KURS ŁĄCZNOŚCI – ZAKRES PODSTAWOWY

Etap 1.

Cz.1

Niniejsze opracowanie dotyczy w zasadniczym stopniu organizacji łączności na szczeblu kompanii
(pododdziału) oraz w stopniu drugorzędnym batalionu (SD).
Celem nadrzędnym kursu jest przekazanie informacji w tematyce planowania, nawiązywania i
utrzymywania łączności radiowej w jej podstawowej architekturze na potrzeby drużyn, plutonów oraz
kompani tworzonych na bazie organizacji paramilitarnych. Opracowując materiał skupiono się na
podstawach dotyczących architektury łączności w maksymalny sposób upraszczając treśd wymaganą
do przyswojenia. Po zakooczeniu kursu jego uczestnik
powinien znad:



zasady organizowania systemu łączności na szczeblu taktycznym,



zasady doboru sprzętu łączności oraz jego parametrów w zależności od terenu działania i
warunków atmosferycznych (radiostacje, radiotelefony, anteny, źródła zasilania),



zasady nawiązywania, utrzymywania oraz prowadzenia korespondencji radiowej,



zasady nadawania i odbierania sygnałów oraz meldunków



podstawowe zasady bezpieczeostwa radiowego



obowiązki radiooperatora (kontrola sprzętu, przygotowanie do pracy, dokumenty łączności).

Powinien umied:



dobrad sprzęt łączności w zależności od wykonywanych działao oraz terenu w którym będą
prowadzone,



obsłużyd praktycznie użytkowany sprzęt łączności,



nawiązad i utrzymywad łącznośd radiową zgodnie z zasadami jej prowadzenia,



stosowad alfabet fonetyczny NATO,



stosowad zasady nadawania i odbierania meldunków oraz sygnałów.

Materiał źródłowy dla organizacji kursu został dobrany na takim poziomie, aby pozostad w zgodzie z
obowiązującymi przepisami oraz zasadami poufności.

1. Łącznośd radiowa.

Łącznośd jest istotnym elementem dowodzenia i służy na szczeblu pododdziału do przekazywania
informacji w zakresie dowodzenia, współdziałania i alarmowania poprzez środki łączności radiowej.
Utrzymywanie standardów łączności zgodnie z obowiązującymi wytycznymi zapewnia dowódcy
ciągłośd i przejrzystośd dowodzenia pododdziałem, a tym samym wykonanie zadao na właściwym
poziomie. Należy brad pod uwagę, że brak łączności często jest przyczyną niepewności, chaosu
decyzyjnego oraz niepowodzenia w prowadzonych działaniach, co w rezultacie przenieśd się może na
zwiększenie strat własnych zadanych zarówno przez siły przeciwnika jak też przez siły własne.

2. Organizacja łączności.

Łącznośd organizowana jest na szczeblu oddziału oraz pododdziału. Ze względu na podporządkowanie
organizatorem łączności jest zawsze przełożony wyższego szczebla do tego celu posiada osobę
odpowiedzialną czyli szefa łączności oraz komórkę odpowiedzialną za jej przygotowanie i prowadzenie.
Stanowisko szefa łączności ustanawiane jest w pododdziałach od szczebla batalionu, w pododdziałach
klasyfikowanych niżej za łącznośd odpowiadają ich dowódcy.

Łącznośd na wszystkich szczeblach organizuje się w celu:



Dowodzenia



Współdziałania



Alarmowania

Wprowadzenie takiego podziału ma na celu uporządkowanie pracy w kierunkach i sieciach radiowych
oraz ułatwienie działao pododdziałów ze względu na ich przeznaczenie.



Łącznośd dowodzenia – polega na wykorzystaniu środków radiowych w celu bezpośredniego
dowodzenia wojskami. Na szczeblu kompanii łącznośd pomiędzy pododdziałami organizuje
dowódca kompanii za pomocą środków radiowych pracujących w paśmie UKF. W celu
sprawnego dowodzenia organizowana jest sied łączności pomiędzy wszystkimi pododdziałami
kompanii.
Łącznośd dowodzenia z przełożonym (batalionem) organizowana jest w paśmie KF
wykorzystując do tego osobny środek radiowy (radiostację, wóz dowodzenia).



