Microsoft Word - Opiekunka_srodowiskowa_346[03]_O1_06

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Materiał nauczania

4.1. Podstawowe pojęcia prawne

4.1.1. Materiał

nauczania 7

4.1.2. Pytania sprawdzające

4.1.3. Ćwiczenia 14
4.1.4. Sprawdzian postępów

4.2. Wybrane przepisy prawa mające zastosowanie w pracy

opiekunki środowiskowej

4.2.1. Materiał

nauczania 18

4.2.2. Pytania sprawdzające

4.2.3. Ćwiczenia 24
4.2.4. Sprawdzian postępów

4.3. Wybrane przepisy z zakresu prawa zabezpieczenia społecznego 31

4.3.1. Materiał

nauczania 31

4.3.2. Pytania sprawdzające

4.3.3. Ćwiczenia 34
4.3.4. Sprawdzian postępów

5. Sprawdzian osiągnięć

6. Literatura

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Modułowy program nauczania dla zawodu opiekunka środowiskowa składa się z zestawu

modułów kształcenia w zawodzie i odpowiadających im jednostek modułowych. Dla każdej
jednostki modułowej opracowany został pakiet edukacyjny. Pakiet edukacyjny zawiera
Poradnik dla ucznia. Korzystając z Poradnika dla ucznia ukształtujesz umiejętności, które
pomogą Ci zaliczyć jednostkę modułową.

W Poradniku dla ucznia zamieszczono następujące części:

–  wymagania wstępne;
–  cele kształcenia;
–  materiał nauczania;
–  sprawdzian osiągnięć;
–  literaturę.

Wymagania wstępne określają umiejętności, jakie powinieneś posiadać przed

rozpoczęciem pracy z poradnikiem. Zapoznaj się z wymaganiami i oceń, czy je spełniasz.
Dotyczą one umiejętności, które ukształtowałeś podczas dotychczasowej nauki. Spełnienie
wymagań wstępnych pozwoli Ci na skoncentrowanie się na kształtowaniu nowych
umiejętności potrzebnych do zaliczenia jednostki modułowej.

Cele kształcenia określają umiejętności, jakie powinieneś ukształtować w wyniku procesu

kształcenia w jednostce modułowej. Przed rozpoczęciem zajęć zapoznaj się z celami
kształcenia, aby dowiedzieć się, czego się nauczysz.

Materiał nauczania w jednostce modułowej podzielony jest na tematy. W każdym temacie

zamieszczono informacje, które są niezbędne do osiągnięcia zaplanowanych w jednostce
modułowej celów: fakty, pojęcia, prawa symbole, definicje, a także wskazówki, z jakich
źródeł informacji możesz skorzystać, aby dowiedzieć się na dany temat więcej. W materiale
nauczania zamieszczono również:
– pytania sprawdzające, na które powinieneś odpowiedzieć przed przystąpieniem do

realizacji ćwiczeń, aby sprawdzić, czy jesteś przygotowany do ich wykonania,

– ćwiczenia, które zawierają polecenie, sposób wykonania oraz zalecane wyposażenie

stanowiska pracy. Wykonując poszczególne ćwiczenia ukształtujesz umiejętności
niezbędne do zaliczenia jednostki modułowej,

– sprawdzian postępów, który pozwoli Ci określić zakres poznanej wiedzy i stopień

ukształtowania umiejętności. Jeżeli Twoje odpowiedzi będą pozytywne, będziesz mógł
przejść do następnego tematu, jeżeli nie to sprawdzian postępów pozwoli Ci wskazać,
jakie wiadomości powinieneś powtórzyć lub, jakie ćwiczenia wykonać ponownie aby
ukształtować potrzebne umiejętności.

Sprawdzian osiągnięć, który znajduje się na końcu jednostki modułowej umożliwi Ci

sprawdzenie, czy jesteś dobrze przygotowany do jej zaliczenia. Jest on przygotowany
w formie przykładowego testu, zawiera instrukcję dla ucznia oraz zestaw zadań testowych.
Wszystkie zadania zamieszczone w teście obejmują treści objęte programem nauczania oraz
sprawdzają, czy osiągnąłeś założone w jednostce modułowej cele.

Ostatnim elementem Poradnika dla ucznia jest wykaz literatury, skorzystanie z której

umożliwi Ci pogłębienie wiedzy z zakresu programu jednostki modułowej.
Jednostka modułowa: Stosowanie przepisów prawa w działalności socjalnej jest elementem
modułu Podstawy funkcjonowania człowieka w środowisku społecznym. Moduł ten składa
się z 6 jednostek:
1.  charakteryzowanie psychofizycznych i społecznych aspektów rozwoju człowieka.
2.  doskonalenie umiejętności komunikowania się.
3.  kształtowanie umiejętności rozwiązywania problemów.
4.  doskonalenie umiejętności radzenia sobie ze stresem.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1. Podstawowe pojęcia prawne

4.1.1. Materiał nauczania

Prawo w znaczeniu przedmiotowym - to ogół norm ustanowionych lub uznawanych

przez państwo zabezpieczonych stosowaniem przymusu, regulujących organizację i zakres
działalności instytucji oraz postępowania ludzi.

Istotną cechą prawa jako ogółu norm obowiązujących w państwie jest jego

powszechność, co oznacza, że normy prawne dotyczą w jednakowym stopniu wszystkich
osób przebywających stale lub czasowo na terenie danego państwa bez względu na płeć, rasę,
wyznanie, czy przynależność do różnych ugrupowań społecznych i politycznych. Pewne
odchylenia od zasad powszechności uregulowane są w przepisach prawa międzynarodowego.

Prawo w znaczeniu podmiotowym – to pewne możliwości dowolnego zachowania się

i uprawnienia, jakie wynikają dla określonych osób z poszczególnych przepisów prawa
(prawa przedmiotowego). Prawa podmiotowe mogą mieć charakter praw podmiotowych:
– bezwzględnie obowiązujących, czyli praw skutecznych wobec wszystkich osób,
– względnie obowiązujących, czyli praw skutecznych tylko wobec konkretnie oznaczonych

osób.

Norma prawna – to obowiązująca reguła zachowania się osób (adresatów) w sytuacji

w niej  określonej, zabezpieczona środkami przymusu państwowego. W budowie normy
wyróżnia się 3 elementy:
–  hipotezę,
–  dyspozycję,
–  sankcję.

Hipoteza – to ta część normy prawnej, która określa stan faktyczny (sytuacja) uzasadniający
jej zastosowanie do konkretnego podmiotu (osoby).

Dyspozycja – to ta część normy prawnej, która określa, jak powinien zachować się podmiot
w sytuacji określonej w hipotezie.

Sankcja – wyraża konsekwencje prawne zachowania się niezgodnego z dyspozycją
w sytuacji określonej w hipotezie. Rozróżniamy sankcje:
–  karne (represyjne),
–  egzekucyjne,
–  nieważności czynności prawnej.

Podział norm prawnych:
–  normy ogólne i normy szczególne,
–  normy bezwzględnie obowiązujące i normy względnie obowiązujące,
–  normy nakazujące, zakazujące i dozwalające (upoważniające).

Przepis prawny – to część aktu normatywnego wyodrębniona przez ustawodawcę jako
artykuł, paragraf lub w innej postaci, np. punkt, ustęp. W jednym przepisie może być zawarta

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

jedna norma postępowania, mogą być także zawarte dwie i więcej norm, ale może być
również tylko część normy.

Adresatem normy prawnej jest podmiot prawa, czyli osoba (zespół osób), z którymi związane
są prawa i obowiązki określone w normie prawnej. Wyróżnić można następujące podmioty
prawa:
– osoby fizyczne, czyli ludzie,
– osoby prawne, tj. jednostki organizacyjne, np. przedsiębiorstwa, stowarzyszenia, wyższe

uczelnie, kluby fundacje, spółki prawa cywilnego itp.

W prawie administracyjnym w charakterze podmiotów prawa wyróżnia się organy
państwowe i obywateli.

Stosunek prawny – to więź społeczna, jaka powstaje między dwoma lub więcej podmiotami
w następstwie stworzonej przez te podmioty lub inne zdarzenia sytuacji określonej
w przepisach obowiązującego prawa. Elementami stosunku prawnego są:
–  przedmiot stosunku prawnego,
–  podmiot uprawniony,
–  podmiot zobowiązany do określonego zachowania się względem podmiotu

uprawnionego.

Istotę stosunku prawnego stanowią wzajemne prawa i obowiązki podmiotów. Treść tych praw
i obowiązków nazywamy przedmiotem stosunku prawnego. Stosunek prawny może być
stosunkiem:
– typu zobowiązaniowego, których charakteryzuje się:

a) dobrowolnością opartą na zasadzie swobody umów,
b) równorzędnością podmiotów zarówno zobowiązanego jak i uprawnionego, nie

występuje tu podległość jednego podmiotu względem drugiego i jest to stosunek
charakterystyczny dla stosunków cywilno-prawnych;

–  na zasadzie podległości kompetencji.
Przykładem stosunku podległości kompetencji jest stosunek administracyjno-prawny
polegający na tym, że organ mający odpowiednie kompetencje prawne na mocy normy
ogólnej i abstrakcyjnej ustanawia dla innego podmiotu normę indywidualną i konkretną.
Cechą charakterystyczną dla tego typu stosunku prawnego jest:
–  podległość kompetencji,
–  brak równorzędności podmiotów.
W przypadku nie zachowania się zgodnego z ustanowioną normą indywidualną organ może
zachowanie to wyegzekwować na drodze prawnej.

Fakty prawne – powodują powstanie, zmianę lub ustanie stosunku prawnego. Rozróżniamy
następujące fakty prawne:
–  zdarzenia prawne,
–  zachowania ludzi.

Zdarzenia prawne  – to okoliczności niezależne od woli ludzi, takie jak urodzenie, śmierć,
pożar, powódź lub inne, z którym prawo wiąże określony skutek prawny.

Zachowania ludzi, wśród których wyróżnić można:
1.  Czynności faktyczne powodujące skutki prawne, które mogą przejawiać się w działaniu

lub zaniechaniu działania, Mogą to być:

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

– czyny dozwolone, np. prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia, a które może rodzić

roszczenie o zwrot uzasadnionych wydatków,

– czyny niedozwolone, np. przestępstwo, wykroczenie, a także czyny powodujące inną

odpowiedzialność, np. dyscyplinarną lub cywilno-prawną.

2. Czynności konwencjonalne, czyli zachowania, którym prawo nakazuje przypisać takie

znaczenie. Dzielą się one na:

– czynności prawne, np. zawarcie umowy, sporządzenie testamentu itp.,
– czynności konwencjonalne organów państwa, którymi są:

– akty tworzenia prawa – to decyzje organów państwa nadające moc obowiązującą

normom prawnym, np. uchwalanie ustaw,

– akty stosowania prawa – to decyzje organów państwa w postaci orzeczeń

sądowych (wyroków i postanowień) lub decyzji administracyjnych.

Pojęcie źródła prawa jest pojęciem wieloznacznym. Może ono oznaczać akty

normatywne stanowione przez organy państwa, zawierające normy prawne, może oznaczać
także zwyczaj. System aktów normatywnych jest uporządkowany według dwóch kryteriów:
podmiotu (organu) prawotwórczego i rodzaju aktu normatywnego. Ujęte według tych
kryteriów akty normatywne pozwalają na ustalenie ich hierarchii, która dla naszego prawa
przedstawia się następująco:
–  Konstytucja jako ustawa zasadnicza;
–  ustawa;
–  umowy międzynarodowe i prawo europejskie;
–  rozporządzenia;
–  uchwały;
–  zarządzenia;
–  instrukcje, regulaminy, statuty.

Specyficznym źródłem prawa są dekrety. Są to akty prawne treści ogólnej mające moc

ustawy, wydane przez inny organ aniżeli parlament. Aktualnie w Polsce nie ma organu
upoważnionego do wydawania dekretów.

