Common rail: lepszym spalaniem paliwa, wysoką sprawnością

termodynamiczną, mniejszym wydzielaniem ciepła, mniejszym

hałasem, mniejszą emisją spalin, łatwością uzyskania wysokich

parametrów użytkowych. Podział doładowania: chemiczne;

doładowanie dynamiczne: oscylacyjne, rezonansowe, zmiennej

geometrii przewodów dolotowych, zmiennej długości przewodów

pulsacyjnych,

kombinowane;

sprężarkowe:

sprężarką

mechaniczną, turbosprężarką; bez regulacji ciśnienia; z upustem

spalin; o zmiennej geometrii turbiny; z suwakiem regulacyjnym; z

chłodzeniem lub bez chłodzenia powietrza. KS ZI: Prosta i zwarta

budowa, Duży stopień sprężania, Uniemożliwienie wystąpienia

spalania detonacyjnego, Łatwość rozwiązania napędu zaworów,

Intensywne zawirowanie ładunku w komorze spalania, Niskie

zużycie paliwa, wysoka sprawność, Bliskie rozmieszczenie tzw.

gorących punktów, Uzyskanie niskiej koncentracji składników

toksycznych zawartych w spalinach. KS ZS: Dobre wymieszanie

paliwa z powietrzem, Skrócenie do minimum okresu zwłoki

zapłonu, Wysokie średnie ciśnienie indykowane, Miękka praca

silnika, Wysoka sprawność, Mała wrażliwość na liczbę cetanową

paliwa, Łatwy rozruch zimnego powietrza.

Podział układów chłodzenia silnika: Bezpośredni (powietrzem):

O samoczynnym ruchu powietrza, O wymuszonym ruchu

powietrza, Pośredni (cieczą): O obiegu samoczynnym, Przez

odparowanie, Przepływowe, Wymuszonym ruchu cieczy; Otwarte,

Zamknięte. Rola układu smarowania silnika: Zmniejszenie

tarcia i zużycia elementów, Odprowadzenie ciepła, Ochrona przed

korozją, Zmywanie osadów z gładzi cylindrycznej, Uszczelnienie

komory spalania, Udział w tłumieniu drgań i hałasu. Rodzaje

układów smarowania silników: Rozbryzgowe, Obiegowo-

ciśnieniowe: Z mokrą miską olejową, Z suchą miską olejową;

Przelotowe: Mieszankowe, Z automatycznym podawaniem

świeżego oleju. Miejsca wymagające smarowania w silniku:

Łożyska główne i korbowe wały korbowego, Gładź cylindra i

pierścienie tłokowe, Gładź cylindra i płaszcz tłoka, Krzywki i

popychacze układu rozrządu, Oś dźwigienki układu rozrządu.

Podział filtrów oleju: Sposób oczyszczania: Zgrubne: Siatkowe,

Szczelinowe; Dokładność oczyszczania: Objętościowo chłonne,

Powierzchniowo

chłonne,

Kombinowane,

Odśrodkowe,

Magnetyczne; Sposób włączenia: Szeregowe, Równoległe,

Pomocnicze.

CO - Gaz silnie trujący bezbarwny i bezwonny. Powstaje na skutek

niezupełnego spalania paliwa, najczęściej przy ograniczonej ilości

powietrza. Sposoby zmniejszania CO: zubożenie mieszanki,

poprawa rozdziału mieszanki do cylindrów; dopalania w układzie

wylotowym; oczyszczanie i(lub ) filtracja w reaktorze

katalitycznym Nie spalone węglowodory (HC) – HC właściwie

CnHm to węglowodory nasycone (parafiny), węglowodory

nienasycone ( olefiny, acetyleny), węglowodory aromatyczne:

podrażniają śluzówkę dróg oddechowych, są rakotwórcze, mają

niewielkie działanie narkotyzujące, w obecności tlenków azotu są

przyczyną smogu w powietrzu. Przyczyny powstawania: duża

powierzchnia komory spalania, zbyt bogata mieszanka w

niektórych fazach pracy silnika, zbyt wczesny zapłon na biegu

jałowym i podczas hamowania silnikiem krótki czas trwania iskry

na elektrodach świecy; nadmierny nagar w komorze spalania;

uszkodzone (nieszczelne) pierścienie tłokowe; silnik o wysokim

stopniu sprężania i krótkim skoku tłoka. Sposoby zmniejszania:

