprawy ziołowe do smaku Marchew pokroić w cienkie 
plasterki i gotować w małej ilości wody. Pieczarki podsmażyć na tłuszczu, dodać do marchwi, zalać bulionem, dusić do 

miękkości. Doprawić do smaku. (31) Szpinak buraczany p. Elżbiety B. z Gozdzicy liście z dużego pęczka botwinki 1 
cebula drobno pokrojona 2 łyżki oleju rzepakowego lub oliwy do smażenia sól, czosnek, pieprz do smaku Liście 
buraków lekko obgotować, drobno posiekać. Podsmażyć cebulę, dodać liście, poddusić, doprawić do smaku. (32) 
"Szparagi" buraczane p. Elżbiety łodygi z pęczka botwinki (pozostale z przygotowanego "szpinaku") łyżeczka masła 
(ewentualnie z tartą bułką) Łodygi pokroić na kawałki długości około 10 cm. Ugotować do miękkości w lekko osolonej 
wodzie. Podać z masłem. Pani Elżbieta proponuje świetną przyprawę. Radzę spróbować. Dobrze wysuszone grzyby 
(prawdziwki, podgrzybki lub inne) zemleć w młynku na proszek. Nadaje się do zup, sosów, zapiekanek z makaronów, 
kasz, ziemniaków, do mięsa, czyli prawie do wszystkiego. (33) Kurczak z grzybami 1 kurczak lub kilka porcji piersi, 
nogi 1/2 kg grzybów pokrojonych w kawałki 1 duża cebula lub pęczek dymki drobno posiekane 2 łyżki koncentratu 
pomidorowego lub ketchup lub 2 - 3 świeże pomidory bez skórki, pokrojone w kostkę 1 łyżka sosu sojowego lub 
przyprawy do zup 2 łyżki masła 3 - 4 łyżki oliwy z oliwek 2 - 3 ząbki czosnku - niekoniecznie Kurczę podzielić na 
porcje, podsmażyć wraz z cebulą na rumiano na maśle z oliwą. Dodać sos sojowy i 1/2 szklanki wody. Dodać 
pomidory lub koncentrat oraz przyprawy. Dusić około 1 godziny podlewając wodą w miarę potrzeby. Grzyby poddusić 
na maśle z oliwą około 1/2 godziny, dodać do kurczaka i razem poddusić jeszcze około 15 minut. Podawać z 
dowolnymi surówkami. (34) Owoce duszone na ostro Beaty N. 2 jabłka kilka śliwek węgierek lub renklod 2 gruszki 1 
łyżka oleju rzepakowego lub oliwy sól, pieprz, papryka do smaku Obrane owoce pokroić w kawałki. Rozgrzać tłuszcz, 
wrzucić owoce. Dusić do miękkości mieszając. Dodać przyprawy. Danie powinno być dość ostre. Może służyć jako 
dodatek do różnych dań z ryżu, kasz, dań mięsnych. Jeśli dodamy wody i rozcieńczymy do konsystencji śmietany - 
może służyć jako świetny sos do powyższych dań lub sałatek i surówek. (35) Banany zapiekane w szynce Beaty B. z 
Suchej Beskidzkiej tyle bananów dla ilu osób przeznaczone jest danie - licząc 1 - 2 banany na osobę 1 łyżeczka oleju 
lub margaryny plastry chudej szynki - tyle ile bananów 1/2 łyżeczki musztardy 1/4 łyżeczki curry 1/2 filiżanki 
śmietany 2 - 3 łyżki tartego, żółtego sera Plastry szynki cienko posmarować musztardą, posypać curry, owinąć w nie 
banany uprzednio lekko obsmażone na tłuszczu. Ruloniki ułożyć w natłuszczonym naczyniu żaroodpornym, polać 
śmietaną, posypać serem. Zapiekać około 20 minut w gorącym piekarniku. Dobre jako eleganckie danie na przyjęcie. 
Można podawać same lub z sosem Cumberland lub innym. Sos Cumberland: 2 - 3 łyżki galaretki porzeczkowej lub 
borówek (może być też aronia) 1 łyżka chrzanu 1/3 szklanki czerwonego wina sól, pieprz do smaku można dodać 
smażoną skórkę pomarańczową Składniki wymieszać. Można przechować w lodówce i podawać do kurczaka, indyka, 
pieczonej cielęciny. IV DESERY (36) Roladki kokosowo - pomarańczowe Beaty B. z Suchej Beskidzkiej 1\2 kg 
pomarańczy podzielonych na cząstki 4 łyżki płynnego miodu (ewentualnie rozgrzanego) 20 dkg wiórków kokosowych 
1 główka zielonej sałaty Cząstki pomarańczy zanurzać w miodzie i obtaczać w wiórkach. Podawać zawinięte w listki 
sałaty. Nadają się jako danie na przyjęcie sałatkowe - podane na półmisku i ładnie przybrane. Doskonałe również jako 
dodatek do białego mięsa (kurczak, indyk, cielęcina), ryby, jajek na twardo lub sadzonych. (37) Banany pod serową 
kołderką banany po 1 - 2 na osobę serek homogenizowany doprawiony sokiem malinowym, wiśniowym lub miodem 3 
łyżki rodzynek, umytych i namoczonych 3 łyżki orzechów lub migdałów drobno posiekanych Umyte banany 
przecinamy ostrym nożem wzdłuż na połowę, nie zdejmując skórki. Każdą połówkę przykrywamy "kołderką" z 
przyprawionego serka. Posypujemy orzechami i rodzynkami. Oziębiamy w lodówce. Jemy łyżeczką jak z podłużnej 
miseczki. (38) Kulki owocowe Beaty B. z Suchej Beskidzkiej 1 szklanka suszonych, namoczonych śliwek 1/2 szklanki 
suszonych, namoczonych fig 1/2 szklanki namoczonych rodzynków 1 łyżka miodu 2 łyżeczki siemienia lnianego (lub 
nasionek sezamowych - są już w sklepach) lekko uprażonych na suchej patelni 2 łyżki suchego, utartego chleba 
razowego 1/2 filiżanki wiórków kokosowych Wszystkie owoce zemleć w maszynce do mięsa, dodać miód, siemię i 
tarty chleb. Uformować kulki, obtoczyć w wiórkach kokosowych. Można przed podaniem ochłodzić. (39) Przysmak 
marchwiowo - rodzynkowy Beaty B. 1/2 kg marchwi pokrojonej w zapałkę 1 łyżka rodzynków, umytych i 
namoczonych SOS: 1 łyżka miodu 6 łyżek majonezu 1 łyżka soku z cytryny sól, gałka muszkatołowa do smaku woda 
lub mleko do ewentualnego rozcieńczenia Marchew wymieszać z rodzynkami. Polać sosem. Smaczne po ochłodzeniu. 
(40) Owoce w galarecie 1/2 kg świeżych owoców sezonowych (truskawki, maliny, jagody, czereśnie) 5 dkg żelatyny 3 
szklanki wody cukier lub miód do smaku sok z cytryny do smaku Żelatynę rozpuścić w gorącej wodzie, przyprawić do 
smaku. Kilka małych miseczek lub foremek do babeczek wstawić do lodówki i mocno schłodzić. Napełnić je do 1/4 
roztworem żelatyny, schłodzić, ułożyć owoce i zalać pozostałą żelatyną. (41) Kwas miodowy na upalne dni 1 szklanka 
miodu 1/2 filiżanki rodzynków 1 cytryna (dokładnie umyta, pokrojona w plasterki) mała kromka razowego chleba 
około 1 dkg drożdży około 6 litrów wody Składniki zalać gorącą wodą w dużym garnku, wymieszać. Gdy woda będzie 
letnia dodać drożdże rozprowadzone w wodzie. Przykryć gazą. Gdy rodzynki i cytryna wypłyną na wierzch - odcedzić, 
a kwas przelać do czystych wyparzonych butelek. Przechowywać w lodówce. (42) Miodowy deser Beaty B. 4 łyżki 
miodu 1 serek homogenizowany 1 utarty banan 1/2 filiżanki posiekanych lub utartych orzechów włoskich Składniki 
wymieszać na masę, która bardzo ładnie wygląda w wydrążonych połówkach czerwonych jabłek. Miąższ jabłek można 
utrzeć lub drobno posiekać i dodać do masy. Jeśli ktoś lubi może na wierzchu posypać cynamonem lub imbirem, 
można też użyć którejś z przypraw indyjskich. (43) Kruche ciasteczka dietetyczne Beaty B. z Suchej Beskidzkiej 2 

szklanki razowej mąki pszennej 1/2 kostki masła lub margaryny 1/2 szklanki zimnej wody sól do smaku dżem lub 
gęsty mus jabłkowy do nadzienia Mąkę posiekać z tłuszczem, dodać wodę, sól - szybko zagnieść ciasto. Zawinąć w 
ściereczkę, odłożyć do lodówki na godzinę. Rozwałkować cienko, wycinać kwadraty lub krążki. Nadziać dżemem. 
Zlepiać rożki lub półksiężyce. Ułożyć na blasze, posmarować wodą lub białkiem. Piec około 1/2 godziny w 
temperaturze 200 - 220 stopni Celsjusza. (44) Pekińskie bułeczki drożdżowe 1/4 kg mąki 2 łyżki masła 2 łyżki cukru 
lub miodu 1 łyżeczka soku z cytryny 1/2 szklanki wody 20 dkg drożdży 1 łyżeczka oleju sezamowego (niekoniecznie) 
Farsz : 1/4 kg puree z grochu 4 łyżeczki cukru lub miodu 3 łyżeczki sosu sojowego 1 łyżeczka oleju sezamowego (lub 
z oliwek) Z podanych składników zagnieść ciasto. Odstawić na 30 minut do wystygnięcia. Przygotować farsz. 
