1
www
.operon.pl
ARKUSZ II – MODELE ODPOWIEDZI
■
Arkusz II
Uwaga: Zadania 41–61 sà zwiàzane z analizà êróde∏ wiedzy historycznej (30 punktów).
1
3
4
5
2
Nr
zadania
Zasady
przyznawania
punktów
Punkty
za zadanie
Czas
na wykona-
nie zadania
(w min)
Oczekiwane odpowiedzi
41.
42.
43.
44.
45.
46.
47.
48.
49.
3 elementy – 1 pkt
1 rodzaj w∏adzy
– 1 pkt
1 pkt – senat,
1 argument – 1 pkt
2 argumenty – 2 pkt
1 pkt
(konieczne: system
oligarchiczny, wybie-
ralnoÊç w∏adz w gro-
nie arystokracji)
Konieczne jest wskaza-
nie pot´gi i dobrobytu.
posiad∏oÊci – 1 pkt;
oddzia∏ywanie (oÊrod-
ki handlu) – 1 pkt
Konieczne jest poda-
nie terminu „pot´ga
morska”.
konieczne 3 idee
1 pkt
za wskazanie odpo-
wiedniej teorii
1 pkt
3 pkt
3 pkt
1 pkt
1 pkt
2 pkt
1 pkt
1 pkt
1 pkt
7
6
3
1
5
3
3
3
5
a) urz´dnicy (konsulowie), b) senat, c) Zgromadzenie Ludowe (lud)
Urz´dnicy (konsulowie) – decydujà o sprawach publicznych, majà prawo inicjatywy ustawodawczej,
sprawujà w∏adz´ wykonawczà, zwo∏ujà Zgromadzenie Ludowe, posiadajà prawo karania wojska
(pod ich rozkazami).
Senat – zarzàdza finansami republiki, prowadzi polityk´ mi´dzynarodowà, posiada kompetencje sà-
dowe (Êledztwo nad powa˝nymi sprawami), przygotowuje uchwa∏y.
Zgromadzenie Ludowe – kompetencje sàdowe w sprawach ci´˝kich przest´pstw – wydaje wyroki
Êmierci, decyduje o karze i nagrodzie, sàdzi urz´dników, wybiera urz´dników, zatwierdza ustawy,
decyduje o wojnie i pokoju.
instytucja: senat
cechy charakterystyczne: np. widoczna obradujàca grupa osób w ∏awach w sali obrad, obecni s∏u-
chajà przemawiajàcego, zastanawiajà si´ nad czymÊ
Rzàdy sprawowa∏a oligarchia z oko∏o 200 najbardziej wp∏ywowych rodów arystokratycznych. Obie-
ralny do˝a, sprawujàcy g∏ówny urzàd republiki, by∏ kontrolowany przez tzw. Wielkà Rad´. Wy∏ania∏a
jà Rada Mniejsza. Wielka Rada wy∏ania∏a grup´ elektorów, do których nale˝a∏ wybór do˝y. W∏adze by-
∏y wi´c wybieralne, choç nie wszyscy mieli to prawo. Brak Zgromadzenia Ludowego.
Artysta pokaza∏ bogate miasto, pi´kne domy nad brzegiem kana∏u, wiele okr´tów symbolizujàcych
pot´g´ morskà Wenecji.
z
za
assii´
´g
g o
od
dd
dz
ziia
a∏∏y
yw
wa
an
niia
a W
We
en
ne
ec
cjjii: pn.-wsch. wybrze˝a Morza Âródziemnego
p
po
ossiia
ad
d∏∏o
oÊÊc
cii: pn.-wsch. wybrze˝a Adriatyku, wyspy Morza Egejskiego, Kreta i Cypr, dawna Attyka
o
oÊÊrro
od
dk
kii h
ha
an
nd
dllu
u: miasta Azji Mniejszej na wybrze˝ach Morza Âródziemnego
W jednym i drugim przypadku widoczna jest pot´ga morska republiki, bogactwo i si∏a (flota, posia-
d∏oÊci).
teoria umowy spo∏ecznej, niezbywalne, naturalne prawa cz∏owieka, zasada trójpodzia∏u w∏adzy
Teoria podzia∏u w∏adzy Monteskiusza – wzór urzàdzeƒ angielskich w takiej formie, jak je widzia∏ lub
chcia∏ widzieç filozof.
2
www
.operon.pl
■
HISTORIA – ZAKRES
ROZSZERZONY
1
3
4
5
2
50.
51.
52.
53.
54.
55.
56.
57.
58.
59.
Nale˝y wymieniç
wszystkie podstawo-
we idee.
zasada, ˝e wolnoÊç to
prawo naturalne, któ-
re mo˝e tylko ograni-
czyç prawo i to tylko
w trosce o drugiego
cz∏owieka – 1 pkt
1 wniosek – 1 pkt
Nale˝y podaç g∏ówne
cechy ustroju i zasad´
wybieralnoÊci g∏ów-
nych instytucji.
