AmyRuttan

RywalzNowegoJorku

Tłu​ma​cze​nie:

IzaKwiat​kow​ska

ROZDZIAŁPIERWSZY

Ileżtorazywdzie​ciń​stwieprze​wo​żo​nojądoszpi​ta​la,przy​po​-

mnia​ła so​bie dok​tor Flo Chiu. Zna​jo​my szum sia​da​ją​ce​go śmi​-
głow​caitenlek​kiwstrząs,gdydo​ty​kałzie​mi.Wte​dydo​pa​da​łyją
mdło​ści. Jesz​cze te​raz, spo​glą​da​jąc na śmi​gło​wiec, czu​ła ucisk
wdoł​ku.Zdą​ży​łaotymza​po​mnieć.Za​snu​tenie​bomo​gło​byzwia​-
sto​wać deszcz, ale to było Los An​ge​les. To nie chmu​ry, a smog.
WSe​at​tlespadł​bydeszcz.

Ztam​te​godniaza​pa​mię​ta​łatyl​kotyle.Orazkrzykojcawy​da​ją​-

ce​gopo​le​ce​niawję​zy​kuman​da​ryń​skimpi​lo​to​wi,któ​ryznałtyl​ko
an​giel​ski,alewzde​ner​wo​wa​niuoj​ciecwra​całdooj​czy​ste​goję​zy​-
ka. Gdy był wście​kły, w jego ustach ten pięk​ny ję​zyk sta​wał się
szorst​kiibrzyd​ki.Sły​szącto,bałasięojca.

Otrzą​snę​ła się. Nor​mal​nie nie przej​mo​wa​ła​by się aż tak bar​-

dzoprzy​by​ciemdru​gie​gochi​rur​gadoHol​ly​wo​odHillsCli​nic,ale
tymra​zemtoniebyłzwy​czaj​nychi​rurg,ary​wal.Przy​le​ciałspe​-
cjal​nie z No​we​go Jor​ku na żą​da​nie pa​cjen​ta, któ​rym był sław​ny
KyleFran​cis,ak​torijejidolodnaj​młod​szychlat.

Jako na​sto​lat​ka obej​rza​ła wie​le fil​mów, bo przy​ku​ta do łóż​ka

niemia​ławiel​kie​gowy​bo​ru.KyleFran​cisbyłwów​czasdwu​dzie​-
sto​let​nią wscho​dzą​cą gwiaz​dą, obiek​tem jej wes​tchnień. Po​zor​-
nie sta​rzał się ład​nie, cze​go nie moż​na było po​wie​dzieć o jego
ser​cuorazpłu​cach.Todla​te​goprzy​pa​dłamute​razrolapa​cjen​ta.

Za​słabł pod​czas kon​fe​ren​cji pra​so​wej w Los An​ge​les, skąd od

razuprze​wie​zio​nogodoHol​ly​wo​odHillsCli​nic,gdziestwier​dzo​-
no,żeumie​ra.

Wów​czasnasce​nęwkro​czy​łaona.Jakotrans​plan​to​logcie​szy​ła

się świa​to​wą re​no​mą, a Kyle po​trze​bo​wał prze​szcze​pu. Prze​-
szcze​puser​caipłuc.Tojejspe​cjal​ność.Prze​pro​wa​dzi​ławie​leta​-
kichope​ra​cji.

Już wio​zła go na blok ope​ra​cyj​ny, gdy wy​bu​chła bom​ba: ktoś

innybę​dziegoope​ro​wał.

–Ktośinny?Freya,pocodru​gitrans​plan​to​log?Je​stemdo​bra,

mogętozro​bićbezni​czy​jejpo​mo​cy.Chy​basamawi​dzia​łaś.

–Flo,wiem,alenicnatoniepo​ra​dzę.TosztabpanaFran​ci​sa

we​zwał dok​to​ra Kin​ga z Man​hat​ta​nu, któ​ry od ja​kie​goś cza​su
zaj​mo​wałsięjegoser​cemipłu​ca​mi.Ne​go​cja​cjewy​klu​czo​ne.Mu​-
siszwspół​pra​co​waćzdok​to​remKin​giem.

Nocóż.Todla​te​gocze​kate​raznaśmi​gło​wieczdok​to​remKin​-

giem. Oby ze​chciał z nią pra​co​wać, bo wie​lu wzię​tych le​ka​rzy
pa​trzyzgórynatrzy​dzie​sto​let​nichko​le​gów,nieufa​jącichumie​-
jęt​no​ściom,zwłasz​czawdzie​dzi​nietrans​plan​to​lo​gii.

Śmi​gło​wiecusiadł,aonapod​cho​dzi​łazpo​chy​lo​nągło​wą,przy​-

trzy​mu​jąc ko​smy​ki wło​sów wy​my​ka​ją​cych się z war​ko​cza roz​-
wie​wa​neprzezpo​dmuch,bypo​wi​taćdok​to​raKin​ga.

Bła​gam,obynieoka​załsiępa​dal​cem.Da​wa​łaso​bieradęzkaż​-

dym, ale nie z ga​dzi​ną. Ko​le​dzy mie​li skłon​ność trak​to​wać ją
zgóryzra​cjijejni​skie​gowzro​stuorazpłci.Nado​da​tekspra​wia​-
ławra​że​niemłod​szejniżwrze​czy​wi​sto​ści.Ze​bra​łasięwso​bie,
tymbar​dziejżeostrze​ga​nojąprzedaro​gan​cjąnowoprzy​by​łe​go.

Gdyotwo​rzy​łysiędrzwihe​li​kop​te​ra,trud​nojejbyłoukryćzdu​-

mie​nie.Dok​torKingwca​leniebyłsta​ry,możepodczter​dziest​kę,
wy​so​ki, opa​lo​ny, ład​nie zbu​do​wa​ny. Miał ja​sne wło​sy, wy​ra​zi​ste
rysytwa​rzyorazdo​sko​na​leskro​jo​nysza​rygar​ni​turpod​kre​śla​ją​-
cy syl​wet​kę. Wy​glą​dał na fa​ce​ta, któ​ry zro​bił stu​dia me​dycz​ne
dzię​kisty​pen​diumspor​to​we​mu.Ta​kie​go,któ​rynaszkol​nejpo​tań​-
ców​cena​wetbynaniąniespoj​rzał.

John​nybyłprzy​stoj​ny,alenieażtak.Icoztegowy​ni​kło?Nie

war​toza​wra​caćso​bienimgło​wy.

Za​czer​wie​ni​łasię,gdydok​torKingomiótłjąwzro​kiem.Roz​zło​-

ści​łojąto,aleipod​eks​cy​to​wa​ło.Jakbytobyłopo​ca​ło​waćko​goś
ta​kie​go?Nonie,toprze​cieżtwójry​wal!

Chcia​ła​byumó​wićsięnarand​kęzta​kimstu​pro​cen​to​wymAme​-

ry​ka​ni​nem cho​ciaż raz w ży​ciu, bo jej ro​dzi​ce nie ak​cep​to​wa​li
żad​nychka​wa​le​rów.John​nyteżichnieza​chwy​cił.

Skupsię.Pa​trzynacie​bie.Do​pie​rowte​dysięzo​rien​to​wa​ła,że

śmi​gło​wiecjużod​le​ciał.

–Do​brzesiępaniczu​je?
–Do​brze.Dok​to​rzeKing,je​stem…

–Nieczasnauprzej​mo​ści.Niechmniepaniza​pro​wa​dzidomo​-

je​gopa​cjen​ta.

Po​ra​dzi so​bie z py​szał​ko​wa​tym chi​rur​giem. Jej oj​ciec był py​-

szał​ko​wa​tymbiz​nes​me​nemwPe​ki​nieiwSe​at​tle.Mat​ka,ro​do​wi​-
taAme​ry​kan​ka,jakoje​dy​napo​tra​fi​łagopo​skro​mić,iprze​ka​za​ła
jejswo​jąwie​dzę.Na​uczy​łająniebaćsięaro​ganc​kichmęż​czyzn
i wal​czyć o swo​je. Zwłasz​cza że Flo sta​le była cho​ra, a lu​dzie
pró​bo​wa​litowy​ko​rzy​stać.

–Jakjużpo​wie​dzia​łam,je​stemdok​torChiu,or​dy​na​torod​dzia​łu

trans​plan​to​lo​gicz​ne​goszpi​ta​laHol​ly​wo​odHills.PanFran​cisjest
podmojąsta​łąopie​ką.

–Do​praw​dy?–Kingotwo​rzyłsze​ro​kooczy.
–Tak.Pro​szęzemną.Za​pro​wa​dzępanadona​sze​gopa​cjen​ta.

–Wsia​dładowin​dy,któ​rądo​sta​lisiędoskrzy​dłaprze​zna​czo​ne​go
dlaVIP-ów.

–Po​wie​dzia​łapani„na​sze​go”pa​cjen​ta?
–Tak.
–Niebar​dzoro​zu​miem.Kylejestmoimpa​cjen​temodparulat.

To ja wcią​gną​łem go na li​stę kan​dy​da​tów do prze​szcze​pu, więc
jestmoimpa​cjen​tem.

Uśmiech​nę​łasięsar​do​nicz​nie.
– Na​szym – po​wie​dzia​ła z na​ci​skiem. – Mimo że to me​ne​dżer

pana Fran​ci​sa spro​wa​dził pana do Hol​ly​wo​od, to trans​plan​to​lo​-
giajestmoimod​dzia​łem.Ko​leś,tojaroz​da​jętuprzy​wi​le​jeipro​-
szętoso​bieza​pa​mię​tać.

Uśmiech​nąłsięwy​raź​nieroz​ba​wio​ny.
–Ko​leś?Jesz​czenikttakmnieniena​zwał.
– Prze​pra​szam. – Wznio​sła wzrok do nie​ba. – Prze​pra​szam.

Mat​kamnietegona​uczy​ła.

We​szlidopil​niestrze​żo​ne​goskrzy​dłaszpi​ta​la.
–Przy​wie​zio​nogodonaszbra​dy​kar​dią.–Odrazuprze​szłado

kon​kre​tów.–Usta​bi​li​zo​wa​li​śmyod​dy​cha​nieorazrytmser​ca,ale
jest dla mnie oczy​wi​ste, że jego ser​ce sia​da i że czas na​gli. Pa​-
cjent wy​ma​ga wsz​cze​pie​nia urzą​dze​nia wspo​ma​ga​ją​ce​go lewą
ko​mo​rę.

–LVAD?Ro​zu​miem,dla​cze​gopanitakuwa​ża,aleniewy​cią​gaj​-

my po​chop​nych wnio​sków. Nie zna​my przy​czy​ny tego kry​zy​su.

Opusz​cza​jąc Nowy Jork w ze​szłym ty​go​dniu, był sta​bil​ny. Wsz​-
cze​pie​niepom​pydo​dat​ko​woskom​pli​ku​jetrans​plan​ta​cję.

–Zda​jęso​bieztegospra​węiniewy​cią​gampo​chop​nychwnio​-

sków. Dok​to​rze, prze​pro​wa​dzi​łam kil​ka ta​kich prze​szcze​pów
iwiem,coro​bię.Wiem,cowi​dzę.

– Sko​ro pani to wie, to dla​cze​go jesz​cze nie otrzy​mał tego

urzą​dze​nia?

Nopro​szę.
–Wio​złamgonablokope​ra​cyj​ny,kie​dyjegome​ne​dżerwostat​-

niej chwi​li wszyst​ko od​wo​łał, upie​ra​jąc się, że z No​we​go Jor​ku
ścią​gniedok​to​raKin​ga.

–Nate.
–Słu​cham?
–NaimięmamNa​tha​niel,alepro​szęmó​wićNate.–Chcia​łago

wy​mi​nąć,aleza​stą​piłjejdro​gę.–Jakmamsiędopanizwra​cać,
dok​torChiu?Gdy​byzna​łapanimo​je​gopa​cjen​ta,wie​dzia​ła​by,że
ceniso​biebez​po​śred​niość.Le​piejsięztymczu​je.Są​dzęza​tem,
żedlajegodo​brapo​win​ni​śmyzwra​caćsiędosie​biepoimie​niu.

–MamnaimięFlo​ren​ce,alewszy​scyna​zy​wa​jąmnieFlo.–Po​-

da​łamuta​bletzhi​sto​riącho​ro​bypa​cjen​ta.

– Dzię​ku​ję, Flo. – Uśmiech​nął się. – Chodź​my do na​sze​go pa​-

cjen​ta.

Za​ci​snę​ła zęby. To bę​dzie trud​ne wy​zwa​nie, i to nie​zwią​za​ne

ze skom​pli​ko​wa​ną ope​ra​cją. Ko​muś pi​sa​na jest śmierć, ale nie
pa​cjen​to​wi,je​że​lidok​torKingnieprze​sta​niebu​rzyćjejspo​ko​ju.

Nate nie chciał wra​cać do Ka​li​for​nii, mimo że tam do​ra​stał,

ajegoro​dzi​cemiesz​ka​liwSanFran​ci​sco.Niebyłtamodpo​cząt​-
kustu​diów,czy​liodwie​lulat.

NiebyłwKa​li​for​niiodwy​pad​ku,od​kądSe​re​nazgi​nę​łapod​czas

wspi​nacz​kinaElCa​pi​tanwPar​kuNa​ro​do​wymYose​mi​te.Niewy​-
obra​żałso​biesie​biewmiej​scu,gdziesiępo​ko​cha​li,gdzieżyliad​-
re​na​li​ną,sur​fu​jącnafa​lachOce​anuSpo​koj​ne​go,szu​su​jącnanar​-
tachnasto​kachMam​mothMo​un​ta​inczywspi​na​jącsięnaskał​ki.

TakjakonSe​re​nabyłauza​leż​nio​naodad​re​na​li​ny.
Pew​ne​go razu na ścia​nie, na któ​rą wspi​na​li się wie​lo​krot​nie,

linapę​kłaiSe​re​naspa​dła.Dotejporynę​ka​łogopo​czu​ciewiny.

Byłwte​dype​wien,żeskru​pu​lat​niespraw​dziłsprzęt,alenieprzy​-
po​mi​nał so​bie tych wszyst​kich ru​chów, więc czuł się od​po​wie​-
dzial​nyzajejśmierć.

Zdał so​bie wte​dy spra​wę, jak ry​zy​kow​nie się pro​wa​dził, więc

sko​rzy​stał ze sty​pen​dium Uni​wer​sy​te​tu Ha​rvar​da i rzu​cił się
w wir na​uki. Nad trum​ną Se​re​ny przy​siągł, że zo​sta​nie naj​lep​-
szymtrans​plan​to​lo​giem,skon​cen​tru​jesięnapo​szu​ki​wa​niume​tod
re​ge​ne​ra​cji or​ga​nów, by pod​trzy​my​wać ży​cie w sy​tu​acji bra​ku
daw​ców. Co​dzien​nie umie​ra​ją pa​cjen​ci z list za​kwa​li​fi​ko​wa​nych
doprze​szcze​pie​niaor​ga​nu.

Przeztoumar​łaSe​re​na.Niemyśloniej.
Spo​glą​dał na zdję​cia, wy​ko​na​ne, gdy Kyle’a ho​spi​ta​li​zo​wa​no

wHol​ly​wo​odHillsCli​nic.

Kur​czę, ona ma ra​cję, po​my​ślał. Kyle wy​ma​ga wsz​cze​pie​nia

pom​py wspo​ma​ga​ją​cej pra​cę le​wej ko​mo​ry ser​ca. Na​tych​miast.
Czuł, że Flo go ob​ser​wu​je. Na mo​ment pod​niósł na nią wzrok.
Nieuśmiech​nąłsię.Nieza​mie​rzałdaćjejsa​tys​fak​cji.

To ko​bie​ta z cha​rak​te​rem. Trans​plan​to​lo​gia to jej po​wo​ła​nie.

Ciem​ne oczy ko​lo​ru cze​ko​la​dy wpa​try​wa​ły się w nie​go, jak​by
cze​ka​łanachwi​lę,wktó​rejprzy​zna,żejejde​cy​zjabyłauza​sad​-
nio​na.

Dok​tor Chiu jest in​te​li​gent​na, pięk​na i peł​na ży​cia. Po​sta​wi​ła

musię,mimożebyłodniejwyż​szyogło​wę.

Gdy​bynieto,żezre​zy​gno​wałzko​biet,chęt​niebyjąpo​de​rwał.

Po​do​bał mu się jej tem​pe​ra​ment oraz to, że jest trans​plan​to​lo​-
giem.Ide​al​nako​bie​tadlanie​go.

Nie myśl tak o niej. Kil​ka​na​ście mi​nut w jej obec​no​ści uprzy​-

tom​ni​łomu,żeFlosta​no​widlanie​goza​gro​że​nie,aleonnieszu​ka
mi​ło​ści.

Już raz ser​ce mu pę​kło, gdy umar​ła Se​re​na, więc Flo nie jest

dlanie​go.Przy​le​ciałtudopra​cy,dopa​cjen​ta.Jakowy​bit​nytrans​-
plan​to​log na wschod​nim wy​brze​żu ma moż​li​wość pro​wa​dzić ba​-
da​nia w dzie​dzi​nie pod​trzy​my​wa​nia funk​cjo​no​wa​nia na​rzą​dów
lubży​cia,gdypa​cjen​ciocze​ku​jąnadaw​cę.Dlanie​goli​czysiętyl​-
kopra​cainiewol​nomuotymza​po​mi​nać.Od​kaszl​nął.

–Maszra​cję,LVADjestje​dy​nymroz​wią​za​niem.Za​kła​dam,że

sko​roprzy​go​to​wy​wa​łaśsiędoope​ra​cji,masztourzą​dze​niepod

ręką.

–Tak.Blokbę​dziego​to​wymniejwię​cejzago​dzi​nę.Wte​dypod​-

łą​czy​mygodoapa​ra​tu​ry.Przy​kromi,żenie​po​trzeb​niefa​ty​go​wa​-
łeśsiędoKa​li​for​nii.

–Dla​cze​go?–Prze​chy​liłgło​wę.
–Bosamatoogar​nę.Zja​wi​łeśsiętuizgo​dzi​łeśzmojądia​gno​-

zą,więcmo​żeszjużwra​caćdoNo​we​goJor​ku.

Bez​czel​na!
–Dok​torChiu,nieru​szęsięstąd.Kylejestmoimprio​ry​te​tem.

W No​wym Jor​ku jest wie​lu chi​rur​gów, któ​rzy mogą mnie za​stą​-
pić.Zo​sta​ję.Iza​mie​rzamra​zemztobąprze​pro​wa​dzićope​ra​cję
wsz​cze​pie​niategourzą​dze​nia.

–Chy​bażar​tu​jesz.
–Nicpo​dob​ne​go.Je​ślicho​dziopa​cjen​tów,niepo​zwa​lamso​bie

na żar​ty. Le​czę Kyle’a, wcią​gną​łem go na li​stę prze​szcze​pień
isamprze​pro​wa​dzętrans​plan​ta​cję,na​wetgdy​bymmiałspę​dzić
wKa​li​for​niicałelata.Niezo​sta​więgo.

Chcia​ła coś po​wie​dzieć, ale z sali Kyle’a roz​legł się nie​bie​ski

alarm.Gdytamwbie​gli,pie​lę​gniar​kijużsięnadnimpo​chy​la​ły.

–Panidok​tor,ser​ceniepra​cu​je!–za​wo​ła​łajed​naznich,opusz​-

cza​jąc łóż​ko, pod​czas gdy inni człon​ko​wie ze​spo​łu wno​si​li de​fi​-
bry​la​toriwó​zekzin​stru​men​ta​mi.

Flo na​tych​miast wkro​czy​ła do ak​cji, wy​da​jąc po​le​ce​nia, pod​-

czas gdy na mo​ni​to​rze li​nia ży​cia Kyle’a sta​wa​ła się co​raz bar​-
dziejpła​ska.

Nateniemiałza​mia​ruzo​sta​wićswo​je​gopa​cjen​ta,na​wetgdy​by

mu​siałza​miesz​kaćwKa​li​for​nii,na​wetgdy​bywią​za​łosiętoznie​-
ustan​ną wal​ką, by nie ulec cza​ro​wi dok​tor Chiu. Ma dość siły
cha​rak​te​ru,bysięoprzećpo​ku​sie.Czynapew​no?

ROZDZIAŁDRUGI

Nieod​chodź,nieumie​raj!
Spo​glą​da​ła na mo​ni​to​ry, sta​ra​jąc się nie zwra​cać uwa​gi na

Nate’a,któ​rystałpodru​giejstro​niełóż​kaipo​dob​niejakonaro​-
biłcowjegomocy,byusta​bi​li​zo​waćpa​cjen​ta.Je​że​liKyleumrze,
bę​dziejąob​wi​niał.Tobypa​so​wa​łodotakaro​ganc​kie​gotypa,bo
nieprzy​szło​bymudogło​wy,żegłów​ny​miwi​no​waj​ca​misąme​ne​-
dże​ro​wie ak​to​ra. Ci, któ​rzy nie po​zwo​li​li jej ope​ro​wać go od
razu.

OnaiKylezo​sta​lizmu​sze​nidocze​ka​nia.
Nie do​szło​by do tego, gdy​by po​zwo​lo​no jej wsz​cze​pić mu po​-

trzeb​neurzą​dze​nie,gdyprzy​wie​zio​nogodoszpi​ta​la.FreyaiJa​-
mesRo​ths​ber​go​wiemu​sząmiećtegoświa​do​mość.Chęt​niebyich
udu​si​ła.PrzeznichKylemożestra​cićży​cie.

–Po​sta​rajsię…–szep​nę​łapodno​sem,jed​no​cze​śniewy​obra​ża​-

jącso​bietor​tu​ry,ja​kimbyichpod​da​ła.

Ping!Czuj​nikmo​ni​to​rawy​czułsła​betęt​no.
Mor​der​czemy​ślisięroz​pierz​chły.
–Do​braro​bo​ta,ko​cha​ni.–Ścią​gnę​łarę​ka​wicz​ki,prze​ka​zu​jąc

pa​cjen​taze​spo​ło​wipie​lę​gniar​skie​mu.–Przy​go​tuj​ciegodoope​ra​-
cji.Po​wtórz​cieteżba​da​nia.

– I nie omiesz​kaj​cie o wy​ni​kach po​in​for​mo​wać tak​że mnie –

rzu​cił Nate, na​wet nie spo​glą​da​jąc na Oli​vię, naj​lep​szą pie​lę​-
gniar​kęwze​spo​leFlo.

Z po​nu​rą miną spo​glą​dał na pa​cjen​ta. Może uda mi się prze​-

mknąć za jego ple​ca​mi, po​my​śla​ła Flo. W tej chwi​li nie mia​ła
ocho​ty sta​wiać czo​ła temu aro​gan​to​wi. Ta​kie sy​tu​acje bu​dzi​ły
w niej wspo​mnie​nia zwią​za​ne z tym, jak ma​jąc czter​na​ście lat,
za​sła​błapod​czaspró​byor​kie​stry,kie​dyjejner​kiod​mó​wi​łypo​słu​-
szeń​stwaitrans​por​to​wa​nojądoszpi​ta​la.

Praw​dę mó​wiąc, sama nie​wie​le pa​mię​ta​ła, ale jej ro​dzi​ce

zupodo​ba​niemopo​wia​da​liotym,jakotar​łasięośmierć.Po​trze​-

bo​wa​ła wte​dy daw​cy tak jak te​raz Kyle, ale zna​le​zie​nie od​po​-
wied​nie​godaw​cypłuciser​catobar​dziejskom​pli​ko​wa​naspra​wa.
Li​staocze​ku​ją​cychbyładłu​ga,aban​kuor​ga​nówniein​te​re​so​wa​-
ło,kimjestKyle.

Inni na li​ście też cze​ka​li na płu​ca i ser​ce. Kyle zna​lazł się na

dwóch li​stach: jed​nej ocze​ku​ją​cych na ser​ce, dru​giej na płu​ca,
więcmu​siałotrzy​maćobana​rzą​dyodtegosa​me​godaw​cy.

Naszczę​ścieurzą​dze​niepod​trzy​mu​ją​cepra​cęser​cagousta​bi​-

li​zu​je na czas ocze​ki​wa​nia. Gdy jej ner​ka prze​sta​ła pra​co​wać,
tak​żedia​li​zyprze​sta​łybyćsku​tecz​ne.Jed​nakdaw​cąner​kimoże
byćoso​baży​ją​ca.

Zjed​nąner​kąmoż​nażyć.
Jak ona od pięt​na​stu lat. Po​czu​ła ucisk w doł​ku. Kie​dy zno​wu

wy​lą​du​je w szpi​ta​lu jako pa​cjent​ka dia​li​zo​wa​na, ocze​ku​ją​ca na
prze​szcze​pie​nie?Natencen​nydar?

Todla​te​gomusiczer​paćzży​ciapeł​ny​migar​ścia​mi.
–Do​kądpaniidzie,panidok​tor?–Wy​szedłzaniązsali.
–Mu​szęza​pla​no​waćnaszza​bieg.
–Miłosły​szeć,żepo​wie​dzia​łaś„nasz”.
–Samateżbymgoprze​pro​wa​dzi​ła.
–Wiem,alecotozaprzy​jem​ność?–za​py​tał,uśmie​cha​jącsię.
– Za​pew​niam cię, że ogrom​na. – Od​wza​jem​ni​ła uśmiech. Na

jegobrwiiszczę​cedo​strze​gładwienie​wy​raź​nebli​zny.Napew​-
noupra​wiaja​kiśsport,po​my​śla​ła.

– Gdzie do​sta​nę strój ope​ra​cyj​ny i pa​ger? Nie ukry​wam, że

przy​dał​bymisięteżja​kiśpo​kój.

–Nieprze​sa​dzasz?
– Je​że​li przyj​dzie mi tu zo​stać dłu​żej, chciał​bym kon​ty​nu​ować

swójpro​gramba​daw​czy.

–Ba​da​nia?Nadczym,je​ślimoż​naza​py​tać?
–Moż​na,tożad​nata​jem​ni​ca.Opu​bli​ko​wa​łemkil​ka​na​ściear​ty​-

ku​łównate​matre​ge​ne​ra​cjitka​nek,atak​żeurzą​dzeńro​bo​tycz​-
nychime​cha​nicz​nychwspo​ma​ga​ją​cychna​rzą​dyorazprze​dłu​ża​-
ją​cychży​ciepa​cjen​tówocze​ku​ją​cychnadaw​ców.

Tain​for​ma​cjazro​bi​łananiejwra​że​nie.Niezna​łajegoar​ty​ku​-

łów,alete​matwy​da​wałsięcie​ka​wy.

– W spra​wie warsz​ta​tu pra​cy po​wi​nie​neś zwró​cić się do Frei

Ro​ths​berg,alejużpo​je​cha​ładodomu.

–Okej.Czywkwe​stiiprzy​odziew​kuteżmu​szęsięzniąkon​tak​-

to​wać?

Ro​ze​śmia​ła się. Ten du​pek jest cza​ru​ją​cy. Skie​ro​wa​ła go do

sta​no​wi​skapie​lę​gnia​rekope​ra​cyj​nych.

–Nie,po​ga​dajztądziew​czy​ną.Po​wieci,coda​lej.
Gdysięod​da​lał,zuzna​niempo​pa​trzy​łanajegopo​ślad​ki.Wy​bij

toso​biezgło​wy!

Wy​le​czy​łasięzmy​ślioro​man​sach,gdyJohn​nyzmyłsię,do​wie​-

dziaw​szysię,żejestob​cią​żo​nachro​nicz​nącho​ro​bąne​rek.Uzna​-
ła,żeła​twiejwnicsięniewda​wać,niżpo​temcier​pieć.GdyJohn​-
ny zo​ba​czył jej bli​znę, po​żą​da​nie ustą​pi​ło miej​sca obrzy​dze​niu,
stra​cho​wi,ana​wetli​to​ści.Więczre​zy​gno​wa​łazmi​ło​ściiza​pew​-
neztegopo​wo​duwwie​kutrzy​dzie​stulatbyładzie​wi​cą.

Pozatym,gdy​bysięzkimśzwią​za​ła,tenktośchciał​bysięnią

opie​ko​wać,mó​wił​byjej,jakmażyć.Otrzy​ma​ławiel​kidar,zdro​-
wąner​kę,iniewy​obra​ża​łaso​bie,bymo​głaspę​dzićresz​tęży​cia
tak jak dzie​ciń​stwo, wy​chu​cha​na przez na​do​pie​kuń​czych ro​dzi​-
ców.

Bę​dzie żyła po swo​je​mu tak dłu​go, jak po​zwo​li ner​ka. Po​tem

zno​wu znaj​dzie się na li​ście ocze​ku​ją​cych, a przez ten czas bę​-
dziemia​łacowspo​mi​nać.

Iża​denmęż​czy​znajejwtymnieprze​szko​dzi.

–Ssak…
–Zprzy​jem​no​ścią.–Nateode​ssałnad​miarkrwi.Za​zwy​czajto

onwy​da​wałpo​le​ce​nia,atymra​zemprzy​szłomusta​nąćna​prze​-
ciw​koope​ru​ją​ce​gochi​rur​ga,zcze​goniebyłzbytza​do​wo​lo​ny.

Do​brze,żeFlowpu​ści​łagonaswójblokope​ra​cyj​ny.Mia​łapra​-

woka​zaćmuwra​caćdodomu,bojestor​dy​na​to​rem,onzaśje​dy​-
niele​ka​rzempa​cjen​ta.Do​sko​na​lezda​wałso​biespra​wę,żezna​-
lazłsięnajejte​ry​to​rium.

Za​uwa​żył, że mło​da chi​rurg cie​szy się ogrom​nym re​spek​tem

per​so​ne​lu,aleionmimoza​wo​du,żeniepo​zwo​lo​nomuope​ro​wać
jego pa​cjen​ta, po​tra​fił do​ce​nić jej umie​jęt​no​ści. Jej drob​ne de​li​-
kat​nepal​cepre​cy​zyj​nieprzy​szy​wa​łyurzą​dze​nie.

– Nie​sa​mo​wi​te, że coś ta​kie​go może utrzy​mać pa​cjen​ta przy

ży​ciu–za​uwa​żył.

–Ow​szem.Panaba​da​niasąwy​jąt​ko​wocen​ne.
– Przez dłuż​szy czas LVDA nie moż​na było wsz​cze​piać ko​bie​-

tomidzie​ciom.

–Dok​to​rze,wiemotym.
–Wiem,żepaniwie,alemożektó​ryśzre​zy​den​tówwtejsali

po​wiemidla​cze​go.

– Tu nie ma re​zy​den​tów. Hol​ly​wo​od Hills nie kształ​ci le​ka​rzy.

Za​trud​niamwy​łącz​nietrans​plan​to​lo​gów.

– Ale na​wet trans​plan​to​log może się cze​goś na​uczyć od wy​-

traw​ne​gochi​rur​ga.–Ro​zej​rzałsię.–Napew​noktośzwaszna
wy​tłu​ma​cze​nie.

– Pro​szę, niech ktoś od​po​wie dok​to​ro​wi. Mam na​dzie​ję, że

wte​dyprze​sta​nienasprze​py​ty​waćzto​ra​ko​chi​rur​gii.

Sal​waśmie​chu,więcionmu​siałsięuśmiech​nąć.Po​do​ba​łamu

siętako​bie​ta.Jestsil​naipo​tra​fipo​sta​wićnaswo​im.

– Urzą​dze​nie LVAD było za duże, żeby zmie​ścić się w klat​ce

pier​sio​wejko​bietalbodzie​ci–ode​zwałsięje​denzchi​rur​gów.

–Ra​cja,dzię​ku​ję.–Natezwró​ciłsiędoFlo.–Dla​te​gowła​śnie

pro​wa​dzę te ba​da​nia. Może ten mło​dy le​karz ze​chciał​by zo​stać
moimasy​sten​tem,gdybędępra​co​wałwLosAn​ge​les?

– Dzię​ku​ję, dok​to​rze King – od​parł mło​dy czło​wiek, wy​raź​nie

za​sko​czo​ny.

Flopod​nio​sławzroknaNate’a.Wol​neżar​ty.
–Niekwe​stio​nu​jęwagipań​skichba​dań,dok​to​rze.Je​stempeł​-

nauzna​nia,alepo​nie​ważpanFran​cisbę​dzieusta​bi​li​zo​wa​ny,acz​-
kol​wiekho​spi​ta​li​zo​wa​nywHol​ly​wo​odHills,są​dzę,żemożepan
wra​cać.Za​wia​do​miępana,jakznaj​dąsiędlanie​gopłu​caiser​ce.

–Jestpe​wienha​czyk.Bankna​rzą​dównieskon​tak​tu​jesięzpa​-

nią,leczzemną,botojawcią​gną​łemgonali​stę.

Spoj​rza​łananie​gopo​nadsto​łem.
– Uparł się pan, żeby tu zo​stać? – W jej gło​sie za​dźwię​cza​ła

nutapo​dzi​wu.

–Gdycho​dziomo​ichpa​cjen​tówje​stembar​dzoupar​ty.
–Jateż.
– Nie ro​zu​miem, dla​cze​go nie mo​że​my wspól​nie spra​wo​wać

opie​kinadtympa​cjen​tem.Niemu​si​myczu​waćwszpi​ta​luprzez

dwa​dzie​ścia czte​ry go​dzi​ny na dobę. Chy​ba poza szpi​ta​lem ma
panija​kieśży​ciepry​wat​ne.

–Su​ge​ru​jepan,żeniemam?
–BrońBoże.Napew​nomapaniko​gośspe​cjal​ne​go.
–Słu​cham?!
–Chło​pa​ka.
Au​dy​to​riumza​czę​łore​cho​tać,aleFloichzga​si​ła.
– Nie pań​ska spra​wa, dok​to​rze, ale nie, nie mam chło​pa​ka.

Żyjępra​cą.

–Wiel​kaszko​da.
–Pro​szęniemó​wić,żena​le​żypandotejgru​pyfa​ce​tów,któ​rzy

uwa​ża​ją,żeko​bie​tabezchło​pa​kaalbomężajestnie​wie​lewar​ta.

–Nie,nicta​kie​gonieprzy​szło​bymidogło​wy,ale…–za​wa​hał

sięnawspo​mnie​nieSe​re​ny–ży​ciejestbar​dzokrót​kie…

Jejoczypo​wie​dzia​łymu,żepo​dzie​latęopi​nię.Jak​bydo​świad​-

czy​ła kru​cho​ści ży​cia na wła​snej skó​rze. Stra​ci​ła ko​goś bli​skie​-
go?Nie,ontegobólunieży​czynaj​więk​sze​muwro​go​wi.

– To praw​da, bar​dzo krót​kie. Dzię​ki tej ope​ra​cji nasz pa​cjent

nieznaj​dziesięwśródtychdzie​się​ciuczypięt​na​stupro​cent,któ​-
reniedo​ży​łyprze​szcze​pu.

Po​wstrzy​małsięodko​men​ta​rza,po​nie​ważobo​jemu​sie​lipo​chy​-

lićsięnadpa​cjen​tem.Kylemiałdużoszczę​ścia,żetra​fiłnadok​-
torChiu,zwa​żyw​szy,żemiesz​kałnasta​łewNo​wymJor​ku.

Flodys​po​nu​jeta​len​temiumie​jęt​no​ścia​mi.
Ra​zemmająszan​sęura​to​waćKyle’a.Jegoprzy​pa​dekłą​czysię

zróż​ny​mikom​pli​ka​cja​mi,alenie​wy​klu​czo​ne,żewedwo​jeso​bie
ztympo​ra​dzą.

Nie,nicztego.Napew​noniera​zem.
Bez chwi​li na​my​słu by się z nią za​przy​jaź​nił, ale ta myśl go

prze​ra​zi​ła.Gdy​byprzy​szłomupra​co​waćujejboku,nieoprzesię
po​ku​sie. Czy taka ko​bie​ta jak Flo nie jest grze​chu war​ta? Musi
za​cho​waćdy​stans.Trud​nobę​dzie,aletoko​niecz​ne.Pod​sta​wątej
zna​jo​mo​ścimusibyćpro​fe​sjo​na​lizm.Dru​girazniena​ra​ziswo​je​-
goser​canapró​bę. Niebę​dziery​zy​ko​wał,bo wie,docze​godo​-
pro​wa​dziłgory​zy​kow​nytrybży​cia.

Niemyślte​razoSe​re​nie.Niemaszpra​waponiejroz​pa​czać.
Po za​bie​gu umył się, po czym ru​szył na po​szu​ki​wa​nie wyj​ścia

zpię​traope​ra​cyj​ne​go.Po​trze​bo​wałod​de​chu.Kil​kami​nutpóź​niej
zna​lazłsięzno​wunada​chu,gdzielą​do​wał.Możewy​so​kośćuwol​-
nigoodka​li​for​nij​skie​gosmo​gu.Byłogo​rą​co,ina​czejniżwzim​-
nymmar​cuwNo​wymJor​ku.Zdą​żyłjużza​po​mnieć,jakbar​dzolu​-
biłteupa​ły.Ode​tchnąłgłę​bo​ko,byuspo​ko​ićner​wy.

Pośmier​ciSe​re​nyprze​lałemo​cjenapra​cę,zni​kimnieszu​ka​-

jącbliż​sze​gokon​tak​tu.AleFlowy​war​łananimogrom​newra​że​-
nie,mimożeznałjątakkrót​ko.Przezniąsięza​po​mniał.Dałsię
po​nieśćemo​cjom.Stra​ciłnadnimikon​tro​lę.

–O,tu​tajje​steś.
Drgnął,sły​szączasobąjejgłos.
–Pocomnieśle​dzisz?–wark​nął.
–Niede​ner​wujsię.Po​szłamzatobą,żebycidaćprze​pust​kę.–

Trzy​ma​ła w dło​ni kar​tę ma​gne​tycz​ną. – Bez niej nie do​sta​niesz
siędopanaFran​ci​saaniniebę​dzieszmógłsiępo​ru​szaćposzpi​-
ta​lu.

–Prze​pra​szam.–Wes​tchnął.–Dzię​ki.
– Mo​gła​bym ci jej nie dać, a wte​dy był​byś tu uwię​zio​ny. –

Uśmiech​nę​ła się nie​znacz​nie. – Na​le​ża​ło​by ci się, cho​ciaż​by za
za​da​wa​nie py​tań oso​bi​stych w trak​cie ope​ra​cji. Moim lu​dziom
nicdomo​je​goży​ciapry​wat​ne​go.

–Chcia​łemtyl​koroz​ła​do​waćat​mos​fe​rę.
Cie​ka​wost​ka.Odkie​dy?WNo​wymJor​kuza​wszebyłśmier​tel​-

niepo​waż​ny.Mło​dzile​ka​rzedrże​lizestra​chuwjegoobec​no​ści.
Nablo​kuope​ra​cyj​nymniezda​rza​łomusięroz​ła​do​wy​waćat​mos​-
fe​ry,ana​wetga​wę​dzićzper​so​ne​lem.Comusięsta​ło?

– At​mos​fe​ra nie wy​ma​ga​ła roz​ła​do​wa​nia – za​uwa​ży​ła Flo. –

Pozatymdo​szłymniesłu​chy,żeniecie​szyszsięopi​niąwe​soł​ka.

–Skądtowiesz?
–OdpanaFran​ci​sa.Kie​dygosta​bi​li​zo​wa​li​śmy,do​wie​działsię,

żele​ciszdonie​go,imnieostrzegł.Na​zwałcięaro​ganc​kimgbu​-
rem.

–Wąt​pię,żebyużyłta​kie​gookre​śle​nia.
– Masz ra​cję – przy​zna​ła z bły​skiem w oku. – Wy​ra​ził się do​-

sad​niej.

Tak, to do Kyle’a po​dob​ne, po​my​ślał z roz​ba​wie​niem. Twar​da

sztu​ka,przy​szłomudogło​wy,gdyob​ser​wo​wałjąwsaliope​ra​cyj​-

nej,te​razjed​nakdo​strzegłema​nu​ją​ceodniejcie​pło.Coś,docze​-
gotę​sk​niłodwie​lulat.

–Dzię​ku​jęzapo​mocnablo​ku.Do​brze,żepa​cjentjeststa​bil​ny.

Miej​my na​dzie​ję, że tak zo​sta​nie, do​pó​ki nie ode​zwie się bank.
Docie​bie.–Uśmiech​nę​łasię.–Gdy​byścze​gośpo​trze​bo​wał,po​-
proś sio​stry, żeby na​gra​ły się na mój pa​ger. Jesz​cze przez ja​kiś
czasbędęwszpi​ta​lu.

Od​wró​ci​łasię,byodejść,alechwy​ciłjązarękę.Rzu​ci​łamupy​-

ta​ją​cespoj​rze​nie.

– A ja to​bie dzię​ku​ję za to, że po​mo​głaś mo​je​mu pa​cjen​to​wi.

Cie​szę się, że ope​ro​wał go chi​rurg tego ka​li​bru. Po​sta​ram się,
żebybankumie​ściłcięnali​ścietrans​plan​to​lo​gów,któ​rychna​le​ży
po​in​for​mo​waćodo​stęp​nychna​rzą​dach.

Uśmiech​nę​łasięlek​koza​ru​mie​nio​na,poczymod​gar​nę​łazczo​-

łako​smykwło​sów.

–Dzię​ku​ję.
Czuł,żepo​wi​nienpo​zwo​lićjejodejść,aleniemógł.Jakza​hip​-

no​ty​zo​wa​nyprzy​cią​gnąłjądosie​bie.Ipo​ca​ło​wał.Chciałjesz​cze
wię​cej.Gdy​bysta​liwjegono​wo​jor​skimmiesz​ka​niu,za​niósł​byją
dosy​pial​ni.Nie​ste​ty,znaj​do​wa​lisięnalą​do​wi​skudlaśmi​głow​ców
wsa​mymser​cuLosAn​ge​les.

Na​gleoprzy​tom​niał.Nietędydro​ga.Gdziesiępo​działjegody​-

stans? To jego skraj​ne prze​ci​wień​stwo. Po​gła​dziw​szy ją po wło​-
sach, od​su​nął się na krok, usi​łu​jąc za​pa​no​wać nad cha​otycz​nym
trze​po​temser​caipo​żą​da​niemtęt​nią​cymwży​łach.

Flozdło​niąprzywar​gachspo​glą​da​łananie​gosze​ro​kootwar​-

ty​miocza​mi.

– Prze​pra​szam. Nie mam… – Za​wa​hał się, bo wie​dział, co go

opę​ta​łoibyłzły,żedo​pu​ścił,byżą​dzaza​wład​nę​łajegozmy​sła​mi
choć​bynamo​ment.

–Nietrze​ba–wy​szep​ta​ła.–Tosięsta​łopodwpły​wemchwi​li.

Ro​zu​miem.Spra​waza​mknię​ta,dok​to​rzeKing.

Nimzdą​żyłza​re​ago​wać,bie​giemru​szy​ładowin​dy,zkaż​dąse​-

kun​dą po​więk​sza​jąc dy​stans mię​dzy nimi. Zro​bi​ła coś, od cze​go
onsampo​wi​nienbyłza​cząć.

ROZDZIAŁTRZECI

Wi​bra​cjepa​ge​ratakgwał​tow​niewy​rwa​łyjązesnu,żewy​rżnę​-

ła łok​ciem w ścia​nę. Pół​przy​tom​na nie bar​dzo wie​dzia​ła, gdzie
jest.Wdy​żur​ce.

Spoj​rza​łanapa​ger.Po​szu​ku​jejejFreyaRo​ths​berg.
Mia​ła na​dzie​ję, że nie z pro​po​zy​cją, by ze​chcia​ła dzie​lić swój

ga​bi​net z Nate’em. Nor​mal​nie by nie pro​te​sto​wa​ła, ale po tym,
cosięwy​da​rzy​łowczo​raj,na​bra​łapew​no​ści,żebył​bytobar​dzo
złypo​mysł.

Osłu​pia​ła, gdy ją przy​cią​gnął do sie​bie i po​ca​ło​wał. Głos roz​-

sąd​kuna​ka​zy​wałjejgoode​pchnąć,aleniezdo​by​łasięnato,bo
jesz​czeni​g​dynikttakna​mięt​niejejnieca​ło​wał.Wszyst​kiewcze​-
śniej​sze po​ca​łun​ki były po pro​stu nie​win​ne. Gdy po​czu​ła jego
dłońnaszyi,prze​szyłjądreszcztę​sk​no​tyipo​żą​da​nia.

Tak,po​żą​da​łago.Tajejczęśćdo​ma​ga​łasię,bymuule​gła,zato

taroz​sąd​naprzy​po​mnia​ła,żegdyje​dy​nyrazbyłaokrokodpój​-
ścia z kimś do łóż​ka, bli​zna prze​ra​zi​ła John​ny’ego. Po​ka​zy​wa​ła
świa​tu,żeFlojestcho​ra,żeniewia​do​mo,czyprze​ży​je,aniktnie
chceso​biekom​pli​ko​waćży​cia,po​dej​mu​jącta​kiery​zy​ko.

Wię​cejJohn​nyjejniedo​tknął.Wy​ja​śni​łamupo​cho​dze​niebli​zny

wna​dziei,żespra​waprzy​cich​nie.Nie​ste​ty,byłojesz​czego​rzej.
Poza tym, co ona wie o sek​sie? Pod​nio​sła się z łóż​ka, ucze​sa​ła,
umy​łazębyiru​szy​ładoswo​je​goga​bi​ne​tu.Naszczę​ściezna​la​zła
się tam przed se​kre​tar​ką Sal​ly, któ​ra nie​chyb​nie za​sy​pa​ła​by ją
py​ta​nia​miostanKyle’aorazjejnie​świe​żywy​gląd.