Istotnym warunkiem przestrzegania aktów normatywnych jest ich ogłoszenie

(promulgacja), czyli podanie do publicznej wiadomości lub wiadomości podmiotów
bezpośrednio zainteresowanych. Są one ogłaszane w publikacjach urzędowych, zwanych
organami promulgacyjnymi. Są nimi:
–  Dziennik Ustaw,
–  Monitor Polski,
–  Monitor Sądowy i Gospodarczy,
–  Dzienniki Urzędowe poszczególnych resortów.

Najważniejsze akty normatywne, a więc ustawy, rozporządzenia, umowy

międzynarodowe ogłaszane są w Dzienniku Ustaw RP. Uchwały i zarządzenia naczelnych
i centralnych organów publikowane są w Monitorze Polskim. W Monitorze Polskim
ogłaszane są także uchwały indywidualne Sejmu i Senatu. Cechą charakterystyczną aktów
normatywnych ogłaszanych w Monitorze Polskim jest to, że nie ma dla nich bezwzględnego
obowiązku ich ogłaszania, jaki istnieje dla ustaw i rozporządzeń. Monitor Sądowy
i Gospodarczy utworzony został w 1995 r. jako ogólnokrajowy dziennik urzędowy, w którym
publikuje się obwieszczenia i ogłoszenia dotyczące podmiotów gospodarczych. Zarządzenia
wydawane przez poszczególnych ministrów i kierowników urzędów centralnych, mające
znaczenie tylko dla jednego resortu, ogłaszane są w dziennikach urzędowych tych organów.

Każda norma prawna obowiązuje na określonym terytorium w stosunku do określonych

podmiotów i w określonym czasie. W zasadzie prawo obowiązuje na całym terytorium

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

danego państwa, a także na pokładach przynależnych do danego państwa statków morskich
i powietrznych oraz na terenach jego placówek dyplomatycznych.
W ramach terytorium danego państwa mogą obowiązywać prawa o ograniczonym zasięgu,
a więc przede wszystkim akty normatywne organów władzy, czyli tzw. prawo lokalne (prawo
miejscowe).

Prawo obowiązuje wszystkie osoby, które przebywają na terytorium danego państwa, bez

względu na ich obywatelstwo za wyjątkiem przedstawicieli państw obcych akredytowanych
w danym państwie i korzystających z immunitetów dyplomatycznych.

Prawo samo określa, od kiedy obowiązuje. Przestaje obowiązywać, gdy zostanie

uchylone mocą później wydanego aktu prawnego. Akt prawny obowiązuje na ogół po
upływie oznaczonego czasu od chwili jego uchwalenia i ogłoszenia. Ten okres nazywamy
„wakacjami prawnymi” (vacatio legis). Może on wynosić od kilku dni do kilku lat. Celem jest
umożliwienie adresatom prawa zaznajomienia się z nowym aktem prawnym i dostosowanie
do jego postanowień swoich spraw życiowych. Kolejną zasadą związaną z obowiązywaniem
w czasie prawa jest zasada głosząca, że prawo nie działa wstecz (lex retro non agit).
Normy prawne obowiązujące w danym państwie tworzą system prawa tego państwa. System
prawa – to złożony z wzajemnie powiązanych elementów, logicznie uporządkowany
i wewnętrznie zharmonizowany zbiór norm prawnych. W systemie prawa RP wyodrębniono
następujące gałęzie prawa:
–  prawo państwowe zwane inaczej konstytucyjne,
–  prawo administracyjne,
–  prawo cywilne,
–  prawo pracy,
–  prawo rodzinne i opiekuńcze,
–  prawo finansowe,
–  prawo gospodarcze,
–  prawo karne,
–  prawo procesowe,

Można wyodrębnić także inne gałęzie prawa, np. prawo rolne, prawo zabezpieczenia

społecznego itp.

Prawo konstytucyjne (państwowe) – jego podstawowym źródłem jest Konstytucja RP oraz

inne akty prawne z nią związane, np. ordynacja wyborcza do Sejmu i Senatu. Reguluje
podstawę ustroju politycznego, ekonomicznego i społecznego państwa oraz podstawowe
prawa i obowiązki obywateli.

Prawo administracyjne – stanowi zbiór norm prawnych regulujących stosunki społeczne
powstałe w wyniku działalności organów administracji publicznej. Jest to prawo nie
skodyfikowane, jedynie dla prawa o postępowaniu administracyjnym źródłem jest kodeks
postępowania administracyjnego.

Prawo cywilne – reguluje stosunki majątkowe między podmiotami prawa oraz niektóre
stosunki niemajątkowe, jak np. prawo do nazwiska, ochrony czci, patentów, praw autorskich,
wzorów użytkowych i związane z nimi roszczenia majątkowe. Podstawowym źródłem tego
prawa jest kodeks cywilny.

Prawo pracy – zawiera normy prawne regulujące stosunki pracy podporządkowanej.
Podstawowym źródłem tego prawa jest kodeks pracy.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Prawo rodzinne i opiekuńcze – normuje stosunki osobiste i majątkowe między małżonkami,
stosunki między rodzicami i dziećmi, alimentację oraz stosunki wynikające
z przysposobienia, opieki i kurateli. Źródłem tego prawa jest kodeks rodzinny i opiekuńczy.

Prawo finansowe – jest zbiorem norm dotyczących operacji finansowych i instytucji
zajmujących się nimi. Dotyczy ono budżetów, podatków i opłat, działalności banków i innych
instytucji finansowych. Źródłami tego prawa są liczne ustawy, brak jest kodyfikacji.

Prawo gospodarcze – stanowi swego rodzaju ujęcie w odrębną całość niektórych zagadnień
z dziedziny prawa cywilnego, administracyjnego i finansowego. Przedmiotem jego regulacji
są podmioty gospodarcze i ich działalność oraz środki jej realizacji takie jak: umowy, czeki,
akcje, weksle itp. Brak jest kodyfikacji.

Prawo karne – jest zbiorem norm określających, co w świetle prawa jest przestępstwem i jaka
grozi kara za jego popełnienie. Z prawem tym łączy się problematyka wykroczeń oraz prawo
postępowania karnego oraz prawo karne wykonawcze. Podstawowymi źródłami tego prawa
jest kodeks karny, kodeks wykroczeń, kodeks postępowania karnego oraz kodeks karny
wykonawczy.

Prawo procesowe – stanowi zespół norm regulujących postępowanie przed sądami
w sprawach cywilnych i karnych. Określa uprawnienia osób występujących przed sądami.
Z prawem procesowym łączy się prawo organów ochrony prawnej, które dotyczy
sądownictwa, prokuratury, adwokatów, radców prawnych, notariuszy oraz organów
wykonawczych sądownictwa i organów ścigania.

Prawa człowieka to wrodzone, niezbywalne prawa przynależne każdemu człowiekowi z racji
jego przynależności do rodzaju ludzkiego. Praw tych nie można nadać, ani ich pozbawić, stąd
określa się je niekiedy mianem praw pierwotnych lub praw naturalnych. Prawa człowieka
dzieli się na kilka części (tzw. generacji).
I generacja – podstawowe fundamentalne prawa obywatelskie i polityczne:
–  prawo do życia,
–  prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego,
–  prawo do wolności sumienia i myśli,
–  prawo do gromadzenia się i zrzeszania się,
–  prawo do uczestnictwa w życiu publicznym,
II generacja – prawa ekonomiczne, socjalne i kulturalne:
–  prawo do słusznych i korzystnych warunków pracy,
–  prawo do tworzenia i przynależności do związków zawodowych,
–  prawo do nauki,
–  prawo do bezpieczeństwa socjalnego,
–  prawo do uczestnictwa w życiu kulturalnym,
III generacja – prawa kolektywne:
–  prawo do rozwoju,
–  prawo do korzystania z dobrodziejstw cywilizacyjnych,
–  prawo do życia w pokoju,
–  prawo do ochrony danych osobowych.
Prawa I generacji powinny być bezwzględnie przestrzegane, zaś II i III generacji – w miarę
możliwości państwa.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Każdy człowiek, w każdych warunkach ma prawo do godnego życia. W aktach prawa
międzynarodowego podkreśla się,  że istnieje potrzeba szczególnej ochrony godności
i autonomii  człowieka znajdującego się w pewnych sytuacjach, np. osoby chorej, czy
pozbawionej wolności. Istotną kategorią praw z tym związanych są prawa pacjenta. Dotyczą
one ochrony autonomii i wolności, ochrony nietykalności osobistej oraz ochrony danych
osobistych (stan zdrowia, przebyte choroby, stosowana terapia itp.) Obowiązujące prawo
w Polsce w zakresie praw pacjenta stanowi, że pacjenci mają prawo do:
–  wyrażania zgody lub odmowy zgody na określone  świadczenie (proponowane leczenie,

czynności diagnostyczne i hospitalizacja) – po uzyskaniu odpowiedniej informacji,

–  uzyskania informacji o stanie zdrowia,
–  poszanowania ich intymności i godności w czasie leczenia (terapii),
–  swobodnego kontaktu z rodziną i innymi osobami i opieki pielęgnacyjnej sprawowanej

przez rodzinę,

– tajemnicy korespondencji.
Ochrona praw pacjentów szpitali psychiatrycznych stanowi przedmiot szczególnej uwagi,
gdyż psychiatria jak żadna inna dziedzina medyczna często wymaga posłużenia się
przymusem zewnętrznym, stąd szczególne regulacje, służące ochronie praw pacjentów
szpitali psychiatrycznych. Podstawowym aktem prawnym z tej dziedziny jest ustawa z dnia
19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego. Zobowiązuje ona organy administracji
rządowej i samorządowej do:
– tworzenia i prowadzenia psychiatrycznej opieki zdrowotnej i prowadzenia usług i domów

pomocy społecznej dostosowanych do szczególnych potrzeb osób z zaburzeniami
psychicznymi,

– zapewnienia nauczania dzieci upośledzonych umysłowo i specjalnego postępowania

rewalidacyjno-wychowawczego wobec nich,

– organizowania oparcia społecznego dla psychicznie chorych i upośledzonych umysłowo,

którzy mają poważne trudności w życiu codziennym,

– bezpłatnych świadczeń zdrowotnych dla tych osób.
Reguluje ona również tryb postępowania przy przyjęciu do szpitala psychiatrycznego i domu
pomocy społecznej. Ogólną zasadą jest, że osoba z zaburzeniami psychicznymi musi wyrazić
zgodę na pobyt i leczenie w szpitalu psychiatrycznym. Dopuszcza się możliwość przyjęcia do
szpitala i leczenia psychiatrycznego w sytuacji, gdy chory psychicznie zagraża bezpośrednio
własnemu życiu lub zdrowiu innych osób i zachowanie to wynika z zaburzeń psychicznych
lub nieprzyjęcie jej do szpitala spowoduje znaczne pogorszenie stanu zdrowia lub jest
niezdolna do samodzielnego zaspokojenia swoich potrzeb, a leczenie może przynieść
poprawę jej stanu zdrowia – wówczas decyduje sąd opiekuńczy. Przyjęcie do domu pomocy
społecznej jest dobrowolne, chyba, że osoba, kwalifikująca się do pobytu nie wyraża zgody,
a brak tej opieki zagraża życiu tej osoby. Orzeczenie, opinie lub skierowanie takiej osoby do
szpitala może być wydane wyłącznie po osobistym zbadaniu przez lekarza – ważne jest ono
14 dni. Ustawa dopuszcza formę pogwałcenia nietykalności osobistej poprzez stosowanie
przymusu bezpośredniego tj. przytrzymania, przymusowego zastosowania leków,
unieruchomienia, izolacji. Środki te można zastosować tylko wtedy, gdy osoby te dopuszczają
się zamachu na życie lub zdrowie własne lub innych osób, bezpieczeństwo powszechne lub
w sposób gwałtowny niszczą lub uszkadzają przedmioty znajdujące się w ich otoczeniu,
a także przy dokonywaniu niezbędnych czynności leczniczych, w celu zapobieżenia
samowolnemu opuszczeniu szpitala psychiatrycznego przez osobę przyjęta bez jej zgody lub
w razie potrzeby przy przyjęciu do domu pomocy społecznej. Realizacja praw pacjentów
szpitali psychiatrycznych podlega kontroli sądowej. Kontroli sądowej podlegają także sprawy
leczenia w szpitalach psychiatrycznych bez wymaganej zgody, stosowanie środków przymusu
bezpośredniego, przyjęcia do domu pomocy społecznej.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

System ochrony praw człowieka można podzielić na 4 sfery:
–  system powszechny,
–  systemy regionalne,
–  systemy wewnątrzpaństwowe,
–  organizacje wyspecjalizowane.

