background image

Zarz¹dzanie projektami IT.
Przewodnik po metodykach

Autor: Adam Koszlajda
ISBN: 978-83-246-1804-0
Format: 158u235, stron: 360

Przewodnik po metodykach, które musisz poznaæ!

• Jak wybraæ metodê dzia³ania odpowiedni¹ dla konkretnych projektów i 
organizacji?
• Co pozwala skutecznie zrealizowaæ stworzone plany dzia³ania?
• Gdzie szukaæ wiedzy tajemnej z zakresu metodyk zarz¹dczych, wytwórczych

i organizacyjnych?

W³aœciwe zaplanowanie i doprowadzenie do koñca du¿ego projektu informatycznego 
nie jest rzecz¹ ³atw¹. Czêsto dzia³anie takie wymaga wspó³pracy wielu ludzi, zespo³ów, 
a nawet ca³ych firm, precyzyjnego okreœlenia celów i struktury produktu koñcowego, 
jak równie¿ œrodków i czasu niezbêdnych do realizacji projektu. W zale¿noœci od jego 
przeznaczenia oraz specyfiki projekt taki zmusza do wdro¿enia odpowiedniego planu 
dzia³ania, obejmuj¹cego wszystkie etapy, metody oraz techniki, pozwalaj¹ce doprowadziæ 
do satysfakcjonuj¹cego wszystkich fina³u prac. W³aœnie temu s³u¿y wybór konkretnej 
metodyki, zapewniaj¹cej sensowny podzia³ zadañ oraz zakresu odpowiedzialnoœci 
poszczególnych osób i p³ynne przechodzenie miêdzy kolejnymi etapami projektu. 
Przekrojowy opis takich metodyk, stosowanych w bran¿y IT, znajdziesz w³aœnie na 
kartach ksi¹¿ki, któr¹ trzymasz w rêkach.

„Zarz¹dzanie projektami IT. Przewodnik po metodykach” to poradnik dla wszystkich 
tych, którzy chcieliby dowiedzieæ siê, czym ró¿ni¹ siê kompleksowe podejœcia do 
rozwi¹zywania konkretnych problemów i jak dobraæ metodykê odpowiedni¹ dla ich 
w³asnych projektów. Oprócz ogólnych wskazañ oraz starannie opracowanych opisów 
kolejnych etapów dzia³ania, technik czy procesów znajdziesz tu tak¿e:

• przyk³adowe realizacje projektów IT wed³ug konkretnych metodyk,
• praktyczne wskazówki i rady,
• wywiady z osobami wykorzystuj¹cymi na co dzieñ te rozwi¹zania.

Ca³oœæ urozmaicaj¹ sentencje „Wujka dobra rada”, podkreœlaj¹ce najistotniejsze aspekty 
prezentowanych zagadnieñ, oraz przejrzyste, czêsto humorystyczne ilustracje. Czytaj¹c 
tê ksi¹¿kê, poznasz:

• metodyki zarz¹dcze – Prince2 oraz PMBoK4
• metodyki wytwórcze – RUP i MSF
• metodyki adaptacyjne – eXtreme Programming i SCRUM
• metodyki organizacyjne –  CMMI, Six Sigma, ITIL lub COBIT
• kilka przyk³adów sposobów ³¹czenia tych metodyk

background image

Spis treĈci

Wst

öp .............................................................................................. 7

Cz

öĈè I 

Metodyki zarz

ñdcze a praktyka ..................................... 11

Rozdzia

ä 1.  PRoject IN Controlled Environment — Prince2  ................................ 13

Szczypta historii  ............................................................................................................. 13
Procesy  ........................................................................................................................... 14
Komponenty  ................................................................................................................... 17
Techniki .......................................................................................................................... 21
Zarządzanie dokumentacją  ............................................................................................. 24
Dostosowywanie do potrzeb organizacji  ........................................................................ 25
Certyfikacja  .................................................................................................................... 25
Podsumowanie ................................................................................................................ 26
Rozmowa z...  .................................................................................................................. 27

Rozdzia

ä 2.  Project Management Body of Knowledge — PMBoK  ....................... 31

Szczypta historii  ............................................................................................................. 31
Obszary wiedzy  .............................................................................................................. 33
Procesy i techniki  ........................................................................................................... 39
Dostosowanie do potrzeb organizacji  ............................................................................. 66
Certyfikacja  .................................................................................................................... 66
Podsumowanie ................................................................................................................ 67

Cz

öĈè II  Metodyki wytwórcze a praktyka  ................................... 69

Rozdzia

ä 3.  Rational Unified Process (RUP)  ...................................................... 73

Szczypta historii  ............................................................................................................. 73
Proces  ............................................................................................................................. 74
Dyscypliny RUP ............................................................................................................. 76
Abecadáo metodyki RUP  ................................................................................................ 79
Adaptacja RUP do potrzeb organizacji ........................................................................... 80
Podsumowanie RUP  ....................................................................................................... 81
Rozmowa z...  .................................................................................................................. 82
Przykáad Prince2 i RUP — BlogSerwis .......................................................................... 85

background image

Zarz

ñdzanie projektami IT. Przewodnik po metodykach

Rozdzia

ä 4.  Microsoft Solution Framework (MSF) ............................................ 105

Szczypta historii  ........................................................................................................... 105
Proces  ........................................................................................................................... 106
Model zespoáu  .............................................................................................................. 107
Faza Wizji ..................................................................................................................... 108
Faza Planowania ........................................................................................................... 109
Faza Konstrukcji ........................................................................................................... 112
Faza Stabilizacji ............................................................................................................ 116
Faza WdroĪenia  ............................................................................................................ 120
MSF > MOF  ................................................................................................................. 121
Trójkąt negocjacyjny  .................................................................................................... 123
Dyscypliny zarządcze  ................................................................................................... 125
Certyfikacja  .................................................................................................................. 126
Podsumowanie — MSF a RUP  .................................................................................... 126

Rozdzia

ä 5.  Przykäad PMBoK i MSF — wdroĔenie systemu BI ........................... 129

Cz

öĈè III  Metodyki adaptacyjne a praktyka  ............................... 177

Rozdzia

ä 6.  eXtreme Programming .................................................................. 179

Szczypta historii  ........................................................................................................... 179
Role  .............................................................................................................................. 180
Proces  ........................................................................................................................... 180
WdroĪenie  .................................................................................................................... 186

Rozdzia

ä 7.  Scrum .......................................................................................... 189

Szczypta historii  ........................................................................................................... 190
Role  .............................................................................................................................. 190
Proces  ........................................................................................................................... 191
Podsumowanie .............................................................................................................. 196
Rozmowa z...  ................................................................................................................ 197

Rozdzia

ä 8.  Joel o oprogramowaniu  ................................................................. 205

Rozdzia

ä 9.  Przykäad — Scrum BlogSerwis  ...................................................... 209

Cz

öĈè IV  Metodyki organizacyjne a praktyka ............................. 223

Rozdzia

ä 10. Capability Maturity Model Integration (CMMI)  .............................. 225

Szczypta historii  ........................................................................................................... 226
Poziomy CMMI ............................................................................................................ 228
Procesy  ......................................................................................................................... 229
Podsumowanie .............................................................................................................. 235

Rozdzia

ä 11. Six Sigma  .................................................................................... 239

Szczypta historii  ........................................................................................................... 240
WdroĪenie  .................................................................................................................... 241
Certyfikacja  .................................................................................................................. 245
Podsumowanie .............................................................................................................. 245

Rozdzia

ä 12. Information Technology Infrastructure Library (ITIL) ....................... 247

Szczypta historii  ........................................................................................................... 247
Role  .............................................................................................................................. 249
Procesy  ......................................................................................................................... 251
WdroĪenie  .................................................................................................................... 254

background image

Spis tre

Ĉci 

5

Certyfikacja  .................................................................................................................. 256
Podsumowanie .............................................................................................................. 257
Rozmowa z...  ................................................................................................................ 258

Rozdzia

ä 13. Control Objectives for Information and related Technology (COBIT)  263

Szczypta historii  ........................................................................................................... 264
Role  .............................................................................................................................. 265
Procesy  ......................................................................................................................... 266
Certyfikacja  .................................................................................................................. 273
Podsumowanie .............................................................................................................. 274

Cz

öĈè V  Rozwiñzania kombinowane  ......................................... 275

Podsumowanie ............................................................................. 281

Dodatki  ..................................................................................... 283

Dodatek A  Lista wszystkich procesów PMBoK  ............................................... 285

Dodatek B  Specyfikacja dyscyplin RUP z Rational Method Composer (RMC) ... 321

Dodatek C  Lista wszystkich procesów ITIL ..................................................... 325

Dodatek D  Lista wszystkich procesów COBIT ................................................. 331

Spis rysunków .............................................................................. 335

Spis tabel  .................................................................................... 337

đródäa .......................................................................................... 339

Skorowidz  .................................................................................... 343

background image

Rozdziaä 2.