Zno​wuspa​łaśwdy​żur​ce?
Za​mknę​ła się w ga​bi​ne​cie, by się prze​brać w biz​ne​so​wy ko​-

stium, któ​ry trzy​ma​ła w sza​fie, po​nie​waż nie pierw​szy raz zda​-
rzy​ło się jej spę​dzić noc w szpi​ta​lu, a na​stęp​ne​go dnia na​le​ża​ło
za​pre​zen​to​wać się przy​zwo​icie sze​fo​stwu. Ścią​gnę​ła wło​sy
wkok.Nie​za​wod​nabia​łabluz​ka,wą​skaczar​naspód​nicz​ka,ado
tego czar​ne szpil​ki. Na to bia​ły far​tuch, do któ​re​go przy​cze​pi​ła

prze​pust​kioraziden​ty​fi​ka​tor.

Się​gnę​łapota​bletpew​na,żeFreyaza​ży​czyso​biein​for​ma​cjina

te​matsta​nuKyle’aFran​ci​sa.

Ru​szy​ła do sali kon​fe​ren​cyj​nej, gdzie mia​ła się spo​tkać

zFreyą.Za​pu​ka​ła.Wszedł​szydośrod​ka,nawi​dokNate’apo​czu​-
ła,żesięczer​wie​ni.

Ga​wę​dziłzFreyą,alegdywe​szła,prze​niósłnaniąwzrok.Nogi

siępodniąugię​ły.Nie,niedamusięzbićztro​pu.Sąko​le​ga​mipo
fa​chu.Tyl​kotyle.

Pozatymna​wetgdy​bycośztegowy​ni​kło,togdy​bysiędo​wie​-

dział, że ma prze​szcze​pio​ną ner​kę, dał​by dra​pa​ka jak wszy​scy
inni.Todla​te​gowoliza​cho​waćswo​jąod​ręb​nośćwży​ciuza​wo​do​-
wymipry​wat​nym.

–Prze​pra​szamzaspóź​nie​nie.
– Dro​biazg. Pro​szę, sia​daj. – Freya wska​za​ła jej krze​sło po

swo​jejle​wejstro​nie,nawprostNate’a.

Uni​ka​jącjegowzro​ku,Floza​ję​łamiej​sce.
–Oilewiem,panFran​cisjeststa​bil​ny.–Freyaod​gar​nę​ławło​sy

najed​nora​mięcha​rak​te​ry​stycz​nymdlasie​biege​stem.

–Tak.–Flopo​ło​ży​łanasto​letecz​kęzdo​ku​men​ta​mipa​cjen​ta.–

Tujestra​port.

–Nie,nie.Niebę​dzie​myroz​ma​wiaćoope​ra​cjipanaFran​ci​sa.

Bar​dzosięcie​szę,żeuda​łosięgousta​bi​li​zo​wać.

– My​śla​łam, że o nim. Tak wy​wnio​sko​wa​łam z ko​mu​ni​ka​tu na

pa​ge​rze.

–Notak,matoznimpo​śred​nizwią​zek.–Freyawłą​czy​łarzut​-

nik.

Flo omal nie spa​dła z krze​sła. Jej oczom uka​zał się na​głó​wek

wlo​kal​nymdzien​ni​kuorazzdję​cie.

„Le​ka​rzegwiaz​do​raKyle’aFran​ci​sawmi​ło​snymuści​sku,pod​-

czasgdyak​torzma​gasięześmier​cią”.

–Ijesz​czeto.
Zbli​że​nie ich twa​rzy oraz warg złą​czo​nych po​ca​łun​kiem z ga​-

ze​tyoza​się​guogól​no​kra​jo​wym,apodnimpod​pis:„Kar​dio​chi​rur​-
dzywob​ję​ciach”.

– Nie je​ste​śmy kar​dio​chi​rur​ga​mi – za​żar​to​wał Nate. – Na​szą

spe​cjal​no​ściąjestto​ra​ko​chi​rur​gia,aser​cemzaj​mu​je​mysiętyl​ko

wte​dy,gdypa​cjentwy​ma​gaprze​szcze​pie​niategona​rzą​du.

Freyaspio​ru​no​wa​łagowzro​kiem.
– Wszy​scy wie​dzą, że Fran​cis cze​ka na trans​plan​ta​cję ser​ca

orazpłuc.

–Ktotoujaw​nił?
Freyawes​tchnę​ła.
–Ra​tow​nik.Naszczę​ścieniktzna​sze​goszpi​ta​la,alemimoto

te re​we​la​cje pod​wa​ża​ją sku​tecz​ność na​sze​go sys​te​mu ochro​ny
pry​wat​no​ściorazbez​pie​czeń​stwa.Cho​dziona​sząopi​nię.

Flozro​bi​łosięsła​bo.Jakmo​głaza​cho​waćsiętaknie​od​po​wie​-

dzial​nie?Lu​bi​łary​zy​ko,aleniewte​dy,gdywgręwcho​dzijejka​-
rie​raza​wo​do​waorazre​no​makli​ni​ki.

–Freya,prze​pra​szam…
–Flo,nieka​jajsię.Jestszan​satona​pra​wić.–Uśmiech​nę​łasię

do oboj​ga. – Do​brze, że je​ste​ście sto​sow​nie ubra​ni. Za chwi​lę
zor​ga​ni​zu​je​mykon​fe​ren​cjępra​so​wą.

–Kon​fe​ren​cjapra​so​wa?Wja​kiejspra​wie?–za​in​te​re​so​wałsię

Nate.

–Przed​sta​wi​myprze​biegope​ra​cjipanaFran​ci​sa.Mamyzgo​dę

jego me​ne​dże​ra. To dla nie​go do​bry PR. Opo​wie​my też o przy​-
pad​ku, któ​rym zaj​mie​cie się pro bono. We współ​pra​cy z Bri​ght
Hope Cli​nic po​ma​ga​my Evie Mar​ti​nez, dziew​czyn​ce cze​ka​ją​cej
naprze​szczepner​ki.Mamawy​cho​wu​jejąwpo​je​dyn​kęijestkel​-
ner​ką, ale oka​za​ła się ide​al​ną daw​czy​nią. Me​dia bar​dzo się tą
spra​wąin​te​re​su​ją.

Ser​ce Flo na mo​ment się za​trzy​ma​ło. Z do​ku​men​tów Frei do​-

wie​dzia​łasię,żeEvamadwa​na​ścielat,dwalatamniejniżona,
gdyjejner​kaod​mó​wi​ławspół​pra​cy.

–Oczy​wi​ście–po​wie​dzia​łaFlomoc​nopo​ru​szo​na–oczy​wi​ście,

żedladziec​kaje​stemskłon​napra​co​waćbezwy​na​gro​dze​nia.Nie
maspra​wy.

–Towszyst​ko?–za​py​tałNate.
– Jesz​cze nie. – Freya splo​tła przed sobą ra​mio​na i wy​god​nie

usia​dławfo​te​lu.–Mu​si​mysięteżod​nieśćdokwe​stiidwoj​gawy​-
bit​nych trans​plan​to​lo​gów, któ​rzy ca​ło​wa​li się na da​chu kli​ni​ki
idalisięprzy​ła​paćre​por​te​rom.

–Nicnasniełą​czy–po​spiesz​nieza​pew​ni​łająFlo.–Tosięnie

po​wtó​rzy.

Natespo​glą​dałnanią,jak​bygospo​licz​ko​wa​ła.
– Po​twier​dzam, to się nie po​wtó​rzy. To był im​puls po dłu​giej

ope​ra​cji.

–Niein​te​re​su​jemnie,dla​cze​gotaksięsta​łoaniczymo​ichle​-

ka​rzycośłą​czy,aje​dy​niefakt,żeprzy​ła​pa​noichnapo​ca​łun​kuna
da​chu szpi​ta​la, któ​ry szczy​ci się dys​kre​cją. Chcę, że​by​ście uda​-
wa​li,żeje​ste​ścieparą.

Floniedo​wie​rza​ławła​snymuszom.
–Słu​cham?
–„Ze​spółma​rzeń”Hol​ly​wo​odHillsura​tu​jeży​cieEvieMar​ti​nez

iKyle’owiFran​ci​so​wi.Ta​kiejoka​zjiod​zy​ska​niado​bre​gowi​ze​run​-
ku na​sze​go szpi​ta​la nie moż​na prze​pu​ścić. Je​ste​ście ra​zem, do​-
pó​kinieoczy​ści​myna​szejopi​niiinieod​zy​ska​myza​ufa​niapa​cjen​-
tów.

Czuł, że nie po​wi​nien na to przy​stać, na​le​ża​ło wstać i wyjść.

Niebyłpra​cow​ni​kiemszpi​ta​la.Zna​lazłsiętuzpo​wo​dupa​cjen​ta
idla​te​goniemożewy​je​chać.

Nie chciał też skrzyw​dzić Flo, zszar​gać jej opi​nii. Wła​ści​wie

niemiałwy​bo​ru.Mo​głomusiętoniepo​do​bać,aleszłowy​łącz​nie
opo​zo​ry,ni​cze​goodnichnieocze​ki​wa​no,aonniepla​no​wałspę​-
dzaćcza​suwka​li​for​nij​skichba​rachdlasin​gli.Tapro​po​zy​cjanie
zmu​szagodozmia​nysty​luży​cia.

–Okej–po​wie​dział.
–Okej?–Flopa​trzy​łananie​gojaknawa​ria​ta.
–Niemamnicprze​ciw​kota​kiejmi​sty​fi​ka​cjiizprzy​jem​no​ścią

po​mo​gętejdziew​czyn​ce.Probono.To,żejestjużdaw​ca,do​dat​-
ko​wospra​węuła​twia.

–Cie​szęsię–rze​kłaFreyazuśmie​chem.–Aty?
Flosie​dzia​łasztyw​nowy​pro​sto​wa​na,na​dalwszo​ku.
– Dla mnie chy​ba… też okej, zwłasz​cza za​bieg nie​od​płat​ny…

dru​gaczęśćteżmożebyć…

– Cie​szę się – po​wtó​rzy​ła Freya. – Za​pro​szę te​raz me​dia do

salipra​so​wejizadzie​sięćmi​nutroz​pocz​nie​mykon​fe​ren​cję.

Wy​szła, zo​sta​wia​jąc ich sa​mych. Mil​cze​li, mimo że Nate miał

jej dużo do po​wie​dze​nia. Po​wi​nien ją prze​pro​sić, bo to on spro​-

wo​ko​wał całą tę sy​tu​ację. To on nie po​tra​fił utrzy​mać w ry​zach
po​żą​da​nia.

Za​cho​wałsięin​stynk​tow​nie,atojużdaw​nomusięniezda​rzy​-

ło.Dla​te​gomusisiękon​tro​lo​waćiutrzy​my​waćdy​stans.Za​wsze.
Bogdyprze​sta​jenadsobąpa​no​wać,dzia​łair​ra​cjo​nal​nie,awte​dy
inni po​no​szą kon​se​kwen​cje jego bra​ku roz​wa​gi. Kon​tro​la nad
wła​snymży​ciemjestnaj​waż​niej​sza.

–Chy​bamu​si​myprzejśćdosalipra​so​wej.
–Dla​cze​go?–za​py​ta​ła,nieru​sza​jącsięzmiej​sca.
–Ocopy​tasz?
– Dla​cze​go zgo​dzi​łeś się tak ła​two? My​śla​łam, że się po​sta​-

wisz, bo prze​cież nie je​steś tu za​trud​nio​ny. Mo​żesz wy​je​chać,
wró​cićdoNo​we​goJor​ku.

–Tegobyśchcia​ła,praw​da?
Wes​tchnę​ła.
–Toniemażad​ne​gozwiąz​kuzope​ra​cjąKyle’a.
– Czyż​by? – Wstał i po​chy​lił się nad sto​łem. – Od sa​me​go po​-

cząt​ku sta​rasz się mnie po​zbyć. Nie po​do​ba ci się, że inny chi​-
rurgpętasięnatwo​imte​ry​to​rium.

Uśmiech​nę​łasię.
–Maszra​cję,alejużsięztympo​go​dzi​łam.Szcze​rzemó​wiąc,

gdy​by cho​dzi​ło o mo​je​go pa​cjen​ta, po​stą​pi​ła​bym tak samo, ale
niero​zu​miem,dla​cze​goje​steśtakule​gły.

–Towszyst​koprze​zemnie.Niepo​wi​nie​nembyłtegoro​bić.Za​-

cho​wa​łemsięjakotu​ma​nio​nyidio​ta.Gdy​bydałosięcof​nąćczas,
to​bymcięniepo​ca​ło​wał.Tobyłbłąd.

Przezjejtwarzprze​biegłcieńroz​cza​ro​wa​nia.
–Okej.
– Pro​po​nu​ję, że​by​śmy pod​czas kon​fe​ren​cji za​pre​zen​to​wa​li na​-

sze naj​lep​sze pro​fe​sjo​nal​ne ob​li​cze oraz zgod​ne sta​no​wi​ska.
Poza tym za​pew​niam cię, że z przy​jem​no​ścią po​dej​mę się wraz
ztobąprze​szcze​pie​nianer​ki.

Gry​masbólu?Trwa​łotouła​mekse​kun​dy,boFlowsta​ła.
– Tak jest. Ope​ra​cja prze​pro​wa​dzo​na pro bono. Ład​ny PR –

mruk​nę​łazprze​ką​sem.

–Do​brzesięczu​jesz?
–Te​razpy​tasz,jaksięczu​ję?

–Mambyćtwo​imprzy​ja​cie​lem,więcwczu​wamsięwrolę.
Po​trzą​snę​łagło​wą.
–Chodź​my,ry​ce​rzu.Za​ła​tw​mytękon​fe​ren​cjęjaknaj​prę​dzej.
Gdyzmie​rza​linamiej​scespo​tka​niazme​dia​mi,czu​łanaso​bie

za​cie​ka​wio​nespoj​rze​nia.Aha,plot​kao„ze​spo​lema​rzeń”jużsię
ro​ze​szła.

Ze​sztyw​nia​ła,gdychwy​ciłjązarękę.
– Zre​lak​suj się – szep​nął jej do ucha. – Pary za​wsze trzy​ma​ją

sięzaręce.

Przy​tak​nę​łaizwy​so​kounie​sio​nągło​wąwkro​czy​ładosalipra​-

so​wej.

Mimożeniebar​dzomusiętospodo​ba​ło,przy​jem​niebyłotrzy​-

maćjązarękę.Na​wetbar​dzoprzy​jem​nie.

Po​wi​ta​ły ich dzie​siąt​ki ka​mer, re​flek​to​rów oraz mi​kro​fo​nów.

Flowy​glą​da​łanawstrzą​śnię​tą.Kon​fe​ren​cjepra​so​weza​pew​neją
onie​śmie​la​ły,aleniejego.

Miał na swo​im kon​cie mnó​stwo po​dob​nych wy​stę​pów po​świę​-

co​nych trans​plan​to​lo​gii. To dla nie​go pest​ka. Tego dnia jed​nak
nie​mi​łą w pew​nym sen​sie no​wo​ścią była ko​niecz​ność uda​wa​nia
chło​pa​kaFlo.

Nie, samo to nie było nie​mi​łe. Draż​ni​ło go, że musi uda​wać,

a wo​lał​by, by tak było na​praw​dę. Chciał ją zno​wu ca​ło​wać. Mi​-
nio​nejnocyniezmru​żyłoka,my​śląconiej.Skoń​czy​łosiętym,że
spę​dziłczaswho​te​lo​wymba​se​nie,stu​dzącroz​bu​cha​nezmy​sły.

Moż​nabyspo​żyt​ko​waćjezde​cy​do​wa​niele​piej.
–Bę​dziedo​brze–szep​nąłjejdoucha.–Uśmiech​nijsię.Pa​mię​-

taj,żero​bisztodlaHol​ly​wo​odHills.

– Uhm – mruk​nę​ła, gdy pod​cho​dzi​li do po​dium, żeby za​siąść

obokFrei.

Utrzy​mamsięwtejroli,po​my​ślał.Mamdośćsiłycha​rak​te​ru.

Totyl​kogra.Ry​zy​kow​nainie​mą​dra.Idla​te​gopo​wi​nientrzy​mać
sięodniejzda​le​ka.

ROZDZIAŁCZWARTY

Szu​mia​ło jej w uszach. Nie lu​bi​ła za​tło​czo​nych miejsc, od​kąd

w dzie​ciń​stwie jako cho​ro​wi​ta dziew​czyn​ka mu​sia​ła sie​dzieć
zboku,mimożebar​dzochcia​łabraćudziałwróż​nychwy​da​rze​-
niach. Mat​ka wpraw​dzie na​uczy​ła ją, na czym po​le​ga siła we​-
wnętrz​na,alespraw​dza​łosiętora​czejwsy​tu​acjachbez​po​śred​-
niejkon​fron​ta​cji.Tymra​zemsalapę​ka​ławszwach,awśródze​-
bra​nychniebyłoanijed​ne​gole​ka​rza.

Gre​mia me​dycz​ne nie ro​bi​ły na niej naj​mniej​sze​go wra​że​nia,

alete​razzna​la​złasięnaob​cymte​ry​to​rium.Dotegowto​wa​rzy​-
stwienaj​przy​stoj​niej​sze​gofa​ce​tawsali.

Wła​ści​wienanichteżbyłaod​por​na.Wśródze​bra​nychza​uwa​-

ży​łaJa​me​saRo​ths​ber​ga,któ​ryza​wszesięjejpo​do​bał.Miałja​sne
wło​sy,nie​bie​skieoczyibyłide​al​niezbu​do​wa​ny.Więccota​kie​go
madok​torNa​tha​nielKing,cowpra​wiająwta​kiedrże​nie?

Możecho​dzioto,żeni​g​dynieca​ło​wa​łaśsięzJa​me​semiwca​le

cinatymnieza​le​ży.ZatoNate…Och,wal​czyzsobą,od​kądzo​-
ba​czy​ła,jakwy​sia​dałześmi​głow​ca.Weźsięwgarść.

Freyaopo​wia​da​łaowspół​pra​cyHol​ly​wo​odHillsCli​niczeszpi​-

ta​lemBri​ghtHope.Ro​zej​rzaw​szysię,Flodo​strze​gładrob​nąbru​-
net​kę, któ​ra z uśmie​chem przy​ta​ki​wa​ła każ​de​mu sło​wu Frei.
MilaBri​ght​man,sze​fo​waBri​ghtHopeCli​nic.Odrazurzu​ca​łosię
woczyutkwio​newniejspoj​rze​nieJa​me​sa.Wy​czu​wa​łosięwnim
na​pię​ciepo​dob​nedotego,ja​kiebu​dziłwniejNateiwspo​mnie​nie
po​ca​łun​ku.

Cie​ka​we, czy coś jest mię​dzy nimi. Za​zwy​czaj pod​czas kon​fe​-

ren​cjipra​so​wychJa​mesza​cho​wy​wałwy​czu​wal​nydy​stans,atym
ra​zembyłoina​czej.Poduła​dzo​nąma​skąwJa​me​siecośki​pia​ło.

Jakwto​bie.
Daszradę,popro​stuskupsię.Wy​star​czy,żebę​dziepa​mię​ta​ła,

żejaktyl​koNatedo​wiesięojejcho​ro​bie,zwi​nieża​gle.

– Mam za​szczyt po​in​for​mo​wać pań​stwa, że w ra​mach współ​-

pra​cyHol​ly​wo​odHillsiBri​ghtHopeCli​nicnasz„ze​spółma​rzeń”
podkie​row​nic​twemdok​to​rówFlo​ren​ceChiuiNa​tha​nie​laKin​ga,
trans​plan​to​lo​gów, zaj​mie się przy​pad​kiem Evy Mar​ti​nez, jed​no​-
cze​śnieopie​ku​jącsiępa​nemFran​ci​sem.–Freyage​stemza​pro​si​-
łaFlodomi​kro​fo​nu.

Po​sy​pa​łysiępy​ta​nia.Ja​mespod​niósłsięzmiej​sca.
– Po jed​nym py​ta​niu, pro​szę. Dok​tor Chiu od​po​wie na każ​de

znich–rzekłto​nemnie​zno​szą​cymsprze​ci​wu.

–Pan,słu​champana.–Flowska​za​ładło​niąły​sie​ją​ce​gore​por​te​-

rawpierw​szymrzę​dzie.

– Pań​stwa zdję​cia pro​wo​ku​ją py​ta​nia o stan za​bez​pie​czeń

w Hol​ly​wo​od Hills Cli​nic. Pa​cjen​ci się za​sta​na​wia​ją, czy nie
ucier​piichpry​wat​nośćorazczyuwa​gaichle​ka​rzybę​dziesku​pio​-
nananichczymożenatym,zkimpójśćdołóż​ka?

Flopo​czu​ła,żesięczer​wie​ni.
– Za​pew​niam pana, że cała moja uwa​ga sku​pia się na pa​cjen​-

tach.

Wsu​kursprzy​szedłjejNate.
– Je​ste​śmy w sta​łym związ​ku – wy​ja​śnił. – Zna​leź​li​śmy się na

da​chupouda​nymza​bie​guwsz​cze​pie​niaurzą​dze​niawspo​ma​ga​ją​-
ce​go pra​cę ser​ca panu Fran​ci​so​wi i da​li​śmy się po​nieść emo​-
cjom.Po​wiemipan,żeni​g​dysiętopanuniezda​rzy​ło?–Jegosze​-
ro​kiuśmiechroz​bro​iłze​bra​nych.

Natejestdo​bry,na​praw​dędo​bry.
–Toniewy​ja​śniakwe​stiipry​wat​no​ściibez​pie​czeń​stwa–upie​-

rałsięre​por​ter.

– Zdję​cie zo​sta​ło zro​bio​ne przez pa​pa​raz​zo z okna biu​row​ca

nawprostszpi​ta​la.Nieje​ste​śmywsta​niepa​no​waćnadtym,co
dzie​je się poza te​re​nem na​sze​go kom​plek​su, ale fo​to​graf nie
mógł zro​bić zdjęć we​wnątrz bu​dyn​ku ani nie sfo​to​gra​fo​wał pa​-
cjen​tów–po​in​for​mo​wa​łagoFreya.

–Acozra​tow​ni​kiem,któ​ryprze​ka​załtęin​for​ma​cję?–do​cie​kał

innyre​por​ter.

–Oilewiem,otrzy​małna​ga​nęorazza​kazwstę​pudotychpo​-

miesz​czeń szpi​tal​nych, gdzie mógł​by mieć do​stęp do da​nych
wraż​li​wych.

Wy​ja​śnie​nie Ja​me​sa usa​tys​fak​cjo​no​wa​ło me​dia, ale te​raz ode​-

zwa​łasięre​por​ter​ka.

–Odkie​dysąpań​stwora​zem?
–Oddwóchmie​się​cy–od​par​łaFlo.–Po​zna​li​śmysię,oma​wia​-

jącprzy​pa​dekpanaFran​ci​sa,gdyprzy​je​chałdoKa​li​for​niinaplan
fil​mo​wy.

Natepo​ki​wałgło​wą,agdydo​tknąłjejkar​ku,prze​szyłjąlek​ki

dreszcz.

– Czy mo​że​my do​wie​dzieć się wię​cej na te​mat le​cze​nia pana

Fran​ci​sa?

– Oczy​wi​ście. Pan Fran​cis cier​pi na za​sto​ino​wą nie​wy​dol​ność

ser​ca.Zcza​semcho​ro​bado​dat​ko​woosła​bi​łapłu​ca,tymbar​dziej
żeodlatpa​cjentzma​gałsięzast​mą.Wtejsy​tu​acjiwy​ma​gaon
prze​szcze​pie​niaser​caorazpłuc,za​temmu​si​mycze​kać.Nara​zie
pa​cjent żyje dzię​ki wsz​cze​pio​ne​mu mu urzą​dze​niu wspo​ma​ga​ją​-
ce​mupra​cęser​ca.–Ode​tchnę​łazulgą,wra​ca​jącnaswo​jemiej​-
sceobokNate’a.

Gdy ujął jej dłoń, za​la​ła ją fala cie​pła. W porę jed​nak so​bie

przy​po​mnia​ła,żetotyl​kogra.Dałjejdozro​zu​mie​nia,żeniejest
za​in​te​re​so​wa​nyiżetenpo​ca​łu​nektopo​mył​ka.Samategochcia​-
ła,praw​da?

–Je​że​liniemawię​cejpy​tań–ode​zwa​łasięFreya–czasza​koń​-

czyć kon​fe​ren​cję. Nie za​po​mnij​cie wziąć z sobą oświad​cze​nia
szpi​ta​la. Gdy​by było wię​cej py​tań, pro​szę się kon​tak​to​wać ze
mną.Dzię​ku​ję.

Floode​tchnę​łagłę​bo​ko.
– Wi​dzisz, nie było strasz​nie – szep​nął, wciąż trzy​ma​jąc jej

rękę,pod​czasgdydzien​ni​ka​rzeopusz​cza​lisalę.

Chcia​ła wyjść, ale Freya i Ja​mes przy​wo​ła​li ją do sie​bie. No

nie,cojesz​cze?

–Flo,do​braro​bo​ta–po​chwa​li​łająFreya.
–Do​sko​na​lecipo​szło–do​dałJa​mes.
–Dzię​ku​ję.
– Uwa​żam, że to po​win​no ura​to​wać opi​nię Hol​ly​wo​od Hills

orazza​cie​śnićwspół​pra​cęzBri​ghtHopeCli​nic.

–Zde​cy​do​wa​nie.–Po​de​szładonichMila,poczymprzed​sta​wi​ła

sięFlo.–Miłopa​niąpo​znać,dok​torChiu.Bar​dzosięcie​szę,że
ra​zem z dok​to​rem Kin​giem zaj​mie się pani przy​pad​kiem Evy

Mar​ti​nez.

–Todlamnieprzy​jem​ność.
–Dzię​kitakdo​brejre​kla​miebędęmo​głaspaćspo​koj​nie–wes​-

tchnę​łaFreya.

– Całe szczę​ście, zwa​żyw​szy twój stan… – Ja​mes ugryzł się

w ję​zyk, gdy sio​stra spio​ru​no​wa​ła go wzro​kiem. Ku zdzi​wie​niu
obec​nych.

– Hm, nie​któ​rzy nie po​tra​fią do​trzy​mać ta​jem​ni​cy. Mle​ko się

roz​la​ło.Je​stemwcią​ży–wy​zna​łaFreya.

–Sio​strzycz​ko,na​wetniemaszpo​ję​cia,jaksięcie​szę–po​wie​-

działzuśmie​chemJa​mes.

Gdy chwi​lę póź​niej zwró​cił się do Mili, Flo wy​czu​ła, że miał

ocho​tęob​jąćdok​torBri​ght​man,aletegoniezro​bił.Nocóż,ona,
Flo,ceniso​biepry​wat​nośćiczu​jesięupo​ko​rzo​na,żetam​tenpo​-
ca​łu​nek zo​stał utrwa​lo​ny na zdję​ciach, więc nie bę​dzie wty​kać
nosawcu​dzespra​wy.

–Moidro​dzy,niebędęwamprze​szka​dzać.Mu​szęwasopu​ścić

– oznaj​mi​ła Flo – żeby zba​dać na​szą nową pa​cjent​kę. Po​dob​no
Evajestjużnatrans​plan​to​lo​gii.

Wy​szłaener​gicz​nymkro​kiem.Na​resz​cieko​niectrud​nychsy​tu​-

acji.Naj​gor​szebyłouda​wa​nie,żesąparą.Te​razczassięskon​-
cen​tro​waćnano​wejpa​cjent​ce.

Przy​pa​dekma​łejEvyprzy​po​mi​nałjejhi​sto​rię.Ztąjed​nakróż​-

ni​cą,żeonanieotrzy​ma​łaner​kiodmat​ki,leczodzmar​łe​godaw​-
cy. Jej mie​sza​ne po​cho​dze​nie na​strę​cza​ło spo​ro pro​ble​mów, co
niezda​rzasięzbytczę​sto,alejejprzy​pa​dekbyłtrud​nyodsa​me​-
go po​cząt​ku, kie​dy przy​szła na świat przed cza​sem trzy​dzie​ści
lattemu.

Gdy​by nie ano​ni​mo​wy daw​ca, któ​ry nie​ste​ty zmarł, też by

umar​ła.Nǎi​nai,jejbab​cia,sta​lepo​wta​rza​ła,żeFlobyłafi​gh​ter​-
kąodchwi​lina​ro​dzin.Wal​czycałeży​cie.Todla​te​gozta​kimupo​-
remwal​czyrów​nieżoży​ciepa​cjen​tówidla​te​gożyjechwi​lą.

Mimo że uda​wa​nie przy​ja​ciół​ki Nate’a moc​no ją pe​szy​ło, bo

bałasię,żeule​gnietejpo​ku​sie,po​sta​no​wi​ławy​ko​naćtopo​le​ce​-
nie.Czytoboli?Możesięskoń​czyćzła​ma​nymser​cem.Od​su​nę​ła
od sie​bie tę myśl. To nie jest zwią​zek na se​rio. Nie bę​dzie po​-
waż​nych związ​ków z po​wo​du jej pro​ble​mów zdro​wot​nych. Już

daw​notemupo​go​dzi​łasięztąmy​ślą.

Czynapew​no?
Ką​temokado​strze​gławholuNate’a,któ​ryroz​ma​wiałzkil​ko​-

male​ka​rza​miorazoso​ba​mizeszta​buKyle’a.Jużsamjegowi​dok
spra​wił, że tę​sk​no​ta chwy​ci​ła ją za ser​ce. Od​wró​ci​ła się i po​-
spiesz​nie ru​szy​ła w prze​ciw​nym kie​run​ku. Flo, skup się. Za​po​-
mnijocie​le​snychżą​dzach.Totyl​kogra.Alemożebyćmiło.Po​ra​-
dziszso​bie.Maszcośdostra​ce​nia?

Uda​wa​nie, że jest jego ko​bie​tą, bę​dzie trud​ne. I nie​bez​piecz​-

ne.Na​wetdlako​gośtakwa​lecz​ne​gojakona.

Pa​trzył za od​da​la​ją​cą się Flo. To do niej nie​po​dob​ne. Do tej

porywy​da​wa​łasięnie​ustra​szo​na.Nieza​wa​ha​łasię,gdysiępo​-
zna​linalą​do​wi​sku.Po​dzi​wiałją.

Niemyśloniejwtenspo​sób.
Pró​bo​wał sku​pić się na roz​mo​wie, ale nie bar​dzo pa​mię​tał,

cze​godo​ty​czy​ła.Byłotobezzna​cze​nia,po​nie​ważjegomy​ślibyły
za​prząt​nię​teFlo.Nie​po​ko​iłogoteżito,żeprzezniązgo​dziłsię
wziąć udział w tej ab​sur​dal​nej mi​sty​fi​ka​cji wy​my​ślo​nej przez
Freyę.

WNo​wymJor​kuni​g​dybymucze​gośta​kie​gonieza​su​ge​ro​wa​-

no,alezdru​giejstro​ny,jegono​wo​jor​skiszpi​talniebyłpry​wat​ną
pla​ców​ką szczy​cą​cą się ogrom​ną tro​ską o pry​wat​ność klien​tów.
Niespodo​ba​łomusiętak​żeito,żeFreyaskon​sul​to​wa​łatenpo​-
mysłzeszta​bemKyle’a.Pro​blemwtym,żebyłsła​bymak​to​rem.

Być może kil​ka lat wcze​śniej nie miał​by nic prze​ciw​ko temu,

alete​razlu​biłmiećkon​tro​lęnadwszyst​ki​miaspek​ta​miswo​je​go
ży​cia.Wy​star​czy​łojed​nodrob​nepo​tknię​cie,bydałaoso​bieznać
jego daw​na lek​ko​myśl​ność. A na to nie mógł się zgo​dzić. Tyl​ko
wobec​no​ściFloza​po​mi​naosa​mo​kon​tro​li.Tra​ciro​zum.Todla​te​-
gojąpo​ca​ło​wałina​py​tałimbie​dy.

Toprzeznie​gomająte​razkło​po​ty.
–Dok​to​rze…
Przed nim stał Ja​mes Ro​ths​berg w to​wa​rzy​stwie atrak​cyj​nej

ru​do​wło​sej.

–Nieprze​szka​dza​my?–za​py​tałJa​mes.
–Nie,nie,skąd​że.

–Chcia​łemprzed​sta​wićdok​torMilęBri​ght​manzkli​ni​kiBri​ght

Hope.

–Miłopanapo​znać.–Milapo​da​łamudłoń.
W tej sa​mej chwi​li Nate do​strzegł w o czach Ja​me​sa coś, co

sko​ja​rzy​łomusięzza​zdro​ściąlubostrze​że​niem,byniewa​żyłsię
prze​kra​czaćpew​nejgra​ni​cy.Cośichłą​czy?Niepo​win​nogotoin​-
te​re​so​wać,alewy​czu​wałmię​dzynimina​pię​ciepo​dob​nedotego
mię​dzynimiFlo.

Totyl​kotwo​jawy​obraź​nia.
– Chcia​łam po​dzię​ko​wać panu oraz dok​tor Chiu, że ze​chcie​li​-

ściesięza​opie​ko​waćEvą.Toprze​mi​łedziec​ko–mó​wi​łaMila.

– Nie ma spra​wy. Chęt​nie po​mo​gę. Prze​pra​szam, ale pa​cjent

namniecze​ka–wy​mó​wiłsię,za​nie​po​ko​jo​nywy​czu​wal​nymmię​-
dzy nimi na​pię​ciem. Spra​wia​li wra​że​nie za​kło​po​ta​nych, uni​ka​li
swo​je​gowzro​ku,achwi​lępóź​niejkaż​deru​szy​łowswo​jąstro​nę.

Wła​śnie dla​te​go nie za​mie​rzał z ni​kim się wią​zać. Zwłasz​cza

wpra​cy.Żebykon​cen​tro​waćsięwy​łącz​nienapa​cjen​tach.Mógł​-
bypo​wie​dziećFrei,żenieweź​mieudzia​łuwtympia​row​skimnu​-
me​rze,alecowte​dyzFlo?

Kogotoob​cho​dzi?
Jego. Tyl​ko tro​chę, bo to przez nie​go, to jego sła​bość wpa​ko​-

wa​łaichwtęsy​tu​ację.Gdy​bybyłsil​niej​szy,oparł​bysiępo​ku​sie.
Nieza​pa​no​wałnadsobą,apo​wi​nienna​rzu​cićdy​stans.Prze​cież
po​tra​fi.

Kogochceoszu​kać?
Po​czuł,żemusiopu​ścićszpi​tal,po​je​chaćdoho​te​luiwsko​czyć

do ba​se​nu, by uwol​nić się od na​pię​cia, bo jak tego nie zro​bi,
może się zła​mać i zro​bić coś, co do​star​czy mu ogrom​nej sa​tys​-
fak​cjiicze​gobę​dzieża​ło​wał.

ROZDZIAŁPIĄTY

Cojaro​bię?Cojaro​bię?
Jejnoz​drzadraż​niłza​pachchlo​ru.Ni​g​dygonielu​bi​ła.Za​pew​-

nedla​te​gożelatacałemu​sia​łasie​dziećnabrze​gu,pa​trząc,jak
bratisio​straści​ga​jąsięwwo​dzie.Zpo​wo​ducho​ro​bybyłtodla
niejza​ka​za​nyowoc.

Oddaw​nama​rzy​ła,byna​uczyćsięnur​ko​wać,na​wetwcią​gnę​ła

to na swo​ją li​stę rze​czy do zro​bie​nia przed śmier​cią, ale cią​gle
mia​łazamałocza​su.

Ob​ser​wo​wa​ła,zjakąła​two​ściąjegoatle​tycz​nasyl​wet​kapo​ko​-

nu​jeko​lej​nedłu​go​ściba​se​nu.Chcia​łaznimpo​roz​ma​wiać,za​nim
wy​szedł ze szpi​ta​la. Po​trze​bo​wa​ła fak​tów. Dla​te​go spi​su​je li​sty.
Jest zor​ga​ni​zo​wa​na, a gdy za coś się bie​rze, robi to po​rząd​nie.
Je​że​limauda​waćdziew​czy​nędok​to​raKin​ga,zro​bitojakna​le​ży.

Gdy w koń​cu zde​cy​do​wał się wyjść z ba​se​nu, nie mo​gła ode​-

rwać wzro​ku od jego mu​sku​lar​nych ud i po​ślad​ków w mo​krych
slip​kach.Owi​nąłsięręcz​ni​kiem.

Wzię​łagłęb​szywdech.
–Nate…
Od​wró​ciłsiękom​plet​nieza​sko​czo​ny.
–Dok​torChiu…
– Flo, za​pa​mię​taj. Prze​cież je​ste​śmy parą. – Ro​ze​śmia​ła się

ner​wo​wo.–My​śla​łam,żeudamisięztobąpo​roz​ma​wiaćjesz​cze
wszpi​ta​lu,alesięnieuda​ło.Dla​te​goje​stemtu​taj.

–Wja​kiejspra​wie?–Wy​cie​rałtwarz.
–Wspra​wiena​szej„za​ży​ło​ści”.
–Te​raz?–jęk​nął.
–Je​steśza​ję​ty?Maszspo​tka​nie?
Odło​żył ręcz​nik i się uśmiech​nął, ale ina​czej niż zwy​kle. Dra​-

pież​nie.Po​czu​łasięnie​pew​nie.

–By​ła​byśza​zdro​sna,gdy​bymsięzkimśumó​wił?–Pod​szedłbli​-

żej.–Cobyśwte​dyzro​bi​ła?

– Nie, nie je​stem za​zdro​sna, ale wziąw​szy pod uwa​gę opi​nię

szpi​ta​la,sko​kinabokby​ły​bywzłymgu​ście.

Ro​ze​śmiałsięiro​nicz​nie.
–Na​praw​dę?Niesą​dzisz,żecałatama​ska​ra​dajestwzłymgu​-

ście?

To oczy​wi​ste, ale nie po​wie​dzia​ła tego gło​śno, po​nie​waż ina​-

czejro​zu​mia​łaPRniżFreyaiMila,któ​reuwa​ża​łytozaświet​ny
po​mysł.

–Na​szymza​da​niemjestza​ła​go​dze​niepew​nejnie​zręcz​nejsy​tu​-

acji–za​uwa​ży​ła.

–Na​praw​dę?Od​wo​ła​łaśwszyst​kierand​ki?
Wes​tchnę​łaznie​cier​pli​wio​na.
–Skądtaob​se​sjazwią​za​nazmo​imifa​ce​ta​mi?
–Boby​ło​bywzłymto​nie,gdy​bycza​ilisięzaro​giem.
–Jużmó​wi​łam,żeniemamfa​ce​ta.Żyjępra​cą.
Mruk​nąłcośpodno​sem,wy​mi​ja​jącją.
–Skądwie​dzia​łaś,gdziemnieszu​kać?
–OdFrei.
Szłazanimdowind.
–Mo​głemsiętegospo​dzie​wać–żach​nąłsię.
– Chy​ba po​win​nam wie​dzieć, gdzie miesz​ka „mój chło​pak”?

Zwłasz​czażeje​ste​śmyra​zemjużodja​kie​goścza​su.

–Ra​cja,otymniepo​my​śla​łem.Oszu​ki​wa​nieniejestmojąsil​ną

stro​ną.–Wsiadłdowin​dy.–Je​dziesz?

–Dotwo​je​gopo​ko​ju?–Zmar​twia​ła,botegoniemia​ławpla​nie.

Niemożedonie​goje​chać.

Po​słałjejdra​pież​nyuśmiech.
–Tak.Żebyniewy​paśćzroli.Samapo​wie​dzia​łaś,żesiędo​sto​-

su​jesz.

– Za​cze​kam na cie​bie tu​taj. Mo​że​my wy​pić drin​ka w ho​te​lo​-

wymlob​by.

– Za​sta​nów się, co so​bie po​my​ślą fo​to​re​por​te​rzy, któ​rych tu

peł​no.

Obej​rza​łasięprzezra​mię.Peł​nopra​sy.
Kur​czę.Wostat​niejchwi​lidałanuradowin​dy,umy​ka​jącja​kie​-

muśpa​pa​raz​zo.

–Gra​tu​lu​jęre​flek​su!–Natewy​buch​nąłśmie​chem.

–Kie​dygoza​uwa​ży​łeś?
–Kil​kami​nuttemu.
–Mo​głeśmnieostrzec.
–Ostrze​głem.Dla​te​goje​steśte​razwwin​dzie,aniewho​te​lo​-

wymba​rze.

–Wo​la​ła​bymzna​leźćsięwba​rze–wy​ją​ka​ła.
–Dla​cze​go?
Botambez​piecz​niej.
–Nieznamcię.Uwa​żam,żewi​zy​tawtwo​impo​ko​jujestnie​sto​-

sow​na.

Wy​sie​dlizwin​dy,więcru​szy​łazanim.Gdykar​tąma​gne​tycz​ną

otwo​rzyłdrzwipo​ko​ju,zo​rien​to​wa​łasię,żejesttopo​kaź​nejwiel​-
ko​ściapar​ta​mentzło​żo​nyzsy​pial​ni,po​ko​judzien​ne​goinie​wiel​-
kiejku​chen​ki.Nateznik​nąłwsy​pial​ni.Po​sta​wi​łato​reb​kęnabla​-
cie i po​de​szła do ogrom​ne​go okna z wi​do​kiem na Los An​ge​les
nocą.Nie​ste​tyzpo​wo​duza​nie​czysz​czo​ne​gopo​wie​trzanie​bonad
mia​stemprze​sła​niałko​żuchżół​tejmgły.

– W lo​dów​ce są na​po​je. We​zmę prysz​nic – ode​zwał się Nate

zzadrzwisy​pial​ni.

–Dzię​ki.
Chwi​lę póź​niej usły​sza​ła szum prysz​ni​ca. Sta​ra​ła się nie wy​-

obra​żaćso​bieNate’awstru​mie​niachwody.

Tobyłbar​dzozłypo​mysł.Mo​głaza​cze​kaćztąroz​mo​wądona​-

stęp​ne​go dnia, kie​dy spo​tka​ją się w szpi​ta​lu, ale nie, ubz​du​ra​ła
so​bie,żetakbę​dziele​piej.Cojejstrze​li​łodogło​wy?

Nie prze​wi​dzia​ła, że za​sta​nie go w ba​se​nie ani że wy​lą​du​je

w jego apar​ta​men​cie i bę​dzie zmu​szo​na cze​kać, aż za ścia​ną
weź​mieprysz​nic.Tegoniebyłonajejli​ścieza​dań.

Przy​sia​dła na ka​na​pie, szu​ka​jąc in​ne​go te​ma​tu do roz​my​ślań

niż wy​spor​to​wa​na syl​wet​ka dok​to​ra Kin​ga. Tak zbu​do​wa​nych
męż​czyzn mia​ła oka​zję oglą​dać wy​łącz​nie albo w ki​nie, albo
wko​lo​ro​wychma​ga​zy​nach,ni​g​dyzbli​ska.Pra​cu​jewkli​ni​cedla
bo​ga​tych i sław​nych, a szpi​tal​na rze​czy​wi​stość otwo​rzy​ła jej
oczynaeli​tyHol​ly​wo​od.Edy​to​ryzdjęćtoge​nial​nywy​na​la​zek.

Cza​sa​mi ża​ło​wa​ła, że nie może edy​to​wać sie​bie. Usu​nę​ła​by

wte​dypo​kaź​nąbli​znęnabrzu​chutak,byniktsięniedo​my​ślił,że
mia​łaprze​szczepner​ki.Żejestcho​ra.

Gdy​by John​ny jej nie zo​ba​czył, po​trak​to​wał​by ją ina​czej. Być

możedotejporyby​li​byra​zem.Niepo​ca​ło​wa​ła​byNate’a,niedo​-
szło​by do tej sy​tu​acji, do uda​wa​nia, że są ra​zem i sie​dze​nia
wjegopo​ko​juho​te​lo​wym,kie​dyonbie​rzeprysz​nic.

Ależy​ciepo​to​czy​łosięina​czej.
John​nyod​szedł,boniechciałsięan​ga​żo​waćzoba​wy,żewnie​-

od​le​głej przy​szło​ści ner​ka daw​cy prze​sta​nie funk​cjo​no​wać i Flo
umrze. Nikt nie chce wią​zać się z ko​bie​tą, któ​rej ży​cie może
oka​zaćsiękrót​kie.

Od​se​tekpa​cjen​tówży​ją​cychdzię​kiprze​szcze​pomwą​tro​byjest

wy​so​ki,aleniestu​pro​cen​to​wy.

Ner​kiby​wa​jąza​wod​ne.
Do​pó​ki nie po​zna​ła praw​dzi​wej na​tu​ry męż​czyzn, bar​dzo

chcia​ła za​ło​żyć ro​dzi​nę i mieć dzie​ci. Wpi​sa​ła to na swo​ją li​stę,
alewy​kre​śli​łazniej,gdyJohn​nyjąpo​rzu​cił.Po​go​dzi​łasięzmy​-
ślą,żemążorazmi​łośćniesąjejpi​sa​ne,alete​razzpo​wo​dunie​-
prze​my​śla​nejiir​ra​cjo​nal​nejchwi​linada​chuszpi​ta​lazna​la​złasię
wsy​tu​acji,któ​rąwcze​śniejuzna​wa​łazanie​moż​li​wą.

