Francisco Candido Xavier

AGENDA

CHRZEŚCIJAŃSKA

Podyktował Duch Andre Luiz

1948

Spis treści

UWAGA DO CZYTELNIKA ....................................... 7

1. CHRZEŚCIJAŃSKIE NAKAZY .............................. 12

2. ZBAWCZE ZASADY ........................................... 14

3. NIEKTÓRE Z CHRZEŚCIJAŃSKICH PRZYWILEI.... 16

4. DLA TWOJEJ PRZYSŁUGI .................................. 19

5. EWANGELICZNE TERAPIE ................................ 21

6. DLA TWOJEJ KORZYŚCI .................................... 23

7. BRATERSKIE STARANIA ................................... 24

8. BRACIA I SIOSTRY W NIEBEZPIECZEŃSTWIE .... 26

9. W KONWERSACJI ............................................ 28

10. W POWAŻNYCH CHWILACH .......................... 30

11. MEDYCYNA PREWENCYJNA .......................... 32

12. ZAWSZE POMAGAJ ....................................... 34

13. W RZECZYWISTOŚCI ...................................... 36

14. KIEDY… .......................................................... 37

15. CZYNIĄC TO, ZYSKASZ ................................... 39

16. KILKA DEFINICJI ............................................. 40

17. KILKA PRAWD ................................................ 41

18. UŻYTECZNE PRZYPOMNIENIA ....................... 43

19. KWESTIA WYBORU ........................................ 44

20. NATURALNE KONKLUZJE ............................... 45

21. SIEW .............................................................. 46

22. KROK DALEJ ................................................... 47

23. RZECZYWISTOŚCI .......................................... 49

24. POZORY ......................................................... 50

25. WZNIEŚ SIĘ WYŻEJ ........................................ 51

26. JEŚLI TEGO PRAGNIESZ.................................. 52

27. TRUDNE DOŚWIADCZENIA ............................ 53

28. EFEKTOWNIE ................................................. 55

29. WYPADAŁOBY TO PRZEMYŚLEĆ .................... 56

30. DLA LUDZI W POŚPIECHU ............................. 58

31. OKAŻ SIĘ ....................................................... 59

32. ZNAKI ............................................................ 60

33. BEZ TYCH ZASOBÓW ..................................... 62

34. BĄDŹ PRZYGOTOWANY................................. 63

35. UCZ SIĘ Z NATURĄ ........................................ 64

36. LOGICZNIE ..................................................... 66

37. WYZWÓL SWĄ DUSZĘ ................................... 67

38. NIE RUJNUJ SWOJEGO DNIA ......................... 68

39. Z JEZUSEM .................................................... 69

40. MOŻESZ BYĆ PEWNY ..................................... 71

41. CHROŃ SIEBIE ............................................... 72

42. TY SAM .......................................................... 73

43. PROBLEMY OSOBISTE ................................... 75

44. WZNOŚ SIĘ W GÓRĘ...................................... 76

45. ZAWSZE WEZWANI ....................................... 78

46. WYKORZYSTAJ OKAZJĘ .................................. 79

47. BŁAGANIA ..................................................... 80

48. DORADZTWO DOBRA .................................... 82

49. POMÓŻ SAMEMU SOBIE ............................... 83

50. WNIOSKI ....................................................... 85

UWAGA DO CZYTELNIKA

Legiony towarzyszy poszukują wytycznych w
zmartwieniu odnalezienia najlepszego
sposobu prowadzenia swych żyć.
Chcieliby oni otrzymać bezpośrednie sugestie
ze Świata Duchów, które wyniosłyby ich na
wyżyny łatwego zwycięstwa. Chcieliby
wyregulować wszystko, co tyczy się ich
działalności, natychmiastowo zmodyfikować
mentalne nastawienie swych ukochanych
oraz zgłębić sekrety improwizowanych
okoliczności wiążących się z wolną wolą
innych, wykorzystując opinie swych
odcieleśnionych braci i sióstr, mieszkańców
innych sfer życia. Nikt nie może jednak
wymknąć się lekcjom doświadczenia, których
funkcją jest instruowanie i doskonalenie.

W świetle tej rzeczywistości, każde
nastawienie, które nie opiera się na
wewnętrznej harmonii danej osoby, będzie
jedynie grą słów.

Przemieniony w dobro człowiek stanowi
fundamentalną gwarancję ludzkiego
szczęścia. Z tego powodu konieczne jest

przede wszystkim uświadomienie sobie
wielkości istnienia w odniesieniu do życia i
Wszechświata, które zawsze obfitują w Boskie
Cuda w swych najmniejszych szczegółach.

Jeśli aborygen zostałby przetransportowany
do pałacu współczesnej kultury, to nie mógł
by on domagać się, by cywilizacja cofnęła się
w swym postępie do stanu prymitywnych
szałasów, aby zaspokojony został jego deficyt
rozumowania. Wręcz przeciwnie, jego
obowiązkiem byłoby wyedukowanie siebie w
celu zrozumienia progresu świata.

Astronom, którego stopy pewnie spoczywają
na gruncie, nie poprosiłby gwiazd, by opuściły
swój kurs ustalony dla nich w nieskończonej
przestrzeni przez Prawa Kosmiczne. To jego
obowiązkiem jest doskonalenie optycznych
instrumentów, aby mógł dosięgnąć swego
celu, podziwiając gwiezdną wspaniałość.

Dziecinne byłoby nieustannie odpędzanie
insektów, które roją się na zainfekowanej
ranie, pod pretekstem jej gojenia. Logika
nakazuje, aby rana została opatrzona, a
infekcja usunięta.

Rasa ludzka, posiadająca Niebo jako swoje
dziedzictwo, zawsze będzie rozmyślać o
Boskim Ojcostwie w zgodzie z poziomem, w
którym się znajduje.

Odejdźmy zatem od starych intencji
uzyskiwania łatwego dostępu do tanich
korzyści.

Nie możemy zaprzeczać niezbędnej potrzebie
współpracy w podróży w kierunku ewolucji.

We wszystkich ministerstwach Wszechświata
odnajdziemy dobroczyńców oraz tych, którzy
otrzymują. Hierarchia, by odpowiednio
funkcjonować, musi być założona na
zasadach solidarności.

Niemniej byłoby niestosowne gardzić
przysługami, nie powinniśmy też
przyzwyczajać się do ochrony.

Systematyczna ochrona jest zrozumiała w
przypadku delikatnej, młodej rośliny, tak
samo, jak naturalne jest wspieranie
pożytecznej rośliny, która obciążona jest
masywnym owocem. Jeśli chodzi o nas,
dotkniętych objawieniem nieśmiertelności, to
jesteśmy tylko posiadaczami najbardziej

podstawowej wiedzy i daleko nam do
superprodukcji w dziedzinie dobra. Jesteśmy
ludzkimi duchami znajdującymi się daleko za
początkowym niedoświadczeniem, ale wciąż
brak nam cnót. Dlatego też potrzebujemy
oświecać nasze sumienia, doskonaląc nasze
sentymenty i cechy indywidualne, aby Boskie
błogosławieństwa nie było daremne.

Owy niewielki kurs duchowości, który oferuje
nam Andre Luiz, nie jest zarozumiałą kolekcją
rygorystycznych zaleceń. Jest to przyjazne
przesłanie dla tych, którzy proszą byty
duchowe o instrukcje, jak gdyby prawdziwa
praca zbawienia rezydowała poza ich
zasięgiem. Książka ta prezentuje kilka słów z
naszej sfery tułaczki, gdzie uczymy się, że cud
doskonalenia jest rezultatem wysiłku, wiedzy,
dyscypliny, uniesienia, służby i polepszania
świątyni naszego „ducha.”

Nie jest to zatem pretensjonalny przewodnik.

Przeczytasz tu, drogi czytelniku, jedynie
przypomnienie starożytnych nauczań Mistrza
w nowym zestawie słów prezentowanych
ludzkości dla przypomnienia, że Boskie

Królestwo nigdy nie nadejdzie przez
zewnętrzne pozory.

Emanuel

1. CHRZEŚCIJAŃSKIE NAKAZY

Ucz się – pokornie.

Nauczaj – praktykując.

Zarządzaj – edukując.

Okazuj posłuszeństwo – ochoczo.

Kochaj – budująco.

Bój się – jedynie samego siebie.

Cierp – czerpiąc przy tym korzyść.

Przemawiaj – konstruktywnie.

Słuchaj – bez złośliwości.

Pomagaj – podbudowując moralnie.

Wspieraj – podnosząc na duchu.

Przechadzaj się – służąc.

Módl się – pogodnie.

Proś – roztropnie.

Wyczekuj – pracując.

Wierz – aktywnie.

Ufaj – czujnie.

Otrzymuj – jednocześnie dając.

Bierz udział – łaskawie.

Współpracuj – bezstronnie.

Oferuj pilną pomoc – podnosząc wartość.

Badaj okoliczności – przez kryteria.

Wyjaśniaj – z szacunkiem.

Siej – bez lęku.

Studiuj – jednocześnie doskonaląc się.