System powszechny – tworzy społeczność międzynarodowa, przygotowująca akty
normatywne w dziedzinie ochrony praw człowieka. W ramach ONZ realizacją zadań
związanych z przestrzeganiem praw jednostki zajmują się różne organy:
–  Wysoki Komisarz ds. Praw Człowieka,
–  Komisja Praw Człowieka.

Systemy regionalne – działają na terenie poszczególnych kontynentów. Najbardziej
rozbudowany jest system europejski. W Radzie Europy przygotowano ważne akty prawne; są
to np.:
–  Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności – 1950 r.
–  Europejska Karta Socjalna – 1961 r.
–  Europejska Konwencja o Zapobieganiu Torturom oraz Nieludzkiemu traktowaniu lub

Karaniu – 1989 r.

Dokumenty wypracowane przez Wspólnotę Europejska to:
–  Deklaracja Podstawowych Praw i Wolności – 1989 r.
–  Deklaracja o Prawach Człowieka – 1991 r.

Systemy wewnątrzpaństwowe – państwa uznające międzynarodowe prawa i konwencje
w zakresie ochrony praw człowieka zobowiązują się do ich przestrzegania poprzez ratyfikacje
i dostosowanie własnego prawodawstwa do norm prawa międzynarodowego, tworzenia
zarówno gwarancji materialnych, jak i formalnych dla realizacji ochrony praw człowieka.

Ważną rolę odgrywają również organizacje wyspecjalizowane:
–  Międzynarodowy Czerwony Krzyż,
–  Amnesty International,
–  Międzynarodowa Organizacja Pracy,
–  UNESCO, Human Rights
–  Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu, do którego każdy obywatel może

wnieść skargę w związku z łamaniem przez władze państwowe i samorządowe w jego
kraju międzynarodowych aktów prawnych, w tym głównie konwencji o prawach
człowieka.

4.1.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Co to jest prawo i w jakim znaczeniu można się tym pojęciem posługiwać?
2.  Co to jest norma prawna?
3.  Jaka jest struktura norm prawnych?
4.  Jakie znasz rodzaje norm prawnych?
5.  Kto jest adresatem norm prawnych?
6.  Co oznacza pojęcie stosunek prawny i jakie elementy stosunku prawnego można

wyróżnić?

7. Jakie znasz fakty prawne, które powodują powstanie, zmianę lub ustanie stosunku

prawnego?

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8. Co to są źródła prawa i jakie źródła obowiązują w RP?
9. Jakie są zasady obowiązywania prawa w czasie i przestrzeni?
10. Jakie gałęzie prawa składają się na polski system prawa?
11. Co kryje się pod pojęciem praw człowieka?
12. Na czym polega system ochrony praw człowieka?
13. Jakie akty prawne regulują prawa człowieka, a zwłaszcza prawa osób z zaburzeniami

psychicznymi?

Jeżeli potrafisz odpowiedzieć na powyższe pytania możesz przystąpić do wykonania ćwiczeń.
Jeżeli, któreś pytanie sprawia Ci trudność zapoznaj się raz jeszcze z odpowiednią partią
materiału nauczania.

4.1.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Określić rodzaje norm prawnych zawartych w przepisach:

– art. 578 , 233 kodeksu cywilnego,
– art. 197 oraz 242 kodeksu pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zapoznać się z treścią wskazanych przepisów,
2)  ustalić, co zawierają w swej treści normy zawarte we wskazanych przepisach,
3)  wskazać elementy normy, tj. odszukać hipotezę, dyspozycję i sankcję,
4)  ustalić, co różni normę zawartą w art. 578 k.c. od normy zawartej w art. 233 k.c. oraz, co

różni normę z art. 197 od normy z art. 242 k..p.,

5) określić rodzaj zawartych tam norm,
6) zaprezentować grupie wyniki swojej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– kodeks cywilny, kodeks pracy, papier, pisaki, mazaki, tablica flip chart.

Ćwiczenie 2

Jesteś pracownikiem Agencji Opiekunek Środowiskowych. Dokonaj analizy stosunku

prawnego, który łączy Cię z pracodawcą.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  wcielić się w przypisaną rolę,
2)  określić na podstawie jakiego faktu prawnego stosunek ten powstał,
3)  określić podmioty tego stosunku,
4)  odszukać w kodeksie pracy odpowiednie przepisy dotyczące stosunku pracy i zapoznać

się z nimi,

5) określić zakres praw i obowiązków, jakie wynikają ze stosunku pracy,
6) zapisać na kartce osobno uprawnienia pracownika i jego obowiązki oraz uprawnienia

pracodawcy i jego obowiązki,

7) zaprezentować grupie wyniki swojej pracy.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

– kodeks pracy, kartki, mazaki, tablica flip chart.

Ćwiczenie 3

Ustalić rodzaj stosunku prawnego występującego w opisanej niżej sytuacji:

Opis przypadku
Urząd Skarbowy w miejscowości X zawarł z p. Janem C. prowadzącym zakład „Usługi
stolarskie” umowę zlecenie na wykonanie 10 nietypowych szafek biurowych.

Opis przypadku
Tenże sam Urząd Skarbowy w miejscowości X wystąpił w stosunku do tego samego p. Jana
C. prowadzącego zakład „Usługi stolarskie” w roli organu ściągającego należne państwu
podatki wzywając p. Jana do złożenia wyjaśnień odnośnie rozliczenia podatkowego.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) dokładnie zapoznać się z opisem sytuacji,
2) ustalić zakres obowiązków zarówno p. Jana C. jak i Urzędu Skarbowego w sytuacji

zlecenia,

3) ustalić zakres uprawnień p. Jana jako zleceniobiorcy oraz uprawnień Urzędu Skarbowego

jako zleceniodawcy,

4)  porównać pozycję zleceniodawcy i pozycję zleceniobiorcy,
5)  określić rodzaj (typ) stosunku prawnego występującego w sytuacji 1,
6)  dokonać analizy treści stosunku łączącego p. Jana C. z Urzędem Skarbowym w sytuacji

wskazanej w drugim przypadku,

7)  określić pozycję zarówno p. Jana jak i Urzędu Skarbowego w tej sytuacji,
8)  porównać ją z sytuacją opisaną w przypadku pierwszym,
9)  nazwać typ stosunku prawnego łączącego p. Jana z Urzędem Skarbowym w drugiej

sytuacji,

10) wyodrębnić cechy obu tych stosunków prawnych,
11) przygotować graficznie i przedstawić grupie wyniki swojej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– kodeks cywilny, kodeks postępowania administracyjnego, papier, mazaki, pisaki, tablica.

Ćwiczenie 4

Określić, jakie skutki prawne wywołuje:

–  urodzenie dziecka,
–  śmierć człowieka,
–  wyrok sądu o rozwodzie Państwa J.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) dokładnie zastanowić się nad rozwiązaniem zadania,
2) wskazać prawne konsekwencje ww. faktów prawnych, poszukując ich w różnych

obszarach,

3) zapisać i zaprezentować klasie wynik swojej pracy.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

– papier, mazaki, pisaki, tablica flip chart.

Ćwiczenie 5

Określić zakres prawa:

–  cywilnego
–  rodzinnego i opiekuńczego
–  pracy
–  administracyjnego

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) mając do dyspozycji zestaw kartek z wypisanymi zagadnieniami będącymi przedmiotem

regulacji różnych gałęzi prawa dokładnie się zapoznać z ich treścią

2) wykorzystując dostępne w pracowni pomoce uporządkować karty przyporządkowując je

do określonej gałęzi prawa,

3) na ogólnodostępnej tablicy przyczepić kartki w miejscach wyznaczonych dla

poszczególnych gałęzi prawa.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– kodeks pracy, kodeks cywilny, kodeks rodzinny i opiekuńczy, kodeks postępowania

administracyjnego, ustawa o pomocy społecznej, ustawa o rehabilitacji zawodowej
i społecznej i zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, ustawa o działach administracji,
ustawa o samorządzie terytorialnym, papier, mazaki, pisaki, tablica flip chart, magnesy,
zestawy kartek z wypisanymi zagadnieniami będącymi przedmiotem regulacji prawa
pracy, prawa cywilnego, prawa rodzinnego i opiekuńczego, prawa administracyjnego

Ćwiczenie 6

Ustalić, w jakim organie promulgacyjnym znajdziesz:

–  ustawę,
–  rozporządzenie,
–  uchwałę Sejmu,
–  zarządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  określić, jakie miejsce w hierarchii źródeł prawa znajduje poszukiwany akt prawny,
2)  ustalić miejsce jego publikacji, w zależności od rangi aktu prawnego,
3)  zaprezentować wyniki swojej pracy pozostałym uczestnikom zajęć.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– Dzienniki ustaw, Monitor Polski, Dzienniki urzędowe różnych Ministerstw, papier

mazaki, tablica flip chart.

Ćwiczenie 7

Dokonaj analizy przepisów ustawy o ochronie zdrowia psychicznego i określić z jakich

uprawnień korzystać może osoba przyjęta do szpitala psychiatrycznego bez wymaganej
zgody.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zapoznać się z przepisami ustawy o ochronie zdrowia psychicznego,
2) określić obowiązki szpitala w sytuacji konieczności przyjęcia pacjenta bez wymaganej

zgody,

3) rozróżnić tryb nagły przyjęcia do szpitala od trybu wnioskowego,
4) ustalić wynikające z przepisów prawa uprawnienia osoby przyjętej do szpitala bez jej

zgody,

5) zaprezentować wyniki swojej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– ustawa o ochronie zdrowia psychicznego, papier, mazaki, tablica flip chart.

4.1.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1)  wyjaśnić podstawowe pojęcia prawne?
2)  rozróżniać podstawowe gałęzie prawa?
3)  sklasyfikować rodzaje norm i przepisów prawnych?
4)  scharakteryzować źródła prawa?
5)  przedstawić zakres obowiązywania prawa w czasie
i przestrzeni?
6)  posłużyć się przepisami ustawy o ochronie zdrowia
psychicznego?