Formować z ciasta placuszki o średnicy 8 cm. Nałożyć farsz, formować kulki. Gotować na parze lub upiec w 
piekarniku na rumiano. Zamiast podanego farszu można użyć grzybów z cebulą, kapustą, farszu jarzynowego lub 
owoców (jagody, truskawki, wiśnie, śliwki itp.) - niezbyt zgodne z Dietą Diamondów - ale przecież wszystko można 
od czasu do czasu. (45) Miodowa pasta do kanapek Beaty B. 1 duża marchew drobno utarta 2 - 3 łyżki miodu 2 - 3 
łyżki rodzynków, umytych i namoczonych 15 dkg masła orzechowego (można go zastąpić zmielonymi orzechami 
włoskimi z dodatkiem masła do odpowiedniej konsystencji) Składniki utrzeć na gładką masę. Doskonała pasta do 
razowego chleba lub grahamek. Na wierzchu można położyć plasterki jabłka, truskawek, arbuza, świeżego ogórka lub 
posypać jagodami, porzeczkami itp. DIETA ŻYCIA - JESIEą Rok już minął od wydania "Diety życia". Setki listów i 
namowy przyjaciół skłaniają mnie do kontynuowania tematu. Wiele osób pisze do mnie pytając jak odżywiać się, jak 
komponować posiłki w różnych porach roku, gdy na rynku znajdują się trochę inne surowce spożywcze. Broszurka ta 
jest właśnie odpowiedzią na to zapotrzebowanie. Na wstępie chciałam przypomnieć podstawowe zalety stylu 
odżywiania Diamondów. System Diamondów nie jest jedyną drogą do celu jakim jest nasze zdrowie. Na szczyt góry 
prowadzi wiele szlaków! Ale jest na pewno jednym z najbardziej prostych, klarownych, logicznych i łatwych do 
zastosowania. Dieta Diamondów jest ponadto zgodna z prawami przyrody. Podstawą i celem zasad "Diety życia" jest 
utrzymanie wnętrza organizmu w czystości i pełnej sprawności. System ten zwiększa zasoby energii życiowej, 
powoduje osiągnięcie optymalnej wagi, poprzez sprawne usuwanie odpadów metabolicznych. Stosowanie się do zasad 
Diamondów umożliwia uzyskanie trzech ważnych celów: 1) jedzenie pozostaje przyjemnością, nie jest trudnym do 
utrzymania reżimem, 2) w organiŽmie pozostaje minimum toksycznych odpadów przemiany materii, 3) poprzednio 
odłożone toksyny są powoli i systematycznie wydalane. To, że istnieje rytm dobowy, w którym poszczególne funkcje 
organizmu dominują, oczywiście zachodząc na siebie i nie wykluczając - nie ulega wątpliwości. Oprócz zalecenia 
przybliżonego respektowania cykli dziennych, "Dieta życia" namawia do stosowania tylko kilku podstawowych zasad. 
Proszę na to zwrócić uwagę - NAMAWIA, A NIE ZMUSZA! A oto te zasady: 1) Pożywienie o wysokiej zawartości 
wody (owoce, warzywa) powinno stanowić około 70 procent jedzonych pokarmów. 2) Prawidłowe komponowanie 
produktów. 3) Właściwe spożywanie owoców. 4) Powstrzymywanie się od jedzenia ciężej strawnych posiłków w 
czasie cyklu asymilacji i eliminacji (od około 20 wieczór do około 12 w południe). 5) Stopniowe zwiększanie w 
jadłospisie ilości pokarmów naturalnych (owoce, warzywa, orzechy, nasiona, kiełki). Nie będę rozwijać szerzej 
poszczególnych punktów, odsyłając Państwa do "Diety życia", gdzie zasady opisane są i wyjaśnione dokładnie. Aby 
jednak i ta broszurka była przejrzysta i zrozumiała rozwinę punkt 2 i 3. Trawienie niewłaściwie przygotowanego 
posiłku zużywa ogromnie dużo energii. Wielodaniowy posiłek, w którym wszystkie produkty są pomieszane, zalega w 
żołądku wiele godzin i nigdy nie zostaje prawidłowo i do końca strawiony. Większość procesu trawienia zachodzi w 
żołądku, pod wpływem soków trawiennych. Enzymy trawiące jeden rodzaj pokarmu, nie trawią innego, a nawet sobie 
wzajemnie przeszkadzają. Białko zwierzęce i potrawy skrobiowe nie są trawione skutecznie, jeśli znajdą się w żołądku 
w tym samym czasie. Białko to znaczy: mięso, drób, ryby, mleko, jajka, orzechy wymagają innych enzymów do 
strawienia niż potrawy węglowodanowe - skrobiowe: chleb, ziemniaki, kluski, kasze, ryż i inne. A teraz sprawa 
prawidłowego spożywania owoców. Owoce, to jedyny produkt spożywczy, który po 30 - 60 minutach opuszcza 
żołądek. Owoce zawierają ponadto wszystkie odżywcze składniki, jakich potrzebuje nasz organizm. Jedynym 
warunkiem jest, aby były dojrzałe i świeże. Gotowane, puszkowane, smażone, pieczone są prawie bez wartości. A jak 
należy jeść świeże owoce? Same - bez dodatków (cukru, śmietany itp.), na pusty żołądek, a nie po jedzeniu na tzw. 
deser. Jeśli owoce zjemy po posiłku, w wypełnionym żołądku zaczną fermentować, tworząc gazy i powodując 
niestrawność. Dlatego wiele osób twierdzi, że owoce im szkodzą. I mają rację. Oczywiście są przypadki, gdy organizm 
jest tak zniszczony i zatruty, że wszelkie zmiany należy wprowadzać bardzo powoli, ostrożnie i z wyczuciem. Ale od 
tego mamy przecież własny zdrowy rozsądek i intuicję. Efekty wprowadzenia tego typu zmian w naszym sposobie 
odżywiania nie dają na siebie długo czekać. Wszystkie funkcje organizmu ulegają poprawie: trawienie jest lepsze, 
wykorzystanie przez organizm tego co jemy bardziej kompletne, lepsze wydalanie i oczyszczanie organizmu, a tym 
samym samopoczucie. Stajemy się zdrowi fizycznie i mentalnie. Zdrowie jest sprawą wyboru, a nie tajemnicą i 
dziełem przypadku. Jeśli zbudujemy dom ze spróchniałego drzewa i zwietrzałego cementu - trudno oczekiwać aby był 
trwały. Jeśli budujecie swoje ciało z pokarmów o małej wartości odżywczej, jakich rezultatów należy się spodziewać? 
Najbardziej wartościowe są produkty naturalne. Ale gotowane jedzenie jest integralną częścią naszej kultury 

zachodniej. I nie należy z niego rezygnować. Warto natomiast dołożyć starań, aby surowe, nieprzetworzone produkty 
dominowały w naszym jadłospisie. Tak jak opisałam w "Diecie życia", śniadania nie różnią się od siebie. Codziennie 
do około 12 w południe, jemy świeże owoce: jabłka, gruszki, śliwki, winogrona, jeżyny lub cytryny, banany - to co 
możemy dostać i na co nas stać. Możemy również pić świeżo przygotowane soki owocowe - ale nie z kartonów i 
butelek. Przetworzone, pasteryzowane, lub soki z koncentratu do niestety nie to samo - nie spełniają ważnej funkcji 
odtruwania organizmu. Jemy tyle owoców i pijemy tyle soków, aby nie odczuwać głodu. Dla jednych będzie to kilka 
owoców, dla innych kilogram. Dziś możemy zjeść mniej, jutro więcej. Ale nie należy rezygnować z jedzenia owoców 
rano - są pokarmem najbardziej dla nas wartościowym. Dostarczają wodę, paliwo energetyczne i praktycznie wszystkie 
potrzebne do życia substancje. A przy tym są bardzo łatwo trawione, nie obciążają żołądka. Ostatnią porcję owoców 
jemy na 30 - 60 minut przed następnym posiłkiem. Jeśli z jakiegoś powodu zakłócimy ten porządek, nie obarczajmy się 
winą - nie ma problemu. Powinniśmy jedynie unikać produktów z puszek, słoików, torebek. Z mięs najmniej zalecana 
jest wieprzowina oraz wędliny i przetwory mięsne. Jednym z ważnych i podstawowych dań w "Diecie życia" są 
wszelkiego rodzaju sałatki. Namawiam do traktowania sałatek jako dania głównego. Bogato skomponowana sałatka 
zawierająca wiele składników spełnia wszelkie potrzeby organizmu - zarówno smakowe i estetyczne, jak i odżywcze. 
Dodatkowe wskazówki: Proponowane przepisy są przykładowe. Można w nich zmieniać dowolnie składniki i 
wykluczyć produkty, których nie lubimy. Proporcje również są przybliżone, bo można jeść tyle ile się chce. Można jeść 
tyle świeżych owoców i warzyw na ile mamy ochotę, gdy świeże są niedostępne zastępujemy je mrożonkami. Gdy 
czuje się głód, w trzy godziny po posiłku można zjeść owoce. Przyprawy, sosy, przetwory powinny być, w miarę 
możności, bez dodatków chemicznych, środków konserwujących, cukru, octu. Pieczywo powinno być raczej ciemne, z 
grubego przemiału, białe jest znacznie mniej wartościowe - nie zawiera błonnika i witamin. Mleko i produkty mleczne, 
jeśli nie można się bez nich obejść, powinny być w miarę możności świeże, niepasteryzowane. Gdy nie jemy mleka i 
jego produktów zwiększamy wtedy spożywanie orzechów, które są bogatym Žródłem białka i wapnia. Każdy posiłek 
może być zastąpiony świeżymi owocami lub warzywami. Jeśli naszym celem jest utrata nadwagi, unikajmy jedzenia 
pożywnych, ciężkich posiłków, suszonych owoców, wszelkich słodyczy, a przede wszystkim przejadania się. Nawet 
najzdrowszy produkt zjedzony w nadmiarze - zmarnuje się! Z chwilą zmiany sposobu odżywiania - gdy organizm 
otrzyma wartościowe i łatwe do strawienia pokarmy - zniknie automatycznie tendencja do przejadania się. W 
przeciwieństwie do "Diety życia", gdzie podany był przykładowy jadłospis na 4 tygodnie, podane tu przepisy mogą być 
dowolnie zestawiane. Wielu Czytelników potraktowało MODEL zbyt dosłownie. System Diamondów, to jeden z 
najbardziej liberalnych stylów odżywiania - brak w nim ABSOLUTNYCH nakazów i zakazów. Są zalecenia i sugestie. 
Wskazany styl odżywiania nie jest zbiorem dogmatów, od których nie wolno odstąpić. Można na jakiś czas zejść z 
drogi, przytyć, doświadczyć braku energii życiowej. Ale zawsze jest do dyspozycji narzędzie, pozwalające powrócić do 
pełnego zdrowia i zasobu energii. Zdrowie i witalność są do naszej dyspozycji - gdy przestrzegamy NATURALNE 
PRAWA PRZYRODY. PRZEPISY I ZUPY Zupy surowe Zupy surowe - jest to nieznane u nas danie. Ale sądzę, że 
warto spróbować, gdyż spełniają zasady Diety Diamondów - jak najwięcej produktów w stanie surowym, z dużą 
zawartością wody. Podane przepisy, jak wszystkie w "Diecie życia", są propozycją i można je modyfikować, 
uzupełniać, zmieniać. Na przykład: zupę szpinakową i barszczyk można uzupełnić jajkiem na twardo lub grzankami 
czy chrupkami, płatkami owsianymi, kukurydzianymi - i.t.p. Możliwości jest wiele i każdy może tu sobie puścić wodze 
fantazji. (1) Zupa pomidorowa 4 - 5 pomidorów (najlepiej sparzonych, obranych ze skórki i drobno pokrojonych) 1/2 
cebuli drobno pokrojonej 1 seler pokrojony lub utarty na tarce 2 marchewki pokrojone lub utarte 1 ogórek świeży lub 
kwaszony, pokrojony lub utarty bazylia, tymianek, majeranek lub inne przyprawy ziołowe do smaku 1 łyżeczka masła 
sól, pieprz do smaku Zmieszać składniki. Można zmiksować w mikserze lub malakserze i dodać gotującej wody. 