Tonie​praw​da.
Nieczu​łasięwniejdo​brze,bowią​za​łosiętozko​niecz​no​ścią

pa​no​wa​nianademo​cja​mi.Niewol​nojejzabar​dzozbli​żyćsiędo
Nate’a,bogdyKyleFran​cisza​czniezdro​wieć,dok​torKingwró​ci
doNo​we​goJor​ku,aonazno​wuzo​sta​niesama.

–Na​pi​jeszsięcze​goś?
Drgnę​ła,gdysta​nąłwdrzwiachubra​nymniejwię​cejtaksamo

jakwte​dy,gdyuj​rza​łagoporazpierw​szy.Wy​glą​dałsek​sow​nie.

–Możezjedź​mynadół?–za​pro​po​no​wa​ła.
– My​ślę, że przede wszyst​kim mu​si​my usta​lić za​sa​dy gry. Nie

po​win​ni​śmy tego oma​wiać na dole, gdzie krę​cą się pa​pa​raz​zi.
Wie​dzą,żespo​ty​ka​mysięodja​kie​goścza​su,więcniemo​żeszbyć
wmo​jejobec​no​ścionie​śmie​lo​na.

–Nieje​stemonie​śmie​lo​na.Za​cho​wu​jęsiępro​fe​sjo​nal​nie.
Po​krę​ciłgło​wą.
–Niemoż​nabyćpro​fe​sjo​nal​nymdlaswo​je​gochło​pa​ka.
–Chło​pak…tobrzmijakwli​ceum.
–Ko​cha​nek?
Zro​bi​łosięjejgo​rą​co.Ko​cha​nek.Nieza​zna​łatego,alebar​dzo

bychcia​ła.

Nateoparłsięoblat.
–Po​tra​fisz?–za​py​tał,uśmie​cha​jącsię.
–Oczy​wi​ście.
–Po​każ.
–Jak?–za​py​ta​ła.
–Po​ca​łujmniejesz​czeraz.

Cownie​gowstą​pi​ło?!Wy​da​łomusiętotakna​tu​ral​ne,żemu​-

siał​bybyćidio​tą,byniechciećzno​wusięzniąca​ło​wać.Każ​dyby
chciał. Ru​mie​niec peł​zną​cy po jej smu​kłej szyi był sy​gna​łem, że
ionaczu​jepo​dob​nie.

Pra​gniego,alesiępo​wstrzy​mu​je.
Tyteżpo​wi​nie​neśsięha​mo​wać.
Na​gle do​tar​ło do nie​go, że po raz pierw​szy od cza​su Se​re​ny

takre​agu​jenako​bie​tę.Wjegoży​ciubyłyinne,aletrak​to​wałje
zre​zer​wą.Docza​suFlo.Wma​wiałso​bie,żepo​ca​łu​neknada​chu
byłni​czymin​nymjakroz​ła​do​wa​niemna​pię​ciapoza​bie​guope​ra​-
cyj​nym. Uda​ło się im prze​dłu​żyć ży​cie pa​cjen​to​wi. Uczu​cie ulgi
spra​wi​ło,żesięza​po​mniał.Więcococho​dzi?

Napew​nonieouczu​cieulgi.
Mimo że nie miał ocho​ty brać udzia​łu w far​sie wy​my​ślo​nej

przez Freyę Ro​ths​berg, nie miał wy​bo​ru, więc zno​wu wzmoc​nił
me​cha​ni​zmyobron​ne.Po​sta​no​wił,żenaze​wnątrzbę​dziechło​pa​-
kiemFlo,aleniepo​zwo​lijejzabar​dzosiędosie​biezbli​żyć.

Takwy​glą​da​łateo​ria.
Te​raz Flo sie​dzia​ła na ka​na​pie w jego apar​ta​men​cie ni​czym

sek​sow​na ku​si​ciel​ka. Roz​pusz​czo​ne dłu​gie czar​ne wło​sy i peł​ne
war​gipo​cią​gnię​teczer​wo​nąpo​mad​ką.Wy​star​czy​łodwa​dzie​ścia
mi​nut,żebyprze​padł.

Za​po​mniał, że Flo ma być nie​do​sięż​na, jak wszyst​kie inne ko​-

bie​typoSe​re​nie.Ipro​siją,żebygopo​ca​ło​wa​ła.

–Słu​cham?
–My​ślę,żesły​sza​łaś.
–Nate,nieuwa​żam,żetodo​brypo​mysł.
– Dla​cze​go? Chcesz po​ka​zać, że je​ste​śmy ra​zem. Mu​si​my za​-

cho​wy​waćsięswo​bod​nie,je​że​limamybyćwia​ry​god​ni.

– Mamy być wia​ry​god​ni, ale nie za​po​mi​naj​my o pro​fe​sjo​na​li​-

zmie,więcnieuwa​żam,żetodo​brypo​mysł.–Od​rzu​ci​ławło​syna
ple​cy.–Pod​pusz​cza​niemniespra​wiaciprzy​jem​ność,praw​da?

–Moż​li​we,cho​ciażtonie​trud​ne–od​parłzbły​skiemwoczach.
Rzu​ci​łamuostrze​gaw​czespoj​rze​nie.
–Je​stembar​dzoam​bit​nainielu​bię,jakmiktośprze​szka​dza.–

Wzru​szy​ła ra​mio​na​mi. – Pro​po​nu​ję, że​by​śmy zje​cha​li na dół
iprzydrin​kuomó​wi​liprzy​pa​dekEvy.

–Okej,aleuwa​żam,żenaj​pierwpo​win​naśmniepo​ca​ło​wać.
Uśmiech​nę​łasię.
–Lu​bię,jakpro​sisz.–Wy​mi​nę​łago,kie​ru​jącsiędodrzwi.
Po​czułulgę,żegoniepo​ca​ło​wa​ła,bogdy​bytoonjąpo​ca​ło​wał,

pu​ści​ły​by mu ha​mul​ce i wy​lą​do​wa​li​by w jego sy​pial​ni, tuż obok.
By​ło​bycu​dow​nie,alekrót​ko.Niechciałjejskrzyw​dzić,tymbar​-
dziej że cze​ka​ły ich mie​sią​ce współ​pra​cy. Sy​tu​acja sta​ła​by się
nie​wy​obra​żal​nietrud​nadlaobustron.Takbę​dziele​piej.

Gdyszlidowin​dy,wziąłjązarękę,byde​lek​to​waćsięjejdrob​-

ną de​li​kat​ną dło​nią, któ​rą tak po​dzi​wiał w trak​cie za​bie​gu wsz​-
cze​pie​niaKyle’owiurzą​dze​niaLVAD.

–Cośty…?
–Nadolemogąbyćpa​pa​raz​zi.Uprze​dzamichpy​ta​nia.
–Och…okej.Maszra​cję.
Czuł,żeFlosięde​ner​wu​jeibar​dzomutopo​chle​bia​ło.Pod​czas

pierw​szejrand​kiSe​re​nateżsięde​ner​wo​wa​ła,alenietrwa​łoto
dłu​go.Chy​batyl​kopod​czastegopierw​sze​gospo​tka​nia,boza​raz
po​temwy​lą​do​wa​liwłóż​ku,apóź​niejjużra​zemrzu​ci​lisięwwir
ży​ciapeł​ne​gosil​nychwra​żeń.

NiemyśloSe​re​nie.Je​że​libę​dzieoniejmy​ślał,pu​ścidłońFlo

i dzien​ni​ka​rze się zo​rien​tu​ją, że to ście​ma. Musi pa​mię​tać, by
dać się po​nieść wy​da​rze​niom i nie kon​tro​lo​wać wszyst​kich
aspek​tówswo​je​goży​cia.Pie​kiel​nietrud​ne,bowła​śnietakon​tro​-
lapo​ma​gamukon​cen​tro​waćsięnara​to​wa​niuży​cia.

Wjegoser​cuniemamiej​scanami​łość.
–Nate,wpo​rząd​ku?
–Tak,dla​cze​gopy​tasz?
–Niewiem.Je​steśspię​ty.
–Nicpo​dob​ne​go–za​pew​niłjązuśmie​chem.–Popro​stumisię

toniepo​do​ba.Nielu​bięoszu​ki​wa​nia.

–Jateżnie,aletodlado​braszpi​ta​la.
–Ja​sne,dlado​braszpi​ta​la.
Wy​sie​dlizwin​dy.Gdytrzy​ma​jącsięzaręce,szlidobaru,czuł,

żegdzieśwpo​bli​żukrę​cisięre​por​ter,miałwra​że​nie,żeob​ser​-
wu​jąichty​sią​ceoczu.Na​wetgdyzna​leź​liustron​nąlożęwba​rze,
na​dal czuł, jak​by zna​leź​li się pod mi​kro​sko​pem. Nie​przy​jem​ne
uczu​cie.

–Wy​da​jemisię,żeje​ste​śmyob​ser​wo​wa​ni–ode​zwa​łasięFlo.
–Boje​ste​śmy.–Upiłłykkawy.–KyleFran​cistotwójpierw​szy

sław​nypa​cjent?

–Nie,aleporazpierw​szyza​bez​pie​cze​niaszpi​ta​laHol​ly​wo​od

Hillszo​sta​ływy​sta​wio​nenaszwank.

–Przy​kromiztegopo​wo​du.
Wzru​szy​łara​mio​na​mi.
–Źlesięsta​ło,alenicnatoniepo​ra​dzi​my.
– Po​patrz, przy​szli​śmy do baru, ale na​wet nie za​mó​wi​li​śmy

drin​ka–za​uwa​żył.

– Nie piję al​ko​ho​lu. – Za​czer​wie​ni​ła się. – Mu​szę ju​tro wstać

bar​dzowcze​śnie–wy​ja​śni​łapo​spiesz​nie.

–Ob​chód?
–Tak.Chcęteżzba​daćna​szychVip-ów,Kyle’aiEvę.
–Janiemamob​cho​dów.Mamprzy​wi​le​jeiżad​nychpa​cjen​tów

opróczKyle’aiEvy.

– Mo​żesz mi to​wa​rzy​szyć. – Uśmiech​nę​ła się cie​pło i przy​jaź​-

nie.Przy​po​mniałso​bie,żetodla​te​gojąwte​dypo​ca​ło​wał.Zno​wu
przy​da​ło​bymusiętro​chętegocie​pła.

–Zprzy​jem​no​ścią,dzię​ki.
–Niemazaco.–Od​sta​wi​łaszklan​kę,spo​glą​da​jącnaze​ga​rek.

–Oj,do​cho​dzidzie​sią​ta.

–Mło​dago​dzi​na.
– Nie dla tych, któ​rzy mu​szą wstać o pią​tej. – Wes​tchnę​ła. –

Mu​szęiść.

–Od​pro​wa​dzęcię.–Ru​szyłzaniądolob​by.–Przy​je​cha​łaśau​-

tem?

– Nie mam pra​wa jaz​dy. Miesz​kam nie​da​le​ko szpi​ta​la, więc

nor​mal​niejeż​dżęro​we​rem.

–Niepro​wa​dzisz?
– Nie mam cza​su się na​uczyć, ale mam to na li​ście rze​czy do

zro​bie​niaprzedśmier​cią.

–Przedśmier​cią?Oilesięniemylę,dok​torChiu,przedpa​nią

jesz​czewie​lelat.

–Oczy​wi​ście.Toli​starze​czydozro​bie​nia,za​nim…Mu​szęiść.

Por​tierza​wo​łamitak​sów​kę.

– Ja​sne. Zo​ba​czy​my się ju​tro. – Od​pro​wa​dził ją przed ho​tel.

Gdy pod​je​cha​ła tak​sów​ka, Flo od​wró​ci​ła się i de​li​kat​nie po​ca​ło​-
wa​łagowusta.Zro​bi​łomusięgo​rą​co.Za​pra​gnął,żebytrwa​łoto
dłu​żej.

– Do ju​tra. – Nie pa​trząc na nie​go, wsia​dła do tak​sów​ki, a on

zo​stałnachod​ni​kuzewspo​mnie​niemnie​win​ne​gosłod​kie​goca​łu​-
sa.

ROZDZIAŁSZÓSTY

Flo piła dru​gą kawę. Nie mia​ła po​ję​cia, dla​cze​go po​ca​ło​wa​ła

Nate’a. Nie pla​no​wa​ła tego, zwłasz​cza po wy​zwa​niu, ja​kie jej
rzu​ciłwho​te​lu.

Gdypo​pro​sił,żebygopo​ca​ło​wa​ła,mu​sia​łamoc​nosiępo​wstrzy​-

my​wać,byniepaśćmuwra​mio​na,abyzno​wudo​świad​czyćelek​-
try​zu​ją​ce​gocie​pła,ja​kiejąza​la​ło,gdyporazpierw​szyca​ło​wa​li
sięnada​chu.Jesz​czeni​g​dyża​denmęż​czy​znataknaniąniepo​-
dzia​łał.Nie​malza​po​mnia​ła,żeobie​ca​łaso​bieniean​ga​żo​waćsię
emo​cjo​nal​nie.

PozatymNatedanogę,jaktyl​kosięzo​rien​tu​je,cojejdo​le​ga.

Pró​bo​wa​łasięprze​ko​ny​wać,żemożezro​zu​mie,boprze​cieżjest
trans​plan​to​lo​giem.Alenie​wy​klu​czo​ne,żeztegosa​me​gopo​wo​du
znie​chę​cisiętymbar​dziej,bojakniktwie,przezcoprze​szedłjej
or​ga​nizm.

Hm,głu​piopo​stą​pi​ła,ca​łu​jącgo,gdypor​tierwzy​wałtak​sów​kę,

mimożezro​bi​łatowy​łącz​niedlapra​sy.Byłapew​na,żeta​blo​idy
za​miesz​cząta​kiezdję​ciekuza​do​wo​le​niuFrei.

Przed szpi​ta​lem krę​ci​ło się mnó​stwo re​por​te​rów, czy​ha​ją​cych

na sma​ko​wi​te szcze​gó​ły na te​mat Kyle’a Fran​ci​sa oraz jego za​-
ko​cha​nychle​ka​rzach.

Prych​nę​ła.Mi​łość,aku​rat.Niewie​rzy​ławmi​łość.Niewswo​im

przy​pad​ku.Kie​dyśbyłoina​czej,alemi​łośćsięodniejod​wró​ci​ła.
Mi​łośćist​nie​je,cowi​daćnaprzy​kła​dziejejro​dzi​ców,któ​rzypo​-
ko​na​li nie​jed​ną ba​rie​rę, żeby być ra​zem. Po​cho​dzi​li z róż​nych
świa​tów,aletoimnieprze​szka​dza​ło.

Wichprzy​pad​kumi​łośćsięspraw​dza.Jed​naktoniedlaniej,bo

nie wia​do​mo, jak dłu​go bę​dzie żyła. To nie by​ło​by w po​rząd​ku
wo​becpart​ne​ra.

Zgnio​tła ku​bek po ka​wie i wrzu​ci​ła go do ko​sza. Jesz​cze ty​-

dzień temu nie za​wra​ca​ła​by so​bie tym gło​wy. Ty​dzień temu nie
wie​dzia​łaoist​nie​niudok​to​raKin​ga.Ty​dzieńtemubyłace​nio​nym

trans​plan​to​lo​giem,któ​ryspi​sałli​stęsprawdoza​ła​twie​niaprzed
śmier​cią oraz cie​szył się z pra​cy, któ​ra nie po​zwa​la​ła my​śleć
oży​ciupry​wat​nym.

Ty​dzień temu była szczę​śli​wa. Te​raz jest kup​ką nie​szczę​ścia.

Czynapew​no?

–Flo…–SzłakuniejFreya.
–Tytu​tajotakwcze​snejpo​rze?
–Źlespa​łamimę​czy​łymniemdło​ści.–Freyapo​da​łajejga​ze​tę.

–Cie​szęsię,żeniewy​pa​da​ciezroli.

Zdję​cie Flo, któ​ra ca​łu​je Nate’a. Po​spiesz​ny ca​łus, któ​re​go

wspo​mnie​nie nę​ka​ło ją przez całą noc, przez co te​raz mu​sia​ła
wy​pićdwiekawy.

Nie​mą​dry po​ca​łu​nek pod wpły​wem chwi​li. A prze​cież mia​ła

chro​nićswo​jeser​ce.

–Ach…–wy​ją​ka​łaFlo.–Od​wie​dzi​łamdok​to​raKin​ga,żebypo​-

roz​ma​wiaćona​szymukła​dzie.

–Do​brzewamidzie.Ju​tromamywpla​nieko​la​cjęzpo​ten​cjal​-

ny​mi in​we​sto​ra​mi. Chcą po​znać na​szych wy​bit​nych trans​plan​to​-
lo​gów.Toko​la​cjabiz​ne​so​wa.Owpółdodzie​wią​tejwDanTana’s.

–Ko​la​cja?Mamju​trody​żur,wie​czor​nyob​chód…
– Wy​zna​czę ko​goś, kto cię za​stą​pi. – Freya po​pa​trzy​ła przez

ra​mięidoko​gośpo​ma​cha​ła.–Dok​to​rzeKing,mapanchwil​kę?

Floznie​ru​cho​mia​ła,gdyowiałjąza​pachjegowodypogo​le​niu.

Czu​łago,krad​nącmuca​łu​sapo​przed​nie​gowie​czo​ru.

–Wi​tampa​nie.–Zdą​żyłsięjużprze​braćwbia​łyfar​tuchziden​-

ty​fi​ka​to​rem.Bielpięk​niepod​kre​śla​łajegoopa​le​ni​znęorazbłę​kit
oczu.

– Wła​śnie mó​wi​łam Flo, jak bar​dzo cie​szy mnie wa​sza chęć

współ​pra​cy.–Freyapo​da​łamuta​blo​id.

Trud​no się było zo​rien​to​wać, co po​my​ślał. Po​ki​wał gło​wą

izcza​ru​ją​cymuśmie​chemod​dałjejga​ze​tę.

–Takana​szarola.
–Po​wia​do​mi​łamFlooju​trzej​szejko​la​cjiwDanTana’s.Tospo​-

tka​niezin​we​sto​ra​mi.–Wsu​nę​łaga​ze​tępodpa​chę.–Mu​szęle​-
cieć.Cie​szęsięnaju​trzej​szespo​tka​nie.

Flona​wetniemia​łaszan​sypo​wie​dzieć,żeniemaocho​tynako​-

la​cjęzin​we​sto​ra​mianinauda​wa​nieko​bie​tyNate’a.

Musijed​nakgraćda​lej.Gdy​byod​mó​wi​ła,pa​cjen​ciprze​sta​li​by

sięzgła​szaćdoHol​ly​wo​odHills,in​we​sto​rzywstrzy​ma​li​byśrod​ki
i szpi​tal zo​stał​by za​mknię​ty. Wów​czas nie mo​gła​by po​móc Evie,
abar​dzojejza​le​ża​łonawspół​pra​cyzBri​ghtHopeCli​niciwy​ko​-
ny​wa​niunie​od​płat​nychtrans​plan​ta​cjita​kimdzie​ciomjakEva.

Dzie​cia​komwta​kiejsa​mejsy​tu​acjijakkie​dyśona.
– Dan Tana’s to przy​jem​ny lo​kal – za​uwa​żył Nate. – By​wa​łem

tamwdzie​ciń​stwie.

–My​śla​łam,żeje​steśno​wo​jor​czy​kiem.
–Pra​cu​jęwNo​wymJor​ku,aleuro​dzi​łemsięwKa​li​for​nii.
– Te​raz wszyst​ko ja​sne – prych​nę​ła. – Masz wy​gląd chło​pa​ka

zpla​ży.

Szedłobokniej.
–Atyskądpo​cho​dzisz?
–ZSe​at​tle,alemójoj​cieczPe​ki​nu,amamazPo​łu​dniaSta​nów.

Uzna​li,żeSe​at​tletonaj​lep​szemiej​scewpółdro​gi,żebytamza​-
ło​żyćro​dzi​nę–wy​ja​śni​łazuśmie​chem.

Na​wał obo​wiąz​ków spra​wił, że od dłuż​sze​go cza​su nie mia​ła

kon​tak​tu z bli​ski​mi. Na​wet ją dzi​wi​ło, że oj​ciec nie dzwo​ni co
pięćmi​nutiniepyta,couniejidla​cze​goca​łu​jesięzfa​ce​ta​mina
da​chach.

Ro​dzi​ceza​wszebylina​do​pie​kuń​czy,sta​ra​lisiętrzy​maćjąpod

klo​szem,jak​bybyłazcu​kru.

To dla​te​go tro​chę się zbun​to​wa​ła, gdy do​sta​ła nową ner​kę.

Prze​su​nę​łagra​ni​ce,de​cy​du​jącsięnastu​diame​dycz​nenadru​gim
krań​cuSta​nów,ty​sią​ceki​lo​me​trówodro​dzi​ców.Podzie​ciń​stwie
podklo​szemwol​nośćmoc​noza​szu​mia​łajejwgło​wie.

Stądli​starze​czydozro​bie​niaprzedśmier​cią.Tyleich,acza​su

takmało.

–Wspo​mnia​łaś,żechcia​ła​byśsięna​uczyćpro​wa​dzić.
– To praw​da, ale nie mam cza​su na kurs. Cały czas spę​dzam

wpra​cy.

–Mogęcięna​uczyć.
–Ja​sne.–Ro​ze​śmia​łasię.
– Nie ma lep​sze​go in​struk​to​ra ode mnie. Jeż​dżę w naj​więk​-

szychmia​stachSta​nów,wNo​wymJor​kuiwLosAn​ge​les.

–Ra​cja,alejaniemamcza​su.

–Możedzi​siajwie​czo​rem?
–Dzi​siajwie​czo​rem?–Unio​sławy​so​kobrwi.–Bę​dzieszmnie

uczyłpro​wa​dzićdziświe​czo​rem?

– Dla​cze​go nie? Nie mo​żesz jeź​dzić po mie​ście, ale mogę cię

za​brać na pe​wien opusz​czo​ny par​king, gdzie jest peł​no miej​sca
imoż​naro​bićnaj​głup​szebłę​dy.

–Okej.Koń​częotrze​ciej.
– Wiem. – Spoj​rzał na ze​ga​rek. – Mu​szę za​dzwo​nić do biu​ra

wNo​wymJor​ku.Do​łą​czędocie​biewpo​ko​juEvyzadwa​dzie​ścia
mi​nut.

–Ja​sne,czar​naro​bo​taspa​danamnie–za​żar​to​wa​ła.
Od​da​liłsię,aonaosłu​pia​ła.Cosięprzedchwi​ląsta​ło?Obie​cy​-

wa​łaso​bie,żebę​dziesil​niej​sza,żewmiej​scachpu​blicz​nychbę​-
dziedziew​czy​nąNate’a,aleto,żebę​dziejąuczyłpro​wa​dzić,nie
jestnapo​kaz.

Będątyl​kowedwo​je.
Niemyślotym.Niete​raz.Wtejchwi​limaszbyćle​ka​rzem.Po​-

pa​trzy​ła przez szy​bę na Evę, na osła​bio​ne za​gu​bio​ne dziec​ko
pod​łą​czo​nedokro​plów​ki.Obokmat​ka.

Tasce​nachwy​ci​łajązaser​ce.Kie​dyśsamatakle​ża​ła,aprzy

niejsie​dzie​liro​dzi​ce.Je​dy​naróż​ni​catota,żetoniemat​kadała
jejner​kę,więctymtrud​niejbyłojejzro​zu​mieć,coprze​ży​wapani
Mar​ti​nez ani prze​wi​dzieć, ile cza​su im zaj​mie po​wrót do zdro​-
wia,psy​chicz​ne​go,fi​zycz​ne​go,aleifi​nan​so​we​go.

Wtejchwi​linatymmusisięskon​cen​tro​wać.Ra​to​wa​nieży​cia

jest jej pa​sją, zwłasz​cza da​nie dru​giej szan​sy dziew​czyn​ce tak
po​dob​nejdoma​łejFlo.

–Dzieńdo​bry.Na​zy​wamsięFloChiuibędęjed​nymzdwoj​ga

wa​szychle​ka​rzy.

Roz​mo​wa z No​wym Jor​kiem trwa​ła dłu​żej, niż prze​wi​dy​wał,

aledo​wie​działsię,żewszy​scyjegopa​cjen​cisąpoddo​brąopie​ką.
Odtakdaw​napra​co​wałdlaKyle’aFran​ci​sa,żein​nychpa​cjen​tów,
któ​rzybygopo​trze​bo​wa​li,miałnie​wie​lu.

Kyle opła​cał go tak szczo​drze, że nie mu​siał brać no​wych pa​-

cjen​tów,atozna​czy​ło,żewNo​wymJor​kuniebyłpil​niepo​trzeb​-
ny.Niemiałtamprzy​ja​ciół,aje​dy​nieko​le​gówle​ka​rzy.Niemiał

tamteżbli​skich,boro​dzi​cemiesz​ka​liwKa​li​for​nii,inapew​nonie
miałtamżad​nejko​bie​ty.Niktzanimnietę​sk​nił.

WLosAn​ge​leszatoFloipra​cazniąda​wa​łymudużora​do​ści,

aprzeztenca​łusprzezcałąnocniezmru​żyłoka.Więcżebysię
czymś za​jąć, za​po​znał się z hi​sto​rią cho​ro​by Evy. Od roku nie
miałdoczy​nie​niaztrans​plan​ta​cjąner​kiodży​ją​ce​godaw​cy,skon​-
cen​tro​wa​nynaKyle’uorazin​nychbar​dzoskom​pli​ko​wa​nychprzy​-
pad​kach.Wy​łącz​nienaser​cuipłu​cach,więcna​le​ża​łood​świe​żyć
wie​dzęnate​matne​rek.

PaniMar​ti​nezbyłasa​mot​nąmat​ką,je​dy​nymży​wi​cie​lemro​dzi​-

ny.Od​da​niener​kibę​dziesięwią​za​łozprze​rwa​niemza​rob​ko​wa​-
nia na dłuż​szy czas. Na​wet je​śli po​bio​rą ner​kę la​pa​ro​sko​po​wo,
coskra​care​kon​wa​le​scen​cję,toitakbędątoty​go​dnie.

Pani Mar​ti​nez była kel​ner​ką, więc nie bę​dzie mo​gła pod​no​sić

cięż​kichrze​czyiszyb​kobę​dziesięmę​czyć.Nado​da​tekniemiał
po​ję​cia,czyko​bie​takwa​li​fi​ku​jesiędoza​bie​gula​pa​ro​sko​po​we​go.
Ko​niecz​nebędądo​dat​ko​weba​da​nia,napew​nolep​szeob​ra​zyre​-
zo​nan​suma​gne​tycz​ne​go.

Moż​li​we,żewtrak​ciere​kon​wa​le​scen​cjiniebę​dziemia​łazaco

żyć,bojakokel​ner​kaotrzy​mu​jemi​ni​mal​newy​na​gro​dze​nieipew​-
nieniejestubez​pie​czo​na.

Evabyłasta​bil​na,więcmożedlaichdo​braby​ło​byle​piejza​cze​-

kaćnazmar​łe​godaw​cę?

Za​trzy​małsięprzedpo​ko​jemEvy.Przezszy​bęzo​ba​czył,żeFlo

grazdziew​czyn​kąwkar​ty.Gdyporazpierw​szyjązo​ba​czył,po​-
my​ślał,żejestza​mknię​tawso​bie,alete​razmu​siałsięuśmiech​-
nąć.

Taka cie​pła. Flo jest in​try​gu​ją​ca. Mo​men​ta​mi wsty​dli​wa, ale

chwi​lępóź​niejca​ło​wa​łagotak,żeni​cze​gobar​dziejniepra​gnął.
Kie​dyin​dziejspra​wia​ławra​że​nienie​przy​stęp​nej,alecię​tąuwa​gą
po​tra​fi​łaprze​bićjegogru​bypan​cerz.WNo​wymJor​kumiałopi​-
nięre​ali​sty,zktó​rymniewar​toza​dzie​rać.

Wy​czu​wałjed​nak,żeFlocośukry​wa.Wspo​mnia​łaoli​ścierze​-

czydozro​bie​niaprzedśmier​cią,aleszyb​kotozba​ga​te​li​zo​wa​ła,
więcdo​my​śliłsię,żezatymcośsiękry​je.Niepo​wi​niensiętym
przej​mo​wać,boprze​cieżniechciałzabar​dzosiędoniejzbli​żać.
Niepo​wi​nien,amimotosięprze​jął.

Chciał ją po​znać le​piej, acz​kol​wiek nic z tego by nie wy​ni​kło.

Taza​ży​łośćtotyl​kofa​sa​da.GdyKylewyj​dzienapro​stąitrans​-
plan​ta​cjaprobonobę​dziejużzanim,spa​ku​jema​nat​kiiwró​cido
No​we​goJor​ku,dodaw​ne​goży​cia.

Po​dob​niejakFlo,botowszyst​kotoniepraw​da,aje​dy​nieuda​-

wa​nie.Za​smu​ca​łogoto,bowo​lał​by,żebybyłoina​czej,żebyna​-
praw​dębylira​zem.

Niewol​nociotymmy​śleć.
Po​trzą​snąłgło​wąnie​za​do​wo​lo​ny,żejegomy​ślizno​wupo​bie​gły

tymto​rem.Przy​le​ciałdoLosAn​ge​lesdopra​cy,żebyra​to​waćży​-
ciedwóchistotludz​kich.

Tosy​tu​acjatym​cza​so​wa,nictrwa​łe​go.
Z uśmie​chem na war​gach za​pu​kał do drzwi. Ten uśmiech za​-

wszedzia​łał.Jegospraw​dzo​natar​czaprzedin​ge​ren​cjąin​nych.

–Nieprze​szka​dzam?
– Prze​szka​dzasz. – Flo mru​gnę​ła po​ro​zu​mie​waw​czo do Evy. –

Eva,tojesttwójdru​gichi​rurg,dok​torKing.

–Eva,miłociępo​znać.
Dziew​czyn​kapo​sła​łamuuśmiech.
–Miłomipanapo​znać,dok​to​rzeKing.–Jaknadwu​na​sto​lat​kę

oka​za​łasięwy​jąt​ko​wodo​brzeuło​żo​na.

–Przy​sze​dłemcięzba​dać.Zga​dzaszsię?
Evazer​k​nę​łanaFlo.
–Bę​dziebo​la​ło?
–Nie,żad​nychigieł–za​pew​ni​łająFlo,od​kła​da​jąckar​ty.–Dok​-

torKingjestbar​dzosym​pa​tycz​ny.

–Obie​cu​ję,żeniebę​dziebo​la​łonicanic.–Wy​jąłsłu​chaw​ki.–

Chcępo​słu​chaćtwo​je​goser​ca.Mogę?

–Oczy​wi​ście.
–Od​dy​chajgłę​bo​ko.Jesz​czeraz.
–Jużko​niec?
–Jesz​czeci​śnie​niekrwi.
Dziew​czyn​kasięskrzy​wi​ła.
–Nielu​biętegości​ska​nia.
– Tyl​ko przez chwi​lę. Wiem, co mó​wię – za​pew​ni​ła ją Flo. –

Zre​lak​sujsię.Jaksięroz​luź​nisz,dok​torKingusły​szylep​szywy​-
nik.

Jaknadziec​kocho​renaner​kiod​czytoka​załsięcał​kiemdo​bry.
–Towszyst​ko,Eva.Mogęnachwi​lęza​braćdok​torFlo?
–Oczy​wi​ście.–Evasię​gnę​łaposwo​jekar​ty.
–Tyl​konieoszu​kuj!–ostrze​głająześmie​chemFlo.
Wy​szlizsali.
– Coś nie tak? – Splo​tła ra​mio​na na pier​si. – Jak ją ba​da​łam,

wszyst​kobyłowpo​rząd​ku.

– Tak, jest w po​rząd​ku. Mia​łem na​dzie​ję, że za​sta​nę pa​nią

Mar​ti​nez,żebyzniąpo​roz​ma​wiaćojejudzia​lewtejak​cji.

–Mu​sia​łacośza​ła​twić.Nado​da​tekprzezja​kiśczasbę​dziebez

pra​cy.

– Wła​śnie o tym chcia​łem z nią roz​ma​wiać. Eva jest sta​bil​na,

więcmożele​piejpo​cze​kaćnaner​kęodzmar​łe​godaw​cy.

Flością​gnę​łabrwi.
–PaniMar​ti​nezjestide​al​nymdaw​cą.Daw​noniewi​dzia​łamta​-

kiejzgod​no​ści.Dla​cze​gomie​li​by​śmycze​kać?TodlaEvybar​dzo
ry​zy​kow​ne.

– Pani Mar​ti​nez jest sa​mot​ną mat​ką. Mo​gła​by nie prze​ry​wać

pra​cy.

Flopo​krę​ci​łagło​wą.
– W tym przy​pad​ku wy​stę​pu​je wy​jąt​ko​wa zgod​ność. Nie​mal

ide​al​na. W przy​pad​ku zmar​łe​go daw​cy to nie​osią​gal​ne. Pani
Mar​ti​nez nie chce dłu​żej cze​kać. Eva od daw​na jest na li​ście.
Moż​na to spraw​dzić w jej hi​sto​rii. Zgło​si​ła się do Bri​ght Hope
Cli​nic, bo jest ide​al​nym daw​cą. Eva nie po​win​na od​rzu​cić ner​ki
po​bra​nejodwła​snejmat​ki.

– Nie po​win​na, nie​mniej ry​zy​ko po​zo​sta​je. Za​wsze ist​nie​je

moż​li​wośćod​rzu​ce​niaprze​szcze​pu.

Flosięwy​pro​sto​wa​łazminą,jak​byjąob​ra​ził.
– Dok​to​rze King, zda​ję so​bie z tego spra​wę, nie trze​ba mi

o tym przy​po​mi​nać. Je​stem trans​plan​to​lo​giem. Mat​ka Evy też
jestświa​do​mary​zy​ka,aleniechcecze​kać,niechce,żebystanjej
dziec​kasiępo​gor​szył.Tojestjejdardlacór​ki.Uwa​żamtente​-
matzaza​mknię​ty.

–Mimotoczuł​bymsięle​piej,mo​gączniąpo​roz​ma​wiać.
–Okej,alenawła​snąod​po​wie​dzial​ność.Wąt​pię,czyudacisię

ją prze​ko​nać. Jej ce​lem jest ra​to​wa​nie dziec​ka. To pięk​ny gest

zjejstro​ny.

Wzbu​rzo​naod​wró​ci​łasięgwał​tow​nie,byodejść,alechwy​ciłją

zało​kieć.

–Cocięopę​ta​ło?
– Nic. Po pro​stu je​stem zła, że ko​bie​cie, któ​ra zna wszyst​kie

fak​ty, po​nie​waż jej dziec​ko od uro​dze​nia cier​pi na cho​ro​bę ne​-
rek,chceszwy​per​swa​do​wać,żeniepo​win​nara​to​waćmuży​cia.

–Odni​cze​goniechcęjejod​wo​dzić,aleiniechcę,żebystra​ci​ła

pra​cę.

–Niestra​ci.–Flonie​cozła​god​nia​ła.–Jejpra​co​daw​cywy​ka​za​li

sięwy​ro​zu​mia​ło​ściąpotym,jakMilaBri​ght​manprzed​sta​wi​łaim
sy​tu​ację.

Po​ki​wałgło​wą.
–Okej,su​per.Cie​szęsię,żewieowszyst​kim.Niemia​łemza​-

mia​runa​ra​żaćży​ciapa​cjent​ki.Mu​siszmiwie​rzyć,bowprze​ciw​-
nymra​zienieza​ufaszminablo​kuope​ra​cyj​nym.Two​jeza​ufa​nie
bę​dziedlamniebar​dzoważ​nepod​czasza​bie​gów.

–Nate,ufamcijakochi​rur​go​wi,aletodlamnie…de​li​kat​nyte​-

mat.

–Dla​cze​go?
– Lata temu zna​łam dziew​czyn​kę w jej wie​ku, któ​ra cier​pia​ła

bar​dzo dłu​go, cze​ka​jąc na od​po​wied​nie​go zmar​łe​go daw​cę. Jej
ro​dzi​ce byli skłon​ni od​dać jej swo​je ner​ki, ale się nie kwa​li​fi​ko​-
wa​li.

–Ro​zu​miem.
–Ro​zu​miesz?
–Tak–od​parłzmę​czo​nymto​nem.–Samstra​ci​łemko​goś,kto

cze​kałnana​rzą​dy.

Jejrysyzła​god​nia​ły.
–Więcpocoztymzwle​kać?TodlaEvyry​zy​kow​ne.
– Masz ra​cję. Nie chce​my, żeby cier​pia​ła jak tam​ta two​ja pa​-

cjent​ka.Ijakmojako​le​żan​ka.

–Uhm,mojatam​tapa​cjent​ka–prych​nę​ła.–Mu​szęwra​caćdo

po​ke​ra,boEvaoszu​ku​je.–Przy​sta​nę​łapoddrzwia​mi.–Przy​kro
mizpo​wo​dutwo​jejko​le​żan​ki.

–Okej.Wi​dzi​mysiępody​żu​rze?Skądmamcięza​brać?
–Spodgłów​ne​gowej​ścia.Mamna​dzie​ję,żezmie​ścisięteżmój

ro​wer.–We​szładopo​ko​juEvy.

Flobyłasmut​na.Sko​rozta​kimza​an​ga​żo​wa​niemwal​czyoEvę,

to zna​czy, że mu​sia​ła głę​bo​ko prze​ży​wać cier​pie​nie tam​tej
dziew​czyn​ki. Za​sta​na​wiał się, czy ta pa​cjent​ka na​le​ża​ła do bli​-
skichjejser​cu.

Wca​leniechcia​ładaćsiępo​nieśćemo​cjomwtrak​ciewy​mia​ny

zdań o pani Mar​ti​nez. Na​le​ża​ło się zgo​dzić, by z nią po​roz​ma​-
wiał. Chi​rurg ma peł​ne pra​wo roz​ma​wiać z pa​cjen​ta​mi
iowszyst​kimichpo​in​for​mo​wać.

Za​go​to​wa​łosięwniej,aniepo​win​no.AleEvaprzy​po​mnia​łajej

oma​łejFlo.Gdy​byjejro​dzi​cemo​gliod​daćner​kę,napew​nobyto
zro​bi​li. Jed​nak mię​dzy nią a nimi, bra​tem oraz sio​strą nie było
zgod​no​ści.Je​dy​nąoso​bą,któ​ramo​głaod​daćner​kę,byłanǎi​nai,
bab​cia,alejejner​kibyłyzasta​redladziec​ka.

Więccze​ka​ła,ażktośumrze.Otrzy​ma​ławspa​nia​łydarodano​-

ni​mo​we​godaw​cy,aletomoc​noza​cią​ży​łonajejsu​mie​niu.Todla​-
te​gosta​ra​łasiężyćjaknaj​peł​niej.Natestra​ciłko​goś,ktoniedo​-
cze​kał.Cie​ka​we,ktotobył.

Nietwójin​te​res.Moż​li​we,aletoichdosie​biezbli​ży​ło.Po​mo​-

głojejle​piejgozro​zu​mieć.Odro​bi​nę,bonie​ob​cesąmuemo​cje,
strachorazcier​pie​nieztymzwią​za​ne.

Niena​le​ża​łosięznimuma​wiaćpody​żu​rze,alemimożeichpo​-

tycz​ka słow​na moc​no nad​wą​tli​ła ją psy​chicz​nie, była za​in​try​go​-
wa​na. Za​bie​rze ją gdzieś pod Los An​ge​les, gdzie bę​dzie dużo
miej​scadona​ukijaz​dy.Po​win​natenpunktskre​ślićzli​sty.Macoś
dostra​ce​nia?Wi​dokEvyprzy​ku​tejdoszpi​tal​ne​gołóż​kaprzy​wo​-
łał przy​kre wspo​mnie​nia, więc wy​buch​nę​ła, nie​mal zdra​dza​jąc,
żetoonabyłatądziew​czyn​ką,któ​racze​ka​łanadaw​cę.

Ni​ko​go to nie po​win​no in​te​re​so​wać. Dzię​ki Bogu Nate uwie​-

rzył,żetobyłajejpa​cjent​ka.

Ryksil​ni​kaka​załjejsięod​wró​cić.Pochwi​liuj​rza​łaza​byt​ko​we​-

go che​vro​le​ta co​rvet​te, któ​ry z pi​skiem opon wy​ło​nił się zza
rogu,poczymza​trzy​małprzedszpi​ta​lem.

–Jakcisiępo​do​ba?–za​py​tał,wy​sia​da​jąc.
–Skądwy​trza​sną​łeścośta​kie​go?
–Mo​żeszniewie​rzyć,aletojestmojeauto.Trzy​mamjewLos

An​ge​les,żebymiećczymjeź​dzić,jaktuje​stem.Możebyć?

Ro​ze​śmia​łasię.
–Pew​nie.Zmie​ścisięwnimmójro​wer?
–Ja​sne.Wrzu​ci​mygodoku​fra.
Przy​pro​wa​dzi​ła ro​wer, a on umie​ścił go w ba​gaż​ni​ku. Już nie

byłwgar​ni​tu​rze.Miałnaso​biedżin​sy,butymo​to​cy​klo​we,ob​ci​sły
czar​nyT-shirtibar​dzociem​neoku​la​ryprze​ciw​sło​necz​ne.Jakty​-
po​wy przed​sta​wi​ciel ka​li​for​nij​skiej zło​tej mło​dzie​ży. Tak so​bie
wy​obra​ża​łatychfa​ce​tów,niema​jącznimiżad​nychdo​świad​czeń.

Wsia​dładoco​rvet​ty.Porazpierw​szywży​ciumia​łaoka​zjęza​-

siąśćwspor​to​wymau​cie.Ko​lej​nypunktdowy​kre​śle​niazli​sty.

–Go​to​wa?–za​py​tał,sa​do​wiącsięzakie​row​ni​cą.
–Jakza​wsze.
Wy​je​chał z par​kin​gu. Gna​li uli​ca​mi Los An​ge​les, a wiatr roz​-

wie​wał jej wło​sy. Gdy za​trzy​ma​li się przed świa​tła​mi, zwią​za​ła
wło​sywkoń​skiogon.

–Aha,todla​te​goko​bie​tywta​kichau​tachno​sząka​pe​lu​sze.
–Albochust​ki.
–Niemamchust​ki,więcmożebyśniepę​dziłjaksza​le​niec.
–Cotymo​żeszwie​dziećopro​wa​dze​niuauta?
Spodświa​tełpo​mknąłnawschód,naau​to​stra​dędoLasVe​gas.
– Chy​ba nie za​mie​rzasz mnie za​wieźć do Las Ve​gas. To sześć

go​dzinjaz​dy!

–Nie,doBar​stow.
–DoBar​stow?Tobitedwiego​dzi​ny.
–Jestdo​pie​rowpółdopią​tej.Maszja​kieśpla​ny?Wiem,żeju​-

troniemaszpo​ran​ne​gody​żu​ru.Za​czy​naszpóź​niej,apo​temcze​-
kacięprzy​jem​nako​la​cyj​ka.

Wes​tchnę​ła, ale praw​dę mó​wiąc, była za​do​wo​lo​na z tej prze​-

jażdż​ki.Ni​g​dyniebyławBar​stow.Oddaw​nama​rzy​łasięjejwy​-
pra​wa przez Sta​ny, może Ro​ute 66 albo przez Park Na​ro​do​wy
Ba​dlands, przez Mon​ta​nę, Wy​oming, może na​wet aż do Ka​na​dy
iAla​ski.

Ma​rzy​ło się jej pro​wa​dze​nie kam​pe​ra, tym bar​dziej że jej ro​-

dzi​na nie po​dró​żo​wa​ła kam​pe​ra​mi. Wszyst​kie wa​ka​cje spę​dza​li
na tro​pi​kal​nych pla​żach, żeby Flo mo​gła od​po​czy​wać i od​zy​ski​-
waćsiły,wmiej​sco​wo​ściachci​chychispo​koj​nych.Ci​szyispo​ko​ju

mia​łapodziur​kiwno​sie.Chcia​ładzia​łać,zwie​dzać,ko​lek​cjo​no​-
waćpocz​tów​kiznaj​dziw​niej​szychmiejsc.

Nate włą​czył ra​dio, więc mo​gła się zre​lak​so​wać. Nie mu​sia​ła

nic mó​wić, za​tem ob​ser​wo​wa​ła kra​jo​braz w mia​rę, jak zbli​ża​li
siędopu​sty​ni,czu​jącwiatrwewło​sachisło​necz​necie​płonaple​-
cach.

Za​po​mnia​ła o wy​da​rze​niach tego dnia, o li​ście rze​czy do zro​-

bie​niaiporazpierw​szyoddłuż​sze​gocza​susięroz​luź​ni​ła.

–Hej,śpio​chu,obudźsię!
Drgnę​ła,aotwo​rzyw​szyoczy,zo​rien​to​wa​łasię,żeza​par​ko​wa​li

napro​stympa​sieas​fal​tu,zaśsłoń​cechy​lisiękuza​cho​do​wi.Do​-
cho​dzi​łasiód​ma.

–Jakdłu​gospa​łam?
–Zedwiego​dzi​ny.Wy​glą​da​łaśtakspo​koj​nie,żeniechcia​łemci

prze​szka​dzać.