Jeżeli zaznaczyłeś „tak” to znaczy, że osiągnąłeś zaplanowane cele i możesz przejść do
następnej części. Jeżeli, w którymś przypadku odpowiedziałeś „nie”, wróć do odpowiedniej
partii materiału nauczania lub wykonaj jeszcze raz odpowiednie ćwiczenie.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2. Wybrane przepisy prawa mające zastosowanie w pracy

opiekunki środowiskowej

4.2.1. Materiał nauczania

Osobą fizyczną jest każdy człowiek. Od momentu urodzenia aż do śmierci posiada

zdolność prawną. Zdolność prawną posiada również nienarodzone dziecko (nasciturus). Może
mieć ono określone prawa, np. prawo do dziedziczenia pod warunkiem, że urodzi się żywe.
Każdemu, więc człowiekowi niezależnie od statusu społecznego, płci, rasy, wieku
przysługuje podmiotowość prawna.
Obok zdolności prawnej podmiotom prawa w różnym zakresie przysługuje zdolność do
czynności prawnych. Rozumie się przez nią zdolność do nabywania praw i obowiązków
i zaciągania zobowiązań we własnym imieniu, a ogólniej mówiąc do wywoływania skutków
prawnych mocą oświadczeń woli, np. dokonywania kupna sprzedaży, zawierania małżeństwa,
sporządzania testamentu, zakładania firmy itp.
Rozróżnia się pełną i ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Pełną zdolność do
czynności prawnych posiada człowiek, który ukończył 18 rok życia, czyli uzyskał
pełnoletność. Pełnoletnią staje się też kobieta, która po ukończeniu 16 roku życia za zgodą
sądu zawarła związek małżeński. Ograniczoną zdolność do czynności prawnej posiada osoba,
która ukończyła 13 lat. Taką samą zdolność posiada osoba pełnoletnia częściowo
ubezwłasnowolniona orzeczeniem sądu. Istota ograniczonej zdolności do czynności prawnych
polega na tym, że osoba małoletnia lub ubezwłasnowolniona częściowo, może nabywać
określone prawa i zaciągać zobowiązania poprzez własne oświadczenie woli wyłącznie za
zgodą swego przedstawiciela (rodzica lub kuratora). Ograniczenie to nie dotyczy drobnych
transakcji codziennego życia, np. kupna gazety, jak również rozporządzania własnym
zarobkiem oraz rzeczami oddanymi jej do swobodnego użytku. Tylko ważne powody
mogłyby uzasadnić ograniczenie tej możności przez sąd. Nie dotyczy również dokonywanych
przez te osoby czynności nieodpłatnych. Ubezwłasnowolnić częściowo można osobę, która
dotknięta jest chorobą psychiczną, niedorozwojem umysłowym, a jej stan psychiczny nie
wymaga ubezwłasnowolnienia całkowitego, osoba ta potrzebuje pomocy w kierowaniu
swoimi sprawami. Dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo ustanawia się kuratora jako jej
ustawowego przedstawiciela.
Zdolności do czynności prawnych nie posiadają osoby przed ukończeniem 13 roku życia oraz
osoby całkowicie ubezwłasnowolnione. Wszystkie czynności prawne dokonane przez te
osoby są nieważne za wyjątkiem drobnych umów życia codziennego, np. kupna gazety.
Czynność taka staje się ważna z chwilą jej dokonania, chyba że rażąco krzywdziłaby osobę
niezdolną do czynności prawnych.

Ubezwłasnowolnienie całkowite – to pozbawienie wszelkiej zdolności do czynności
prawnych. Może być ono orzeczone w stosunku do osoby, która ukończyła 13 rok życia,
a także w stosunku do osoby pełnoletniej, która cierpi na chorobę psychiczną, niedorozwój
umysłowy lub dotknięta jest nałogiem pijaństwa lub narkomanii i jej stan psychiczny
powoduje, że nie może ona prowadzić swoich spraw. Dla osób tych ustanawia się opiekuna.
Przedstawicielami ustawowymi małoletnich dzieci są rodzice, jeśli nie są pozbawieni władzy
rodzicielskiej lub inne osoby wyznaczone przez sąd rodzinny.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Z wnioskiem o ubezwłasnowolnienie mogą wystąpić następujące osoby:
–  małżonek osoby, która ma być ubezwłasnowolniona,
–  rodzice,
–  zstępni (dzieci, wnuki),
–  rodzeństwo,
–  prokurator.

Osoba prawna – to trwałe zespolenie pewnej grupy osób fizycznych i środków

majątkowych dla dokonania określonych celów społecznych lub ekonomicznych dokonane na
podstawie właściwych przepisów prawnych, czyli jest to jednostka organizacyjna, która
w dziedzinie stosunków majątkowych może występować jako podmiot praw i obowiązków.
W zależności od sposobu powstawania osoby prawnej rozróżnia się osoby prawne typu:
– instytucjonalnego – powoływane do życia ustawą lub aktem administracyjnym (Skarb

Państwa, Kościół, szkoły wyższe, PAN, przedsiębiorstwa państwowe);

– zrzeszeniowego - tworzone w wyniku zgodnych oświadczeń woli pewnej grupy osób

(związki zawodowe, spółdzielnie, stowarzyszenia, spółki akcyjne, spółki z o.o.).

Warunkiem nieodzownym powstania osoby prawnej jest dokonanie jej wpisu do rejestru osób
prawnych. Z tą chwilą osoba prawna nabywa osobowość prawną. Dzięki niej może
występować w obrocie prawnym, czyli nabywać prawa i rozporządzać nimi, jak również
zaciągać zobowiązania. Czynności tych dokonuje za pomocą kompetentnych organów
(dyrektor, prezes, zarząd spółki itp.).

Czynności prawne - to czynności zmierzające do powstania, zmiany lub wygaśnięcia

stosunku prawnego. Czynności te mogą mieć charakter jednostronny i dochodzą do skutku
poprzez złożenie oświadczenia woli przez jedną stronę (np. wypowiedzenie umowy o pracę,
sporządzenie testamentu), bądź dwustronny, gdy wiążą się ze zgodnym oświadczeniem woli
dwóch albo więcej stron. (np. zawarcie umowy o pracę). Istotnym elementem czynności
prawnej jest oświadczenie woli. Wola może być przejawiona w różnej formie (pisemnie,
ustnie), a także przez każde inne zachowanie się osoby, które ujawnia dostatecznie jej zamiar
(gest, mimika itp.). Wady oświadczenia woli:
–  brak świadomości lub swobody podjęcia i wyrażenia woli,
–  pozorność,
–  błąd,
–  groźba.
W samej treści czynności prawnej wyodrębnia się:
–  elementy istotne – bez nich czynność nie mogłaby dojść do skutku,
–  elementy nieistotne – w przypadku ich braku mogą mieć zastosowanie inne przepisy

prawa lub uznawane zwyczaje,

– elementy dodatkowe – np. obwarowanie zawartej umowy najmu terminem lub

warunkiem.

Przesłanki ważności czynności prawnej:
–  dokonujący czynności prawnej musi mieć zdolność do czynności prawnej,
–  czynność ta powinna być zgodna z prawem i zasadami współżycia społecznego,
–  czynność ta powinna być wolna od wad oświadczenia woli,
–  czynność powinna być dokonana we właściwej przewidzianej dla niej formie, np. forma

pisemna, akt notarialny.

Niekiedy czynność prawna wywiera skutki prawne dopiero po spełnieniu określonych
warunków, np. umowa sprzedaży nieruchomości wywiera skutki po dokonaniu wpisu prawa
własności do księgi wieczystej.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Nie zawsze osoba mająca zamiar wywołania zamierzonych skutków prawnych musi
dokonywać czynności osobiście. Może tego dokonać za pośrednictwem przedstawiciela.
Osobę zastępowaną nazywamy – osobą reprezentowaną, a upoważnienie przedstawiciela do
działania na rzecz osoby reprezentowanej – umocowaniem. Rozróżniamy dwa rodzaje
przedstawicielstwa:
–  przedstawicielstwo ustawowe – podstawę umocowania stanowią przepisy ustawy,
–  pełnomocnictwo – podstawę umocowania stanowi wola osoby reprezentowanej.
Przedstawicielem ustawowym są rodzice oraz opiekun i kurator dla osoby
ubezwłasnowolnionej. Przekroczenie przez nich granic umocowania powoduje nieważność
czynności prawnej.
Udzielenie pełnomocnictwa przez reprezentowanego może być w zasadzie dokonane
w dowolnej formie. Różny jest zakres umocowania, stad podział pełnomocnictwa na:
–  ogólne – musi być udzielone na piśmie; daje ono upoważnienie do dokonywania

wszelkich czynności w granicach zwykłego zarządu,

– rodzajowe – określa pewien rodzaj czynności,
– szczegółowe - wyraźnie określa czynność, jaka ma być dokonana przez pełnomocnika.
Pełnomocnictwo wygasa zawsze z chwilą śmierci mocodawcy, bądź pełnomocnika. Może też
być przez mocodawcę wcześniej odwołane.

Zobowiązanie – to stosunek prawny między dwoma lub więcej podmiotami, w którym jeden
zwany wierzycielem może żądać od drugiego zwanego dłużnikiem określonego zachowania
się – świadczenia. Uprawnienie wierzyciela – to wierzytelność, zobowiązanie dłużnika –
dług. Prawa wierzyciela wynikające ze stosunku zobowiązaniowego mają charakter praw
podmiotowych względnych, tzn. przysługują tylko w odniesieniu do konkretnej osoby
(dłużnika). Rodzaje zobowiązań:
– wzajemne, wynikające z zawartych umów, np. umowy najmu,
– solidarne – kilka osób jednocześnie uprawnionych lub jednocześnie zobowiązanych, np.

zobowiązanie wekslowe,

–  podzielne, np. dług pieniężny,
–  niepodzielne, np. samochód jako przedmiot świadczenia..
Źródła zobowiązań:
–  umowy i inne czynności prawne,
–  akty administracyjne,
–  czyny niedozwolone i niektóre czyny dozwolone,
–  bezpodstawne wzbogacenie.

Odpowiedzialność cywilna – to obowiązek naprawienia szkody, względnie wynagrodzenie
krzywdy wyrządzonej innej osobie – obowiązek odszkodowania. Powstaje on z powodu:
–  niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania umownego –

odpowiedzialność kontraktowa,

– wyrządzenia szkody czynem niedozwolonym – odpowiedzialność deliktowa.
Może być także odpowiedzialność z tytułu ryzyka lub z zasady słuszności – np. za
wyrządzenie szkody przez osoby małoletnie, ubezwłasnowolnione, jeśli z okoliczności
wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego.

Prawo spadkowe – to ogół przepisów prawa cywilnego odnoszących się do przejścia ogółu
cywilnych, majątkowych praw i obowiązków zmarłego na inne osoby.
Spadek – to ogół praw i obowiązków majątkowych zmarłego, które przechodzą na
spadkobierców z chwilą śmierci spadkodawcy. Dziedziczenie - może być ustawowe lub
testamentowe.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Testament – to jednostronne oświadczenie woli złożone na wypadek śmierci. Sporządzić
i odwołać testament może tylko osoba, która ma pełną zdolność do czynności prawnych. Nie
można tego dokonać przez przedstawiciela. Warunki ważności testamentu – to:
–  świadome i swobodne podjęcie decyzji i wyrażenie woli,
–  nie działanie pod wpływem błędu,
–  nie działanie pod wpływem groźby,
–  zgodność z przepisami i zasadami współżycia społecznego,
–  zachowanie wymaganej formy.
Formy testamentu
Zwykłe:
–  testament własnoręczny, czyli holograficzny,
–  testament allograficzny, czyli złożony ustnie wobec właściwego organu gminy w

obecności 2 świadków,

–  testament notarialny.
Szczególne - ustny, złożony w obecności, co najmniej 3 świadków w warunkach obawy
rychłej  śmierci i braku możliwości zachowania zwykłej formy testamentu. Świadek musi
spełniać następujące warunki:
–  posiada pełną zdolność do czynności prawnych,
–  nie może być skazany prawomocnym wyrokiem sądowym za składanie fałszywych

zeznań,

–  nie może być niewidomy, głuchy, lub niemy,
–  nie może to być osoba, która nie umie czytać, ani pisać,
–  nie może nie władać językiem, w którym spadkodawca sporządza testament.
Nie może być świadkiem, także osoba, dla której w testamencie została przewidziana jakaś
korzyść, ani małżonek tej osoby, jej krewni, powinowaci pierwszego i drugiego stopnia oraz
osoby pozostające z nią w stosunku przysposobienia.