Przyprawić do smaku, dodać na końcu masło. Posypać natką pietruszki lub koperkiem. (2) Zupa grzybowa 10 - 15 
grzybów (pieczarki, kurki, prawdziwki, boczniaki lub inne) pokrojonych 1 por pokrojony 1 seler pokrojony lub utarty 2 
marchewki pokrojone lub utarte pietruszka pokrojona lub utarta 1 łyżeczka masła lub margaryny lub łyżka śmietany 
przyprawy do smaku Przygotować tak samo jak zupę pomidorową (przepis (1)) (3) Zupa szpinakowa spora miseczka 
liści szpinaku lub paczka szpinaku mrożonego 1 por drobno pokrojony parę liści sałaty 1 łyżeczka masła lub 
margaryny lub łyżeczka śmietany przyprawy ziołowe, pieprz, sól do smaku lub sos sojowy 2 - 3 gotowane ziemniaki 
do zagęszczenia zupy Przygotować jak przepis (l). (4) Barszczyk amerykański 2 - 3 buraków utartych na drobnej tarce 
1 cebula drobno pokrojona 1 seler drobno utarty 1 ogórek świeży lub kwaszony, utarty lub pokrojony 2 - 3 mielone 
goŽdziki, tymianek 2 - 3 gotowane ziemniaki Przygotowanie jak w przepisie (1). Zupy gotowane (5) Kapuśniak 
kalifornijski 1/2 główki kapusty zwykłej lub włoskiej drobno poszatkowanej 2 cebule drobno pokrojone 1 łyżka oleju 
lub masła 1 łyżka mąki (razowa, gryczana, kukurydziana lub zwykła - pszenna) gałka muszkatołowa lub inne 
przyprawy Podsmażyć cebulę na oleju, dodać kapustę i podsmażać mieszając. Posypać mąką i przyprawami, dobrze 
wymieszać. Zalać wodą do przykrycia kapusty i gotować na wolnym ogniu około 1/2 godziny. Doprawić do smaku. (6) 
Zupa cebulowa 3 duże cebule drobno pokrojone 1 łyżka oleju 2 - 3 łyżki mąki - jak w przepisie (5) 1 żółtko jajka 2 - 3 
łyżki śmietany lub mleka przyprawy do smaku Podsmażyć cebulę na oleju do lekkiego zrumienienia. Dodać mąkę, 

dobrze wymieszać. Zalać wodą lub bulionem (najlepiej warzywnym). Gotować na małym ogniu 1/2 godziny. Zmieszać 
żółko ze śmietaną lub mlekiem. Doprawić zupę do do smaku. (7) Zupa pomidorowo - jarzynowa 1/2 kg pomidorów, 
sparzonych i obranych ze skórki, pokrojonych 1 duża cebula pokrojona 1 por pokrojony 1 seler drobno pokrojony 2 
łyżki oleju przyprawy: 2 listki bobkowe, bazylia, kolendra, tymianek, rozmaryn ewentualnie inne do smaku. 
Podsmażyć cebulę, por i seler na oleju. Dodać pomidory i przyprawy, wymieszać. Dodać około 1 1/2 litra wody lub 
bulionu. Można dodać kaszę gryczaną lub makaron. Gotować na małym ogniu około 1 1/2 godziny. Posypać natką 
pietruszki lub koperkiem. II SOSY Sosy te można użyć zarówno do sałatek surowych jak i gotowanych dań 
warzywnych. (8) Sos cebulowy 1 cebula drobniutko pokrojona lub utarta na tarce 2 - 3 łyżki oleju (słonecznikowy, 
sojowy, z oliwek, kukurydziany itp) 1 - 2 łyżeczek soku z cytryny sól, pieprz do smaku Dobrze wymieszać składniki, 
doprawić do smaku. Odmiany tego sosu otrzymamy jeśli dodamy różne przyprawy ziołowe. (9) Sos musztardowy 1 
łyżka musztardy 1 cebula drobno pokrojona lub utarta 2 - 3 łyżki oleju lub więcej 1 - 2 łyżeczki soku z cytryny 
przyprawy: bazylia, tymianek, majeranek. Dobrze wymieszać składniki, doprawić do smaku. (10) Sos jogurtowy Te 
same składniki co w przepisie (9) - zamiast oleju - jogurt. Można dodać drobno posiekany szczypiorek. (11) Sos 
majonezowy w różnych odmianach Przygotować majonez według powszechnie znanych przepisów (lub gotowy w 
słoiku jeśli bez octu i środków konserwujących). Poprzez dodawanie różnych składników i przypraw możemy uzyskać 
najrozmaitsze odmiany majonezu. Na przykład: Sos majonezowo jogurtowy: 1 część majonezu na 2 - 3 części jogurtu 
naturalnego. Sos serowy: 1 część majonezu na 2 - 3 części twarożku Sosy kolorowe: czerwony lub różowy - majonez 
zabarwiony sokiem z buraka zielony - z dodatkiem szpinaku żółty - z dodatkiem szafranu lub żółtka III SAŁATKI 
SUROWE Skład sałatek może być dowolnie zmieniony i uzupełniany sosami podanymi w przepisach lub własnego 
pomysłu. (12) Sałatka z czarnej rzodkwi 1/2 kg czarnej rzodkwi utartej na tarce jarzynowej 4 jabłka pokrojone drobno 
lub utarte 2 - 3 łyżeczki soku z cytryny 1 cebula drobno pokrojona śmietana Wymieszać składniki, przyprawić do 
smaku. Jabłka łagodzą pikantny smak czarnej rzodkwi. (13) Sałatka z dyni 1/4 kg dyni utartej na tarce jarzynowej 
śmietana lub sos majonezowo - jogurtowy lub sos curry przyprawy do smaku Wymieszać składniki.Polać wybranym 
sosem,przyprawić do smaku. (14) Sałatka z dyni i śliwek 1/4 kg dyni utartej na tarce jarzynowej 20 dkg śliwek drobno 
pokrojonych sok z cytryny miód lub sos curry Składniki wymieszać. Przyprawić do smaku. Podawać ochłodzone - z 
lodówki. (15) Sałatka z kapusty "Czcibór" 1/2 główki kapusty białej lub włoskiej drobno poszatkowanej posolonej i 
odstawionej na 20 minut 2 - 3 jabłka utarte na tarce jarzynowej 2 - 3 ogórki kwaszone pokrojone w drobną kostkę 
przyprawy do smaku olej lub sos majonezowy z jogurtem Składniki wymieszać, przyprawić. (16) Sałatka z 
bakłażanami 2 - 3 bakłażany obrane i pokrojone 2 pomidory pokrojone w kostkę 2 jabłka utarte na tarce jarzynowej sos 
curry lub serowo - majonezowy przyprawy ziołowe do smaku Składniki wyieszać, przyprawić. (17) Sałatka Beata 1/2 
główki kapusty drobno poszatkowanej 3 duże marchwie utarte na tarce jarzynowej 25 dkg sera żółtego pokrojonego w 
kostkę Składniki zmieszać. Doprawić dowolnym sosem na bazie majonezu z przyprawami, które lubimy. IV SAŁATKI 
ZE SKŁADNIKúW GOTOWYCH (18) Sałatka z soi 1/2 kg ugotowanej soi 2 - 3 ogórki kwaszone pokrojone w kostkę 
1 seler - ugotowany i pokrojony w kostkę 2 - 3 jabłka pokrojone w kostkę Składniki wymieszać i doprawić dowolnym 
sosem lub olejem z sokiem z cytryny. (19) Buraczki w sosie pomarańczowym 1/2 kg buraków ugotowanych i 
pokrojonych w kostkę 1/2 filiżanki pokrojonych orzechów - dowolnego rodzaju Sos: do majonezu dodać całą 
pomarańcz najlepiej przepuszczoną przez maszynkę razem ze skórką (po dokładnym umyciu) lub drobniutko 
pokrojoną. Można dodać curry, pieprz, łyżeczkę miodu. Sos należy przygotować wcześniej, żeby się "przegryzł". (20) 
Sałatka ziemniaczana 1/2 kg ziemniaków ugotowanych w mundurkach i pokrojonych w kostkę. Do ziemniaków 
możemy dodać różne jarzyny surowe lub gotowane. Na przykład: cebulę surową drobno pokrojoną lub podsmażoną na 
oleju. Kapustę kwaszoną surową. Seler gotowany lub surowy z jabłkiem. Buraczki ugotowane i pokrojone i.t.p. Sałatkę 
możemy doprawić sosem vinegrette lub innym na bazie majonezu. (21) Sałatka ryżowa 1 szklanka ugotowanego na 
sypko ryżu 2 papryki pokrojone w kostkę 3 - 4 pomidory 1/2 szklanki zielonego groszku 1 cebula pokrojona 15 dkg 
grzybów (pieczarek, boczniaków) 3 - 4 łyżki oleju pieprz, sól do smaku Rozgrzać olej, podsmażyć cebulę, dodać 
paprykę, pieczarki dusić mieszając, pod koniec duszenia dodać pomidory. Po ostudzeniu wymieszać z ryżem i 
groszkiem. Doprawić do smaku. (22) Sałatka z bobu lub fasoli w sosie musztardowym 2 filiżanki bobu lub fasoli 
ugotowanej 2 - 3 ogórki kwaszone pokrojone w kostkę 2 pomidory pokrojone w kostkę 2 łyżeczki musztardy 
wymieszane z olejem, majonezem lub śmietaną sól, pieprz lub przyprawa ziołowa do smaku Wymieszać składniki, 
polać sosem, przyprawić do smaku. V DANIA GORĆCE (23) Pizza 1 szklanka mąki 2 dkg drożdży woda szczypta soli 
i pieprzu Zagnieść ciasto o niezbyt twardej konsystencji, pozostawić w cieple na godzinę. Wyrabiać jeszcze chwilę i 
rozwałkować placek grubości 1/2 cm. Rozłożyć na blasze posmarowanej olejem, pozostawić w cieple na 1/2 godziny 
do wyrośnięcia. Na placek można nałożyć pomidory uduszone z podsmażoną cebulą, grzyby, różne jarzyny surowe lub 
gotowane. Posypać przyprawą ziołową. Piec 30 - 40 minut w gorącym piekarniku. (24) Zapiekanki z kaszy 2 szklanki 
kaszy (gryczanej, jęczmiennej, jaglanej lub ryżu) ugotowane na sypko 30 dkg świeżych grzybów (pieczarki, boczniaki 
lub inne) 1 cebula drobno pokrojona 2 łyżki oleju sól, pieprz, przyprawy ziołowe do smaku Cebulę podsmażyć na 
tłuszczu, dodać grzyby, udusić. Wymieszać z kaszą, doprawić do smaku. Zapiekać w naczyniu ogniotrwałym. Zamiast 

grzybów można dodać różne warzywa, tworząc za każdym razem inną kompozycję smakową. (25) Makaron Stroganoff 
4 filiżanki ugotowanego makaronu (muszelek, świderków i.t.p.) 1 filiżanka pokrojonych grzybów 1 cebula pokrojona 3 
łyżki masła lub oleju 1 filiżanka śmietany sól, pieprz do smaku Podsmażyć cebulę na tłuszczu, dodać grzyby, dusić do 
miękkości podlewając wodą. Dodać śmietanę, rozmieszać, nie gotować. Wymieszać z makaronem. (26) Placek z 
nadzieniem marchwiowym 2 placki przygotowane jak pizza (23) 10 marchewek pokrojonych 1 duża cebula pokrojona 
2 łyżki masła sól, pieprz, gałka muszkatołowa Ugotować marchewki, ugnieść z cebulą, masłem i przyprawami. 
