Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa
im. prof. S. Tarnowskiego w Tarnobrzegu
WYDZIAŁ SOCJOLOGII
Wymogi
dotyczące przygotowania pracy licencjackiej
przez studentów kierunku socjologii
PAŹDZIERNIK 2010
Zasady pisania pracy dyplomowej w Wydziale Socjologii PWSZ w Tarnobrzegu
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
2
Wymogi dotyczące przygotowania pracy licencjackiej
w Wydziale Socjologii Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej
im. prof. Stanisława Tarnowskiego w Tarnobrzegu
1.
Praca licencjacka powinna mieć charakter poznawczo-aplikacyjny i obejmować
zagadnienia społeczne (socjologiczne) związane z kierunkiem specjalizacji. Autor
powinien wykazać się umiejętnością konstruowania wywodu i interpretacji prezentowanej
analizy danych empirycznych. Część literaturowa pracy odzwierciedla problem
w literaturze przedmiotu, natomiast zasadniczą częścią pracy jest część analityczna
(badania empiryczne, źródłowe), stanowiąca niejako fotografię istniejącego stanu oraz
analizy problemu za pomocą poprawnie dobranych instrumentów i z wykorzystaniem
wiedzy
z danej dziedziny.
2.
Problematyka pracy powinna być związana z kierunkiem studiów i wybranym blokiem
programowym. Zasadniczo praca powinna być oparta na analizie wyników badań
empirycznych, jednak, o ile uzasadnia to podjęty temat pracy, możliwe jest realizowanie
prac o charakterze opisowym, opartych na literaturze przedmiotu.
3.
Wstęp pracy powinien zawierać ogólne wprowadzenie w prezentowane zagadnienia,
cel i zakres pracy, w niektórych przypadkach motywy podjęcia tematu oraz zwięzłe
przedstawienie struktury (zawartości) poszczególnych rozdziałów. Objętość 1,5-2 strony.
4.
Zaleca się, aby praca zawierała 1-2 rozdziały przeglądowe (literaturowe) oraz 1-2
rozdziały „empiryczne”. Praca powinna liczyć ogólnie co najmniej 3 rozdziały, nie
więcej jednak niż 5.
5.
Strona tytułowa według wzoru (załącznik nr 1). Tekst pracy (poza tytułami oraz
paragrafami) powinien być pisany czcionką Times New Roman o następujących
parametrach: rozmiar czcionki 13 pkt., interlinia 1.5, marginesy: lewy – 3 cm, prawy –
2.0, górny i dolny – 2.5 cm. Należy wyłączyć opcję - automatyczne dzielenie wyrazów,
tekst ma być wyjustowany. Na końcu wiersza nie należy pozostawiać samogłosek
(a, w, i, o) oraz przyimków – należy umieszczać je z wyrazem następnym
w następnym wierszu. Technicznie realizuje się to następująco: ustawiamy kursor przed
przenoszoną literą i wciskamy równocześnie kombinację klawiszy [Shift+Enter]. Tekst
w przypisach i opisie źródeł powinien mieć czcionkę – 10 pkt. Po tytułach, śródtytułach
w pracy nie stawiamy kropek!!!
6.
Numeracja stron w pracy – dół strony, wyrównane do prawej, pierwszą stroną pracy jest
strona tytułowa i od niej należy zacząć numerowanie, ale nie należy umieszczać na niej
Zasady pisania pracy dyplomowej w Wydziale Socjologii PWSZ w Tarnobrzegu
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
3
i na stronie spisu treści numerów. Numerowanie jest procedurą automatyczną w edytorze
tekstu, trzeba tylko ją uruchomić.
7.
Rozdziały powinny zawierać podrozdziały ewentualnie paragrafy.
8.
Rozmiar czcionki dla tytułów rozdziałów proponuje się następujący:
Rozdział I
cz. 16
ZNACZENIE….. (tytuł rozdziału)
cz. 16
1.