Project Management
Body of Knowledge
— PMBoK

Podej

Ğ

cie PMBoK jest cz

Ċ

sto przedstawiane jako „metodyka PMI”, czyli metodyka

organizacji Project Management Institute zrzeszaj

ą

cej specjalistów z dziedziny zarz

ą

-

dzania projektami. PMBoK koncentruje si

Ċ

 na zebraniu i przedstawieniu dobrych praktyk

zwi

ą

zanych z zarz

ą

dzaniem projektami w ramach zdefiniowanych obszarów wiedzy.

W pewnym sensie PMBoK jest podej

Ğ

ciem konkurencyjnym w stosunku do Prince2

i ze wzgl

Ċ

du na nieco wi

Ċ

ksz

ą

 swobod

Ċ

 implementacji jest cz

ĊĞ

ciej stosowany przez

du

Ī

e korporacje z sektora prywatnego. Dodatkowo PMBoK wkracza w obszary, których

Prince2 nie obejmuje, takie jak zarz

ą

dzanie zasobami ludzkimi oraz zaopatrzeniem.

PMBoK w wersji czwartej definiuje pi

Ċü

 grup procesów, takich jak procesy rozpocz

Ċ

cia,

planowania, realizacji, kontroli i zako

Ĕ

czenia. Ka

Ī

dy z tych procesów nale

Ī

y równie

Ī

do jednego z dziewi

Ċ

ciu obszarów wiedzy, takich jak zarz

ą

dzanie integralno

Ğ

ci

ą

 pro-

jektu, zakresem, czasem, kosztami, jako

Ğ

ci

ą

, zasobami ludzkimi, komunikacj

ą

, ryzykiem

i zaopatrzeniem.

Szczypta historii

Organizacja PMI powsta

á

a w USA w 1969 roku jako organizacja non profit zrzeszaj

ą

ca

profesjonalistów ró

Ī

nych specjalno

Ğ

ci w celu wyspecyfikowania standardowych prak-

tyk zarz

ą

dczych. W 1987 roku opublikowana zosta

á

a pierwsza edycja PMBoK, która by

á

a

rezultatem prac wykonanych we wczesnych latach 80. W roku 1998 American National

Standards Institute (ANSI) zaakceptowa

á

 to rozwi

ą

zanie jako narodowy standard zarz

ą

-

dzania projektami, a Institute of Electrical and Electronics Engineers (IEEE) zaadaptowa

á

background image

32

Cz

öĈè I i Metodyki zarzñdcze a praktyka

to podej

Ğ

cie jako standard 1490

1

. Od tej pory, co oko

á

o 4 lata pojawiaj

ą

 si

Ċ

 kolejne

aktualizacje tej metodyki ( w latach 1996, 2000 i 2004). Ostatnia, czwarta edycja ujrza

á

a

Ğ

wiat

á

o dzienne 31 grudnia 2008 roku.

Wersja czwarta nie zawiera rewolucyjnych zmian w stosunku do wersji trzeciej, ale

mo

Ī

na zauwa

Ī

y

ü

 kilka pozytywnych zmian ewolucyjnych. Oto one.



Lepsze zarz

ą

dzanie interesariuszami, które pojawia si

Ċ

 ju

Ī

 w grupie procesów

rozpocz

Ċ

cia jako nowy proces o nazwie „10.1. Identyfikacja interesariuszy”.



Z grupy procesów rozpocz

Ċ

cia znikn

ąá

 proces „4.3. Opracowanie wst

Ċ

pnego

zakresu projektu” (ang. 

Develop preliminary scope statement

). Pokrywa

á

 si

Ċ

on z procesem „5.1. Planowanie zarz

ą

dzania zakresem projektu”, który

w PMBoK4 nazywa si

Ċ

 ju

Ī

 „5.1. Planowanie zarz

ą

dzania zakresem projektu”.

Nie jest to tylko zmiana nazwy, ale przejaw bardziej dojrza

á

ego podej

Ğ

cia

do zarz

ą

dzania wymaganiami projektowymi. Pojawia si

Ċ

 tu ciekawa technika

„Matrycy

Ğ

ledzenia wymaga

Ĕ

” (ang. 

Requirements Traceability Matrix

).



Unifikacja pewnych elementów przekazywanych pomi

Ċ

dzy procesami.

Przyk

á

adowo pojawia si

Ċ

 jeden, kluczowy plan zarz

ą

dzani projektem zamiast

oddzielnych planów do zarz

ą

dzania poszczególnymi obszarami wiedzy (np. plan

zarz

ą

dzania zakresem, harmonogramem, kosztem itd.). Analogicznie pojawi

á

o

si

Ċ

 bardziej ogólne 

Īą

danie zmiany, które zawiera w sobie rekomendowane

dzia

á

ania naprawcze, prewencyjne i napraw

Ċ

 defektów. Tego typu podej

Ğ

cie

jest o wiele bardziej praktyczne i umo

Ī

liwia wi

Ċ

ksz

ą

 swobod

Ċ

 w implementacji

tych mechanizmów.



Znacznemu uproszczeniu i generalizacji uleg

á

 obszar wiedzy dostaw. PMBoK4

przyj

ąá

 tutaj nowy model 

Planowanie>Wykonanie>Administrowanie>

ZamkniĊcie

. Dodatkowo wyspecyfikowane zosta

á

y nowe podtypy kontraktów

o ustalonej cenie. Nie wiadomo jednak, czy na polskim rynku b

Ċ

d

ą

 one mia

á

y

znaczenie praktyczne.



Technika Uzyskanej Warto

Ğ

ci (ang.

Earned Value Technique

 — EVT), która

by

á

a cz

ĊĞ

ci

ą

 techniki „analizy miar wydajno

Ğ

ciowych”  w procesie „7.3. Kontrola

kosztów”, sta

á

a si

Ċ

 pe

á

noprawn

ą

 technik

ą

 Zarz

ą

dzania Uzyskan

ą

 Warto

Ğ

ci

ą

(ang. 

Earned Value Management

 — EVM). Technika ta uleg

á

a równie

Ī

 pewnemu

rozwini

Ċ

ciu i pojawi

á

 si

Ċ

 nowy „indeks wydajno

Ğ

ci niezb

Ċ

dnej do zako

Ĕ

czenia

projektu” (ang. 

To-Complete Performance Index 

— TCPI).



Uporz

ą

dkowaniu uleg

á

o nazewnictwo wszystkich procesów oraz ich numeracja,

która bazuje ju

Ī

 wy

áą

cznie na numerach rozdzia

á

ów i podrozdzia

á

ów.

                                                          

1

Standard IEEE Std 1490-1998 zosta

á

 zaktualizowany w 2004 (!) roku do IEEE Std 1490-2003.

background image

Rozdzia

ä 2. i Project Management Body of Knowledge — PMBoK

33

Obszary wiedzy

PMBoK sk

á

ada si

Ċ

 z czterdziestu dwóch procesów, z których ka

Ī

dy przynale

Ī

y do jednej

z pi

Ċ

ciu grup procesów i jednego z dziewi

Ċ

ciu obszarów wiedzy. Ka

Ī

dy z procesów

posiada numer g

á

ówny od 4. do 12., który wskazuje okre

Ğ

lony obszar wiedzy

2

, i poboczny

numer porz

ą

dkowy (np. proces 5.2 wskazuje drugi proces z obszaru wiedzy o nazwie

„Zakres” opisanego w 5. rozdziale). Oto poszczególne obszary wiedzy.