Chodź – ze wszystkimi.

Posuwaj się do przodu – oferując pomoc.

Działaj – dla dobra ogółu.

Poprawiaj – uprzejmie.

Wybaczaj – nieustannie.

2. ZBAWCZE ZASADY

Nie zapominaj, że Bóg jest motywem
przewodnim naszych przeznaczeń.

Życz innym pomyślności w takim stopniu, jak
sam jej pragniesz.

Sprawnie dochodź do porozumienia ze swymi
przeciwnikami.

Szanuj opinię swego bliźniego.

Unikaj nieprzyjemnych kłótni.

Pożyczaj, nie spodziewając się rekompensaty.

Wspieraj w dobrych dziełach z uśmiechem.

Nie przejmuj się oszczercami.

Dziękuj swojemu wrogowi za wartość, jaką ci
przypisuje.

Pomagaj dzieciom.

Nie porzucaj starszych i schorowanych.

Kiedy w grę wchodzą korzyści, myśl o sobie w
ostatniej kolejności.

Przepraszaj szczerze.

Nikogo nie krytykuj.

Poprawiaj własne defekty zanim wytkniesz te,
które należą do innych.

Posługuj się wiarą i dobrą oceną.

Naucz się siać, by móc następnie zbierać
dobry plon.

Nie spodziewaj się winogron z ciernistego
krzaku.

Uwolnij się od ciężaru przesadnych
konwencjonalizmów.

Kultywuj prostotę.

Przemawiaj o sobie i swych problemach bez
nadmierności.

Stymuluj szlachetne cechy swych towarzyszy.

Pracuj na rzecz dobra wszystkich.

Doceniaj czas.

Organizuj swą pracę wiedząc, że każdy dzień
posiada swe obligacje.

Nie martw się.

Służ każdemu bez stronności.

Bądź szczęśliwy, sprawiedliwy i wdzięczny.

Nigdy nie narzucaj komukolwiek swego
punktu widzenia.

Pamiętaj, że świat jest także miejscem dla
innych.

Nauki społeczne dnia dzisiejszego prezentują
powyższe zasady jako nowe. Są one jednak
starodawne, przybyły na Ziemię razem z
Chrystusem prawie dwa tysiące lat temu.
Ciężko przychodzi do nas zrozumienie, a
jeszcze wolniej wdrażamy reguły w czyn.

3. NIEKTÓRE Z CHRZEŚCIJAŃSKICH

PRZYWILEI

Kultywowanie najwyższej wiary w Boga.

Zapominanie o własnych pragnieniach przy
Boskich Zamiarach.

Pokornienie, by wywyższona mogła być dłoń
Pana.

Przezwyciężanie samego siebie.

Radosna rezygnacja z czegoś dla korzyści
innej osoby.

Czerpanie wiecznych zysków z czasowych
strat.

Praca na rzecz budowy Boskiego Królestwa.

Kultywowanie nadziei, kiedy inni trwają w
desperacji.

Wchodzenie do świątyni ciszy pośród zgiełku.

Utrzymywanie wiary ponad udręką
wątpliwości.

Uciszanie się w celu niekrzywdzenia innych.

Twórcze przemawianie.

Słuchanie Boskiego Przyjaciela, będąc w
samotności.

Służenie bez rekompensaty.

Waleczne dźwiganie krzyża.

Uczenie się i wyciąganie korzyści z cierpienia.

Kochanie bez wymagań.

Pomaganie w sekrecie.

Widzenie wszędzie wokół swych braci i sióstr.

Kultywowanie przyjemności bycia
użytecznym.

Dostrzeganie słusznej wartości przyczyn i
rzeczy.

Oczyszczanie ze zła.

Asystowanie ze szczerością tych, którzy
błądzą.

Wybaczanie tyle razy, ile to konieczne.

Przezwyciężanie przeszkód.

Kultywowanie radości i słodyczy.

Utrzymywanie pogody ducha.

Odsuwanie się od oszustw świata, zanim to
świat zwiedzie nas.

Trwanie po stronie dobroci do końca swych
dni.

4. DLA TWOJEJ PRZYSŁUGI

Naucz się ustępować na korzyść innych, aby
wstawiano się za ciebie w przykrych
sytuacjach.

Pomagaj bez domagania się czegokolwiek, aby
inni pomogli ci bez narzekania.

Nie zamykaj ludzi wokół siebie w swym
sposobie myślenia; pozwól swemu
towarzyszowi interpretować życie w sposób
tak swobodny, jak czynisz to sam.

Bądź ostrożny w sposobie, w jakim wyrażasz
siebie; gesty często są wyrazistsze od słów.

Odnoś się do samego siebie tak rzadko, jak to
tylko możliwe; współpracuj bratersko w
radościach swoich bliźnich.

Unikaj przytłaczającego słowotoku; ten, który
bez przerwy przemawia męczy słuchacza.

Pozostaw autorstwo szczytnych idei innym i
nie martw się, jeśli o tobie zapomniano. Bądź
przekonany, że żadna szlachetna inicjatywa
nie jest tak naprawdę twoją własnością, gdyż

wszystko, co dobre pochodzi pierwotnie od
Boga.

Myśl o swym adwersarzu jako o nośniku
równowagi; jeśli mamy potrzebę posiadania
przyjaciół, aby nas stymulowali, to również
potrzebujemy kogoś, kto wskaże nam nasze
błędy.

Zachowaj spokój przy sporach; prawa twojego
przeciwnika są identycznie, jak twoje.

Jeśli przykładasz zbyt dużą wagę do
krytykowania kogoś, kto zachowuje się gorzej,
znosić musisz ograniczenia płaszczyzny, na
które zszedłeś, nie odczuwając przy tym ujmy.

Bądź użyteczny gdziekolwiek jesteś, ale nie
próbuj wszystkich zadowolić; nie podejmuj się
tego, do czego nawet sam Chrystus nie
podszedł.

Kiedy napotykasz problem, najpierw rozwiąż
go w sobie, a potem w innych, bez przemocy i
nienawiści.

Jeśli perfidia staje na twej drodze, odmów jej
zaszczytu wzburzenia; zbadaj ją z cichym
uśmiechem, przestudiuj spokojnie owy

proces, a po krótce przetransformuj go w
materiał godny życia.

Pomóż zawistnym w sposób braterski;
złośliwość jest nieskrywanym hołdem dla
zasługi, a czyniąc owy hołd, człowiek dręczy
siebie samego i cierpi.

5. EWANGELICZNE TERAPIE

Zawsze pomagaj.

Nie lękaj się.

Nie popadaj w desperacje.

Ucz się nieustannie.

Myśl wnikliwiej.

Medytuj częściej.

Mów mniej.

Koryguj z miłością.

Pracuj w szczęściu.

Kieruj rozsądnie.

Okazuj posłuszeństwo z satysfakcją.

Nie narzekaj.

Krocz naprzód.

Obserwuj drugą stronę.

Patrz w przód.

Dyskutuj spokojnie.

Rzucaj światło.

Siej pokój.

Rozprzestrzeniaj błogosławieństwa.

Zmagaj się i wznoś.

Bądź radosny.

Demonstruj odwagę.

Prezentuj opanowanie.

Módl się ufnie.

Bądź czujny ze wspaniałomyślnością.

Idź dalej, doskonaląc się.

Służ dzisiaj.

Wyczekuj jutra.

Wdrażaj w siebie spokój ducha i siłę, kiedy
znajdujesz się w kręgach ludzkiej tułaczki.
Bez tych zdobyczy będzie ci ciężko wyzwolić
się z sukcesji swych poprzednich
reinkarnacji.

6. DLA TWOJEJ KORZYŚCI

Nie martw się osobami nieokrzesanymi; z
pewnością nie dostąpiły jeszcze okazji, które
oświeciły twoją ścieżkę.

Unikaj problemów z ludźmi fanatycznymi; są
oni przykuci do ekskluzywizmu i jak każdy
więzień, zasługują na współczucie.

Nie wzburzaj się osobami niewychowanymi; w
większości są to ludzie, którzy mają
dolegliwości wątrobowe i zszargane nerwy.

Pomóż towarzyszowi, który jest niepewny; być
może nie wystarcza mu na zaspokojenie

swoich potrzeb, podczas gdy ty trwasz w
nadmiarze.

Nie wściekaj się na osobę niewdzięczną;
prawdopodobnie jest speszona bądź
niedoświadczona.

Pomagaj tym, którzy popełniają błędy;
kroczycie po tym samym gruncie, i nawet jeśli
posiadasz zdolność, by ich zganić, nie masz
prawa ich krytykować.

Przebacz dezerterowi; jest słaby i przystąpi do
swej lekcji w późniejszym terminie.

Wspieraj chorych; dziękuj Boskiej Potędze za
stan równowagi, w którym dane jest ci się
znajdować.

Zapomnij o prześladowcy; nie zna twojej
sprawy w całości.

Wybacz przestępcy, życie z pewnością się nim
zaopiekuje.