dobór właściwego kształtu komory spalania, opóźnienie zapłonu na

biegu jałowym, wydłużenie czasu trwania iskry, dopalanie

węglowodorów w przewodzie wylotowym oraz dopalanie

katalityczne, zbieranie par paliwa ze zbiornika w specjalnym filtrze

z węglem aktywnym i doprowadzenie ich do układu dolotowego

silnika i następnie spalenie. Tlenki azotu (NOx) - w skład NOx

wchodzą: N2O, NO, NO2. NO jest bezwonny i nie jest trujący, ale

przy dostępie tlenu przekształca się w NO2, który jest gazem

czerwonobrunatnym o ostrym zapachu. Ma on silne właściwości

trujące, wiąże się z hemoglobiną wywołując objawy centralnego

porażenia. Redukcja tlenków azotu: obniżenie temperatury

spalania, recyrkulacja spalin, stosowanie bogatej mieszanki

paliwowo-powietrznej z jednoczesnym koniecznym dopalaniem

tlenku węgla i węglowodorów.

Common rail: lepszym spalaniem paliwa, wysoką sprawnością

termodynamiczną, mniejszym wydzielaniem ciepła, mniejszym

hałasem, mniejszą emisją spalin, łatwością uzyskania wysokich

parametrów użytkowych. Podział doładowania: chemiczne;

doładowanie dynamiczne: oscylacyjne, rezonansowe, zmiennej

geometrii przewodów dolotowych, zmiennej długości przewodów

pulsacyjnych,

kombinowane;

sprężarkowe:

sprężarką

mechaniczną, turbosprężarką; bez regulacji ciśnienia; z upustem

spalin; o zmiennej geometrii turbiny; z suwakiem regulacyjnym; z

chłodzeniem lub bez chłodzenia powietrza. KS ZI: Prosta i zwarta

budowa, Duży stopień sprężania, Uniemożliwienie wystąpienia

spalania detonacyjnego, Łatwość rozwiązania napędu zaworów,

Intensywne zawirowanie ładunku w komorze spalania, Niskie

zużycie paliwa, wysoka sprawność, Bliskie rozmieszczenie tzw.

gorących punktów, Uzyskanie niskiej koncentracji składników

toksycznych zawartych w spalinach. KS ZS: Dobre wymieszanie

paliwa z powietrzem, Skrócenie do minimum okresu zwłoki

zapłonu, Wysokie średnie ciśnienie indykowane, Miękka praca

silnika, Wysoka sprawność, Mała wrażliwość na liczbę cetanową

paliwa, Łatwy rozruch zimnego powietrza.

Podział układów chłodzenia silnika: Bezpośredni (powietrzem):

O samoczynnym ruchu powietrza, O wymuszonym ruchu

powietrza, Pośredni (cieczą): O obiegu samoczynnym, Przez

odparowanie, Przepływowe, Wymuszonym ruchu cieczy; Otwarte,

Zamknięte. Rola układu smarowania silnika: Zmniejszenie

tarcia i zużycia elementów, Odprowadzenie ciepła, Ochrona przed

korozją, Zmywanie osadów z gładzi cylindrycznej, Uszczelnienie

komory spalania, Udział w tłumieniu drgań i hałasu. Rodzaje

układów smarowania silników: Rozbryzgowe, Obiegowo-

ciśnieniowe: Z mokrą miską olejową, Z suchą miską olejową;

Przelotowe: Mieszankowe, Z automatycznym podawaniem

świeżego oleju. Miejsca wymagające smarowania w silniku:

Łożyska główne i korbowe wały korbowego, Gładź cylindra i

pierścienie tłokowe, Gładź cylindra i płaszcz tłoka, Krzywki i

popychacze układu rozrządu, Oś dźwigienki układu rozrządu.

Podział filtrów oleju: Sposób oczyszczania: Zgrubne: Siatkowe,

Szczelinowe; Dokładność oczyszczania: Objętościowo chłonne,

Powierzchniowo

chłonne,

Kombinowane,

Odśrodkowe,

Magnetyczne; Sposób włączenia: Szeregowe, Równoległe,

Pomocnicze.

