Przycinanie wiśni i czereśni - Lubuski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Kalsku

poniedziałek, 14 sierpnia 2006 17:29

Artykuł opublikowano w Lubuskich Aktualnościach Rolniczych nr 8/2006

Wiśnie i czereśnie tniemy po zbiorach

Druga połowa lipca i pierwsza połowa sierpnia to najlepszy czas na cięcie w pełni wyrośniętych

drzew wiśni i czereśni. To cięcie jest bezpieczniejsze i zdrowsze dla drzew, niż cięcie wiosenne.

Drzewa pestkowe łatwo zapadają na choroby kory i drewna, których sprawcami są przede

wszystkim bakterie i grzyby (np. rak bakteryjny, srebrzystość liści, brunatna zgnilizna drzew

pestkowych, itp.). Te czynniki chorobotwórcze  są najbardziej aktywne od października do maja,

natomiast latem możliwość zakażenia się zmniejsza. Również i rany po cięciu szybko

zasklepiają się i goją, toteż możliwość zakażenia jest mniej prawdopodobna. Ponadto jeśli

drzewa prześwietlimy po zerwaniu owoców, słońce bez przeszkód dotrze do wszystkich gałęzi,

co sprzyja tworzeniu się pąków kwiatowych na następny rok.

Prześwietlanie młodych wiśni, do 4-5 lat od posadzenia, obejmuje wycinanie pędów

pokładających się na ziemi. Wycinać trzeba także pędy ze środka korony krzyżujące się i

pokładające na sobie. Dobrze jest nadawać koronie po cięciu kształt stożka przez lekkie

skrócenie górnych konarów. Charakterystyczną cechą wiśni, a szczególnie odmiany Łutówka,

jest tendencja do powstawania pędów nagich bez pąków liściowych lub kwiatowych. Powstają

one z pędów słabych, które mają tylko jeden pąk liściowy na szczycie, a wszystkie pozostałe

pąki są pąkami kwiatowymi. Po wydaniu owoców pęd taki staje się nagi i zupełnie

bezproduktywny. Jeżeli tych pędów jest dużo to wydajność z drzewa jest bardzo niska.

Po 6 latach od posadzenia wiśnie trzeba systematycznie odmładzać. Polega to na skracaniu

wierzchołków konarów po zbiorach owoców o odcinki 1-2 metrowe. Nie ma potrzeby skracania

wierzchołków wszystkich konarów równocześnie. Wystarczy przyciąć 3-4 konary w roku by

uzyskać znaczną ilość młodych pędów. W następnym roku przycinamy pozostałe konary

powtarzając ten sposób cięcia co parę lat. Po wyrośnięciu młodych pędów można przerzedzać

zbędne już wtedy stare pędy, co również daje efekt odmładzający.

Natomiast czereśnie przycina się nieco inaczej. Obecnie w szkółkach można już znaleźć w

sprzedaży czereśnie karłowe lub półkarłowe. Natomiast  jeśli nasze drzewo urosło do potężnych

rozmiarów i utrudniony jest dostęp do wierzchołka, to śmiało można je przyciąć do wymaganej

wysokości i rozpiętości. Zabieg ten wykonujemy po zerwaniu owoców. Koronę można obniżyć i

1 / 2

Przycinanie wiśni i czereśni - Lubuski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Kalsku

poniedziałek, 14 sierpnia 2006 17:29

ograniczyć przez skracanie konarów w pożądanym miejscu. Niekiedy wygląda to okrutnie, lecz

cięcie letnie jest na czereśniach wypróbowane, więc ciąć można bez obaw. W tym czasie rany

po cięciu dobrze się goją.

Pamiętać jednak trzeba o tym, że aby uniknąć wtargnięcia czynników chorobotwórczych,

wszystkie większe rany po cięciu należy niezwłoczniei dokładnie zasmarować preparatami do

leczenia ran, które znajdziemy w sklepach ogrodniczych. Można też smarować rany białą farba

emulsyjną z dodatkiem 1% preparatu Topsin lub Miedzian. Poleca się także opryskiwać drzewa

po cięciu Miedzianem.

Czereśnie w przeciwieństwie do wiśni, tworzą korony luźne, toteż nie wymagają intensywnego

prześwietlania chyba, że są bardzo zaniedbane. Jeden ze sposobów cięcia, stosowanych

obecnie w sadach, polega na usuwaniu dużych gałęzi z konarów z pozostawieniem

kilkucentymetrowego czopa. Z czopa wyrastają młode pędy przekształcające się w drugim roku

w owocujące gałęzie, które utrzymuje się na drzewie tylko przez 3 lata, a później wycina. W ten

sposób korona drzewa jest mała i składa się zawsze z młodych gałęzi. Jest jeszcze prostszy

sposób cięcia czereśni. Gdy korona młodego drzewa osiągnie 2-3 m rozpiętości i mniej więcej

podobną wysokość, zaczynamy wycinać latem (lipiec-sierpień) wszystkie pędy długie, mające

ponad 30 cm, zostawiając jedynie pędy krótkie. Takie cięcie powoduje powolne rozrastanie się

korony, a o to przecież nam chodzi.

Letnie cięcie innych gatunków drzew owocowych nie odgrywa większej roli, ponieważ w tym

czasie znajdują się na drzewach owoce. Tym niemniej możemy niekiedy wykonać bardzo

pożyteczne zabiegi wycinając pędy martwe albo chore. Przyjrzyjmy się w tym czasie korze na

pniach i konarach. Jeżeli jest pomarszczona, zapadnięta, o nierównych brzegach z wyciekami

śluzu lub gumy to znaczy, że jest chora. W tym miejscu znajdują się miliony chorobotwórczych

zarodników grzybów i bakterii. Wycięcie chorej kory (aż do tkanki zdrowej) zawsze powoduje

gojenie się rany i zdrowienie drzewa. Po wyczyszczeniu ran należy to miejsce posmarować

wspomnianymi wcześniej preparatami do zasklepiania ran lub farbą.

 

Elżbieta Wiśniewska

LODR Kalsk

Joomla SEO powered by JoomSEF

2 / 2