Model pomocy bezdomnym
Pomoc uzależniona jest od dokładnej diagnozy.
Nowoczesny model pracy socjalnej obejmuje:
-
Interwencję – czyli podjęcie szeregu środków zaradczych, w celu uniemożliwienia rozwoju lub też zahamowania
zachowań i sytuacji szkodliwych ze społecznego punktu widzenia. W szczególności zapewnienie schronienia,
posiłku i niezbędnej odzieży. Interwencja jest obowiązkiem każdej gminy, w tym celu powinny zostać zawiązane
koalicja współpracy służb Pomocy Społecznej (sektora ngo oraz sektora publicznego), Policji, Straży Miejskiej,
SOK, Służby Zdrowia.
-
Pomoc specjalistyczną – czyli realizację m.in. hierarchizacji placówek polegającą na dostosowaniu - do potrzeb,
stopnia współpracy i możliwości psychofizycznych - adekwatnej placówki dla konkretnego beneficjenta pomocy.
Hierarchizacja placówek w znaczny stopniu wpływa na poprawę skuteczności procesu wychodzenia z
bezdomności, który powinien zawierać opisane poniżej działania w ramach pracy socjalnej.
W odniesieniu do osób bezdomnych z uwagi na indywidualność przypadków nie sposób określić jednolitego modelu
pracy socjalnej która odbywać się może zarówno w środowisku lokalnym jak i w wyspecjalizowanych placówkach.
Można natomiast określić ogólny kierunek podejmowanych działań w ramach pracy socjalnej w odniesieniu do
kolejnych etapów pracy z osobą bezdomną.
Proces wychodzenia z bezdomności zakładający hierarchizację placówek dla osób
rokujących wyjście z bezdomności
1.
Noclegownia (bardzo niski standard, podstawowa praca socjalna)
2.
Schronisko (wyższy standard, praca socjalna, terapia, socjalizacja, praca)
3.
Mieszkanie treningowe (chronione) – nauka samodzielnego życia, monitorowanie
4.
Mieszkania socjalne – usamodzielnienie, pomoc w razie potrzeby
5.
Grupy wsparcia, wspólnoty – oparcie psychiczne w sytuacjach kryzysowych
Bezdomność utrwalona i bezdomność pozainstytucjonalna
1.
Domy dla bezdomnych – przeznaczone dla osób niezdolnych z różnych względów do usamodzielnienia się
(niepełnosprawność, starość)
2.
Street workers – kontakt z bezdomnymi przebywającymi poza placówkami
3.
Ogrzewalnie – usytuowane w miejscach gromadzenia się bezdomnych (dworce kolejowe)
4.
Noclegownia – interwencja (bardzo niski standard, podstawowa praca socjalna)
5.
Punkty wydawania posiłków i odzieży
6.
Punkty informacyjne
Etap pierwszy. Noclegownia
Praca socjalna
-
ustalenie właściwej gminy,
-
nawiązanie kontaktu z pracownikiem socjalnym właściwego OPS-u,
-
ogólne rozeznanie przyczyny bezdomności, oczekiwań i potrzeb danej osoby,
-
ocena możliwości klienta i zakwalifikowanie do odpowiedniej placówki czyli diagnoza wstępna (w zależności od
tego kto kieruje),
-
kompletowanie niezbędnych dokumentów (dowodu tożsamości, książeczki RUM, książeczki wojskowej,
książeczki ubezpieczeniowej),
-
umożliwienie dostępu do lekarza pierwszego kontaktu,
-
motywowanie do podjęcia leczenia i utrzymania abstynencji,
-
udzielanie informacji o warunkach i możliwościach korzystania z różnych form pomocy,
-
uczenie i egzekwowanie zachowania higieny osobistej.
-
rejestracja w Urzędzie Pracy;
-
motywowanie do podjęcia i kontynuacji leczenia, kompletowanie dokumentacji lekarskiej dla potrzeb Zespołu ds.
Orzekania o Niepełnosprawności i komisji lekarskiej ZUS.
Etap drugi. Schronisko
(placówka przeznaczona dla osób podejmujących współpracę z pracownikami socjalnymi i
pracownikami schronisk w celu poprawy swojej sytuacji życiowej).
