59

12/2001

Z samych wymiarów Vintage 520 jeszcze nie wynika, aby miała to być

konstrukcja robiąca nadzwyczajne wrażenie swoją aparycją. Ale sposób

wykonania obudowy − niezwykły krój przedniej ścianki, z jej masywnymi,

wybrzuszonymi segmentami, indywidualnymi dla każdego z głośników, robi

duże wrażenie − miłe bądź niemiłe, to już zależy od upodobań.

Głośniki o masywnych,

odlewanych koszach to tylko

jedna z cech świadczących

o solidności kolumn Vintage.

HI−FI

HI−FI

HI−FI

HI−FI

HI−FI

− Zespoły głośnikowe 3000−4000 zł

Magnat

VINT

AGE 520

A

A

A

A

A

le konstrukcja i kształty

Vintage

520 nie zostały stworzone li tyl−
ko dla ucieszenia znudzonego
oka. Technika wpisana w ory−

ginalną formę przedniej ścianki służyć
ma walorom akustycznym. Już samo
ukształtowanie jej powierzchni, odbie−
gającej od płaszczyzny, lepiej rozprasza
powstające na niej odbicia. Ale za po−
wierzchnią tą odkrywamy niezwykłą gru−
bość przedniej ścianki, a w zasadzie
pancerza czołowego czołgu

Vintage

520. Wyprofilowane segmenty wykona−
no z kompozytu z udziałem włókna szkla−
nego i przymocowano do leżącej głębiej
ściany z płyty wiórowej; całkowita gru−
bość osiąga w miejscu wybrzuszenia
prawie 5−cm.

Podstawę uzbrojenia zaczepnego

Vintage 520 stanowią dwa głośniki 18−
cm. Kaliber ponownie wydaje się być po
prostu w normie, jednak odkręcenie jed−
nostek ukazuje, że i w tym ważnym mo−
mencie konstruktorzy Magnata nie żało−
wali surowców i dobrej techniki. Kosze
są odlewane z aluminium − to również
zdarza się kilka razy w tym teście − ale
jak odlewane! Ramiona są wyjątkowo
masywne, jakby miały dźwigać na sobie
ciężar całej kolumny, same układy mag−
netyczne też są niczego sobie. Membra−
ny są aluminiowe, a z ich środków w
stronę miejsca odsłuchowego groźnie
celują korektory fazy. Wzornictwo

Vinta−

ge 520 nie jest finezyjne, ale wrażenie
solidności konstrukcji nie jest złudne − to
naprawdę duży kawał dobrego głośnika.

Przetwornik wysokotonowy to rów−

nież element dość specjalny − 20−mm ko−
pułka ceramiczna. Układ głośników pod−
suwa na myśl nazwisko d'Appolito, ale
tym razem nie mamy do czynienia z peł−
ną symetrią − obydwa głośniki 18−cm
pracują w różniących się zakresach
częstotliwości. Układ dwuipółdrożny?
Sytuacja okazuje się jeszcze bardziej
urozmaicona. Z tyłu, na różnych wyso−
kościach, znajdują się dwa otwory bass−
reflex. Jeden dla dolnego, drugi dla gór−
nego głośnika − można zgadywać. Po−
nownie pomyłka. Obydwa otwory wypro−
wadzono z jednej komory, pracującej dla
dolnego głośnika, zajmującej ok. 80%
całkowitej objętości obudowy. Górny
głośnik jest zamknięty w niewielkiej nie−
wentylowanej komorze, utworzonej za
pomocą poziomej przegrody znajdującej
się bezpośrednio pod nim. Charakterys−
tyka przetwarzania głośnika górnego nie
sięga tak nisko jak dolnego, jednak swo−
bodnie dociera do granicy 100Hz (patrz

laboratorium). W tym znajduję uzasad−
nienie dla hasła “doppelbass”, znajdują−
cego się na tabliczce znamionowej, jed−
nocześnie producent deklaruje, że układ
jest trójdrożny − i de facto jest, zarówno
od strony niskich, jak i średnich częstotli−
wości obydwa głośniki pracują odmien−
nie (dolny głośnik jest wcześniej odfiltro−
wywany), choć gdyby nie znajomość taj−
ników konstrukcji, trudno byłoby pogo−
dzić te dwa stwierdzenia. Podział ról

między głośnikami przeprowadzono w
sposób zupełnie nieoczekiwany.