Obszar wiedzy
Integracja (rozdzia

ä 4.)

Ten obszar wiedzy jest odpowiedzialny za ogólne, wysokopoziomowe kwestie zarz

ą

dcze

zwi

ą

zane z realizacj

ą

 projektu informatycznego, a szczególnie za:



kwestie zwi

ą

zane z uruchomieniem projektu (np. zdobycie mandatu na realizacj

Ċ

projektu) — 4.1,



przygotowanie planu zarz

ą

dzania projektem — 4.2,



zarz

ą

dzanie bie

Īą

cymi pracami projektowymi — 4.3,



kontrol

Ċ

 prac projektowych i zintegrowane zarz

ą

dzanie zmian

ą

 — 4.4, 4.5,



zamkni

Ċ

cie projektu — 4.6.

Integracja to codzienne wybory miejsca koncentracji zasobów i wysi

á

ku, wyprzedzenie

mo

Ī

liwych k

á

opotów i zarz

ą

dzanie nimi, zanim stan

ą

 si

Ċ

 krytyczne.

— Integrowaè siö! Integrowaè — rzecze Najlepszy Kierownik Projektu.

                                                          

2

Numery obszarów wiedzy s

ą

 zwi

ą

zane z numerami rozdzia

á

ów w oficjalnych podr

Ċ

cznikach PMBoK.

background image

34

Cz

öĈè I i Metodyki zarzñdcze a praktyka

Obszar wiedzy
Zakres (rozdzia

ä 5.)

Ten obszar wiedzy skupia si

Ċ

 na zarz

ą

dzaniu zakresem funkcjonalno

Ğ

ci projektu, a szcze-

gólnie na tworzeniu:



definicji zakresu projektu wraz z struktur

ą

 wytwarzanych produktów (ang. 

Work

Breakdown Structure

) — 5.1, 5.2, 5.3,



sformalizowanych mechanizmów weryfikacji i kontroli zakresu projektu

— 5.4, 5.5.

Ten obszar wiedzy PMBoK 

áą

czy w sobie tematy, którymi zajmuj

ą

 si

Ċ

 procesy Zarz

ą

-

dzanie Zakresem Etapu (ZE) i Zarz

ą

dzanie Wytwarzaniem Produktów (WP) w Prince2.

In

Ī

ynierowie z firmy produkuj

ą

cej auta otrzymali plany nowego, eksportowego modelu

auta i w trakcie analizy zauwa

Ī

yli wymóg konieczno

Ğ

ci zamontowania tylnych szyb

odpornych na pr

Ċ

dko

Ğü

 50 km/h! 50 km/h? Przecie

Ī

 na biegu wstecznym auto nigdy nie

osi

ą

gnie takiej pr

Ċ

dko

Ğ

ci! Zgodnie stwierdzono wi

Ċ

c, 

Ī

e w celu redukcji kosztów zamon-

towane zostan

ą

 inne szyby o gorszych parametrach.

In

Ī

ynierowie pracowali w pocie czo

á

a przez wiele d

á

ugich miesi

Ċ

cy i to niejeden raz po

godzinach. Jak ka

Ī

dy projekt, ten te

Ī

 mia

á

 swoje dobre i z

á

e chwile, ale w ko

Ĕ

cu uda

á

o

si

Ċ

 skonstruowa

ü

 pierwszy prototyp, który pomy

Ğ

lnie przeszed

á

 pierwsz

ą

 seri

Ċ

 testów

terenowych. Podj

Ċ

to decyzj

Ċ

 o uruchomieniu produkcji i wyprodukowano pierwsz

ą

 setk

Ċ

pi

Ċ

knych, czerwonych, l

Ğ

ni

ą

cych nowych aut; ch

á

opcy pana Stefana przez ca

á

y dzie

Ĕ

 pole-

rowali je na parkingu firmowym. Z powodzeniem zamkni

Ċ

to projekt i wyp

á

acono premie,

a po tygodniu zadzwoni

á

 telefon z zagranicy…

— Co wy

Ğ

cie zrobili!!!!

— Nowe auta.
— Wszystkie tylnie szyby powybijane! Co my teraz mamy zrobi

ü

?

— Jak to powybijane!?
— W

á

a

Ğ

nie

Ğ

ci

ą

gn

Ċ

li

Ğ

my je z lawety kolejowej! B

Ċ

dziemy musieli jako

Ğ

 za

á

atwi

ü

t

Ċ

 spraw

Ċ

 u nas, lokalnie… klienci czekaj

ą

— Zaraz, zaraz… Transport kolejowy!?
— Tak! Przecie

Ī

 pisali

Ğ

my, 

Ī

e tylnie szyby maj

ą

 wytrzymywa

ü

 szybko

Ğü

 50km/h.

— No w

á

a

Ğ

nie. Po co?

— Po co ???!!! Przecie

Ī

 te auta s

ą

 ustawiane na wagonach tyln

ą

 szyb

ą

do przodu!!! Wystarczy

á

o TYLKO wykona

ü

 to, co zapisali

Ğ

my! Hrrrr…

background image

Rozdzia

ä 2. i Project Management Body of Knowledge — PMBoK

35

Obszar wiedzy
Czas (rozdzia

ä 6.)

Ten obszar wiedzy to wszystkie dzia

á

ania zwi

ą

zane z wykonaniem projektu w za

á

o

Ī

onym

terminie, o ile zmianie nie uleg

á

y przyj

Ċ

te za

á

o

Ī

enia oraz zakres. Szczegó

á

owo przyjmuje

on prost

ą

 sekwencj

Ċ

 zdarze

Ĕ

:



zdefiniowanie zbioru planowanych dzia

á

a

Ĕ

 — 6.1,



ustanowienie wzajemnych zale

Ī

no

Ğ

ci czasowych pomi

Ċ

dzy tymi dzia

á

aniami

(co musi by

ü

 zrobione najpierw, a co potem, jakie dzia

á

ania mog

ą

 by

ü

wykonywane równocze

Ğ

nie) — 6.2,



oszacowanie potrzeb zasobowych i czasu trwania poszczególnych dzia

á

a

Ĕ

— 6.3, 6.4,



stworzenie harmonogramu projektu oraz jego kontrola — 6.5, 6.6.

Wszystkie te procesy z wyj

ą

tkiem ostatniego nale

Īą

 do grupy procesów planistycznych.

Obszar wiedzy
Koszt (rozdzia

ä 7.)

Projekt informatyczny jest inwestycj

ą

, czyli kosztami, które w d

á

u

Ī

szej perspektywie maj

ą

przynie

Ğü

 organizacji zysk. Aby projekt zako

Ĕ

czy

á

 si

Ċ

 powodzeniem, konieczne jest

w

á

a

Ğ

ciwie zarz

ą

dzanie bud

Ī

etem, czyli:



szacowanie — 7.1,



zaplanowanie (stworzenie bazowej wersji bud

Ī

etu) — 7.2,



kontrola — 7.3.

Wszystkie te procesy z wyj

ą

tkiem ostatniego nale

Īą

 do grupy procesów planistycznych.

Obszar wiedzy
Jako

Ĉè (rozdziaä 8.)

PMBoK proponuje nast

Ċ

puj

ą

ce procesy w celu zapewnienia w

á

a

Ğ

ciwego zarz

ą

dzania

jako

Ğ

ci

ą

:



zaplanowanie sposobu zapewniania odpowiedniej jako

Ğ

ci w projekcie — 8.1,



wdro

Ī

enie tego planu poprzez systematyczne wykonanie rutynowych

czynno

Ğ

ci — 8.2,



kontrol

Ċ

 mechanizmów zapewnienia jako

Ğ

ci — 8.3.