Wyłożyć blachę połową ciasta - nałożyć marchew i przykryć drugim plackiem. VI DESERY (27) Tropikalna ambrozja 
1/2 arbuza 6 - 8 pomarańczy 1/2 ananasa (niekoniecznie) 4 - 5 brzoskwiń 5 - 10 śliwek 2 filiżanki winogron 1 banan 
Przepuścić wszystkie owoce z wyjątkiem banana przez sokowirówkę. Pokrojony banan i 1 - 2 filiżanek soku umieścić 
w mikserze i ubijać do jednolitej konsystencji. Zmieszać z pozostałym sokiem. Podawać dobrze schłodzone lub z 
kostkami lodu. Doskonałe na wczesno jesienne przyjęcia. Można modyfikować skład owoców i ich proporcje. Porcja 
na 8 - 10 filiżanek. (28) Granita pomarańczowa 1 1/2 filiżanki soku pomarańczowego 2 zamrożone banany 4 - 6 daktyli 
bez pestek lub garść rodzynek 1/2 - 1 filiżanki pokruszonych kostek lodu Umieścić daktyle (rodzynki) i sok 
pomarańczowy w mikserze, dokładnie zmiksować. Dodać lód i banany - zmiksować. Podawać natychmiast. Porcja na 2 
osoby. (29) Granola kokosowo - jabłkowa 1 duże jabłko 2 łyżki stołowe wiórków owocowych 1 łyżka rodzynków 1/4 
filiżanki migdałów 2 łyżeczki miodu 1/2 łyżeczki cynamonu 2 - 4 łyżki soku jabłkowego lub cytrynowego Utrzeć 
jabłko na tarce, wymieszać z posiekanymi migdałami i pozostałymi składnikami. Doskonałe dla dzieci i dorosłych, gdy 
mają ochotę na coś słodkiego. Porcja na 2 osoby. (30) Koktail owocowo - miętowy 4 filiżanki mrożonych truskawek 
lub jeżyn, malin, pokrojonych brzoskwiń, winogron 2 łyżki miodu 18 listków mięty lub 2 łyżeczki suszonej 1/2 
filiżanki soku pomarańczowego 2 łyżki wiórków kokosowych Umieścić w mikserze i dokładnie zmiksować. DIETA 
ŻYCIA - ZIMA To już kolejna książeczka, którą oddaję do rąk moich Czytelników. Bardzo liczne listy, które 
otrzymuję świadczą o potrzebie przekazywania tego typu informacji. Zima to pora roku, która wzbudza wiele 
wątpliwości u osób stosujących odżywianie według systemu Diamondów. Znacznie mniej owoców, warzyw i jak tu 
komponować posiłki aby przewagę stanowiły surowe produkty? Wielokrotnie podkreślałam, że pewne odstępstwa od 
ogólnych zasad DIETY ŻYCIA nie przekreślają efektów tego stylu odżywiania. Nie należy nigdy wpadać w przesadę, 
a wszelka nietolerancja może być nawet szkodliwa. Dlatego w przepisach zawartych w tej książeczce znajdą Państwo 
kilka niezbyt zgodnych z zasadami DIETY ŻYCIA. To nie szkodzi - jeśli nie będziemy ich spożywać codziennie, a 
tylko od czasu do czasu - organizm nasz doskonale sobie z nimi poradzi. Przecież miliony ludzi żyje niezgodnie z 
DIETĆ i STYLEM ŻYCIA. Nasze organizmy mają ogromne możliwości dostosowywania się do niekorzystnych 
warunków. Dopiero całe lata nieprawidłowego odżywiania i sposobu życia niezgodnego z prawami natury powodują 
poważne, chroniczne choroby. Dlatego, nie wpadając w przesadę, starajmy się odżywiać w sposób zgodny z 
potrzebami naszego organizmu. Ponad 50 procent populacji w Polsce cierpi na nadwagę. Jedną z głównych przyczyn 
jest niewłaściwy sposób odżywiania. Pożywienie zawiera nadmiar białka, tłuszczu, cukru i skrobi. Składa się głównie z 
produktów rafinowanych, przetworzonych, sztucznie barwionych, aromatyzowanych, konserwowanych. Ponadto to 
sztuczne, nienaturalne pożywienie jedzone jest przeważnie w przypadkowych, niestrawnych kombinacjach. Jedną z 
najważniejszych zasad diety Diamondów jest właśnie prawidłowe łącznie produktów w jednym posiłku i możliwie 
maksymalne wykluczenie przetworzonych potraw. Surowe, naturalne produkty powinny stanowić około 70 procent 
dziennego pożywienia. Pozostałe 30 procent przypadać powinno na mięso, mleko, jajka, pieczywo, kasze i inne 
skoncentrowane pokarmy. Według autorów nadmierne spożywanie produktów zwierzęcych jest przyczyną wielu 
chorób cywilizacyjnych, reumatycznych, alergicznych, nowotworowych. A naturalne pożywienie - owoce, nasiona, 
warzywa, zboża - im bardziej jest popsute przez ogrzanie, konserwowanie, preparowanie tym mniej zawiera 
nieodzownych substancji witalnych i tym prędzej prowadzi do chorób. Niestety ludzie w krajach rozwiniętych, 
odżywiają się w 80 procentach żywnością oznaczoną jako - ŻYWNOśĽ NIEZDROWA. A jak to wygląda w naszym 
domu? Czym więcej produktów przez nas spożywanych mieścić się będzie w ramce ZDROWA ŻYWNOśĽ - tym 
lepiej dla naszego organizmu, tym zdrowsi i silniejsi będziemy. Listy, które otrzymuję od Czytelników stosujących 
DIETÉ ŻYCIA świadczą o tym dobitnie. A oto parę cytatów: "Wyglądam młodziej ... i czuję się młodsza". "Moja cera 
wygląda jak 25 lat temu". "Ciśnienie krwi, cholesterol i trójglicerydy wróciły do normy po 2 miesiącach stosowania 
(niezbyt ścisłego) Diety Diamondów". "Mam znacznie więcej energii - czuję się jak małe dynamo". "Zniknęła gdzieś 
bezsenność, sama nie wiem kiedy". "Mój umysł stał się jaśniejszy, pamięć lepsza". "Nie mam już zgagi, gazów, 
zaparcia - trawienie stało się całkiem prawidłowe". Pan Paweł W. z Wrocławia pisze tak: "Jestem ogromnie wdzięczny 
za wydanie książki "DIETA ŻYCIA". Tego szukałem od wielu lat. Zgromadziłem sporo wiedzy z zakresu dietetyki, ale 
jak się okazało była ona nieuporządkowana i nieścisła. Dopiero ta publikacja zdjęła mi łuski z oczu i wszystko stało się 
takie proste i przejrzyste... Najbardziej przekonuje praktyka i jej efekty, które u mnie są aż nazbyt widoczne. Od 6 lat 
chorowałem na różne postacie nerwicy (ciągłe zmęczenie psychiczne i fzyczne, apatia, brak pamięci i koncentracji, 
stany lękowe, różne zaburzenia wegetatywne). Wszystko to miało miejsce w kwiecie wieku (24 - 30 lat) kiedy wprost 
należy radować się życiem. Wypróbowałem niemal wszystkie metody konwencjonalne i niekonwencjonalne (leki 

psychotropowe, psychoterapia, "właściwe odżywianie", akupresura i akupunktura, homeopatia, hydroterapia itd.) 
zawsze z bardzo miernymi efektami. Przyprawiało mnie to o rozpacz, tym bardziej, że jestem człowiekiem, który 
prowadził bardzo twórczy i treściwy styl życia. Kiedy ponownie zastosowałem głodówkę (jedyna metoda która 
pomagała mi na jakiś czas) 21 dni, zastanawiałem się jak dalej żyć, właśnie wtedy, jak to zwykle, "przypadkiem" 
wpadła mi w ręce "DlETA ŻYCIA". Jednym tchem "połknąłem" jej treść i wiedziałem, że poznałem już tajemnicę 
zdrowia, która przestała być tajemnicą". Pani Alicja D. z Kalisza dzieli się swoimi wrażeniami: "Nie myślałam, że 
spotkam taką książkę, która w niezwykle przystępny i prosty sposób wyłoży zasady zdrowego żywienia. Od 2,5 
miesiąca stosuję się do zaleceń zawartych w książce. W ciągu tego okresu schudłam z 61 kg na 54 kg przy wzroście 
1,60 m (lat 44). Czuję się bardzo dobrze. Mam bardzo dużo energii i siły. Towarzyszy mi uczucie lekkości. Mimo, że 
kładę się spać o godz. 23.00 lub 23.30, wstaję o godz. 5.30 - czuję się wypoczęta i wyspana... Zauważyłam również 
rzecz bardzo istotną. Mimo, że nie miałam kłopotów z nadmiernym poceniem się... po przyjściu do domu odczuwałam 
nieprzyjemny zapach. Teraz po całym dniu pracy w upałach, mogę być bardzo spocona - ale ten pot jest bezwonny". 