7. BRATERSKIE STARANIA

Pomagaj za pomocą modlitwy swym braciom i
siostrom…

którzy nigdy nie znajdują czasu bądź zasobu,
by być dla kogoś użytecznym;

którzy deklarują, iż dotyka ich
niewdzięczność ze wszystkich stron;

których oczy spowite są w ciemności i widzą
zło we wszystkich sytuacjach;

którzy marzą o tysiącach zamków w
chmurach, ale nie zapalają choćby jednej
świeczki na ziemi;

którzy współpracują jedynie dla własnego
interesu, nie chcąc uniżyć się tak, by
współpracować ze wszystkimi;

którzy wierzą, iż posiadają specjalne misje i
są w związku z tym uprawnieni do
dodatkowych korzyści;

którzy wykorzystują cenny czas czyniąc
ekskluzywne pogaduchy o sobie samych;

którzy odrzucają proces nauki z ziemskiej
tułaczki;

którzy nie przestają szukać wymówek dla
własnych niepowodzeń;

którzy chcą żyć niczym orchidee na salonach
świata;

którzy uważają siebie za obowiązkowe centra
generalnej uwagi;

którzy czynią fetysz z chorób i przeszkód.

Są to bardzo schorowani ludzie, którzy
znajdują się w potrzebie naszej Cichej
Pomocy.

8. BRACIA I SIOSTRY W

NIEBEZPIECZEŃSTWIE

To ci, którzy domagają się transformacji
innych z dnia na dzień za sprawą siły
zwyczajnych słów.

To ci, którzy wygłaszają opinie i dobre rady
innym, nie troszcząc się jednocześnie o
problemy własne.

To ci, którzy umieszczają swe umysły w
innych światach, nie przystępując do
obowiązków świata, w którym żyją.

To ci, którzy troszczą się ciągle chronieniem
samych siebie.

To ci, którzy planują dziesięć wspaniałych
projektów każdego dnia i nie realizują choćby
jednego z nich w ciągu dziesięciu lat;

To ci, którzy dostrzegają majestat Boskich
Prawd, ale nigdy nie znajdują czasu, by je
kultywować dla korzyści własnego oświecenia;

To ci, którzy traktują siebie za wyłącznych
właścicieli całej pracy na polu
dobroczynności, bez zapewnienia innym
możliwości służby.

To ci, którzy deklarują przebaczenie krzywdy,
ale nigdy nie zapominają o owym incydencie.

To ci, którzy znajdują okazję do bycia
znużonymi życiem.

9. W KONWERSACJI

Nie irytuj się, kiedy osoba, do której
przemawiasz nie spełnia twoich oczekiwań.
Być może nie byłeś wystarczająco jasny w
swej ekspresji.

Kiedy zwracasz się do kogoś i nie otrzymujesz
natychmiastowej odpowiedzi, nie narzekaj.
Może to być osoba, która się jąka; a jeśli nie,
to nieuprzejmość sama w sobie jest czymś
przykrym.

Kiedy ktoś nie podaje ci informacji, o którą
prosisz, w takim tempie, jak byś sobie życzył,
nie wściekaj się. Pamiętaj, że każdy może
doświadczyć głuchoty.

Unikaj kwestii, które niepokoją słuchacza.
Wszyscy przechodzimy przez bolesne okresy
w naszym życiu, wobec których musimy
milczeć.

Powstrzymaj się od zadawania bezmyślnych
pytań. Osoba, która zbytnio przesłuchuje,
często mocno uraża.

Kultywuj uprzejmość wobec pracowników
wszelkich instytucji i placówek, które
przydarzy ci się odwiedzić. Prawie zawsze twój
umysł jest w takich miejscach obojętny i
ignoruje problemy tych, którzy ci służą.

Bądź szczery, ale unikaj nieuprzejmej
otwartości. Pod pretekstem bycia realistą nie
próbuj być bardziej szczery od Boga, którego
Kochająca Władza posyła nam rewelację i
pracę każdego dnia.

Jeśli ktoś krzywdzi cię niemiłą odpowiedzią,
bądź spokojny i czekaj. Być może osoba to
uprzejmie odpowiedziała właśnie na
dziewięćdziesiąt dziewięć innych pytań albo
doświadczyła niedawno w swym życiu straty.

Bądź pomocny w swych konwersacjach.
Dobre słowo zawsze podnosi na duchu.

Pamiętaj, że zło nigdy nie jest warte
komentowania.

10. W POWAŻNYCH CHWILACH

Bądź spokojny. Życie, będące sceną zmagań,
może być dobre; scena wojny, natomiast,
nigdy nie jest dobrym życiem.

Nigdy nie rozmyślaj w pośpiechu.
Okoliczności, będące latoroślą Wyższych
Projektów, zmieniają nasze doświadczenia z
minuty na minutę.

Unikaj przedwczesnych łez. Często
komplikują one enigmy, zamiast je
rozwiązywać.

Jeśli fatalnie zbłądziłeś, nie popadaj w
rozpacz. Wstanie na nogi jest najlepszym
rozwiązaniem dla tego, który upadł.

Bądź cierpliwy. Jeśli nie potrafisz zwyciężyć
siebie, to nieużyteczne jest dla ciebie
szukanie zrozumienia u innych, którzy cię
jeszcze nie zrozumieli.

Jeśli sprawa jest niezmiernie skomplikowana,
zaczekaj dzień bądź tydzień, by ją rozwiązać.
Czas nie upływa na darmo.

Nie wchodź w hałaśliwe kręgi pod pretekstem
obrony kogoś. Istnieją tacy, którzy preferują
wielki jazgot.

Bądź powściągliwy w swych decyzjach i
nastawieniach. W chwilach powagi twoja
duchowa rzeczywistość staje się bardziej
widoczna.

Zachowaj ostrożność w każdej ocenie tyczącej
się drugiej bądź trzeciej osoby. W podobnych
okazach inni będą oceniać ciebie.

Nigdy nie obwieszczaj swoich osobistych
zasług, ponieważ każda wspaniała cecha jest
wielce problematyczna w obrębie ramy
naszych duchowych zdobyczy. Pamiętaj, że
cnota nie jest głosem, który przemawia, ale
raczej siłą, która promieniuje.

11. MEDYCYNA PREWENCYJNA

Zastanów się dobrze przed włączeniem się w
kłótnię. Często dyskutant jest zwyczajnie
porywczy.

Posługuj się odwaga mądrze. W wielu
okazjach osoba odważna jest zwyczajnie
nieroztropna.

Przyglądaj się swym metodom kultywowania
prawdy. Spora część ludzi, która uznaje siebie
za szczerych, jest tak naprawdę kanałami
zakłóceń i niechęci.

Kieruj się inteligencją we wszystkich
sytuacjach. Nie zapominaj jednak, że część
inteligentnych ludzi to nikczemnicy.

Bądź dzielny w codziennych zmaganiach.
Niemniej jednak nie zapominaj, że wielu, o
których sądzisz, iż są dzielni, bez
przytomności popełniają samobójstwa.

Doceniaj sprawność. Nie wdrażaj jednak pod
pretekstem prędkości pochopności.

Nie stawiaj czoła niebezpieczeństwom bez
środków do ich sprostania. Co traktujemy za
odwagę, jest często szaleństwem.

Zawsze wykazuj w swym nastawieniu
waleczność. Pamiętaj jednak, iż owa dzielność
nie oznacza wygrywania za każdą cenę, ale
pokonywanie swych przeciwników za sprawą
pokojowych środków.

Miej odwagę, ale wykazuj się powściągliwością
w swych przedsięwzięciach. Dystans od
zuchwałości do zbrodni jest niewielki.

Kultywuj sympatyczność i słodycz na swej
ścieżce. Niemniej nie trać czasu na
bezużyteczne konserwacje.

12. ZAWSZE POMAGAJ

Kiedy mierzysz się z nocą, nie czyń wyrzutów
jej mrokowi. Naucz się rozpraszać go
światłem.

Piętnowanie bagna jest rzeczą bezużyteczną.
Pomóż mu się oczyścić.

Stąpając po kamienistej ścieżce, nie rzucaj
kamieniami w innych. Posłuż się kamieniami
do stworzenia użytecznych dzieł.

Nie potępiaj oburzenia innych. Ucz ich
korzystnej lekcji, zachowując ciszę.

Kiedy masz do czynienia z trudną sytuacją,
nie daj się sterować niepewnością. Konfrontuj
się z nią z jasnym sumieniem.

Nie ma pożytku w obwinianiu ciernistego
krzewu. Pozbądź się go z pomocą
uprzejmości.

Nie krytykuj jałowego gruntu. Zamiast tego,
nawieź go.

Nie czyń wyrzutów wobec pustyni. Pomóż
wykopać pod jej palącymi piaskami studnie.

Nie ma korzyści w potępianiu, kiedy czynią to
wszyscy inni. Podnieś na duchu swego brata
lub siostrę za sprawą miłych słów.

Łatwą sprawą jest obserwować i
identyfikować zło. Chrystus jednak oczekuje
od nas odkrycia i kultywowania dobra, aby
wychwalona mogła być Boska Miłość.