CO - Gaz silnie trujący bezbarwny i bezwonny. Powstaje na skutek

niezupełnego spalania paliwa, najczęściej przy ograniczonej ilości

powietrza. Sposoby zmniejszania CO: zubożenie mieszanki,

poprawa rozdziału mieszanki do cylindrów; dopalania w układzie

wylotowym; oczyszczanie i(lub ) filtracja w reaktorze

katalitycznym Nie spalone węglowodory (HC) – HC właściwie

CnHm to węglowodory nasycone (parafiny), węglowodory

nienasycone ( olefiny, acetyleny), węglowodory aromatyczne:

podrażniają śluzówkę dróg oddechowych, są rakotwórcze, mają

niewielkie działanie narkotyzujące, w obecności tlenków azotu są

przyczyną smogu w powietrzu. Przyczyny powstawania: duża

powierzchnia komory spalania, zbyt bogata mieszanka w

niektórych fazach pracy silnika, zbyt wczesny zapłon na biegu

jałowym i podczas hamowania silnikiem krótki czas trwania iskry

na elektrodach świecy; nadmierny nagar w komorze spalania;

uszkodzone (nieszczelne) pierścienie tłokowe; silnik o wysokim

stopniu sprężania i krótkim skoku tłoka. Sposoby zmniejszania:

dobór właściwego kształtu komory spalania, opóźnienie zapłonu na

biegu jałowym, wydłużenie czasu trwania iskry, dopalanie

węglowodorów w przewodzie wylotowym oraz dopalanie

katalityczne, zbieranie par paliwa ze zbiornika w specjalnym filtrze

z węglem aktywnym i doprowadzenie ich do układu dolotowego

silnika i następnie spalenie. Tlenki azotu (NOx) - w skład NOx

wchodzą: N2O, NO, NO2. NO jest bezwonny i nie jest trujący, ale

przy dostępie tlenu przekształca się w NO2, który jest gazem

czerwonobrunatnym o ostrym zapachu. Ma on silne właściwości

trujące, wiąże się z hemoglobiną wywołując objawy centralnego

porażenia. Redukcja tlenków azotu: obniżenie temperatury

spalania, recyrkulacja spalin, stosowanie bogatej mieszanki

paliwowo-powietrznej z jednoczesnym koniecznym dopalaniem

tlenku węgla i węglowodorów.

Common rail: lepszym spalaniem paliwa, wysoką sprawnością

termodynamiczną, mniejszym wydzielaniem ciepła, mniejszym

hałasem, mniejszą emisją spalin, łatwością uzyskania wysokich

parametrów użytkowych. Podział doładowania: chemiczne;

doładowanie dynamiczne: oscylacyjne, rezonansowe, zmiennej

geometrii przewodów dolotowych, zmiennej długości przewodów

pulsacyjnych,

kombinowane;

sprężarkowe:

sprężarką

mechaniczną, turbosprężarką; bez regulacji ciśnienia; z upustem

spalin; o zmiennej geometrii turbiny; z suwakiem regulacyjnym; z

chłodzeniem lub bez chłodzenia powietrza. KS ZI: Prosta i zwarta

budowa, Duży stopień sprężania, Uniemożliwienie wystąpienia

spalania detonacyjnego, Łatwość rozwiązania napędu zaworów,

Intensywne zawirowanie ładunku w komorze spalania, Niskie

zużycie paliwa, wysoka sprawność, Bliskie rozmieszczenie tzw.

gorących punktów, Uzyskanie niskiej koncentracji składników

toksycznych zawartych w spalinach. KS ZS: Dobre wymieszanie

paliwa z powietrzem, Skrócenie do minimum okresu zwłoki

zapłonu, Wysokie średnie ciśnienie indykowane, Miękka praca

silnika, Wysoka sprawność, Mała wrażliwość na liczbę cetanową

paliwa, Łatwy rozruch zimnego powietrza.

Podział układów chłodzenia silnika: Bezpośredni (powietrzem):

O samoczynnym ruchu powietrza, O wymuszonym ruchu

powietrza, Pośredni (cieczą): O obiegu samoczynnym, Przez

odparowanie, Przepływowe, Wymuszonym ruchu cieczy; Otwarte,

Zamknięte. Rola układu smarowania silnika: Zmniejszenie

tarcia i zużycia elementów, Odprowadzenie ciepła, Ochrona przed

korozją, Zmywanie osadów z gładzi cylindrycznej, Uszczelnienie

komory spalania, Udział w tłumieniu drgań i hałasu. Rodzaje

układów smarowania silników: Rozbryzgowe, Obiegowo-

ciśnieniowe: Z mokrą miską olejową, Z suchą miską olejową;

Przelotowe: Mieszankowe, Z automatycznym podawaniem

świeżego oleju. Miejsca wymagające smarowania w silniku:

Łożyska główne i korbowe wały korbowego, Gładź cylindra i

pierścienie tłokowe, Gładź cylindra i płaszcz tłoka, Krzywki i

popychacze układu rozrządu, Oś dźwigienki układu rozrządu.