Tego rodzaju listy, których jest już kilkaset, utwierdzają mnie i przekonują, że warto na ten tamat pisać, że informacje 
podane nie idą w próżnię, że komuś naprawdę pomagają. Oto kilka z nich: "Pragnę Pani podziękować za tak wspaniałą 
książkę, jaką jest "Dieta Życia". Może dzięki niej nasze społeczeństwo choć odrobinę schudnie. Może wreszcie 
przestaniemy wielbić tłuściutkie i okrąglutkie bobaski, a powiemy sobie SZCZUPŁE JEST ZDROWE! Jestem 
wegetarianką już od prawie trzech lat (a mam teraz 20) od kilku miesięcy nie używam także mleka, jego przetworów i 
jajek, a od kilku dni żywię się wg zasad diety Diamondów. Czuję się tak wspaniale! Zawsze miałam problemy z 
utrzymaniem prawidłowej wagi. Wystarczył jeden dzień słodkiego "nicnierobienia" bym zaczęła obrastać w tłuszczyk. 
A teraz w ciągu tych kilku dni ubyło mi 3 kg i to bez bólu. Mimo, że jem o połowę mniej niż poprzednio, nie jestem 
wcale głodna. Przybyło mi również energii. Łatwo mogę to zaobserwować przy porannym wstawaniu: odbywa się bez 
problemów co wcześniej było nie do pomyślenia. Prosiła Pani o uwagi. Po przeczytaniu książki nasuwa mi się jedna 
dotycząca przepisów. Czy Pani wie jak wspaniale smakuje zupa przygotowana bez bulionu? Robię takie już od kilku 
lat, dlatego, że jak już wspomniałam jestem wegetarianką. Sposób przygotowania jest bardzo prosty: do wrzącej wody 
wrzuca się warzywa, gotuje, przyprawia do smaku, dodaje odrobinę tłuszczu roślinnego i zupa gotowa. Smaczna i nie 
truje. Czy Pani wie ile trucizn jest w wywarze z kości? Tam są wszystkie paskudztwa, które wchłonęło w siebie 
stworzenie. Antybiotyki, sztuczne dodatki paszowe (np. kurczakom dodaje się do jedzenia zmielone zdechłe kurczaki - 
na dużych fermach) trucizny, które są w roślinach (wszystkie się gromadzą w szpiku kostnym) a więc ołów, cynk, 
preparaty do tzw. ochrony roślin, nawozy. I to wszystko magazynuje w sobie zwierzak tak samo, jak dzieje się to u 
człowieka. Jednym słowem: kostka bulionu potrafi człowieka bardziej zatruć niż kilogram marchewki z dodatkiem 
ołowiu. Zauważyła Pani, że wiele osób zwraca się z prosbą o gotowe przepisy, ma żal o to, że "DlETA ŻYCIA" nie jest 
książką kucharską, do której wystarczyłoby tylko zajrzeć. To chyba jest najbardziej wyraŽny dowód na to, że brak nam 
energii i wyobraŽni. Przecież jest jeszcze kilka wydawnictw typowo kulinarnych, z których można czerpać pomysły 
(pomysły, a nie całe np. Žle zestawione potrawy). Jest wspaniała książka p. Marii Grodeckiej "Zmierzch świadomości 
łowcy", w której można znaleŽć ok. 100 przepisów, a oprócz tego dowiedzieć się kilku interesujących spraw o 
wegetarianizmie. Jest książka p. Celiny Tarnowskiej - Busza "Kosowska kuchnia jarska" (wyd. "Panta" - Lublin 90 r.) 
w której jest również bardzo dużo przepisów na zdrowe bezmięsne potrawy. Mając kilka tego typu książek można 
śmiało (uwzględniając zalecenia Diamondów) komponować zdrowe posiłki. Ach, nie chciałabym być posądzana o 
utożsamianie diety Diamondów z wegetarianizmem dlatego tylko, że przytoczyłam tytuły książek o żywieniu 
bezmięsnym. Po prostu ze swojego doświadczenia wiem, że bardzo często przygotowanie posiłku bez mięsa (kiedy 
wcześniej używało go się do wszystkiego) jest dość trudne. Tak więc jeżeli zamierza Pani kiedykolwiek przygotować 
trzecie wydanie "DlETY ŻYCIA", proszę nie robić z tego książki kucharskiej. Nie ma nic wspanialszego, jak 
wymyślanie nowych potraw, odkrywanie nowych smaków (ostatnio "odkryłam" placki ziemniaczane z dodatkiem mąki 
kukurydzianej - smakuje bosko!)". "Kiedy koleżanka powiedziała mi pierwszy raz o książce "DlETA ŻYCIA" to 
stwierdziłam, że są tam wypisane herezje. Jednak ona nie zniechęciła się tym i przyniosła mi ją osobiście. Początkowo 
nie chciałam do niej zaglądać, ale... Od dłuższego czasu miałam kłopoty z trawieniem. Przejadałam się każdego dnia. 
Przez cały czas byłam głodna. Powszechnie mówi się o tym, że owoce nie tuczą i są zdrowe, więc jadłam po każdym 
posiłku jabłka na kilogramy. To nic nie pomogło. Cierpiałam po każdym posiłku i... cały czas wpychałam w siebie 
najróżniejsze rzeczy. Przeważnie chodziłam po kuchni i zjadałam to co znalazłam. Najgorsze było to, że tyłam z dnia 
na dzień; a owoce tylko wzmagały mój apetyt. Więc przeczytałam książkę "DlETA ŻYCIA" i wtedy otworzyły mi się 
oczy. Zrozumiałam dlaczego mój żołądek, tak rozpaczliwie wołał "help"! Postanowiłam zmienić zasady spożywania 
posiłków. I od razu napotkałam na ostry sprzeciw rodziny. Mama stwierdziła, że "cuduję", a siostra kpiła ze mnie na 
każdym kroku. Mam bardzo słabą wolę i często nie mogę oprzeć się pokusie jedzenia, a one (mama i siostra) jakby 
specjalnie kupują wspaniałe słodycze i przynoszą mi do pokoju, chociaż proszę je by nie dawały mi nic słodkiego. 
Zaczęły się także awantury o obiady, bo największy "odkurzacz" czyli ja, zrezygnował z pełnych obiadow. Jakby na 
złość na stole zaczęły się pojawiać pełne garnki jedzenia. Gdy starcza mi siły woli i stosuję się do "diety" to czuję się 

cudownie. Stałam się znowu jak dawniej, "ruchliwym robakiem" i nie czuję się tak ociężale. Co jednak robić gdy ma 
się przeciwko sobie całą rodzinę. Największy problem polega na tym, że ja jeszcze nie pracuję, a uczę się. Nie mam 
więc swoich pieniędzy. Szczególnie teraz gdy owoce są bardzo drogie, trudno jest przyrządzić potrawy według 
przepisów z "DlETY ŻYCIA", nie wchodząc w konflikt z mamą. Na moje zapewnienia, że czuję się o wiele lepiej 
odkąd zmieniłam program żywienia, uśmiecha się kpiąco. Wtedy ja opadam z sił i ze złości zaczynam jeść. To jest dla 
mnie tragedią, tym bardziej, że zdaję sobie sprawę co tam musi dziać się w moim żołądku. Proszę, pomóżcie mi. Czy 
mogłabym poprosić o przepisy, które zamknęłyby usta mojej mamie, że nie ma pieniędzy? Jolka". Wiele przepisów, 
które podajemy nie wymagają dużych nakładów. Trzeba je tylko odpowiednio dobrać. "Jestem bardzo wdzięczna za 
wszystkie wiadomości zamieszczone w "DlEClE ŻYCIA". To co mogę powiedzieć, myślę, że tylko potwierdza 
wszystko to o czym pani pisze: mam mnóstwo energii chudnę nie wpadam z powodu jedzenia w depresję nic mnie nie 
boli i nie mam mdłości jak wówczas gdy jadłam wszystko psychicznie jestem odporniejsza. J. K." "Ośmieliłam się 
napisać ten list po zapoznaniu się z Pani sposobem na życie w telewizji i po przeczytaniu książki. Zafascynowało mnie 
to do szczytu zachwytu. Ale na zachwycie się nie kończy. Dawno mam kłopoty ze sobą, to jest z nadwagą i wreszcie 
zobaczyłam szansę, która nie jest torturą. Propaguję sposób odżywiania wg Diamondów w swoim środowisku z 
całkiem niezłym skutkiem. Jesteśmy wdzięczni za wspaniały pomysł na życie i życzymy Pani dalszych sukcesów w 
propagowaniu "wywrotowego" sposobu odżywiania się i dalszych długich lat życia w doskonałej kondycji fizycznej i 
psychicznej. Dziękujemy w imieniu ok. 30 "dziwaków". T. N." "Przypadkowo zetknęłam się z "Dietą Diamondów" 
(szkolna przyjaciółka przyjechała do mnie na urlop z Pani książką). Zaczęłyśmy stosować ją natychmiast, chociaż to 
bardzo krótki okres, bo 3 tygodnie. Jakie były tego rezultaty? zniknęły bolesne wzdęcia brzucha jelita pracują 
wspaniale, a całe dorosłe życie miałam z tym problemy nie wiem co to ból głowy odczuwam znacznie mniejsze 
dolegliwości żylaków czuję się lżejsza (obwód w talii zmniejszył się o 3 cm) nabieram ochoty do gimnastyki żyję 
radośniej na wyżywienie wydaję znacznie mniej niż poprzednio warzywa jadam przeważnie surowe, a mięso w ciągu 3 
tygodni zjadłam 5 razy, a wędliny 4 razy. To wspaniałe przygotowywać posiłek 30 minut i spożywać 30 minut. A 
poprzednio gotowałam 1,5 godziny i jadłam 10 - 15 minut. Dziękuję Pani za drogowskaz gdzie pędzić po zdrowie i 
radość życia. Moim dorosłym córkom ofiarowałam Pani książkę, a u siebie w domu częstuję potrawami z Diety, a 
wszystkim smakują, chociaż przyznaję, że nie przygotowuję ich idealnie, zgodnie z Pani przepisami. Pani książka 
przekonała mnie, bo pojęłam w lot, o co chodzi w naszym odżywianiu. Gdyby medyczne książki napisane były tak 
przejrzyście i zrozumiale, to mimo 54 lat ukończyłabym medycynę. J. N." "Niedawno przeczytałam "DlETÉ ŻYCIA". 