Sposób wykończenia obudowy jest

już mniej wyrafinowany − na dole przed−
niej ścianki znajduje się segment oklejo−
ny naturalnym fornirem, ale pozostałe
ścianki potraktowano czarną matową fo−
lią. Segmenty głośnikowe polakierowa−
no, a każdy z nich ma oddzielną mas−
kownicę.

12/2001

60

12/2001

Front obudowy osiąga grubość

niemal 5−cm, zewnętrzne moduły

są przykręcane do leżącej

głębiej ściany z płyty

wiórowej.

WYKONANIE i KOMPONENTY:

Masywna obudowa,

bardzo solidne głośniki, ciekawy, choć
agresywny design.

OCENA:

bardzo dobra

LABORATORIUM:

Bardzo dobre zrównoważenie,

dobra efektywność.

OCENA:

dobra

+

BRZMIENIE:

Dynamiczne, spójne, z silnym,

ale w pełni kontrolowanym basem, z mniejszą
swobodą w wyższych rejestrach.

OCENA:

dobra

+

DOBRA

+

OCENA KOŃCOWA:

VINTAGE 520

Cena

(za parę) [zł]

3998,−

Dystrybutor:

ELCO EXIM

Konstrukcja

Vintage 520 wyróżnia się m.in. bar−

dzo masywną, stabilną obudową wraz z ultrasolidny−

mi koszami samych głośników nisko−średniotonowych,

i nietypowym układem tych głośników, takich samych, a
pracujących w zupełnie różnych komorach, z różnymi cha−
rakterystykami. Z całą pewnością cechy te mają wpływ na
brzmienie, można oczekiwać, że przede wszystkim w za−
kresie niskich tonów. Bas Magnatów jest w istocie wyjątko−
wy. Należą mu się najwyższe noty za siłę i muskularny
charakter. Nie jest to muskulatura efektownie “napompowa−
na”, a bardziej żylasta i sprawna. Nie czuje się może subso−
nicznych podmuchów, jednak doskonała dynamika rozciąga
się przez cały zakres niskich tonów, nigdzie nie pozostawia−
jąc niedopowiedzeń, wszędzie zaczynając i kończąc każdy
dźwięk z bardzo dobrą definicją. Wszystko jest naprężone,
napięte, nic się nie rozłazi, nie tylko rytm prowadzony jest
wybornie, ale i każda nuta, każde uderzenie dyktujące ten
rytm, przedstawione jest bardzo dokładnie. Pełna dyscypli−
na basu łączy się więc z jego niepospolitą siłą, co tworzy
nadzwyczajne możliwości dynamiczne. Taki bas bardzo
rzutuje na ogólne wrażenia, mamy do czynienia z brzmie−
niem zwartym, zdecydowanym, ani trochę romantycznym
i ckliwym. Średnie tony podporządkowano niskim, a wyso−
kie średnim. Nie należy chyba tutaj stwierdzać, że brzmie−
nie jest zaciemnione, ale wyraźnie nie pozwolono wyższym
rejestrom na swobodę i igraszki. Wcześniej testowane Mag−
naty miały mniej lub bardziej wyostrzone i metalicznie pod−
barwione wysokie tony, teraz do tego najwyraźniej postano−
wiono nie dopuścić. Na górnym skraju pasma nie pojawia
się żaden niepokój, choć odrobina “uszczypliwości” czy fan−
tazji nawet by się przydała, aby odpowiedzieć na inicjatywę
basu. Tymczasem wysokie tony mówią tyle, ile absolutnie
muszą powiedzieć, i ani trochę więcej, nie odwracają uwagi
od skumulowanej energii zakresu nisko−średniotonowego.
Nasuwa się też skojarzenie, że groźnie wyglądające Mag−
nety dostarczają brzmienia, które nie zawiedzie klienta za−
fascynowanego ich wyglądem.