13. W RZECZYWISTOŚCI

Burza przeraża. Umacnia jednak naszą
zdolność do wytrzymywania.

Ból rani. Doskonali jednak nasze serce, jeśli
doszukujemy się w nim korzyści.

Niezrozumienie boli. Niemniej oferuje nam
wspaniałą okazję do kultywowania spokoju
ducha.

Zmaganie wzburza. Stanie się jednak
nośnikiem niedocenionych korzyści, jeśli
zaakceptujemy jego wkład.

Desperacja niszczy. Kiedy jednak się z nią
mierzymy, odnajdujemy okazję do
kultywowania pogody ducha.

Nienawiść zaciemnia. Potrafi wciąż jednak
odkryć przed nami horyzont dla rewelacji
miłości.

Nieszczęście przytłacza. Przygotowuje nas
jednak, byśmy lepiej pocieszali innych.

Szok przeraża nas. Odnajdujemy w nim
jednak błogosławieństwo odnowy.

Próby nas dręczą. Niemniej bez nich nauka
byłaby niemożliwa.

Przeszkoda wywołuje niezadowolenie. Jest
jednak prawdziwym producentem uniesienia i
zdolności.

14. KIEDY…

Szukaj okazji do dobrych czynów, kiedy wciąż
masz czas. Niebezpieczna jest głowa pełna
marzeń, kiedy ręce spoczywają bezczynnie.

Rozpal lampę, kiedy kroczysz po ciemnych
ścieżkach. Żaden podróżnik nie jest w stanie
uniknąć niespodzianek nocy.

Pomagaj ludziom znajdującym się wokół
ciebie, kiedy tylko masz taką okazję, gdyż
nadejdzie taki moment, w którym nie
poradzisz sobie bez pomocy innych.

Posługuj się swym fizycznym ciałem do
kolekcjonowania błogosławieństw z Wyższego
Życia, kiedy wciąż funkcjonuje ono
harmonijnie. Waza, która niosła

wysublimowane esencje będzie w dalszej
kolejności aromatyzować powietrze po tym,
jak zostanie porzucona.

Mądrze udzielaj lekcji w szkole życia, kiedy
księga prób wciąć tkwi w twoich dłoniach.
Nauka jest błogosławieństwem, a tysiące
braci i sióstr wyczekują reinkarnacyjnego
stypendium.

Rozliczaj się ze swymi bliźnimi, kiedy sprzyja
temu czas. W dniu jutrzejszym cała scena
może ulec zmianie.

Nikt nie powinien być prorokiem śmierci ani
próbować imitować złowróżbną sowę. Kiedy
wyczekujesz okazji do nawarstwiania
wyższych wartości duchowych, kontynuuj
powiększanie swej własnej wartości i rozwijaj
skarby dla swej duszy, będąc pewnym, że
twoja podróż zmierzająca do innego rodzaju
egzystencji jest nieunikniona.

15. CZYNIĄC TO, ZYSKASZ

Pociesz zrozpaczonych. Ty również nie
ominiesz pokus niechęci, znajdując się w
kręgach zmagań.

Podnieś upadłych. Nigdy nie wiesz, gdzie
osunie się twoja własna stopa.

Wyciągnij swe dłonie dla tych, którzy są w
potrzebie wsparcia. Nadejdzie i twój dzień, w
którym otrzymasz pomoc.

Pomóż chorym. Twoja dusza nie posługuje się
niezniszczalnym ciałem.

Czyń wysiłek, by zrozumieć mniej
oświeconych towarzyszy. Wiedz, że nie zawsze
posiadasz niezbędne środki do pożądanego
zrozumienia.

Bądź sympatyczny dla nieszczęśników. Niebo
nie zawsze będzie dla ciebie słoneczne.

Bądź tolerancyjny i cierpliwie wspomóż
człowieka bez wiedzy. Pamiętaj o istnieniu
Wyższych Duchów, które tolerują nas i
pomagają nam z heroiczną uprzejmością.

Pocieszaj przygnębionych. Nie jesteś w stanie
przewidzieć niespodzianek szykowanych dla
ciebie przez przeznaczenie.

Wspomóż winowajcę swymi dobrymi myślami.
Uczy on nas jak wrodzy i nieprzyjemni
jesteśmy, kiedy kogoś krzywdzimy.

Bądź uprzejmy wobec tych, którzy są od
ciebie zależni. Nie zapominaj, że sam
Chrystus był zmuszony do posłuszeństwa.

16. KILKA DEFINICJI

Dobroczyńca to ten, który pomaga, a
następnie dalej krocz swą ścieżką.

Przyjaciel to ktoś, kto wspiera w ciszy.

Towarzysz to ten, który współpracuje z nami,
nie wywołując w nas niepewności.

Reformator to ktoś, kto przywraca siebie na
ścieżki dobra.

Silna osoba to ta, która wie, jak czekać w
obliczu zadania pokojowej pracy.

Osoba oświecona to taka, która zna samego
siebie.

Osoba dzielna to ta, która nie boi się w sobie
niczego.

Obrońca to ktoś, kto współpracuje bez siania
chaosu.

Osoba sprawna to taka, która działa na
korzyść wszystkich.

Zwycięzcą jest ten, który zwycięża samego
siebie.

17. KILKA PRAWD

Święty nie potępia grzesznika. Pomaga mu
bez arogancji.

Osoba mądra nie ośmiesza tej, która jest
niewyuczona. Instruuje ją braterskim
sposobem.

Osoba oświecona nie obraża tych, którzy
kroczą w mroku. Oświeca ich ścieżkę.

Instruktor nie obwinia potykających się
nowicjuszy. Są oni niepewnymi owieczkami,
znajdującymi się w potrzebie posiadania
pasterza.

Dobra osoba nie prześladuje tej, która jest
zła. Wspiera ją, by polepszyć siebie.

Osoba skromna nie unika takiej, która jest
dumna. Współpracuje z nią w ciszy dla
korzyści.

Serdeczna osoba nie przeszkadza innym.
Zaprowadza harmonię.

Bezpretensjonalni nie krytykują
zarozumiałych. Kiedy nadarza się taka
okazja, pomagają bez ostentacji.

Chrześcijanin nie nienawidzi ani nie krzywdzi.
Podąża za Chrystusem, służąc światu.

Gdyby było inaczej, tytuły cnót byłby tylko
zewnętrznymi pokrywami, które niszczyłby
czas.

18. UŻYTECZNE PRZYPOMNIENIA

Nie proś nieustannie o duchowe
kierownictwo. Jeśli zgłębiłeś już
Chrześcijańskie koncepcje, to rozumiesz
wystarczająco, by wiedzieć, co należy czynić.

Nie marnuj swej energii na próbie
prostowania innych przez narzucenia. Kiedy
dokonujemy prostowania samych siebie,
zdajemy sobie sprawę, że światem zarządza
Boska Mądrość i że obowiązek współpracy na
rzecz dobra jest naszym podstawowym
zobowiązaniem.

Nie obwiniaj odcieleśnionych duchów za swe
niepowodzenia w życiowych zmaganiach.
Zwróć uwagę na rytm swojego życia, zbadaj
swój dochód i wydatki, swoje działania i
reakcje, swoje maniery i nastawienia, swoje
zobowiązani i decyzje, a odkryjesz, że
znajdujesz się sytuacji, w której zbierasz to,
co sam zasiałeś.

Nie apeluj systematycznie do swych
duchowych przyjaciół o błahe zadania dnia
codziennego. Oni również są zajęci i stawiają

czoła problemom większych od twoich, a ich
obowiązki są bardziej poważne i pilne. W
powszechnych zmaganiach ziemskich nie
miałbyś odwagi poprosić wielkiego i
uprzejmego profesora o pełnienie funkcji
opiekuna dziecięcego.

Nie czekaj aż śmierć rozwiąże problemy życia
ani nie posługuj się chorobą czy wiekiem do
wymówki, by przestać się uczyć, gdyż wciąż
daleko nam do Niebios. Grób nie daje nam
cudownej transformacji, a jedynie otwiera
szerzej drzwi do naszego sumienia.

19. KWESTIA WYBORU

Poszukaj delikwenta, a znajdzie wielu innych
przestępców. Konieczne jest zatem, abyś
posiadał olbrzymi rezerwuar miłości, by
reformować ich, nie stając się przy tym
niegodziwcem.

Dąż do identyfikacji błędu, a odkryjesz masę
innych. Mierząc się z takowymi sytuacjami
konieczne jest, abyś był odpowiednio

oświecony, by nie dodawać swoich błędów to
błędów cudzych.

Spróbuj zlokalizować jeden cierń, a
odnajdziesz różne cierniste krzewy. W takim
przypadku musisz zachować wielką
równowagę, by się nie skaleczyć.

Umieść odrobinę za dużo uwagi w jednym
kamieniu na drodze, a wkrótce grunt stanie
się niezwykłe kamienisty dla twoich oczu.
Będziesz następnie potrzebował wielkiego
oporu, by nie poddać się wyboistości podróży.