Uznałam tę książkę za niesamowitą, fascynującą i bardzo mądrą. Mimo iż jeszcze nie zaczęłam się stosować do 
zawartych w niej rad (zamierzam to już wkrótce), to już teraz nie mam najmniejszych wątpliwości co do ich 
skuteczności. Moje twierdzenie opiera się przede wszystkim na tym, że podany w niej styl życia jest w zgodzie z 
naturą, która jak wiadomo jest doskonała. Siłą rzeczy więc my, jako ludzie będąc jej cząstką też jesteśmy doskonali... 
Na koniec bardzo chciałabym podziękować autorce książki za to, że chciała ją przetłumaczyć i za trud jaki 
niewątpliwie sprawiła jej zmiana jadłospisu na przystosowany do naszych możliwości. Do końca życia będę 
wdzięczna, ponieważ dzięki tej książce odkryłam wreszcie to czego szukałam. Po prostu wiem już teraz jak chcę żyć. 
Iwona lat 16" "Zacznę od początku. Przy pierwszym zetknięciu z "DlETĆ ŻYCIA" nazwałam tę książkę "Jak sobie 
zaszkodzić". Owoce i warzywa doceniałam, ale nie mieściło mi się w głowie jak można tak dyskwalifikować mięso, to 
słynne białko i mleko nazywane "najzdrowszym produktem". Dopiero znajoma lekarka uświadomiła mi, że jedząc tak 
jak proponuje książka nie zaszkodzę sobie, a wręcz przeciwnie. Spróbowałam. Zainteresowałam się medycyną 
niekonwencjonalną i wszędzie znajdowałam potwierdzenie, że natura jest najlepszym lekarzem. Żyję według nowego 
stylu od trzech tygodni, tzn. jem same owoce i warzywa, piję soki; od czasu do czasu pozwolę sobie na kawałek 
kurczaka, gdy mam na to ochotę. Od 8 lat leczyłam się w klinice na alergię. WyobraŽcie sobie każde wakacje z 
katarem, płaczem, chorym gardłem, zapaleniem spojówek itd. Po tych zaledwie 21 dniach alergia ustąpiła prawie 
zupełnie, gdyż zrezygnowałam z mleka i produktów pochodnych. Dotychczasowe szczepionki i leki nie pomagały. 
Przedtem samego mleka nie lubiłam, ale piłam kefiry, jogurty, lubiłam sery i bryndzę. Dalsze rewelacje to zniknięcie 
tendencji do przejadania się w ogóle, chęci na wszystkie przetworzone, słodkie, smażone "trucizny". Słodycze lubiłam 
bardzo, dlatego miałam małą nadwagę. Teraz wracam do prawidłowej wagi i nie potrzebuję ich w ogóle. Odpowiada 
mi również czas jedzenia. Zawsze rano najlepiej czułam się na czczo i trudno mnie było namówić na obfite śniadanie. 
Bałam się tylko trochę, że szkodzę tym sobie. Teraz wiem, że nie. Oczywiście jak każda młoda dziewczyna 
stosowałam różne diety - cud. Chudłam, ale byłam rozdrażniona, osłabiona i cały czas myślałam o jedzeniu. Czysty 
masochizm. Potem szybko tyłam z powrotem. Dzięki "Diecie" czuję się świetnie, lekka, pełna energii i sił witalnych. 
Nie zatruwam się już także ani herbatą ani kawą czy coca - colą. Brak ochoty." "Od dawna poszukiwałam diety, która 
zapewniałaby szczupłą sylwetkę. Mimo iż mam dopiero 22 lata mogę się "poszczycić" ok. 20 kg nadwagi. Nie było tak 
jednak zawsze. Byłam normalnym, zdrowym dzieckiem. Jako nastolatka zawsze uważałam, że jestem za gruba - toteż 
robiłam wszystko na co mogłam sobie pozwolić w domu pod opieką mamy, tj. uprawianie joggingu, aerobicu, jazda na 
rowerze, pływanie a wszystko w dużych ilościach. Oczywiście były efekty - mnie jednak nic nie zadowalało, toteż gdy 

tylko "wyrwałam" się spod czujnego oka mamy i zamieszkałam w akademiku - zaczęłam eksperymentować. Dieta 
hollywoodzka, kliniki Mayo, 1000 kcal dziennie - powtarzane po kilka nawet razy, dawały rezultaty niestety tylko 
przejściowe - zawsze wydawało mi się, że zwiększa się apetyt po każdej z nich, szczególnie na słodycze. Kilka 
miesięcy temu zetknęłam się z broszurą o terapii głodowo - dietetycznej. Oczywiście nie byłabym sobą gdybym nie 
zaaplikowała sobie tej diety. Głodówka (piłam tylko wodę) trwała 6 dni. Po tym jednak "ciosie" organizm zbuntował 
się i nie reagował już na nic. Tyłam. Obecnie ważę 71 kg, a mój organizm jest rozregulowany całkowicie. I teraz 
stykam się z Pani książką. Wszystko co Pani opisuje jest niesamowite, jedząc takie pyszności - można schudnąć - i jest 
to tylko efekt uboczny, bo przede wszystkim człowiek czuje się zdrowo i pełen energii. Przestudiowałam Pani książkę 
kilka razy i właśnie zaczynam stosować Pani rady na co dzień. M. P." "Muszę przyznać, że książkę "połknęłam". 
Poranne jedzenie owoców mocno usprawniło nasze wyjście do szkoły. Moje dzieci (w wieku 5 - 13 - 18) dużo mniej 
chorują. Ja zupełnie zerwałam z kawą. Gorzej ze słodyczami (głównie ciastami, z których wypieków słynęłam). Jak 
dotąd schudłam 6 kg w ciągu miesiąca (muszę jeszcze zrzucić 6 kg), ale czuję się o 10 lat młodsza. I przeszły mi 
migreny. Mój mąż niestety zupełnie programu Diamondów nie akceptuje i dlatego muszę kupować również zakazane 
produkty. G. S." "Jesteśmy bezdzietnym małżeństwem, oboje w wieku 54 lat. Od dziesięciu lat jesteśmy 
wegetarianami. Z odrzuceniem mięsa nie mieliśmy kłopotów, a wolność od kartek i kolejek w stanie wojennym była 
dla nas stokrotną nagrodą. Oczywiście usiłowaliśmy się zawsze dzielić naszymi doświadczeniami z bliskimi ludżmi, 
ale to było bardzo trudne. Nawet czasem u cudownych ludzi każda inność wywołuje wręcz agresję, że znaleŽli się 
"mądrzejsi" a wiadomo, że mięso jest konieczne dla zdrowia itp., itd. Dopiero gdy podczas wszystkich epidemii grypy, 
kiedy leżały pokotem całe rodziny, choroba zaczęła nas "bezczelnie" omijać, zaczęło się łagodniejsze zainteresowanie. 
Rodzina wpadając do nas na kilka dni przestała już przyjeżdżać ze swoją kiełbasą i coraz chętniej zaczęła poddawać się 
kilkudniowej diecie bez mięsa. No i Pani książka spadła mi jak z nieba, ponieważ godzi jednych i drugich. Dla nas 
stała się czynnikiem porządkującym, bo oczywiście owoce jedliśmy na deser no i mnóstwo innych, tradycyjnych 
błędów było popełnianych, co po pięćdziesiątce zaczęło się odbijać systematycznym wzrostem wagi... Myślę, że ma 
Pani szansę zrobić rewolucję żywieniową w Polsce, bo z mojego otoczenia tylko starzy ludzie mają zakodowane 
nawyki, że na śniadanie musi być kakao i kanapka z masłem i serem, że tu się już nic nie da chyba zrobić. Natomiast 
ludzie młodzi przyjmują te propozycje bez oporów. Czasem się okazuje, że córka, nastolatka usiłuje wcześniej niż 
matka w ten sposób się odżywiać, ponieważ robią to inne koleżanki. I dziwne, ale podobno u bardzo młodych ludzi po 
2 - 3 miesiącach zaczyna pojawiać się awersja do mięsa. Na koniec jeszcze podzielę się z Panią jedną zdumiewającą 
rzeczą, którą przeczytałam kilka lat temu i tak mnie zdumiała, że ją przepisałam, bo książkę miałam w rękach 
przelotnie. Amerykański entuzjasta Zen, który ten system stara się zaszczepić zmaterializowanemu społeczeństwu 
Ameryki, Philip Kapleau ("Zen świt na Zachodzie") tak pisał: "... To zdumiewające, że niewielu ludzi zdaje sobie 
sprawę z tego jak jedzenie nawet dobre, może być szkodliwe, jeżeli jest przygotowane i podawane przez kogoś pełnego 
niepokoju czy lęku, lub przez kogoś o umyśle zdominowanym przez gniew lub urazy. Chemiczne przemiany 
wywoływane w ciele przez nieczyste wibracje mają moc "zatruwania" pokarmu przygotowywanego przez kogoś 
takiego, co wywołuje u wrażliwych osób, które to jedzą, bóle głowy, kłopoty żołądkowe i podobne niedomagania. 
Właśnie w klasztorach Zen jedzenie mogą przygotowywać tylko ci, których umysły są najczystsze i najbardziej 
zrównoważone". Dziękujemy Pani za wprowadzenie w przygodę jaką jest "Diamondowe życie" J. i M. O." Ponieważ 
część Czytelników nie miała w ręku "DlETY ŻYCIA", podam znów w bardzo dużym skrócie podstawowe zasady 
Diety Diamondów. Jedną z głównych wskazówek są pory spożywania posiłków, oczywiście orientacyjne - 
dostosowane do zwyczajów i programu dnia. Radziłabym jednak wziąć pod uwagę naturalne cykle organizmu. Aby nie 
przeszkadzać nadmiernie w cyklu wydalania do około 12 w południe nie powinniśmy jeść żadnych ciężkich i 
treściwych pokarmów. Możemy natomiast i powinniśmy jeść owoce. Owoce na pusty żołądek? Właśnie tak. Owoce są 
najłatwiej trawionym pokarmem. Przebywają w żołądku około pół godziny (banany trochę dłużej) nie przeszkadzając 
w procesie eliminacji i pomagając w oczyszczaniu organizmu. Czas na spożywanie właściwych posiłków obiadu i 
kolacji - to okres od 12 - 20 - tej. Jedzone w tym czasie posiłki powinny być PRAWIDŁOWO SKOMPONOWANE. 