Dziedziczenie ustawowe - z mocy ustawy powoływane są do spadku dzieci spadkodawcy
oraz jego małżonek. Dziedziczą oni w częściach równych, część przypadająca małżonkowi
nie może być jednak mniejsza niż ¼ całości spadku. Jeśli dziecko spadkodawcy zmarło
wcześniej, nie dożywszy otwarcia spadku, część przypadającą mu dziedziczą jego dzieci
w częściach równych. W przypadku braku zstępnych (dzieci, wnuki, prawnuki) dziedziczą
z mocy ustawy: małżonek, rodzice (wstępni) i rodzeństwo. Udział małżonka w dziedziczeniu
z którymkolwiek z nich wynosi ½ spadku. Jeśli zmarły nie pozostawił  żadnego ze
spadkobierców ustawowych, cały spadek dziedziczy Skarb Państwa. Nie może być
spadkobiercą osobą fizyczna, która nie żyje w chwili otwarcia spadku (śmierci spadkodawcy),
ani osoba prawna, która w tym czasie nie istnieje, za wyjątkiem fundacji, która może być
ustanowiona na mocy testamentu. Nie może dziedziczyć także osoba uznana za niegodną do
dziedziczenia. Zostaje wówczas wyłączona od dziedziczenia, tak jakby nie dożyła chwili
otwarcia spadku. Niegodnym może zostać uznany ten, kto dopuścił się umyślnego ciężkiego
przestępstwa przeciw spadkodawcy lub ukrył, zniszczył, przerobił lub podrobił testament lub
podstępem, groźbą nakłonił spadkodawcę do sporządzenia lub odwołania testamentu.
Zachowek. W przypadku testamentu, zstępnym, małżonkowi oraz rodzicom spadkodawcy,
którzy byliby powołani do spadku z ustawy, należy się, jeśli uprawniony jest trwale niezdolny
do pracy lub jest osobą małoletnią – 2/3 wartości udziału spadkowego, który przypadałby
przy dziedziczeniu z ustawy, w innych zaś wypadkach – połowa wartości tego udziału. Jest to
tzw. zachowek.

Małżeństwo – to związek mężczyzny i kobiety, którzy jednocześnie obecni złożyli zgodne
oświadczenie woli o zamiarze wstąpienia w związek małżeński przed kierownikiem urzedu

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

stanu cywilnego (małżeństwo  świeckie) lub duchownym kościoła lub innego związku
wyznaniowego (małzeństwo kanoniczne). Między nupturientami (osobami mającymi zamiar
wstąpienia w związek małżeński) nie mogą istnieć przeszkody wynikające z prawa polskiego.
Wzajemne prawa i obowiązki małżonków:
–  obowiązek wspólnego pożycia, wierności i współdziałania dla dobra rodziny,
–  obowiązek zaspokajania potrzeb rodziny,
–  wzajemna reprezentacja,
–  solidarna odpowiedzialność za długi zaciągnięte przez jednego z nich,
–  prawo do określenia nazwiska, które będzie nosić po zawarciu małżeństwa,
–  wspólność ustawowa,
–  prawo do dziedziczenia po małżonku.
Małżonkowie wspólnie rozstrzygają o istotnych sprawach rodziny, a w braku porozumienia
mogą zwrócić się o rozstrzygnięcie sporu do sądu.
Stosunki prawne między rodzicami a dziećmi powstają na mocy:

a)  ustawy,
b)  autonomii woli,
c)  orzeczenia sądowego.

i dotyczą:
1. Pochodzenia - o macierzyństwie rozstrzyga wpis do aktu stanu cywilnego urodzenia

dziecka dokonany na podstawie zgłoszenia popartego odpowiednimi dowodami.
Ojcostwo dziecka może zostać ustalone na podstawie:

–  domniemania prawnego, że ojcem dziecka jest mąż matki,
–  uznania dziecka przez ojca,
–  sądowego ustalenia ojcostwa.

2. Władzy rodzicielskiej – obejmuje ona:

– pieczę nad osobą dziecka, czyli troskę o zapewnienie dziecku odpowiednich

warunków egzystencji, ochronę przed niebezpieczeństwami zagrażającymi dziecku,
zapewnienie prawidłowego rozwoju, także obowiązek i prawo jego wychowania
i kierowania dzieckiem,

– pieczę nad jego majątkiem - rodzice zobowiązani są sprawować z należytą

starannością zarząd majątkiem dziecka; zarząd ten nie obejmuje zarobku dziecka ani
przedmiotów oddanych mu do swobodnego użytku; rodzice nie mogą bez
zezwolenia sądu dokonywać czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu
ani wyrażać zgody na dokonywanie takich czynności przez dziecko; – każdy
z rodziców jest z mocy prawa przedstawicielem ustawowym dziecka pozostającego
pod jego władzą rodzicielską (przedstawicielstwo).

3.  Nazwiska.
4.  Praw spadkowych.

Przysposobienie inaczej adopcja to ustanowienie mocą orzeczenia sądowego prawnej więzi
na wzór tej, jaka łączy rodziców z dziećmi. Celem adopcji powinno być zawsze dobro
dziecka. Rodzaje przysposobienia:
–  niepełne,
–  pełne,
–  całkowite.
Obowiązek alimentacyjny – to obowiązek dostarczania przez zobowiązanych członków
rodziny  środków utrzymania, a także wychowania osobom uprawnionym. Obowiązek ten
wynika z:
–  małżeństwa,
–  pokrewieństwa,

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

–  przysposobienia,
–  powinowactwa.
Obowiązek ten obciąża w pierwszej kolejności małżonków, w drugiej kolejności dotyczy
krewnych w linii prostej, tj. zstępnych przed wstępnymi. Jeśli brak jest krewnych w linii
prostej lub też, gdy z racji ekonomicznych nikt z nich nie może  świadczyć alimentów,
powstaje obowiązek alimentacyjny rodzeństwa. Obowiązek powinowatych
(ojczyma/macochy wobec pasierba/pasierbicy) opiera się o zasady współżycia społecznego.
Ubiegający się o alimenty musi wykazać, iż nie jest w stanie samodzielnie zaspokoić swoich
podstawowych potrzeb, czyli potrzeb, których zaspokojenie zapewniłoby mu – odpowiedni
do jego wieku i uzdolnień – prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Regułą (od której
przepisy przewidują jednak wiele wyjątków) jest, iż o alimenty mogą ubiegać się osoby
pozostające w niedostatku, tj. takie, które nie potrafią zaspokoić samodzielnie swych potrzeb
na poziomie zbliżonym do minimum socjalnego.

Opieka i kuratela
Opiekę ustanawia sąd opiekuńczy nad:
–  osobą małoletnią wówczas, gdy jego rodzice:

–  nie żyją,
–  są nieznani,
–  nie mają pełnej zdolności do czynności prawnych,
–  zostali pozbawieni władzy rodzicielskiej, lub
–  nie sprawują jej wskutek zawieszenia lub z innych powodów;

–  osobą dorosłą ubezwłasnowolnioną całkowicie.
Kuratela jest instytucją prawną  służącą ochronie interesów majątkowych osób, które tej
ochrony wymagają. Ustanawia się ją w sytuacji:
–  częściowego ubezwłasnowolnienia,
–  dla dzieci poczętych, jeśli wymaga tego ochrona ich przyszłych praw, np. praw

spadkowych,

–  dla osób ułomnych, na ich wniosek,
–  dla strony postępowania prawnego nieznanej z miejsca pobytu,
–  nie żyjącego domniemanego ojca w postępowaniu o ustalenie lub zaprzeczenie ojcostwa.

Stosunek pracy to stosunek prawny o charakterze dobrowolnym i trwałym,  łączący
pracownika i pracodawcę. Do nawiązania stosunku pracy dochodzi poprzez określoną
czynność prawną, skutkującą powstaniem różnych postaci (form) prawnych tego stosunku,
czyli:
–  umowy o pracę,
–  powołania,
–  mianowania,
–  wyboru,
–  spółdzielczej umowy o pracę.
Na treść stosunku pracy składają się wzajemne uprawnienia i obowiązki jego stron.
Pracownik powinien świadczyć osobiście, sumiennie i starannie pracę określonego rodzaju
oraz w określonym rozmiarze na rzecz pracodawcy, kierując się jego wskazówkami
i poleceniami.  Natomiast pracodawca ma obowiązek dopuścić pracownika do pracy,
zapewnić należyte warunki pracy (zwłaszcza bhp), terminowo wypłacać wynagrodzenie za
pracę oraz inne świadczenia związane z wynagrodzeniem, które wynikają z umowy o pracę
oraz przepisów prawa pracy. Każda ze stron zobowiązana jest do dbałości o dobro drugiej
strony, oznacza to konieczność współdziałania pracodawcy i pracownika w wykonywaniu
wzajemnych zobowiązań, co może skutkować powstaniem roszczeń po jednej lub drugiej

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

stronie. Pracodawca jest władny dyscyplinować pracownika w drodze postępowania
porządkowego poprzez nakładanie nań stosownych kar porządkowych. Na pracodawcy
bowiem spoczywa ryzyko gospodarcze i osobowe związane z kooperacją stron w ramach
stosunku pracy. Ewentualne szkody w mieniu pracodawcy obciążają nie pracowników, lecz
pracodawcę.
Obok zatrudnienia w ramach stosunku pracy występują różne formy zatrudnienia
niepracowniczego związane zwłaszcza z umowami cywilnoprawnymi:
–  umowa o dzieło,
–  umowa zlecenia,
–  umowa agencyjna.

4.2.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1. Co to jest zdolność do czynności prawnych i kto ją posiada w pełnym zakresie, a kto

w ograniczonym?

2. Co to jest ubezwłasnowolnienie, z jakich powodów można człowieka ubezwłasnowolnić

i jakim stopniu?

3. Co to jest przedstawicielstwo i jakie rodzaje przedstawicielstwa rozróżniamy?
4. Co to jest czynność prawna i jakie warunki muszą być spełnione, aby czynność była

ważna?

5.  Jakie znasz wady oświadczenia woli?
6.  Co oznacza termin zobowiązania, jakie rodzaje zobowiązań występują?
7.  Co oznacza pojęcie odpowiedzialność cywilna i jakie rodzaje tej odpowiedzialności mogą

występować?

8. Co to jest spadek, dziedziczenie i jakie rodzaje dziedziczenia mogą występować?
9. Jakie prawa i obowiązki powoduje zawarcie małżeństwa?
10. Co składa się na stosunki prawne między rodzicami a dziećmi?
11. Co obejmuje pojęcie władza rodzicielska?
12. Co to jest przysposobienie i jakie znasz rodzaje przysposobienia?
13. Na czym polega obowiązek alimentacyjny?
14. Co to jest opieka prawna i kuratela?
15. Co obejmuje pojęcie stosunek pracy?
16. Jaki znasz podstawowy stosunek pracy?
17. Jakie mogą być niepracownicze formy zatrudnienia?

Jeżeli potrafisz odpowiedzieć na powyższe pytania możesz przystąpić do wykonania ćwiczeń.
Jeżeli, któreś pytanie sprawia Ci trudność zapoznaj się raz jeszcze z odpowiednią partią
materiału nauczania.

4.2.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykorzystując przepisy kodeksu cywilnego rozwiąż problem opisany poniżej.

Opis sytuacji
Pani Jadwiga N. lat 73 jest właścicielką znacznego majątku. Od pewnego czasu dostrzega się
u niej rozrzutność niewspółmierną do korzyści, które otrzymuje od innych osób w postaci
usług życiowych, m.in. sąsiadce, która kupiła jej pół chleba i litr mleka wręczyła 100 zł,
lekarzowi będącemu z wizytą chciała wręczyć 3 tys. zł. Ostatnio także często zapomina, gdzie

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

położyła klucze lub inne rzeczy, nie wyłącza gazu, nie zakręca kranu w łazience, zostawia
otwarte drzwi do mieszkania. Córka p. Jadwigi chciałaby uchronić matkę od nierozsądnego
rozporządzania majątkiem.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) dokładnie zapoznać się z opisem sytuacji,
2) ustalić, czy córka p. Jadwigi ma jakiś środek prawny, by uchronić matkę przed

nierozsądnym rozporządzaniem majątkiem,

3)  odszukać przepisy prawne odnoszące się do tej sytuacji,
4)  przygotować właściwą informację prawną dla córki p. Jadwigi,
5)  zaprezentować wynik swojej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– odpowiednie akty prawne tj. kodeks cywilny, kodeks postępowania cywilnego, wzory

pism procesowych, kartki, pisaki.