Praca socjalna
W schronisku powinien funkcjonować podział obowiązków w prowadzeniu pracy socjalnej z poszczególnymi
osobami, każdy pracownik schroniska (opiekun) powinien odpowiadać za wdrażanie działań związanych z pracą
socjalną. Raz lub dwa razy na 2 tygodnie powinny być realizowane obligatoryjne spotkania zespołu
pracowników umożliwiające monitorowanie i ewaluację pracy.
-
jak w przypadku Noclegowni (powyżej)
-
diagnoza socjalno-bytowa na podstawie wywiadu środowiskowego i rozpoznania kierownictwa placówki,
-
sporządzenie planu pomocy,
np. w odniesieniu do osób bezrobotnych:
-
aktywizowanie zawodowe, rejestracja w PUP, kursy zawodowe,
-
kompletowanie dokumentów o przebiegu zatrudnienia,
-
udzielanie wsparcia w kontaktach z urzędami,
-
pomoc w pisaniu pism,
ponadto:
-
nawiązywanie kontaktów z członkami rodziny,
-
tworzenie i realizowanie indywidualnych programów wychodzenia z bezdomności,
-
sprawdzanie możliwości uzyskania pomocy ze strony krewnych, odnawianie więzi rodzinnych,
-
pomoc w załatwianiu spraw związanych z przydziałem lokalu mieszkalnego lub odzyskaniem utraconego
mieszkania:
•
kontakt z Wydziałem Mieszkalnictwa Urzędu Miasta,
•
opiniowanie wniosków o przydział mieszkania dla osób niepełnosprawnych i klientów rokujących szansę na
usamodzielnienie (mieszkanie kontraktowe),
•
udzielanie porad prawnych i pomoc w przygotowaniu dokumentacji urzędowej,
-
motywowanie do wychodzenie bezdomnych na „zewnątrz” placówki ze swoimi propozycjami i działaniami,
-
motywowanie do wykonywania prac społecznie użytecznych na rzecz placówki i współmieszkańców,
-
organizowanie terapii grupowej, indywidualnej w tym grup samopomocy,
-
typowanie osób do kolejnego etapu wychodzenia z bezdomności,
-
pomoc psychoterapeutyczna (dotycząca syndromu bezdomności, choroby alkoholowej i innych uzależnień).
Praca socjalna ukierunkowana na integrację społeczną
-
motywowanie do zmiany stylu życia poprzez realizację konkretnych projektów np. budzenie potrzeby podjęcia
zatrudnienia, uzyskania stałego źródła dochodu, podjęcia udziału w terapii na terenie placówki lub na „zewnątrz”,
poprawa organizacji czasu wolnego, kształtowanie umiejętności gospodarowania posiadanymi zasobami
finansowymi, kształtowanie nawyków higienicznych, prawidłowych kontaktów międzyludzkich i zachowań
społecznych i inne
-
udział i dostęp do rozrywek kulturalnych,
-
współdziałanie z lokalnymi społecznościami (np. współorganizacja Festynów lokalnych),
-
wyjścia do teatrów, kina,
-
umożliwienie dostępu środków masowej komunikacji (internet)
-
Praca socjalna ukierunkowana na integrację zawodową
-
tworzenie klubów pracy ułatwiających kontakt z potencjalnymi pracodawcami,
-
dostęp do ofert pracy,
-
powstawanie w placówkach warsztatów pracy oraz ekip pracowniczych świadczących usługi na zewnątrz (możliwe
preludium przed założeniem Firmy Socjalnej), np. ekipa remontowo-budowlana, poligraficzna, krawiecka
-
tworzenie firm socjalnych, zatrudnianie w nich osób bezdomnych,
-
uczestnictwo w zajęciach Centrum Integracji Społecznej,
-
organizowanie szkoleń i kursów w zależności od specyfiki regionu oraz potrzeb samych beneficjentów,
-
powstawanie pracowni i warsztatów pracy np. plastyczna, stolarska, ślusarska.
Etap drugi. Dom dla bezdomnych
(placówka przeznaczona dla osób niepełnosprawnych i starszych).