Co to znaczy? Znaczy to, że produkty spożywcze powinny być tak zestawione aby ułatwić, a nie utrudniać pracę 
organizmu w procesie trawienia. Najważniejsze jest nie łączenie produktów białkowych ze skrobiowymi produktami 
węglowodanowymi. Tłuszcze zwierzęce - smalec, łój są nie zalecane. Masło i śmietana w ograniczonych ilościach 
mogą być łączone z warzywami, pokarmami skrobiowymi i białkiem, podobnie tłuszcze roślinne. Najlepsze są 
wyciskane na zimno oleje roślinne (nierafinowane), które są dobrym dodatkiem do różnego rodzaju sałatek. Do 
smażenia nadaje się olej z oliwek i olej rzepakowy - zawierający jednonienasycone kwasy tłuszczowe. Jeśli naszym 
celem oprócz zdrowia jest utrata nadwagi powinniśmy ograniczyć zarówno potrawy skrobiowe jak i tłuszcze, oraz 
mleko i jego przetwory. Jeśli pijemy mleko słodkie, nie powinniśmy łączyć go z niczym. Jogurt, kefir, ser - w 
niewielkich ilościach możemy łączyć z warzywami. Oczywiście pewne odstępstwa od tych zasad są zawsze dozwolone 
i nic się nie stanie, pod warunkiem, że nie będzie to praktyka codzienna. A teraz proponuję parę przepisów, które mogą 
urozmaicić Państwa jadłospis. Niektóre z nich nadesłane zostały przez Czytelników, którzy wreszcie zaczęli 

odpowiadać na mój apel o nadsyłanie własnych, ciekawych i nietypowych potraw. PRZEPISY I ZUPY (1) Zalewajka 
Polska 0,5 żurku z butelki lub (najlepiej) z własnego zakwasu z mąki razowej 6 - 7 ziemniaków pokrojonych w kostkę 
1 cebula drobno pokrojona 1 - 2 ząbki czosnku (niekoniecznie) 1 łyżeczka majeranku 1/2 łyżeczki przyprawy 
"Staropolskiej" lub "Myśliwskiej" 1 łyżka oleju sól, pieprz do smaku Ziemniaki zalać wodą i podgotować, gdy prawie 
miękkie wlać żurek i jeszcze chwilę gotować, dodać przyprawy. Cebulę usmażyć na tłuszczu, pod koniec dodać drobno 
posiekany czosnek i połączyć z ugotowaną zupą. (2) Polewka "Soplica" 1 filiżanka suszonych śliwek 1 wiązka 
włoszczyzny 2 - 3 ziela angielskie 1 - 2 liście laurowe 1 łyżeczka utłuczonego jałowca 5 goŽdzików 1 łyżeczka 
cynamonu 1/4 łyżeczki zmielonego kminku szczypta mięty i majeranku sól, pieprz, miód i sos sojowy lub przyprawa 
do zup Ugotować śliwki z włoszczyzną i przyprawami do miękkości. Wyjąć pestki ze śliwek i zmiksować wraz z 
włoszczyzną. Doprawić pozostałymi przyprawami do smaku. Polewkę można podawać z makaronem, łazankami lub 
grzankami. (3) Zupa z porów francuska 4 - 5 porów pokrojonych w kawałki 3 - 4 ziemniaki pokrojone w kawałki 1 - 2 
łyżki śmietany (niekoniecznie) sól, pieprz do smaku Pory i ziemniaki ugotować w około 1 l wody do miękkości. 
Przetrzeć przez sito lub zmiksować. Przyprawić do smaku, ewentualnie dodać śmietanę lub łyżeczkę masła. Można 
podać z grzankami i posypać natką pietruszki. (4) Zupa z selera - zimowa 1 - 2 selery pokrojone drobno w kostkę 2 
cebule pokrojone drobno 3 - 4 ziemniaki pokrojone w kostkę 1 łyżka oleju 1 - 2 łyżki śmietany lub łyżeczka masła sól, 
pieprz do smaku Selery i cebulę udusić na tłuszczu. Gdy cebula zmięknie zalać wodą, dodać ziemniaki i gotować do 
miękkości. Przetrzeć przez sitko lub zmiksować. Doprawić do smaku, dodać śmietanę lub masło. Podawać z grzankami 
i natką pietruszki lub koperkiem. (5) Zupa fasolowa inaczej 2 filiżanki fasoli (Jaś lub innej) 2 filiżanki suszonych 
śliwek 2 łyżki sosu sojowego lub przyprawy do zup 2 - 3 goŽdziki sól, miód do smaku Namoczoną poprzedniego dnia 
fasolę ugotować w tej samej wodzie. Dodać ugotowane w małej ilości wody śliwki, wypestkowane i pokrojone w 
paseczki. Doprawić do smaku przyprawami. II SURúWKI I SAŁATKI (6) Sałatka z cebuli i jajek błyskawiczna 2 - 3 
duże cebule pokrojone w kostkę 2 jajka ugotowane na twardo i pokrojone w kostkę 1/2 filiżanki majonezu 
przyprawionego dowolnymi ziołami Składniki wymieszać, doprawić do smaku solą i pieprzem. (7) Sałatka groszkowo 
- cebulowa Krysi 2 cebule pokrojone w kostkę 2 ogórki kwaszone pokrojone w kostkę 2 jabłka pokrojone w kostkę 2 
filiżanki groszku 1/2 filiżanki majonezu Składniki wymieszać i przyprawić do smaku. (8) Sałatka kukurydziana 
Katarzyny 1 mała puszka kukurydzy lub 2 kolby 2 cebule pokrojone w kostkę 2 ogórki kwaszone pokrojone w kostkę 
1/2 łyżeczki mięty 1 łyżka soku z cytryny 3 łyżki oleju sól, pieprz do smaku Wymieszać składniki, polać sosem z oleju 
i cytryny z miętą. (9) Sałatka selerowo - ziemniaczana Basi 1 duży seler 5 - 6 ziemniaków 2 ogórki kwaszone 
pokrojone w kostkę 1 cebula pokrojona w kostkę 1/2 filiżanki majonezu sól, pieprz do smaku Ziemniaki i seler 
ugotować, obrać ze skórki i pokroić w kostkę. Zmieszać z ogórkami i cebulą. Doprawić majonezem. (10) Sałatka z 
buraków 4 - 5 buraków 2 jabłka 2 filiżanki groszku 2 ogórki kwaszone pokrojone w kostkę 2 cebule pokrojone w 
kostkę 1/2 filiżanki majonezu lub sos vinegrette Ugotowane buraki utrzeć na tarce jarzynowej, dodać pozostałe 
składniki. Doprawić majonezem. (11) Sałatka sojowa Andrzeja 2 filiżanki ugotowanej soi 1 seler utarty na tarce 
jarzynowej 2 ogórki kwaszone pokrojone w kostkę 2 jabłka pokrojone w kostkę 1/2 filiżanki śmietany przyprawionej 
dowolnymi ziołami Składniki wymieszać, dodać śmietanę, przyprawić do smaku. (12) Henryka sałatka z soczewicy 2 
filiżanki gotowanej soczewicy 1 cebula pokrojona w kostkę 1 jabłko pokrojone lub utarte na tarce 15 dkg żółtego sera 
pokrojonego w kostkę 1/2 filiżanki majonezu 1 łyżka soku z cytryny sól, pieprz do smaku pęczek natki z pietruszki 
Składniki wymieszać, przyprawić do smaku, posypać natką z pietruszki. Dodatek sera nie jest konieczny, ale jeśli go 
dodamy, sałatka jest wtedy pełnym daniem obiadowym lub kolacyjnym. Przy okazji chcę zwrócić uwagę na mało 
jeszcze znaną soczewicę. Jest to roślina strączkowa, w przeciwieństwie do soi, fasoli, grochu nie wymaga uprzedniego 
namoczenia. Gotuje się około 30 minut. Zawiera dużo białka, witaminy z grupy B, witaminę C, cynk i żelazo. Jej zaletą 
jest to, że nie jest gazotwórcza. Smakowo nie ustępuje innym roślinom strączkowym. (13) Surówka tarnowska z 
kapusty 1/2 główki kapusty 2 - 3 marchewki utarte na tarce jarzynowej 1 filiżanka orzechów ziemnych 3 - 4 łyżki oleju 
1 łyżka przyprawy ziołowej "Staropolskiej" lub "Myśliwskiej" sól, pieprz do smaku Drobno poszatkować kapustę, 
dodać marchew, posolić, odstawić na 1/2 - 1 godziny. Dodać olej i orzechy, przyprawę, doprawić do smaku. (14) 
Surówka z włoszczyzny obiadowa 1 pęczek włoszczyzny 1/4 główki kapusty 1 filiżanka orzechów ziemnych lub 
innych 1/2 filiżanki majonezu sól, pieprz, przyprawy ziołowe do smaku Kapustę drobno poszatkować. Seler, marchew, 
pietruszkę utrzeć na tarce jarzynowej, por drobno pokroić. Wszystkie składniki wymieszać, dodać orzeszki i majonez, 
doprawić do smaku. (15) Sałatka Jadwigi z Krakowa 1 duży pomidor pokrojony w kostkę 1 cebulka pokrojona w 
kostkę 1 jabłko utarte na tarce jarzynowej 1 - 2 parówek pokrojonych w kostkę 1 - 2 łyżki majonezu sól, pieprz do 
smaku Wymieszać wszystkie składniki. Przyprawić do smaku. (16) Sałatka Alicji M. z Kwidzynia 3/4 filiżanki 
kabaczka (lub cukinii) utartego na tarce jarzynowej Kabaczek polać sosem i odstawić w chłodne miejsce na 15 minut. 