Podział filtrów oleju: Sposób oczyszczania: Zgrubne: Siatkowe,

Szczelinowe; Dokładność oczyszczania: Objętościowo chłonne,

Powierzchniowo

chłonne,

Kombinowane,

Odśrodkowe,

Magnetyczne; Sposób włączenia: Szeregowe, Równoległe,

Pomocnicze.

CO - Gaz silnie trujący bezbarwny i bezwonny. Powstaje na skutek

niezupełnego spalania paliwa, najczęściej przy ograniczonej ilości

powietrza. Sposoby zmniejszania CO: zubożenie mieszanki,

poprawa rozdziału mieszanki do cylindrów; dopalania w układzie

wylotowym; oczyszczanie i(lub ) filtracja w reaktorze

katalitycznym Nie spalone węglowodory (HC) – HC właściwie

CnHm to węglowodory nasycone (parafiny), węglowodory

nienasycone ( olefiny, acetyleny), węglowodory aromatyczne:

podrażniają śluzówkę dróg oddechowych, są rakotwórcze, mają

niewielkie działanie narkotyzujące, w obecności tlenków azotu są

przyczyną smogu w powietrzu. Przyczyny powstawania: duża

powierzchnia komory spalania, zbyt bogata mieszanka w

niektórych fazach pracy silnika, zbyt wczesny zapłon na biegu

jałowym i podczas hamowania silnikiem krótki czas trwania iskry

na elektrodach świecy; nadmierny nagar w komorze spalania;

uszkodzone (nieszczelne) pierścienie tłokowe; silnik o wysokim

stopniu sprężania i krótkim skoku tłoka. Sposoby zmniejszania:

dobór właściwego kształtu komory spalania, opóźnienie zapłonu na

biegu jałowym, wydłużenie czasu trwania iskry, dopalanie

węglowodorów w przewodzie wylotowym oraz dopalanie

katalityczne, zbieranie par paliwa ze zbiornika w specjalnym filtrze

z węglem aktywnym i doprowadzenie ich do układu dolotowego

silnika i następnie spalenie. Tlenki azotu (NOx) - w skład NOx

wchodzą: N2O, NO, NO2. NO jest bezwonny i nie jest trujący, ale

przy dostępie tlenu przekształca się w NO2, który jest gazem

czerwonobrunatnym o ostrym zapachu. Ma on silne właściwości

trujące, wiąże się z hemoglobiną wywołując objawy centralnego

porażenia. Redukcja tlenków azotu: obniżenie temperatury

spalania, recyrkulacja spalin, stosowanie bogatej mieszanki

paliwowo-powietrznej z jednoczesnym koniecznym dopalaniem

tlenku węgla i węglowodorów.

Common rail: lepszym spalaniem paliwa, wysoką sprawnością

termodynamiczną, mniejszym wydzielaniem ciepła, mniejszym

hałasem, mniejszą emisją spalin, łatwością uzyskania wysokich

parametrów użytkowych. Podział doładowania: chemiczne;

doładowanie dynamiczne: oscylacyjne, rezonansowe, zmiennej

geometrii przewodów dolotowych, zmiennej długości przewodów

pulsacyjnych,

kombinowane;

sprężarkowe:

sprężarką

mechaniczną, turbosprężarką; bez regulacji ciśnienia; z upustem

spalin; o zmiennej geometrii turbiny; z suwakiem regulacyjnym; z

chłodzeniem lub bez chłodzenia powietrza. KS ZI: Prosta i zwarta

budowa, Duży stopień sprężania, Uniemożliwienie wystąpienia

spalania detonacyjnego, Łatwość rozwiązania napędu zaworów,

Intensywne zawirowanie ładunku w komorze spalania, Niskie

zużycie paliwa, wysoka sprawność, Bliskie rozmieszczenie tzw.

gorących punktów, Uzyskanie niskiej koncentracji składników

toksycznych zawartych w spalinach. KS ZS: Dobre wymieszanie

paliwa z powietrzem, Skrócenie do minimum okresu zwłoki

zapłonu, Wysokie średnie ciśnienie indykowane, Miękka praca

silnika, Wysoka sprawność, Mała wrażliwość na liczbę cetanową

paliwa, Łatwy rozruch zimnego powietrza.