Zbliż się do dobroci i przyglądaj się jej z
determinacją, a uprzejmość oświetli twą
ścieżkę. Dopiero wtedy będziesz gotowy
wygrać bitwę ze złem.

20. NATURALNE KONKLUZJE

Pacjent nigdy nie rozpacza.
Zaniepokojony prędzej czy później narzeka.

Dzielny znosi trudności, przezwyciężając je.
Lekkomyślny konfrontuje niebezpieczeństwa
bez zastanowienia.

Osoba oświecona wyróżnia się z szeregów.
Teoretycy mają tendencje do nadmiernego
mówienia.

Przyjaciel zgłębia sposoby pomocy.
Adwersarz wygląda powodów, by krzywdzić.

Zwykły człowiek pomaga wedle swych chęci.
Chrześcijanin czyni to zawsze.

21. SIEW

Twoja szczodrość wezwie do pomocy dobroć
innych.

Twoja prostota rozwiąże problemy wielu ludzi.

Twoja zawiłość doprowadzi do większego
fałszu u innych.

Twoja obojętność wyprodukuje widoczną
oziębłość u innych.

Twoje szczere pragnienie pokoju zapewni ci
cisze wokół twej ścieżki.

Twoja wojowniczość przyniesie owoce
strachu.

Twoja dosadna szczerość sprowokuje
grubiańskie odpowiedzi.

Twoje wyrafinowanie zainspiruje do
poprawności manier u tych, którzy cię
obserwują.

Twoja duchowa wyższość będzie motywować
do wzniosłych osiągnięć duchowych.

Każdego dnia siejemy i dokonujemy zbiorów.
Życie jest również glebą, która nieustannie
otrzymuje i produkuje.

22. KROK DALEJ

Posiadanie wyperfumowanych ust nie
wystarczy. Konieczne jest, by nie krzywdziły
one innych.

Czystość twoich rąk jest ważna. Konieczna
jest jednak ich weryfikacja w kontekście tego,
co czynią.

Dobry słuch jest z pewnością skarbem, Boska
Sprawiedliwość będzie jednak chciała
wiedzieć, czego słuchasz.

Doskonała wizja to chwalebna cecha.
Niemniej liczy się to, jak spoglądasz na życie.

Fizyczne zdrowie to posiadanie cennego daru.
Trzeba jednak rozważać to, co robi się ze
zdrowym ciałem.

Klarowne rozumowanie to cnota. Wciąż
jednak niezbędne jest, by obserwować w
jakiej sferze umysłowej się rozumuje.

Cudowna wyobraźnia jest niczym piękny
zamek. Dobrze jest zwracać uwagę, jakimi
obrazami się go uposaża.

Silne emocje charakteryzują wewnętrzne
bogactwo. Niemniej trzeba je analizować.

Zdolność do bycia niezwykle produktywnym
jest cennym zasobem. Trzeba jednak być
świadomym produkowanej substancji.

Umiejętność kroczenia przez życie w radości
jest błogosławieństwem. Niemniej zwracać
uwagę trzeba na kroki wykonywane na swej
ścieżce.

23. RZECZYWISTOŚCI

Klaun, z którego kpisz, jest często dzielnym
żołnierzem wielkiej pogody ducha.

Niezwykle wystrojona kobieta, którą
zazwyczaj gardzisz, w wielu okazjach ubiera
się tak, by wspomóc pokaźną liczbę
pracujących dłoni.

Piosenkarz, który śpiewa z uśmiechem, od
którego często odwracasz się w zanudzeniu,
wierząc, że chronisz w ten sposób swoją
moralność, zazwyczaj próbuje zarobić na
chleb dla swych wielu potrzebujących
krewnych, zasługując tym samym na nasze
uznanie i szacunek.

Nie osądzaj innych na podstawie ich wyglądu.
Prawda, jak Królestwo Boga, nigdy nie
przejawia się w zewnętrznych pozorach.

24. POZORY

Nie oskarżaj brata, który wydaje się być
zamożniejszy. Może być tak, iż jest on
zaledwie niewolnikiem swych obligacji.

Nie potępiaj towarzysza, który został
wychowany do pozycji władczej. Jest
prawdopodobnie zwyczajnym dłużnikiem
tłumu.

Nie zazdrość temu, który zarządza, podczas
gdy ty podporządkowujesz się. Takie osoby
często przechodzą bolesny proces.

Nie krytykuj kobiety, która drogo się ubiera.
Luksus może być jej gorzką próbą.

Nie oceniaj krytycznie uprzejmych, którzy
wydają się być nieszczerzy na pierwszy rzut
oka. Być może unikają oni poważnych
przestępstw bądź wielkich dezaprobat.

Nie martw się rozdrażnionym przyjacielem.
Nie znasz jego wszelkich wewnętrznych
trudności.

Nie irytuj się osobą, której konserwacja jest
bezowocna. Ci też w przeszłości brakowało
doświadczenia.

Nie mamrocz przeciwko nierozważnej
młodzieży. Pomagaj jej, kiedy tylko możesz,
pamiętając, że ciebie też kiedyś uznawano za
nieodpowiedzialnego.

Nie bądź nietolerancyjny w jakiejkolwiek
sytuacji. Zegar odmierza czas bezustannie, a
podobnie i ty zmierzysz się z licznymi
trudnościami na swej ścieżce, jak również na
ścieżkach tych, których kochasz.

25. WZNIEŚ SIĘ WYŻEJ

Nie krzywdź oszczerstwami. Żyj w taki
sposób, że nikt nie uwierzy w kłamstwa
rzucane w twoim kierunku.

Niech nie opóźniają cię perturbacje. Podążaj
swą ścieżką, zbliżając się do wyższych celów
życia, gdyż pełno jest twórców zamieszania.

Nie przejmuj się nieuzasadnionymi
oskarżeniami. W kontrreakcji wobec
niesprawiedliwych oskarżycieli zrealizować
możesz wiele cennych planów.

Nie przejmuj się nieprzewidzianą nieufnością.
Możesz posługiwać się swoim czystym
sumieniem w prawej służbie w każdym
miejscu.

Nie zniechęcaj się krytyką. Osąd tkwi w
zasięgu każdej jednostki, ale wysokie
osiągnięcia są dziełem jedynie garstki ludzi.

Nie trwaj w przygnębieniu przez
nieprzechylne opinie. Jeśli trwać będziesz w
oddaniu dla dobra, aprobata twojego
sumienia przezwycięży wszelkie inne opinie,
bez względu na to, kto je głosi.

26. JEŚLI TEGO PRAGNIESZ

Jeśli pragniesz w praktyce stać się
Chrześcijaninem, to:

przegrywając, wygrasz w ludzkiej bitwie;

ustępując, zdobędziesz potrzebne zasoby;

pracując, zyskasz własne szczęście;

wybaczając, pouczać będziesz ludzi wokół;

wyzwalając, zdobędziesz innych;

znosząc; przezwyciężysz sztormy;

wyrzekając się, zdobędziesz nieśmiertelne
skarby;

błogosławiąc, uratujesz wielu;

cierpiąc; przyjmiesz więcej światła;

poświęcając siebie, odnajdziesz spokój;

ciężko pracując, oczyścisz siebie;

kochając, będziesz zawsze oświecać.

27. TRUDNE DOŚWIADCZENIA

Fizyczne piękno potrafi przynieść
nieprzewidywalne tragedie dla duszy, której
brak rozeznania.

Nadmiar pieniędzy stanowi furtkę do stanu
nędzy, jeśli ten, który je posiada nie potrafi
zachować równowagi.

Zbyt wielka wygoda jest wadą, jeśli jednostka
nie uczy się sztuki odsuwania się od niej.

Wysoka pozycja może być wstępem do
spektakularnego upadku, jeśli dana osoba nie
rozwija własnego rozumowania.

Zbyt wielka władza psuje radość z życia, jeśli
umysł nie kultywuje znaczenia
proporcjonalności.

Zbyt ciężka odpowiedzialność potrafi
zniszczyć życie tego, który do tej pory nie
wzniósł się ponad zwyczajne rozumowanie.

Ogromna ilość wiedzy znajdująca się pośród
ludzi nieuczonych, wulgarnych i
nierozsądnych jest trującym i gorzkim
owocem, jeśli duch nią posiadający nie oddaje
się samotności.

28. EFEKTOWNIE

Czujność nie oznacza podejrzliwości. Znaczy
oświecanie siebie przez pomaganie tym,
którzy znajdują się w cieniach.

Ochronie nie oznacza krzyczenia. Znaczy
czynienie intensywniejszej służby wobec
sprawy i ludzi.

Pomagać nie znaczy narzucać. Chodzi o
dawanie obfitej pomocy, bez zabiegania o
osobiste uznanie, aby beneficjent mógł
wzrosnąć i stać się oświeconym oraz odnaleźć
swoje własne szczęście.

Uczyć nie znaczy krzywdzić innych. Oznacza
kochające przewodzenie w kierunku
królestwa zrozumienia i pokoju.

Remontować nie oznacza niszczyć. Znaczy
respektowanie fundamentów i
odrestaurowanie dzieł dla ogólnego dobra.