Pojęcie i istota (podrozdział pierwszy rozdziału pierwszego)
cz. 14
1.1.
punkt pierwszy podrozdziału pierwszego cz. 13
1.2.
punkt drugi podrozdziału pierwszego cz. 13
UWAGA! Nazwę i numer rozdziału (Rozdział I) oraz tytuł rozdziału umieszczamy na środku
strony, natomiast podrozdziały, punkty podrozdziału równamy do lewej strony.
Pomiędzy nazwą rozdziału a tekstem pracy ma wynosić: 30 pkt.
Pomiędzy nazwą podrozdziałem (paragrafem) a tekstem pracy ma wynosić: 12 pkt.
Następujące części pracy nie są numerowane: Wstęp, literatura, spisy rysunków, tabel i
załączników. Każdy rozdział powinien rozpoczynać się od nowej strony.
9.
Bibliografia w pracy licencjackiej nie powinna obejmować mniej niż 20 pozycji. Należy
pamiętać, iż bibliografię każdej pracy stanowią nie tylko źródła książkowe, ale mogą
również stanowić: artykuły prasowe (głównie z czasopism opiniotwórczych),
wypowiedzi ustne, treści zawarte w Internecie. Liczba źródeł internetowych nie
powinna przekraczać 5 pozycji. Podana powyżej lista pozycji literatury może być
mniejsza, o ile wynika to ze specyfiki tematu w danej dziedzinie.
10.
Zaleca się, aby objętość pracy licencjackiej wynosiła około 35-60 stron tekstu.
11.
Student przygotowuje trzy kopie pracy. Jeden z trzech egzemplarzy przeznaczony
do archiwum uczelni musi być zgrzewany i zawierać druk dwustronny – należy
pamiętać, iż przygotowując ten egzemplarz do archiwum należy przed drukiem ustawić
opcję „marginesy lustrzane” w zakładce „Plik
Ustawienia strony” w edytorze Microsoft
Word. Do powyższego egzemplarza winny być dołączone dwie uzupełnione
fiszki
Zasady pisania pracy dyplomowej w Wydziale Socjologii PWSZ w Tarnobrzegu
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
4
bibliograficzne( na maszynie lub komputerowo), zawierające informacje
(wg załącznika nr 2), oraz oświadczenie studenta (załącznik nr 3)
12.
Do celów archiwalnych należy złożyć wersję elektroniczną pracy dyplomowej (płyta
CD w papierowym opakowaniu) z informacją zawierającą następujące dane: - imię
i nazwisko studenta- tytuł pracy- imię i nazwisko promotora- rok akademicki,
system studiów (stacjonarne, niestacjonarne).
13.
Tematy prac licencjackich zatwierdza powołana przez Dziekana Wydziału - Wydziałowa
14.
Komisja ds. Zatwierdzania Tematów Prac Licencjackich.
Promotorzy mają obowiązek zgłosić przyjęte na seminarium tematy prac licencjackich
do dnia 15 grudnia. Komisja ocenia związek tematów z kierunkiem studiów i przyjętą
sylwetką absolwenta, wnosi uwagi do ich konstrukcji (dotyczącej zakresu, stylistyki, użytych
pojęć). Uwagi komisji przekazywane są promotorom, nie później niż do dnia 31 stycznia.
15.
Praca musi być złożona w dziekanacie, na co najmniej 2 tygodnie przed wyznaczonym
terminem egzaminu dyplomowego.
16.
Ocena pracy dyplomowej następuje zgodnie z arkuszem oceny pracy dyplomowej
(załącznik nr 4).
17.
Z przebiegu egzaminu dyplomowego sporządzany jest protokół (załącznik nr 5)
Proponowany układ spisu treści pracy dyplomowej:
Spis treści
cz. 14
Wstęp
cz. 14
Rozdział I (TYTUŁ) cz. 14
1.