–Prze​pra​szam–po​wie​dzia​łaskru​szo​nymto​nem.
Wzru​szyłra​mio​na​mi.
– Nie ma za co, ale po​my​śla​łem, że ze​chcesz spró​bo​wać, jak

siępro​wa​dzi,za​nimbę​dzietrze​bawra​caćdoLosAn​ge​les.

– Prze​pra​szam. – Wy​sia​dła z auta, żeby się prze​cią​gnąć. –

Gdzieje​ste​śmy?

–Tenpo​rzu​co​nytorwy​ści​go​wyna​le​żydokum​plamo​je​goojca.

Mawpla​nachre​montipo​now​neotwar​cie,alezgo​dziłsię,że​by​-
śmypo​ćwi​czy​linapar​kin​gu.Niewiem,czymiałnamy​ślijaz​dępo
tympa​sie,więcje​że​liwy​ści​gisąnatwo​jejli​ście…

–Niema.Tozna​czy,żena​wetnieprzy​szłomitodogło​wy.
–Je​steśgo​to​waspró​bo​waćswo​ichsił?–Wy​siadł.
– Oczy​wi​ście. – Za​ję​ła miej​sce za kie​row​ni​cą i za​pię​ła pas.

Nateusiadłwfo​te​lupa​sa​że​ra.–Conaj​pierw?

–Prze​kręćklu​czykwsta​cyj​ce–po​ra​dziłjejześmie​chem.–Do​-

brzeza​cząćodtego.

–Ha,ha!Coda​lej?–Włą​czy​łasil​nik.
–Nietakszyb​ko!Pro​wa​dze​nieautatofor​masztu​ki.
–Aha,każ​dygłu​pitopo​tra​fi–ob​ru​szy​łasię.
Zwes​tchnie​niemuło​żyłjejdło​nienakie​row​ni​cy.
–Jed​narękanago​dzi​niedzie​sią​tej,dru​ganadru​giej.Inachwi​-

lęza​milk​nij.

Po​ka​za​łamuję​zyk.
–Coda​lej?
–Ni​g​dyniesie​dzia​łaśzprzo​du?Wietokaż​dypię​cio​la​tek.
Się​gnę​ładodrąż​ka,wrzu​ca​jącbieg.Autolek​kosiępo​to​czy​ło.
–Gdziejestgaz,agdzieha​mu​lec?
–Na​ci​śnij,tosiędo​wiesz,tyl​kode​li​kat​nie.
–Niedode​chy?
–Je​że​lijuż,totyl​koha​mu​lec.
–Okej.–Gdywci​snę​łape​dał,autosko​czy​łodoprzo​du.Na​tych​-

miastdo​ci​snę​łape​dałobok.–Ojej!

–Nowi​dzisz.Spró​bujjesz​czeraz.
–Uhm.–De​li​kat​niena​ci​snę​łape​dałgazu.Zuśmie​chemsłu​cha​-

ła in​struk​cji, okrą​ża​jąc par​king. Cza​sa​mi po​wo​li, cza​sa​mi szyb​-
ciej.Wów​czasNatekrzy​czał.Faj​niebyło.

Za​wszechcia​łana​uczyćsiępro​wa​dzić,alero​dzi​cesięniezga​-

dza​li, na​wet gdy skoń​czy​ła szes​na​ście lat i już dwa lata żyła
zprze​szcze​pio​nąner​ką.Pro​si​ła,bła​ga​ła,aleoj​ciecbyłnie​ugię​ty.
Pococito?Mamykie​row​cę,któ​ryza​wie​ziecię,do​kądze​chcesz.

Kon​se​kwent​nyupórro​dzi​cówspra​wił,żegdywy​je​cha​łanastu​-

dia,za​po​mnia​łaotymma​rze​niu.Byłaszczę​śli​wa,żemożeko​rzy​-
staćztrans​por​tupu​blicz​ne​go,aniebyćwo​żo​naprzezkie​row​cę.

Na​ukajaz​dyzaj​mo​wa​łaod​le​głemiej​scenajejli​ście,alemu​sia​-

łasiętegona​uczyć,bysa​mo​dziel​niezwie​dzićSta​ny.Tomiłe,że
Nate po​zwo​lił jej spró​bo​wać. Wcze​śniej nikt jej tego na​wet nie
pro​po​no​wał.Rów​nieżJohn​ny.

Niemyślonim.Techwi​lena​le​żądoprzy​ja​ciół,któ​rzydo​brze

sięba​wią.Bezskrę​po​wa​nia.

Tona​derprzy​jem​ne.Itym​cza​so​we.
Nate po​zwo​lił jej jeź​dzić, aż na nie​bie uka​za​ły się pierw​sze

gwiaz​dy. Zje​dli szyb​ką ko​la​cję w dri​ve-inie, a po​tem wró​ci​li na
tor.Le​żącnama​sceauta,po​dzi​wia​linoc​nenie​bo.Daw​noniewi​-
dzia​łatylugwiazd.

Możerazlubdwa,kie​dywdzie​ciń​stwiepóź​nąnocądo​kądśje​-

cha​li.Pa​mię​ta​łatojakprzezmgłę:roz​gwież​dżo​nenie​bo.Jakte​-
raz.Urze​ka​ją​ce.

Zer​k​nę​ła na Nate’a. Z ra​mie​niem za gło​wą wpa​try​wał się

wnie​borów​nieza​uro​czo​ny.Mia​łaocho​tęgopo​ca​ło​wać.By​ło​by

pięk​nie po​ca​ło​wać Nate’a pod roz​gwież​dżo​nym fir​ma​men​tem,
alesiępo​ha​mo​wa​ła.Le​piejniedzia​łaćpodwpły​wemchwi​li.Wo​-
kółniebyłoży​wejdu​szy,ni​cze​goniemu​sie​liuda​wać.Jakprzy​ja​-
cie​le.

Na​wetniemia​łapew​no​ści,czysąprzy​ja​ciół​mi,bowąt​pi​ła,by

popo​wro​ciedoNo​we​goJor​kusiędoniejode​zwał.Tosmut​ne.

–War​tobyłotuprzy​je​chać,praw​da?–ode​zwałsię,wy​ry​wa​jąc

jązza​my​śle​nia.

– O tak. Jest fan​ta​stycz​nie. Ta​kie​go nie​ba nie wi​dzi się w Los

An​ge​les.–Wes​tchnę​ła.

–Przy​jeż​dża​łemtuztatą.Roz​bi​ja​li​śmybi​waknapu​sty​niiob​-

ser​wo​wa​li​śmydesz​czeme​te​orów.

–Twoiro​dzi​cena​dalmiesz​ka​jąwLosAn​ge​les?
–Nie,wSanFran​ci​sco.Ko​cha​jąSanFran​ci​scoitam​tej​szystyl

ży​cia.Dla​cze​gopy​tasz?

–Zcie​ka​wo​ści.Gdy​bymiesz​ka​litu​taj,za​py​ta​ła​bymcię,dla​cze​-

gonieza​trzy​ma​łeśsięunich.

–Chcia​ła​byśmiesz​kaćzro​dzi​ca​mi?
–Niemia​ła​bymwy​bo​ru–wy​krztu​si​ła.
–O!–Ro​ze​śmiałsię.
– Tata do​ra​stał w Pe​ki​nie, a mama na głę​bo​kim po​łu​dniu Sta​-

nów. By​wa​ją apo​dyk​tycz​ni i sta​ro​świec​cy. I do​pro​wa​dza​ją mnie
dosza​łu.

– No wi​dzisz, też byś nie chcia​ła z nimi miesz​kać. Nie​wy​klu​-

czo​ne,żemójukładzro​dzi​ca​miteżjesttok​sycz​ny–za​żar​to​wał.

–Ajest?
–Nie.Je​stemdonichbar​dzoprzy​wią​za​ny,alewNo​wymJor​ku

je​stemtakza​pra​co​wa​ny,żeniemamkie​dybyćwSanFran​ci​sco.
Zdą​ży​łem już za​po​mnieć, jak bar​dzo ko​cham Ka​li​for​nię i pu​sty​-
nię. Kie​dy by​łem młod​szy, dużo cza​su spę​dza​łem w gó​rach. –
Jegouśmiechzgasł.–Aletobyłodaw​no.Te​raznanicta​kie​gonie
mamcza​su.

–Ma​rzy​łamotym,żebysięwspi​nać.Możena​wetnaEve​rest.
Wzru​szyłra​mio​na​mi.
–Towy​ma​gapie​kiel​ne​gowy​sił​kuiwią​żesięzogrom​nymry​zy​-

kiem.

–Coztego?

–Masztonaswo​jejli​ście,tak?
–Moż​li​we.
–Dla​cze​gochcia​ła​byśry​zy​ko​waćży​cie?
–Uwa​żam,żetrze​basięnimcie​szyć.
–Żebysięnimcie​szyć,nietrze​baro​bićsza​lo​nychrze​czy.
–Cotozaprzy​jem​ność?
– Ży​cie to coś wię​cej niż pa​smo przy​jem​no​ści – za​uwa​żył ze

smut​kiem.

–Cocijest?
–Nic.Boco?
–Po​smut​nia​łeś.
–Niepo​smut​nia​łem,popro​stuje​stemre​ali​stą.No,porawra​-

cać.Ju​trocze​kanaspra​caorazko​la​cjazin​we​sto​ra​mi.–Zsu​nął
sięzma​ski,byza​siąśćzakie​row​ni​cą.

Czar prysł. Mia​ła o to żal do sie​bie. Za​ję​ła po​now​nie miej​sce

pa​sa​że​ra. Nie chcia​ła wra​cać do swo​je​go pu​ste​go miesz​ka​nia.
Wo​la​ła​by je​chać da​lej, spę​dzić tę noc na ma​sce auta Nate’a,
wjegoob​ję​ciach.

Aleonmara​cję.Cze​kaichpo​wrótdorze​czy​wi​sto​ściiLosAn​-

ge​les.Tamjestbez​piecz​niej,wjejmiesz​ka​niuzdalaodNate’a.

–Dzię​ku​jęzatenwie​czór.Byłosu​per–po​wie​dzia​ła.
Uśmiech​nąłsię,aleja​kośina​czejniżza​wsze.
–Całaprzy​jem​nośćpomo​jejstro​nie.
Mil​cza​łaprzezresz​tędro​gipo​wrot​nejdoLosAn​ge​les,dorze​-

czy​wi​sto​ści,domi​sty​fi​ka​cji,któ​raoboj​gubyłanarękę.

ROZDZIAŁSIÓDMY

–Dok​to​rze,jakdłu​gobędętujesz​czeunie​ru​cho​mio​ny?Zapięć

mie​się​cymamwy​stą​pićnaBroad​wayu.Mu​szęsięprzy​go​to​wać.

Natepod​niósłwzrokznadkar​typa​cjen​tanaKyle’a,któ​rysie​-

dział na łóż​ku, do​cho​dząc do sie​bie po za​bie​gu wsz​cze​pie​nia
LVAD-u,aleprzednimbyłajesz​czedłu​gaibar​dzowy​bo​istadro​-
ga.Pod​łą​czo​nydoapa​ra​tu​ry,cze​kałnanoweser​ceipłu​ca.

– W two​im in​te​re​sie by​ło​by od​wo​ła​nie wy​stę​pów na Broad​-

wayu.

Kyleskrzy​wiłsię.
–Osza​la​łeś?Towy​jąt​ko​waoka​zja.
– Nie​ste​ty bę​dziesz zmu​szo​ny ją prze​pu​ścić. – Nate skrzy​żo​-

wałra​mio​nanapier​si.–Je​steśpod​łą​czo​nydotle​nu,niemo​żesz
opu​ścićszpi​ta​la.Tama​szy​nautrzy​mu​jecięprzyży​ciu.

–Pie​lę​gniar​kamó​wi​ła,żetojesturzą​dze​nieprze​no​śne.Wczo​-

rajka​za​łamipo​cho​dzić.

–Ow​szem,jestprze​no​śne,aleitakmu​siszbyćmo​ni​to​ro​wa​ny

ido​sta​waćtlen.Niewy​obra​żamso​bie,że​byśwnie​dłu​gimcza​sie
mógłste​po​waćnaBroad​wayu.

Kyle się uśmiech​nął. Ten uśmiech spra​wiał, że ko​bie​ty mdla​ły,

alenaNa​cieniero​biłnaj​mniej​sze​gowra​że​nia.Praw​dęmó​wiąc,
nicniewku​rza​łogobar​dziej.

– Nie mó​wię o tań​cze​niu. Poza tym nowe ser​ce i płu​ca mogą

zna​leźćsięjużju​tro.

– Praw​da, ale to nie zna​czy, że sta​niesz na nogi za dwa ty​go​-

dnie.Spo​rocza​suspę​dzisznaod​dzia​lein​ten​syw​nejopie​ki,żeby
or​ga​nizmsięzre​ge​ne​ro​wałpowie​lo​go​dzin​nejope​ra​cji.Myprzez
tenczasmu​si​mycięmo​ni​to​ro​wać,bomogąwy​stą​pićob​ja​wyod​-
rzu​ce​niaprze​szcze​pu.Za​nimwró​cisznasce​nę,cze​kaciędłu​ga
re​kon​wa​le​scen​cja.

Kylewes​tchnął.
–Jasięwca​leotoniepro​si​łem.

–Wiem.Prze​pra​szam.
–Ma​lu​jeszbar​dzoczar​nyob​raz.Przy​naj​mniejtale​kar​kado​da​-

jemitro​chęotu​chy.

Nateścią​gnąłbrwi.
–Po​wie​dzia​ła,żebły​ska​wicz​niesta​niesznanogi?
–Nie,aleprzy​jem​nienaniąpo​pa​trzeć.–Kylepu​ściłdonie​go

oko.

–Dzię​ki.
– Co ci będę mó​wił? Plot​ki szyb​ko się roz​cho​dzą. Je​ste​ście

parą,tak?

–Tak.–Natejęk​nął.
– Naj​wyż​szy czas. Cią​gle pra​cu​jesz, nie masz cza​su na przy​-

jem​no​ści. Za​pra​szam cię do sie​bie na im​pre​zy, ale ni​g​dy się nie
po​ja​wiasz.Czywiesz,iletamprzy​cho​dzipięk​nychko​biet?

– Do​my​ślam się. Te​raz już le​piej od​pocz​nij. Za ja​kiś czas zaj​-

rzy​mydocie​bie,dok​torChiualboja.

– Mam na​dzie​ję, że to bę​dzie dok​tor Chiu. Nie gnie​waj się,

dok​tor​ku,alemógł​bymcijąod​bić.

– Na pew​no. Do zo​ba​cze​nia. – Krę​cąc gło​wą, Nate wy​szedł

zpry​wat​ne​goapar​ta​men​tuak​to​ra.

Dla​cze​golu​dzieniepo​tra​fiązro​zu​mieć,jakpo​waż​najestope​-

ra​cjaprze​szcze​pie​niaor​ga​nów?Wy​da​jesięim,żejakjużdo​sta​-
ną nowy na​rząd, to ich ży​cie zno​wu bę​dzie nor​mal​ne. Że będą
mo​gliro​bićdo​kład​nietosamo,coprzedope​ra​cją,atosięłą​czy
z dra​ma​tycz​ną zmia​ną sty​lu ży​cia. W przy​pad​ku Kyle’a ry​zy​ko
od​rzu​ce​niajestwy​so​kie.Tak,ma​le​jewrazzpo​stę​pemnaukme​-
dycz​nych,alechi​rur​giatoprak​ty​ka,atoniegwa​ran​tu​je,żeza​-
wszewszyst​kopój​dziejakpoma​śle.

Szko​da,żeniemagwa​ran​cjisuk​ce​su.
Gdy​by ist​nia​ła moż​li​wość ho​do​wa​nia na​rzą​dów z ko​mó​rek

ikrwipa​cjen​tów,gdy​byniezda​rza​łosięod​rzu​ce​nie,gdy​by…

Po​tarłtwarzdło​nią.Od​kądzna​lazłsięwLosAn​ge​les,niemiał

cza​su na pra​cę na​uko​wą. Nie​do​brze. W No​wym Jor​ku ba​da​nia
na​uko​weto​wa​rzy​szy​łymukaż​dejnocy.Itegomutrze​ba.

Odprzy​lo​tudoLAna​wetniespoj​rzałwtęstro​nę.Noceza​ry​-

wał przez dok​tor Chiu, a za dnia przy​go​to​wy​wał Evę Mar​ti​nez
orazjejmat​kędoope​ra​cjiido​glą​dałKyle’a,swo​je​gonaj​waż​niej​-

sze​gopa​cjen​ta.

Pro​blem w tym, że pra​cy na​uko​wej wca​le mu nie bra​ko​wa​ło.

Dwami​nio​newie​czo​ryzFlona​le​ża​łydowy​jąt​ko​woprzy​jem​nych.
Byćmożedla​te​go,żebyłynie​zo​bo​wią​zu​ją​ce,atoda​wa​łomupo​-
czu​ciebez​pie​czeń​stwa.Tamgdzietym​cza​so​wość,tamniemary​-
zy​ka,żewyj​dzie​myztegozezła​ma​nymser​cem.

Niebyłpe​wien,czychcewra​caćdopo​przed​nie​gosty​luży​cia.

Dotejpust​ki.Niemawy​bo​ru.

Zprze​ra​że​niemstwier​dził,żejużnaj​wyż​szyczasprze​braćsię

nako​la​cję.Niemiałocho​tynatospo​tka​nie,tymbar​dziejżena​-
wetniebyłza​trud​nio​nywHol​ly​wo​odHillsCli​nic.Two​jawina,bo
mu​sia​łeśjąpo​ca​ło​wać.

Chciał ją ca​ło​wać tak​że wte​dy, gdy le​że​li na ma​sce co​rvet​ty

i pa​trzy​li na gwiaz​dy. Praw​dę mó​wiąc, za każ​dym ra​zem, gdy
byłabli​sko.Obłęd.Chciałtozro​bić,aleniemógł.

Po​sta​wiłta​bletnała​do​war​ceiru​szyłdoga​bi​ne​tuFlo,gdziezo​-

sta​wił gar​ni​tur, by móc się szyb​ko prze​brać i za​wieźć ją do re​-
stau​ra​cjiwWestHol​ly​wo​od.

Chciałjużmiećzasobątospo​tka​nie,bywró​cićizmu​sićsiędo

pra​cy na​uko​wej. To jego pa​sja. W jego ży​ciu nie ma miej​sca na
nicin​ne​go.

Gdy wszedł do ga​bi​ne​tu, za​stał tam Flo go​to​wą do wy​jaz​du.

Mia​łanaso​bieczer​wo​nąbluz​kęzje​dwa​biu,ob​ci​słączar​nąspód​-
ni​cę i czar​ne szpil​ki z czer​wo​ną po​de​szwą. Nie mógł ode​rwać
wzro​kuodjejła​bę​dziejszyi,botymra​zemupię​ławło​sywy​so​ko.
Wy​glą​da​łaosza​ła​mia​ją​co.Po​czuł,żetako​la​cjamożesięoka​zać
spo​rymwy​zwa​niem.

–Jesz​czenieje​steśgo​to​wy?–za​py​ta​ła.
–Wła​śnieprzy​sze​dłemsięprze​brać.
–Gdzieby​łeś?
–UKyle’a.–Zdjąłfar​tuchici​snąłgonaka​na​pę.Flością​gnę​ła

brwi,poczympo​wie​si​łagowsza​fie.Uśmiech​nąłsię.–Pe​dant​ka.

– O nie. Tyl​ko tu​taj. Lu​bię po​rzą​dek w miej​scu pra​cy, ale

wmoimmiesz​ka​niurzą​dzistylpo​bo​jo​wi​ska.

–Na​zy​wasztosty​lem?
– U sie​bie tak. Nie mam cza​su na po​rząd​ki i rzad​ko tam by​-

wam.

–Ni​g​dybymniepo​my​ślał,żeży​jeszwba​ła​ga​nie.
–Toniewy​glą​dajakchlew.Popro​stuniepa​nu​jetamtakipo​-

rzą​dek jak tu​taj. – Splo​tła ra​mio​na na pier​si. – W gło​wie mi się
niemie​ści,żejesz​czenieje​steśgo​to​wy.

–Spo​koj​nie.Mamtugar​ni​tur.Pój​dędoła​zien​kiisięprze​bio​rę.

–Gdyotwo​rzyłdrzwi,jegooczomuka​za​łasięumy​wal​kaupa​pra​-
napa​stądozę​bów,far​tuchle​kar​skiorazdam​skabie​li​znanapod​-
ło​dze i pro​stow​ni​ca do wło​sów. Ze śmie​chem pod​niósł z pod​ło​gi
ko​ron​ko​wedes​so​us.–Cośmisięwy​da​je,żewtwo​jejsłuż​bo​wej
ła​zien​cerzą​dzitakisamstyljakwdomu.

Czer​wo​najakbu​rakwy​rwa​łamuko​ron​kizręki.
–Kur​czę,mo​żeszsięwkoń​cuprze​brać?!
Niewda​wałsięwdys​ku​sję,uzna​jąc,żeniewar​to.
Gdywy​szedłzła​zien​ki,omio​tłagokry​tycz​nymspoj​rze​niem.
–Ład​niewy​glą​dasz.
–Dzię​ku​ję,panidok​tor.Paniteż.
–Okej.–Uśmiech​nę​łasię.–Chodź​myjużijaknaj​szyb​ciejmiej​-

mytozgło​wy.

–Uwa​żam,żejesz​czepo​win​ni​śmypo​ka​zaćsięKyle’owi.Żeby

obu​dzićjegoza​zdrość.

–Oczymtymó​wisz?–zdzi​wi​łasię.
– Pró​bu​je wtar​gnąć na moje te​ry​to​rium. – Do​pie​ro po chwi​li

po​ła​pałsię,copo​wie​dział.

ObyFlopo​trak​to​wa​łatojakżart.
–Natwo​jete​ry​to​rium?Odkie​dyje​stemtwo​imte​ry​to​rium?
–Odspo​tka​nianada​chu,za​po​mnia​łaś?
Wes​tchnę​ła,gdypo​dałjejra​mię.Ra​zemopu​ści​liga​bi​netiszli

ko​ry​ta​rza​mi szpi​ta​la. Nate kro​czył z prze​świad​cze​niem, że ob​-
ser​wu​jąichdzie​siąt​kiparoczu.

Za​zwy​czajbygotope​szy​ło,boniechciałbyćko​ja​rzo​nyzja​ką​-

kol​wiekko​bie​tą.Uni​kałplo​tekjakognia,alete​razmunieprze​-
szka​dza​ło,żeidziepodrękęzdok​torFlo​ren​ceChiu,któ​rawnie​-
bo​tycz​nych szpil​kach nie​mal do​rów​nu​je mu wzro​stem. Czuł za​-
pachjejwło​sów.Pach​nia​łyla​wen​dą.

Naze​wnątrzprzyli​mu​zy​nieuj​rze​liFreyę.
–Przy​kromi,aleniemogęwamto​wa​rzy​szyć.
–Dla​cze​go?–Flością​gnę​łabrwi.

–Mu​szęsiępo​ka​zaćgdziein​dziej.Ra​zemzdok​to​remKin​giem

napew​noso​biepo​ra​dzi​cie.Pozatymin​we​sto​rzypo​pro​si​liospo​-
tka​niezwa​sządwój​ką.Mniejużzna​ją.–Freyazer​k​nę​łanako​-
mór​kę. – Mu​szę pę​dzić, ale li​mu​zy​na jest wa​sza, a ko​la​cja na
kosztszpi​ta​la.Za​ła​twi​łamtozsze​femDanTana’s.

Niecze​ka​jącnaichre​ak​cję,od​da​li​łasię,wy​sy​ła​jącko​muśese​-

me​sa.

– Kur​czę, li​mu​zy​na – sap​nę​ła Flo, gdy kie​row​ca otwie​rał jej

drzwi.

Gdy wsia​da​ła, spód​ni​ca na mo​ment od​sło​ni​ła ka​wa​łek jej uda.

Nate’owi zro​bi​ło się tak go​rą​co, że mu​siał roz​luź​nić koł​nie​rzyk
ko​szu​li.My​ślałtyl​kootym,ilepry​wat​no​ścibędąmie​liwtymau​-
cie.

–Nate,wsia​dasz?Tujestsu​per.
Ode​tchnął głę​bo​ko, by od​su​nąć lu​bież​ne my​śli. Nic gor​sze​go

niemo​gło​bymusięprzy​da​rzyćoderek​cjiwtrak​cieko​la​cjizin​-
we​sto​ra​mi.Pozatymnicniemógł​byztymzro​bić.Dotejporynie
pla​no​wałnoc​nejwi​zy​tynaba​se​nie,alete​razzmie​niłpla​ny.Musi
wziąćsięwgarść,aleimbar​dziejsięsta​ra,tymgo​rzejmutowy​-
cho​dzi.

Flojesz​czeniebyławDanTana’s,mimożeodkil​kulatmiesz​-

ka​ławLosAn​ge​les.Niebyłaby​wal​czy​niąele​ganc​kichlo​ka​liinie
prze​pa​da​łazaspo​tka​nia​mizin​we​sto​ra​mi.

–Do​brzesięczu​jesz?–za​py​tałNate.
–Dla​cze​gomia​ła​bymczućsięina​czej?
– Jesz​cze przed chwi​lą cie​szy​łaś się z prze​jażdż​ki li​mu​zy​ną,

ate​razje​steśspię​taisztyw​na,jak​byśkijpo​łknę​ła.

–Nielu​biępu​blicz​nychwy​stę​pów.
–Ktomówiopu​bli​ce?
–Okej,przedob​cy​mi.Tomniekrę​pu​je.
–Pod​czaskon​fe​ren​cjipra​so​wejwy​pa​dłaśświet​nie.
– Nie, nie wy​pa​dłam świet​nie, za to ty wy​pa​dłeś jak na​le​ży.

Mogę prze​ma​wiać do le​ka​rzy, pie​lę​gnia​rek, ale przed au​dy​to​-
rium,któ​reniemanicwspól​ne​gozme​dy​cy​ną,mamocho​tępła​-
kać.

–Todocie​bienie​po​dob​ne.

–Cotymo​żeszotymwie​dzieć?–ob​ru​szy​łasię,aleza​razsię

zmi​ty​go​wa​ła.–Prze​pra​szam.

– Nie ma za co. Zna​my się krót​ko, ale na​praw​dę trud​no mi

uwie​rzyć,żeażtyleciętokosz​tu​je.

–Uwierz,żetaksięczu​ję.–Za​czę​łaner​wo​woma​chaćnogą.–

Niemamimnicdopo​wie​dze​niaoprócz„Daj​cienamkasę”.

Po​ło​żył jej rękę na ko​la​nie, roz​pa​la​jąc jej zmy​sły. Cof​nął dłoń.

Drże​nieusta​ło,aonawy​raź​niesięzre​lak​so​wa​ła.Od​kaszl​nę​ła.

–Comamzro​bić?Maszja​kąśpro​po​zy​cję?
–Wy​obraźichso​bienago​la​sa.
Za​tka​łoją,alebłyskwjegooczachmó​wił,żetobyłżart.
–Wa​riatzcie​bie.
Wzru​szyłra​mio​na​mi.
–Niewi​dzędu​żejróż​ni​cymię​dzykon​fe​ren​cjąpra​so​wąako​la​-

cjązin​we​sto​ra​mi.Je​steśsil​na.Po​sta​wi​łaśmisięjużpierw​sze​go
dnia.Nie​wie​lutopo​tra​fi.

–Dla​cze​go?Nieje​steśpo​two​rem.
–Dzię​ku​ję.
–Dla​cze​gosiętymprzej​mu​jesz?
–Nieba​łaśsięmnie?
–Nie.Dla​cze​gomia​ła​bymsiębać?
–Przedchwi​ląpo​wie​dzia​łaś,żepu​blicz​newy​stą​pie​niakosz​tu​ją

ciędużoner​wów,aniede​ner​wo​wa​łaśsię,kie​dymniezo​ba​czy​łaś
porazpierw​szy?

Ser​ceza​bi​łojejmoc​niej.Ja​sne,żesięde​ner​wo​wa​ła.Oka​załsię

za​bój​czoprzy​stoj​nymfa​ce​tem,któ​ryniezwra​cauwa​ginako​bie​-
tyta​kiejakona.Aleonasiędotegonieprzy​zna.Anidotego,że
ite​razpa​ni​ku​je.

–Nie,niede​ner​wo​wa​łamsię.Je​steśchi​rur​giemityl​kojed​nym

fa​ce​tem.

– Hm. Więk​szość sta​ży​stów i mło​dych le​ka​rzy pod​czas pierw​-

sze​gokon​tak​tuzemnązner​wówza​po​mi​naję​zy​kawgę​bie.Mają
mniezazim​ne​gopo​two​ra.

–Popierw​sze,trud​nomiwtouwie​rzyć,podru​gie,je​stemjuż

po spe​cja​li​za​cji. Nie przej​mu​ję się chło​dem i szorst​ko​ścią. Mój
oj​ciecbyłbiz​nes​me​nem,dy​rek​to​remfir​my,dlawie​lupo​stra​chem,
alemamana​uczy​łamnie,jakniedaćso​biewka​szędmu​chać.

Uśmiech​nąłsię.
– Wo​bec tego nie po​win​naś mieć pro​ble​mów z kil​ko​ma in​we​-

sto​ra​mi.Po​myśloojcu.

–Mamimubli​żaćpoman​da​ryń​sku,ażzgo​dząsięzro​bićto,na

czymmiza​le​ży?–Ro​ze​śmia​łasięnawspo​mnie​nie,ilewy​sił​kuoj​-
ciecwkła​dał,byna​uczyćjąman​da​ryń​skie​go,alejąin​te​re​so​wa​ły
je​dy​nieprze​kleń​stwa.

Nate był​by prze​ra​żo​ny, gdy​by się do​wie​dział, co wy​nio​sła

z tych lek​cji. Rzecz ja​sna, te​raz ża​ło​wa​ła, że się nie na​uczy​ła
man​da​ryń​skie​gopo​rząd​nie.

–Oba​wiamsię,żeubli​ża​nieimosią​gnę​ło​byprze​ciw​nysku​tek.
Li​mu​zy​nazwol​ni​ła,par​ku​jącprzedre​stau​ra​cją.Spo​glą​da​jącna

wej​ście,Floode​tchnę​ła.Daszradę.

–Daszradę–po​wie​działNate,czy​ta​jącwjejmy​ślach.
–Możeniejapo​win​namtoro​bić,aty.
– Nie. – Po​trzą​snął gło​wą. – To ty je​steś or​dy​na​to​rem trans​-

plan​to​lo​giiszpi​ta​laHol​ly​wo​odHills.

–Okej–wes​tchnę​ła,aonpo​mógłjejwy​siąśćzli​mu​zy​ny.Uj​mu​-

jąc jej dłoń, lek​ko ją uści​snął. Tego w tej chwi​li po​trze​bo​wa​ła.
Wo​tumza​ufa​niaodczło​wie​kaza​słu​gu​ją​ce​gonajejpo​dziw.

Tak,daradę.Musi.
Con​cier​ge po​pro​wa​dził ich do wy​ście​ła​nej skó​rą loży w od​le​-

głym rogu sali, gdzie cze​ka​li in​we​sto​rzy. Idąc, czu​ła na ple​cach
dłońNate’a.Przezcałyczasprze​szy​wałjądresz​czykocze​ki​wa​-
nia,acogor​sza,Natebyłtakiatrak​cyj​ny…Sza​leń​stwo.

–Wi​tampań​stwa,na​zy​wamsięCe​cilMcKen​zie.Cie​szęsię,że

zna​leź​lipań​stwodlanasczas.

–Wi​tampana.–Po​da​łamudłoń.
–TojestIanBrown​sto​neorazTra​visFle​ming.–McKen​ziedo​-

ko​nałpre​zen​ta​cji.

Męż​czyź​niza​ję​limiej​sca,do​pie​rogdyFlousia​dła.
–Mu​szęprzy​znać,żeza​nie​po​ko​iłynasprze​cie​kipra​so​wedo​ty​-

czą​cetegoin​cy​den​tuwwa​szymszpi​ta​lu–za​cząłBrown​sto​ne.–
Hol​ly​wo​odHillsCli​nicszczy​cisiędba​ło​ściąopry​wat​nośćswo​ich
klien​tów.

– To był nie​for​tun​ny in​cy​dent – wy​ja​śnił Nate. – Na szczę​ście

dok​torChiuorazjaje​ste​śmyparą.

Po​szłomutowy​jąt​ko​wogład​ko.Miałwtymwpra​wę,zaśjejje​-

dy​nymdo​świad​cze​niembyłoob​ser​wo​wa​nieojcawtrak​ciepo​ga​-
du​szekzkon​tra​hen​ta​mi.Po​ga​dusz​kiniebyływjejsty​lu.

–Dok​torKingnie​zu​peł​niezda​wałso​biespra​wę,jaksu​ro​wesą

na​szeprze​pi​syzwią​za​nezochro​nąpry​wat​no​ścipa​cjen​tów.

In​we​sto​rzysięro​ze​śmia​li.
– Cie​szy nas, że ta spra​wa zo​sta​ła wy​ja​śnio​na. Je​ste​śmy też

peł​niuzna​niadlawa​szejpro​po​zy​cjiwy​ko​na​nianie​od​płat​nieprze​-
szcze​pie​nianer​kima​łejEvie.Chcie​li​by​śmyusły​szećnie​cowię​cej
otymprzy​pad​ku.

– Szpi​tal Hol​ly​wo​od Hills współ​pra​cu​je z Bri​ght Hope Cli​nic.

Mamy na​dzie​ję, że Eva bę​dzie pierw​szym dziec​kiem, któ​re na
tym sko​rzy​sta. Rzecz ja​sna, ta​kie przy​pad​ki na​gło​śnio​ne przez
me​dia zro​bią do​bre wra​że​nie na klien​tach peł​no​płat​nych – po​-
wie​działNate.

Roz​ma​wiał z in​we​sto​ra​mi w wy​jąt​ko​wo prze​ko​nu​ją​cy spo​sób.

Sta​ra​ła się słu​chać uważ​nie, ale przy​cho​dzi​ło jej to z tru​dem.
Praw​dęmó​wiąc,nu​dzi​ło.Byłaprze​ko​na​na,żetychlu​dziniein​te​-
re​su​jąosią​gnię​ciame​dy​cy​nywtejdzie​dzi​nie,adlaniejtoli​czy​ło
sięnaj​bar​dziej.

Orazcałatapo​dróż,bosamaprzeztoprze​szła.
Le​piejjed​nak,byniein​te​re​so​wa​łyichemo​cje.Emo​cjepa​cjen​ta

trans​plan​to​lo​gicz​ne​go,

bo

wte​dy

mu​sia​ła​by

opo​wie​dzieć

Nate’owi,coczu​ła,atonaza​wszepo​zo​sta​niejejta​jem​ni​cą.Bar​-
dzooso​bi​stąbli​zną.

Gdy uprząt​nię​to ze sto​łu przy​staw​ki, roz​dzwo​ni​ła się jej ko​-

mór​ka.Mię​dzy​mia​sto​wa.

– Mu​szę pa​nów prze​pro​sić. – Wsta​ła od sto​łu, by przejść

wbar​dziejspo​koj​nemiej​scenie​opo​dalto​a​let.

–Dok​torChiu,słu​cham.
– Dzwo​nię z ban​ku na​rzą​dów w spra​wie wa​sze​go pa​cjen​ta,

Kyle’aFran​ci​sa.

–Pro​szęmó​wić,słu​cham.
–Mamydlanie​gona​rzą​dy.Musipaniprzy​je​chaćponiedoSan

Fran​ci​sco.

Totachwi​la,ma​gicz​nachwi​la,gdyktośdo​sta​jedru​gąszan​sę,

aleteżchwi​laza​du​my,boktośumarł.

Zo​sta​wia​jącposo​bienaj​więk​szydar.
–Będęzago​dzi​nę.

ROZDZIAŁÓSMY

Poroz​mo​wiezban​kiemza​dzwo​ni​ładokli​ni​ki,byprzy​go​to​wa​-

nośmi​gło​wiecdolotudoSanFran​ci​sco.OrazbyKyle’owinieda​-
wa​no nic do je​dze​nia przed ope​ra​cją. Nie​by​wa​łe szczę​ście, że
na​rzą​dy dla nie​go zna​la​zły się tak szyb​ko. Co za ulga. Jed​nak
chwi​lępóź​niejstro​fo​wa​łasięzanie​uza​sad​nio​nyopty​mizm.Prze​-
cieżniewie,czytoser​ceorazpłu​cabędązdol​nedoży​cia,do​pó​ki
samaichniezba​da.Spo​koj​nie,niespieszsię.

Mie​lijesz​czetro​chęcza​su,boope​ra​cjęwy​zna​czo​nozago​dzi​-

nę, a na​rzą​dy do prze​szcze​pu wyj​mu​je się do​pie​ro pod ko​niec.
Itoonasiętymzaj​mie.

Gdywró​ci​ładosto​łu,męż​czyź​niwsta​lizmiejsc.
– Pa​no​wie, bar​dzo mi przy​kro, ale spra​wa jest na​gła, więc

zdok​to​remKin​giemmu​si​mywasopu​ścić.Itona​tych​miast.Bar​-
dzoprze​pra​szam.

Gdy Nate spoj​rzał na swo​ją ko​mór​kę, za​uwa​ży​ła, że do​stał

ese​me​sapo​twier​dza​ją​ce​gowia​do​mość,jakąionaotrzy​ma​ła.

–Pa​no​wie,prze​pra​sza​my,alemu​si​mykoń​czyćna​szespo​tka​nie.
– Ro​zu​mie​my – od​par McKen​zie. – Pro​szę się nami nie przej​-

mo​waćiprze​ka​zaćpaniRo​ths​berg,żeje​ste​śmyza​in​te​re​so​wa​ni
do​trzy​ma​niemzo​bo​wią​zańwo​becszpi​ta​laHol​ly​wo​odHills.

–Dzię​ku​ję.–Po​że​gna​łasięznimiiode​szłatakszyb​ko,jaktyl​-

kopo​zwa​la​łyjejob​ca​sy.

Pięć mi​nut póź​niej wsie​dli do li​mu​zy​ny. Nate po​le​cił kie​row​cy,

byod​wiózłichdoHol​ly​wo​odHillsCli​nic.

– Śmi​gło​wiec już cze​ka – po​wie​dzia​ła, nie​cier​pli​wie stu​ka​jąc

ob​ca​sem.–Szczę​ściesięuśmiech​nę​łodopanaFran​ci​sa.

– Do​brze, że mia​łaś włą​czo​ną ko​mór​kę. Je​stem zły na sie​bie,

żewy​łą​czy​łemdzwo​nek.

–Jani​g​dygoniewy​łą​czam,boniere​agu​jęnawi​bra​cje.
Przez resz​tę dro​gi mil​cze​li. Nie było o czym roz​ma​wiać, bo

gdyna​rzą​dyzo​sta​nąjużprze​szcze​pio​ne,apa​cjentusta​bi​li​zo​wa​-

ny, mi​sty​fi​ka​cja nie bę​dzie ko​niecz​na. Szko​da, bo po​lu​bi​ła
Nate’a,do​brzesięjejznimpra​co​wa​ło,aleobo​jezda​wa​liso​bie
spra​węzli​mi​tucza​so​we​go.

Do​brze, że to się skoń​czy. Bę​dzie mo​gła wró​cić do daw​ne​go

ży​cia.Rzu​cisięwwirpra​cy,prze​sta​niemy​ślećodok​to​rzeKin​gu,
botoza​przą​tajejumysł.Natebo​wiemuświa​do​miłjej,jakbar​dzo
jest sa​mot​na. Z przy​kro​ścią mu​sia​ła przy​znać, że bę​dzie jej go
bra​ko​wa​ło.

Gdyli​mu​zy​naza​trzy​ma​łasięprzedwej​ściemdoszpi​ta​la,zrzu​-

ci​łaszpil​kiipu​ści​łasiębie​giemdoswo​je​goga​bi​ne​tu,bysięprze​-
braćorazpo​braćurzą​dze​niedotrans​por​tupłuciser​ca.Nieza​-
mknę​ładrzwi.

–Ooo!–za​wo​łałNate.
Od​wró​ci​ła się gwał​tow​nie. Mia​ła na so​bie je​dy​nie czer​wo​ną

ko​ron​ko​wą bie​li​znę. Zo​rien​to​waw​szy się, po​spiesz​nie za​sło​ni​ła
bli​znębluz​ką.Jakmo​głabyćtaknie​ostroż​na?Prze​cieżni​g​dynie
prze​bie​ra się przy in​nych. Pil​no​wa​ła tego na​wet na sta​żu. Za​-
wsze znaj​do​wa​ła ja​kiś pre​tekst, żeby gdzieś się ukryć. Nie ży​-
czy​łaso​bie,byktośzo​ba​czyłjejbli​znęipo​my​ślał,żejestsła​ba.

Nate wy​raź​nie spe​szo​ny spo​glą​dał w inną stro​nę, więc czym

prę​dzej wło​ży​ła strój ope​ra​cyj​ny. Oby nie za​uwa​żył bli​zny. Nie
mia​ła naj​mniej​szej ocho​ty ni​cze​go wy​ja​śniać. Nie chcia​ła, żeby
siędo​wie​dział.

–Ococho​dzi?–za​py​ta​ła.
–Niespo​dzie​wa​łemsięstrip​ti​zu.
Wzru​szy​łara​mio​na​mi.
–Do​ro​śnij.Mamymałocza​su.
Całe szczę​ście, że w ostat​niej chwi​li za​sło​ni​ła bli​znę bluz​ką.

Aledla​cze​go?

Stchó​rzy​ła.NatetonieJohn​ny,wi​dokbli​znybygonieprze​ra​-

ził. Dla​cze​go boi się mu po​wie​dzieć? Mó​wił jej, że jest sil​na
iprzezchwi​lęmuwie​rzy​ła,alete​razwca​lenieczu​łasięsil​na.Ze
stra​chu,żeNatesięzo​rien​tu​je,jakła​twomoż​najązra​nić.

Spi​sa​nie li​sty rze​czy do zro​bie​nia przed śmier​cią wy​ma​ga od​-

wa​giorazsiły.Moż​nabyćod​waż​nymisil​nym,ukry​wa​jącpraw​dę
przedje​dy​nymczło​wie​kiem,któ​rybytozro​zu​miał?Inieli​to​wał
sięnadnią.

Je​steśtegopew​na?
Brak pew​no​ści oka​zał się sil​niej​szy, niż my​śla​ła. Przy​po​mi​nał,

że le​piej trwać w sa​mot​no​ści. Chro​nić ser​ce. Dru​gi raz cze​goś
ta​kie​go by nie prze​ży​ła. Mimo to wo​la​ła​by uwol​nić się od lęku,
żektośsiędo​wieojejcho​ro​bie.Możegdy​bydzie​li​łasięswo​imi
do​świad​cze​nia​mi,lu​dziezro​zu​mie​li​byjejwięźorazwal​kęoży​cie
pa​cjen​tów znaj​du​ją​cych się na li​ście ocze​ku​ją​cych. Być może
przeztosta​ła​bysięlep​szymchi​rur​giem.

Amożebysięnadtobąli​to​wa​liipod​wa​ża​litwo​jeumie​jęt​no​ści.

Możebyuwa​ża​li,żeje​steśzbytemo​cjo​nal​nieza​an​ga​żo​wa​na,by
po​dej​mo​waćra​cjo​nal​nede​cy​zje.

–Możebyśsięprze​brał?–wark​nę​ła.
– Oczy​wi​ście. – Za​mknął drzwi i za​czął się roz​bie​rać. Na po​-

czą​tekma​ry​nar​ka.Rzu​ciłjąnaka​na​pę.Po​temkra​wat,na​stęp​nie
ko​szu​la…

Nie gap się. Ła​two po​wie​dzieć. Wi​dzia​ła go już pół​na​gie​go,

wob​ci​słychspoden​kachnaba​se​nie.

Prze​stań.Zwią​za​ławło​sywkoń​skiogon,poczymsię​gnę​łapo

iden​ty​fi​ka​torikurt​kęzna​dru​kiemkli​ni​ki.

– Idę po urzą​dze​nie do trans​por​tu or​ga​nów. Spo​tka​my się na

lą​do​wi​sku–rzu​ci​ła,niepa​trzącwjegostro​nę.

Zdjąłbutyiza​cząłroz​pi​naćspodnie.
–Okej.
Dzię​kiBogu.Ru​szy​łanaod​działtrans​plan​ta​cyj​ny.Pa​no​wałtam

spo​ryroz​gar​diaszwzwiąz​kuzprzy​go​to​wa​nia​midoope​ra​cji.

Przy​sta​nę​ła w drzwiach do po​ko​ju Kyle’a, wo​kół krę​ci​ło się

mnó​stwopie​lę​gnia​rek,znacz​niewię​cejniżnor​mal​nie.Za​uwa​żył
jąipo​wi​tałuśmie​chem.

–Słusz​niesiędo​my​ślam,żesąna​rzą​dy?
Przy​tak​nę​ła.
–Alepa​mię​taj,je​że​liniebędązdol​nepod​jąćswo​ichfunk​cji…–

Na​wetniepo​tra​fi​łado​koń​czyćtegozda​nia.Roz​ma​wia​liotymjuż
wcze​śniej.

Po​ki​wałgło​wą.
– Wiem. Może się to oka​zać jed​nym z tych fal​star​tów, o któ​-

rychmó​wi​łaś.

