10 sposobów na to, jak poprawić każde zdjęcie
Więcej kolorów i niezwykłych efektów, więcej życia. Nieważne, czy jest to portret, pej-
zaż, czy fotografia makro – dzięki naszym poradom i Photoshopowi poprawisz ich ja-
kość.
Usuń niedoskonałości skóry
Rzadko zdarza się, aby zdjęcie portretowe było perfekcyjne. Wady skóry warto skorygować
za pomocą narzędzia »Punktowy pędzel korygujący« (Spot healing brush), znajdującego się
w palecie »Narzędzia« (Photoshop CS2 lub nowszy). To idealne narzędzie do takich zastoso-
wań. Próbkujemy zdjęcie w okolicy punktu, który chcemy skorygować. Photoshop zapamię-
tuje kolor pikseli z danego miejsca. Zamazujemy skazę na skórze za pomocą pędzla. Rozmiar
pędzla powinien być minimalnie większy od rozmiaru korygowanego obszaru.
Pędzel korygujący upodabnia optycznie zaznaczony obszar do jego otoczeniem.
Jeśli masz starszą wersję Photoshopa, aktywuj »Pędzel korygujący« (Healing brush). Wybierz
czysty fragment skóry, naciskając przycisk [Alt] i zwalniając go wówczas, kiedy pędzel znaj-
dzie się na obszarze do korekty. W ten sposób sprawisz, że cera na zdjęciu będzie idealna.
Jeżeli twój program do edycji zdjęć nie oferuje funkcji pędzla korygującego, możesz to zrobić
w następujący sposób: skopiuj obraz do nowej warstwy i użyj filtra »Usuń kurz i rysy« (Re-
move noise and scratches). Następnie ukryj warstwę i zaznacz obszary do korekty.
Tylko przy tym ustawieniu obszary źródłowe informacji o kolorze zostaną zachowane.
Im gładsza skóra, tym lepsza
Zdjęcia reklamowe firm kosmetycznych są zbyt idealne, by mogły być prawdziwe. Nie ma się
czemu dziwić, graficy wygładzają każdy centymetr kwadratowy takiej fotografii. Wypróbuj
triki stosowane przez profesjonalistów i oceń je sam. Photoshop okaże się w tej sytuacji bar-
dzo przydatny.
Używaj filtra »Rozmycie powierzchni« ostrożnie, tak by upiększyć skórę, ale zachować natu-
ralny wygląd. Począwszy od wersji CS2 w górę, znajdziesz w nim polecenie »Rozmycie po-
wierzchni« (Surface blur), dostępne w menu »Filtr | Rozmycie« (Filter | Blur). Dzięki niemu
można edytować główną warstwę zdjęcia. Optymalne ustawienia to 2 lub 3 piksele w przy-
padku promienia i 10 – 15 poziomów w wypadku wartości progowych. Jeżeli to możliwe,
wybierz obszary skóry, które będziesz edytował, tak aby inne miejsca pozostały niezmienio-
ne.
Korzystając ze starszego Photoshopa lub innych programów, można użyć zwykłego filtra
rozmycia. Filtr pomoże wyeliminować zmarszczki i pory w strukturze skóry. Zacieranie po-
woduje jednak, że kontury ust, włosów lub rzęs stają nieostre.
Nasza rada brzmi: w takim wypadku należy skorzystać z filtra Neat Image, który usuwa szum
ze zdjęcia. Indywidualni użytkownicy mogą pobrać wersję demo filtra ze strony
. Chociaż jest to wersja demo, to została tylko minimalnie okrojona w
porównaniu z pełną wersją. Neat Image zaledwie muska oczy i rzęsy, eliminując za to nie-
chciane elementy struktury skóry.
Tchnij więcej życia w oczy
Oczy są zwierciadłem duszy. Niewiele jednak można z nich wyczytać, kiedy powstaje efekt
czerwonych oczu. Na szczęście możesz przywrócić ich naturalny blask.