Oświecać nie równa się kłócić. Chodzi o
wspieranie przez ducha służby i dobrej woli
dla zrozumienia tych, którym brakuje wiedzy.

Kochać nie znaczy pragnąć. Oznacza zawsze
rozumieć, dawać siebie, wyrzekać się swych
kaprysów i poświęcać się, by Boskie Światło
prawdziwej miłości mogło przynosić blask.

29. WYPADAŁOBY TO PRZEMYŚLEĆ

Cierpliwość nie jest kolorowym witrażem do
podziwiania w wolnych chwilach. Jest to
wsparcie w chwilach, kiedy napotykamy
przeszkody.

Spokój nie jest ogrodem do kultywowania
jedynie w dniach optymistycznych. Jest to
gwarancja pokoju dla podstępów kryjących
się na twej drodze.

Opanowanie nie jest zaledwie harmonijnymi
skrzypcami, które mają ci towarzyszyć w
twych przyjemnych konwersacjach. To
pokaźny atut przeciwko nieporozumieniom.

Tolerancja nie jest pysznym winem do
popijania w twych chwilach przyjaźni. To
cenne wrota, za pomocą których

demonstrować możesz dobrą wolę w kierunku
mniej rozwiniętych towarzyszy.

Prawdziwa współpraca nie jest tylko łatwym
procesem otrzymywania pomocy od innych.
To także pomaganie temu, który jest w
potrzebie.

Pewność siebie nie jest nektarem mającym
osłodzić twe księżycowe noce. To bezpieczne
schronienie na burzliwe momenty.

Optymizm nie stanowi beztroski dla twych
godzin półmroku. Jest on źródłem mocy na
trudne dni.

Hart ducha nie jest retoryczną ozdobą.
Stanowi on wzmocnienie dla wiary.

Nadzieja nie jest prostym aktem kłaniania się
wobec prostych medytacji. To energia dla
wzniosłych realizacji, która jest częścią
twojego ducha.

Cnota nie jest dekoracyjnym kwiatem. To
błogosławiony owoc twego własnego wysiłku,
którego powinieneś używać i chwalić w
odpowiednich momentach.

30. DLA LUDZI W POŚPIECHU

Unikaj niecierpliwości. Żyłeś już niezliczone
stulecia, a przed tobą wciąż znajdują się
niekończące się milenia.

Zachowaj spokój. Unikaj jednak bezczynności
jako ten, który dostrzega wyraźną wartość
każdej minuty.

Siej miłość. Pomyśl o poświęceniu Tego, który
pokochał nas u samego początku.

Utrzymuj równowagę. Nieposkromione
namiętności i pragnienia są siłami destrukcji
w Boskim Stworzeniu.

Kultywuj pewność siebie. Jutro Słońce znowu
zejdzie nad horyzont, a krajobraz ulegnie
zmianom.

Intensyfikuj własne wysiłki. Twoje życie
będzie takie, jakie je uczynisz.

Troszcz się o solidarność. Nie byłbyś w stanie
żyć bez innych, choć w większości
przypadków inny byliby w stanie żyć bez
ciebie.

Doświadczaj samotności od czasu do czasu.
Jezus znajdował się w samotności w
najważniejszych momentach swojego życia na
Ziemi.

Nadaj twórczej akcji swoim godzinom. Nie
zamieniaj jednak swej egzystencji w wieżę
Babel.

Okaż swe wierne oddanie pokojowi. Pamiętaj
jednak, że nie doświadczysz pokoju zanim
jako pierwszy nie obdarzysz pokojem tych,
którzy przecinają twą ścieżkę.

31. OKAŻ SIĘ

W swych codziennych zmaganiach nie
domagaj się uprzejmości ze strony swego
towarzysza. Zademonstruj swą.

Odnosząc się do dobrych czynów, nie
wyczekuj kolaboracji. Przede wszystkim
działaj jako pierwszy.

W zadaniach błahych nie wymagaj wysiłku
innych. Wykaż się swą dobrą wolą.

W pracach wymagających rozumienia, nie
proś swojego bliźniego, by wzniósł się do
twego poziomu. Naucz się zniżać i mu pomóż.

Czyniąc Chrześcijańskie obowiązki, nie czekaj
na zewnętrzne zasoby do ich spełnienia.
Najlepszą rzeczą, jaką możesz wnieść do
dobrych dzieł jest twe własne serce.

W zwyczajnych sprawach życia nie czekaj na
innych, by ujawnili swe wspaniałe cechy.
Dokonaj ekspresji swego daru, który już
posiadasz.

W każdym stworzeniu ziemskim kryje się
światło i cień. Uwidocznij swą szlachetność,
by mogła ujawnić się ta należąca do innych.

32. ZNAKI

Twoja rozmowa wskazuje kierunki, jakie
obrałeś w swym życiu.

Twoje decyzje, podjęte w poważnych chwilach,
identyfikują prawdziwą pozycję twego Ducha.

Twoje nastawienie, uzewnętrzniające się w
codziennych zmaganiach, mówi o twoim
wewnętrznym klimacie.

Twoje impulsy definiują mentalną strefę, w
której lubisz operować.

Twoje myśli wyjawiają rodzaj duchowych
kompanów, z którymi trzymasz.

Twoje nawyki czytelnicze definiują twe
sentymenty.

Twoje osobiste traktowanie innych
demonstruje punkt, do którego doszedłeś w
swym postępie.

Twoje prośby rzucają światło na twe zamiary.

Twoje opinie wyjawiają prawdziwe miejsce,
które zajmujesz w świecie.

Twoje dni są znakami na ścieżce twej
ewolucji. Nie zapominaj, że wielkie
zbiorowości towarzyszy, tych wcielonych i
odcieleśnionych, znają twą osobowość i

podążają za tobą na twej ścieżce po znakach,
jakie za sobą zostawiasz.

33. BEZ TYCH ZASOBÓW

Bez dobrych manier zostaniesz pozbawiony
cudzego zaufania.

Bez hartu poddasz się przy pierwszej
przeszkodzie na swej drodze.

Bez pozytywnej wiary błąkać się będziesz bez
celu.

Bez poświęcania się dobroci przeżywać
będziesz okropne zatwardzenie wewnętrzne.

Bez dawania szczytnych przykładów
przejdziesz przez życie w sposób nieużyteczny.

Bez uświęconej pracy monotonia zniszczy twą
energię.

Bez wkładu osobistego nigdy nie dotrzesz do
bram Wyższych Płaszczyzn.

Bez nadziei twe ziemskie noce będą wydawać
się o wiele ciemniejsze.

Bez zrozumienia twoja droga przez cienie
będzie bardziej bolesna.

Bez ducha wyrzeczenia nie będziesz w stanie
nikogo edukować.

34. BĄDŹ PRZYGOTOWANY

Zbalansuj swe pojęcie sprawiedliwości,
odejmując z niego wszelkie skłonności do
zemsty.

Strzeż swej nieustraszoności, aby nie
przemieniła się w akt lekkomyślności.

Analizuj swą stanowczość, by nie przemieniła
się w skamieniałość.

Oświecaj swe zarządzanie, aby nie
przemieniło się one w tyranie.

Badaj swój spryt, by uniknąć internowania w
nikczemność.

Uważaj, by cierpienie nie przemieniło się w
bunt.

Kontroluj swe urazy, by uniknąć ich instalacji
w złowieszczym domu nienawiści.

Nadzoruj swą szczerość, aby z twoich słów nie
sączyła się trucizna.

Przyglądaj się swemu entuzjazmowi, aby nie
stanowił on bezmyślności.

Kultywuj swój szlachetny zapał, ale nie
zamieniaj go w mroczny detonator przemocy.

35. UCZ SIĘ Z NATURĄ

Słońce lśni z niebios, by nieść wszystkim
wsparcie.

Gwiazdy grupują się, tworząc porządek,

Niebo posiada zwój plan dla godzin światła i
ciemności.

Choć wciąż połączona jest z glebą, roślina
porzuca mrok wgłębienia w poszukiwaniu
światła, aby mogła produkować owoce.

Gałęź, która przetrwała sztorm, wyginała się
w czasie tego żywiołu, niemniej dalej znajduje
się na odpowiednim miejscu.

Skała gwarantuje egzystencję doliny przez
oddanie się samotności.

Woda dopływa do swego celu, gdyż nauczyła
się omijać przeszkody.

Most służy publiczności bez czynienia
wyjątków – broni się przed ekstremizmem.

Waza staje się użyteczna dla garncarza po
tym, jak przeszła przez ciepło pieca.

Klejnot lśni po tym, jak poddał się pilnikowi
kamienia szlifierskiego.

Kanał jest w stanie pełnić swój zamiar,
ponieważ nie traci dostępu do zbiornika
wodnego.

Zbiór zawsze dostarcza plon, który zgodny
jest z zamiarami siewcy.

36. LOGICZNIE

Osoba, która karmi się nienawiścią wlewa
ogień do swego własnego serca.

Osoba, która podtrzymuje występki staje się
ich więźniem.