Do​tknę​łajegodło​ni.

–Lecęponiezdok​to​remKin​giem.Jakwy​lą​du​je​myzpo​wro​tem

wLosAn​ge​les,zo​sta​nieszprze​wie​zio​nynablokope​ra​cyj​ny.Dok​-
torKingusu​nieciurzą​dze​niewspo​ma​ga​ją​cepra​cęser​caipod​łą​-
czydopłu​co​ser​ca.

Kyleuniósłdłoń.
–Tak,wiem.Je​stemgo​to​wy.
–Dozo​ba​cze​nia.
Pie​lę​gniar​kapo​da​łajejta​bletzhi​sto​riąKyle’aorazurzą​dze​nie

dotrans​por​tuna​rzą​dów.Flowzię​łagłę​bo​kiwdech,poczympo​-
spie​szy​ła na lą​do​wi​sko, gdzie już na nią cze​kał Nate i śmi​gło​-
wiec.

–Go​to​wa?–za​wo​łał,prze​krzy​ku​jącha​łasło​pat.
–Go​to​wa.
Po​mógłjejza​ła​do​waćsprzęt,agdyza​pię​lipasy,śmi​gło​wiecru​-

szył w stro​nę lot​ni​ska, gdzie cze​kał pry​wat​ny od​rzu​to​wiec. Nie
roz​ma​wia​li,boitakhukwszyst​kobyza​głu​szył.Napo​kła​dziesa​-
mo​lo​tuwy​mie​nia​lije​dy​nieuwa​ginate​matope​ra​cjiKyle’aitrans​-
por​tuna​rzą​dów.Zgod​niezpro​ce​du​ra​mimia​łyzo​staćprze​ka​za​ne
Flo,któ​razko​leiprze​ka​żejeNate’owi.Jegoza​da​niembyłoza​-
bez​pie​cze​nieichsta​bil​no​ściwtrak​cietrans​por​tu.

Nie mia​ła ocho​ty roz​ma​wiać sku​pio​na na za​da​niu i mo​dli​twie

o utrzy​ma​nie przy ży​ciu pa​cjen​tów ob​da​ro​wa​nych przez tego
jed​ne​go czło​wie​ka. Nie bę​dąc oso​bą prze​sad​nie re​li​gij​ną, za​-
wszetakro​bi​ła.

Gdysa​mo​lotwy​lą​do​wał,bły​ska​wicz​nieprze​sie​dlisiędoka​ret​-

ki, któ​ra po​mknę​ła do szpi​ta​la, gdzie dzie​sięć mi​nut wcze​śniej
roz​po​czę​ła się pro​ce​du​ra spraw​dza​nia sta​nu na​rzą​dów me​to​dą
la​pa​ro​sko​po​wą. Gdy​by któ​ryś z nich oka​zał się nie​zdol​ny do
funk​cjo​no​wa​nia, po​in​for​mo​wa​no by o tym chi​rur​ga, a pa​cjent
wró​cił​bynali​stęocze​ku​ją​cych.

Wier​ci​ła się nie​cier​pli​wie, gdy ka​ret​ka mknę​ła uli​ca​mi San

Fran​ci​sco, ale gdy spoj​rza​ła na Nate’a, ten za​cho​wy​wał sto​ic​ki
spo​kój.Taktoprzy​naj​mniejwy​glą​da​ło.

–Niede​ner​wu​jeszsię?–za​py​ta​ła.
–Dla​cze​gomiał​bymsięde​ner​wo​wać?Ro​bi​łemtowie​lerazy.
–Aje​że​lina​rzą​dyoka​żąsiębez​u​ży​tecz​ne?
Wes​tchnął.

– By​ło​by bar​dzo źle, ale nic na to nie po​ra​dzę. Nie war​to się

tymmar​twićnaza​pas.Atydla​cze​gosięde​ner​wu​jesz?

– Bo to bar​dzo waż​ny klient. Wo​la​ła​bym sama prze​pro​wa​dzić

la​pa​ro​sko​pię.–Niepo​tra​fi​łasięprzy​znać,żezakaż​dymra​zem
wpo​dob​nejsy​tu​acjimy​śliotym,jakle​gławgru​zachjejna​dzie​ja,
gdyner​kaoka​za​łasięnie​zdol​nadoży​cia.Tadru​ga,prze​zna​czo​-
nadlain​ne​gocho​re​go,sięspraw​dzi​ła.

Małobra​ko​wa​ło,aznaj​du​jącsięnali​ścieocze​ku​ją​cych,bynie

prze​ży​ła.

Do​sko​na​le wie​dzia​ła, jak by wy​glą​da​ła roz​mo​wa z Kyle’em,

gdy​byprze​zna​czo​nedlanie​gopłu​caiser​ceoka​za​łysięnie​zdol​ne
dofunk​cjo​no​wa​nia.

Gdy tyl​ko ka​ret​ka się za​trzy​ma​ła, pu​ści​ła się bie​giem na od​-

działra​tun​ko​wy.Podro​dze,wpo​cze​kal​ni,mi​nę​łaro​dzi​nę.Po​grą​-
żo​nąwroz​pa​czypośmier​ciko​gośbli​skie​go.Tasce​naprze​nio​sła
jązpo​wro​temnajejszpi​tal​nełóż​ko.Jakprzezmgłęwi​dzia​łaza​-
pła​ka​nychro​dzi​ców.Jejmy​ślipo​bie​głydojejdaw​cy.

Ni​g​dyniepo​znajegona​zwi​ska,alegdy​byjepo​zna​ła,po​je​cha​-

ła​byna​wetnako​niecświa​ta,tam,gdziezo​stałpo​cho​wa​ny,bymu
po​dzię​ko​waćzadru​gąszan​sę.

–Panidok​tor…
Otrzą​snę​łasię.PrzedniąstałNate,are​zy​denttrzy​małotwar​-

tedrzwipro​wa​dzą​cenapię​troblo​kuope​ra​cyj​ne​go.

–Prze​pra​szam.–Nieobej​rza​łasięnatęro​dzi​nę.Niemo​gła.
Przy​go​to​wu​jącsię,zaszy​bąblo​kuope​ra​cyj​ne​gozo​ba​czy​łako​-

lej​kępa​cjen​tówocze​ku​ją​cychnana​rzą​dy.

–Bę​dziedo​brze–za​pew​niłjąNate.
–Ja​sne.Niezabar​dzolu​biętęczęść.Je​stemchi​rur​giemi…–

Niemia​łasiłydo​koń​czyć,bonie​malnajejoczachczy​jeśży​ciedo​-
bie​ga​łokoń​ca.

Wo​la​łaży​ją​cychdaw​ców.Ne​rek,wą​tro​by,acza​sa​mipłuc,gdy

ktośde​cy​do​wałsięod​daćswo​jepłu​cobli​skiejoso​bie.Zmi​ło​ści.
Byłowtymcośpięk​ne​go.Tachwi​lateżbyłapięk​na,aledladaw​-
cykoń​czy​łasięnie​od​wra​cal​nie.

Na​ło​żyw​szyma​skę,we​szłanablok.ZaniąNatezpo​jem​ni​kiem

nana​rzą​dy.Byłago​to​wainiepo​zo​sta​wa​łojejnicin​ne​gojakcze​-
kać.Ob​ser​wo​wa​ła,jakusu​wa​noor​ga​ny,prze​ka​zu​jącjeko​lej​nym

od​bior​com,któ​rzymie​liroz​je​chaćsięwróż​nestro​nykra​ju.

–Dok​torChiu,te​razpani.–Chi​rurgprze​su​nąłsię,byzro​bićjej

miej​sce. Wzię​ła się do pra​cy, ale nie trwa​ło to dłu​go, tym bar​-
dziejżejużwcze​śniejniestwier​dzo​noob​ja​wówin​fek​cji.

Te​razna​le​ża​łowzier​ni​ko​wa​niemzaj​rzećdopłuc.Szy​ku​jącsię

docię​cia,do​strze​głaciem​nąplam​kę.Za​klę​łapodno​sem,wy​czu​-
wa​jąc guz w tęt​ni​cy płuc​nej. Przyj​rzaw​szy się ser​cu, zo​ba​czy​ła,
jakmi​kro​sko​pij​naciem​naplam​karo​śniewoczach.Rak.Stłu​mi​ła
mdło​ści.

– Biop​sja. – Może to jed​nak nie rak, może na​rząd kwa​li​fi​ku​je

się do trans​plan​ta​cji. Po​da​ła prób​ki re​zy​den​to​wi, któ​ry wy​biegł
zblo​kudola​bo​ra​to​rium.

Toniejestrak.Toniemożebyćrak.
Unio​sładło​nie,za​ci​ska​jączęby.Natesta​nąłzanią.
–Dok​torChiu,cosięsta​ło?
–Po​patrz.–Wska​za​łanaciem​nepla​my.
–Cho​le​ra.
Czu​łapie​cze​niepodpo​wie​ka​mi.Gdy​bytyl​kopłu​cabyłyuszko​-

dzo​ne,ser​cemógł​bydo​staćktośinny.Wjejprzy​pad​kuwy​bórnie
wcho​dziłwra​chu​bę,boope​ra​cjabyłajed​na,aleor​ga​nizmKyle’a
niewy​trzy​mał​bydwóchod​ręb​nychza​bie​gów.Kylewy​ma​gałjed​-
nejope​ra​cji,wtrak​ciektó​rejotrzy​mał​byser​cera​zemzpłu​ca​mi.

Cze​ka​jąc na od​po​wiedź, wpa​try​wa​ła się w ze​gar. Daw​ca już

dłu​żejniemożebyćpod​łą​czo​nydopłu​co​ser​ca.Na​wetje​że​liguz
niejestzło​śli​wy,na​rzą​dysta​nąsiębez​u​ży​tecz​ne,po​nie​ważdaw​-
cajestjużpo​zba​wio​nyważ​nychna​rzą​dów.Wy​ścigzcza​sem.

Wró​ciłre​zy​dent.
– Nie​ste​ty, dok​tor Chiu – po​wie​dział. – To czwar​te sta​dium

raka płuc, a ogni​sko pier​wot​ne znaj​du​je się w ser​cu. W kar​cie
pa​cjen​ta nie ma o tym wzmian​ki, więc jest praw​do​po​dob​ne, że
daw​caniewie​dział,żemaraka.

Za​ci​snąw​szypo​wie​ki,za​klę​ławdu​chu.
–Dzię​ku​ję.Pro​szęodłą​czyćdaw​cęodpłu​co​ser​ca.
Re​zy​dent przy​tak​nął, a ona sku​pi​ła się na za​mknię​ciu klat​ki

pier​sio​wejzmar​łe​go.

–Mogępa​niąza​stą​pić–za​pro​po​no​wałre​zy​dent.
– Nie, chcę sama to zro​bić. – Nie za​mie​rza​ła mu tłu​ma​czyć,

dla​cze​gotodlaniejta​kieważ​ne.Wtenspo​sóbchcia​łapo​dzię​ko​-
waćdaw​cyzajegopięk​nygest.

Po​dzię​ko​waćtak​żeswo​je​mudaw​cyzadarży​cia.
Ta​kiepo​dzię​ko​wa​nietozamało.Otrzy​maw​szytakidar,na​le​ży

żyćpeł​niąży​cia.Ser​ceipłu​caniekwa​li​fi​ku​jąsiędotrans​plan​ta​-
cji. Oba​wia​ła się tego, bo było to zbyt pięk​ne. La​pa​ro​to​mia nie
wy​ka​za​ła guza, bo był po dru​giej stro​nie, ukry​ty, a no​wo​twór
jesz​czenieza​jąłpłuc.

Nie za​uwa​ży​ła, kie​dy Nate opu​ścił blok ope​ra​cyj​ny, ale te​raz

wró​cił.

–Od​wo​ła​łemope​ra​cjęKyle’a.
Przy​tak​nę​ła,nieprze​ry​wa​jącszy​cia.Gdynamo​ni​to​rzeuka​za​ła

sięli​niapro​sta,tyl​kowes​tchnę​ła.

Takmiprzy​kro.Prze​pra​sza​ładaw​cęorazKyle’a.
– Czas zgo​nu dwu​dzie​sta dru​ga trzy​dzie​ści pięć. – Ścią​gnę​ła

ma​skę,dłu​żejniemo​gącpo​wstrzy​maćłez.–Dok​to​rze,do​koń​czy
panzamnie?Mu​szęwra​caćdoLosAn​ge​lesipa​cjen​ta.

–Niemaspra​wy–od​parłre​zy​dent.
Wy​szedł​szy z sali, zdar​ła z sie​bie strój ope​ra​cyj​ny, ci​snę​ła go

dopo​jem​ni​ka,poczymgokop​nę​ła.

Cho​le​ra.Takniepo​win​nobyć!
–Ococicho​dzi?–za​py​tałNate.
–Jakmy​ślisz,dla​cze​goje​stemwście​kła?!
–Flo,tosięzda​rza.Dla​cze​gobie​rzesztodosie​bie?
Ener​gicz​nieszo​ro​wa​łaręce.
–Niebio​rętegodosie​bie.Tocho​ler​niefru​stru​ją​ce.
Nie​praw​da.Bie​rzetodosie​bie,bojąteżtospo​tka​ło.Iuwie​-

rzy​ła wte​dy, że musi umrzeć. Mia​ła do​syć wal​ki o ży​cie. Ża​den
czter​na​sto​la​tek nie po​wi​nien go​dzić się na śmierć. Ten daw​ca
przy​naj​mniej ura​to​wał kil​ka​na​ście in​nych osób, oprócz jej pa​-
cjen​ta.

Wró​ci​lidoka​ret​kizpu​sty​mirę​ka​mi.
Niechcia​łapa​trzećnaroz​cza​ro​wa​nieKyle’a.
–Po​roz​ma​wiamznim–ode​zwałsięNate.
–Dzię​ki.–Wsia​da​ładoka​ret​kizpo​czu​ciempo​raż​ki.
–Przy​kromi,żetakbar​dzotoprze​ży​wasz.
–Dzię​ki.

–Po​myśl,iluin​nymtendaw​caura​to​wałży​cie.
Uśmiech​nę​łasię.
–Tak,alejestmiprzy​krozpo​wo​duKyle’a.
– Bę​dzie za​chwy​co​ny, jak się do​wie, że mu współ​czu​jesz. Za

któ​rymśra​zempo​wie​dział,żemógł​byciępo​de​rwać.

–Słu​cham?!
–Takpo​wie​dział.Woli,kie​dyty,anieja,przy​cho​dziszgozba​-

dać.Gro​ził,żemicięod​bi​je.Nicztego.

Przy​kre,alepraw​dzi​we.Nateniena​le​żydoniejanionadonie​-

go.Zro​bi​łosięjejprzy​kro,aleniewie​dzia​ładla​cze​go.Natenie
możedoniejna​le​żeć.

To tyl​ko kwe​stia cza​su. Nie wy​ja​wi mu swo​jej ta​jem​ni​cy. Nie

za​ry​zy​ku​jepo​now​nie.

–Oba​wiamsię,żeitakgoroz​cza​ru​ję,od​rzu​ca​jącjegoza​lo​ty.
–O,czyż​by?
–Nieuma​wiamsięzfa​ce​ta​mizezła​ma​nymser​cem.–Tomiał

byćżart,aleuśmiechNate’azgasł,jak​byspra​wi​łamuprzy​krość.

–Ha!–Niepo​wie​działnicwię​cej.
Niemia​łaza​mia​ruroz​wi​jaćtegowąt​ku.Takbyłole​piej.Le​piej

sięniean​ga​żo​wać.

ROZDZIAŁDZIEWIĄTY

Trzy​małsięzdalaodFloprzezty​dzień.Mimożeniepo​wi​nien

czućsięura​żo​nyjejuwa​gą,żenieza​da​jesięzmęż​czy​zna​mize
zła​ma​nym ser​cem, za​bo​la​ło go to. Gdy​by pa​dła z in​nych ust,
uznał​bytozażar​cik,aletopo​wie​dzia​łaFlo.Po​win​notospły​nąć
ponimjakpokacz​ce,boniemiałwo​becniejżad​nychza​mia​rów,
a jed​nak go ubo​dło, bo stop​nio​wo do nie​go do​cie​ra​ło, że mu na
niejza​le​ży.Itogoprze​ra​ża​ło.

Jakuda​łojejsięprze​bićmur,któ​rymsięoto​czył?Niepo​tra​fił

na to od​po​wie​dzieć, więc po nie​uda​nej pró​bie po​bra​nia na​rzą​-
dówdlaKyle’apo​sta​no​wiłtrzy​maćsięodniejzda​le​ka.Za​tempo
dłu​giejroz​mo​wiezKyle’emwie​czo​rypo​świę​całpra​cyna​uko​wej,
awcią​gudniauni​kałprze​by​wa​niawjejga​bi​ne​cie.Głów​nieprze​-
sia​dy​wałwszpi​tal​nejbi​blio​te​ce.

Wie​czo​ra​mipi​sałar​ty​ku​łyna​uko​weidużocza​suspę​dzałnaba​-

se​nie, ale na​wet tam prze​śla​do​wał go ob​raz Flo cze​ka​ją​cej na
brze​gu.

Pil​no​wał się, po​wta​rza​jąc so​bie, że nic go z nią nie łą​czy, ale

bra​ko​wa​łomujejto​wa​rzy​stwa.Ichprzy​jaź​ni.Todla​te​gostałte​-
razpoddrzwia​mijejga​bi​ne​tu,za​sta​na​wia​jącsię,czytamwejść.
Mu​siał to jed​nak zro​bić, po​nie​waż do​tar​ły do nie​go plot​ki, że
wichzwiąz​kuźlesiędzie​je,że„ze​spółma​rzeń”sięroz​pa​da.

Freya też to za​uwa​ży​ła, a on wła​śnie od niej wy​szedł. Tłu​ma​-

czyłjej,żenicta​kie​gosięniedzie​je,aonpopro​stujestbar​dzo
za​ję​ty.

–Drzwiniesąza​mknię​tenaklucz.
Od​wró​ciw​szysię,uj​rzałuśmiech​nię​tąFlo.
–Po​tra​fiszczło​wie​kaza​sko​czyć.
– Ow​szem. – Otwo​rzy​ła sze​ro​ko drzwi. – Prze​cież to też twój

ga​bi​net,więcmo​żesztuwcho​dzić,kie​dychcesz.

–Tak,alesięza​my​śli​łem.
Gdy we​szli do środ​ka, za​sia​dła za biur​kiem i po​ło​ży​ła nogi na

bla​cie.

–Prze​pra​szam,żewy​rwa​łamcięzza​du​my.Je​steśtakbar​dzo

za​ję​ty,żerzad​kosięwi​du​je​my.

–Pra​cu​jęnadswo​imiba​da​nia​mi.
–Cze​godo​ty​czą?
– W skró​cie spo​so​bów re​ge​ne​ra​cji na​rzą​dów oraz moż​li​wo​ści

za​sto​so​wa​niaro​bo​tycz​nychroz​wią​zań.

Unio​sławy​so​kobrwi.
–Je​stempodwra​że​niem.Mnietoteżprzy​szłodogło​wy.
–Do​my​ślamsię.Je​steśtakąsamąpa​sjo​nat​kąchi​rur​giijakja.–

Kaszl​nął.–Wra​camzespo​tka​niazFre​ją.Mu​si​mypo​roz​ma​wiać.

–Spo​dzie​wa​łamsiętego.Teżzniąroz​ma​wia​łam.
– Coś się sta​ło po na​szym bez​owoc​nym wy​jeź​dzie po na​rzą​dy

dlaKyle’a.

–Topraw​da.Zabar​dzosięprze​ję​łam.Prze​pra​szam.–Uni​ka​ła

jego wzro​ku, więc za​czął po​dej​rze​wać, że o czymś nie chce mu
po​wie​dzieć.

–Okej,ro​zu​miem.Mnieteżbyłocięż​ko,ajesz​czecię​żejprze​-

ka​zaćtoKyle’owi–przy​znał.–Freyachce,że​by​śmysiępo​ka​za​li
pu​blicz​niejesz​czeprzedju​trzej​sząim​pre​ządo​bro​czyn​ną.

–Za​po​mnia​łamotejgali.–Wes​tchnę​ła.–Nie​na​wi​dzęsięubie​-

raćnata​kieoka​zje.

–In​we​sto​rzy,któ​rychpo​zna​li​śmy,or​ga​ni​zu​jągalę,żebyze​brać

środ​ki dla Bri​ght Hope Cli​nic i roz​pro​pa​go​wać daw​stwo na​rzą​-
dów.Mu​si​mysiępo​ka​zać.

–Wiem.–Wzru​szy​łara​mio​na​mi.
– Więc uwa​żam, że za​nim się tam po​ka​że​my, po​win​ni​śmy dzi​-

siajgdzieśsięwy​brać,żebyme​diaprze​sta​łypi​saćona​szymroz​-
sta​niu.

–Oroz​sta​niu?–Za​czer​wie​ni​łasię.–Dzi​siaj,ja​sne.Copro​po​-

nu​jesz?

–Sur​fing.
–Po​waż​nie?–Jejoczyzro​bi​łysięokrą​głe.
–Sur​fingjestnatwo​jejli​ście?
–Nie,alemógł​bybyć.Brzmitoobie​cu​ją​co.
–Zer​k​ną​łemnatwójroz​kładdy​żu​rów.Obo​jekoń​czy​myotrze​-

ciej.Mo​gli​by​śmypo​je​chaćnapla​żęVe​ni​ce,botonie​da​le​ko.Tam

bymcipo​ka​załkil​karze​czy.

–Umieszsur​fo​wać?
–Nieza​po​mi​naj,żewy​cho​wa​łemsięwKa​li​for​nii.Oczy​wi​ście,

żeumiemsur​fo​wać.Wie​lese​zo​nówlet​nichspę​dzi​łemnaVe​ni​ce
Be​ach.Wpo​rów​na​niuzewspi​nacz​kąnaEve​resttobar​dzobez​-
piecz​ne.

–Niemamtuko​stiu​muką​pie​lo​we​go.
–Napew​nocośku​piszwbu​ti​kachprzysa​mejpla​ży.Jateżnie

mamspode​nek.

Uśmiech​nę​łasię.
–Okej.Do​brypo​mysł.Aleprzy​znam,niepo​dej​rze​wa​łam,żeje​-

steśsur​fe​rem.

–Dla​cze​go?
–Chy​banielu​biszry​zy​ka.Niezro​zummnieźle,alekie​dyopo​-

wia​da​łamowspi​nacz​cegór​skiej,wy​da​łeśmisięwro​giemry​zy​ka.

–Mia​łemprzy​ja​ciół​kę,któ​ralu​bi​łary​zy​ko​wać.Ichy​baza​ry​zy​-

ko​wa​łaje​denrazzadużo.

–Coro​bi​ła?–za​in​te​re​so​wa​łasięFlo.
–Naprzy​kładjeź​dzi​łanamo​to​rzebezka​sku.
–Jabymmia​łakask.Nieprze​pa​damzary​zy​kiem.
–AlechceszwejśćnaEve​rest–za​uwa​żyłzuśmie​chem.
–By​łeśtam?
–Nie.–Niemógłsięprzy​znać,żekie​dyśtopla​no​wał.Wcza​-

sach, kie​dy żył na kra​wę​dzi. Och, to było daw​no. Te​raz był chi​-
rur​giemijużwie​dział,ja​kieura​zymożepo​wo​do​waćtakispo​sób
ży​cia.

Czaszmie​nićte​mat.
–Sur​fingniejestnie​bez​piecz​ny,podwa​run​kiemżesięniepły​-

wapodwie​czór,kie​dyże​ru​jąre​ki​ny.

–Re​ki​ny?–Usia​dłapro​sto.
– Nic ci się nie sta​nie. Mu​szę iść, bo obie​ca​łem Ja​me​so​wi, że

za​stą​pię go na ob​cho​dzie. Spo​tka​my się za go​dzi​nę przed wej​-
ściem.

Wy​cho​dził z uśmie​chem na war​gach, bo po raz ko​lej​ny Flo

prze​bi​ła się przez jego mur, spra​wi​ła, że za​po​mniał, że już nie
ba​wią go ta​kie roz​ryw​ki jak sur​fing, wspi​nacz​ka czy na​wet wy​-
jaz​dyzamia​sto,żebypo​jeź​dzićnato​rze.

TegoNate’ajużniema.Wy​rzekłsięgolatatemu.Dla​cze​gonie

za​pro​po​no​wałko​la​cjialbokina?

Dla​te​go,żetoniety.
Nonie.Odja​kie​goścza​sutojed​nakty.Takprzy​naj​mniejchciał

oso​biemy​śleć.Byłnasie​biezły,żegdyszłooFlo,oka​załsięsła​-
be​uszem.Oto,żepo​zwo​liłode​zwaćsięfa​ce​to​wi,ja​kimbyłdaw​-
niej,bote​razbyłkimśin​nym.Tam​tenfa​cettoprze​szłość.

Flowę​dro​wa​łapobu​ti​kuzko​stiu​ma​mipla​żo​wy​mi.Albora​czej

luź​no sple​cio​ny​mi ka​wał​ka​mi ni​tek. Już raz po​peł​ni​ła ten błąd,
ob​na​ża​jącsięprzedNate’em.Ni​g​dywcze​śniejjejsiętonieprzy​-
tra​fi​ło,boniechcia​ła,bykto​kol​wiekzo​ba​czyłjejbli​znę.Bowów​-
czasodrazubywie​dział,cotojest,boalbobył​byle​ka​rzem,albo
za​czął​byza​da​waćpy​ta​nia,naktó​reniechcia​łaod​po​wia​dać.

Todla​te​good​sy​ła​łajed​nąpodru​giejeks​pe​dient​ki,któ​repro​po​-

no​wa​łyjejską​pebi​ki​ni.

–Szu​kamspode​nekoraztopuza​kry​wa​ją​ce​gobrzuch.Jadęna

de​skę.

Eks​pe​dient​kaścią​gnę​łabrwi.
–Wtymbę​dziepanibar​dzoład​nie–upie​ra​łasię.
– Moż​li​we, ale chcę mieć szor​ty i top. Do​pie​ro kwie​cień, jest

chłod​no.

Eks​pe​dient​kaod​da​li​łasię,wzdy​cha​jąc.Nateznik​nąłwsą​sied​-

nim skle​pie z ak​ce​so​ria​mi dla męż​czyzn i wy​po​ży​czal​nią de​sek.
Obynaniąniecze​kał.

–Inieżół​te.Sły​sza​łam,żeżół​tyko​lorprzy​cią​gare​ki​ny.
Eks​pe​dient​kapo​da​łajejcoś,cowy​glą​da​łojakjed​no​czę​ścio​wa

pian​ka.

–Takmó​wiąwAu​stra​lii.Usły​sza​łamotym,jakpo​je​cha​łamtam

nastu​dia–przy​zna​łaeks​pe​dient​ka.

–Zde​cy​do​wa​nieniechcębyćdlanichprzy​nę​tą.
– Oto pian​ka jed​no​czę​ścio​wa dla pań, któ​re wolą coś skrom​-

niej​sze​go.

–Bio​rę.Mogęprzy​mie​rzyć?
–Oczy​wi​ście.Przy​mie​rzal​niesąwgłę​bi.
Flopo​spiesz​nieprze​bra​łasięwpian​kę.Byłabar​dzowy​god​na,

a co naj​waż​niej​sze, za​kry​wa​ła bli​znę. Wło​ży​ła swo​je rze​czy do

tor​byiwy​szłanaze​wnątrz.

Natecze​kałprzysa​mo​cho​dzie.
–Słusz​nywy​bór,bojestchłod​no–stwier​dził.
–Dla​te​gojąwy​bra​łam.
Nie​praw​da.Aniprzezchwi​lęniemy​śla​łaotem​pe​ra​tu​rzewody.

WLosAn​ge​lesza​wszebyłocie​pło,acza​sa​miwręczniedoznie​-
sie​niaupal​nie.

–Go​to​wa?
–Tyl​kowrzu​cętor​będoba​gaż​ni​ka.–Trwa​łotouła​mekse​kun​-

dy.–Cozro​biszzklu​czy​ka​mi?

–Mojeautotomo​delkla​sycz​ny.Niemawnimelek​tro​nicz​nych

ga​dże​tów.–Przy​piąłklu​czy​kidospode​nek.–Popro​ble​mie.Któ​-
rąde​skęwy​bie​rasz?

–Byleniebyłażół​ta.
–Maszawer​sjędożół​te​go?
–Żół​typrzy​cią​gare​ki​ny.
–Ktocitopo​wie​dział?
–Gdzieśtoprze​czy​ta​łam,aeks​pe​dient​katopo​twier​dzi​ła.
Ześmie​chempo​dałjejnie​żół​tąde​skę.
–Idzie​my,wa​riat​ko.
Po​ka​za​ła mu ję​zyk, po czym po​bie​gła w stro​nę wody. Dzię​ki

Bogunapla​żybyło małolu​dzi,więcnie bę​dzieczu​łasięgłu​pio,
jakspad​niezde​ski.

Gdy za​trzy​ma​ła się na li​nii wody, Nate przy​kląkł przed nią

ichwy​ciłzakost​kę.

–Cotyro​bisz?!–prze​stra​szy​łasię.
–Oświad​czamsię.
–Cota​kie​go?!
– Przy​pi​nam ci smycz, żeby de​ska nie od​pły​nę​ła, jak z niej

spad​niesz.

–Dzię​kizasło​waza​chę​ty.
–Jużsur​fo​wa​łaś?–za​py​tał,za​pi​na​jącsmycznaswo​jejko​st​ce.
–Nie.
–Więcnapew​nospad​niesz.Daw​noniemia​łemkon​tak​tuzde​-

ską,więcjateżnapew​nospad​nę.

Cojaro​bię,cojaro​bię?–po​my​śla​ła,wcho​dzącdowody.Ow​-

szem, spi​sa​ła li​stę rze​czy do zro​bie​nia przed śmier​cią, ale nie​-

wie​leznichzre​ali​zo​wa​ła.

Możero​dzi​cemie​lira​cję?Możeniepo​win​nategoro​bić?Onie,

nie stchó​rzy. Zde​ter​mi​no​wa​na sta​nę​ła w wo​dzie do pasa obok
Nate’a.

–Po​każ,jaktosięrobi.
–Okej.Po​łóżsięnade​sce.Przezja​kiśczaswio​słujrę​ka​mi,ale

po​temmu​siszbar​dzoszyb​kosiępod​nieść,żebyzła​paćfalę.Dasz
radę?

–Napew​nomogęspró​bo​wać.
Na​śla​do​wa​ła jego ru​chy, ale gdy spró​bo​wa​ła sta​nąć, fala ze​-

pchnę​łajązde​ski.Wy​nu​rzy​łasię,plu​jącwodąucze​pio​nade​ski.
Natepod​pły​nąłdoniej.

–Bar​dzodo​brze.Pra​wieuda​łocisięsta​nąć.
–Totrud​niej​sze,niżmy​śla​łam.
–Ostrze​ga​łemcię.Maszdo​syć?
–Niemamowy.
Tużprzedza​cho​demsłoń​cauda​łosięjejsta​nąćnade​sceido​-

pły​nąćpra​wiedosa​me​gobrze​gu,gdziecze​kałnaniąNate.Zde​-
ska​mipodpa​chąru​szy​litam,gdziele​ża​łyichręcz​ni​ki.Zmę​czo​na
opa​dłanapia​sek.

– Nogi mam jak z ga​la​re​ty. – Ma​rzy​ła się jej drzem​ka na cie​-

płympia​sku.

–Po​szłocile​piejniżSe​re​niezapierw​szymra​zem.–Na​glespo​-

waż​niał.

–KimjesttaSe​re​na?
–Przy​ja​ciół​ka.Nieżyje.
–Ta,któ​raniedo​cze​ka​łaor​ga​nów?
–Tak.Ta,któ​rako​cha​łary​zy​ko.
–My​ślę,żechcia​łażyćpeł​niąży​cia.
–Uhm.–Cośsięzmie​ni​ło.Wjed​nejchwi​licie​szyłsię,żeuczy

Flosur​fin​gu,aleza​razpo​temwspo​mniałSe​re​nęijejśmierć.

Floza​sta​na​wia​łasię,czySe​re​nabyładlanie​gokimświę​cejniż

przy​ja​ciół​ką.Po​czu​łaukłu​cieza​zdro​ści,cho​ciażniepo​win​nabyć
za​zdro​snaojegoprze​szłość.

Na​wetniesąra​zem.
Jego ko​chan​ki to nie jej pro​blem, pod wa​run​kiem że nie mają

wpły​wu na tę far​sę, w któ​rej ona i Nate są parą. Nie wol​no jej

za​po​mi​nać,żetomi​sty​fi​ka​cja,aletonieta​kiepro​ste,bozabar​-
dzolubispę​dzaćznimczas.

–Dzię​ki,żemnietuprzy​wio​złeś,żebyna​uczyćmniesur​fo​wać.

Bar​dzomisiępo​do​ba​ło.

–Za​cze​kajtu,pój​dędowy​po​ży​czal​niod​daćde​ski.Za​razwra​-

cam.

Za​słu​cha​na w szum fal po​dzi​wia​ła za​chód słoń​ca. Przy​mknę​ła

oczy.Jakispo​kój…Przy​po​mnia​łysięjejwa​ka​cje,któ​respę​dza​ła
z ro​dzi​ca​mi na Wy​spie Whid​bey, i pe​wien bar​dzo sło​necz​ny
dzień.Chy​banaj​szczę​śliw​szywjejży​ciu.Tegodniacałaro​dzi​na
pro​mie​nia​ła. Wszy​scy za​po​mnie​li o jej cho​ro​bie. Ba​wi​li się jak
nor​mal​ni lu​dzie, któ​rzy nie mu​szą dzie​lić dnia mię​dzy szpi​tal
ipra​cę.Gdyotwo​rzy​łaoczy,słoń​cejużza​szło.Po​czu​łagłód.

–Flo,weźręcz​nik.Chodź​myopłu​kaćsięzsoli.
Gdygozo​ba​czy​ła,ażjąza​tka​ło.Zsu​nąłzra​mionpian​kę,ob​na​-

ża​jącumię​śnio​nytors,awpo​świa​cieza​cho​dujegoopa​lo​necia​ło
lśni​łoni​czymzbrą​zu.

Szyb​kopo​myśloczymśin​nym.Nicztego.
– Okej. – Mia​ła na​dzie​ję, że nie usły​szał drże​nia jej gło​su.

Zręcz​ni​kiempodpa​chąru​szy​łakuprysz​ni​comobokskle​puiwy​-
po​ży​czal​nisprzę​tu.

Gdysta​nąłpodstru​mie​nia​miwody,niemo​głaode​rwaćodnie​go

wzro​ku,alegdyszarp​nę​łazalin​kęsą​sied​nie​goprysz​ni​ca,nicsię
niesta​ło.

–Niedzia​ła?
–Natowy​glą​da–od​par​ła,usi​łu​jącniepa​trzećnanie​go.–Za​-

cze​kam,ażskoń​czysz.

–Niewy​głu​piajsię.–Przy​cią​gnąłjądosie​bie,nimzdą​ży​łaza​-

re​ago​wać. Jego ręce za​czę​ły zmy​wać z niej sło​ną wodę. Po​tem
roz​wią​załjejkoń​skiogon,prze​cze​su​jącpal​ca​miwło​sy.Ze​sztyw​-
nia​ła.

Jesz​czenikttakjejniedo​ty​kał.
Wpew​nejchwi​liująłjejtwarzwdło​nietak,bynanie​gospoj​-

rza​ła. Jak za​hip​no​ty​zo​wa​na wpa​try​wa​ła się w jego nie​bie​skie
oczy.Po​ca​łujmnie.

Nie,niemożemunatopo​zwo​lić.Toby​ło​byniewpo​rząd​ku,bo

mia​łapew​ność,żepo​ca​łu​nekpro​wa​dził​bydocze​goświę​cej.Bar​-

dzotegopra​gnę​ła.Nocypeł​nejna​mięt​no​ści.Pra​gnę​łategoroz​-
pacz​li​wie,alebył​bytobar​dzonie​roz​sąd​nyruch.

Od​wró​ci​ławzrokiwy​szłaspodprysz​ni​ca.
–Wy​star​czytegodo​bre​go.
Nateod​kaszl​nął.
–Uhm,faj​niebyło.Od​wio​zęciędodomu.
–Su​per.–Pod​nio​słaręcz​nik,poczymwło​ży​łaklap​ki.
Nate za​rzu​cił so​bie ręcz​nik na szy​ję, ale w dro​dze do auta

wziąłjązarękę.

–Coro​bisz?!
–Fo​to​re​por​te​rzynieśpią–rzu​ciłpół​gło​sem.–Todla​te​gowcią​-

gną​łemciępodswójprysz​nic.

Zo​ba​czy​łaichką​temoka.Od​gry​wa​jąko​me​dię,atabli​skośćto

je​dy​niejejwy​obraź​nia.Takmia​łobyć,alemimotozro​bi​łosięjej
przy​kro.

ROZDZIAŁDZIESIĄTY

–Ototenzna​nyle​karz,októ​rymodranamówicałeHol​ly​wo​-

od.

Nate po​krę​cił gło​wą. Kyle nie wy​glą​dał do​brze, naj​wy​raź​niej

urzą​dze​nie wspo​ma​ga​ją​ce jego ser​ce prze​sta​wa​ło dzia​łać szyb​-
ciej, niż Nate są​dził. Te​raz Kyle był pod​łą​czo​ny do tle​nu przez
całądobę.

–Ta​kiepo​wi​ta​niechy​baminiepo​chle​bia.
–Prze​stań–prych​nąłKyle.–Niewie​rzę.Odranatrą​biąotym

wszyst​kiega​ze​ty.

–Jakto?
Kyle rzu​cił mu ko​lo​ro​wy ma​ga​zyn, a tam zdję​cia Nate’a i Flo

nade​skach.Ipod​pis:„Go​rą​cechwi​leme​dy​kówKyle’aFran​ci​sa”.

Świę​tapraw​da.Wma​wiałso​bie,żewcią​gnąłjąpodswójprysz​-

nictyl​kodla​te​go,żeza​uwa​żyłwy​ce​lo​wa​newnichapa​ra​tyfo​to​-
gra​ficz​ne, ale gdy zna​la​zła się tak bli​sko, nie był w sta​nie po​-
wstrzy​maćerek​cji.

In​stynk​tow​nieroz​pu​ściłjejwło​sy.Chciałjąpo​ca​ło​wać.Alegdy​-

bytozro​bił,bezchwi​liwa​ha​niawziął​byjąpodtymprysz​ni​cem.
Niespodo​ba​łamusiętakautra​takon​tro​li.Wo​lałotymna​wetnie
my​śleć.Ama​tormoc​nychwra​żeńna​le​żałdoprze​szło​ści.

–Onajestbar​dzosek​sow​na–drą​żyłKyle.–Szczę​ściarzzcie​-

bie.Cowię​cej,jestin​te​li​gent​na.

–Dzię​ki.–Po​czułukłu​cieza​zdro​ści,żefa​cettakijakKylena​zy​-

waFlosek​sow​ną.

Icoztego?Onaniejesttwo​ja.
Od​su​nąłodsie​bieza​bor​czemy​śli.
–Przy​sze​dłemsiędo​wie​dzieć,coucie​bie.
–Coumnie?–żach​nąłsięKyle.–Se​rio?
–Kyle,mu​siszsiętrzy​mać.Wiem,żetomę​czy…
Kyległo​śnowes​tchnął.
–Na​praw​dęwiesz,żetomę​czy?Kie​dy​kol​wiekcze​ka​łeśnaja​-

kieśna​rzą​dy?

–Wpew​nymsen​sie.Odja​kie​goścza​sucze​kamra​zemztobą.
–Hm…pew​nietak.Sta​ramsię,jakmogę,sta​ram.
Natepo​ło​żyłmudłońnara​mie​niu.
–Wiem,sta​ry.
–Ja​kiemaszpla​nynawie​czór?–za​py​tałKyle.
–Chcesiępanzemnąumó​wić,pa​nieFran​cis?
–Ha!Moż​natakpo​wie​dzieć.Wpad​nieszwie​czo​rem,żebydo​-

trzy​maćmito​wa​rzy​stwa?

– Nie mogę. Wie​czo​rem uda​je​my się z dok​tor Chiu na galę.

Mu​szęwy​po​ży​czyćsmo​king.

–Wy​po​ży​czyć?–obu​rzyłsięKyle.
– Tak. Nie za​bra​łem z sobą smo​kin​ga. Nie spo​dzie​wa​łem się,

żebę​dziemitupo​trzeb​ny.

–Po​dajmiko​mór​kę.
Kylewy​brałja​kiśnu​mer.
–Cześć,Mar​tin,mówiKyle.Tak,trzy​mamsię.Po​słu​chaj,zrób

mi drob​ną przy​słu​gę. Mój le​karz po​trze​bu​je na dzi​siej​szy wie​-
czórsmo​kin​ga.Wi​sząwmo​jejgar​de​ro​bie.Przy​wieźkil​kanaj​lep​-
szych, że​by​śmy mu coś do​bra​li. Su​per. Dzię​ki. – Za​koń​czył roz​-
mo​wę.–Spra​waza​ła​twio​na,pa​niedok​to​rze.

–Ktotobył?
–Mar​tin,mójasy​stent.Ni​g​dyniewkła​damdwarazytegosa​-

me​go smo​kin​ga. Pod ko​niec roku od​da​ję je na róż​ne li​cy​ta​cje
cha​ry​ta​tyw​ne.

–Kyle,dzię​ku​ję.Je​stemciogrom​niezo​bo​wią​za​ny.
–Niemaspra​wy.Po​pro​szępie​lę​gniar​kę,żebycięza​wia​do​mi​ła,

jakMar​tintudo​trze,alespeł​nijproś​bęko​na​ją​ce​goipo​każmisię
w tym, któ​ry wy​bie​rzesz. No i chciał​bym też zo​ba​czyć zdję​cie
dok​torChiuwwie​czo​ro​wejkre​acji.

–Wy​bijtoso​biezgło​wy.
Od​wró​ciw​szysię,zo​ba​czył,żedopo​ko​juwe​szłaFlo.Uśmiech​-

nę​łasięcie​płodopa​cjen​ta.

–Jaksiędzi​siajczu​jesz?
–Umie​ram.
Splo​tłaprzedsobąra​mio​na.
–Kyle,zdo​bę​dzie​mytena​rzą​dy.

–Wiem,aleczyniemogętegotro​chęwy​ko​rzy​stać?–Po​słałjej

uśmiech, któ​ry spra​wiał, że pod jego wiel​bi​ciel​ka​mi ugi​na​ły się
ko​la​na.–Dok​torChiu,anitro​chęmipaniniewspół​czu​je?

–Anitro​chę.Nieża​li​łycisiępie​lę​gniar​ki,żeje​stempod​ła?Nic

mnienieru​sza.

–Trud​nowtouwie​rzyć.–Omiótłobo​jeuśmie​chem.
Spraw​dzi​łajegopa​ra​me​try.
– Póź​niej przyj​dzie do cie​bie dok​tor King, a jak bę​dziesz

grzecz​ny,tomożecisiępo​ka​żęwsuk​niwie​czo​ro​wej.Prze​bio​rę
siętu​taj,boszpi​talza​ła​twiłdlawszyst​kichli​mu​zy​ny.Bę​dzieoka​-
zjaprze​je​chaćsięzafri​ko.

–Spryt​ne.–Kylespra​wiałwra​że​niezmę​czo​ne​go.
–Prze​śpijsię–po​wie​działNate.–Wpad​nępóź​niej.
–Cootymmy​ślisz?–za​py​ta​łaNate’a,gdywy​szlizsali.
–Żemusibyćope​ro​wa​nyjaknaj​prę​dzej.Li​czy​łem,żewsz​cze​-

pie​niewspo​ma​ga​niaser​caoka​żesiębar​dziejsku​tecz​ne.

Ener​gicz​nymru​chemwsu​nę​łaręcedokie​sze​nifar​tu​cha.
–Tak,po​ma​gaser​cu,aleob​cią​żapłu​ca.Zkaż​dymdniempra​-

cu​jągo​rzej.Niechcęgoin​tu​bo​wać,bopo​zo​sta​łena​rzą​dydłu​go
tegoniewy​trzy​ma​ją.Ist​nie​jewy​so​kiery​zy​kowy​stą​pie​niaze​spo​-
łucia​sno​typrze​dzia​łóworaznie​wy​dol​no​ściwie​lo​na​rzą​do​wej.

Nate tyl​ko wes​tchnął. Kyle to po​rząd​ny fa​cet. Su​per​gwiaz​da,

ale też do​bry czło​wiek. Po czter​dzie​st​ce. To zde​cy​do​wa​nie za
mło​do,byumie​rać,bojestsięnali​ścieocze​ku​ją​cych.

To spo​tka​ło Se​re​nę. Ob​ra​że​nia były tak roz​le​głe, że je​dy​nym

ra​tun​kiem było nowe ser​ce. Jed​nak mo​gła nie prze​żyć ope​ra​cji
prze​szcze​pie​nia z po​wo​du do​zna​nych ob​ra​żeń. Po​tem do​szło do
nie​wy​dol​no​ściwie​lo​na​rzą​do​wejizmar​ła,nimpo​jął,cosiędzie​je.

–Po​my​śla​łeśoswo​jejprzy​ja​ciół​ce?
–Dla​cze​goprzy​szłocitodogło​wy?
–Two​jamina.Nieodzie​dzi​czy​łampota​ciesztu​kiroz​ma​wia​nia

zbiz​nes​me​na​mi,alena​uczy​łamsięczy​taćlu​dzi.