Ćwiczenie 2

Posługując się przepisami prawa ustal, czy i jakimi wadami dotknięte są następujące

oświadczenia woli:

Opis sytuacji (1):
Franciszek K. ma duże zaległości podatkowe. W obawie przed zajęciem mu przez organy
finansowe domku letniskowego przeniósł fikcyjnie własność domu na rzecz obcej mu osoby,
która podjęła się roli fikcyjnego nabywcy nieruchomości.

Opis sytuacji (2)
W umowie zawartej przed notariuszem strony uzgodniły, że właściciel nieruchomości
składającej się z trzech działek gruntu A, B, C zbywa je na rzecz nabywcy X za cenę 20
tysięcy zł każda. W jakiś czas później nabywca zorientował się, że treść umowy odbiega od
postanowień umownych, mianowicie umowa opiewa na dwie działki A, B za 60 tysięcy
złotych ogółem.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) dokładnie zapoznać się z opisem sytuacji,
2) odszukać w dostępnych aktach prawnych odpowiednie przepisy mające zastosowanie do

sytuacji opisanej wyżej,

3) przygotować odpowiedź popartą odpowiednimi podstawami prawnymi,
4) zaprezentować ją na forum i uzasadnić swoje stanowisko.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– odpowiednie akty prawne tj. kodeks cywilny, kodeks postępowania cywilnego, wzory

pism procesowych, kartki, pisaki.

Ćwiczenie 3

Wykorzystując przepisy prawa ustal, które z niżej wymienionych czynności prawnych są

nieważne i z jakich powodów?

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Opis sytuacji (1)
Dwie osoby dokonały w jednym czasie rozporządzenia swoimi majątkami przez sporządzenie
testamentów własnoręcznych. Jedna z nich była osobą całkowicie ubezwłasnowolnioną,
a druga nie była ubezwłasnowolniona, ale jej stan umysłowy powodował, że nie miała ona
należytego stopnia zrozumienia znaczenia swojego postępowania.

Opis sytuacji (2)
Aleksander P. właściciel gospodarstwa rolnego prowadzi wraz z córką i zięciem to
gospodarstwo. Młodzi chcieliby, aby ojciec przepisał na nich to gospodarstwo i do tego celu
zmierzają różnymi nękającymi ojca sposobami. Pod wpływem tego działania ojciec darował
im umową notarialną gospodarstwo.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) dokładnie zapoznać się z opisem sytuacji,
2) odszukać w dostępnych aktach prawnych odpowiednie przepisy mające zastosowanie do

sytuacji opisanych wyżej,

3) przygotować odpowiedź popartą odpowiednimi podstawami prawnymi,
4) zaprezentować ją na forum i uzasadnij swoje stanowisko.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– odpowiednie akty prawne tj. kodeks cywilny, kodeks postępowania cywilnego, wzory

pism procesowych, kartki, pisaki.

Ćwiczenie 4

Dobierz właściwą formę do następującej czynności prawnej:

–  sporządzenie testamentu,
–  zawarcie umowy kupna – sprzedaży nieruchomości,
–  udzielenie pełnomocnictwa,
–  zawarcie małżeństwa,
–  zawarcie umowy o pracę.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) ustalić, w którym akcie prawnym (kodeksie) powinieneś szukać przepisów dotyczących

danej czynności prawnej,

2)  odszukać przepisy dotyczące danej czynności prawnej,
3)  dokładnie zapoznać się z tymi przepisami,
4)  dobrać odpowiednią formę do wskazanej czynności prawnej,
5)  zaprezentować grupie wyniki swojej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– kodeks cywilny, kodeks pracy, kodeks rodzinny i opiekuńczy, tablica flip chart, mazaki.

Ćwiczenie 5

Wykorzystując przepisy prawa spadkowego ustal spadkobierców ustawowych w niżej

opisanych sytuacjach.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Opis sytuacji I
Spadkodawca zmarł pozostawiając po sobie małżonkę, 2 dzieci z poprzedniego małżeństwa,
brata oraz ojca.

Opis sytuacji II
Spadkodawca zmarł pozostawiając po sobie małżonka. Nie miał dzieci. Pozostawił także
oboje rodziców, siostrę oraz 2 bratanków po zmarłym wcześniej bracie.
Opis sytuacji III
Zmarły nigdy nie był żonaty, nie miał także dzieci. Nie miał więc żadnej bliskiej rodziny.
Utrzymywał tylko kontakt z dalekim kuzynem.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  dokładnie zapoznać się z opisanymi sytuacjami,
2)  ustalić, jakie przepisy prawa spadkowego regulują zasady dziedziczenia ustawowego,
3)  określić krąg osób – spadkobierców ustawowych,
4)  ustalić, do której grupy spadkobierców ustawowych należą osoby wskazane w opisanych

przypadkach,

5)  określić kolejność dziedziczenia,
6)  określić udział procentowy każdego ze spadkobierców,
7)  zaprezentować wyniki swojej pracy na forum klasy,
8)  wziąć udział w podsumowaniu wykonania ćwiczenia.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– kodeks cywilny, papier, tablica flip chart, mazaki.

Ćwiczenie 6

Wykorzystując przepisy prawa spadkowego przedstaw rozwiązanie sytuacji

przedstawionej poniżej.

Opis sytuacji
Pan C. przebywał w szpitalu, był chory na serce. Czując się pewnego dnia gorzej, powiedział
wobec czterech pozostałych pacjentów w pokoju, że chciałby sporządzić testament, ale nie
czuje się na siłach i wobec tego prosi o powtórzenie żonie, że cały swój majątek przeznacza
dla niej i taka jest jego ostatnia wola. Zmarł w tym samym dniu, pozostawiwszy oprócz żony
dwóch braci. Obecni przy tym pacjenci spisali oświadczenie Pana C. na kartce i przy
najbliższej okazji wręczyli żonie zmarłego.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  dokładnie zapoznać się z opisem sytuacji,
2)  odszukać przepisy prawa spadkowego dotyczące testamentów,
3)  określić, jakie warunki muszą być spełnione przy sporządzaniu testamentów,
4)  ustalić, czy obowiązujące przepisy dopuszczają formę ustną testamentu i w jakich

okolicznościach mogą być one sporządzane,

5) ustalić, czy opisana sytuacja uznana być może za sytuacje szczególną uzasadniającą

testament ustny,

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6) ustalić, czy osoby będące świadkami tego zdarzenia mogły być świadkiem testamentu,

odszukując przepisy dotyczące warunków, jakie muszą spełnić świadkowie tej czynności
prawnej,

7) zaprezentować wyniki swojej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– kodeks cywilny, mazaki, papier, tablica flip chart.

Ćwiczenie 7

Wykorzystując przepisy prawa rodzinnego i opiekuńczego oraz przepisy postępowania

cywilnego, przedstaw możliwość rozwiązania niżej opisanej sytuacji problemowej.

Opis sytuacji
Byli małżonkowie nie mogą dojść do porozumienia w kwestii kierunku kształcenia ich
małoletniego syna. Ponadto ojciec nie wyraża zgody na wyjazd dziecka za granicę.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  dokładnie przeanalizować opisaną sytuację,
2)  ustalić, czy istnieją możliwości prawnej interwencji,
3)  odszukać odpowiednie przepisy prawne, które można zastosować w tej sytuacji,
4)  ustalić sposób podjęcia interwencji prawnej, poszukując podstaw prawnych w kodeksie

postępowania cywilnego,

5) przedstawić wyniki swojej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– kodeks cywilny, mazaki, papier, tablica flip chart.

Ćwiczenie 8

Przeanalizuj przepisy kodeksu rodzinnego i opiekuńczego dotyczące opieki i dokonaj

charakterystyki tej instytucji prawnej.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  odszukać przepisy prawne dotyczące opieki i dokładnie się z nimi zapoznać,
2)  ustalić, kiedy sąd powołuje opiekę prawną osobno dla osób dorosłych i małoletnich,
3)  ustalić, na jaki okres może być ustanowiona opieka,
4)  określić zakres opiekuna prawnego,
5)  określić, czy opieka jest odpłatna, czy nieodpłatna,
6)  wypisać i zaprezentować cechy charakterystyczne opieki prawnej.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– kodeks rodzinny i opiekuńczy, mazaki, papier, tablica flip chart.

Ćwiczenie 9

Posługując się kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, przedstaw obowiązek alimentacyjny

występujący między:
– małżonkami,

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

– rodzicami i dziećmi,
– dziadkami i wnukami.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) odszukać odpowiednie przepisy kodeksu rodzinnego i opiekuńczego dotyczące

obowiązku alimentacyjnego i dokładnie się z nimi zapoznać,

2) ustalić, do której grupy krewnych według kolejności obowiązku należą określone osoby,
3) ustalić przesłanki powstania obowiązku alimentacyjnego między analizowanymi grupami

osób,

4)  określić, od czego zależy rozmiar alimentów,
5)  ustalić, jak długo obowiązek ten może trwać,
6)  określić, jakie skutki wywołuje realizowanie obowiązku alimentacyjnego, a jakie brak

wypełnienia tego obowiązku przez zobowiązanego,

7) zaprezentować wyniki swojej pracy na forum klasy
8) wziąć udział w podsumowaniu zajęć.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– kodeks rodzinny i opiekuńczy, mazaki, papier, tablica flip chart.

Ćwiczenie 10

Posługując się dostępnymi aktami prawnymi scharakteryzuj następujące umowy:

–  umowa o dzieło,
–  umowa zlecenie,
–  umowa agencyjna,
–  umowa o pracę.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  odszukać w kodeksie cywilnym i kodeksie pracy przepisy dotyczące wskazanych umów.
2)  dokładnie się z nimi zapoznać,
3)  ustalić, w jakich warunkach – swobody, czy podporządkowania drugiej stronie

wykonywana będzie praca w ramach danej umowy,

4) ustalić, czy w umowie tej powinien być określony cel (rezultat), do którego zmierzać

będzie wykonanie pracy,

5) ustalić, czy zobowiązujący się do wykonania pracy w ramach wskazanej umowy musi

wykonać pracę osobiście, czy też może posłużyć się innymi osobami przy jej wykonaniu,