Łącznośd współdziałania – organizuje się pomiędzy dowódcami pododdziałów wchodzących w
skład kompanii. Dowódcy pododdziałów pracują w sieci radiowej dowódcy kompanii za
zezwoleniem radiostacji głównej (kompanijnej). Łącznośd w tej sieci ma na celu bezpośrednią
wymianę korespondencji pomiędzy pododdziałami bojowymi, a także pododdziałami
wspierającymi.



Łącznośd alarmowania - Na potrzeby alarmowania wykorzystuje się wszystkie relacje łącznośd
dowodzenia i współdziałania przekazując sygnały poza wszelką kolejnością. Łącznośd
alarmowania służy przede wszystkim do przekazywania (przez pododdziały specjalistyczne)
sygnałów powszechnego ostrzegania np. alarmów i ostrzeżeo przed zagrożeniami
powietrznymi, chemicznymi, dywersyjnymi.

3. Sposoby organizacji łączności środkami radiowymi.

Aby zapewnid wystarczającą jakośd łączności, a tym samym możliwośd bezproblemowego działania
pododdziałów jej organizacja oparta jest na dwóch sposobach: kierunku radiowym i sieci radiowej.

Kierunek radiowy - jest to sposób organizacji łączności pomiędzy dwoma korespondentami (punktami
dowodzenia), z dowódcami, sztabami itp., z których każdy wydziela radiostacje na ustalonych w tym
celu danych radiowych.
Kierunki radiowe mogą byd stałe, dyżurne, rezerwowe i skryte. W kierunku stałym radiostacje obu
korespondentów pracują nieprzerwanie na odbiór i posiadają możliwośd wywołania się w dowolnym
momencie czasu oraz prowadzenia wymiany w miarę potrzeb. W kierunku dyżurnym radiostacja
jednego korespondenta pracuje nieprzerwanie na odbiór, a drugiego włącza się na odbiór i nadawanie
tylko dla przeprowadzenia wymiany, np. łącznośd z grupą specjalną. Kierunki rezerwowe organizuje się
w celu zapewnienia szefowi łączności możliwości manewru relacjami łączności w walce, kiedy w
konkretnych warunkach zaistnieje potrzeba uruchomienia nowych lub wzmocnienia istniejących relacji
łączności. Prace w tych kierunkach rozpoczyna się przez nadanie w innych relacjach odpowiedniego
sygnału. Kierunki skryte organizuje się w celu zabezpieczenia systemu łączności w okresie zakłóceo
przeciwnika. Do pojawienia się zakłóceo obie radiostacje powinny pracowad na odbiór. Pracę na
nadawanie można rozpocząd tylko w wypadku , kiedy zostały zakłócone wszystkie relacje z danym
korespondentem i zachodzi koniecznośd przekazania mu ważnej wiadomości. Z wymienionych
rodzajów kierunków radiowych stosowany jest głównie kierunek stały, natomiast kierunki dyżurne,
rezerwowe i skryte stosowane są bardzo rzadko ze względu na brak wystarczającej ilości środków
radiowych.

Dodatnie cechy łączności w kierunku radiowym:

– możliwośd szybkiego nawiązania łączności;

– duża przepustowośd łącza.

Ujemne cech łączności w kierunku radiowym:

– koniecznośd zaangażowania większej ilości częstotliwości radiowych i sprzętu.

Sieć radiowa - jest to sposób organizacji łączności pomiędzy trzema i więcej korespondentami z
których każdy wydziela radiostację pracującą na ustalonych dla tej sieci danych radiowych.

Skład sieci określa się w zależności od jej przeznaczenia. Przy dwustronnej wymianie, w jednej sieci nie
powinno pracowad więcej niż cztery - pięd radiostacji. W sieciach radiowych, w których wymiana
polega na przekazywaniu krótkich komend, meldunków i sygnałów, liczba radiostacji może byd
większa.

Dodatnie cechy organizacji łączności w sieci radiowej:

– mniejsza ilośd zaangażowanych środków radiowych;
– możliwośd pracy na okólnik;
– mniejsza ilośd wykorzystywanych częstotliwości roboczych.

Ujemne cechy organizacji łączności w sieci radiowej:

– mniejsza przepustowośd łącza;
– łatwośd rozpoznania radiowego.