Podział układów chłodzenia silnika: Bezpośredni (powietrzem):

O samoczynnym ruchu powietrza, O wymuszonym ruchu

powietrza, Pośredni (cieczą): O obiegu samoczynnym, Przez

odparowanie, Przepływowe, Wymuszonym ruchu cieczy; Otwarte,

Zamknięte. Rola układu smarowania silnika: Zmniejszenie

tarcia i zużycia elementów, Odprowadzenie ciepła, Ochrona przed

korozją, Zmywanie osadów z gładzi cylindrycznej, Uszczelnienie

komory spalania, Udział w tłumieniu drgań i hałasu. Rodzaje

układów smarowania silników: Rozbryzgowe, Obiegowo-

ciśnieniowe: Z mokrą miską olejową, Z suchą miską olejową;

Przelotowe: Mieszankowe, Z automatycznym podawaniem

świeżego oleju. Miejsca wymagające smarowania w silniku:

Łożyska główne i korbowe wały korbowego, Gładź cylindra i

pierścienie tłokowe, Gładź cylindra i płaszcz tłoka, Krzywki i

popychacze układu rozrządu, Oś dźwigienki układu rozrządu.

Podział filtrów oleju: Sposób oczyszczania: Zgrubne: Siatkowe,

Szczelinowe; Dokładność oczyszczania: Objętościowo chłonne,

Powierzchniowo

chłonne,

Kombinowane,

Odśrodkowe,

Magnetyczne; Sposób włączenia: Szeregowe, Równoległe,

Pomocnicze.

CO - Gaz silnie trujący bezbarwny i bezwonny. Powstaje na skutek

niezupełnego spalania paliwa, najczęściej przy ograniczonej ilości

powietrza. Sposoby zmniejszania CO: zubożenie mieszanki,

poprawa rozdziału mieszanki do cylindrów; dopalania w układzie

wylotowym; oczyszczanie i(lub ) filtracja w reaktorze

katalitycznym Nie spalone węglowodory (HC) – HC właściwie

CnHm to węglowodory nasycone (parafiny), węglowodory

nienasycone ( olefiny, acetyleny), węglowodory aromatyczne:

podrażniają śluzówkę dróg oddechowych, są rakotwórcze, mają

niewielkie działanie narkotyzujące, w obecności tlenków azotu są

przyczyną smogu w powietrzu. Przyczyny powstawania: duża

powierzchnia komory spalania, zbyt bogata mieszanka w

niektórych fazach pracy silnika, zbyt wczesny zapłon na biegu

jałowym i podczas hamowania silnikiem krótki czas trwania iskry

na elektrodach świecy; nadmierny nagar w komorze spalania;

uszkodzone (nieszczelne) pierścienie tłokowe; silnik o wysokim

stopniu sprężania i krótkim skoku tłoka. Sposoby zmniejszania:

dobór właściwego kształtu komory spalania, opóźnienie zapłonu na

biegu jałowym, wydłużenie czasu trwania iskry, dopalanie

węglowodorów w przewodzie wylotowym oraz dopalanie

katalityczne, zbieranie par paliwa ze zbiornika w specjalnym filtrze

z węglem aktywnym i doprowadzenie ich do układu dolotowego

silnika i następnie spalenie. Tlenki azotu (NOx) - w skład NOx

wchodzą: N2O, NO, NO2. NO jest bezwonny i nie jest trujący, ale

przy dostępie tlenu przekształca się w NO2, który jest gazem

czerwonobrunatnym o ostrym zapachu. Ma on silne właściwości

trujące, wiąże się z hemoglobiną wywołując objawy centralnego

porażenia. Redukcja tlenków azotu: obniżenie temperatury

spalania, recyrkulacja spalin, stosowanie bogatej mieszanki

paliwowo-powietrznej z jednoczesnym koniecznym dopalaniem

tlenku węgla i węglowodorów.