Tytuł podrozdziału pierwszego rozdziału pierwszego cz. 13
1.1.
tytuł punktu pierwszego podrozdziału pierwszego cz. 13
1.2.
tytuł punktu drugiego podrozdziału pierwszego
1.3.
tytuł punktu trzeciego podrozdziału pierwszego
1.3.1.
tytuł podpunktu 1.3. (ewentualnie)
Rozdział II (tytuł)
2.
Tytuł podrozdziału pierwszego rozdziału drugiego
2.1.
tytuł punktu pierwszego podrozdziału drugiego
Zasady pisania pracy dyplomowej w Wydziale Socjologii PWSZ w Tarnobrzegu
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
5
2.2.
tytuł punktu drugiego podrozdziału drugiego
2.3.
tytuł punktu trzeciego podrozdziału drugiego
2.3.1.
tytuł podpunktu 2.3. (ewentualnie)
Zakończenie
Bibliografia
Spis tabel, wykresów i rysunków
Praca może ponadto zawierać indeks skrótów, aneksy (załączniki). Załącznikiem
do pracy (tylko w uzasadnionych przypadkach) może być nośnik elektroniczny
(np. płyta CD).
UWAGA! Spis treści tworzony jest automatycznie przez edytor tekstu, np. WORD na
podstawie napisanej pracy (rozdziałów, podrozdziałów). Spis treści umieszczamy zaraz
po stronie tytułowej pracy.
ZASADY CYTOWANIA ŹRÓDEŁ W TEKŚCIE PRACY
Uwaga ogólna – tekst pracy licencjackiej lub magisterskiej powinien bezwzględnie zawierać
przypisy. Powoływanie się na źródła, publikacje innych autorów i przytaczanie ich myśli bez
zaznaczania tego wyraźnie w tekście jest naruszeniem dobrych obyczajów i etyki naukowej!
Jeśli treść źródła przywołujemy dosłownie, to w tekście pracy piszemy go kursywą, ale bez
cudzysłowu! Przykład:
Najstarsze egzemplarze antycznych pieniędzy, jakie pojawiły się w dorzeczu Wisły i Odry należały do
numizmatyki starogreckiej.
Można też dla użycia cytatu zastosować cudzysłów:
„Najstarsze egzemplarze antycznych pieniędzy, jakie pojawiły się w dorzeczu Wisły i Odry należały
do numizmatyki starogreckiej”.
Nie należy stosować obu form (kursywa i cudzysłów) razem!
Jeśli przywołujemy źródło dosłownie, ale chcemy pominąć jakieś fragmenty, należy stosować trzy
kropki w nawiasie okrągłym. Przykład:
(...) większe znaczenie od popytu na bursztyn odgrywał (...) dalekosiężny handel rzymski (...).
Przytaczając autora w tekście pracy należy stosować inicjał jego imienia oraz nazwisko w pełnym
brzmieniu. Przykład:
Jak zauważa P. Sztompka, ……..
Przed inicjałem imienia przywoływanego autora nie piszemy tytułów naukowych. Wyjątek stanowią
wyższe tytuły w hierarchii kościelnej, np. bp (biskup), abp (arcybiskup) itp.
Zasady pisania pracy dyplomowej w Wydziale Socjologii PWSZ w Tarnobrzegu
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
6
W miarę możliwości należy unikać wartościowania. Przykład:
Jak pisze wybitny polski socjolog, P. Sztompka...
Jak zauważa znakomity socjolog... itp.
Odnośnik do przypisu w postaci cyfry dajemy przed kropką kończącą przypis. Przykład:
Najstarsze egzemplarze antycznych pieniędzy, jakie pojawiły się w dorzeczu Wisły i Odry należały do
numizmatyki starogreckiej3.
Należy zadbać, aby sama cyfra odnośnika przypisu nie była w kursywie, lecz postaci normalnego
kroju pisma.