Edycja czerwonych punktów: Gdy robimy zdjęcia kompaktowymi aparatami fotograficz-
nymi, często widoczny jest na nich potem efekt czerwonych oczu. Powodem tego zjawiska
jest błysk z
Czerwone oczy to efekt, który łatwo usunąć.
lampy błyskowej umieszczonej w tego typu modelach blisko osi obiektywu. Ponieważ w
ciemności źrenica oka jest szeroko otwarta, mocne światło lampy błyskowej dociera do siat-
kówki, odbija się od niej i ponownie trafia do aparatu fotograficznego. Nawet przy wykorzy-
staniu techniki wstępnego błysku nie zawsze da się to zjawisko całkowicie wyeliminować.
Nie znaczy to jednak, że takiego zdjęcia nie można poprawić. Photoshop, począwszy od wer-
sji CS2, oferuje dobre narzędzie do eliminacji efektu czerwonych oczu. Aby go użyć, kliknij
prawym przyciskiem myszy i wybierz z palety narzędzie »Czerwone oczy«. Zaznacz źrenice,
które twoim zdaniem wymagają korekty. Photoshop niezwłocznie usunie efekt czerwonych
oczu, wypełniając te punkty kolorem czarnym.
Redukcja refleksów: Refleksy widoczne w źrenicach sprawiają, że w spojrzeniu jest więcej
życia. Bywa jednak i tak, że zbyt mocne refleksy czynią spojrzenie nienaturalnym. Aby zre-
dukować odbicia, skopiuj zdjęcie do nowej warstwy. Wykorzystując kopię, wciśnij przycisk
[Alt] i skopiuj część tęczówki w miejsca, gdzie szczególnie widoczny jest odblask. Następnie
zredukuj zaciemnienie górnej warstwy zdjęcia, powodując proporcjonalne doświetlenie obra-
zu.
Lśniące oczy: Jeśli oczy są zbyt matowe, aktywuj narzędzie »Rozjaśnianie« i wybierz tryb
»Cienie« (Shadows) albo »Półcienie« (Midtones). Zakreśl białe obszary oka. Niski poziom
ekspozycji w ustawieniach pędzla zapobiega wystąpieniu artefaktów. Jeśli tęczówka wygląda
na zbyt ciemną, rozjaśnij dodatkowo kolor oczu. Aby to zrobić, aktywuj tryb »Światła« (Hi-
ghlight). Ale bądź przy tym ostrożny. Nie zmieniaj czarnego koloru źrenic – kontury tęczów-
ki powinny zostać zmienione tylko nieznacznie. Następnie wybierz z palety narzędzie »Wy-
ostrzanie«, które pomoże ci uporać się z niewyraźnym zarysem rzęs i brwi: poprowadź pędzel
dookoła oczu.
Podkreśl interesujący blask tęczówki, zachowując jej krawędzie niezmienione.
Wyczaruj jasne białe zęby
Rozjaśnienie wybranych obszarów sprawi, że zęby na zdjęciu będą lśniąco białe.
Wybielanie zębów za pomocą komputera jest zdecydowanie tańsze niż u dentysty, bo Photos-
hop używa stempli i filtrów zamiast wybielającego żelu i nadtlenku. Popraw odpowiednie
miejsca, używając narzędzia »Stempel«, umożliwiającego klonowanie wybranych obszarów.
Upewnij się przy tym, że opcja »Wyrównywania« (Aligned) jest wyłączona. Narzędzie »Roz-
jaśnianie« (Dodge) zmieni nikotynowy żółty kolor zębów w lśniącą biel. Ustaw w nim tryb
»Półcienie« (Midtones) albo »Światła« (Highlight) dla zębów znajdujących się z przodu, a dla
zębów trzonowych zastosuj »Cienie« (Shadows). Wartość ekspozycji początkowo ustaw na
niskim poziomie, np. około 25%. Teraz stopniowo rozjaśniaj zęby. Pamiętaj, zbyt duże rozja-
śnienie powoduje, że uśmiech stanie się nienaturalny.