Osoba, która kultywuje nic nierobienie
pokrywa się murem lodu.

Osoba, która się złości staje się inkwizytorem
swej własnej duszy.

Osoba, która znajduje rozkosz w
krytykowaniu zrzuca na siebie głazy.

Osoba, która prowokuje trudne sytuacje
zwiększa liczbę napotykanych przeszkód.

Osoba, która pochopnie ocenia jest
pośpiesznie analizowana.

Osoba, która specjalizuje się w
identyfikowaniu złej woli z trudem dostrzega
dobroć.

Osoba, która nie wyraża pragnienia
cierpliwego znoszenia nie jest w stanie służyć.

Osoba, która żyje kolekcjonując rozpacz
kroczyć będzie pod prysznicem

łez.

37. WYZWÓL SWĄ DUSZĘ

Nie przywiązuj się do piękna ulotnych form.
Kwiat nie kwitnie długo.

Nie gromadź cennych rzeczy, które waży się
na szali ziemskiej. Złote łańcuszki mogą
krępować tak samo, jak kajdany z brązu.

Nie stawaj się więźniem opinii ludzi
lekkomyślnych i nieposiadających wiedzy.
Iniciatus, koń cesarza Kaliguli, jadał z wiadra
przyozdobionego perłami, mimo to wciąż był
tylko koniem.

Nie karm swej żądzy posiadania. Dom
kolekcjonera monet jest pełny groszy, które
służyły milionom, ale których właściciele
opuścili świat ziemski.

Nie porzucaj swej twórczej wolności z powodu
ludzkich opinii. Pułapka, która karze dzikie
zwierzę jest identyczną, która zaskakuje
niedbałego kanarka.

Nie wierz w pochwały, które polepszają twe
cechy wyobraźni. Okrutne osy często chowają
się w kielichu lilii.

Nie martwcie się cierpiącymi z powodu braku
uzyskania natychmiastowych dobrodziejstw
podczas ziemskiego doświadczenia. Muzea
wypełnione są płaszczami królów i innymi
„trupami martwych korzyści.”

38. NIE RUJNUJ SWOJEGO DNIA

Twoja irytacja nie rozwiąże żadnych
problemów.

Twoje sprzeczności nie zmienią natury rzeczy.

Twoje rozczarowania nie wykonają dzieła,
które możliwe jest do osiągnięcia jedynie
przez czas.

Twój zły humor zmodyfikuje twe życie.

Twój ból nie powstrzyma Słońca przed
jutrzejszym oświetlaniem rzeczy dobrych i
złych.

Twój smutek nie rozjaśni niczyich ścieżek.

Twoje zniechęcenie nie pouczy nikogo.

Twoje łzy nie zastąpią potu, którym
powinieneś się posłużyć do osiągnięcia swego
szczęścia.

Twoje skargi, choć serdecznie skonstruowane,
nigdy nie zwiększą czyjejś sympatii wobec
ciebie choćby o odrobinę.

Nie rujnuj swojego dnia. Ucz się od Boskiej
Mądrości przebaczania bez końca,
konstruując i rekonstruując dla Bezkresnego
Dobra.

39. Z JEZUSEM

Wyrzeczenie będzie twoim przywilejem.

Cierpienie gloryfikować będzie twe życie.

Testy poszerzą twą moc.

Praca będzie znakiem pewności na twej
drodze.

Poświęcenie uwzniośli twe impulsy.

Choroby cielesne będą pożytecznym
remedium dla twej duszy.

Oszczerstwa będą honorem dla twojego
zadania.

Prześladowania będą motywem dla ciebie, byś
błogosławił innych.

Męka oczyści twe nadzieje.

Zło przywoła twego ducha do praktyki dobra.

Nienawiść będzie wyzwaniem dla twojego
serca do manifestacji miłości.

Ziemia wraz ze swymi kontrastami i
niekończącymi się renowacjami stanowi
błogosławioną szkołę indywidualnego
doskonalenie, w której oczyszczających
lekcjach zostawisz za sobą egoizm na zawsze.

40. MOŻESZ BYĆ PEWNY

Możesz przemawiać o uprzejmości w każdej
chwili, ale jeśli nie będziesz życzliwy, to będzie
to bezużyteczne dla twego szczęścia.

Twoja dłoń może zapisywać piękne strony pod
duchowymi inspiracjami; jednak, jeśli nie
odciśniesz owego piękna tych stronic na
swym duchu, to będziesz jedynie kurierem
nie posiadającym mądrości.

Możesz czytać cudowne książki, czując
emocje i łzy; jeśli jednak nie zastosujesz tego,
o czym przeczytałeś, to będziesz zaledwie
złym rejestratorem.

Możesz kultywować szczere przekonania w
kwestiach wiary; jeśli nie służą one jednak
twojej odnowie w kierunku dobra, to twój
umysł zostaje zredukowany do haka, na
którym zawiesić można religijne maksymy.

Twoja zdolność do udzielania wskazówek
może zdyscyplinować wiele osób, poprawiając
w ten sposób ich osobowości. Jeśli jednak się

nie zdyscyplinujesz, Prawo zwróci się
przeciwko tobie z taką samo surowością, z
jaką posługujesz się nim w celu doskonalenia
innych.

Możesz znać lekcje na swej ścieżce doskonale
i w oczach śmiertelników być umieszczonym
w galerii bohaterów i świętych; jeśli jednak
nie praktykujesz dobrych nauk, które znasz,
Boskie Prawa sprawią, że zawsze będziesz
musiał zaczynać swą pracę na nowo, za
każdym razem z większą trudnością.

Możesz nazywać Jezusa „Mistrzem” i
„Panem”…; jeśli jednak nie chcesz z Nim
służyć, to twe słowo będą puste, bez
jakiegokolwiek znaczenia.

41. CHROŃ SIEBIE

Nie zamieniaj swych uszu w magazyny plotek.
Intryga jest żmiją, która będzie tkwić w twej
duszy.

Nie zamieniaj swych oczu w soczewki
ożywienia. Obrazy, które będziesz

deprawować zostaną zdeprawowane na
ekranie twojego umysłu.

Nie zamieniaj swych rąk we włócznie po to, by
walczyć bez zysku. Posługuj się nimi na polu
dobroci.

Nie zaniżaj wartości swych twórczych
zdolności przez skupianie ich na łatwych
przyjemnościach. Odpowiesz za to, co za ich
sprawą uczyniłeś.

Nie skazuj swej wyobraźni na trwałe
ekscytacje. Twoje niskie wytwory będą
dręczyć twój świat wewnętrzny.

Nie prowadź swych uczuć w kierunku żądzy
cierpienia. Ucz je rozkoszy w radości płynącej
ze służby.

Nie szukaj ścieżki do raju, kierując innych na
drogę do piekła. Droga do Nieba może zostać
wybudowana jedynie we wnętrzu istoty.

42. TY SAM

Pamiętaj, że jesteś:

najlepszym sekretarzem swych zadań,

najskuteczniejszym agentem reklamy dla
swych idei,

najczystszym demonstratorem swych zasad,

najwyższym standardem wzniosłych zasad,
które przyjął twój Duch,

oraz żywym przesłaniem szlachetnych idei,
które transmitujesz na innych.

Nie zapominaj również, iż jesteś:

największym wrogiem swych
najszlachetniejszych realizacji,

pełnym lub niepełnym zaprzeczeniem
wysublimowanego idealizmu, który
deklarujesz,

niezgodną nutą symfonii dobroci, którą
zamierzasz wykonać,

architektem swych niedoli,

oraz niszczycielem swych okazji do
uniesienia.

43. PROBLEMY OSOBISTE

Żywa wiara nie jest czymś przenośnym. To
osobista zdobycz.

Autentyczne szczęście nie jest towarem, który
można pożyczyć. To wewnętrzne spełnienie.

Łaska nie spada z Niebios na chybił trafił.
Trzeba na nią zasłużyć.

Najlepsza działalność charytatywna to nie ta
czyniona przez wyręczycieli. Musimy
wykonywać ją sami.

Siła moralna nie jest rezultatem cudzego
wstawiania się za nas. Pochodzi z naszych
własnych wysiłków, abyśmy stanęli po stronie
dobra.

Niewzruszona nadzieja nie rezyduje pewnie w
naszych sercach za sprawą zwykłego
zarażenia się. Jej źródło tkwi w wyższym
rozumowaniu.

Prawdziwa miłość nie rodzi się w cieniach
pożądania. Jest krystaliczną i niewyczerpaną
fontanną wiecznego ducha.

Prawdziwa wiedza nie jest osiągnięciem
zaledwie kilku dni. To dzieło czasu.

Nie da się dotrzeć do raju przez sprytne
dobijanie targów. Dochodzi się do niego przez
swą dobrą wolę w unikaniu czyśćca bądź
piekła własnego sumienia.

Protekcja z Niebios jest niekwestionowanym
faktem dla wszystkich nas, którzy wciąż
kroczymy w cieniach. Biada nam jednak, jeśli
my również nie dążymy do błogosławieństw
oświecenia!