ZASADY SPORZĄDZANIA PRZYPISÓW
W większości przypadków, przypis bibliograficzny składa się z:
•
inicjału imienia i pełnego nazwiska autora (P. Sztompka),
•
tytułu publikacji, artykułu napisanego kursywą. (Religijność miejska w rejonie
uprzemysłowionym). Jeżeli tytuł jest dwuczłonowy (zawiera tzw. podtytuł) piszemy całość,
a nie tylko główny człon!
•
w przypadku dzieł obcojęzycznych tłumaczonych na język polski podajemy tłumacza (
tłum.
W. Lipnik),
•
jeśli mamy dzieło wielotomowe, podajemy numer tomu (t. 2),
•
nazwy wydawnictwa (Wydawnictwo Naukowe PWN),
•
miejsce i rok wydania (Warszawa 2006),
•
numer strony lub stron (s. 23. lub s. 23-26.).
Kolejność poszczególnych członów każdego cytatu nie może być przypadkowa!
Po każdym członie składającym się na przypis wstawiamy przecinek, a po nim spację.
Wyjątkiem jest ostatni człon – dotyczący numeru strony – po nim wstawiamy kropkę.
- przypis prosty
P. Sztompka, Socjologia. Analiza społeczeństwa, Wydawnictwo Znak, Kraków 2002, s. 25.
Jeśli korzystamy z kilku stron tekstu końcówka przypisu powinna być następująca w zależności
od potrzeb:
s. 25-28. lub s. 25, 34, 45.
- przypis ze źródła kilku autorów
Jeśli źródło, na które się powołujemy ma kilku autorów, na początku przypisu wymieniamy
wszystkich. Piszemy skróty Reszta przypisu pozostaje bez zmian:
R. Mayntz, K. Holm, P. Hubner, Wprowadzenie do metod socjologii empirycznej, tłum.
W. Lipnik, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1985.
Zasady pisania pracy dyplomowej w Wydziale Socjologii PWSZ w Tarnobrzegu
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
7
- przypis powtórzony
Jeśli na tej samej stronie publikacji powołujemy się ponownie na źródło, które cytowaliśmy wyżej,
należy wpisać (w zależności od sytuacji):
Tamże, s. 23. lub Tamże, s. 23-25. lub Tamże, s. 23, 30, 34.
Jeśli natomiast powołujemy się na źródło, które występowało już wcześnie w tekście (np. 5 stron
wcześniej), piszemy:
P. Sztompka, Socjologia. Analiza społeczeństwa..., s. 24.
Czyli wpisujemy inicjał imienia autora, pierwsze dwa-trzy słowa tytułu publikacji, trzy kropki oraz
stronę (strony), z których pochodzi informacja.
Jeśli powołujemy się drugi raz na źródło, które przypis wyżej cytowaliśmy piszemy tylko:
Tamże.
- przypis z opracowania zbiorowego
Przypis taki różni się trochę od przypisu prostego. Generalną zasadą jest to, iż najpierw podajemy
dane artykułu, na który się powołujemy, później dopiero informacje z jakiego opracowania
zbiorowego on pochodzi. Przykładowy przypis powinien wyglądać następująco:
S. W. Kłopot, Jakość życia mieszkańców Wrocławia, [w:] Z. Kurcz, Z. Morawski, Sytuacja i rola
wielkiego miasta w procesie transformacji. Studium porównawcze rozwoju ekonomicznego i procesów
społecznych na przykładzie Wrocławia i Lipska – kontynuacje, Wydawnictwo Uniwersytetu
Wrocławskiego, Wrocław 2003, s. 120.
Jeśli opracowanie zbiorowe posiada natomiast redaktora (czyli całość jest pod redakcją...) należy tę
informację zawrzeć w przypisie. Przykład:
J. Mariański, Praktyki religijne o charakterze pobożnościowym, [w:] W. Zdaniewicz (red.),
Religijność Polaków 1991-1998, Warszawa 2001, s. 127.