6) ustalić sposób wynagradzania, tj. czy świadczenie pracy w ramach danej umowy musi

być odpłatne, czy też można świadczyć pracę nieodpłatnie,

7) ustalić, kto ponosi ryzyko zatrudnienia w ramach danej umowy,
8) opracować graficznie i zaprezentować koleżankom/kolegom wyniki swojej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– kodeks cywilny, kodeks pracy, tablica flip chart, mazaki.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3. Wybrane przepisy z zakresu prawa zabezpieczenia

społecznego

4.3.1. Materiał nauczania

Zabezpieczenie społeczne w Polsce – system świadczeń, do których obywatele mają

prawo lub, z których mają możliwość korzystania w wypadkach i na warunkach określonych
w odpowiednich przepisach prawa.
Celem zabezpieczenia społecznego jest zapewnienie bezpieczeństwa socjalnego obywatelom
na wypadek ryzyka socjalnego tj. choroba, wypadek przy pracy, choroba zawodowa,
niezdolność do pracy trwała i okresowa, starość, utrata pracy, macierzyństwo,  śmierć
żywiciela rodziny, niedostatek dochodu w rodzinie, czy trudna sytuacja życiowa.
Zabezpieczenie społeczne realizowane jest poprzez:
–  ubezpieczenia społeczne,
–  zaopatrzenie społeczne,
–  pomoc społeczną.
Ubezpieczenia społeczne charakteryzuje przymus odprowadzania składki przez wszystkich
pracujących. Oparte są one na idei solidaryzmu społecznego.  Świadczenia udzielane z tego
systemu mają charakter roszczeniowy (obligatoryjny). Do nabycia uprawnień wymagane jest
opłacanie składek dostosowanych do rozmiarów ryzyka i wysokości dochodów. Powstały
w ten sposób fundusz jest źródłem pokrycia wydatków na świadczenia. Wysokość i warunki
przyznawanych  świadczeń  są określone ustawowo przy użyciu zobiektywizowanych
kryteriów, a same świadczenia są zróżnicowane zależnie od wysokości opłacanych składek
(osiąganych dochodów). Nabycie prawa do świadczeń następuje z chwilą spełnienia
warunków przewidzianych w ustawie, niezależnie od rzeczywistej potrzeby. Instytucja
dysponująca funduszem ubezpieczeniowym (np. ZUS) stwierdza tylko zaistnienie przesłanek
ustawowych i określa skutki wynikające z nich w sferze uprawnień, wykorzystując przepisy
kodeksu postępowania administracyjnego. Od jej decyzji zainteresowanemu przysługuje
odwołanie do niezależnych organów.
Rodzaje ubezpieczeń społecznych:
–  ubezpieczenie emerytalno-rentowe,
–  ubezpieczenie chorobowe,
–  ubezpieczenie wypadkowe.
Rodzaje świadczeń z ubezpieczenia społecznego:
–  długookresowe, np. emerytura, renty z tytułu niezdolności do pracy, renta rodzinna;
–  krótkookresowe, np. zasiłek chorobowy, macierzyński,  świadczenia rehabilitacyjne,

zasiłek wyrównawczy, opiekuńczy;

–  jednorazowe, np. zasiłek pogrzebowy.

Zaopatrzenie społeczne – nie jest związane z wcześniejszym opłacaniem składek.
Świadczenia finansowane są z funduszy publicznych (podatków). Wysokość i warunki
przyznawania  świadczeń określone są ustawowo na podstawie zobiektywizowanych
kryteriów. Z reguły  świadczenia przysługują wszystkim obywatelom danego kraju,
należącym do określonej grupy (np. ludzie starzy, rodziny z dziećmi). Wymiar świadczenia
jest jednolity w ramach danej grupy i jest on ustalony na poziomie zapewniającym wszystkim
członkom tej grupy zaspokojenie potrzeb, na co najmniej minimalnym poziomie. Świadczenia
te mają charakter roszczeniowy, przy czym prawa do świadczeń wynika wyłącznie z woli
ustawodawcy. Przykładowym  świadczeniem o charakterze zaopatrzeniowym jest zasiłek
rodzinny wraz z dodatkami, czy świadczenie pielęgnacyjne.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Pomoc społeczna – podobnie jak zaopatrzenie społeczne nie jest związane z opłacaniem
składek. Jest to instytucja polityki społecznej państwa mająca na celu umożliwienie osobom
i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych wówczas, gdy nie są one w stanie
przezwyciężyć jej własnym staraniem wykorzystując swoje zasoby, możliwości
i uprawnienia.  Świadczenia z pomocy społecznej przyznawane są indywidualnie po
uprzednim zbadaniu warunków życiowych danej osoby i stosownie do jej potrzeb. Mają one
charakter fakultatywny (roszczeniowy). Źródłem finansowania świadczeń  są fundusze
publiczne zarówno lokalne, jaki i centralne. Podstawowym aktem prawnym regulującym
działalność pomocy społecznej jest ustawa z dnia 12.03.2004r. o pomocy społecznej. Pomocy
społecznej udziela się z powodu trudnej sytuacji życiowej, do której można zaliczyć:
–  ubóstwo,
–  sieroctwo,
–  bezdomność,
–  bezrobocie,
–  niepełnosprawność,
–  długotrwałą lub ciężką chorobę,
–  przemoc w rodzinie,
–  wielodzietność oraz potrzebę ochrony macierzyństwa,
–  bezradność w sprawach opiekuńczo wychowawczych i prowadzeniu gospodarstwa

domowego zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych,

– brak umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej placówki

opiekuńczo-wychowawcze,

–  trudności w integracji osób, które otrzymały status uchodźcy,
–  trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego,
–  alkoholizm lub narkomania,
–  zdarzenie losowe i sytuacja kryzysowa,
–  klęskę żywiołową lub ekologiczną.
Prawo do świadczeń pieniężnych przysługuje w zasadzie po spełnieniu warunku dochodu
w rodzinie i wystąpienia jednej z ww. sytuacji określonej w art. 8 Ustawy o pomocy
społecznej.
Świadczenia z pomocy społecznej dzieli się na:
I. Świadczenia pieniężne, którymi są:

–  zasiłek stały,
–  zasiłek okresowy,
–  zasiłek celowy i specjalny zasiłek celowy,
–  zasiłek i pożyczka na ekonomiczne usamodzielnienie,
–  pomoc dla rodzin zastępczych,
–  pomoc na usamodzielnienie i kontynuację nauki,
–  świadczenie pieniężne na utrzymanie i pokrycie wydatków związanych z nauką języka

polskiego dla uchodźców.

II. Świadczenia niepieniężne:

–  praca socjalna,
–  bilet kredytowany,
–  składki na ubezpieczenie zdrowotne,
–  składki na ubezpieczenie społeczne,
–  pomoc rzeczowa w tym na ekonomiczne usamodzielnienie się,
–  sprawienie pogrzebu,
–  poradnictwo specjalistyczne,
–  interwencja kryzysowa,
–  schronienie,

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

–  posiłek,
–  niezbędne ubranie,
–  usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania, w ośrodkach wsparcia oraz w rodzinnych

domach pomocy,

–  specjalistyczne usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania oraz ośrodkach wsparcia,
–  mieszkanie chronione,
–  pobyt i usługi w domach pomocy społecznej,
–  opieka i wychowanie w rodzinie zastępczej i placówce opiekuńczo-wychowawczej,
–  pomoc w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, pomoc w uzyskaniu

zatrudnienia, pomoc na zagospodarowanie – w formie rzeczowej dla osób
usamodzielniających się,

– szkolenie, poradnictwo rodzinne i terapia rodzinna prowadzone przez ośrodki

adopcyjno-opiekuńcze.

Ustawa o pomocy społecznej reguluje tryb postępowania w sprawach przyznawania
świadczeń, dla spraw nieuregulowanych w ustawie mają zastosowanie przepisy kodeksu
postępowania administracyjnego.
W odniesieniu do osób niepełnosprawnych zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia
27.08.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych.
Określa ona między innymi tryb postępowania orzeczniczego dla celów
pozaubezpieczeniowych, tj. dla:
–  odpowiedniego zatrudnienia uwzględniającego psychofizyczne możliwości danej osoby,
–  szkolenia, w tym specjalistycznego,
–  zatrudnienia w zakładach aktywności zawodowej,
–  uczestnictwa w terapii zajęciowej,
–  konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze ułatwiające

funkcjonowanie danej osoby,

– korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, tj.

korzystania z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych, rehabilitacyjnych
świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe lub inne
placówki,

– konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze

znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji,

– konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie leczenia,

rehabilitacji i edukacji,

– spełnienia przesłanek określonych w art. 8 ust.1 prawa o ruchu drogowym tj. w celu

wydania tzw. karty parkingowej, dla osoby o obniżonej sprawności ruchowej kierującej
pojazdem mechanicznym.

Orzeka się 3 stopnie niepełnosprawności w odniesieniu do osób powyżej 16 roku życia:
–  stopień znaczny,
–  stopień umiarkowany,
–  stopień lekki.
W odniesieniu do osób poniżej 16 roku życia nie orzeka się stopnia niepełnosprawności, tylko
niepełnosprawność. Organem orzekającym w I instancji jest Powiatowy/Miejski Zespół ds.
Orzekania o

Niepełnosprawności, w II – Wojewódzki Zespół ds. Orzekania

o Niepełnosprawności.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Co oznacza pojęcie zabezpieczenie społeczne i w jaki sposób może być ono realizowane?
2.  Czym charakteryzują się ubezpieczenia społeczne, zaopatrzenie i pomoc społeczna?
3.  Jakie występują rodzaje ubezpieczeń społecznych?
4.  Jakie występują rodzaje świadczeń z ubezpieczenia społecznego?
5.  Czym charakteryzuje się pomoc społeczna i jakie są rodzaje świadczeń z pomocy

społecznej?

6.  Jaki jest zakres regulacji ustawy o pomocy społecznej?
7.  Jakie są zasady i warunki objęcia świadczeniami z pomocy społecznej?
8.  Jaki jest zakres ustawy o rehabilitacji i zatrudnieniu osób niepełnosprawnych?

4.3.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Pogrupuj i scharakteryzuj świadczenia z:

–  ubezpieczenia społecznego,
–  zaopatrzenia społecznego,
–  pomocy społecznej.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) z otrzymanych od nauczyciela zapisanych na kartkach różnych świadczeń społecznych

wybrać te, które są świadczeniami z ubezpieczenia społecznego, systemu zaopatrzenia
społecznego i pomocy społecznej,

2) posegregować kartki i przyczepić w odpowiednim miejscu na tablicy,
3) poszukać i przedstawić cechy charakterystyczne poszczególnych grup świadczeń.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– tablica, klej (magnesy), kartki z wypisanymi świadczeniami społecznymi.

Ćwiczenie 2

Dokonaj analizy ustawy o pomocy społecznej i przedstaw zasady objęcia pomocą

społeczną.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) odszukać przepisy ustawy regulujące zasady objęcia pomocą społeczną,
2) określić sytuacje trudne kwalifikujące do ubiegania się o pomoc ze środków pomocy

społecznej,

3) określić, co ustawa rozumie pod pojęciem dochód rodziny,
4) określić zasady ustalania kryterium dochodowego osoby lub rodziny uprawniającego do

ubiegania się o pomoc społeczną,

5) zaprezentować wyniki pracy na forum klasy.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

– ustawa o pomocy społecznej, tablica flip chart, papier, mazaki.

Ćwiczenie 3

Dokonaj analizy przepisów ustawy o pomocy społecznej oraz kodeksu postępowania

administracyjnego i przedstaw postępowanie w sprawach świadczeń z pomocy społecznej.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) odszukać przepisy ustawy regulujące postępowanie w sprawach świadczeń z pomocy

społecznej,

2) dokładnie się z nimi zapoznać i określić, jakie czynności formalno-prawne muszą być

podjęte w celu udzielenia pomocy,

3) ustalić, jak przepisy ustawy regulują zagadnienia właściwości miejscowej,
4) ustalić, w jakim terminie od zgłoszenia pracownik socjalny powinien podjąć pierwsze

czynności, tj. przeprowadzić rodzinny wywiad środowiskowy,

5) określić, jakie zasady muszą być przestrzegane przez organ pomocy społecznej podczas

procedury udzielania pomocy,

6) określić, jakie mogą być konsekwencje braku współpracy klienta z pracownikiem

pomocy społecznej,

7) określić, w jakiej formie organ pomocy społecznej powinien rozstrzygnąć sprawę

przyznając bądź odmawiając przyznania pomocy,

8) ustalić, jakie muszą być dopełnione warunki, aby decyzja administracyjna była ważna,
9) ustalić, czy klientowi przysługuje, jaki i do kogo środek odwoławczy od wydanej decyzji,
10) ustalić, jakie obowiązki ciążą na osobach i rodzinach korzystających z pomocy

społecznej,

11) zaprezentować wyniki swojej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– ustawa o pomocy społecznej, rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej w sprawie

przeprowadzania wywiadu środowiskowego, Kodeks postępowania administracyjnego,
wzory decyzji administracyjnych, papier, mazaki, tablica flip chart.