– Tak. – Wes​tchnął. – My​śla​łem o niej. Kyle zna​lazł się w po​-

dob​nejsy​tu​acji.Niemogępa​trzeć,jakcier​pi.Jakcze​kaipo​wo​li
umie​ra,ajawiem,jaktemuza​ra​dzić.Mógł​bymgoura​to​wać,ale
bra​ku​jemidwóchskład​ni​ków.

–Czu​jętosamo.Cze​ka​niezpo​czu​ciembez​rad​no​ścijestkosz​-

mar​ne.

–Bez​rad​ność.Nie​na​wi​dzębez​rad​no​ści.
–Naszczę​ścieju​tropopo​łu​dniuudasięnamura​to​waćko​muś

ży​cie.

–Evie?
– Mamy zie​lo​ne świa​tło. Jej mat​ka jest go​to​wa i wszyst​ko zo​-

sta​łospraw​dzo​nekil​karazy.Ope​ra​cjaju​tro.

–Okej.Jakmałasięczu​je?
–Wpo​rząd​ku.Boisięisłusz​nie,alenieprze​wi​du​jękom​pli​ka​-

cji.–Zer​k​nę​łanaze​ga​rek.–Pój​dęjuż,boprzedim​pre​ząmu​szę
zaj​rzeć do kil​ku pa​cjen​tów. Spo​tka​my się przed wyj​ściem
uKyle’a?

–Wy​da​wa​łomisię,żepo​wie​dzia​łaś,żebywy​biłtoso​biezgło​-

wy.Zmie​ni​łaśzda​nie?Chceszzro​bićwra​że​nienagwieź​dzieHol​-
ly​wo​od?

Ro​ze​śmia​łasię.
–Nie.Po​zwo​lęmutro​chęwy​ko​rzy​staćjegopo​ło​że​nie.
–Ro​zu​miem.–Uśmiech​nąłsię.–Wi​dzi​mysięunie​gooczwar​-

tej.Za​py​ta​mygo,jakna​le​żysięza​cho​waćnata​kiejgali.

Przy​tak​nąw​szy,od​da​li​łasię.Nateprze​gar​nąłwło​sypal​ca​mi,po

czym ru​szył do bi​blio​te​ki. Po​trze​bo​wał chwi​li dla sie​bie, by się
zre​se​to​wać przed im​pre​zą. Prze​czu​wał, że prze​trwa​nie jej bę​-
dziegodużokosz​to​wa​ło,apozatymniecie​szy​łagoper​spek​ty​wa
wy​stą​pie​nia w smo​kin​gu Kyle’a ani mie​rze​nia przed nim ko​lej​-
nychsmo​kin​gów.

Niebyłotowjegosty​lu,alelep​szetoniżwy​po​ży​czal​nia.

–Mar​tin,my​ślę,żetenleżynaj​le​piej.Cotynato?
Natepo​pra​wiłman​kie​tyiwy​gła​dziłrę​kaw.
– Tak, leży ide​al​nie – przy​znał Mar​tin. – Mia​łeś go na so​bie

wze​szłymroku.

Nateuniósłbrwi.
–Od​bie​ra​łeśwnimna​gro​dę?
– Ow​szem. – Kyle wy​mow​nie się uśmiech​nął. – Więc to jest

szczę​śli​wysmo​king,je​śliwiesz,comamnamy​śli.

– Kyle, je​stem two​im le​ka​rzem od paru lat. Za​wsze wiem, co

masz na my​śli. – Po​pra​wia​jąc mu​chę, prze​glą​dał się w lu​strze

wluk​su​so​wejła​zien​ceKyle’a.

Okej, da radę. Czuł się nie​pew​nie, ale to tyl​ko je​den wie​czór.

Jużrazwi​działFlowwy​twor​nejkre​acji,więctymra​zemniebę​-
dzieina​czej.

–Przy​szłatwo​jato​wa​rzysz​ka!–za​wo​łałKyle.
Wy​szedł​szyzła​zien​ki,Natesta​nąłjakwry​ty.Niebyłprzy​go​to​-

wa​nynato,cocze​ka​łojegozmy​sły.Spo​dzie​wałsięzo​ba​czyćFlo
wsuk​ni,alenacośta​kie​gogo​tówniebył.Za​mu​ro​wa​łogokom​-
plet​nie.

Spra​wia​ła wra​że​nie lek​ko onie​śmie​lo​nej. Czar​ne wło​sy mia​ła

za​cze​sa​ne na jed​ną stro​nę, ale to jej suk​nia od​ję​ła mu mowę.
Sza​ra,po​włó​czy​sta,zko​ron​ko​wągórąpod​kre​śla​ją​cąjejkształ​ty.
Gdysięod​wró​ci​ła,jegooczomuka​za​łysięna​gieple​cy.

–Dok​tor​ku,po​do​bacisię?–za​py​tałKyle.
Ką​tem oka Nate do​strzegł jego sze​ro​ki uśmiech. Nor​mal​nie

jegopo​dziwdlaFlobygodraż​nił,aletymra​zemniewi​działani
Kyle’a,aniMar​ti​na,ni​ko​go.

Po​że​rałwzro​kiemFlo.Po​czuł,żeprze​padł.

Drża​ła jak liść, mo​dląc się, by Nate nie za​uwa​żył, jak bar​dzo

sięde​ner​wu​je.Niebyłaprze​ko​na​nacodosuk​ni,aleFreyająna
nią na​mó​wi​ła. Pierw​szy raz w ży​ciu mia​ła na so​bie coś tak od​-
waż​ne​go.

Nie za​li​czy​ła balu ma​tu​ral​ne​go, więc prak​tycz​nie ni​g​dy nie

mia​łaoka​zjiwło​żyćta​kiejkre​acji.Wca​leniedla​te​gożero​dzi​ce
by​li​byprze​ciw​ni,gdy​byktośjąza​pro​sił.

Nado​da​tekpe​szyłjąteżNate,bogdywy​szedłzła​zien​ki,nie

spo​dzie​wa​ła się uj​rzeć go w smo​kin​gu. Wi​dy​wa​ła go w gar​ni​tu​-
rze,alede​si​gner​skismo​kingspra​wił,żeser​ceza​bi​łojejmoc​niej.

–Jakcisiępo​do​ba?–po​wtó​rzy​łazaKyle’em.–Nieprze​sa​dzi​-

łam?

–Nie,napew​nonie.–Pod​szedł​szybli​żej,ująłjejrękę.–Fan​ta​-

stycz​nie.Wy​glą​dasz…osza​ła​mia​ją​co.–Gdypo​ca​ło​wałjejpal​ce,
po​czu​ła,jakza​ki​pia​ławniejkrew.

–Dzię​ku​ję–wy​krztu​si​ła,od​zy​skaw​szygłos.
–Idzie​my?–Po​dałjejra​mię.
–Tak.

– Baw​cie się do​brze – za​wo​łał za nimi Kyle. – Dok​tor​ku, gdy​-

bymniebyłprzy​ku​tydołóż​ka,od​bił​bymcidok​torChiu,więcle​-
piej…

Niedo​wie​dzia​łasię,coKylechciałpo​wie​dzieć,bodrzwijużsię

zanimiza​mknę​ły.Uśmiechnatwa​rzyNate’aka​załsięjejro​ze​-
śmiać.

Zbli​ża​jąc się do wyj​ścia, przed któ​rym stał rząd li​mu​zyn, do​-

strze​głaFreyę,Ja​me​saorazMilę.

– Pięk​nie wy​glą​dasz – szep​nę​ła jej do ucha Freya. Na​wet Ja​-

mesprzy​glą​dałsięjejznie​kła​ma​nympo​dzi​wem.

Wy​szli na ze​wnątrz, gdzie cze​ka​ła na nich osob​na li​mu​zy​na.

Dla „ze​spo​łu ma​rzeń” ja​dą​ce​go na galę do​bro​czyn​ną na rzecz
Bri​ghtHopeCli​nicorazwie​luprzy​szłychope​ra​cjiprze​szcze​pie​-
niana​rzą​dów.

Za​temwy​pa​da​ło,byprzy​by​linagalęosob​no,niewrazzresz​tą

VIP-ów z Hol​ly​wo​od Hills Cli​nic. Flo po​czu​ła się pra​wie jak
gwiaz​da.Szo​ferotwo​rzyłdrzwi,aNatepo​mógłFlousa​do​wićsię
na tyl​nej ka​na​pie, usiadł obok niej, po czym ujął jej nad​gar​stek,
bypo​li​czyćtęt​no.Namo​mentza​bra​kłojejtchu.

–Kylemado​brygust,je​ślicho​dziosmo​kin​gi–wy​krztu​si​ła.
Po​pa​trzyłposo​bie,wy​gła​dza​jąckla​pęma​ry​nar​ki.
– No, ze zna​ne​go domu mody. Poza tym to w nim w ze​szłym

rokuod​bie​rałna​gro​dę.

–Za„It’sanHo​nestTruth”?
–Chy​batak.Nieoglą​da​łem.Aty?
–Topięk​nyfilmopod​ziem​nejko​lei.Pła​ka​łamjakbóbr.
–Mu​szęgoobej​rzeć.
–Mo​że​mypóź​niejobej​rzećgora​zem.
–Aleniedzi​siaj–od​parł,uśmie​cha​jącsię.–Dzi​siajwie​czo​rem

niepla​nu​jęoglą​daćte​le​wi​zji.Mu​si​mybyćwfor​mieprzedju​trzej​-
sząope​ra​cją.

Przy​tak​nę​ła. Przez mo​ment się łu​dzi​ła, że su​ge​ro​wał co in​ne​-

go,alenibydla​cze​go?Prze​cieżtowszyst​kotomi​sty​fi​ka​cja.Dał
jej to do zro​zu​mie​nia po​przed​nie​go dnia na pla​ży. Jed​nak gdy​by
chciałpójśćzniądołóż​ka,niemia​ła​bynicprze​ciw​kotemu.

Za​pra​gnę​ła skosz​to​wać za​ka​za​ne​go owo​cu, prze​żyć ten mo​-

mentcie​le​snejbli​sko​ści,do​świad​czyćmęż​czy​zny.Mia​łana​dzie​ję,

żesta​niesiętopotym,jakjemuorazwszyst​kimze​bra​nymopo​-
wie,iledlaniejzna​czytrans​plan​to​lo​gia.

Natestra​ciłuko​cha​ną.Ontozro​zu​mie.
Nie mo​gła dłu​żej tego w so​bie trzy​mać. Je​że​li ma się mu od​-

dać,niemożedłu​żejukry​waćbli​zny.Musibyćdziel​na,musimu
po​wie​dzieć,żejestbior​cąner​kiodzmar​łe​godaw​cy.Cze​ka​jącna
nią,otar​łasięośmierć,więcdla​te​gopo​sta​no​wi​łacie​szyćsięży​-
ciem.

Nad​szedłczaszdo​byćsięnaod​wa​gę.
Nate to nie John​ny. Po​wie mu. Ina​czej jej li​sta rze​czy do zro​-

bie​nia nie bę​dzie mia​ła sen​su. Po​dej​mo​wa​nie ry​zy​ka i ro​bie​nie
rze​czysza​lo​nychtojed​no,aleniebę​dziewier​naso​bie,ukry​wa​-
jąctęczęśćsie​bie,zktó​rejjestdum​na.

Dłu​żejniemoż​natakżyć.Chceżyć,chcedo​świad​czać.Imieć

męż​czy​znę,któ​rybę​dziejąko​chał.Niewy​obra​ża​łaso​bielep​sze​-
go part​ne​ra od Nate’a. Da​rzy go za​ufa​niem i lubi, więc na​wet
gdy​by z jed​nej wspól​nej nocy nie wy​ni​kło nic na przy​szłość, zo​-
sta​nąjejwspo​mnie​nia.

Po​dróż do ho​te​lu Be​ver​ly Hills nie trwa​ła dłu​go, więc gdy

wkrót​ceszo​ferotwo​rzyłdrzwili​mu​zy​ny,zna​leź​lisięnaczer​wo​-
nym dy​wa​nie. Na tę noc wy​na​ję​to cały ho​tel tak, by każ​dy miał
swój po​kój i nikt nie mu​siał pro​wa​dzić po al​ko​ho​lu. Dla Flo nie
sta​no​wi​łotopro​ble​mu,po​nie​ważzpo​wo​duprze​szcze​puniety​ka​-
ła al​ko​ho​lu. Nie bra​ko​wa​ło jej go, na​wet nie mia​ła ocho​ty go
kosz​to​wać.

Po​czu​ła na kar​ku dłoń Nate’a. Fala go​rą​ca, jaka ją ogar​nę​ła,

spra​wi​ła,żeza​drża​ła.Po​pro​wa​dziłjąprzezszpa​lerfo​to​re​por​te​-
rów na pod​wyż​sze​nie, gdzie fo​to​gra​fo​wa​no go​ści na tle ścian​ki
zna​zwi​ska​mispon​so​rów.

Uśmiech​nę​łasię,gdypo​zu​jącdozdję​cia,Nateob​jąłjąwta​lii.

„Ze​spółma​rzeń”.Siła,zktó​rąna​le​żysięli​czyć.

Po​tempo​pro​wa​dzo​noichdosaliba​lo​wej.Wstrzy​ma​łaod​dech.

Podsu​fi​temuj​rza​łaży​ran​dolzty​się​cybia​łychkwia​tóworazmi​-
go​czą​cychświa​te​łek.

Wszę​dzie były kwia​ty na prze​mian ze świa​teł​ka​mi. Po raz

pierw​szy w ży​ciu zo​ba​czy​ła tak ele​ganc​kie wnę​trze. Przy​pa​dły
immiej​scaprzysto​lein​we​sto​rów.

Ko​la​cja była wy​śmie​ni​ta, ale ją naj​bar​dziej cie​szy​ło, że zna​la​-

złasięzNate’emwtakpięk​nymmiej​scu.Gdypo​da​noszam​pa​na,
po​pro​si​łaowodę,niezwra​ca​jącuwa​ginazdzi​wio​nespoj​rze​nia.
Li​czy​łosiętyl​koto,żezachwi​lęzwró​cisiędobo​ga​tychisław​-
nychlu​dzizproś​bąopie​nią​dzenaszczyt​nycel.Orazoda​ro​wi​-
znę w po​sta​ci ich na​rzą​dów i pu​blicz​nie wy​ja​śni, dla​cze​go to
robi.

Była zmę​czo​na prze​mil​cza​niem swo​jej hi​sto​rii bior​cy, od​kąd

ztegopo​wo​durzu​ciłjąmęż​czy​zna,któ​re​goko​cha​ła.WięcNate
wkrót​cepo​znapraw​dę.Itakwy​je​dziezKa​li​for​nii,aleonadłu​żej
niemożetegoukry​wać.

–Dzię​ku​je​mywszyst​kimzaprzy​by​cie–za​ga​iłaFreya.–Szpi​tal

Hol​ly​wo​odHillsmaza​szczytpo​łą​czyćsiłyzBri​ghtHopeCli​nic.
Mamyna​dzie​ję,żena​dalbę​dzie​mymo​gliwspie​raćtęfan​ta​stycz​-
ną or​ga​ni​za​cję w udo​stęp​nia​niu po​mo​cy me​dycz​nej po​trze​bu​ją​-
cym.

Grom​kieokla​ski.
– Na​szym pierw​szym za​bie​giem bę​dzie prze​szcze​pie​nie ner​ki

nie​za​moż​nej dziew​czyn​ce, a o przed​sta​wie​nie za​gad​nie​nia daw​-
stwana​rzą​dówpo​pro​szędok​torFlo​ren​ceChiu,głów​ne​gotrans​-
plan​to​lo​gaszpi​ta​laHol​ly​wo​odHills.

Floode​tchnę​łagłę​bo​koiwsta​łaodsto​łu,byprzejśćnapo​dium.

Ośle​pio​na bla​skiem ży​ran​do​li nie wi​dzia​ła go​ści, tyl​ko jed​ną
twarz,jed​nąoso​bę.Nate’a.

–Wi​tampań​stwa.Je​stemsze​fo​wąze​spo​łutrans​plan​to​lo​gicz​ne​-

go szpi​ta​la Hol​ly​wo​od Hills. Je​stem też bior​cą na​rzą​du. – Głos
lek​kojejdrżał,byłabli​skałez,boupły​nę​łodużocza​su,odkie​dy
mó​wi​ła o tym bez stra​chu przed kon​se​kwen​cja​mi. – Uro​dzi​łam
sięprzed​wcze​śnieidla​te​goza​wszemia​łamkło​po​tyzezdro​wiem.
Wwie​kudzie​się​ciulatze​mdla​łam,ale​ka​rzewy​kry​liwadęmo​jej
je​dy​nejfunk​cjo​nu​ją​cejner​ki.Bę​dącnali​ścieocze​ku​ją​cych,przez
lata by​łam dia​li​zo​wa​na. Dwu​krot​nie by​łam bli​ska ope​ra​cji, ale
dwarazyoka​za​łosię,żealbopró​bakrzy​żo​wadałado​dat​niwy​-
nik,albona​rządniekwa​li​fi​ko​wałsiędotrans​plan​ta​cji.

Mia​łam czter​na​ście lat i w bar​dzo cięż​kim sta​nie le​ża​łam

wszpi​ta​lu,kie​dymójle​karzotrzy​małte​le​fonzban​kuna​rzą​dów.
Mło​dy czło​wiek zgi​nął w wy​pad​ku dro​go​wym, ale miał kar​tę

daw​cy.Je​stemdzi​siajzwamidzię​kinie​mu,więcpro​szęwas,wy​-
peł​nij​ciede​kla​ra​cjędaw​cy.Otrzy​ma​łamdru​gąszan​sęipo​sta​no​-
wi​łamzo​staćchi​rur​giem,żebypo​ma​gaćta​kimjakjaiEvaMar​ti​-
nez.Le​ka​rzero​biąwszyst​ko,żebyra​to​waćży​cie,alewyteżmo​-
że​cie,wy​ra​ża​jączgo​dęnapo​bra​niena​rzą​dówpośmier​ci.Za​sta​-
nów​cie się też nad wspar​ciem fi​nan​so​wym Bri​ght Hope Cli​nic
iba​dańna​uko​wychwdzie​dzi​nietrans​plan​to​lo​gii.Miej​myna​dzie​-
ję,żezaja​kiśczasdaw​cyniebędąpo​trzeb​ni,boza​ist​nie​jąinne
moż​li​wo​ścira​to​wa​niaży​ciapa​cjen​tówzli​styocze​ku​ją​cych.Dzię​-
ku​jęzauwa​gęiży​częuda​ne​gowie​czo​ru.

Za​pa​no​wa​łaci​szajakma​kiemza​siał,alechwi​lępóź​niejroz​le​-

głysięgrom​kiebra​wa.Flopo​czu​łauciskwgar​dle.

Zer​k​nę​łanaNate’a.Wstałzmiej​scainasto​ją​cobiłjejbra​wo.

Nieza​mie​rzałwy​cho​dzić.

I,coważ​niej​sze,niespo​glą​dałnaniązli​to​ścią.
Ze​szłazpo​dium,byuści​snąćdłoń,Frei,MiliorazJa​me​so​wi,po

czymsta​nę​łaprzedNate’em.Uniósłjejdłońdowarg,byjąpo​ca​-
ło​wać. Jako że ko​la​cja do​bie​gła koń​ca, or​kie​stra za​czę​ła grać,
więc go​ście po​wo​li prze​cho​dzi​li na par​kiet. Ob​jąw​szy ją, po​pro​-
wa​dziłjąwtymsa​mymkie​run​ku.Tań​czącwjegora​mio​nach,wi​-
dzia​łatyl​kojego,wdu​chudzię​ku​jącBogu,żejejwy​zna​niegonie
od​stra​szy​ło.

–Todla​te​goniety​kaszal​ko​ho​lu.
–Tak.
–Dla​cze​gowcze​śniejotymniepo​wie​dzia​łaś?
–Żebyniena​ra​żaćsięnali​tośćztwo​jejstro​ny.
–Wca​lesięnadtobąnieli​tu​ję.Je​stempe​łenpo​dzi​wu–szep​nął

jejdoucha.

Oto pierw​szy męż​czy​zna, któ​ry się nad nią nie li​tu​je. Czu​ła

uciskwgar​dle,alepo​sta​no​wi​łasięnieroz​pła​kać.

–Dzię​ku​ję–wy​krztu​si​ła.
–Te​razwszyst​koro​zu​miem–po​wie​dział.–Dotejporyniewie​-

dzia​łem,cooto​biemy​śleć.Towy​ja​śnia,dla​cze​gotaksięprze​ję​-
łaś, gdy na​rzą​dy dla Kyle’a oka​za​ły się nie​przy​dat​ne. Bo sama
tegodo​świad​czy​łaś.

–Tak.
–Iro​zu​mieszmójból.Mimożestra​ci​łemuko​cha​ną,samby​łem

okrokodśmier​ci.

–Toteżjeststra​ta.
– W tej chwi​li jej nie od​czu​wam – szep​nął. – To, że je​stem tu

ztobą,spra​wia,żeczu​ję…żesięod​ro​dzi​łem.

Ser​ce wa​li​ło jej jak mło​tem, po​żą​da​nie roz​pa​la​ło krew. Je​że​li

niezde​cy​du​jesięte​raz,topew​niejużni​g​dytegoniezro​bi.

–Wtejchwi​liniechcęotymroz​ma​wiać.–Po​ca​ło​wa​łago,nim

zdą​żyłod​po​wie​dzieć.

Tenpo​ca​łu​nekbyłza​pro​sze​niem,boje​dy​ne,cze​gopra​gnę​ła,to

byćra​zemznim.Żebyspra​wił,byza​po​mnia​łaoprze​szcze​pio​nej
ner​ce,ola​tachcho​ro​byiprzy​mu​so​wymsta​niunaubo​czu.Wtym
mo​men​ciechcia​łażyć.

Od​wza​jem​niłpo​ca​łu​nek,jesz​czemoc​niejjąprzy​tu​la​jąc.Poraz

pierw​szypo​żą​da​łako​gośażtakbar​dzo.

Oparłgło​węojejczo​ło.
–Flo…
– Nic nie mów. – Wzię​ła go za rękę i spro​wa​dzi​ła z par​kie​tu.

Niktjużniezwra​całnanichuwa​gi.Tonaj​lep​szymo​ment,byopu​-
ścićto​wa​rzy​stwo.

W win​dzie ca​ło​wał ją na​mięt​nie, moc​no do sie​bie przy​tu​la​jąc,

by po​czu​ła, jak bar​dzo jej po​żą​da. Przy​pra​wi​ło ją to o za​wrót
gło​wy.

Pra​gnąłjejtaksamojakonajego.Gdy​byniebylitakszczel​nie

ubra​ni,gdy​byniebyłotomiej​scepu​blicz​ne,przy​ję​ła​bygowtym
holu, ale ma​rzy​ła, żeby to się sta​ło bez po​śpie​chu. Chcia​ła się
cie​szyćtymichwi​la​mi,boprze​cieżtoniemaprzy​szło​ści.

Zpo​wo​dujejro​ko​wa​nia.
Gdyje​cha​liwin​dą,szu​mia​łojejwuszach.Tosięsta​niena​praw​-

dę. Win​da się za​trzy​ma​ła. Flo po​cią​gnę​ła Nate’a w kie​run​ku
swo​je​gopo​ko​ju,otwo​rzy​ładrzwiiwłą​czy​łaświa​tło.Tyl​kojed​ną
lam​pę.Niemo​głasiędo​cze​kać.

–Flo​ren​ce…
– Na​tha​niel… – To wy​star​czy​ło, by zno​wu zna​la​zła się w jego

ra​mio​nach.Sło​wabyłyzbęd​ne,boobo​jewie​dzie​li,żechcątego
sa​me​go.Gdyza​trzy​ma​łasięprzedłóż​kiem,sta​nąłzanią,byroz​-
piąć za​pię​cie na jej szyi i dru​gie, w ta​lii, po czym zsu​nął z niej
suk​nię.

–Jakapięk​na–wy​szep​tał,ca​łu​jącjąwra​mię.
Sta​ła tyl​ko w hal​ce i szpil​kach. Nie mia​ła sta​ni​ka, po​nie​waż

suk​niabyłaprze​zro​czy​sta.Kie​dyśby​ła​byprze​stra​szo​na,aletym
ra​zemni​cze​gosięniebała.

Pra​gnę​łatego.Zdję​łahal​kę.Gdyod​wró​ciłjąkuso​bie,jejdło​-

niein​stynk​tow​niezsu​nę​łysięni​żej,byjakza​wszeza​sło​nićbli​znę
na brzu​chu, ale on chwy​cił ją za nad​garst​ki i przy​trzy​mał. Dla
niejtabli​znabyłaohyd​naista​no​wi​łado​wódsła​bo​ści.Żepo​ka​zu​-
jeca​łe​muświa​tu,jakjestnie​do​sko​na​ła.Alektojestdo​sko​na​ły?

–Niemu​siszjejza​sła​niać.–Za​sko​czyłją,klę​ka​jącica​łu​jącbli​-

znę.–Onajestczę​ściącie​bie.Spra​wia,żeje​steśsil​na.

Łza spły​nę​ła jej po po​licz​ku. Przed Nate’em jesz​cze nikt nie

spra​wił,żepo​czu​łasiępięk​na.Starłtęłzę.

–Niepłacz.
–Nor​mal​nieniepła​czę,aleprzyto​bieniepo​tra​fięsiępo​ha​mo​-

wać.

–Je​steśsil​na,sil​niej​sza,niżmy​śla​łem.
Gdyca​ło​wałjąna​mięt​nie,za​czę​łagoroz​bie​rać,pew​na,żenie

ma dla niej od​wro​tu. Za​czę​ła od ma​ry​nar​ki, po​tem roz​wią​za​ła
mu​chę.Chcia​łajaknaj​szyb​ciejroz​piąćgu​zi​kiko​szu​li,bypo​czuć
podpal​ca​mijegonagitors.

Ca​łu​jąc ją, przy​trzy​mał jej dło​nie. To roz​pa​li​ło ją jesz​cze bar​-

dziej.Chwi​lępóź​niejjegowar​gizsu​nę​łysięzjejwargnapier​si.
Za​sko​czo​nawstrzy​ma​łaod​dech.Niespo​dzie​wa​łasię,żetomoże
byćażtakprzy​jem​ne.Ni​g​dytegoniedo​świad​czy​ła.Byławpraw​-
dziedzie​wi​cą,alewcze​śniejspo​ty​ka​łasięzmęż​czy​zna​mi,jed​nak
ża​dentakbar​dzoniepo​bu​dziłjejzmy​sło​wychdo​znań.

–Pra​gnęcię,bar​dzo.–Jejwła​snesło​wająza​sko​czy​ły,aletaka

byłapraw​da.Pchnę​łagowstro​nęłóż​ka.

–Niespieszsiętak.Niemamza​bez​pie​cze​nia–wy​szep​tał,wtu​-

la​jąctwarzwjejszy​ję.–Ca​łu​jeszmnietak,żena​wetotymnie
po​my​śla​łem.Flo,po​żą​damcię,aletegosięniespo​dzie​wa​łem.

Spoj​rza​łanajegoma​ry​nar​kę,któ​rąwcze​śniejrzu​ci​łanapod​ło​-

gę,złanasie​bie,żesamaotymniepo​my​śla​ła,aledo​strze​głafo​-
lięwy​sta​ją​cązjejwe​wnętrz​nejkie​szon​ki.

–Atotoco?
Obej​rzałsięprzezra​mię,poczympo​krę​ciłgło​wą.

–Kyle.Tojegosmo​king.
–Niesą​dzę,żebymiałcośprze​ciw​kotemu–po​wie​dzia​łaura​-

do​wa​na.

–Małomnietoob​cho​dzi.Niebędęgopy​tałozda​nie.We​zmę,

coze​chcę.–Po​chwy​ciłjąwra​mio​na,agdykładłjąnałóż​ku,po​-
gła​dzi​łagopotor​sie.

Przy​siadłobok,byzrzu​cićko​szu​lę.Te​razdzie​li​łyichtyl​kojego

spodnieibie​li​zna.Le​d​wieka​wał​kima​te​ria​łów.

– Mu​szę coś ci wy​znać – wy​szep​ta​ła, gdy sku​bał war​ga​mi jej

szy​ję.–Je​stemdzie​wi​cą.

Gdyznie​ru​cho​miał,po​my​śla​ła,żejejdzie​wic​twomożesięoka​-

zać po​waż​nym pro​ble​mem. Nie nie​pew​na przy​szłość z po​wo​du
prze​szcze​pio​nejner​ki,leczto,żeNateniejestprzy​go​to​wa​nyna
de​flo​ra​cjętrzy​dzie​sto​pa​ro​let​niejko​bie​ty.

–Jakto?–Niekryłnie​do​wie​rza​nia.
Za​czer​wie​ni​ła się za​wsty​dzo​na, ale chcia​ła mu oszczę​dzić za​-

sko​cze​nia.Sambytood​krył.

–Chceszwyjść?
–Skąd​że,alewgło​wiemisięniemie​ści,żeko​bie​tatakpięk​na

iatrak​cyj​najestdzie​wi​cą.

– Trud​no mi ko​mu​kol​wiek za​ufać na tyle, żeby opo​wie​dzieć

oswo​jejprze​szło​ści.Cie​szęsię,żejąpo​zna​łeśiżecze​ka​łam.

–Będęde​li​kat​ny.–Mu​snąłjąwar​ga​mi.
Wes​tchnę​ła, a on wstał. Jak za​uro​czo​na pa​trzy​ła, jak się roz​-

bie​rał,jaksta​nąłprzedniąnagi.Na​resz​cietosięsta​nie,po​my​-
śla​ła. Wró​ciw​szy do niej, zdjął z niej bie​li​znę, po czym moc​no
przy​tu​lił.

–Niede​ner​wujsię–szep​nąłmię​dzypo​ca​łun​ka​mi.
–Wca​lesięniede​ner​wu​ję.
Po​gła​dziłjąpopo​licz​ku,jesz​czerazpo​ca​ło​wał,zsu​wa​jącdłoń

co​raz ni​żej. Za​pło​nę​ła, do​ma​ga​jąc się wię​cej i wię​cej piesz​czot,
pra​gnącgo.

–Flo,chcesztego?–wy​krztu​siłja​kiśczaspóź​niej.
–Tak.
Wcho​dzącwnią,wpa​try​wałsięwjejoczy.Skrzy​wi​łasięlek​ko,

ale ten ból był ni​czym w po​rów​na​niu z prze​róż​ny​mi za​bie​ga​mi,
ja​kieprze​szławży​ciu.

–Prze​pra​szam.
–Ajanie.–Po​ca​ło​wa​łago,pod​da​jącsięru​chomjegocia​ła.Nie

spie​szył się, a ona oplo​tła go ra​mio​na​mi, by być jesz​cze bli​żej,
żebywszedłwniąjesz​czegłę​biej.

Na​resz​ciepo​czu​ła,żeżyje.Niewy​obra​ża​łaso​biedo​tych​czas,

żeta​kiedo​zna​niasąmoż​li​we,żekie​dyśichdo​świad​czy.Cze​ka​ła
na to, ale je​dy​ny męż​czy​zna, na któ​rym na​praw​dę jej za​le​ża​ło,
zwi​nął ża​gle, po​znaw​szy jej prze​szłość, a ona nie na​le​ża​ła do
tychdziew​czyn,któ​retenpierw​szyrazchcia​ły​byprze​żyćzkimś
przy​pad​ko​wym.

Mimożejejza​ży​łośćzNate’embyłafik​cją,boNatemiałznik​-

nąć z jej ży​cia wraz z Kyle’em, była szczę​śli​wa, że do​świad​cza
tegopierw​sze​gorazuwła​śnieznim.Ufa​łamu.Amożetomi​łość?

Od​su​nę​łaodsie​bietęmyśl.Wjejży​ciuniemamiej​scanami​-

łość.Li​cząsiętyl​kotechwi​le.

Chcia​łasięnimide​lek​to​wać.Gdyru​chyNate’asta​łysięszyb​-

sze,wpew​nymmo​men​ciezjejustwy​rwałsiękrzykroz​ko​szy,po
czym Nate też eks​plo​do​wał. Zsu​nął się z niej i ją ob​jął. Opar​ła
mugło​węnapier​siiza​słu​cha​nawsza​lo​nebi​ciejegoser​ca,na​pa​-
wa​łasiętąwy​jąt​ko​wąchwi​lą.

ROZDZIAŁJEDENASTY

Nate za​snął wtu​lo​ny we Flo. Nie pla​no​wał spę​dzić z nią ca​łej

nocy.Nieprzy​da​rzy​łomusiętoodcza​sówSe​re​nyinachwi​lęza​-
po​mniał, jak do​brze jest mieć ko​goś, za​sy​piać u jego boku, sły​-
szeć, jak od​dy​cha. Mieć świa​do​mość, że się żyje, a nie jest się
drę​czą​cymnasupio​rem.

Przy​glą​dałsięśpią​cejFlo.Dosy​pial​niprzezza​sło​nywdarłsię

pro​mieńsłoń​ca,aprzezdrzwibal​ko​no​wepo​dmu​chycie​płejbry​-
zy,aleonaniebyłategoświa​do​ma.

Gdytakle​ża​ła,wy​da​łamusiępięk​na:he​ba​no​wewło​syroz​rzu​-

co​ne na po​dusz​ce, lek​ko roz​chy​lo​ne war​gi i de​li​kat​na dłoń spo​-
czy​wa​ją​canapier​si.Tobyłachwi​lasła​bo​ści,nicwię​cej.Niebę​-
dzie dal​sze​go cią​gu, mimo że tak bar​dzo jej pra​gnie. Wró​ci​ło
wspo​mnie​nie, gdy się z nią po​łą​czył ople​cio​ny jej ra​mio​na​mi, jej
de​li​kat​newar​gi,pa​znok​ciewbi​tewjegople​cy,gdywza​pa​mię​ta​-
niusta​rałsięroz​pa​lićjąjesz​czebar​dziej.

Po​ru​szy​ła się, otwo​rzy​ła oczy, a spoj​rzaw​szy na nie​go, się za​-

czer​wie​ni​ła.

–Dzieńdo​bry.
–Dzieńdo​bry.Mamna​dzie​ję,żecięnieobu​dzi​łem.
–Nie,nieobu​dzi​łeś.Niemy​śla​łam,żetuje​steś.Przezchwi​lę

niewie​dzia​łamna​wet,kimje​steś.

–Jużomnieza​po​mnia​łaś–za​uwa​żył.
–Skąd​że.Daw​noniespa​łamtakdo​brze.–Prze​cią​gnę​łasię,po

czymuło​ży​łanaboku.–Któ​rago​dzi​na?

–Szó​sta.Wcze​śnie.
–Hm,wcze​śnieurwa​li​śmysięzgali.–Ci​chosięza​śmia​ła.–Je​-

stempew​na,żesięnamdo​sta​nie,jakpo​ja​wi​mysięwszpi​ta​lu.

–Pew​nietak.Nie​dłu​gomu​si​mytampo​je​chać.Dzi​siajjestważ​-

nydzień.Ope​ra​cjaEvy.

–Uhm.–Przy​tak​nę​ła.
–Jaksięczu​jesz?

–Do​brze.
Po​ki​wał gło​wą. Był nią za​fa​scy​no​wa​ny, ale na​bra​ło to sen​su,

gdylicz​nymgo​ściomze​bra​nymnasaliwy​ja​śni​ła,dla​cze​gopo​win​-
nizo​staćdaw​ca​mina​rzą​dów,dla​cze​goniepijeal​ko​ho​luorazdla​-
cze​go tak do​brze ro​zu​mie swo​ich pa​cjen​tów. Dla​cze​go głę​bo​ko
prze​ży​wakaż​dyzgoniskądbie​rzesięjejem​pa​tia.Wte​dydo​tar​-
ło do nie​go, skąd wzię​ła się jej li​sta rze​czy do zro​bie​nia przed
śmier​ciąidla​cze​goczę​stomówi,żeczasucie​ka.

–Tatwo​jali​starze​czydozro​bie​nia…
–In​te​re​su​jecięmojali​sta?–za​py​ta​ła.
–Tak.Dla​cze​gojąspi​sa​łaś?Dlahecyczynapo​waż​nie?
–Napo​waż​nie.Całedzie​ciń​stwospę​dzi​łamtrzy​ma​nanaubo​-

czuróż​nychcie​ka​wychwy​da​rzeńzpo​wo​duna​do​pie​kuń​czychro​-
dzi​ców, któ​rzy uwa​ża​li, że za​raz się roz​sy​pię. Więc za​czę​łam
ukła​dać li​stę rze​czy, któ​re chcia​ła​bym zro​bić, jak będę do​ro​sła.
Nie​wie​lepunk​tówzre​ali​zo​wa​łam,bowięk​szośćcza​suza​bra​łami
na​ukaipra​ca.Aleczasgoni.Ry​zy​kowy​stą​pie​niakom​pli​ka​cjijest
wy​so​kie.Ktowie,ilemicza​suzo​sta​ło?–Za​czę​łasięubie​rać.

Ktowie,ilemicza​suzo​sta​ło?
–Flo,chy​bazda​jeszso​biespra​wę,żeje​że​liotrzy​ma​łaśtęner​-

kęwwie​kulatczter​na​stu,tomaszsięcał​kiemdo​brze.Ży​jesz.

– Tak, wiem. – Zwią​zy​wa​ła wło​sy w koń​ski ogon. – Ale i tak

chcężyćjaknaj​peł​niej,do​pó​kimamtakąszan​sę.

–Cojesz​czeznaj​du​jesięnatwo​jejli​ście?Wiem,żepro​wa​dze​-

niesa​mo​cho​du.

Spoj​rza​łananie​goprzezra​mię.
–Na​praw​dęchceszwie​dzieć?
–Oczy​wi​ście.
– Wiesz też, że chcia​ła​bym spró​bo​wać wspi​nacz​ki. Na przy​-

kład na Eve​rest albo wejść na An​na​pur​nę. Chcia​ła​bym prze​je​-
chaćnamo​to​rzeAfry​kęalbopo​pły​waćzre​ki​na​mi.

–Za​raz,za​raz.Jakpo​szli​śmysur​fo​wać,ba​łaśsięre​ki​nów.
Uśmiech​nę​łasię.
–Topraw​da,aleby​ła​bymwklat​ce.
Słu​chał tego wszyst​kie​go ze świa​do​mo​ścią, że sam tego do​-

świad​czył,więcznałzwią​za​neztymry​zy​koiniebyłwsta​niepo​-
jąć,dla​cze​goonachcetoro​bić.Do​sta​ładru​gąszan​sę,więcdla​-

cze​gochcejązmar​no​wać,ry​zy​ku​jąc?

–ChcęteżwspiąćsięnaElCa​pi​tanwYose​mi​te.
Po​czułsil​nyskurczżo​łąd​ka,boprzy​po​mnia​łomuto,jakwie​le

lat wstecz w po​ło​wie gra​ni​to​wej ścia​ny ręka Se​re​ny wy​śli​znę​ła
musięzuści​skuiSe​re​naru​nę​ławprze​paść.Namyśl,żeFlomo​-
gła​by się tam zna​leźć, po​czuł na ple​cach zim​ny pot. Mo​gła​by
spaść i umrzeć. Jak Se​re​na. I co by wte​dy zro​bił? Zwią​za​ne
ztymemo​cjetakgoprze​ra​ża​ły,żewręczin​tu​icyj​niewy​co​fałsię
głę​biejwob​rębmuru,ja​kimsięoto​czył.

Tenmurbyłpoto,bychro​nićgoprzedroz​pa​czą,bocze​gośta​-

kie​goniechciałdo​świad​czyćporazdru​gi.

ElCa​pi​tantozbytnie​bez​piecz​ne.Popro​stury​zy​ko​wa​nieży​cia

dla tych głu​pot z li​sty jest nie​bez​piecz​ne. Dla​cze​go ona musi to
ro​bić?

Nietwo​jaspra​wa.
Flo chce wszyst​ko za​prze​pa​ścić, ale nie może jej tego po​wie​-

dzieć,botoniejegopro​blem.Nicdlasie​bieniezna​czą.Całata
far​samanacelubu​do​wa​niere​no​myHol​ly​wo​odHillsCli​nic.Jak
jużwszyst​kozo​sta​niezro​bio​nedlaKyle’aiEvy,wra​cadoNo​we​-
go Jor​ku. Tam jest jego miej​sce. Poza tym, przy​go​da z ko​le​gą
zpra​cypraw​do​po​dob​niejestnajejli​ście,aleonniechceotym
wie​dzieć.Takbę​dziele​piej.

Napew​no?Ofia​ro​wa​łacidzie​wic​two.
Kie​dyśmu​sia​łasięodtegouwol​nić.Popro​stupa​dłonanie​go.

Po​wi​nienbyłod​mó​wić,niepo​zwo​lić,bygopo​ca​ło​wa​ła.Po​wi​nien
byćsil​niej​szy.

– Wi​dzę, że two​ja li​sta jest bar​dzo kon​kret​na. – Pod​niósł się

złóż​kaiza​cząłubie​rać.Czuł,żeFlobacz​niegoob​ser​wu​je.

–Nate,wszyst​kowpo​rząd​ku?
–Oczy​wi​ście.Mu​szętyl​kowziąćprysz​niciprzedope​ra​cjązer​-

k​nąćdoli​te​ra​tu​ry.–Za​piąłspodnie.–Możeutnęso​biedrzem​kę,
bosięniewy​spa​łem.

Skwi​to​wa​łatośmie​chem,poczymwło​ży​łasuk​nię,któ​rąmia​ła

naso​biewie​czo​rem.Mia​łarze​czynazmia​nę,alechcia​łatro​chę
prze​dłu​żyćwspo​mnie​nietegowszyst​kie​go,cowy​da​rzy​łosiętak
nie​daw​no.

–Mo​żeszza​piąć?

–Oczy​wi​ście.–Sta​rałsięnieza​po​mi​nać,żeFloniejestdlanie​-

go, więc po​spiesz​nie za​piął za​trza​ski, któ​re kil​ka go​dzin wcze​-
śniejroz​pi​nałwwiel​kimpo​śpie​chu.Od​su​nąłsięnadwakro​ki,bo
czuł, że je​śli nie na​rzu​ci mię​dzy nimi dy​stan​su, zno​wu wpad​nie
wtęsłod​kąpu​łap​kę.

Od​wró​ci​łasięido​tknę​łajegopo​licz​ka.
–Jesz​czerazdzię​kizatęnoc.Cie​szęsię,żetoby​łeśty.
–Jateżsięcie​szę.
Czyż​by?
– Mam na​dzie​ję, że wiesz, że ni​cze​go wię​cej od cie​bie nie

ocze​ku​ję.Janie…

–Wiem–wszedłjejwsło​wo.–Itodo​ce​niam.
Chy​bajejtonieprze​ko​na​ło,aleniechciałspę​dzićca​łe​godnia

na roz​trzą​sa​niu tego. Nie miał na to cza​su. Co się sta​ło, to się
nieod​sta​nie,aonmusiza​jąćsięsobą.Po​tra​fi?

Flowe​szładoszpi​ta​la.Wcze​śniejzho​te​lupo​je​cha​ładosie​bie,

wzię​łaprysz​nic,zdrzem​nę​łasię,poczymwy​pi​łamoc​nąkawę,by
miećsiłydowal​ki,czy​liope​ra​cjiEvy.

Niemo​głaza​wieśćdziew​czyn​ki.
Zro​biwszyst​ko,byjejnowaner​kasięprzy​ję​ła,acz​kol​wieknie

odniejtoza​le​ży.Od​rzu​ce​niasięzda​rza​ją,aledo​ło​żysta​rań,by
Evienieza​bra​kłosiłdowal​ki.

W dro​dze do ga​bi​ne​tu za​uwa​ży​ła Nate’a. Sie​dział w po​ko​ju

pie​lę​gnia​rek i wpi​sy​wał coś na ta​ble​cie. Obok kil​ka dziew​czyn
po​że​ra​łogowzro​kiem.

Trud​nosięimdzi​wić,po​my​śla​ła.
Jej sa​mej wy​star​czy​ło na nie​go po​pa​trzeć, by ko​la​na się pod

niąugię​ły.Zwłasz​czate​raz,kie​dypo​zna​ła,cokry​jesiępodstro​-
jemope​ra​cyj​nym.Pa​mię​tacie​płojegocia​ła,uczu​cie,gdyzna​lazł
sięmię​dzyjejuda​mi,jegodło​niewewło​sachwchwi​lieks​ta​zy.

Dotejporynie​wy​obra​żal​nej.
Jej cia​ło za​re​ago​wa​ło na samo to wspo​mnie​nie. Prze​stra​szy​ła

się.Byłaza​do​wo​lo​na,żetoNatejestjejpierw​szymmęż​czy​zną.
Tegochcia​ła,więcutwier​dza​łasięwprze​ko​na​niu,żetowy​łącz​-
niekrót​ko​trwa​łyro​mans,nicpozatym.Aleimczę​ściejtoso​bie
po​wta​rza​ła,tymbar​dziejab​sur​dal​nejejsiętowy​da​wa​ło.Nie​wy​-

klu​czo​ne,żejejser​cepo​peł​niawiel​kibłąd.