Sos: 4 łyżki oleju 1 - 2 łyżeczki soku z cytryny 1 czubata łyżeczka musztardy francuskiej 2 - 3 ząbki czosnku 
zmiażdżone sól, pieprz do smaku Składniki dokładnie wymieszać. (17) Sałatka ogórkowa Alicji M. 2/3 części ogórków 
kiszonych obranych i pokrojonych lub startych na cieniutkie plasterki 1/3 część ogórków świeżych (mogą być mrożone 
w plasterkach) w cieniutkich plasterkach. Wymieszać, skropić lekko olejem. Posypać natką pietruszki, przybrać 

cząstkami pomidora lub czerwoną papryką. (18) Surówka z cykorii 3 - 4 cykorie drobno pokrojone 2 jabłka 
(niekoniecznie) utarte na tarce jarzynowej i skropione cytryną. Cykorię wymieszać z jabłkami i polać np. śmietaną z 
koperkiem lub musztardą, olejem z przyprawą ziołową, majonezem. (19) Surówka z selera na słodko 1 - 2 selery utarte 
na tarce jarzynowej 2 - 3 jabłka utarte na tarce jarzynowej 1 łyżka soku z cytryny 2 - 3 łyżki rodzynek 1/2 filiżanki 
orzechów laskowych lub włoskich posiekanych 1 łyżka miodu 1/2 filiżanki śmietany Seler i jabłko wymieszać i skropić 
cytryną. Dodać pozostałe składniki, polać śmietaną z miodem. Dobrze wymieszać. Podawać oziębione. (20) Kapusta 
kwaszona błyskawiczna 2 kg kapusty 1 łyżka soli 1 szklanka wywaru z ziemniaków Drobno poszatkować kapustę, 
wymieszać z solą. Włożyć do kamiennego garnka lub słoja, dobrze ugnieść i zalać gorącym wywarem odlanym z 
gotowanych ziemniaków. Przykryć obciążonym talerzykiem. Kapusta nadaje się do jedzenia już po kilku dniach stania 
w temperaturze pokojowej. Nie nadaje się do dłuższego przechowywania. Powinna być zjedzona w ciągu 2 - 3 dni, 
może postać trochę dłużej jeśli przechowywana jest w lodówce. Z kapusty kwaszonej przygotowanej w ten sposób lub 
kupionej w sklepie możemy przyrządzać rozmaite surówki dodając kminek, utarte jabłko, marchew, dynię, chrzan, olej, 
przyprawy ziołowe itp. III DANIA GORĆCE (21) Kasza gryczana z porami 2 filiżanki kaszy gryczanej 5 porów 
pokrojonych sól, pieprz, przyprawy ziołowe do smaku Zagotować kaszę w 4 filiżankach wody z solą. Po chwili dodać 
pory. Dogotować na małym ogniu około 20 minut. Dodać przyprawy. Podawać z surówką z kapusty kwaszonej. (22) 
Pasztet "razowy" 1/2 chleba razowego 1/4 kg podsmażonych pieczarek 3 cebule pokrojone i podduszone na tłuszczu 3 
ząbki czosnku 4 łyżki oliwy 2 łyżki mąki kukurydzianej lub gryczanej 1 łyżeczka tymianku 1 łyżeczka rozmarynu 1 
łyżeczka bazylii sól, pieprz do smaku Chleb rozdrobnić i namoczyć w wodzie. Połączyć z pozostałymi produktami, 
zemleć przez maszynkę do mięsa. Przyprawić do smaku. Jeśli masa jest zbyt sucha dodać 1 - 2 łyżek oliwy. Dokładnie 
wymieszać i włożyć do foremki. Piec w piekarniku 40 - 50 minut. Chleb można zastąpić w części kaszą gryczaną lub 
płatkami owsianymi albo jęczmiennymi. (23) Omlet z płatków owsianych 1 filiżanka płatków 1 cebula drobno 
pokrojona 1 marchew pokrojona w drobne paseczki 2 łyżki prażonego siemienia lnianego lub ziarenek sezamowych 
sól, pieprz, przyprawy ziołowe do smaku Płatki namoczyć na 2 godziny w wodzie. Dodać cebulę, marchew i 
przyprawy. Jeśli zbyt rzadkie zagęścić mąką. Smażyć na rozgrzanej oliwie lub oleju rzepakowym. Podawać z surówką. 
(24) Pasztet sojowy 1/2 kg pieczarek podsmażonych 2 - 3 jajka 4 cebule pokrojone i podduszone na tłuszczu 2 filiżanki 
ugotowanej soi 1 seler ugotowany 1 pietruszka ugotowana 1 marchew ugotowana sól, pieprz, przyprawy ziołowe do 
smaku Składniki zemleć w maszynce do mięsa, dodać żółtka, przyprawić do smaku, na końcu dodać ubitą na sztywno 
pianę, delikatnie zmieszać. Włożyć do wysmarowanej tłuszczem formy. Piec 30 - 40 minut. Podawać na gorąco z 
surówką lub na zimno z wybranym sosem. (25) "Bigos" z kapusty lub kabaczka Alicji M. 1 kabaczek obrany i 
pokrojony w "zapałkę" lub 1 główka kapusty drobno poszatkowana 2 - 3 cebule drobno pokrojone 1/4 kg pomidorów 
bez skórki (mogą być mrożone) 3 - 4 łyżki oleju sól, pieprz, przyprawy do smaku Cebulę "zeszklić" na tłuszczu, dodać 
kabaczek lub kapustę, podlać wodą i dusić do miękkości. Pokrojone pomidory udusić na tłuszczu, dodać przyprawy. 
Wymieszać z kapustą lub kabaczkiem. Doprawić do smaku. Potrawa ta nadaje się do przechowywania w lodówce, na 
drugi dzień jest nawet smaczniejsza. (26) Pieczarki w cieście około 1/2 kg pieczarek, duże pokrojone w plastry, małe w 
całości Ciasto: 1 szklanka mąki razowej lub gryczanej 1 jajko szczypta soli i pieprzu, woda. Zmieszać wszystkie 
składniki i dodać tyle wody, aby ciasto miało konsystencję gęstej śmietany. Maczać pieczarki w cieście i smażyć z obu 
stron na rumiano na oliwie lub oleju rzepakowym. Podawać z surówką. W takim cieście można smażyć również plastry 
selera, pory, jabłka, dynię, liście kapusty białej lub czerwonej itp. (27) Czerwona kapusta duszona 1 główka czerwonej 
kapusty drobno poszatkowanej 2 łyżki masła lub oleju 1 łyżka soku z cytryny 1 butelka soku pitnego z czerwonych lub 
czarnych porzeczek sól, pieprz do smaku Na rozgrzany tłuszcz wrzucić kapustę, dodać sok z cytryny - aby nie straciła 
koloru. Dusić pod przykryciem do miękkości, dolewając stopniowo sok porzeczkowy. Zamiast soku można dodać 
czerwone wino. (28) Curry z grzybów i jaj 1/2 kg pieczarek, boczniaków lub pierścieniaków 3 - 4 jajka ugotowane na 
twardo 1 łyżka masła 2 łyżki śmietany 1/2 łyżeczki przyprawy curry 1 łyżeczka indyjskiej przyprawy garammasala 
(niekoniecznie) natka pietruszki 1 łyżeczka soku z cytryny sól do smaku Cebulę podsmażyć na maśle, dodać grzyby, 
chwilę dusić. Dołożyć pokrojone w plastry pomidory, pietruszkę, przyprawy, śmietanę. Dusić na małym ogniu pod 
przykryciem około 15 minut. Dodać jajka pokrojone w plastry, lekko wymieszać, krótko poddusić. Przed podaniem 
skropić sokiem z cytryny. Podać z surówką. IV DESERY (29) Halawa z dyni lub marchwi 1/2 kg dyni lub marchwi 
startej na tarce jarzynowej 4 łyżki masła lub oleju 1/2 filiżanki śmietanki (ewentualnie mleka) 3 - 4 łyżki miodu bakalie 
(rodzynki, migdały, orzechy) przyprawy (imbir, cynamon, kardamon, gałka muszkatołowa, otarta skórka z cytryny, 
mielone goŽdziki) do smaku i to co mamy w domu do wyboru. Do rozgrzanego w garnku tłuszczu dodać dynię lub 
marchew (można też użyć oba warzywa w dowolnej proporcji). Wlać śmietanę, miód i dusić na małym ogniu często 
mieszając, żeby uniknąć przypalenia. Gdy powstanie jednolita masa dodać przyprawy i bakalie, wymieszać i przełożyć 
do żaroodpornego naczynia wysmarowanego tłuszczem. Zapiekać w piekarniku około 15 minut. Można jeść na gorąco 
lub na zimno. (30) Kuleczki sojowe 2 filiżanki ugotowanej soi 2 - 4 łyżeczki miodu olejek migdałowy do smaku otręby 
lub zarodki bakalie (niekoniecznie) Zmiksować dokładnie soję z miodem, dodać olejek migdałowy i ewentualnie 
bakalie (rodzynki, posiekane migdały, orzechy). Formować małe kuleczki i otaczać w otrębach lub zarodkach. (31) 

Deser bananowy polinezyjski 4 banany 1 - 2 łyżki miodu 1 łyżka mąki ziemniaczanej 1 szklanka wody 1/2 szklanki 
śmietany cukier waniliowy bakalie (niekoniecznie) Banany pokroić, zalać wodą, chwilę gotować, dodać miód. 
Rozgnieść widelcem, wlać mąkę zmieszaną z wodą, śmietankę i gotować aż masa zgęstnieje. Dodać cukier waniliowy, 
bakalie. Włożyć do salaterki lub oddzielnych pucharków. Oziębić. Można polać rumem lub udekorować bitą śmietaną. 
Już po napisaniu ostatniego, 31 - szego przepisu, Szef Wydawnictwa zapytał mnie - "A co ze świętami? Przecież zima - 
to święta Bożego Narodzenia". A więc święta! Zależy od nas samych - albo zapominamy o wszelkich zasadach, jemy 
tak jak nam serce i tradycja dyktuje - robimy sobie pełny urlop od wszystkiego. Efekty tego mogą być różne. Przecież 
zawsze Pogotowie Ratunkowe ma w okresie świąt pełne ręce roboty: różne kolki wątrobowe, niestrawności, ataki itp. 
Możemy również nie odstępując zbytnio od stylu Diamondów ułożyć sobie jadłospis Wigilijny. Oto moja propozycja: 
Zupa grzybowa czysta, na wywarze z włoszczyzny (z łazankami lub dla odchudzających się lepiej bez) Karp smażony 
saute lub gotowany w jarzynach lub w galarecie, do tego dowolna sałatka lub surówka Na deser - najlepiej po 1 - 2 
godzinnej przerwie: (32) Kutia 1 - 2 szklanek pszenicy 1 - 2 szklanek maku 1 - 2 szklanek śmietanki bakalie do wyboru 
- rodzynki, migdały, orzechy, figi - pokrojone drobno, daktyle - pokrojone drobno, skórki z cytrusów itp. miód do 
smaku Pszenicę przebrać i przepłukać. Namoczyć na noc. Ugotować do miękkości ale tak, aby ziarna nie rozlatywały 
się. Ostudzić. Mak wypłukać, zalać wrzątkiem, osączyć na sicie. Przepuścić przez maszynkę do mięsa z małymi 
otworami lub trzeć w makutrze. Połączyć wszystkie składniki. Przyprawić do smaku miodem. Można dodać cukier 
waniliowy, odrobinę rumu, araku. Pamiętajmy, że najważniejszą rzeczą przy świątecznym stole, ważniejszą od potraw i 
prezentów pod choinką - jest wzajemna życzliwość i miłość, uśmiech, pozytywne podejście do świata i ludzi. 
Wesołych świąt! Mam nadzieję, że podane przepisy wzbogacą Państwa jadłospisy i będą smakowały. Jeszcze raz 
ponawiam apel o nadsyłanie ciekawych przepisów na adres: Przychodnia Medycyny Naturalnej KOMED 00-540 
Warszawa Al. UJAZDOWSKIE 20 tel. 628-74-82(83)  
1 / 1