HI−FI

HI−FI

HI−FI

HI−FI

HI−FI

− Zespoły głośnikowe 3000−4000 zł

12/2001

61

12/2001

55

60

65

70

75

80

85

90

95

10

100

1000

10000

Cz ęs totliw oś ć w Hz

Ci

śnienie w dB

Rys. 2b − źródła niskich częstotliwości,

pomiar sinusoidą w polu bliskim.

Rys. 1 − charakterystyka modułu impedancji.

Rys. 3a

−

zakres średnio−wysokotonowy, na osi 0

0

, 15

0

i 30

0

,

w płaszczyźnie poziomej, pomiar MLS.

Rys. 3b

−

wpływ maskownicy na charakterystykę

(na osi głównej.

Rys. 4 − charakterystyka przetwarzania w całym pasmie akustycznym, złożona z pomiarów sinusoidą i MLS.

Laboratorium

*

*

*

*

*

wg danych producenta

Impedancja znamionowa [

Ω

]

4

Efektywność (2,83V/1m) [dB]

88

Moc znamionowa

*

[W]

200

Wymiary (WxSxG)[cm]

95x22x34

Charakterystyka impedancji

Vinta−

ge 520 ma ciekawy przebieg w zakre−
sie niskich częstotliwości (rys. 1

rys. 1

rys. 1

rys. 1

rys. 1), na

skutek działania dwóch podsystemów
basowych w różnych komorach − bass−
reflex i zamkniętej. Wyraźne minimum,
o wartości ok. 3,5

Ω

, pojawia się przy

90−100Hz, ale powyżej wartość impe−
dancji oscyluje w okolicach 5

Ω

.

Vinta−

ge 520 jest znamionowo 4−omowe, ale
nie nadzwyczaj trudne do wysterowa−
nia. Efektywność to 88dB, wynik dobry,
choć jak na wielkość konstrukcji, jesz−
cze nie zapierający tchu.

Charakterystyki obydwu podsyste−

mów niskotonowych, i wynik ich współ−
pracy, przedstawia rys. 2

rys. 2

rys. 2

rys. 2

rys. 2.

Głośnik nisko−średniotonowy (ns),

pracujący w obudowie zamkniętej,
przetwarza bardzo efektywnie aż do
ok. 60Hz, mając −6dB przy 50Hz, poni−
żej jego charakterystyka opada jednak
z nachyleniem bliskim 20dB/okt, głoś−
nik ten jest więc najpewniej filtrowany
elektrycznie, gdyż naturalna stromość
charakterystyki w obudowie zamkniętej
wynosi tylko 12dB/okt. Układ bass−re−
flex dolnego głośnika dostrojono do
33Hz (głośnik − n, otwór − br), nie poka−
zana charakterystyka wypadkowa tego
podsystemu ma częstotliwość −6dB
przy 33Hz, a więc wyraźnie niżej niż
podsystemu zamkniętego, natomiast
charakterystyka wypadkowa wszyst−
kich źródeł (w) lekko podbija okolice
100Hz, przez co punkt −6dB przesuwa
się do ok. 45Hz, ale spadek jest łagod−
ny aż do 33Hz.

Zakres średnio−wysokotonowy bieg−

nie bardzo liniowo (rys. 3a

rys. 3a

rys. 3a

rys. 3a

rys. 3a), zwraca

uwagę tylko lekki lokalny rezonans
przy ok. 3kHz. Bardzo ładne są charak−
terystyki kierunkowe − pod kątem 30

O

O

O

O

O

spadek na skraju pasma w stosunku
do osi głównej wynosi tylko 3dB, a pod
kątem 15

O

O

O

O

O

nie widać żadnego osłabie−

nia. Maskownica ma nawet zdolność
stłumienia wspomnianego rezonansu
(rys. 3b

rys. 3b

rys. 3b

rys. 3b

rys. 3b), choć w zamian troszeczkę

“szarpie” wysokimi tonami − ale jej
wpływ jest relatywnie niewielki.

+/−2,5dB w całym przetwarzanym

pasmie, czyli bardzo dobre zrównowa−
żenie, widać na rys. 4

rys. 4

rys. 4

rys. 4

rys. 4.

ns

br

n

w