Bodlaniejtocoświę​cejniżprzy​go​da.Prze​ra​ża​ją​ce.
Toniemożebyćnicwię​cej.Przy​jaź​niąsięira​zempra​cu​ją.To

tyle.Wie​dząotymodsa​me​gopo​cząt​ku.Nicin​ne​goniewcho​dzi
w grę. Gdy​by chcia​ła cze​goś wię​cej, mo​gła​by się spa​rzyć. Nie
na​uczy​łasię,żewjejży​ciuniemamiej​scanami​łośćaninaza​an​-
ga​żo​wa​nieemo​cjo​nal​nepozanaj​bliż​sząro​dzi​ną?

Natejestwpo​rząd​kuinieprze​szka​dzamujejprze​szcze​pio​na

ner​ka,aleonaznafak​ty.Wie,żejejczasjestpo​li​czo​ny.Zcza​sem
Nateodej​dziedoko​bie​tyobar​dziejprze​wi​dy​wal​nejprzy​szło​ści.

Więc nie, mię​dzy nimi nie może być nic wię​cej, na​wet gdy​by

w du​chu szcze​rze tego pra​gnę​ła. Z tru​dem ode​rwa​ła od nie​go
wzrokista​ra​jącsię,byniktjejnieza​uwa​żył,prze​mknę​ładoswo​-
je​goga​bi​ne​tu.Po​trze​bo​wa​łakil​kumi​nut,bysięprzy​go​to​waćdo
ope​ra​cjiEvy.Boza​le​ża​łoodniejbar​dzodużo.

Mia​łatobyćpierw​szaope​ra​cjaprze​szcze​pie​niazor​ga​ni​zo​wa​-

nawspól​ny​misi​ła​miszpi​ta​laHol​ly​wo​odHillsorazBri​ghtHope.
Sły​sza​ła o pew​nych za​szło​ściach mię​dzy Ro​ths​ber​ga​mi i Milą
Bri​ght​man,cho​dzi​łooja​kiśślub,alenicwię​cejotymniewie​dzia​-
ła.Czu​łaje​dy​nie,żemusibyćwnaj​lep​szejfor​mie.

Tobar​dzoważ​naope​ra​cjaiwszy​scybędąjąob​ser​wo​wać.Zo​-

rien​to​wa​łasię,żein​for​ma​cjaoniejpo​szłada​le​kopozaLosAn​ge​-
les.Nado​wódmia​łaprzy​sła​ne​gotegodniae-ma​ilaodojcaoraz
licz​ne ese​me​sy od mat​ki. To jej po​zwo​li​ło zo​rien​to​wać się, jak
sze​ro​kimechemod​bi​łasięin​for​ma​cjaoope​ra​cji.

Ro​dzi​ców nie in​te​re​so​wa​ła ope​ra​cja ani czy so​bie po​ra​dzi.

Chcie​lije​dy​niesiędo​wie​dzieć,kimjestNateidla​cze​gonicimnie
po​wie​dzia​ła o tej za​ży​ło​ści. Mo​gła​by ukryć przed nimi praw​dę?
Ona nie kła​mie. Ale w kwe​stii „za​ży​ło​ści” z Nate’em nie ma
oczymmó​wić,bonicta​kie​goniema.

Do​praw​dy?Możeicośjest,zjejstro​ny,alewo​la​łasiędotego

nieprzy​zna​wać.Niemożepod​da​waćsięemo​cjom,bowjejży​ciu
niemadlanichmiej​sca.

We​szładoga​bi​ne​tuiza​sia​dłazabiur​kiem.Dio​dami​go​czą​cana

ko​mór​ceza​po​wia​da​łaese​me​syodro​dzi​cówinietyl​ko.Teostat​-
nie na pew​no od róż​nych ga​zet i ko​lo​ro​wych ma​ga​zy​nów.
Wszyst​kieza​pew​nedo​ma​ga​łysięin​for​ma​cjinate​matsta​nuzdro​-

wia Kyle’a oraz jej ro​man​su z Nate’em. Nie mia​ła cza​su na nie
od​po​wia​dać.

Aniocho​ty.Nietegodnia.
–By​łemcie​kaw,kie​dysięzja​wisz.–Natewszedłdoga​bi​ne​tu.
–Ucię​łamso​biedrzem​kę.Takjakmira​dzi​łeś.
–Nieprze​czę.–Po​ło​żyłta​bletnabiur​ku,poczymusiadłnaka​-

na​pie.–Je​steśgo​to​wadoza​bie​gu?

–Takmisięwy​da​je–od​par​ła.–Aty?
– Oczy​wi​ście. Rano tro​chę po​pły​wa​łem, żeby się wy​ci​szyć.

Prze​szcze​pi​łem dzie​siąt​ki ne​rek, ale dzi​siaj… Nie wiem dla​cze​-
go,cią​gleczu​jęsięspię​ty.Jak​bymzna​lazłsiępodpre​sją.

–Do​sko​na​letoro​zu​miem,boczu​jęsiępo​dob​nie.–Usia​dławy​-

god​niejwfo​te​lu.–Za​le​żyodnasbar​dzodużo.

Przy​tak​nął.
–Flo,tanoc…
– Nie chcę o tym roz​ma​wiać, nie te​raz. Chcę się skon​cen​tro​-

waćnaEvie.

–Ro​zu​miem.Maszja​kieśin​for​ma​cjezban​kudaw​ców?
–DlaKyle’a?Nie,żad​nej.–Po​tar​łatwarzdło​nią.–By​łeśunie​-

go?

Wod​po​wie​dzipo​dałjejta​blet.
–Tosąwy​ni​kijegoostat​nichba​dań–po​wie​dział.–Nienaj​lep​-

sze.

Opu​ści​ła wzrok na ekran. Wy​ni​ki ba​dań wy​ko​na​nych go​dzi​nę

wcze​śniej.Stanpa​cjen​tazde​cy​do​wa​niesiępo​gar​szał.Cho​le​ra.

–Onpo​trze​bu​jetychna​rzą​dów.
Nateki​wałgło​wą.
–Nawczo​raj.Jaktewskaź​ni​kida​lejbędątakro​sły,doj​dziedo

nie​wy​dol​no​ściwie​lo​na​rzą​do​wej,awte​dyjużbę​dzie​mybez​rad​ni.
Naszpa​cjentumrze.

–Iwszy​scybędąmie​lipre​ten​sjędonas–jęk​nę​ła.–Como​że​my

zro​bić?

–Nic.Je​ste​śmyska​za​ninacze​ka​nie.Tonaj​trud​niej​sze.Bę​dzie​-

myba​daćkrew,mo​ni​to​ro​waćgoispró​bu​je​mybyćdo​brejmy​śli.

–Nietra​cićna​dziei?
– Tak, to też. – Uśmiech​nął się do niej. Znie​wa​la​ją​co. Jaki on

jestcza​ru​ją​cy!

Niemyśltakonim.Opa​nujsię!
–Wtejsy​tu​acjitrud​noowia​rę,trud​nobez​czyn​niecze​kać,aż

ktośumrze,żebynaszpa​cjentdo​stałszan​sęnaprze​dłu​że​nieży​-
cia.–Nie​na​wi​dzi​łategoaspek​tupra​cy.

–Topraw​da.–Jegore​zer​wabyławy​czu​wal​na.Uni​kałjejwzro​-

kuitosięjejniespodo​ba​ło.

Po​win​naśbyćza​do​wo​lo​na,żesięnadtobąnieli​tu​je.
–Jakwi​dzisztęope​ra​cję?Usta​li​li​śmyjużplan,alenieroz​ma​-

wia​li​śmyoszcze​gó​łach.

Po​ki​wałgło​wą.
–Wy​obra​żamso​bie,żejapo​bio​ręner​kę,atyjąwsz​cze​pisz.
– Będą w tej sa​mej sali ope​ra​cyj​nej?- za​py​ta​ła Flo. – Na​sza

salajestnatyleduża,żepo​mie​ścioby​dwieibez​ter​mi​no​wojest
domo​jejdys​po​zy​cji.

–Tomisiępo​do​ba.Skra​cawę​drów​kęner​ki,atoogra​ni​czary​-

zy​ko ska​że​nia i in​nych kom​pli​ka​cji. Ta ner​ka to dla Evy ide​al​na
szan​sa.

Flosięuśmiech​nę​ła.
–Czyż​by?Nieza​po​mi​naj,żetotychcia​łeścze​kaćnazmar​łe​go

daw​cę.

–Pa​mię​tamimu​szęprzy​znaćcira​cję.
–Po​wtórzto.
– Mu​szę przy​znać ci ra​cję – po​wie​dział i śmie​jąc się, wzniósł

oczydonie​ba.

–Wie​dzia​łamodsa​me​gopo​cząt​ku.
–Takiplanciod​po​wia​da?–za​py​tałNate.
–Tak.Po​in​for​mu​jęze​spół.–Wsta​ła.–Je​że​limatoja​kie​kol​wiek

zna​cze​nie,cie​szęsię,żebę​dzieszzemnądzi​siajprzysto​le.Bę​-
dzie mi ła​twiej ope​ro​wać, ma​jąc wspar​cie tak wy​śmie​ni​te​go
trans​plan​to​lo​ga.

–Dousług.
Ski​nę​łamugło​wą,poczympo​spiesz​niewy​szłazga​bi​ne​tu.Gdy​-

byzo​sta​ładłu​żej,mo​gła​bypo​wie​dziećzadużo.Na​wetto,docze​-
goniechcia​łaprzy​znaćsięprzedsobą.Żejestokrokodtego,by
gopo​ko​chać.

Obie​ca​łaso​bie,żetegoniepo​wie,gdysięko​cha​li.
Ha!Ła​twopo​wie​dzieć.

ROZDZIAŁDWUNASTY

Flosta​ławdrzwiachpo​ko​juEvy,wo​kółktó​rejkrę​ci​łysiępie​lę​-

gniar​ki przy​go​to​wu​ją​ce ją do ope​ra​cji. Dziew​czyn​ka spra​wia​ła
wra​że​nieprze​ra​żo​nej.Flowie​dzia​ła,comałaczu​je.WHol​ly​wo​-
odHillsprze​pro​wa​dzi​łaset​kiope​ra​cjiprze​szcze​pie​niana​rzą​dów
iczę​stopeł​ni​łarolękon​sul​tan​ta.Prze​szcze​pia​łateżner​kiza​rów​-
noodży​wych,jakizmar​łychdaw​ców.Aleza​wszebyłytooso​by
do​ro​słe.

Nie ope​ro​wa​ła dziec​ka od re​zy​den​tu​ry, ale na​wet wte​dy, ope​-

ru​jąc dziec​ko, ani razu nie wy​stę​po​wa​ła w roli pierw​sze​go chi​-
rur​ga.Ist​nie​jąpew​netech​nicz​neróż​ni​ce.Evamadwa​na​ścielat,
więccałapro​ce​du​rabę​dzietakasamajakwprzy​pad​kudo​ro​słe​-
go, ale Eva jest wcze​śnia​kiem. Może mieć węż​sze na​czy​nia
krwio​no​śne,atowy​ma​gain​ne​gopo​dej​ścia.Jed​nakFlodo​wiesię
tegodo​pie​ropootwar​ciujamybrzusz​nej.

Ner​kamat​kibę​dziemia​łaroz​mia​rydo​ro​słejner​ki,któ​razo​sta​-

niewsz​cze​pio​nawtymsa​mymmiej​scucouFlo,bli​skodnamied​-
ni​cy.Ztech​nicz​ne​gopunk​tuwi​dze​nianiepo​win​notoprzy​spa​rzać
naj​mniej​szychtrud​no​ści.TegoFlobyłapew​na,aleoka​za​łosię,że
emo​cjo​nal​niejestzde​cy​do​wa​nietrud​niej​sze,niżso​biewy​obra​ża​-
ła.

Mu​siszzniąpo​roz​ma​wiać.
Ode​tchnę​łagłę​biej,bydo​daćso​bieod​wa​gi,iwe​szładopo​ko​ju.

Pie​lę​gniar​kitym​cza​semzro​bi​ły,codonichna​le​ża​ło,więcmo​gły
jużzo​sta​wićjesame.Floprzy​sia​dłanałóż​ku.

–Eva,wol​nosiębać–po​wie​dzia​ła.
–Wol​no?–Dziew​czyn​kaspoj​rza​łajejwoczy.
–Oczy​wi​ście,aleza​pew​niamcię,żebę​dziedo​brze.Po​czu​jesz

sięzdrow​sza.

–Skądpaniwie?–Wzru​sze​niera​mion.
Flounio​słabrzegblu​zy.
–Jakmia​łamczter​na​ścielat,teżle​ża​łamnata​kimszpi​tal​nym

łóż​kuicze​ka​łamnaner​kę.

–Pani?
–Tak.Alemojamamaanitataniemo​glimijejdać,więccze​ka​-

łam bar​dzo dłu​go. By​łam o krok od śmier​ci, cze​ka​jąc na ko​goś,
czy​ja ner​ka bę​dzie dla mnie do​bra. Masz dużo szczę​ścia, że
daw​cąmożezo​staćtwo​jamama.

–Alejaniechcę,żebymamębo​la​ło.
Flouję​łajejdłoń.
–Przezja​kiśczasbę​dziejąbo​la​ło.Cie​bieteż,alemamacier​-

pia​ła​byowie​lebar​dziej, gdy​bytegoniezro​bi​ła, ato​biecoś się
sta​ło.

Evasięroz​pła​ka​ła,więcFlojąprzy​tu​li​ła.
–Bę​dziedo​brze.Ranysięza​go​jąibę​dzie​ciemia​łytozasobą.

Chcę,że​byśwte​dycośdlamniezro​bi​ła.

–Cota​kie​go?–Evaotar​łałzy.
–Chcę,że​byście​szy​łasięży​ciemizmie​nia​łaświatnalep​sze.
–Jak?
Flowzru​szy​łara​mio​na​mi.
–Samazde​cy​du​jesz.Jazo​sta​łamchi​rur​giem,żebypo​ma​gaćlu​-

dziomta​kimjaktyija.Odte​raztwo​japrzy​szłośćbę​dziewtwo​-
ichrę​kach,bodzię​kima​miemaszjąprzedsobą.

– Pani dok​tor, je​ste​śmy go​to​wi za​brać Evę – oznaj​mił sa​ni​ta​-

riusz.

Floprzy​tak​nę​ła.
– Nie​dłu​go zno​wu się zo​ba​czy​my, a po​tem przy​wi​tam cię po

dru​giejstro​nie.Po​myśltyl​ko,po​że​gnaszsięzdia​li​za​miibę​dziesz
mo​gła upra​wiać nie​któ​re spor​ty, na​uczysz się pro​wa​dzić sa​mo​-
chód,tań​czyć.

–Faj​nie.–Dziew​czyn​kasze​ro​kosięuśmiech​nę​ła.
Floru​szy​łanapię​tro,gdzieznaj​do​wałsięblokope​ra​cyj​ny.Ta​-

kie ope​ra​cje za​wsze są obar​czo​ne pew​nym ry​zy​kiem. Za​wsze.
Prze​szcze​pio​nyna​rządmożeza​wieśćalboor​ga​nizmEvyod​rzu​ci
ner​kęmat​ki.Flojed​nakbyłado​brejmy​śli.

Od​se​tekuda​nychprze​szcze​pieńna​rzą​dówpo​bra​nychodczłon​-

ków ro​dzi​ny był zde​cy​do​wa​nie wyż​szy niż w przy​pad​ku na​rzą​-
dówodosóbzmar​łych.Pozatymmia​łaza​ufa​niedoNate’a,któ​ry
miałpo​braćner​kępaniMar​ti​nez.Tużpojegoprzy​jeź​dzieza​się​-

gnę​ła o nim in​for​ma​cji, za​zna​jo​mi​ła się z jego dzia​łal​no​ścią na​-
uko​wą.Przyoka​zjiod​kry​ła,żeNatepo​tra​fipo​braćner​kęme​to​-
dą la​pa​ro​sko​po​wą. Zda​wa​ła so​bie spra​wę, że to ogrom​ne wy​-
zwa​nie, ale dzię​ki tej me​to​dzie re​kon​wa​le​scen​cja mat​ki Evy
skró​cisięopo​ło​wę.

Jej ho​spi​ta​li​za​cja po​trwa dwa do czte​rech dni w po​rów​na​niu

z sze​ścio​ma ty​go​dnia​mi, gdy ope​ra​cja po​le​ga na otwar​ciu jamy
brzusz​nej. Po​cząt​ko​wo nie mie​li pew​no​ści, czy la​pa​ro​sko​pia
wcho​dziwgrę,alepozba​da​niuko​bie​tyNateorzekł,żeniewi​dzi
prze​ciw​wska​zań.PaniMar​ti​nezoka​za​łasięide​al​nąkan​dy​dat​ką.

Sala ope​ra​cyj​na była na tyle prze​stron​na, że w jed​nym koń​cu

mo​głapra​co​waćFlo,wdru​gimNate.

Prze​szładoumy​wal​ni,gdzieza​sta​łaNate’a.
–Jaksięmana​szamałapa​cjent​ka?–za​py​tał.
– Boi się, ale to zro​zu​mia​łe. Obie​ca​łam jej, że wszyst​ko się

uda.

–Nor​mal​nieniepo​wie​dział​bymtegopa​cjen​to​wi,zwa​żyw​szyna

róż​no​ra​kie zmien​ne, ale tym ra​zem je​stem na​sta​wio​ny opty​mi​-
stycz​nie.

–Niewcho​dzisięwdro​gęniedź​wie​dzi​cyzmło​dym.
–Tootocho​dzi?
–Oczy​wi​ście–od​par​łaześmie​chem.–Wszpi​ta​ludzie​cię​cym,

gdziemnieope​ro​wa​no,zmojąmamąkaż​dysięli​czył.

–Ro​zu​miem.Ztobąteżna​le​żysięli​czyć.–Się​gnąłporęcz​nik

pa​pie​ro​wy. – My​ślę, że pój​dzie gład​ko. Mam spo​re do​świad​cze​-
nie.

–Wiemcośotym.
Tymra​zemtoonsięro​ze​śmiał.
–Mia​łemnamy​ślila​pa​ro​sko​pię.
Flo spoj​rza​ła przez szy​bę na pa​nią Mar​ti​nez. Ko​bie​ta le​ża​ła

zza​mknię​ty​miocza​miipo​ru​sza​ławar​ga​mi.Do​pie​rouła​mekse​-
kun​dypóź​niejFlozo​rien​to​wa​łasię,żemat​kaEvysięmo​dli.

–Wi​dzi​mysięwsali–po​wie​działNate,zni​ka​jączadrzwia​mi.
Flo koń​czy​ła my​cie, też na swój spo​sób się mo​dląc. Musi się

udać. Obie​ca​ła to Evie. Gdy dziew​czyn​kę wwie​zio​no do sali, ta
nauła​mekse​kun​dychwy​ci​łajązarękę,za​nimwó​zekprze​to​czył
siędodru​giejpo​ło​wysali.

Pie​lę​gniar​ka po​da​ła Flo far​tuch i na​ło​ży​ła jej rę​ka​wicz​ki. Flo

po​de​szładoza​pła​ka​nejpaniMar​ti​nez.

–Toja,dok​torChiu.
Ko​bie​tapod​nio​sławzrok.
–Prze​pra​szamzałzy.
–Niemazacoprze​pra​szać.Bę​dziedo​brze.Jazro​bięwszyst​-

kodlaEvy,adok​torNatedlapani.Evatoznie​sie.Jakja.

–Pani?
–Tak.By​łamtyl​kodwalatastar​szaodniej.
Pani Mar​ti​nez po​ki​wa​ła gło​wą. Flo zaś prze​szła do sto​łu, na

któ​rymle​ża​łaEva.PaniMar​ti​nezotrzy​ma​łaznie​czu​le​nieogól​ne,
po czym Nate wziął się do pra​cy. Od​po​wie​dzial​ność z tę część
ope​ra​cji le​ża​ła w jego rę​kach. Do jej za​dań na​le​ża​ło przy​go​to​-
waćbior​czy​niętak,byotrzy​maw​szyner​kę,odrazumo​głasięza​-
braćzajejwsz​cze​pie​nie.

–Panidok​tor?–za​py​ta​łaEvaprzezma​skętle​no​wą.
–Je​stemtu.Za​cznijli​czyć,boczasza​snąć.–Te​razFlozwró​ci​-

łasiędopie​lę​gniar​ki.–Cew​nik,błę​kitme​ty​le​no​wyorazce​fa​zo​li​-
na.Chcęwi​dziećpę​cherz,żebynieuszko​dzićje​li​taalbootrzew​-
nej.

-Takjest.
Cze​ka​jąc,ażpie​lę​gniar​kawy​ko​napo​le​ce​nie,Flowró​ci​ławspo​-

mnie​nia​midocza​sów,kie​dysamazna​la​złasięnasto​leope​ra​cyj​-
nym. Eva jest w znacz​nie lep​szym po​ło​że​niu. Ale ty po​ko​na​łaś
wszyst​kieprze​ciw​no​ści.

Wzię​łasiędopra​cy.Naj​waż​niej​szetodaćtemudziec​kuszan​sę

na ży​cie. Tak, by na kon​fe​ren​cję pra​so​wą na​stęp​ne​go dnia Flo
mo​gławejśćzpod​nie​sio​nymczo​łemioznaj​mić,żepierw​szaope​-
ra​cja prze​szcze​pie​nia ner​ki prze​pro​wa​dzo​na we współ​pra​cy
szpi​ta​laHol​ly​wo​odHillszBri​ghtHopeza​koń​czy​łasięsuk​ce​sem
orazżemat​kaicór​kaczu​jąsiędo​brze.Tamyślto​wa​rzy​szy​łajej
pod​czas przy​go​to​wy​wa​nia miej​sca prze​szcze​pie​nia. W pew​nej
chwi​liusły​sza​ła:

– Idę z ner​ką. – W jej stro​nę szedł re​zy​dent z Bri​ght Hope

zner​kąwpo​jem​ni​kuwy​peł​nio​nymlo​dem.

Pięk​na zdro​wa ner​ka mat​ki wkrót​ce zo​sta​nie prze​szcze​pio​na

cór​ce.PaniMar​ti​nezdałaEvieży​cie.Porazdru​gi.

Asy​stu​ją​cy jej re​zy​dent prze​jął po​jem​nik z ner​ką, ob​mył ją,

przy​go​to​wu​jąc tak, by Flo mo​gła ją wsz​cze​pić w nie​ty​po​wym
miej​scu, po​nie​waż na​czy​nia krwio​no​śne bio​dro​we Evy oka​za​ły
sięzamałe.Nie​wiel​kazmia​napla​nu,aleztymFloszyb​koso​bie
po​ra​dzi​ła.

– Po​da​ję ner​kę – za​mel​do​wał re​zy​dent, ostroż​nie prze​ka​zu​jąc

jejna​rząd.

Pięk​ny i jak​że waż​ny. Cu​dow​ny dar, jaki i ona otrzy​ma​ła.

Wswo​imcza​sieEvateżtodo​ce​ni.

Floprzy​stą​pi​ładożmud​ne​gopro​ce​suze​spa​la​nia.Żyłyitęt​ni​ce

Evybyłybar​dzode​li​kat​ne,amat​czy​naner​kacał​kiemspo​ra,ale
ona spra​wi, że bę​dzie dzia​ła​ła. Po dru​giej stro​nie sto​łu sta​nął
Nate.

–Mogęciasy​sto​wać?
–JakpaniMar​ti​nez?
– W dro​dze na od​dział po​ope​ra​cyj​ny. Wszyst​ko po​szło jak

zpłat​ka.

Dzię​kiBogu.
–Mo​żeszmipo​ma​gać.Mabar​dzomałena​czy​niakrwio​no​śne.

Mia​łam na​dzie​ję, że będą więk​sze, bo to dwu​na​sto​lat​ka, ale to
jed​nazkon​se​kwen​cjiwcze​śniac​twa.

Natepo​chy​liłsięnadpa​cjent​ką.
–Świet​nieciidzie.Jużpra​wiekoń​czysz.–Nieprze​sta​wałdo​-

da​waćjejotu​chyiczu​wałnadsta​nemEvy.

Gdy skoń​czy​ła, ner​ka na​bra​ła ko​lo​ru, po czym strze​li​ła stru​-

mie​niemmo​czu.Dzia​ła!

–Gra​tu​lu​ję!–ucie​szyłsięNate,acałyze​spółza​cząłbićbra​wo.
Wi​dokpra​cu​ją​cejner​kidogłę​bipo​ru​szyłFlo.
–Za​my​ka​my.
Za​ję​li się tym wspól​nie, pil​nu​jąc, by wszyst​ko zna​la​zło się na

wła​ści​wymmiej​scu.Poza​ło​że​niuopa​trun​kuuci​sko​we​goEvazo​-
sta​ła prze​wie​zio​na na od​dział in​ten​syw​nej opie​ki. Wi​dok mo​czu
spra​wił,żeFlomia​łaocho​tękrzy​czećzra​do​ści,bobyłtoznak,
że ope​ra​cja się uda​ła, ale Evę cze​kał jesz​cze po​byt na od​dzia​le
re​ani​ma​cyj​nym, by le​ka​rze mo​gli się upew​nić, że nie do​szło do
od​rzu​ce​nianer​ki,po​wsta​niaskrze​pulubzwę​że​niana​czyńkrwio​-
no​śnych. Było jesz​cze wie​le ele​men​tów ry​zy​ka, ale na ra​zie był

topierw​szykrokwdo​brymkie​run​ku.

PrzedEvąjesz​czedłu​gadro​gaitodla​te​goFlowo​la​ławstrzy​-

maćsięzja​kim​kol​wiekoświad​cze​niemnate​matjejsta​nudopo​-
po​łu​dniana​stęp​ne​godnia.

Pozatymte​razpa​da​łaznóg.Zrzu​ci​łazsie​biestrójope​ra​cyj​ny,

ma​secz​kę oraz rę​ka​wicz​ki, po czym za​czę​ła się myć. Nate do
niejdo​łą​czył.

–Wy​ko​nałpan,dok​to​rze,ka​wałdo​brejro​bo​ty–po​wie​dzia​ła.
–Usu​wa​niener​kidaw​cytoła​twi​zna.Two​jaczęśćbyłazde​cy​-

do​wa​nietrud​niej​sza.

– Za to twój za​bieg trud​niej​szy tech​nicz​nie. Nie po​mniej​szaj

swo​ichza​sług.

Uśmiech​nąłsię,wy​cie​ra​jącręce.
–Jaktouczci​my?
–Oczymmó​wisz?
–Trze​bauczcićtensuk​ces.
–Copo​wiesznapiz​zęumnie?Nor​mal​nieni​ko​godosie​bienie

za​pra​szam,aleje​stemwy​koń​czo​nainiemamsiłype​da​ło​waćdo
domu.

– I dla​te​go mnie za​pra​szasz? – Par​sk​nął śmie​chem. – Nie ma

spra​wy.Moż​naitak.

–Dzię​ki.–Wrzu​ci​łaręcz​nikdopo​jem​ni​ka.–Zaj​rzędoEvyna

oio​mieiwy​damza​le​ce​nia.Po​tempiz​za.

Przy​tak​nął.
–Dozo​ba​cze​niazago​dzi​nęprzedszpi​ta​lem.

Cotyro​bisz?–po​my​ślał,pa​trzączaod​cho​dzą​cą.
Nie miał zie​lo​ne​go po​ję​cia, co robi. Po tej nocy, kie​dy stra​cił

kon​tro​lę,przy​siągłso​bie,żecośta​kie​gojużni​g​dysięniepo​wtó​-
rzy.Prze​cieżniesąparą.

Przy​siągłso​bie,żejużniebę​dziesur​fo​wa​nia,jaz​dyau​temczy

przy​gódjed​nejnocy.

Wy​cho​dziłzod​dzia​łuzłynasie​bie,żepo​zwo​liłFloprze​bićmur,

ja​kimtakskru​pu​lat​niesięoto​czył.Przy​szłojejtowy​jąt​ko​woła​-
two. Tego wie​czo​ru to się nie po​wtó​rzy. Jest co ce​le​bro​wać, bo
uda​łosięimura​to​waćży​ciedziec​ku,prze​szcze​pia​jącmuner​kę.
MożeuczcićtozFlojakoprzy​ja​ciel,niktwię​cej.

Póź​niejbę​dziemu​siałpa​mię​tać,bywy​trwaćwswympo​sta​no​-

wie​niu.Inieza​po​mi​nać,pocozna​lazłsięwLosAn​ge​lesorazże
po​bytwKa​li​for​niijesttym​cza​so​wy.Ży​ciecze​kananie​gowNo​-
wymJor​ku.

Sa​mot​neży​cie.Alenainnenieza​słu​żył.Wmło​do​ścibyłlek​ko​-

myśl​ny, co do​pro​wa​dzi​ło do tego, że ktoś zgi​nął. Sa​mot​ność to
po​ku​ta,któ​rączy​nizpo​ko​rą.

Takbyłodotejpory.

ROZDZIAŁTRZYNASTY

–By​łeśupaniMar​ti​nez?–za​py​ta​łaFlo,prze​szu​ku​jąclo​dów​kę.
–Oczy​wi​ście.–Przy​siadłprzywy​spie.
Miesz​ka​nieFlobyłomałe,anie​wiel​kisto​likza​sła​nyli​te​ra​tu​rą

me​dycz​ną i ga​ze​ta​mi, na szczę​ście po​ukła​da​ny​mi w ster​ty. Naj​-
wy​raź​niejFlodo​brzesięczu​ławta​kimzor​ga​ni​zo​wa​nymba​ła​ga​-
nie. Byli ska​za​ni na spo​ży​wa​nie uro​czy​stej ko​la​cji przy ku​chen​-
nymbla​cie.Moż​naitak.

Jakbę​dziemunie​wy​god​nie,niebę​dziemiałpre​tek​stu,byocią​-

gaćsięzwyj​ściemalbozo​stać.

–Jaksięczu​je?
– Ulży​ło jej. – Uśmiech​nął się na wspo​mnie​nie, jak opo​wia​dał

jejoprze​bie​guope​ra​cji. Żecór​kajeststa​bil​na ileżyna oio​mie
pe​dia​trycz​nym, gdzie jest mo​ni​to​ro​wa​na. Ra​dość na jej twa​rzy
byładlanie​gonaj​więk​sząza​pła​tą.

Mimotoion,iFlopo​ło​ży​liprzedsobąko​mór​ki,go​to​wirzu​cić

wszyst​konawe​zwa​niezeszpi​ta​la,żezEvąlubjejmat​kądzie​je
się coś nie​do​bre​go. Albo że zna​la​zły się na​rzą​dy dla Kyle’a, bo
jego stan nie​ubła​ga​nie się po​gar​szał. Jego czas się koń​czył, co
smu​ci​łoNate’a.

Od daw​na miał go pod opie​ką i ob​ser​wo​wa​nie, jak po​wo​li ga​-

śnie, wpra​wia​ło go w przy​gnę​bie​nie. Bar​dzo mu za​le​ża​ło, by te
na​rzą​dysięzna​la​zły,aletra​ciłna​dzie​ję.Orazcier​pli​wość.Chciał,
by Kyle do​stał nowe ser​ce oraz płu​ca, by nie umarł i żeby on
mógłwresz​ciewró​cićdoNo​we​goJor​ku.WKa​li​for​niido​pa​dłogo
zbytwie​ledu​chówprze​szło​ści.

Iprzy​krychwspo​mnień.Pozatymchciałsięzna​leźćjaknaj​da​-

lejodFlo.Od​le​głośćwyj​dzieimnado​bre.

–Możebyćle​mo​nia​dawi​no​gro​no​wa?Tonietosamocowino,

aleniemogępićwina.

– Oczy​wi​ście. Ale wiesz, że od cza​su do cza​su mo​żesz wy​pić

tro​chęal​ko​ho​lu?

–Wiem.–Wzru​szy​łara​mio​na​mi.–Tylecomniejwię​cejwjed​-

nym pi​wie, ale wolę nie ry​zy​ko​wać. Al​ko​hol pod​no​si ci​śnie​nie,
ajachcęjaknaj​dłu​żejko​rzy​staćzne​rek.

Na​la​ładoszklan​kile​mo​nia​dęwko​lo​rzewina.
– Czu​ję się jak dzie​się​cio​la​tek na wa​ka​cjach. – Upił łyk i się

skrzy​wił.–Smakdo​kład​nietensam.

– Nie jest zły. – Wy​ję​ła z kie​sze​ni kart​kę pa​pie​ru i po​ło​ży​ła

przednim.

–Cotojest?
–Punktnamo​jejli​ścierze​czydozro​bie​nia.To,cochcia​ła​bym

zro​bić dla uczcze​nia ope​ra​cji Evy. Po​wie​dzia​łam jej, że jak wy​-
zdro​wie​je,musiżyćod​waż​nie.

Skó​ramuścier​pła,gdyroz​pro​sto​waw​szykart​kę,uj​rzałzdję​cie

ElCa​pi​tan,wy​so​kiejnaki​lo​metrfor​ma​cjiskal​nejwpar​kuna​ro​-
do​wym.Wró​ci​łowspo​mnie​nietam​tejdra​ma​tycz​nejchwi​lisprzed
dzie​się​ciulat.

„Se​re​na,trzy​majsię,niepusz​czaj!”.
„Niemogę,niemogę”.
Zmiąłkart​kę,sta​ra​jącsięuci​szyćkrzykroz​ry​wa​ją​cymuczasz​-

kę.

–Cotyro​bisz?!
–Sła​bypo​mysł.
–Dla​cze​go?
–Botonaj​wyż​szapio​no​waścia​na.Ty​siąc​me​tro​wa.Zda​jeszso​-

biespra​wę,jaknie​bez​piecz​najesttakawspi​nacz​ka?

–Zda​jęso​biespra​wę,alemnó​stwolu​dzijąpo​ko​nu​je.
– Do​świad​czo​nych wspi​na​czy. Ale na​wet oni się za​bi​ja​ją! –

krzyk​nął.

Czyonategoniero​zu​mie?!Do​sta​ładru​gąszan​sę,ama​rząsię

jej ry​zy​kow​ne wy​czy​ny. Dla​cze​go chce ry​zy​ko​wać to dru​gie ży​-
cie? Do​sta​ła szan​sę w od​róż​nie​niu od Se​re​ny. Ta ko​bie​ta to sa​-
mo​bój​czy​ni.

Samigra​łeśześmier​cią.
–Dla​cze​gosięwście​kasz?
–Dla​cze​goży​ciecinie​mi​łe?
Za​sko​czo​naażsięcof​nę​ła.
–Uwa​żasz,żeży​cieminie​mi​łe?

– Tak. Do​sta​łaś dru​gą szan​sę, więc dla​cze​go chcesz ry​zy​ko​-

wać,ro​biącrze​czytaknie​bez​piecz​ne?Pocowogó​lecitali​sta?

–Boniewiem,jakdłu​gobędężyła–żach​nę​łasię.
Te​raztoonsięspe​szył.
–Jużtosły​sza​łem.Oczymtymó​wisz?Do​sta​łaśner​kę.Taner​-

kaszwan​ku​je?

– Nie, ale sam wiesz, jak wy​so​kie jest ry​zy​ko nie​wy​dol​no​ści.

Jakdłu​gofunk​cjo​nu​jecho​ryna​rząd?Prze​ży​łamzniąjużpięt​na​-
ścielat.Mójczassiękur​czy.

–Czytysły​szysz,cowy​ga​du​jesz?Prze​ży​łaśpięt​na​ścielatbez

żad​nych kom​pli​ka​cji. Dla​cze​go chcesz ry​zy​ko​wać zdro​wie, ro​-
biącdur​nenie​bez​piecz​nerze​czy?Niepi​jeszal​ko​ho​lu.Toznacz​-
niebez​piecz​niej​szeodwspi​nacz​kinaElCa​pi​tan.Na​ra​żaszswo​je
ży​cie.

Po​czu​ła się, jak​by ją spo​licz​ko​wał. Wy​da​wa​ło jej się, że Nate

zro​zu​miejejchęćspró​bo​wa​niacze​gośno​we​go.Po​wie​dzia​łamu,
żecałedzie​ciń​stwospę​dzi​łapodklo​szemjakoob​ser​wa​tor​ka,ni​-
g​dyjakouczest​nicz​ka.Wy​da​wa​łosięjej,żenieli​tu​jesięnadnią,
ale się po​my​li​ła, bo trak​tu​je ją jak fi​gur​kę z por​ce​la​ny. Jak​by
wkaż​dejchwi​limia​łasięroz​sy​pać,cie​szącsięży​ciem.

–Niena​ra​żamży​cia.Chcęznie​goko​rzy​staćtakdłu​go,jakbę​-

dzietomoż​li​we.

– Ży​cie przed tobą, ale ży​jąc ry​zy​kow​nie, mo​żesz je znacz​nie

skró​cić.Chceszpo​dzię​ko​waćdaw​cy,za​bi​ja​jącsię?

Tłam​siją,taksamojakro​dzi​ce.Wła​śniedla​te​gomi​łośćjestnie

dlaniej.Po​ko​chaszko​gośina​gletaoso​bachceprze​jąćkon​tro​lę
nadtwo​imży​ciem.

–Jakmo​żesz?!Nieznaszmnie.
–Nieznam?
–Nieznasz.Sta​ramsiężyćjaknaj​peł​niej.Ry​zy​ku​jącży​cie,nie

je​stemnie​wdzięcz​na.

–My​liszsię,boniero​zu​mieszkon​se​kwen​cji.
–Atyro​zu​miesz?
–Tak.–Miej​scegnie​wunajegotwa​rzyza​jąłsmu​tek.
–Przy​kromizpo​wo​dutwo​jejprzy​ja​ciół​ki,któ​raniedo​cze​ka​ła

or​ga​nów,aletonietosamo.

–Czyż​by?Niepo​stę​po​wa​ła​bytaklek​ko​myśl​nie.
– Nie je​stem lek​ko​myśl​na. Nie zro​zu​miesz tego, bo je​steś

sztyw​ny i opa​no​wa​ny. Mó​wi​łeś, że kie​dyś się wspi​na​łeś, to dla​-
cze​goda​lejsięniewspi​nasz?

Wes​tchnąłcięż​ko.
– Przed stu​dia​mi ży​łem tak jak ty. Krę​ci​ło mnie ry​zy​ko. Im

więk​sze,tymle​piej.Po​dob​niejakSe​re​nę,mojądziew​czy​nę.By​li​-
śmyuza​leż​nie​niodad​re​na​li​ny.Mie​li​śmyogrom​nedo​świad​cze​nie
jako wspi​na​cze skał​ko​wi. Re​gu​lar​nie tre​no​wa​li​śmy zjaz​dy. Do
cza​su.

Zaktó​rymśra​zemwpo​ło​wieścia​nyElCa​pi​tanpu​ściłka​ra​biń​-

czyk,któ​rymSe​re​nabyłaprzy​pię​ta.Spa​dławprze​paść.Zmar​ła
w szpi​ta​lu z po​wo​du ob​ra​żeń wie​lo​na​rzą​do​wych. Po​trze​bo​wa​ła
trans​plan​ta​cji,alezra​cjibar​dzocięż​kie​gosta​nuzna​la​złasięna
koń​culi​sty.Zgi​nę​łaprze​zemnie.Niepa​mię​tam,czyspraw​dzi​łem
całynaszsprzętjakna​le​ży.Dla​te​goszko​damar​no​waćży​cie,ro​-
biącgłu​piery​zy​kow​nerze​czy.Dlajed​ne​goza​strzy​kuad​re​na​li​ny
szko​daży​cia.

Towy​zna​niejąza​smu​ci​ło,bopo​czu​ła,jakogrom​nydotejpory

dźwi​gał cię​żar winy i jak bar​dzo go to zmie​ni​ło. Wy​da​wa​ło się
jej,żesta​rasięjąpo​wstrzy​maćzli​to​ścinadniąjakjejro​dzi​ce,
bouwa​ża,żejestsła​bafi​zycz​nie,ajemuszłoocośin​ne​go.

Bałsięonią.Ibyłnaniązły.
Twier​dził,żemar​nu​jeży​cie,jak​bymia​łobyćkrót​kie.Moż​li​we,

żemiałra​cję,aleonteżmar​no​wałży​cie,po​zwa​la​jącsięgnę​bić
de​mo​nom prze​szło​ści, cho​wa​jąc się za mu​rem po​czu​cia winy
ismut​ku.

Śmierć Se​re​ny to nie​wy​obra​żal​na tra​ge​dia, ale ogra​ni​cza​jąc

się,onteżdużotra​ci.Naścia​niezwa​nejElCa​pi​tanzgi​nę​łydwie
oso​by,Se​re​naiNate.

–Flo,przedtobąprzy​szłość.Niery​zy​kuj,po​ry​wa​jącsięnacoś

głu​pie​go–wark​nął.

–Iktotomówi?
–Jakmamtoro​zu​mieć?
–Japrzy​naj​mniejsta​ramsiężyć.
–Toniejestży​cie.
– Na​zy​wasz ży​ciem cho​wa​nie się za po​czu​ciem winy i od​ma​-

wia​nieso​biepra​wadoszczę​ścia?Możesampo​wi​nie​neśza​cząć
żyćodnowa,zde​cy​do​waćsięnacośry​zy​kow​ne​go.

Nie od​po​wie​dział. Po pro​stu wy​szedł, trza​snąw​szy drzwia​mi.

Wes​tchnę​ła. Było jej przy​kro, że mu to po​wie​dzia​ła, ale i ona
usły​sza​łaodnie​gospo​rogorz​kichsłów.Mimotomiałra​cję.

Pod​nio​sła z pod​ło​gi zmię​te zdję​cie. Czy rze​czy​wi​ście chce się

wspiąćnatępio​no​wąścia​nę?

Nie,niemusi.Wpi​sa​łająnali​stę,bowy​da​wa​łasięnaj​bar​dziej

eks​tre​mal​nymwy​czy​nem,najakijąstać.Natesłusz​niesiędo​py​-
ty​wał,dla​cze​goupie​rasięprzyczymś,cojestpozajejza​się​giem.
Ale może po ostrym tre​nin​gu by się jej to uda​ło. Może jed​nak
Natemasłusz​ność?

Czy aż tak bar​dzo za​le​ży jej na po​ka​za​niu ca​łe​mu świa​tu, co

po​tra​fi, po​nie​waż przez wie​le lat nic nie było jej wol​no, że jest
go​to​wa ry​zy​ko​wać ten cen​ny dar, jaki otrzy​ma​ła? W po​go​ni za
tym znie​chę​ca do sie​bie wszyst​kich, łącz​nie z czło​wie​kiem, któ​-
re​gopo​ko​cha​ła.

Od​kry​cie,żejestza​ko​cha​nawNa​cie,mimożewca​letegonie

chcia​ła,niąwstrzą​snę​ła.Boisiętakbar​dzo,żekie​ru​jenimli​tość
albochęćkon​tro​lo​wa​niajej,żegood​trą​ca.Roz​pła​ka​łasię.

Przeztylelatmy​śla​ła,żeżyjepeł​niąży​cia,pod​czasgdybyłoto

je​dy​niezłu​dze​nie.

Tejnocydłu​goniemo​głaza​snąć,więcwró​ci​ładoszpi​ta​laispę​-

dzi​łaresz​tęcza​su,czu​wa​jącprzyłóż​kuEvy.Do​brzesięzło​ży​ło,
żeniezja​wiłsiętamNate.

Potym,coza​szło,wąt​pi​ła,czyjesz​czebę​dziemia​łaoka​zjęspo​-

tkaćsięznimpozaszpi​ta​lem,uda​jąc,żesąra​zem.Pozatymchy​-
bajużprze​ko​na​liotymme​dia,boichza​in​te​re​so​wa​niewy​raź​nie
osła​bło.

Niebyłooczympi​sać.Żad​nychskan​da​li.
Wszy​scycze​ka​linaor​ga​nydlaKyle’aFran​ci​sa.
Dzię​ki Bogu przed nią tyl​ko kon​fe​ren​cja pra​so​wa po​świę​co​na

ope​ra​cjiEvy.Za​no​si​łosię,żebę​dziemia​ładoprze​ka​za​niasame
do​bre wia​do​mo​ści. Nie​po​ko​iło ją je​dy​nie, czy po​tra​fi za​cho​wać
twarzprzedNate’em.Zbi​ją​cymser​cemwe​szładosalipra​so​wej,
gdziecze​ka​łynaniąFreyaiMiaorazgarst​kadzien​ni​ka​rzy.

Uści​snę​łaimdło​nie,ge​stemda​jącdozro​zu​mie​nia,żeope​ra​cja

siępo​wio​dła,żeprzy​no​sido​brewie​ści.Ro​zej​rza​łasię,alenieza​-
uwa​ży​łaNate’a.

Po​czu​łasięroz​cza​ro​wa​na.
Gdywe​szłanapo​dium,gwarucichł.
–Wi​tampań​stwa.Wczo​rajwie​czo​remoko​łogo​dzi​nydzie​więt​-

na​stej Eva oraz pani Mar​ti​nez, jej mat​ka, zo​sta​ły prze​wie​zio​ne
na blok ope​ra​cyj​ny szpi​ta​la Hol​ly​wo​od Hills, gdzie prze​pro​wa​-
dzo​no ope​ra​cję prze​szcze​pie​nia ner​ki. La​pa​ro​sko​po​wy za​bieg
po​bra​nianer​kiwy​ko​nałdok​torKing.Wpo​rów​na​niuzpro​ce​du​rą
po​le​ga​ją​cąnaotwar​ciupo​włokbrzusz​nychbyłtobar​dzopro​sty
za​bieg.