Sztuczka z poziomami
»Poziomy« (Levels) to doskonałe narzędzie, dzięki któremu nadamy głębię kolorom na zdję-
ciu i poprawimy jego kontrast. Przywraca też ono fotografii prawidłowe naświetlenie oraz
cienie. Na powyższym przykładzie źle doświetlonego zdjęcia pokażemy, jak skorygować po-
wstały problem. Z menu »Obrazek« (Image) wybierz »Dostosuj« (Adjust), a następnie »Po-
ziomy« (Levels). Najpierw wyświetl histogram, aby móc kontrolować to, jak zmieniają się
wartości podczas edycji zdjęcia. Dominacja jasnych elementów na zdjęciu, ze względu na
dużą ilość białych tonów, powoduje, że aparat fotograficzny automatycznie przyciemnia cały
obraz. Ten efekt często zaobserwować możemy na zdjęciach wykonywanych na śniegu, plaży
lub w sytuacji, gdy w kadrze znajdują się duże białe płaszczyzny.
Za pomocą myszy przeciągnij suwak „świateł” (mały biały trójkąt z prawej strony) w stronę
średnich wartości tonów, aż do momentu, w którym na histogramie będzie widać pojawiającą
się „górkę”. Pomaga to poprawić kilka wartości tonów jasnych prezentowanych w histogra-
mie – aż do czystej bieli. Wszystkie pozostałe korekty dostosuj do efektu, który otrzymałeś,
wykonując powyższe kroki. Tę początkową korektę widać po zwiększonej jasności zdjęcia.
Aby zapobiec przesunięciu suwaka za daleko, wciśnij [Alt] i przesuwaj suwak do najwyższej
wartości. Spowoduje to, że szczegóły zdjęcia znikną, a pozostaną tylko delikatne zarysy obra-
zu: wszystkie trzy kanały mają teraz maksymalne wartości w obrębie białego obszaru. Może
się zdarzyć, że kontury obrazu zostaną wycięte lub zagłuszone zbyt białym kolorem główne-
go obiektu. Jeżeli do tego dojdzie, zredukuj nieco wartość za pomocą suwaka. W ten sam
sposób postępuj z „cieniami”, w szczególności z ciemnymi tonami. Z wciśniętym klawiszem
[Alt] przesuń suwak (czarny trójkąt) w prawo. To zapobiegnie rozjaśnieniu głębokich czar-
nych obszarów na zdjęciu. Zawsze jednak miej na uwadze cel, jaki chcesz osiągnąć. Ponie-
waż po naszych korektach ilość oraz nasycenie cieni jest już dobre, możemy zakończyć ten
etap.
Wyeliminuj prześwietlone i niedoświetlone obszary, ustawiając węższy zakres tonalny zdję-
cia.
Obraz został rozjaśniony i ma wyższy kontrast. Zadbajmy zatem o tony średnie, czyli po-
prawmy ekspozycję w wartościach tonów już zdefiniowanych. Po pierwszych dwóch krokach
tony średnie stały się całkowicie ciemne. Aby to skorygować, użyj środkowego (szarego)
trójkąta. Przesuń suwak lekko w lewo, aby przybliżyć wartości ciemniejszych tonów do war-
tości średniej. Gdy klikniesz myszką, cały obraz zostanie rozjaśniony w tonach średnich, co
da lepszy efekt doświetlenia.
Możesz być pewny dobrych efektów, jeżeli ustawiłeś „poziomy wejścia” dla ciemniejszych i
jaśniejszych obszarów zdjęcia. Dobrze jest to zrobić, aby ustrzec się ryzyka zbytniego zredu-
kowania cieni oraz jasnych obszarów. Zaczynamy korektę od czarnego punktu: zmieniamy
jego wartość na „10”. Zmienia to najciemniejszy punkt o około 4% poniżej głębokiej czerni.
Tę samą operację wykonujemy w przypadku najjaśniejszego punktu. Redukujemy wartość o
10, czyli do „245”. Po tej operacji czysta biel zostanie przytłumiona na zdjęciu. Jeżeli po wy-
konanych czynnościach cienie oraz jasne obszary będą zbyt przytłumione, możesz to zmienić,
poprawiając kontrast za pomocą narzędzia »Krzywe« (Curves).