Obszar wiedzy
Zasoby ludzkie (rozdzia

ä 9.)

Ten obszar wiedzy opisuje szereg dobrych praktyk zwi

ą

zanych z zarz

ą

dzaniem lud

Ĩ

mi

postrzeganymi jako pojedyncze osoby i zespo

á

y. Oznacza to:

background image

36

Cz

öĈè I i Metodyki zarzñdcze a praktyka



zaplanowanie potrzeb zasobowych — 9.1,



procesy tworzenia zespo

á

ów ludzkich, ich rozwój i zarz

ą

dzanie nimi — 9.2,

9.3, 9.4.

Rekrutacja w

á

a

Ğ

ciwych osób to jeden z najwa

Ī

niejszych i najtrudniejszych procesów

w trakcie przygotowania do uruchamiania projektu. Jednym z ciekawszych artyku

á

ów

na ten temat jest przet

á

umaczony na j

Ċ

zyk polski 

Partyzancki poradnik rekrutacji

 Joela

Spolsky’ego

3

. Jego g

á

ównym przes

á

aniem jest rada, by rekrutowa

ü tylko i wyáącznie

 osoby

bystre i realizuj

ą

ce cele.

Przy okazji „tematyki kadrowej” warto równie

Ī

 nadmieni

ü

 o niezwi

ą

zanym z PMBoK

„procesie efektywno

Ğ

ci zespo

á

owej” Kena Blancharda, który opisuje cztery poziomy goto-

wo

Ğ

ci pracowników.



R1 — pracownik o niskich kompetencjach, który na swoim koncie nie ma

wi

Ċ

kszych sukcesów i dlatego nie jest zmotywowany do pracy.



R2 — pracownik o niskich kompetencjach, który nie mo

Ī

e samodzielnie

wykonywa

ü

 zada

Ĕ

, ale jest bardzo zmotywowany do ich wykonania.



R3 — pracownik o du

Ī

ych kompetencjach, który mo

Ī

e samodzielnie wykona

ü

zadania, ale brakuje mu motywacji z powodu braku we w

á

asne si

á

y lub znudzenia.



R4 — pracownik o wysokich kompetencjach i ch

Ċ

ciach, który potrafi i chce

samodzielnie wykonywa

ü

 zadania.

Ken Blanchard opisuje równie

Ī

 cztery style przywództwa (rysunek 4).



S1 — 

instruowanie

 to „suche” przekazanie ma

á

ych, cz

ą

stkowych zada

Ĕ

do wykonania i rozliczenie z ich wykonania.



S2 — 

konsultowanie

 to równie

Ī

 przekazanie zada

Ĕ

, ale skoncentrowane

na utrzymaniu wysokiej motywacji pracownika.



S3 — 

wspieranie

 koncentruje si

Ċ

 na w

á

a

Ğ

ciwym zmotywowaniu pracownika,

który sam wie, jakie zadania nale

Ī

y wykona

ü

.



S4 — 

delegowanie

 to styl, w którym pracownik wie, co nale

Ī

y zrobi

ü

, i jest

zmotywowany do samodzielnego podj

Ċ

cia odpowiedzialno

Ğ

ci.

Technika przywództwa sytuacyjnego koncentruje si

Ċ

 na w

á

a

Ğ

ciwym dopasowaniu poziomu

gotowo

Ğ

ci do stylu przywództwa, poniewa

Ī

 nie mo

Ī

na jednej miary przyk

á

ada

ü

 do wszyst-

kich osób. Jak 

á

atwo si

Ċ

 domy

Ğ

li

ü

, delegowanie z

á

o

Ī

onych zada

Ĕ

 pracownikom o niskich

                                                          

3

http://polish.joelonsoftware.com/Articles/Interviewing.html

background image

Rozdzia

ä 2. i Project Management Body of Knowledge — PMBoK

37

Rysunek 4.
Model przywództwa
zespoáowego
Kena Blancharda

ħ

ród

á

o:

Blanchard International Polska -  http://www.blanchard.pl

kompetencjach doprowadzi do katastrofy, a szczegó

á

owe instruowanie do

Ğ

wiadczonych

pracowników demotywuje ich do pracy. Model ten koncentruje si

Ċ

 równie

Ī

 na  rozwoju

ka

Ī

dego pracownika i zwi

Ċ

kszeniu jego poziomu gotowo

Ğ

ci.

Obszar wiedzy
Komunikacja (rozdzia

ä 10.)

Ten obszar wiedzy koncentruje si

Ċ

 na zapewnieniu w

á

a

Ğ

ciwej komunikacji z interesariu-

szami projektu. Szczegó

á

owo oznacza to:



identyfikacj

Ċ

 kluczowych interesariuszy w trakcie inicjacji projektu — 10.2,



stworzenie planu komunikacji z interesariuszami projektu — 10.2,

background image

38

Cz

öĈè I i Metodyki zarzñdcze a praktyka



w

á

a

Ğ

ciw

ą

 dystrybucj

Ċ

 informacji i zarz

ą

dzanie interesariuszami — 10.3, 10.4,



przygotowanie i dystrybucj

Ċ

 kontrolnych raportów wydajno

Ğ

ciowych — 10.5.

Nale

Ī

y zauwa

Ī

y

ü

,

Ī

e w dzisiejszych czasach dobra komunikacja nie jest mo

Ī

liwa bez

w

á

a

Ğ

ciwych systemów informatycznych. Bardzo wskazane jest posiadanie komplekso-

wego rozwi

ą

zania intranetowego, które umo

Ī

liwi wspó

á

dzielenie wiedzy projektowej

wewn

ą

trz firmy (ang. 

Enterprise Project Management

). Ka

Ī

da z firm wybiera system

wed

á

ug w

á

asnych potrzeb, a popularno

Ğü

 poszczególnych rozwi

ą

za

Ĕ

 jest do

Ğü

 rozproszona,

co zobrazowano na rysunku 5.

Rysunek 5.
Wynik ankiety
„Jakich systemów
EPM uĪywasz?”
Pierra-Jeana
Cherreta

4

Inn

ą

 ciekaw

ą

 alternatyw

ą

 dla rozwi

ą

za

Ĕ

 tego typu jest firmowe wiki rozwijane na bazie

rozwi

ą

za

Ĕ

 darmowych, takich jak MediaWiki, na której bazuje Wikipedia, lub rozwi

ą

za

Ĕ

odp

á

atnych, np. Confluence.

W rozproszonych zespo

á

ach warto dodatkowo zainwestowa

ü

 w narz

Ċ

dzia wspó

á

pracy

zdalnej (ang. 

collaboration tools

), takie jak WebEx

5

, GoToMeeting, MS Office Live

Meeting (poprzednio PlaceWare) lub Adobe Connect (poprzednio Breeze).

Obszar wiedzy
Ryzyko (rozdzia

ä 11.)

W tym obszarze zarz

ą

dzanie ryzykiem projektowym odbywa si

Ċ

 przy u

Ī

yciu rejestru

ryzyk. Dzia

á

ania te polegaj

ą

 na:

                                                          

4

Na podstawie ankiety „Jakich systemów EPM u

Ī

ywasz?” uruchomionej przez Pierra-Jeana Cherreta

w serwisie spo

á

eczno

Ğ

ciowym Plaxo.

5

O skali tego rynku niech 

Ğ

wiadczy zakup, jakiego dokona

á

o Cisco 15 marca 2007 roku, które za „drobne”

3,2 miliarda dolarów przej

Ċá

o firm

Ċ

 WebEx.

background image

Rozdzia

ä 2. i Project Management Body of Knowledge — PMBoK

39



stworzeniu planu zarz

ą

dzania ryzykiem — 11.1,



identyfikacji, analizie i planowaniu odpowiedzi na ryzyka — 11.2, 11.3, 11.4, 11.5,



monitorowaniu i kontrolowaniu ryzyk projektowych — 11.6.

Wszystkie te procesy z wyj

ą

tkiem ostatniego nale

Īą

 do grupy procesów planistycznych.

Obszar wiedzy
Dostawa (rozdzia

ä 12.)