44. WZNOŚ SIĘ W GÓRĘ

Kiedy patrzysz na blok ordynarnego
kamienia, nie myśl o jego możliwej wadze.
Pomyśl o perfekcyjnej statule, która się z
niego wyłoni.

Gdy zastanawiasz się nad trudnościami
związanymi z siewem, nie pozwól, by strach
przed ulewną burzą lub zarazą cię
powstrzymał. Pomyśl o zbożu, które wypełni
spichlerz.

Napotykając sztorm, nie zatracaj się w
rozpaczy. Medytuj nad korzyściami
wynikającymi z jego przybycia.

Mając do czynienia z ciężką pracą, nie bój się
rzęsistego potu, który zostanie
wyprodukowany. Skieruj swe oczekiwania na
dobru, które z tego wyniknie.

Nie troskaj się ciepłem kuźni. Patrz w
kierunku użytecznego przedmiotu, który
wzbogaci twe życie.

Nie wyobrażaj sobie jedynie niebezpieczeństw,
jakie niesie ze sobą choroba. Czyń refleksje
nad radością i możliwością powrotu do
zdrowia.

Jeśli efektownie kieruje tobą wyższy ideał,
zapomnij o przyjacielu, który cię opuścił oraz
o żonie, która uciekła, o niewdzięcznym
towarzyszu czy trudnym krewnym. Wszyscy
oni uczą się i mijają wzajemnie, tak jak i ty…

Znaczenie ma intensyfikacja światła, postęp
prawdy i zwycięstwo dobroci.

45. ZAWSZE WEZWANI

Chrześcijanie wezwani są do służenia w
każdym miejscu.

W domu cierpienia dostarczają pocieszenia.

W norze braku wiedzy ofiarują oświecenie.

W zamku przyjemności uczą umiarkowania.

Na skraju przestępczości powstrzymują
upadek.

W autokarze ogólnych nadużyć stanowią
przykład wstrzemięźliwości.

W mrocznych kryjówkach zapalają światło.

W mgle zwątpienia otwierają drzwi zachęty.

W pożodze nienawiści pomnażają
błogosławieństwa miłości.

Na rynku złośliwości dzielą się dobrocią.

W sądach sprawiedliwości umieszczają się w
miejscach oskarżonych, aby badać błędy
pozostałych.

Na każdym kroku naszej ścieżki odnajdujmy
sugestie Pana, który rzuca nam nowe
wezwania, by służyć.

46. WYKORZYSTAJ OKAZJĘ

To nie łagodny towarzysz najbardziej
potrzebuje twojego braterskiego zrozumienia,
tylko ten, który wciąż walczy, by poskromić
zawziętość gniewu, który tkwi w jego środku.

To nie osoba przepełniona ewangelicznym
zrozumieniem wymaga twojej pilnej uwagi,
tylko ta, która wciąż nie pozbyła się złośliwej
żmii, która znajduje się w jej sercu.

To nie pokojowo maszerujący na swej ścieżce
przyjaciel zabiegać będzie o twą opiekę, tylko
ten, który zatraca się pośród gąszczu
niezgody i nieporozumień, który nie ma siły
do powrotu na właściwą drogę.

To nie osoba, która kontynuuje swą normalną
pracę wymaga pilnej pomocy, tylko ta, która
nie posiadając wystarczających zasobów do
poskromienia krępujących okoliczności
ludzkiego doświadczenia, wpadła w ciemne
sfery obłędu.

Wielce prawdopodobne jest, że obecnie twoja
współpraca w raju jest całkowicie zbędna.
Niekwestionowalną rzeczywistością na ten
moment jest to, że twoje miejsce służby,
nauki, pomagania i kochania znajduje się w
miejscu, w którym się znajdujesz – czyli na
Ziemi.

47. BŁAGANIA

W modlitwie prosisz o promień Światła, ale
prawie zawsze zapominasz, że masz do swej
dyspozycji solarny punktu skupienia, który
pomaga ci w wykonywaniu swych Wzniosłych
Zamiarów.

Twój Duch błaga o przebłysk miłości, podczas
gdy ludzie wokół ciebie wyczekują
manifestacji twej zdolności do miłowania.

Upraszasz się o koncesję łaski, która pozwoli
ci kolaborować z Boską Mądrością,
zapominając, że miliony istot wyczekują w
imię Boskiego Ojca twej ochoty do służby.

Twoje serce domaga się niebiańskiego znaku,
ale kiedy Najmądrzejszy z Mądrych koloruje
kwity i horyzonty, by twe oczy mogły widzieć,
ty doszukujesz się błahych atrakcji i nie
dostrzegasz niczego.

Pragniesz sprawiedliwości dla osobistych
spraw i codziennych skomplikowanych
sytuacji i problemów, nie zauważając, że
Najwyższa Harmonia naprawia dziejące się
wokół ciebie krzywdy przez pośrednictwo bólu
i śmierci.

Pożądasz okazji do wzrostu i wzniesienia się
do wyższej duchowości, ale często uciekasz od
pracowitych i pokornych zajęć, które są ci
oferowane każdego dnia, zsyłane przez Tego,
który jest Nieskończenie Dobry.

Jeśli błagasz o wieczne szczęście, odrzucając
jednocześnie źródła pozwalające ci je zdobyć,
to czegoż więcej możesz się spodziewać?

48. DORADZTWO DOBRA

Oszczerca chce, abyś widział tę samą
brzydotę, którą on dostrzega w życiach innych
ludzi.

Osoba słaba i niepewna spodziewa się, iż twa
siła jest krucha.

Osoba kłótliwa będzie wyczekiwać twej
obecności, abyś wziął udział w sporze
przeciwko wszystkim i wszystkiemu.

Osoba niewdzięczna nie będzie szczęśliwa
widząc, jak wdzięczny jesteś wobec innych.

Osoba egoistyczna nie będzie radować się
widząc cię, jak szanujesz swych
przeciwników.

Osoba zdezorientowana będzie próbować
wpędzić twój umysł w głębiny chaosu.

Osoba neurasteniczna prosić cię będzie, byś
się nie uśmiechał.

Nierozsądni będą domagać się, abyś trzymał
się szaleństwa.

Osoba, która wciąż jest jeszcze niedoskonale
uduchowiona, zawsze stara się przyrównać
swych towarzyszy do siebie. Niemniej jednak
pamiętaj, iż jesteś sobą, posiadasz oryginalne
zadanie i inne obowiązki, i jeśli dążysz do
prawdziwego szczęścia, nie powinieneś nigdy
zapominać o konsultowaniu z Chrystusem
wzorców dobroci w każdej godzinie swego
życia.

49. POMÓŻ SAMEMU SOBIE

Nie pożądaj niczego, co należy do twojego
bliźniego, chyba że jest to doskonała cecha,
która adoruje jego ducha.

Nie pozwól by rozdrażnienie kierowało sterem
twojego przeznaczenia.

Nie dostarczaj swej świątyni wspomnień złych
wrażeń.

Nie umniejszaj duchowych aspektów na
ścieżce swego doświadczenia.

Nie zapominaj, że ideał wyższy, będący
obiektem twego pożądania, powinien stać się
manifestem na twej ścieżce.

Nie bądź niewolnikiem zła; jednocześnie nie
unikaj obowiązków braterskości wobec tych,
którzy zostali przez zło zaatakowani.

Nie gaś pochodni wiary podczas jasnych dni,
aby nie pozbawić się światło podczas dni
ciemności.

Nie uciekaj przed lekcjami, których musisz
nauczyć się na swej ewolucyjnej ścieżce, bez
względu na ich trudność i bolesność, aby
następnie życie mogło otworzyć przed tobą
sanktuarium mądrości.

Nie zaniedbuj rezerwowania czasu, by
kultywować to, co jest piękne, wieczne i
dobre.

Nie zapominaj, że sprawiedliwość ustanawia
uniwersalny porządek, ale jedynie miłość
poszerza dzieło Boga.

50. WNIOSKI

Życie fizyczne jest niewątpliwie błogosławioną
szkołą. Jeśli jednak nie wykorzystasz jej
okazji, aby należycie przyswoić lekcje
niezbędne dla twojego rozwoju, wtedy twoje
wejście w ludzką praktykę nie będzie nic
warte.

Niezaprzeczalny jest fakt, iż ścieżka dobra jest
pracowita i trudna. Jeśli jednak nie jesteś
skłonny nią podążać, to nikt nie uwolni cię od
niebezpiecznych wpływów zła.

Nie podlega dyskusji to, że wieczne szczęście
jest najwyższym osiągnięciem, wykraczającym
poza krótkotrwały stan cielesny. Niemniej,
jeśli pragniesz brnąć dalej w polu łatwych i
niskich zdobyczy najniższych szczebli, to
będziesz błąkać się po nim przez czas
nieokreślony.

Bóg jest z nami niezależnie od okoliczności –
to niepodważalna prawda. Jeśli jednak nie
trwasz z Bogiem, to nikt nie jest w stanie
przewidzieć, do jakich głębin zniży się twój
Duch w sferze braku spokoju i mroku.