Nastrojowe zdjęcia robione przy brzydkiej pogodzie
Typowa kwietniowa pogoda: na przemian ciemne deszczowe chmury i słońce. Jeśli wystar-
czająco się pośpieszysz, możesz uwiecznić tę ponurą atmosferę na fotografii. Automatyczny
balans bieli aparatu może jednak w takich sytuacjach sobie nie poradzić. Szybko uporasz się z
tym problemem, używając funkcji »Dopasuj kolor« (Match color), którą znajdziesz w menu
»Obrazek« (Image) pod »Dopasuj« (Adjust). Zaznacz tam opcję »Neutralizuj« (Equalize) –
brzydki niebieski efekt zniknie ze zdjęcia. Jeśli chcesz zachować na zdjęciu groźne ciemne
chmury, zastosuj »Dopasuj kolor« do kopii warstwy. Następnie stwórz maskę warstwy i
ustaw intensywność koloru.
Wzmocnij kolory na zdjęciach krajobrazowych
Aby uzyskać piękne zdjęcia o intensywnej, żywej kolorystyce, wystarczy czasami doświetlić
pewne ich elementy, jak choćby żółte kwiaty na łące. Do takich celów polecamy filtr koloru.
Wywołaj »Zakres koloru« (Color range) znajdujący się pod »Zaznacz« (Select). Teraz kliknij
na pożądanym obszarze pipetką. Za pomocą suwaka tolerancji określ, do jakiej wartości
chcesz zintegrować z zaznaczonym obszarem elementy o zbliżonej kolorystyce. Potwierdź
wybór i utwórz kopię warstwy, wciskając kombinację klawiszy [Ctrl] + [J]. Następnie za-
znacz filtr koloru, aby dokonać zmian. Wzmacniać kolory można również za pośrednictwem
trybu warstw dostępnego w palecie warstw.
Sztuka wyostrzania
»Maska wyostrzająca« (Unsharp mask) jest najchętniej używanym filtrem w Photoshopie. I
bardzo dobrze! Zwykle daje to pożądane efekty. Jednak bardzo mało użytkowników zabiera
się za to we właściwy sposób, wszyscy trzymają się raczej ustalonego przepisu: „Wartość
130, Promień 3, Próg zawsze 0”. Jednak takie podejście nie musi dotyczyć ciebie, kiedy przy-
chodzi do profesjonalnego wyostrzania. Po prostu spójrz na zdjęcie i oceń efekt w podglądzie.
Promień: Większość użytkowników używa tu małych wartości (0,5 – 2 piksele), aby otrzy-
mać delikatne wyostrzenie zdjęcia. Ale uwaga! Choć promień pozostaje ten sam, obrazy o
niskiej rozdzielczości będą miały znacznie większą ostrość niż duże pliki.
Dzięki tej opcji wyeliminujesz ze zdjęcia nienaturalne dominanty kolorystyczne.
Wartość: Również w tym przypadku suwak musi być ustawiony w zależności od charakteru
obrazu. Obrazy skomplikowane powinny być wyostrzane bardziej niż np. zdjęcia portretowe,
gdzie detale skóry mogą być raczej niepożądane. Z reguły do wyostrzenia obrazu powinno się
stosować przedział między 75 a 180%.
Próg: Dzięki temu ustawieniu zahamujesz wzrost kontrastu w tonach o podobnej wartości
oraz wyeliminujesz z obrazu zjawisko „gęsiej skóry”.
Sztuka dokładnego i szybkiego szparowania
Wycinanie obrazu może odbywać się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki albo może
być drogą przez mękę, jeśli zdecydujemy się na stworzenie tzw. ścieżki. Pokażemy ci krok po
kroku, jak zaplanować edycję motywu, który chcemy wyizolować z tła na zdjęciu.