Dostawa to zakup lub zdobycie produktów i us

á

ug spoza zespo

á

u projektowego. Zarz

ą

-

dzanie dostaw

ą

 to:



planowanie dostaw — 12.1,



realizacja dostaw — 12.2,



kontrola sposobu i stopnia realizacji dostaw — 12.3,



zamykanie procesu dostawczego — 12.4.

Jednym z najbardziej rozpaczliwych raportów na temat kiepskiego zaopatrzenia jest

relacja kpt. Behra z 6. armii, który wspomina swoj

ą

 wizytacj

Ċ

 wojsk rumu

Ĕ

skich w Sta-

lingradzie:

„Ci biedacy tkwili w 

Ğ

niegu z bardzo marnym wyposa

Ī

eniem, niektórzy bez koców,

ze starymi karabinami, które przypomina

á

y czasy Napoleona. Zaopatrzenie

u nich by

á

o bardzo z

á

e, ale na ty

á

ach oficerowie rozpierali si

Ċ

 przy nakrytych

bia

á

ymi obrusami sto

á

ach, pili wino i nie odmawiali sobie niczego. Na miejscu

tych rumu

Ĕ

skich 

Ī

o

á

nierzy te

Ī

 nie mia

á

bym ochoty z entuzjazmem stawa

ü

do walki za Hitlera i po

Ğ

wi

Ċ

ca

ü

 w

á

asne 

Ī

ycie”

6

.

Procesy i techniki

Ka

Ī

dy z procesów, oprócz przynale

Ī

no

Ğ

ci do obszaru wiedzy, nale

Ī

y do jednej z 5 g

á

ów-

nych grup procesów. Wzajemna zale

Ī

no

Ğü

 tych grup jest stosunkowo prosta (rysunek 6).

Jeden projekt mo

Ī

e sk

á

ada

ü

 si

Ċ

 z wielu etapów

7

 i ka

Ī

dy z nich b

Ċ

dzie zarz

ą

dzany przez

PMBoK oddzielnie. W szczególnym przypadku, gdy dwa etapy zachodz

ą

 na siebie,

                                                          

6

G. Knopp, 

Stalingrad

,

ĝ

wiat Ksi

ąĪ

ki, Warszawa 2007, s.150.

7

Formalnie, w nomenklaturze PMBoK „etap” nazywa si

Ċ

 „faz

ą

”.

background image

40

Cz

öĈè I i Metodyki zarzñdcze a praktyka

Rysunek 6.
Architektura grup
procesów PMBoK

mo

Ī

emy mie

ü

 do czynienia z sytuacj

ą

, gdy równocze

Ğ

nie uruchomione s

ą

 procesy z ró

Ī

-

nych grup. Metodyka przewiduje sytuacj

Ċ

, gdy faza pierwsza operuje na procesach

zamkni

Ċ

cia, a równocze

Ğ

nie faza druga jest w okresie inicjacji (rysunek 7).

PROCESY

INICJACJI

PROCESY

PLANISTYCZNE

PROCESY

REALIZACJI

PROCESY

KONTROLI

PROCESY

ZAMKNIĉCIA

ETAP II – KOMERCYJNE ROZWIĄZANIE

POPRZEDNIE

ETAPY

KOLEJNE

ETAPY

PROCESY

INICJACJI

PROCESY

PLANISTYCZNE

PROCESY

REALIZACJI

PROCESY

KONTROLI

PROCESY

ZAMKNIĉCIA

ETAP I – PROTOTYP ROZWIAZANIA

Rysunek 7. WspóábieĪnoĞü grup procesów PMBoK

W Prince2 etapy powinny by

ü

 wykonywane sekwencyjnie. Mo

Ī

na zastosowa

ü

 analo-

giczne podej

Ğ

cie, ale taki wariant nie jest opisywany przez oficjaln

ą

 dokumentacj

Ċ

APM Group.
Poni

Ī

ej zawarty zosta

á

 opis wszystkich grup procesów, ogólny opis ka

Ī

dego procesu

oraz  najbardziej  interesuj

ą

ce  techniki.  Za

áą

cznik  A  —  Lista  wszystkich  procesów

PMBoK — zawiera szczegó

á

owy opis wszystkich procesów.

Procesy  inicjacji  wedáug  PMBoK

 to wszelkie operacje zwi

ą

zane z uruchomieniem

projektu.

background image

Rozdzia

ä 2. i Project Management Body of Knowledge — PMBoK

41



4.1. Przygotowanie dokumentu otwarcia — proces jest wymagany w ka

Ī

dym

projekcie i inicjowany przez przekazanie dokumentu zakresu planowanych prac

(ang.

Project Statement of Work

) i (lub) konkretnej umowy. W stosunku do tego

procesu sugerowana jest technika polegaj

ą

ca na zasi

Ċ

gni

Ċ

ciu os

ą

du eksperta,

który mo

Ī

e by

ü

 pracownikiem danej organizacji, konsultantem, przedstawicielem

klienta, inn

ą

 osob

ą

 albo organizacj

ą

.



10.1. Identyfikacja interesariuszy — w ramach tego procesu identyfikowane

s

ą

 wszystkie osoby lub organizacje, które maj

ą

 wp

á

yw na projekt. Tworzony

jest rejestr tych osób i organizacji oraz wykorzystywana technika analizy

interesariuszy pod k

ą

tem najlepszego szablonu komunikacji. Istniej

ą

 cztery takie

szablony:



utrzymanie satysfakcji (ang. 

Keep Satisfied

) — dedykowany osobom

o wysokim wp

á

ywie, ale niskim zainteresowaniu,



bliska wspó

á

praca (ang. 

Manage Closely

) — dedykowany osobom

o wysokim wp

á

ywie i wysokim zainteresowaniu,



sta

á

e informowanie (ang. 

Keep Informed

) — dedykowany osobom o niskim

wp

á

ywie i wysokim zainteresowaniu,



monitorowanie (ang. 

Monitor

) — dedykowany osobom o niskim wp

á

ywie

i niskim zainteresowaniu.

Jest to proces analogiczny do procesu uruchamiania projektu (Przygotowanie Za

á

o

Ī

e

Ĕ

Projektu (PP)) z metodyki Prince2.

Procesy planistyczne wedáug PMBoK

 to uszczegó

á

owienie zaakceptowanych ram pro-

jektowych i szereg taktycznych odpowiedzi na temat sposobu realizacji zada

Ĕ

, którego

wynikiem jest kompletny, szczegó

á

owy plan prac. W sk

á

ad tej grupy procesów wchodz

ą

procesy z ró

Ī

nych obszarów wiedzy.



4.2. Opracowanie planu zarz

ą

dzania projektem — g

á

ówny proces planistyczny,

w ramach którego kierownik projektu uruchamia i zamyka wszystkie pozosta

á

e

procesy z tej grupy.



5.1. Zbieranie wymaga

Ĕ

— udokumentowanie wymaga

Ĕ

 interesariuszy

w kontek

Ğ

cie realizacji celów projektowych.



5.2. Definiowanie zakresu projektu — ustalenie, co projekt ma zrealizowa

ü

.



5.3. Utworzenie struktury pakietów roboczych, WBS (ang. 

Work Breakdown

Structure

) — definicja struktury pakietów roboczych, analogicznie do sposobu

zaprezentowanego w Prince2.



6.1. Zdefiniowanie czynno

Ğ

ci — przej

Ğ

cie od pakietów roboczych do listy zada

Ĕ

do wykonania (czynno

Ğ

ci).



6.2. Szeregowanie czynno

Ğ

ci — zazwyczaj pewne zadania musz

ą

 by

ü

 wykonane

w pewnej konkretnej kolejno

Ğ

ci. Rezultatem tego procesu jest pierwsza wersja

harmonogramu.



6.3. Szacowanie zasobów czynno

Ğ

ci — zarezerwowanie odpowiednich zasobów

(osób i sprz

Ċ

tu) niezb

Ċ

dnych do realizacji projektu.

background image

42

Cz

öĈè I i Metodyki zarzñdcze a praktyka



6.4. Szacowanie czasu trwania czynno

Ğ

ci — d

á

ugo

Ğü

 trwania poszczególnych

zada

Ĕ

.