W chwi​li gdy pa​dło na​zwi​sko King, drzwi się uchy​li​ły i wszedł

Nate.Znie​prze​nik​nio​nąminąsta​nąłpodścia​ną.

Niezwra​cajnanie​gouwa​gi.
– Ja na​to​miast wy​ko​na​łam ze​spo​le​nie ner​ki z aor​tą oraz żyłą

głów​nądol​nąEvyMar​ti​nez.

–Czymożepaniwy​ja​śnić,dla​cze​gowy​bra​notęme​to​dę,anie

ze​spo​le​nieztęt​ni​cąbio​dro​wą?

– Po​nie​waż jak na pa​cjen​ta w jej wie​ku na​czy​nia krwio​no​śne

byłyzbytmałe.

Re​por​terskwa​pli​wieza​no​to​wałod​po​wiedź.
– Eva do​cho​dzi do sie​bie na od​dzia​le in​ten​syw​nej opie​ki, a jej

ro​ko​wa​niejestbar​dzodo​bre.

Gdyroz​le​głysiębra​wa,Natepod​szedłbli​żej.
Boże,obyniecho​dzi​łooEvę.
–Bar​dzoprze​pra​szam,żeprze​ry​wam.Dok​torChiu,mogępa​-

niąpro​sićnachwi​lecz​kę?

Wy​łą​czy​łami​kro​fon,aonpo​chy​liłsię,byszep​nąćjejdoucha:
–Sąna​rzą​dydlaKyle’a.–Topo​wie​dziaw​szy,od​wró​ciłsię,jak​-

byniechciałstaćbli​skoniej,poczymwy​szedł.

Za​pa​dłaci​sza,wszyst​kiespoj​rze​niasku​pi​łysięnaniej.
–Prze​pra​szam,alemu​szęwyjść.Dzię​ku​jępań​stwu.–Po​spiesz​-

nieopu​ści​łasalę,igno​ru​jącpy​ta​nia,czycho​dzioKyle’a.Zo​sta​wi​-
łaztympasz​te​temFreyęiMilę.Onezro​biątole​piej.

Wtejchwi​lionamaważ​niej​szeza​da​nie.
Kyle’owizo​sta​łonie​wie​leży​cia,roz​pacz​li​wiepo​trze​bu​jeno​we​-

goser​caorazpłuc.

Boże,spraw,bytymra​zemoka​za​łysięspraw​ne.
Na szczę​ście, po​nie​waż znaj​do​wa​ły się na dru​gim koń​cu mia​-

sta,bę​dziemo​głajeoce​nićoso​bi​ście.

Natecze​kałnaniąnako​ry​ta​rzu.
–Przy​go​tu​jęKyle’adoope​ra​cji,tyzaj​mijsięna​rzą​da​mi–rzu​-

cił,poczympo​dałjejko​mór​kę.–Zo​sta​wi​łaśjąnabiur​ku.Prze​-
ga​pi​ła​byśte​le​fonzban​kuna​rzą​dów.

–Prze​pra​szamidzię​ku​ję.
–Za​dzwoń,jakjużbę​dzieszjemia​ła–po​wie​dział,niepa​trząc

nanią.–Ka​ret​kacze​kaprzedszpi​ta​lem.

Nimzdą​ży​łacośpo​wie​dzieć,ener​gicz​nymkro​kiemod​da​liłsię,

byprzy​go​to​waćpa​cjen​tadoope​ra​cji,więcskie​ro​wa​łasiędood​-
po​wied​nio wy​po​sa​żo​nej ka​ret​ki. Le​d​wie wsia​dła, kie​row​ca włą​-
czyłsy​gnał.

Je​cha​łazbo​lą​cymser​cem,alecze​goin​ne​gomo​głasięspo​dzie​-

wać?Zmar​no​wa​łaszan​sę.Poope​ra​cjiKyle’aNatewró​cidoNo​-
we​goJor​kuiwąt​pli​we,byjesz​czekie​dyśgozo​ba​czy​ła.

Ser​ce mu pę​ka​ło, gdy pa​trzył na Flo. Tego dnia za​mie​rzał za​-

cho​waćdy​stans,aledo​stałese​me​sazban​kuna​rzą​dów,więcmu​-
siałsięzniązo​ba​czyć.

Na po​cie​chę miał do​brą wia​do​mość dla Kyle’a. Jego pa​cjent

otrzy​małko​lej​nąszan​sę.

–Cześć,dok​tor​ku–wy​szep​tałKyle.
– Przy​no​szę do​bre wie​ści. Mamy na​rzą​dy. Dok​tor Chiu już po

niepo​je​cha​ła.Tyl​konadru​giko​niecmia​sta,tymra​zemsąbli​żej.
Trze​bacięprzy​go​to​wać.

Kylesła​bosięuśmiech​nął.
–Su​per,aleniedziwsię,żenieska​częzra​do​ści.Niedał​bym

rady.Le​d​wiedy​szę.

–Ro​zu​miem,niefa​ty​gujsię.
–Dotejporyminiepo​wie​dzia​łeś,czysmo​kingsięspraw​dził.
–Na​praw​dę?–Natewo​lał​byunik​nąćte​ma​tuFlo.
–Tak.Po​wiedz,cosięsta​ło?
–Po​je​cha​li​śmynagalę,żebyzdo​byćśrod​ki.
Kylewzniósłoczydonie​ba.

– Do​bra, do​bra. Od sa​me​go po​cząt​ku mię​dzy wami iskrzy.

Chceszmiwmó​wić,żenicsięniewy​da​rzy​ło?

Natepo​krę​ciłgło​wą.
–Niechcęotymroz​ma​wiać.
–Do​my​ślamsię.Jakbyło?
–Mu​si​mypo​braćcikrew,za​nimpo​je​dzieszdosaliope​ra​cyj​nej.
–Niezmie​niajte​ma​tu.Dla​cze​goniechceszpo​wie​dzieć,cocię

łą​czyzdok​torChiu?

–Bonicnasniełą​czy.Tobyłami​sty​fi​ka​cja.Po​ca​ło​wa​łemjąraz

nada​chu,za​razpowy​lą​do​wa​niu,apo​temmu​sia​łemuda​wać,że
zniąje​stem.Nicsięzatymniekry​je.

Kylezmru​żyłoczy.
–Nieumieszkła​mać,dok​tor​ku.To​bienaniejza​le​ży.
Świę​tapraw​da.Na​wetwię​cejniżza​le​ży.Ko​chaFlo.Ko​chajej

siłę. Mimo że nie ufa prze​szcze​pio​nej ner​ce, sta​ra się czer​pać
z ży​cia peł​ny​mi gar​ścia​mi, a on co robi? Ukry​wa się za mu​rem
po​czu​ciawiny.

–Nie.
–Niewiem,dla​cze​goniechceszsięprzy​znać,kie​dy…–Urwał,

na​glewiot​cze​jąc.

–Kyle…?
Mo​ni​to​ryosza​la​ły,anaekra​niepo​ka​za​łasięli​niapro​sta.
–Kyle,nie!–Natewe​zwałpo​sił​ki,ob​ni​żyłłóż​ko,poczymprzy​-

stą​pił do re​ani​ma​cji. De​fi​bry​la​tor nie wcho​dził w ra​chu​bę z po​-
wo​du wsz​cze​pio​ne​go urzą​dze​nia wspo​ma​ga​ją​ce​go pra​cę le​wej
ko​mo​ry ser​ca. Wy​da​jąc po​le​ce​nia, kon​ty​nu​ował uci​ska​nie klat​ki
pier​sio​wej.

Kylenieprze​ży​jeope​ra​cji.Nie,niedo​pu​ści,byprzy​ja​ciel,jego

pa​cjent,umarł.Niemamowy.

Mo​ni​torza​re​je​stro​wałtęt​no,alegdyNateza​prze​sta​wałak​cji,

za​ni​ka​łopo​now​nie.Cho​le​ra!

Gdyza​dzwo​niłjegote​le​fon,ode​bra​łagopie​lę​gniar​ka.
–Dok​to​rze,dzwo​nidok​torChiu.Mana​rzą​dydlapanaFran​ci​sa

ipro​sioprze​wie​zie​niegonabokope​ra​cyj​ny.

Za​klął po no​sem, po czym nie prze​ry​wa​jąc ma​sa​żu, usiadł na

łóż​kuKyle’a.

–Wieź​cienasnablok.Na​tych​miast!

Pro​siłBoga,byFlozdą​ży​ła.

ROZDZIAŁCZTERNASTY

W dro​dze po​wrot​nej do​wie​dzia​ła się, że Kyle stra​cił przy​tom​-

ność. Bie​gnąc na blok ope​ra​cyj​ny, krzy​cza​ła, żeby usu​wa​no się
jej z dro​gi. Do​tarł​szy na miej​sce, do​wie​dzia​ła się, że Kyle jest
sta​bil​ny,aNatejużotwie​raser​ce.

Umy​łasięiwe​szładosaliope​ra​cyj​nej.Je​denzmłod​szychchi​-

rur​gówza​jąłsięprzy​go​to​wa​niemna​rzą​dówdoprze​szcze​pie​nia.
Gdypo​de​szładosto​łuope​ra​cyj​ne​go,Natewła​śnieusu​wałurzą​-
dze​niewspo​ma​ga​ją​ce.

–Na​rzą​dywpo​rząd​ku?–za​py​tał,niepod​no​szącwzro​ku.
–Tak.
Kiw​nąłgło​wą.
– Naj​pierw wyj​mie​my ser​ce, po​tem płu​ca. Przed nami dłu​ga

dro​ga.

–Wiem–szep​nę​ła.–Po​słu​chaj…
–Niete​raz.Skon​cen​truj​mysięnaKyle’u.
–Ro​zu​miem.–Za​ję​łapo​zy​cjęasy​styiob​ser​wo​wa​łagozgorz​-

ko-słod​kim smut​kiem, bo zbli​żał się dzień, kie​dy Nate wy​je​dzie,
więcjużgoniezo​ba​czy.

Mimożenapo​cząt​kuniepo​do​bałsięjejpo​mysłuda​wa​niapary

dlawzmoc​nie​niapo​zy​cjiHol​ly​wo​odHills,mi​nio​nety​go​dniena​le​-
ża​łydonaj​bar​dziejuda​nychwjejży​ciu.Odtakdaw​nano​si​łasię
zli​stąrze​czydozro​bie​niaprzedśmier​cią,aleanirazuzniejnie
sko​rzy​sta​ła,do​pó​kiniepo​zna​łaNate’a.Niero​biłzniąnicry​zy​-
kow​ne​go, ale nie trak​to​wał jej jak ofia​ry. Za​chę​cał ją, nie oba​-
wia​jącsię,żeladamo​mentsięroz​sy​pie.Cał​kiemina​czejniżro​-
dzi​ce.

Sa​mot​nośćjejniedo​ku​cza​ła,bobyłotoła​twiej​szeniżry​zy​ko​-

wa​niebóluser​ca,oczymjużmia​łaoka​zjęsięprze​ko​nać,alete​-
raz,gdypo​zna​łapraw​dzi​wysmakby​ciazkimśko​cha​nym,czu​ła,
żebę​dziejejtegobra​ko​wa​ło.

Bar​dzodłu​goprzyj​dziejejżyćsa​mot​nie.

Skupsię!Usu​nąw​szyurzą​dze​niewspo​ma​ga​ją​celewąko​mo​rę,

przy​stą​pi​lidowyj​mo​wa​niacho​re​goser​ca.Kylezo​stałpod​łą​czo​ny
dopłu​co​ser​cairoz​po​czę​łosięusu​wa​niepłuc.Gdypo​da​noimna​-
rzą​dydaw​cy,Floza​ję​łasięze​spa​la​niempłuc,aNateser​ca.

Pra​co​wa​li w mil​cze​niu, jak​by od lat ra​zem wy​ko​ny​wa​li ta​kie

ope​ra​cje.Kylestra​ciłdużokrwi,aleprzy​go​to​wa​nood​po​wied​nią
ilośćkrwidotrans​fu​zji.

Mimo że trwa​ło to osiem go​dzin, na​pę​dza​na ad​re​na​li​ną nie

czu​ła zmę​cze​nia. W prze​rwach wzmac​nia​ła się espres​so, któ​re
cze​ka​łonanichzadrzwia​misali.

–Odłą​czyćpłu​co​ser​ce–rzu​ciłNateimo​dlącsięwdu​chu,spoj​-

rzałnaFlo.

Obysięuda​ło.
Noweser​ceKyle’ana​bra​łoko​lo​ruiza​czę​łobić,apłu​capo​ru​-

szaćsięwmia​ręod​dy​cha​nia.Gdyroz​le​głysięokla​ski,Flosięro​-
ze​śmia​ła.

Za​uwa​ży​ła,żeiNatepodma​skąsięuśmie​chał.
–Czasza​mknąćpo​wło​ki,panidok​tor.
–Wrze​czysa​mej.
Na​stęp​nie umo​co​wa​no dre​ny i prze​wie​zio​no pa​cjen​ta do sali

po​ope​ra​cyj​nej.Wra​ziepro​ble​mówmiałzo​staćprze​wie​zio​nyna
od​działre​ani​ma​cyj​ny.Floanisięśni​łoje​chaćdodomu.Po​sta​no​-
wi​łaprzezcałąnocczu​waćprzypa​cjen​cie.Zrzu​ci​łafar​tuch,by
sięumyć.

–Zo​sta​nęprzynim–oznaj​miłNate.–Tomójpa​cjent.
–Je​steśpe​wien?Mogęzo​stać.
– To jest mój pa​cjent – po​wtó​rzył. – Chcę go mo​ni​to​ro​wać,

akie​dypo​zwo​linatojegostan,za​bio​ręgodoNo​we​goJor​ku.Ta​-
kie jest jego ży​cze​nie. Ży​czył so​bie re​kon​wa​le​scen​cję prze​cho​-
dzićwła​śnietam.Tamteżmiesz​ka​jąjegoro​dzi​ce.

–Uda​łosięnamunik​nąćroz​gło​su,alepo​win​ni​śmyspo​tkaćsię

zFreyąiMiląnate​matkon​fe​ren​cjipra​so​wej–za​uwa​ży​łaFlo.

–Tysięniepo​ka​żesz?
–Nie.
Wes​tchnął.
– Co​kol​wiek to zna​czy, je​stem za​do​wo​lo​ny, że by​łaś ze mną

przytejope​ra​cji.

Pie​kłojąpodpo​wie​ka​mi,alesięnieroz​pła​ka​ła.
–Jateż.
Wy​szedł z umy​wal​ni, zo​sta​wia​jąc ją po​chy​lo​ną nad umy​wal​ką,

doktó​rejka​pa​łyjejłzy.Łzyulgiiżalu.

Niechcia​ła,byod​cho​dził,alesamawszyst​kopo​psu​ła.Więcdo​-

brze, że wy​szedł. Poza tym czy moż​na ko​chać ko​goś, kto nie
chce być ko​cha​ny? Męż​czy​znę ucze​pio​ne​go prze​szło​ści, któ​ry
dźwi​gabrze​miępo​czu​ciawiny?

Nie,niemoż​na.

Niepo​fa​ty​go​wałsięprze​braćaniogo​lić,spraw​dziłje​dy​nie,czy

jego strój jest czy​sty. Je​śli tak bar​dzo do​ma​ga​ją się kon​fe​ren​cji
potym,jakdo​pie​rocood​szedłodsto​łupoośmio​go​dzin​nejope​ra​-
cji,tomogągozo​ba​czyćwta​kimsta​nie.

Wszedłdosaliiodrazu,ośle​pio​nybły​ska​mifle​szy,za​jąłmiej​-

scenapo​dium.

–Dzię​ku​jęzaza​in​te​re​so​wa​nie.Jaksięza​pew​nepań​stwoorien​-

tu​ją, daw​ca dla pana Fran​ci​sa zna​lazł się czter​dzie​ści mi​nut od
szpi​ta​la Hol​ly​wo​od Hills. Dok​tor Chiu prze​trans​por​to​wa​ła jego
ser​ceipłu​ca.Pousu​nię​ciupanuFran​ci​so​wiurzą​dze​niawspo​ma​-
ga​ją​ce​go pra​cę le​wej ko​mo​ry dok​tor Chiu oraz ja usu​nę​li​śmy
uszko​dzo​neser​ceipłu​ca,poczymwsz​cze​pi​li​śmynowena​rzą​dy.

–Jakdłu​gotrwa​łaope​ra​cja?
–Osiemgo​dzin.PanFran​cisprzezja​kiśczasbę​dzieprze​by​wał

naod​dzia​lein​ten​syw​nejopie​ki.

–Ja​kiesąro​ko​wa​nia?Zdą​żyza​de​biu​to​waćnaBroad​wayu?
– W tej chwi​li jest sta​bil​ny. Wię​cej bę​dzie​my w sta​nie po​wie​-

dzieć za dwie doby – wy​ja​śnił Nate. – Co do de​biu​tu na Broad​-
wayu,tona​le​żyodło​żyćgonapóź​niej.Po​wrótdozdro​wiabę​dzie
dłu​gi i do koń​ca ży​cia pan Fran​cis bę​dzie na le​kach im​mu​no​su​-
pre​syj​nych.

–Gdziejestdok​torChiu?–za​wo​łałktośwtłu​mie.
Gdy Nate spoj​rzał w tę stro​nę, za​uwa​żył, że Flo, w miej​skim

ubra​niu,nie​po​strze​że​niewe​szładosali.

Po​czuł,jakpul​su​jąmuskro​nie.
Dla​cze​go mu​siał wszyst​ko po​psuć? Dla​cze​go Flo tak pra​gnie

ry​zy​ka? Nie​zno​śna była świa​do​mość, że w jej obec​no​ści tra​ci

kon​tro​lę.Musitrzy​maćsięodniejzda​le​ka,mimożejąko​cha.

–Dok​torChiuczu​waprzyna​szympa​cjen​cie.
– Co się sta​nie z wa​szym związ​kiem, kie​dy pan Fran​cis wró​ci

doNo​we​goJor​ku?Czytoko​niec„ze​spo​łuma​rzeń”?

– Bę​dzie​my mie​li oka​zję spraw​dzić, jak to wy​glą​da na od​le​-

głość. – Po​pa​trzył tam, gdzie sta​ła, ale zo​ba​czył tyl​ko jej ple​cy.
Wy​szłazsali.

Do​bi​ja​łogo,żespra​wiajejcier​pie​nie.
Dla​cze​gomusitoro​bić?Prze​cieżjąko​cha.
Tobyłoto.Onajestzde​cy​do​wa​nażyćjaknaj​peł​niej,aonnie,

boboisięspoj​rzećwprzy​szłość,porazdru​gistra​cićuko​cha​ną
oso​bę.Musichro​nićswo​jeser​ce.

– Sko​ro nie ma wię​cej py​tań do​ty​czą​cych pana Fran​ci​sa, po​-

zwo​lę so​bie wró​cić na od​dział. – Pod tym pre​tek​stem wy​biegł
zsaliwna​dziei,żedo​go​niFlo.

Nie​ste​ty.Za​kląłci​cho,poczymru​szyłnaoiom.Jużnamiej​scu

skon​tro​lo​wał pa​ra​me​try Kyle’a, któ​ry na​dal był za​in​tu​bo​wa​ny.
Wszyst​kobyłowpo​rząd​ku.Jaknako​goś,ktowła​śnieprze​szedł
ope​ra​cjęprze​szcze​pie​niaser​caorazpłuc,jegostanbyłdo​bry.

Przy​po​mnia​ło mu się, jak ser​ce Kyle’a sta​nę​ło w jego rę​kach.

Uła​mekse​kun​dy,astra​cił​byprzy​ja​cie​la.

„Se​re​no,wróćdomnie”.
Alegdyjątrzy​małwra​mio​nach,jejser​cejużniebiło.Nic,ci​-

szaityl​kogłosle​ka​rzastwier​dza​ją​ce​goczaszgo​nu.

Flo w jego ra​mio​nach żyje. Jest bli​sko. Se​re​na na pew​no by

chcia​ła,żebyda​lejcie​szyłsięży​ciem.Niepo​do​bał​bysięjejtaki,
jakibyłprzezostat​niedzie​sięćlat.

Se​re​natry​ska​łaży​ciem.Rwa​łasiędoży​ciajakFlo,aonni​g​dy

niepod​ci​nałjejskrzy​deł,nieza​rzu​całego​izmu,bona​ra​żaży​cie.
Wprzy​pad​kuFloza​cho​wałsięina​czej.

Flo,któ​ratakdziel​nie wal​czyoży​cie.Flo za​słu​gu​jenato,by

żyć jak chce, a on nie ma pra​wa jej od tego od​wo​dzić. Bo nie
chcestra​cićFlo,takjakstra​ciłSe​re​nę.

Otosed​nospra​wy.Wąt​piłjed​nak,czymajesz​czeja​kieśszan​se

potym,jakjąpo​trak​to​wał.Niebyłteżpe​wien,czywy​star​czymu
od​wa​gipo​zwo​lićjej,bypro​wa​dzi​łaży​cieta​kie,naja​kieza​słu​ży​-
ła.Możetoile​piejdlanich,żewkrót​cewy​je​dzie?

Nie wi​dzia​ła go od trzech dni. My​śla​ła, że wró​cił do No​we​go

Jor​ku,aleodFrei do​wie​dzia​łasię,żena​dal jestwLosAn​ge​les.
Ipeł​nidy​żu​rykie​dyin​dziejniżona.

Może przez to bę​dzie jej lżej, niż gdy​by wy​je​chał na do​bre.

Jed​nakzbó​lemser​capa​trzy​łanabia​łąka​na​pęwswo​imga​bi​ne​-
cieijegosta​ran​niezło​żo​nyfar​tuchorazstrójope​ra​cyj​ny.

Kie​dyśwy​da​wa​łosięjej,żeko​gośko​cha,aletoniebyłapraw​-

da.Smu​tekporoz​sta​niuzJohn​nymni​jaksięmiałdotego,coczu​-
łate​raz.Musistądwyjść.

Ru​szy​ładowej​ścianaod​działin​ten​syw​nejopie​ki,gdziewdal​-

szym cią​gu prze​by​wał Kyle. Nie​dłu​go, je​śli bę​dzie czuł się do​-
brze, miał wró​cić do swo​je​go szpi​tal​ne​go apar​ta​men​tu. Nate’a
nieza​uwa​ży​ła,więcwe​szładopo​ko​ju.

Otwo​rzyłoczyisięuśmiech​nął,aleilek​koskrzy​wił.Chciałjej

po​ka​zać, że nic go nie boli. Pie​lę​gniar​ki jej do​nio​sły, że zgry​wa
choj​ra​ka.

–Jaksiępandzi​siajczu​je?–Po​wi​ta​łagouśmie​chem.
–Wy​da​jemisię,żeje​ste​śmypoimie​niu.
–Kyle,jaksiędzi​siajczu​jesz?
– Je​stem cały obo​la​ły – od​parł, zni​żyw​szy głos. – I zmę​czo​ny.

Chy​bani​g​dynieczu​łemta​kie​gozmę​cze​nia.

– Twój or​ga​nizm sta​ra się oswo​ić z no​wym ser​cem i płu​ca​mi.

Tonieta​kieła​twe.

–Po​dob​no.Two​imzda​niem,jakpo​szło?
Przy​sia​dławno​gachłóż​ka.
–Takdo​brze,jakocze​ki​wa​łam.Niemaszżad​nychob​ja​wówod​-

rzu​ce​nia ani in​nych po​wi​kłań po​ope​ra​cyj​nych. Są​dzę, że jak nic
się nie zmie​ni, bę​dziesz mógł wró​cić do swo​je​go apar​ta​men​tu,
azamie​siącdoNo​we​goJor​ku.

–Och…–Kyleniekryłroz​cza​ro​wa​nia.
–Wiem,żemia​łeśza​de​biu​to​waćnaBroad​wayu,ale…
–Nie,nieotocho​dzi.–Kyleostroż​niekaszl​nął.–Je​stemprze​-

ra​żo​nyzpo​wo​dutegodaru,któ​rydo​sta​łem.

Ści​snę​ło ją za gar​dło. Do​sko​na​le ro​zu​mia​ła, co Kyle czu​je.

Samawie​lo​krot​nietegodo​świad​cza​ła.

–Tak,tojesttakidar,zaktó​ryniemakomupo​dzię​ko​wać.Dar

jakża​deninny.

Kyleprzy​tak​nął.
–Wła​śnie.Co,je​że​licośsięsta​nie…?
–Niedasiężyć,takgdy​ba​jąc.Nę​ka​łomnietoprzezwie​lelat.

– Wes​tchnę​ła. – W wie​ku czter​na​stu lat do​sta​łam nową ner​kę
i by​łam ogrom​nie wdzięcz​na za tę dru​gą szan​sę, ale ży​łam
w stra​chu przed śmier​cią. Czu​łam, że je​że​li mam umrzeć, to
musi się stać na mo​ich wa​run​kach, bo nie zga​dza​łam się, żeby
de​cy​do​wałotymprze​szcze​pio​nyna​rząd.

–Mia​łaśtrans​plan​ta​cję?
–Tak,więcwiem,coczu​jesz.Cię​żarświa​do​mo​ści,żemaszna​-

rządpo​bra​nyodoso​by,któ​raumar​ła.Tocośwy​jąt​ko​wocen​ne​go
i, Kyle, nie chcia​ła​bym, że​byś go roz​trwo​nił. Żyj jak naj​peł​niej.
Nie od​trą​caj tych, któ​rych ko​chasz, bo nie jest wy​klu​czo​ne, że
umrzesz.Niktniewie,jakdłu​godru​gaszan​sasięspraw​dza,ale
dru​gieży​ciewsa​mot​no​ści…Niewar​totakżyć.

Popo​licz​kuKyle’aspły​nę​łałza.
–Otóżto.Iletowy​trzy​ma?
–Niewiem.–Wzru​szy​łara​mio​na​mi.–Jesttyleróż​nychczyn​ni​-

ków… Ale my​ślę, że jak bę​dziesz dbał o sie​bie i ten wspa​nia​ły
dar,bę​dzieszżyłcał​kiemdłu​go.

–Tenstrachmija?–za​py​tał.
–Nie,niemija,alejaksięmako​goś,ktonasko​chazwza​jem​-

no​ścią,towar​tosięsta​rać.

–Dzię​ku​ję,panidok​tor.
–Flo,za​po​mnia​łeś?
–Flo–po​wtó​rzyłzuśmie​chem.–Alejakniemasznicprze​ciw​-

ko temu, wolę na​zy​wać cię Flo​ren​ce. Kie​dyś za​ko​cha​łem się
wdziew​czy​niezFlo​ren​cji.Tobyłami​łośćmo​je​goży​cia.

–Cosięzniąsta​ło?
–Po​zwo​li​łemjejodejść.Tomójnaj​więk​szybłąd,aleBroad​way

musinara​ziepo​cze​kać.My​ślę,żejaksta​nęnanogi,wy​bio​ręsię
doWłoch,żebytędziew​czy​nęod​szu​kać.

–Kyle,ży​częciszyb​kie​gopo​wro​tudozdro​wia.–Wy​szłazpo​-

ko​ju,bynieza​cząćkrzy​czeć.

Bar​dzo chcia​ła do​stać dru​gą szan​sę, by po​wie​dzieć Nate’owi,

co czu​je i że go pra​gnie oraz obie​cać, że nie bę​dzie wy​sta​wiać
swo​je​go ży​cia na ry​zy​ko. Od tylu lat twier​dzi​ła, że nie po​zwo​li,

by ktoś nią kie​ro​wał, mó​wił, co jej wol​no, a co nie, ale praw​dę
mó​wiąc,tomałoważ​ne.Naj​waż​niej​szajestmi​łość.

Naj​waż​niej​sze to nie od​trą​cać tych, któ​rzy cię ko​cha​ją. Ży​cie

nicniejestwar​tebezmi​ło​ści.

Sto​jąc z boku, pa​trzył za od​cho​dzą​cą Flo. Szła ze zwie​szo​ną

gło​wą, z rę​ka​mi w kie​sze​niach w kie​run​ku swo​je​go ga​bi​ne​tu.
Gdy ją po​znał, z dum​nie unie​sio​ną gło​wą prze​mie​rza​ła bie​giem
szpi​tal​neko​ry​ta​rze.

TaFlomataksamojakonzła​ma​neser​ce.
Naj​pierwchciałzba​daćKyle’a,apo​temzo​ba​czyćsięzFlo,by

sięzniąpo​że​gnaćijesz​czerazpo​dzię​ko​wać,alekie​dypod​szedł
do drzwi po​ko​ju Kyle’a na od​dzia​le in​ten​syw​nej opie​ki, usły​szał
zwie​rze​niaFlo.

Mó​wi​łaotychsa​mychemo​cjach,ja​kietar​ga​łynimsa​mym.On

teżsiębał.Dłu​gożyłzpo​czu​ciemwinyiwcią​głymstra​chu,ale
tak nie moż​na żyć. Flo oba​wia​ła się cze​goś in​ne​go, ale to też
strach.Niego​dzi​łasię,bystrachniąkie​ro​wał,aonso​bienato
po​zwo​lił.

Ko​cha ją. I je​śli mu wy​ba​czy, chce spę​dzić z nią resz​tę ży​cia.

Więcza​miastzajśćdoKyle’a,po​biegłzanią.

–Dok​torChiu!
Przy​sta​nę​łaza​sko​czo​na.
–Dok​to​rze,my​śla​łam,żepanjużwy​szedł.
–Nie,pra​co​wa​łemwbi​blio​te​ce.Mo​że​mypo​roz​ma​wiać?
Gdyski​nę​łagło​wą,wziąłjąpodra​mięipo​pro​wa​dziłdoga​bi​ne​-

tu.Za​mknąłzasobądrzwi.

–Flo,prze​pra​szam–szep​nął.
–Zaco?
–Prze​pra​szam,żepró​bo​wa​łemcięogra​ni​czać.
–Nate…–wes​tchnę​ła–nicta​kie​goniezro​bi​łeś.
– Nie​praw​da. Ja… spa​ni​ko​wa​łem, kie​dy po​wie​dzia​łaś, że

chceszsięwspiąćnaElCa​pi​tan.Niemo​głemcięstra​cić.Niepo
tym,jakstra​ci​łemSe​re​nę.Nieprze​żył​bymtego.

–Jakto?
– Flo​ren​ce Chiu, ko​cham cię. My​ślę, że po​ko​cha​łem cię od

pierw​sze​gowej​rze​nia,aleniedo​pusz​cza​łemdosie​bietejmy​śli.

–Aleitakmo​żeszmniestra​cić.
Po​trzą​snąłgło​wą.
–Trud​no.Znamry​zy​ko,alein​te​re​su​jemnie,cosięmożewy​da​-

rzyć. Wąt​pię, żeby coś złe​go sta​ło się two​jej ner​ce, ale na​wet
wte​dybędęprzyto​bie.Nieza​mie​rzamni​g​dziewy​jeż​dżać.Zo​sta​-
jęwLosAn​ge​les.Dzię​kito​biezno​wuchcemisiężyć.Ura​to​wa​-
łaśmnie.

– Wy​da​wa​ło mi się, że cię znie​chę​ci​łam. Wszyst​kich znie​chę​-

cam.Wy​da​wa​łomisię,żemu​szęcośudo​wad​niaćtądur​nąli​stą,
ale nie mam nic do udo​wad​nia​nia. Za​miast ser​cem, kie​ro​wa​łam
sięstra​chem.

Nateoto​czyłjąra​mio​na​miimoc​noprzy​tu​lił.
–Flo,ko​chamcię.Ini​g​dziesięniewy​bie​ram.
–Jateżcięko​cham.
Niewy​pusz​cza​jącjejzob​jęć,po​ca​ło​wałją.Flożyje,jesttu​taj,

jest przy nim. Praw​dą sta​ło się coś, co mia​ło być mi​sty​fi​ka​cją,
dla​te​gożeosob​nik,ja​kimbyłprzedlaty,októ​rymjużza​po​mniał,
wy​mknąłsięijąpo​ca​ło​wał.Kie​dyusły​szał,żemauda​waćjejko​-
chan​ka,prze​stra​szyłsię,boprze​czu​wał,żeczę​stozniąprze​by​-
wa​jąc,za​ko​chasięwniej.Alezo​ba​czyłwniejsie​bie.

Iza​tę​sk​niłzadaw​nymNate’em.
Przyniejczułsiębar​dziejsobą,więcnieza​mie​rzałpo​zwo​lićjej

odejść.

Oparł​szymugło​węnapier​si,wes​tchnę​ła.
–Cote​raz?Ro​mansnaod​le​głość?
– Nie. Roz​wa​żam prze​pro​wadz​kę do Los An​ge​les. Ja​mes za​-

pro​po​no​wałmipra​cę.

–Na​praw​dę?
Przy​tak​nął.
–Pozatymprzy​da​ły​bymisięwa​ka​cje.
–Wa​ka​cje?Nieznamta​kie​gosło​wa.
–Więcmu​siszjepo​znać.Uwa​żam,żejakKylebę​dziesta​bil​ny,

na​le​żą się nam dwa ty​go​dnie wol​ne​go. Od​tran​spor​tu​je​my go do
No​we​go Jor​ku, po​mo​że​my mu się urzą​dzić, prze​or​ga​ni​zu​je​my
mójper​so​nel,apo​temsa​mo​cho​demwró​ci​mydoKa​li​for​nii.Coty
nato?

–Prze​je​dzie​myprzezcałeSta​ny?

Przy​tak​nął.
–Tobyłonatwo​jejli​ście.
–Na​wetoniejniewspo​mi​naj.Tobyłodo​bredlako​goś,ktomy​-

ślałośmier​ci,amójczasjesz​czesięniekoń​czy.

–Agdy​by​śmyspi​sa​lian​ty​li​stę?
–An​ty​li​stę?
–Li​stęrze​czydozro​bie​nia,pókiży​je​my.
–Tomisiępo​do​ba.–Ro​ze​śmia​łasię.–Tolep​szeodmo​jejli​sty.

Tyje​steślep​szy.

EPILOG

Rokpóź​niej

Ode​tchnę​ła głę​bo​ko, sta​jąc na szczy​cie Whi​stlers Mo​un​ta​in

wPar​kuNa​ro​do​wymJa​sper.Niebyłtowpraw​dzieEve​rest,zato
naj​wyż​szewznie​sie​nie,naja​kiesięwspię​ła.Upa​ja​łasięwy​so​ko​-
ścią,lo​do​wa​tympo​wie​trzemiwi​do​kiemcią​gną​cymsięki​lo​me​tra​-
mi.

Przy​tu​lo​na do Nate’a spo​glą​da​ła w dół na mia​stecz​ko Ja​sper

po​ło​żo​newdo​li​nie.

–Onona​praw​dęmakształtli​te​ry„J”–za​uwa​ży​ła.–Niechcia​ło

misięwtowie​rzyć,kie​dypo​in​for​mo​wa​łanasotymre​cep​cjo​nist​-
kawho​te​lu.

–Ach,tynie​do​wiar​ku.
– Ufam lu​dziom. – Cof​nę​ła się o krok. – Ale przy​znam, że za​-

cho​wu​jeszsiępo​dej​rza​nie.

–Wca​lenie.Wi​dzisz,je​steśnie​uf​na.
–Boostat​nioczę​stomnieza​ska​ku​jesz,atodocie​bienie​po​dob​-

ne.–Uśmiech​nę​łasię.–Dzi​wimnietwo​jabra​wu​ra.

–Toniemanicwspól​ne​gozry​zy​kiem.Chceszpo​wie​dzieć,że

niepo​do​bacisiętanie​spo​dzian​ka?

Za​rzu​ci​łamuręcenaszy​ję.
–Po​do​bamisiętanie​spo​dzie​wa​nawy​pra​wadoKa​na​dyipo​do​-

bamisię,żewe​szli​śmynatenszczyt,cho​ciażniebyłotobar​dzo
trud​ne.

–Po​my​śla​łem,żeprze​jażdż​kako​lej​kątoteżatrak​cja.
–Do​mekzwan​nąna​peł​nia​nąwodązgo​rą​ce​goźró​dłateżjest

su​per,aletochy​balek​kaprze​sa​da.Kylepod​su​nąłcitenpo​mysł?

–Tak.Znawła​ści​cie​lainamtoza​ła​twił.–Po​ca​ło​wałjąwczu​-

bekgło​wy.–Żebysięod​wdzię​czyćzaura​to​wa​nieży​cia.Grate​-
raznaBroad​wayu,aledałso​biespo​kójześpie​wa​niemitań​cze​-
niem.

–Bar​dzogolu​bię,aleuwa​żam,żeśpie​wa​nieitań​cze​niemoże

so​bieda​ro​wać.Tyl​komutegoniepo​wta​rzaj.

–Niepo​wtó​rzę,bobysięza​ła​mał.Wdal​szymcią​gusięod​gra​-

ża,żemicięod​bi​je.

–Niechtyl​kospró​bu​je.
Od​kąd Nate do​łą​czył do ze​spo​łu szpi​ta​la Hol​ly​wo​od Hills,

a wieść o uda​nych ope​ra​cjach Kyle’a i Evy ro​ze​szła się po Sta​-
nach, do Los An​ge​les cią​gnę​ły tłu​my klien​tów pra​gną​cych, by
ope​ro​wałich„ze​spółma​rzeń”.Tobyłsza​lo​nyokres.

Od​wieź​liKyle’asa​mo​lo​temdoNo​we​goJor​kuiza​mknę​likli​ni​kę

Nate’a.Wdro​dzepo​wrot​nej,tymra​zemsa​mo​cho​dem,zwie​dzi​li
mnó​stwo tu​ry​stycz​nych atrak​cji. Na​wet za​trzy​ma​li się na je​den
dzieńwLasVe​gas,skąduda​lisiędoSe​at​tle,byNatepo​znałjej
ro​dzi​cóworaz,oczy​wi​ście,sę​dzi​wąnǎi​nai.

Odzi​wo,ro​dzi​cegoza​apro​bo​wa​li,cho​ciażdaw​niejuwa​ża​li,że

zra​cjicho​ro​byniepo​win​nazni​kimsięwią​zać.Naj​wy​raź​niejito
prze​szłodohi​sto​rii,boprzy​ję​liNate’azotwar​ty​mira​mio​na​mi.

Onteżichpo​lu​bił.
Z Se​at​tle ru​szy​li do San Fran​ci​sco, do jego ro​dzi​ców. Bar​dzo

się de​ner​wo​wa​ła przed tym spo​tka​niem, ale obo​je oka​za​li się
fan​ta​stycz​ni.Popo​wro​ciedoLosAn​ge​leszna​leź​liwięk​szelo​kum
bli​żej szpi​ta​la. Po czym rzu​ci​li się w wir pra​cy. I na​wza​jem nie
po​za​bi​ja​li.

Nie​sa​mo​wi​tyrok.
Sto​jąc na szczy​cie Whi​stlers, po​my​śla​ła, że nie była to praw​-

dzi​wawspi​nacz​ka,atyl​kowej​ścienaszczytodsta​cjiko​lej​kiiże
mu​szą to być trud​ne chwi​le dla Nate’a, zwa​żyw​szy jego daw​ne
wy​czy​ny.Aleli​czyłsięgest.

– Dzię​ku​ję, że mnie tu przy​pro​wa​dzi​łeś… – Za​wa​ha​ła się, bo

Nateprzedniąukląkł.–Co…cotyro​bisz?

–Pro​szęcięorękę.
– Aha, jak wte​dy, kie​dy sur​fo​wa​li​śmy. Wy​bie​ra​my się na lo​do​-

wiecichceszmiza​piąćja​kąślin​kę?

Po​pa​trzyłnaniądziw​nie.
–Nie,niejakwte​dy.
–Jakto?Ty…?
Wręcetrzy​małpu​de​łecz​ko.

–Flo,tosąoświad​czy​ny.
–Pro​po​nu​jeszmimał​żeń​stwo?
– Tak. Przed wy​jaz​dem po​pro​si​łem two​je​go ojca o zgo​dę. Do​-

sta​li​śmy ich bło​go​sła​wień​stwo. Py​ta​nie tyl​ko, czy chcesz zo​stać
mojążoną?

Jak za​cza​ro​wa​na wpa​try​wa​ła się w pier​ścio​nek z bry​lan​tem.

Tegosięniespo​dzie​wa​ła.Ni​g​dyniebra​łapoduwa​gę.Od​ję​łojej
mowę,więctyl​koprzy​tak​nę​ła,aonwsu​nąłjejpier​ścio​neknapa​-
lec.

–Za​kła​dam,żechcesz.
–Tak,zde​cy​do​wa​nietak.
–Ko​chamcię,Flo.Wró​ci​łaśmiży​cie,po​ka​za​łaś,żewar​tożyć.

Przy​pro​wa​dzi​łem cię na tę górę, miej​sce nowe dla cie​bie i dla
mnie,żebycisięoświad​czyć.

–No,na​resz​ciemamdo​wód,żemojepo​dej​rze​nianiebyłybez​-

pod​staw​ne – po​wie​dzia​ła, za​pa​trzo​na w iskrzą​cy się w słoń​cu
bry​lant.

–Jakto?
–Czu​łam,żecośknu​jesz.Alenieto.
Przy​gar​nąłjądosie​bie.
–Wią​za​łosiętozdu​żymry​zy​kiem–przy​znał.–Twójtatapal​-

nął mi dłu​gie ka​za​nie, po​tem mu​sia​łem ne​go​cjo​wać z two​im ro​-
dzeń​stwem.Naszczę​ściezmamąinǎi​naipo​szłogład​ko.

–Mimotoza​ry​zy​ko​wa​łeś.
–Zchę​ciąsiępo​dej​mętegory​zy​ka,ja​kimje​steśty,bowmoim

ży​ciuniemanicpew​niej​sze​goodcie​bieinie​za​leż​nieodtego,co
przy​nie​sieprzy​szłość,chcębyćztobądokoń​ca.

–Ajaztobą.Cote​razmiza​pro​po​nu​jesz?
– Po​dróż do Las Ve​gas, a po​tem uciek​nie​my, żeby unik​nąć ro​-

dzin​nejim​pre​zy.

Flowy​buch​nę​łaśmie​chem.
–Tomisiępo​do​ba!Je​stemza.Alechy​baprzeztopo​psu​jąsię

two​jesto​sun​kizmo​imiro​dzi​ca​miibab​cia​mi.

– Sama nǎi​nai pod​su​nę​ła mi ten po​mysł – od​parł z sze​ro​kim

uśmie​chem.

–Kie​dyru​sza​mydoLasVe​gas?–za​py​ta​łaro​ze​śmia​na.
–Ju​tro.Wszyst​kojużza​ła​twi​łem.

–By​łeśpe​wien,żesięzgo​dzę?
–Tak,pod​ją​łemtory​zy​ko.

Ty​tułory​gi​na​łu:Per​fectRi​vals…
Pierw​szewy​da​nie:Har​le​qu​inMills&BoonLi​mi​ted,2016
Re​dak​torse​rii:EwaGo​dyc​ka
Ko​rek​ta:Ur​szu​laGo​łę​biew​ska

©2016byHar​le​qu​inBo​oksS.A.
©forthePo​lishedi​tionbyHar​per​Col​linsPol​skasp.zo.o.War​sza​wa2017

Wy​da​nieni​niej​szezo​sta​łoopu​bli​ko​wa​nenali​cen​cjiHar​le​qu​inBo​oksS.A.
Wszyst​kie pra​wa za​strze​żo​ne, łącz​nie z pra​wem re​pro​duk​cji czę​ści lub ca​ło​ści
dzie​ławja​kiej​kol​wiekfor​mie.
Wszyst​kiepo​sta​ciewtejksiąż​cesąfik​cyj​ne.
Ja​kie​kol​wiekpo​do​bień​stwodoosóbrze​czy​wi​stych–ży​wychiumar​łych–jestcał​ko​-
wi​cieprzy​pad​ko​we.
Har​le​qu​iniHar​le​qu​inMe​di​calsąza​strze​żo​ny​mizna​ka​mina​le​żą​cy​midoHar​le​qu​-
inEn​ter​pri​sesLi​mi​tedizo​sta​łyuży​tenajegoli​cen​cji.
Har​per​Col​linsPol​skajestza​strze​żo​nymzna​kiemna​le​żą​cymdoHar​per​Col​linsPu​-
bli​shers,LLC.Na​zwaiznakniemogąbyćwy​ko​rzy​sta​nebezzgo​dywła​ści​cie​la.
Ilu​stra​cjanaokład​cewy​ko​rzy​sta​nazazgo​dąHar​le​qu​inBo​oksS.A.
Wszyst​kiepra​waza​strze​żo​ne.

Har​per​Col​linsPol​skasp.zo.o.
02-516War​sza​wa,ul.Sta​ro​ściń​ska1B,lo​kal24-25

www.har​le​qu​in.pl

ISBN:978-83-276-2979-1

Kon​wer​sjadofor​ma​tuMOBI:
Le​gi​miSp.zo.o.

Spistreści

Stronatytułowa
Rozdziałpierwszy
Rozdziałdrugi
Rozdziałtrzeci
Rozdziałczwarty
Rozdziałpiąty
Rozdziałszósty
Rozdziałsiódmy
Rozdziałósmy
Rozdziałdziewiąty
Rozdziałdziesiąty
Rozdziałjedenasty
Rozdziałdwunasty
Rozdziałtrzynasty
Rozdziałczternasty
Epilog
Stronaredakcyjna