Ćwiczenie 4

Posługując się przepisami Ustawy o pomocy społecznej przedstaw rozwiązanie w niżej

opisanej sytuacji.

Opis sytuacji
Pani X jest osobą samotną, w wieku 82 lat, bardzo schorowaną, ma trudności z poruszaniem
się po mieszkaniu, na zewnątrz w ogóle nie wychodzi. Mieszka na II piętrze w starym
budynku. Utrzymuje się z renty w wysokości 725 zł. Po opłaceniu świadczeń miesięcznych
zostaje jej na życie 442 zł. Z bliskiej rodziny ma tylko wnuka mieszkającego w innej
miejscowości, który nie ma warunków, by wziąć do siebie babcię.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) dokładnie zapoznać się z opisem sytuacji,
2) dokonać analizy sytuacji podopiecznej pod kątem: określenia sytuacji finansowej Pani X,

spełniania przez nią kryterium dochodowego uprawniającego do objęcia pomocą ze
środków pomocy społecznej, oceny możliwości samodzielnej egzystencji, określenia
zakresu obowiązków wnuka wobec babci,

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3) zaproponować sposób rozwiązania trudnej sytuacji,
4) sprawdzić w przepisach Ustawy o pomocy społecznej, czy istnieje możliwość

zastosowania zaproponowanego sposobu rozwiązania sytuacji,

5)  ustalić, jakie czynności należałoby podjąć w celu zastosowania wybranego rozwiązania,
6)  ustalić, jakie mogą być konsekwencje prawne przyjętego rozwiązania,
7)  zaprezentować grupie wyniki swojej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– przepisy ustawy o pomocy społecznej, papier, mazaki, tablica flip chart.

Ćwiczenie 5

Posługując się przepisami ustawy o rehabilitacji i zatrudnieniu osób niepełnosprawnych

przedstaw rozwiązanie w niżej opisanej sytuacji.

Opis sytuacji
Pani X jest osobą bardzo chorą, nie może samodzielnie się poruszać. Najlepszym dla niej
wyjściem byłby wózek inwalidzki, ale brak środków finansowych uniemożliwia jego zakup
na wolnym rynku. Nigdy dotąd nie chorowała. Stan jej zdrowia jest wynikiem przebytego rok
temu udaru mózgu.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  dokładnie zapoznać się z opisem sytuacji,
2)  ustalić sposób postępowania w opisanej sytuacji,
3)  określić, jakie warunki muszą być spełnione, aby pani X wystąpiła o orzeczenie stopnia

niepełnosprawności,

4) ustalić, jakie czynności formalno-prawne powinny być podjęte i do jakiego organu się

zwrócić, aby mieć orzeczony stopień niepełnosprawności,

5) ustalić, jakie uprawnienia przysługują osobom niepełnosprawnym,
6) zaprezentować wynik swojej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych,

mazaki, papier, tablica flip chart.

4.3.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) posłużyć się przepisami kodeksu postępowania

administracyjnego w zakresie niezbędnym do stosowania
ustaw: o pomocy społecznej, o ochronie zdrowia
psychicznego, o rehabilitacji i zatrudnieniu osób
niepełnosprawnych?

Jeżeli zaznaczyłeś „tak” to znaczy, że osiągnąłeś zaplanowane cele i zakończyłeś kształcenie
w jednostce modułowej Stosowanie przepisów prawa w działalności socjalnej. Możesz teraz
przystąpić do sprawdzianu osiągnięć. Jeżeli w którymś przypadku odpowiedziałeś „nie” wróć
do odpowiedniej partii materiału nauczania lub wykonaj jeszcze raz odpowiednie ćwiczenie.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zestaw zadań testowych

I. Wybierz i zaznacz kółkiem na karcie odpowiedzi właściwą odpowiedź.

1. Prawo do nazwiska uregulowane jest w przepisach prawa:

a)  cywilnego,
b)  administracyjnego,
c)  rodzinnego i opiekuńczego,
d)  konstytucyjnego.

2. Prawo podmiotowe bezwzględnie obowiązujące to:

a)  ogół norm prawnych obowiązujących wszystkich obywateli,
b)  uprawnienie skuteczne wobec wszystkich podmiotów prawa,
c)  uprawnienie skuteczne wobec konkretnie oznaczonych osób,
d)  ogół norm obowiązujących konkretnie oznaczone osoby.

3. Przepis art. 27 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, który stwierdza, że „oboje

małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości
zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokojenia potrzeb rodziny, którą
przez swój związek założyli” zawiera normę:
a)  dozwalającą,
b)  zakazującą,
c)  nakazującą,
d)  względnie obowiązującą.

4. Źródłem prawa stanowiącym bardziej szczegółowe rozwinięcie przepisów prawa

zawartych w ustawie i wydawanym na podstawie delegacji ustawowej jest:
a)  uchwała,
b)  zarządzenie,
c)  regulamin,
d)  rozporządzenie.

5. Podstawą pracowniczego stosunku pracy jest:

a)  umowa o pracę,
b)  umowa agencyjna,
c)  umowa o dzieło,
d)  umowa zlecenie.

6. Przepisami, jakiego aktu prawnego należy się posłużyć przy ustalaniu zakresu uprawnień

i obowiązków opiekuna prawnego:

a)  ustawy o pomocy społecznej,
b)  kodeksu cywilnego,
c)  kodeksu rodzinnego i opiekuńczego,
d)  kodeksu postępowania administracyjnego.

7. Opiekę prawną powołuje się dla osoby dorosłej w sytuacji:

a)  choroby psychicznej,
b)  całkowitego ubezwłasnowolnienia,
c)  długotrwałej choroby,
d)  niezaradności osób starszych i samotnych.

8. Pełnoletniej osobie, samotnie gospodarującej, całkowicie niezdolnej do pracy z powodu

wieku lub niepełnosprawności, jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium ustalonego
zgodnie z art. 8 Ustawy o pomocy społecznej, przysługuje:

a)  zasiłek stały,
b)  zasiłek okresowy,
c)  renta socjalna,
d)  specjalny zasiłek celowy.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9. Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego dopuszcza możliwość przyjęcia do szpitala

osoby chorej psychicznie bez wymaganej zgody pacjenta lub jego przedstawiciela
ustawowego tylko wtedy, gdy dotychczasowe zachowanie tej osoby wskazuje na to, że
z powodu tej choroby zagraża bezpośrednio własnemu życiu albo zdrowiu innych osób.
Jakie sytuacje uzasadniają takie działanie?

a) osoba chora psychicznie posądza bliskich, że ją trują i chcą ją „wykończyć” – jest

agresywna wobec małżonka, rzuca w niego przedmiotami,

b)  osoba chora psychicznie wulgarnie odnosi się do bliskich i sąsiadów,
c)  osoba chora psychicznie często upija się,
d)  osoba chora psychicznie nie przyjmuje systematycznie leków.

10. Zasady organizowania przez gminę usług opiekuńczych dla osób samotnych

i niepełnosprawnych uregulowane są w ustawie o:

a)  pomocy społecznej,
b)  rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych,
c)  ochronie zdrowia psychicznego,
d)  świadczeniach rodzinnych.

11. Świadczeniem z ubezpieczenia społecznego jest:

a)  zasiłek socjalny,
b)  renta socjalna,
c)  zasiłek chorobowy,
d)  zasiłek stały.

12. W stosunku do osoby w wieku 27 lat o naruszonej sprawności organizmu zdolnej do

wykonywania zatrudnienia na stanowisku pracy przystosowanym do jej potrzeb
i możliwości wymagającej częściowo lub okresowo pomocy innej osoby w celu pełnienia
ról społecznych orzec można:

a)  niepełnosprawność,
b)  umiarkowany stopień niepełnosprawności,
c)  znaczny stopień niepełnosprawności,
d)  lekki stopień niepełnosprawności.

II. Zaznacz na karcie odpowiedzi wybraną odpowiedź „Tak”, „Nie”. W pytaniach
13 – 15 uzasadnij swój wybór.
13. Obywatel obcego państwa popełnił przestępstwa na polskim statku morskim. Czy wobec

tej osoby będzie miała zastosowanie polska ustawa karna?

TAK NIE

Uzasadnij.

14. Za zezwoleniem Sądu małżeństwo zawarła 16 – letnia dziewczyna. Zamieszkała wraz

z mężem u swoich rodziców, którzy uważają, że mają prawo i obowiązek kierowania
postępowaniem córki z racji jej wieku i ich władzy rodzicielskiej. Czy stanowisko
rodziców jest słuszne?

TAK NIE

Uzasadnij.

15. Przez okres 3 lat rodzice nie utrzymywali dziecka, gdyż ojciec przebywał w tym czasie

w zakładzie karnym, a matka nie pracowała. Dziecko pozostawało na utrzymaniu
dziadków. Czy dziadkowie byli zobowiązani do utrzymywania wnuka?

TAK NIE

Uzasadnij.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16. Czy w podanych przykładach norm prawnych poprawnie wskazana została dyspozycja:

a) Kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby

obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to było niemożliwe, do
zwrotu jej wartości (art. 405 kc).

TAK NIE

b) Posiadacz gruntu może zająć cudze zwierze, które wyrządza szkodę na gruncie,

jeżeli zajęcie jest potrzebne do zabezpieczenia roszczenia o naprawienie szkody (art.
432 § 1 kc).

TAK NIE

III. Udziel krótkiej odpowiedzi we właściwym miejscu na karcie odpowiedzi.

17. Jakie gałęzie polskiego prawa regulują następujące stosunki społeczne?

a) Paweł P. uzyskał pozwolenie organu budowlanego na budowę domu

jednorodzinnego.

b)  Kamil K. został zwolniony z pracy w ramach zwolnień grupowych.
c)  Janina K. została pozbawiona władzy rodzicielskiej nad swoja córką.
d)  Stefan C. zawarł umowę najmu lokalu użytkowego.

18. Jakie konsekwencje prawne w stosunku do rodziców dziecka wynikają z faktu

utrzymywania wnuków przez dziadków? Powołaj się na odpowiednią podstawę prawną.

19. Piotr P. był ojcem trzech synów A., B., C. W testamencie, który sporządził w tajemnicy

przed synami obdzielił ich majątkiem stosownie do ich pracy w gospodarstwie domowym,
jak i wywiązywania się z obowiązków synowskich wobec niego. Syn B. nie dożył śmierci
ojca, a syn A. po śmierci ojca przerobił testament, bo był dla niego najmniej korzystny.
Sprawa przerobienia testamentu została ujawniona przez syna C.
Jak będzie przedstawiała się sprawa dziedziczenia każdego z synów po Piotrze P.? Podaj
odpowiednią podstawę prawną.

20. Zgodnie z art. 107. ustawy o pomocy społecznej, jakie działanie powinien przeprowadzić

pracownik organu pomocy społecznej (pracownik socjalny) w celu ustalićenia sytuacji
osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej osoby ubiegającej się o świadczenia
pieniężne?

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ..................................................................................................

Stosowanie przepisów prawa w działalności socjalnej

pytania

Punkty

1 a b c d

2 a b c d

3 a b c d

4 a b c d

5 a b c d

6 a b c d

7 a b c d

8 a b c d

9 a b c d

10 a b c d

11 a b c d

12 a b c d

TAK NIE Uzasadnienie:

a) TAK NIE

b) TAK NIE

17 a)..............................................................................................

b)..............................................................................................
c)..............................................................................................
d)...............................................................................................

18 Krótka

odpowiedź:

19 Krótka

odpowiedź:

20 Krótka

odpowiedź:

RAZEM