6.5. Opracowanie harmonogramu — proces, który zamyka dzia

á

ania wykonane

w procesach od 6.1 do 6.4 i daje w rezultacie bazowy harmonogram projektu.



7.1. Szacowanie kosztów — dane finansowe s

á

u

Īą

ce do oceny kosztu ca

á

ego

projektu, przygotowywane na bazie pakietów roboczych (5.3) i listy

czynno

Ğ

ci (6.1).



7.2. Zatwierdzenie bud

Ī

etu — bazowy plan kosztów jest wdra

Ī

any równolegle

z zako

Ĕ

czeniem prac nad harmonogramem (6.5).



8.1. Planowanie jako

Ğ

ci — przygotowanie planu zarz

ą

dzania jako

Ğ

ci

ą

wytwarzanych przez projekt produktów i samego sposobu realizacji projektu.



9.1. Planowanie zasobów ludzkich — zdefiniowanie odpowiedzialno

Ğ

ci

poszczególnych cz

á

onków zespo

á

u oraz ustalenie, kto, do kogo i kiedy raportuje

w obr

Ċ

bie zespo

á

u projektowego.



10.2. Planowanie komunikacji — zdefiniowanie mechanizmów przekazywania

informacji pomi

Ċ

dzy kierownikiem projektu a interesariuszami.



11.1. Planowanie zarz

ą

dzania ryzykiem — zdefiniowanie procedur zarz

ą

dzania

ryzykiem.



11.2. Identyfikacja ryzyka — okre

Ğ

lenie wej

Ğ

ciowej listy ryzyk, które zosta

á

y

wykryte przez zespó

á

 projektowy lub osoby spoza tego zespo

á

u.



11.3. Jako

Ğ

ciowa analiza ryzyka — analiza merytoryczna poszczególnych ryzyk.



11.4. Ilo

Ğ

ciowa analiza ryzyka — prze

á

o

Ī

enie wiedzy na temat ryzyka na warto

Ğ

ci

liczbowe w takich obszarach jak prawdopodobie

Ĕ

stwo wyst

Ċ

powania lub wp

á

yw

na projekt.



11.5. Planowanie reakcji na ryzyko — podejmowanie decyzji zwi

ą

zanych

z ryzykami.



12.1. Planowanie zaopatrzenia — co, kiedy i jak powinno zosta

ü

 zakupione

lub uzyskane, w

áą

cznie z podj

Ċ

ciem decyzji typu „zrobi

ü

, czy kupi

ü

”.

Procesy planistyczne z PMBoK zawieraj

ą

 w sobie mechanizmy analogiczne do pro-

cesów planowania (PL), inicjowania projektu (IP) i zarz

ą

dzania zakresem etapu (ZE)

z metodyki Prince2, ale w obszarach zwi

ą

zanych z zarz

ą

dzaniem zasobami ludzkimi

oraz zaopatrzeniem PMBoK wyra

Ĩ

nie wykracza poza ramy Prince2.

Ka

Ī

dy z wymienionych powy

Ī

ej procesów zawiera pewn

ą

 grup

Ċ

 sugerowanych technik.

Wszystkie s

ą

 wyliczone w za

áą

czniku A, ale cz

ĊĞü

 z nich jest szczególnie interesuj

ą

ca….

Techniki związane z procesem 6.2. Szeregowanie czynnoĞci



Metoda Diagramów NastĊpstw

  (ang. 

Precedence Diagramming Method

)

opisuje najbardziej popularny sposób wi

ą

zania ze sob

ą

 czynno

Ğ

ci w takich

pakietach jak MS Project. Definiuje czynno

Ğ

ci jako w

Ċ

z

á

y, które s

ą

 ze sob

ą

po

áą

czone strza

á

kami. Relacja pomi

Ċ

dzy zadaniami mo

Ī

e by

ü

 nast

Ċ

puj

ą

ca.

background image

Rozdzia

ä 2. i Project Management Body of Knowledge — PMBoK

43

Koniec-do-Pocz

ą

tku: poprzednik musi zako

Ĕ

czy

ü

 si

Ċ

, zanim zacznie si

Ċ

 nast

Ċ

pnik (naj-

cz

ĊĞ

ciej wykorzystywany mechanizm 

áą

czenia zada

Ĕ

). Przyk

á

ad — proces s

ą

dowy musi

dobiec ko

Ĕ

ca, zanim zacznie si

Ċ

 wykonanie wyroku (rysunek 8).

Rysunek 8.
Relacja pomiĊdzy
zadaniami  Koniec-
do-Początku

Oto inne, rzadziej stosowane typy relacji.
Koniec-do-Ko

Ĕ

ca: poprzednik musi zako

Ĕ

czy

ü

 si

Ċ

, zanim sko

Ĕ

czy si

Ċ

 nast

Ċ

pnik (bardzo

rzadko wykorzystywany mechanizm). Przyk

á

ad — proces s

ą

dowy musi si

Ċ

 sko

Ĕ

czy

ü

,

zanim sko

Ĕ

czy si

Ċ

 tymczasowe zatrzymanie (rysunek 9).

Rysunek 9. Relacja pomiĊdzy zadaniami Koniec-do-KoĔca

Pocz

ą

tek-do-Pocz

ą

tku: poprzednik musi si

Ċ

 rozpocz

ąü

, zanim zacznie si

Ċ

 nast

Ċ

pnik

(bardzo rzadko wykorzystywany mechanizm). Przyk

á

ad — dzia

á

alno

Ğü

 przest

Ċ

pcza

musi si

Ċ

 rozpocz

ąü

, zanim zacznie si

Ċ

 proces s

ą

dowy (rysunek 10).

Rysunek 10. Relacja pomiĊdzy zadaniami  Początek-do-Początku

Pocz

ą

tek-do-Ko

Ĕ

ca: poprzednik musi si

Ċ

 zacz

ąü

, zanim nast

Ċ

pnik si

Ċ

 zako

Ĕ

czy (bardzo

rzadko wykorzystywany mechanizm). Przyk

á

ad — proces s

ą

dowy musi si

Ċ

 zacz

ąü

, zanim

nast

ą

pi przedawnienie (rysunek 11).

background image

44

Cz

öĈè I i Metodyki zarzñdcze a praktyka

Rysunek 11.
Relacja pomiĊdzy
zadaniami
Początek-do-KoĔca

W praktyce zale

Ī

no

Ğ

ci pomi

Ċ

dzy zadaniami dokumentuje si

Ċ

 zazwyczaj za pomoc

ą

wykresów Gantta z wykorzystaniem aplikacji typu MS Project lub w arkuszu Excel.

W obu przypadkach, je

Ī

eli zachodzi konieczno

Ğü

 wi

ą

zania ze sob

ą

 zada

Ĕ

, najcz

ĊĞ

ciej sto-

suje si

Ċ

 relacje typu Koniec-do-Pocz

ą

tku, czyli w kolumnie Poprzednik zaznacza si

Ċ

konkretne zadania.



Technika analizy zaleĪnoĞci

 (ang. 

Dependency Determination

) wyja

Ğ

nia

charakter zale

Ī

no

Ğ

ci pomi

Ċ

dzy czynno

Ğ

ciami. I tak mamy:



zale

Ī

no

Ğ

ci wymagane — zwi

ą

zane z natur

ą

 pracy do wykonania,



zale

Ī

no

Ğ

ci rozwa

Ī

ne — zwi

ą

zane z tradycj

ą

, najlepszymi praktykami,

czyli logiczne,



zale

Ī

no

Ğ

ci zewn

Ċ

trzne — zwi

ą

zane ze stanami lub produktami, które musz

ą

zosta

ü

 osi

ą

gni

Ċ

te, dostarczone poza projektem. Zale

Ī

no

Ğ

ci te powinny by

ü

elementem rejestru ryzyk.



Technika przyspieszeĔ i opóĨnieĔ

 (ang. 