Praca socjalna
w odniesieniu do osób chorych i w podeszłym wieku:
-
motywowanie do podjęcia i kontynuacji leczenia, kompletowanie dokumentacji lekarskiej dla potrzeb Zespołu ds.
Orzekania o Niepełnosprawności i komisji lekarskiej ZUS,
-
kompletowanie dokumentów o przebiegu zatrudnienia,
-
udzielanie wsparcia w kontaktach z urzędami,
ponadto:
-
kompletowanie dokumentacji do domów pomocy społecznej,
-
nawiązywanie kontaktów z członkami rodziny,
-
ustalenie uprawnień emerytalno-rentowych,
-
sprawdzanie możliwości uzyskania pomocy ze strony krewnych, odnawianie więzi rodzinnych,
-
pomoc w załatwianiu spraw związanych z przydziałem lokalu mieszkalnego lub odzyskaniem utraconego
mieszkania:
•
kontakt z Wydziałem Mieszkalnictwa Urzędu Miasta,
•
opiniowanie wniosków o przydział mieszkania dla osób niepełnosprawnych i klientów rokujących szansę na
usamodzielnienie (mieszkanie kontraktowe),
•
udzielanie porad prawnych i pomoc w przygotowaniu dokumentacji urzędowej,
Praca socjalna ukierunkowana na integrację społeczną
-
motywowanie do zmiany stylu życia poprzez realizację konkretnych projektów np. budzenie potrzeby podjęcia
zatrudnienia, uzyskania stałego źródła dochodu, podjęcia udziału w terapii na terenie placówki lub na „zewnątrz”,
poprawa organizacji czasu wolnego, kształtowanie umiejętności gospodarowania posiadanymi zasobami
finansowymi, kształtowanie nawyków higienicznych, prawidłowych kontaktów międzyludzkich i zachowań
społecznych i inne
-
udział i dostęp do rozrywek kulturalnych,
-
współdziałanie z lokalnymi społecznościami (np. współorganizacja Festynów lokalnych, organizowanie
potańcówek itp),
-
wyjścia do teatrów, kina,
-
umożliwienie dostępu środków masowej komunikacji (internet)
-
motywowanie do wychodzenie bezdomnych na „zewnątrz” placówki ze swoimi propozycjami i działaniami,
-
motywowanie do wykonywania prac społecznie użytecznych na rzecz placówki i współmieszkańców,
-
organizowanie terapii grupowej,
-
pomoc psychoterapeutyczna (dotycząca syndromu bezdomności, choroby alkoholowej i innych uzależnień),
-
zaangażowanie wolontariatu,
-
animowanie powstawania kółek zainteresowania oraz warsztatów zajęciowych w zależności od zainteresowań,
-
działania samopomocowe.
Etap trzeci. Mieszkanie kontraktowe
Uczestnicy tego etapu powinni mieć zatrudnienie i własnych dochód, zatrudnienie to może być realizowane na wolny
rynku lub w innych formach np. CIS, Firma Socjalna.
Praca socjalna
I.
Doprowadzenie do zawarcia kontraktu.
II.
Monitorowanie realizacji kontraktu,
-
dopilnowanie i sprawdzanie terminowości uiszczania opłat czynszowych,
-
pomoc w planowaniu budżetu domowego,
-
pomoc w organizowaniu dnia,
-
pomoc w adaptacji w nowym środowisku,
-
pomoc psychoterapeutyczna (dotycząca syndromu bezdomności, choroby alkoholowej i innych uzależnień).
-
w uzasadnionych przypadkach udzielanie wsparcia w sferze:
•
samodzielnego załatwiania spraw urzędowych,
•
utrzymania abstynencji,
•
utrzymania higieny osobistej i porządku w mieszkaniu,
-
rozmowy, podpowiedzi pracowników kierunkujące samodzielne działania podopiecznego na osoby i instytucje, w
których może on uzyskać pomoc lub załatwić sprawy osobiste.
III.
Ewaluacja
-
ocena stopnia samodzielności funkcjonowania w środowisku,
-
zakwalifikowanie do następnego etapu.
Etap czwarty. Samodzielne mieszkanie
-
w uzasadnionych przypadkach udzielenie wsparcia,
-
możliwe uczestnictwo w grupach wsparcia i wspólnotach.