1 wniosek – 1 pkt
Nale˝y podaç obie za-
le˝noÊci.
Nale˝y wymieniç
wszystkie paƒstwa.
tendencje wzmocnie-
nia w∏adzy, autoryta-
ryzm
Uczeƒ powinien do-
strzec „motyw rato-
wania paƒstwa”.
ocena – 1 pkt;
uzasadnienie – 1 pkt
1 pkt
1 pkt
3 pkt
1 pkt
2 pkt
1 pkt
1 pkt
1 pkt
1 pkt
2 pkt
4
7
4
5
5
3
1
2
10
2
prawa cz∏owieka: wolnoÊç, w∏asnoÊç, bezpieczeƒstwo i opór przeciw uciskowi; równoÊç, ochrona
w∏asnoÊci.
zasada suwerennoÊci narodu
WolnoÊç to naturalne prawo cz∏owieka, które polega na tym, ˝e mo˝na czyniç wszystko, co nie
przynosi szkody drugiemu cz∏owiekowi. W wykonywaniu naturalnych praw cz∏owieka nie ma innych
granic, prócz tych, które innym cz∏onkom spo∏eczeƒstwa zapewniajà u˝ywanie tych samych praw.
Granice takie mogà byç okreÊlone jedynie przez prawo.
np.: Deklaracja uzna∏a za najwa˝niejsze nienaruszalne prawa cz∏owieka: wolnoÊç, w∏asnoÊç, bezpie-
czeƒstwo; w rzeczywistoÊci terror niszczy∏ wszystkich nieprzychylnych nowemu ustrojowi, zwiàza-
nych z monarchià lub podejrzanych o nieprzychylnoÊç; byli oni skazywani w∏aÊciwie bez prawdziwe-
go procesu sàdowego.
Niszczono wszystko, co mia∏o zwiàzek z monarchià. W miejsce religii próbowano stworzyç nowe
obyczaje i tradycje – obce i trudne do zaakceptowania dla ludu. Odwo∏ywano si´ do tradycji staro-
˝ytnego Rzymu (szata), wolnoÊci (czapka frygijska). Symbolik´ màdroÊci/rozumu starano si´
wzmocniç znakami masoƒskimi (s∏oƒce), co równie˝ by∏o obce spo∏eczeƒstwu.
Ustrój demokratyczny. W wyborach powszechnych wybierano zarówno parlament, jak i prezyden-
ta. Parlament ogólnoniemiecki to Reichstag.
np.: W latach 1921–1932 obserwujemy spadek poparcia dla ugrupowaƒ socjalistów, centrowych i lu-
dowych, jednak najwi´kszy spadek dotknà∏ demokratów. W du˝ym stopniu zyskali na popularnoÊci
komuniÊci. Wzros∏a liczba g∏osów oddawanych na niemieckich narodowców. Najwi´kszym popar-
ciem cieszyli si´ naziÊci; liczba oddanych g∏osów mi´dzy 1924 a 1932 r. wzros∏a 14 razy.
Spadek popularnoÊci demokratów by∏ zwiàzany ze spadkiem popularnoÊci republiki. Tendencje rewi-
zjonistyczne sprzyja∏y wzrostowi poparcia dla ugrupowaƒ nazistowskich.
Finlandia, Estonia, ¸otwa, Litwa, Polska, S∏owacja, Rumunia, Jugos∏awia, Grecja, Albania, Niemcy,
Hiszpania, Portugalia
Obserwujemy wzrost tendencji autorytarnych (w wi´kszoÊci paƒstw pojawia si´ silna w∏adza wyko-
nawcza). W Niemczech, W∏oszech i ZSRR wprowadzono system totalitarny.
T∏umaczy je ba∏aganem w paƒstwie, korupcjà sejmu, ograniczonymi mo˝liwoÊciami dzia∏aƒ politycz-
nych prezydentów. Przedstawia si´ jako osoba, która chce zaprowadziç w paƒstwie porzàdek.
Autor jest zwolennikiem J. Pi∏sudskiego. Przedstawia marsza∏ka jako m´˝a opatrznoÊciowego Polski,
który chce zapobiec dalszemu rozwojowi anarchii.
3
www
.operon.pl
ARKUSZ II – MODELE ODPOWIEDZI
■
1
3
4
5
2
60.
1pkt – pozycja
i uprawnienia;
1 pkt – brak odpowie-
dzialnoÊci
2 pkt
3
Âwiadczà o tym kompetencje i pozycja prezydenta: stoi na czele paƒstwa, podlegajà mu wszystkie
instytucje paƒstwowe, mo˝e rozwiàzaç sejm.
Nie mo˝na go pociàgnàç do odpowiedzialnoÊci za podj´te decyzje.
61. zadanie rozszerzonej odpowiedzi (20 punktów)
Temat I
Oceƒ wp∏yw idei oÊwiecenia na kszta∏towanie si´ modelu cz∏owieka i obywatela w XVIII-wiecznej Polsce (czas przewidziany na rozwiàzanie zadania:
ok. 60 min).