Applying Leads and Lags

) wi

ąĪ

e dwie

czynno

Ğ

ci na zasadzie „Rozpocz

ąü

 zadanie B na X jednostek czasu, zanim

zako

Ĕ

czy si

Ċ

 zadanie A” (przyspieszenie) lub „Zadanie B mo

Ī

e si

Ċ

 rozpocz

ąü

na X jednostek czasu po zako

Ĕ

czeniu zadania A” (opó

Ĩ

nienie).

MS Project posiada tego typu funkcjonalno

Ğü

; jest to parametr o nazwie „Zw

á

oka” przy

definiowaniu poprzedników zadania. Na rysunku 12. przedstawione jest zadanie B,

które ma zacz

ąü

 si

Ċ

 na jeden dzie

Ĕ

 przed zako

Ĕ

czeniem zadania A. Parametr „Zw

á

oka”

w MS Project mo

Ī

e przybiera

ü

 warto

Ğü

 dodatni

ą

 (opó

Ĩ

nienie) lub ujemn

ą

 (przyspieszenie).



Szablony harmonogramu sieciowego

 (ang. 

Schedule Network Templates)

— s

ą

 to szablony harmonogramów wykorzystywane wtedy, kiedy w ramach

projektu maj

ą

 zosta

ü

 dostarczone identyczne lub bardzo podobne produkty,

takie jak pi

Ċ

tra wie

Ī

owca.

background image

Rozdzia

ä 2. i Project Management Body of Knowledge — PMBoK

45

Rysunek 12. Przyspieszenia i opóĨnienia zadaĔ w MS Project

Techniki związane z procesem 3.5. Opracowanie harmonogramu

Oprócz standardowych rozwi

ą

za

Ĕ

, takich jak wykres Gantta, PMBoK opisuje nast

Ċ

pu-

j

ą

ce techniki.



Analiza sieciowa harmonogramu

 zawiera wszystkie techniki zwi

ą

zane

z tworzeniem harmonogramu projektu, takie jak metoda 

Ğ

cie

Ī

ki krytycznej,

metoda 

á

a

Ĕ

cucha krytycznego, analiza „co je

Ğ

li” i równowa

Ī

enie zasobów.

G

á

ównym celem jest oszacowanie wcze

Ğ

niejszych oraz pó

Ĩ

niejszych dat

rozpocz

Ċ

cia i zako

Ĕ

czenia czynno

Ğ

ci projektowych.



Metoda ĞcieĪki krytycznej 

(ang. 

Critical path method

) dla ka

Ī

dej czynno

Ğ

ci

szacuje  optymistyczn

ą

 (wcze

Ğ

niejsz

ą

) i pesymistyczn

ą

 (pó

Ĩ

niejsz

ą

) dat

Ċ

rozpocz

Ċ

cia i zako

Ĕ

czenia. Szacunki te wykonane s

ą

 bez uwzgl

Ċ

dnienia ogranicze

Ĕ

zasobowych. Nast

Ċ

pnie analizowane s

ą

 wzajemne zale

Ī

no

Ğ

ci mi

Ċ

dzy

czynno

Ğ

ciami. W rezultacie otrzymujemy informacj

Ċ

 o tym, w jakich granicach

mo

Ī

emy przesuwa

ü

 wykonanie poszczególnych czynno

Ğ

ci. Brak takiej swobody

w stosunku do serii zada

Ĕ

 okre

Ğ

lany jest mianem 

Ğ

cie

Ī

ki krytycznej. Harmonogram

mo

Ī

e mie

ü

 kilka 

Ğ

cie

Ī

ek krytycznych. Metoda ma na celu takie przemodelowanie

planu, aby uzyska

ü

 maksymalnie du

Īą

 swobod

Ċ

 jego wykonania.



Metoda áaĔcucha krytycznego

 (ang. 

Critical chain method

) przyjmuje

za punkt wyj

Ğ

cia zdefiniowane 

Ğ

cie

Ī

ki krytyczne. Uzupe

á

nia plany o ograniczenia

zasobowe i tak zmodyfikowane 

Ğ

cie

Ī

ki krytyczne uzyskuj

ą

 miano 

á

a

Ĕ

cucha

krytycznego. W ramach tego procesu na ko

Ĕ

cu ca

á

ego projektu dodawane

s

ą

 dodatkowe bufory czasu (ang. 

the project buffer

), które maj

ą

 zabezpieczy

ü

projekt przed przekroczeniem terminów ko

Ĕ

cowych. Dodatkowo do 

á

a

Ĕ

cuchów

zada

Ĕ

 o najwi

Ċ

kszej niepewno

Ğ

ci dodawane s

ą

 równie

Ī

 dodatkowe bufory czasu

(ang. 

the feeding buffer)

. Wykorzystuj

ą

c t

Ċ

 metod

Ċ

, nale

Ī

y w trakcie realizacji

projektu koncentrowa

ü

 si

Ċ

 na w

á

a

Ğ

ciwym stosowaniu buforów.



RównowaĪenie zasobów

 (ang. 

Resource leveling

) to technika, która zak

á

ada du

Ī

e

ograniczenie w dost

Ċ

pno

Ğ

ci do zasobów. Przyk

á

adowo przy u

Ī

yciu tego samego

zasobu mo

Ī

e realizowa

ü

 równocze

Ğ

nie dwa ró

Ī

ne projekty, okre

Ğ

lona pula

zasobów mo

Ī

e by

ü

 dost

Ċ

pna tylko pomi

Ċ

dzy konkretnymi datami na

okre

Ğ

lon

ą

 d

á

ugo

Ğü

. Tego typu ograniczenia mog

ą

 powodowa

ü

 znacz

ą

ce

zmiany w harmonogramie. Je

Ī

eli np. okazuje si

Ċ

,

Ī

e mamy osiem osób

do d

á

ugoterminowej dyspozycji, a wykres zaanga

Ī

owania wygl

ą

da tak jak

background image

46

Cz

öĈè I i Metodyki zarzñdcze a praktyka

Prawo Parkinsona

8

 mówi, 

Ī

e praca zawsze rozrasta si

Ċ

 w taki sposób, aby zape

á

ni

ü

 ca

á

y

zaplanowany na ni

ą

 czas. W zwi

ą

zku z tym, nie ma sensu dodawa

ü

 kolejnych buforów

do ka

Ī

dej czynno

Ğ

ci, gdy

Ī

 z pewno

Ğ

ci

ą

 zostan

ą

 zu

Ī

yte. Warto doda

ü

 pewne bufory

„na czarn

ą

 godzin

Ċ

” na ko

Ĕ

cu projektu poza konkretnymi zadaniami jako swoist

ą

 rezerw

Ċ

strategiczn

ą

. Warto równie

Ī

 motywowa

ü

 zespó

á

 do ich niewykorzystywania (np. premie).

na rysunku 13, to plany musz

ą

 zosta

ü

 tak przeprojektowane, aby zrównowa

Ī

y

ü

wykorzystanie zasobów. Takie zmiany musz

ą

 zosta

ü

 wykonane nawet wtedy,

je

Ğ

li spowoduje to wyd

á

u

Ī

enie realizacji pewnych zada

Ĕ

.

Wymagania nadmiarowe

Ilo

Ğü

 zasobów
11
10

9

Poziom dost

Ċ

pnych zasobów

8
7
6
5
4
3
2
1

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Tygodnie

Rysunek 13. Mechanizm równowaĪenia zasobów



Analiza scenariuszy „co, jeĞli

” — w przypadku kilku wariantów realizacji

projektu analizowane s

ą

 konsekwencje ka

Ī

dego z nich.



Kompresja harmonogramu

 to metoda skracania 

Ğ

cie

Ī

ki krytycznej bez zmiany

zakresu projektu. Wykorzystuje si

Ċ

 do tego poni

Ī

sze techniki.