Tło z wysokim kontrastem: Jeżeli tło na twoim obrazie jest dość jednolite, monotonnne i
ogólnie nieciekawe, to czas uwolnić magiczną różdżkę. Wejdź w ustawienie »Tolerancji«
(Tolerance) i na pasku powyżej ustaw wartość pomiędzy 10 a 40, po czym zaznacz tło. Na-
tychmiast zacznie migotać charakterystyczny wybór selekcji. Nie wszystko jeszcze zaznaczo-
ne? Kliknij »Zaznacz | Podobny«. Coś jeszcze do złapania? Naciśnij i trzymaj [Shift], a na-
stępnie zaznacz pozostałe rejony. Powiększ też tolerancję. Kliknij »Zaznacz | Odwrotność« –
szparowanie zakończone!
Obrazy z niskim kontrastem: Tutaj nie ma niestety żadnej alternatywy dla ścieżek. Naciśnij
[P], by wybrać »Pióro«. Na palecie warstw przeciągnij »Ścieżki« do przodu. Klikając lewym
przyciskiem myszy, ustaw punkty do-okoła obrazu. Nie muszą być one dokładne, możesz
poprawić tę selekcję później. Mała wskazówka: zawsze pozostań nieznacznie wewnątrz szpa-
rowanego motywu, żeby nic, co należy do tła, nie weszło do selekcji. W każdej chwili możesz
dodać nową kotwicę, klikając na linii pomiędzy dwoma punktami, żeby dopasować ścieżkę
jeszcze dokładniej.
Aby to zrobić, naciśnij [Ctrl]. »Narzędzie bezpośredniej selekcji« (Direct selection tool) po-
zwala na bezpośrednie przesuwanie punktów. Wszystko zaznaczone? Teraz należy przekon-
wertować ścieżkę. Naciśnij prawy przycisk myszki na palecie ścieżki, a następnie wybierz
»Utwórz selekcję« (Create selection). Ustaw zakres do wygładzania, aby uczynić krawędzie
bardziej miękkimi. Ponadto nakaż programowi wykonać »Nową selekcję« (New selection).
Jeżeli zaznaczyłeś wiele ścieżek i chciałbyś wykorzystać każdą z nich, naciśnij [Ctrl] + [Shift]
oraz kliknij na pozostałych ścieżkach występujących na palecie.
Skomplikowane struktury takie jak włosy najlepiej szparować, wykorzystując kanały.
Wyższy kontrast, delikatne struktury: Wycinanie z tła włosów, trawy itp. jest już dość
skomplikowane i o niebo bardziej pracochłonne. Jednak również i ten rodzaj szparowania
można sobie znacznie ułatwić. W tego rodzaju przypadkach najlepiej sprawdzą się kanały. Po
pierwsze zaznacz lassem schematycznie, co chcesz wyciąć. Otwórz okno warstwy, naciskając
[F7], i przeciągnij »Kanały« (Channels) do przodu. Aktywuj kanał, który odróżnia główny
motyw od tła – jeżeli chodzi o kontrast, np. „Czerwony” albo „Zielony”. Celem jest wypeł-
nienie obszaru po wyciętym obrazie na biało. Przejdź do »Obraz« (Image) w menu, a następ-
nie w »Kalkulacja« (Calculations) wybierz metody wypełniania: »Mnożenie przeciwne« (Ne-
gative Multiply) lub »Mnożenie« (Multiply), uwzględniając to, co pokazuje podgląd.
Skutek: nowy kanał, który musi zostać ustawiony w selekcji poniżej. Wówczas klikasz »OK«
i nowy kanał alfa aktywuje się. Następnie malujesz okolice na zewnątrz głowy aż do linii
włosów, używając pędzla ustawionego na kolor czarny. Aktywuj skorygowanie tonalnie war-
tości, naciskając [Ctrl] + [L], a używając jasnego i ciemnego suwaka, doprowadź obraz do
takiej postaci, aby widoczne były tylko jednolite kontury włosów. Wypełnij obraz wewnątrz
na biało. Na koniec wybierz na palecie warstw »Ładuj kanał jako wybór« (Load channel as
selection), wybierz kanał RGB i odetnij wybrany obszar. To jest to!