Kryteria szczegó∏owe dla poszczególnych poziomów
poziom I:
Zdajàcy poprawnie umieÊci∏ temat w czasie i przestrzeni (móg∏ ograniczyç si´ tylko do okresu stanis∏awowskiego); poda∏ jedynie kilka informacji Êwiad-
czàcych o tym, ˝e zrozumia∏ temat. Przedstawi∏ nieliczne, wybrane przyk∏ady z zakresu literatury, nauki, sztuki i ˝ycia politycznego. Poda∏ kilka, nie za-
wsze uporzàdkowanych przyczyn i nast´pstw omawianego zjawiska.
poziom II:
Zdajàcy poszerzy∏ ramy przestrzenne omawianego tematu, wskazujàc na europejskie idee oÊwiecenia, przenikajàce do Polski. Poszerzy∏ ramy chronolo-
giczne swojej wypowiedzi, wskazujàc poczàtki opisywanych przemian. Wykaza∏ podstawowe cechy rozumowania historycznego, opisujàc relacje pomi´-
dzy ideami a rzeczywistoÊcià.
poziom III:
Zdajàcy objà∏ swymi rozwa˝aniami ca∏y (od lat czterdziestych XVIII w. do upadku paƒstwa), wskazany tematem okres, uwzgl´dniajàc europejskie korzenie
i t∏o kszta∏tujàcych si´ idei. Dokona∏ trafnej selekcji faktów, dostrzeg∏ najwa˝niejsze nurty przemian i przedstawi∏ je z uwzgl´dnieniem sfer: kulturowej,
politycznej, gospodarczej; przedstawi∏ i wyjaÊni∏ wp∏yw przemian na stosunek obywateli do problemu paƒstwa polskiego.
poziom IV:
Zdajàcy w pe∏ni scharakteryzowa∏ omawiane zagadnienia, wybra∏ odpowiednie przyk∏ady i swoje wybory w∏aÊciwie uargumentowa∏. Przedstawi∏ przemia-
ny w Polsce w kontekÊcie idei europejskich. Odniós∏ si´ do wszystkich aspektów tego zjawiska. Dostrzeg∏ przyczyny, skutki (czasem paradoksalne konse-
kwencje) i cechy charakterystyczne zjawiska na gruncie polskim. Oceni∏ si∏´ oddzia∏ywaƒ nurtów oÊwieceniowych na spo∏eczeƒstwo polskie, okreÊli∏ jego
skal´. Odniós∏ si´ do poznanych, ró˝nych interpretacji historii.
Punkty
1–5
6–10
11–15
16–20
4
www
.operon.pl
■
HISTORIA – ZAKRES
ROZSZERZONY
Temat II
Scharakteryzuj stosunki mi´dzy w∏adzà a spo∏eczeƒstwem w systemach totalitarnych mi´dzywojennej Europy (czas przewidziany na rozwiàzanie
zadania: ok. 60 min).
Kryteria szczegó∏owe dla poszczególnych poziomów
poziom I:
Zdajàcy poprawnie umieÊci∏ temat w czasie i przestrzeni (móg∏ ograniczyç si´ tylko do jednego paƒstwa totalitarnego); poda∏ kilka informacji Êwiadczà-
cych o tym, ˝e zrozumia∏ temat. Wymieni∏ kilka cech charakterystycznych systemu i jego oddzia∏ywania na obywateli. Poda∏ kilka nie zawsze uporzàdko-
wanych przyczyn i nast´pstw omawianego zjawiska.
poziom II:
Zdajàcy poszerzy∏ ramy przestrzenne omawianego tematu, podjà∏ prób´ omówienia trzech charakterystycznych systemów: w∏oskiego, radzieckiego i nie-
mieckiego. Poszerzy∏ ramy chronologiczne swojej wypowiedzi, wskazujàc poczàtki przemian i ich konsekwencje. Wykaza∏ podstawowe cechy rozumowa-
nia historycznego, opisujàc relacje pomi´dzy wodzem/grupà rzàdzàcà a spo∏ecznoÊcià.
poziom III:
Zdajàcy scharakteryzowa∏ zjawisko w uj´ciu dynamicznym. Omówi∏ najwa˝niejsze jego przejawy i wskaza∏ cechy charakterystyczne. Powiàza∏ aspekty po-
lityczne, kulturowe i gospodarcze zjawiska. Wskaza∏ podobieƒstwa oraz ró˝nice w oddzia∏ywaniu systemów totalitarnych omawianych paƒstw na ró˝ne
grupy spo∏eczne.
poziom IV:
Zdajàcy dokona∏ analizy porównawczej zagadnienia w stosunku do trzech przyk∏adowych totalitaryzmów. Odniós∏ si´ do wszystkich aspektów zjawiska. Sfor-
mu∏owa∏ wnioski, dokona∏ oceny, odpowiednio argumentujàc swoje przemyÊlenia. Uwzgl´dni∏ oceny historiografii.
Punkty
1–5
6–10
11–15
16–20