Kruszenie (ang. 

crashing

) to technika, która analizuje koszty wzgl

Ċ

dem

harmonogramu i próbuje uzyska

ü

 jak najwi

Ċ

ksz

ą

 kompresj

Ċ

 zada

Ĕ

 za jak

                                                          

8

Praca rozszerza si

Ċ

 wprost proporcjonalnie do czasu wyznaczonego do jej wykonania (oryg. ang.: 

Work

expands as to fill the time available for its completion

).

background image

Rozdzia

ä 2. i Project Management Body of Knowledge — PMBoK

47

najni

Ī

sz

ą

 cen

Ċ

. Przyk

á

adowe sposoby stosowania tej techniki to nadgodziny,

dodatkowe zasoby lub premie za realizacj

Ċ

 zada

Ĕ

 na 

Ğ

cie

Ī

ce krytycznej.

Technika ta nie zawsze tworzy rzeczywist

ą

 alternatyw

Ċ

 i mo

Ī

e powodowa

ü

zwi

Ċ

kszone ryzyko projektowe.



Szybkie 

Ğ

ledzenie (ang. 

Fast tracking

) to ca

á

kowite lub cz

ĊĞ

ciowe

zrównoleglenie czynno

Ğ

ci, które normalnie by

á

yby wykonywane sekwencyjne.

Zrównoleglenie czynno

Ğ

ci powoduje konieczno

Ğü

 ich ko

Ĕ

cowej integracji.

Jest to pewien dodatkowy koszt i ryzyko, które nale

Ī

y wzi

ąü

 pod uwag

Ċ

 przy

okazji podejmowania tego typu decyzji.



Oprogramowanie do zarz

ą

dzania projektami (np. MS Project).

Techniki wspierające podejmowanie decyzji, stosowane m.in. w procesach 5.1.
Zbieranie wymagaĔ i 8.1. Planowanie jakoĞci



„Burza mózgów”

 (ang. 

Brainstorming

) to swobodna dyskusja ca

á

ego zespo

á

u

na kluczowe tematy projektowe, gdzie ka

Ī

dy ma równe prawo g

á

osu i g

á

ow

Ċ

otwart

ą

 na nieszablonowe pomys

á

y. W trakcie tych sesji nie ma „g

á

upich

pomys

á

ów”.

Rano po kawie, gdy umys

á Ğ

wie

Ī

y, zabieramy cz

á

onkinie i cz

á

onków zespo

á

u do salki

konferencyjnej lub na spacer. Otwieramy tabliczk

Ċ

 czekolady, paczk

Ċ

 z p

ą

czkami lub

k

á

adziemy na stó

á

 bilety do teatru i pytamy, jak rozwi

ą

za

ü

 problem komiwoja

Ī

era, cho

ü

by

i w najbardziej oryginalny sposób… Pozostaje jedynie pobudza

ü

 umys

á

y do twórczej

dyskusji, ruga

ü

 osoby, które dyskwalifikuj

ą

 cudze idee, i sumiennie notowa

ü

 najlepsze

pomys

á

y.



Technika grupy nominalnej

 (ang. 

Nominal group technique

) to „uczesana”

wersja burzy mózgów, w której zebrana grupa jest zaznajomiona z problemem

i samodzielnie zapisuje propozycje jego rozwi

ą

zania. Po spisaniu pomys

á

ów

ka

Ī

da osoba przedstawia swoje rozwi

ą

zanie reszcie zespo

á

u, a nast

Ċ

pnie wszyscy

dyskutuj

ą

 ze sob

ą

, wyja

Ğ

niaj

ą

c i rozwijaj

ą

c warianty. Ostatecznie decyzja jest

podejmowana w demokratycznym g

á

osowaniu

9

.



Technika delficka

 (ang. 

The Delphi Technique

) — grupa ekspertów

odpowiada na ankiety i udost

Ċ

pnia informacj

Ċ

 zwrotn

ą

, która umo

Ī

liwia

doprecyzowanie problemu. W nast

Ċ

pnej rundzie eksperci otrzymuj

ą

 kolejn

ą

propozycj

Ċ

 rozwi

ą

zania problemu wraz z list

ą

 anonimowych uwag

i uzasadnie

Ĕ

. Eksperci udzielaj

ą

 wtedy kolejnej serii odpowiedzi. Tego typu

technika mo

Ī

e zosta

ü

 zastosowana do rozwi

ą

zania kluczowych problemów

biznesowych lub projektowych.

                                                          

9

http://www.joe.org/joe/2007february/iw1.shtml

background image

48

Cz

öĈè I i Metodyki zarzñdcze a praktyka

Wujek Dobra Rada — odcinek 3. „W zespole si

äa”

CO DWIE GãOWY, TO NIE JEDNA — DEMOKRATYCZNY SPOSÓB PODEJMOWANIA DECYZJI

ZWIõKSZA ZAANGAēOWANIE CZãONKÓW ZESPOãU I ICH MOTYWACJõ



Mapa pomysáów

 (ang. 

Idea/mind mapping

) to technika podobna do diagramów

pokrewie

Ĕ

stwa, która polega na umieszczeniu wszystkich pomys

á

ów na jednej

mapie, po to aby odnale

Ĩü

 ich wzajemne ró

Ī

nice i cz

ĊĞ

ci wspólne.



Diagramy pokrewieĔstwa

 (ang. 

Affinity diagram

) — metoda wymy

Ğ

lona

w latach 60. ubieg

á

ego wieku przez japo

Ĕ

skiego antropologa Jiro Kawakit

Ċ

.

Jest to tablica, na której za pomoc

ą Ī

ó

á

tych karteczek wypisujemy wszystkie

kwestie, grupujemy je, okre

Ğ

lamy mi

Ċ

dzy nimi relacje, nadajemy im priorytety

i czynimy stosowne ustalenia na przysz

á

o

Ğü

, tak jak zaprezentowano

na rysunku 14.



Analiza pola siáy

 (ang. 

force field analysis

) to analiza si

á

 dzia

á

aj

ą

cych

na projekt, szczególnie u

Ī

yteczna przy podejmowaniu kluczowych decyzji;

jest to specjalizowana metoda analizy „za i przeciw”. Bazuj

ą

c na konkretnym

projekcie, planie czy rozwi

ą

zaniu, nale

Ī

y okre

Ğ

li

ü

 si

á

y dzia

á

aj

ą

ce na jego korzy

Ğü

i niekorzy

Ğü

 oraz zdefiniowa

ü

 ocen

Ċ

 ka

Ī

dej z si

á

 (rysunek 15).

Za pomoc

ą

 takiego podej

Ğ

cia mo

Ī

na podj

ąü

 bardziej trafn

ą

 decyzj

Ċ

 i zdefiniowa

ü

, jakie

si

á

y nale

Ī

y wzmocni

ü

, a jakie os

á

abi

ü

.



Diagram relacji

 (ang. 

interrelationship diagram

) to diagram relacji

przyczynowo-skutkowych. Nale

Ī

y sformu

á

owa

ü

 problem oraz kwestie z nim

zwi

ą

zane, a nast

Ċ

pnie zdefiniowa

ü

 zwi

ą

zek przyczyna-skutek pomi

Ċ

dzy kwestiami

background image

Czytaj dalej...

Rozdzia

ä 2. i Project Management Body of Knowledge — PMBoK

49

Wspólne ustalenie tematu

Zapisanie i zrozumienie

faktów

Pogrupowanie

podobnych faktów

Zatytu

á

owanie grup faktów

U

á

o

Ī

enie grup i pokazanie

wzajemnych relacji

G

á

osowanie

nad najistotniejsz

ą

 kwesti

ą

wy

Ī

szego poziomu

i konkluzja

Rysunek 14. Przykáad powstania diagramu pokrewieĔstwa

i zaprezentowa

ü

 go, rysuj

ą

c strza

á

ki. W przypadku relacji s

á

abej strza

á

ka powinna

by

ü

 przerywana, a w przypadku relacji silnej — ci

ą

g

á

a. Du

Ī

a liczba strza

á

ek

wychodz

ą

cych wskazuje g

á

ówn

ą

 przyczyn

Ċ

 problemu

10

 (rysunek 16).

                                                          

10

http://web2.concordia.ca/Quality/tools/17interdiagram.pdf