Jeżeli publikacja ma kilku redaktorów cytat powinien wyglądać następująco:
E. Balawajder, A. Jabłoński, J. Szymczyk (red.), Filozofia pochylona nad człowiekiem. Studia
dedykowane księdzu Profesorowi Stanisławowi Kowalczykowi, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin
2004.
- przypis z czasopisma
Sporządzenie przypisu z czasopisma, gazety jest podobne jak w przypadku publikacji zwartej.
Przykładowy przypis:
M. Goliński, Socjotopografia dużego miasta a źródła podatkowe. Wybrane problemy na przykładzie
Wrocławia i Świdnicy w XIV-XV wieku, "Kwartalnik Historii Kultury Materialnej" 1995, nr 4, s. 45.
Cytowanie z prasy lokalnej oraz ogólnopolskiej itp. należy przeprowadzić w identyczny sposób jak
powyżej. Jeżeli natomiast artykuł z prasy lokalnej nie posiada sygnatury (podpisu) autora, bądź też
zawiera inicjały, wtedy przypis zaczynamy od tytułu artykułu, który piszemy kursywą. Przykładowy
przypis:
Zasady pisania pracy dyplomowej w Wydziale Socjologii PWSZ w Tarnobrzegu
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
8
Pseudokibice znów zaatakowali, "Echo Dnia" 2000, nr 1, s. 4.
- przypis z komunikatu odnoszącego się do badań naukowych:
Socjologowie często w swoich pracach sięgają po tzw. komunikaty z badań wykonywane przez
CBOS. Cytowanie takiego komunikatu (lub też z innej formy badawczej: Pentor, SMG/KRC etc.)
powinno zawierać tytuł komunikatu, nazwę i rok wydania, numer kolejny komunikatu. Przykład;
O niektórych aspektach świadomości końca wieku, „Komunikat z badań CBOS” 1997, nr 163.
- przypis do relacji ustnej
Jeśli w tekście odwołujemy się do źródła oralnego (mówionego, np. przekazywanego w tradycji
ustnej) należy przypis sporządzić w następujący sposób:
Relacja Marii Kozłowej, mieszkanki wsi Stale, uzyskana dn. 20 grudnia 1984 r.
- kilka przypisów ilustrujących to samo zagadnienie
Jeśli chcemy dane zagadnienie zilustrować (w celu wzmocnienia argumentacji) za pomocą kilku
ź
ródeł, poszczególne źródła należy oddzielić średnikami. Przykład:
P. Sztompka, Socjologia zmian społecznych, Wydawnictwo Znak, Kraków 2005, s. 34; P. Sztompka,
Socjologia analiza społeczeństwa, Wydawnictwo Znak, Kraków 2004, s. 234.
Można też pomiędzy jednym a drugim źródłem zastosować formułkę Por., czyli Porównaj. Przykład:
P. Sztompka, Socjologia zmian społecznych, Wydawnictwo Znak, Kraków 2005, s. 34. Por.:
P. Sztompka, Socjologia analiza społeczeństwa, Wydawnictwo Znak, Kraków 2004, s. 234.
- przypis wskazujący ogólnie na źródło
Jeśli chcemy wskazać tylko ogólnie na zagadnienie, którym ktoś się zajmował, a nie przytaczamy
dosłownie ani nie streszczamy nic z tego źródła, należy je podać w sposób opisany wcześniej
(w zależności od sytuacji), ale pomijając strony i zaczynając przypis od Zob. (skrót od Zobacz).
Przykład treści oraz odnośnika do niej:
Zagadnienie zmian społecznych omawia szczegółowo P. Sztompka4.
-----------------
4 Zob. P. Sztompka, Socjologia zmian społecznych, Wydawnictwo Znak, Kraków 2005.
- przypis w odniesieniu do materiałów archiwalnych
Czasami zachodzi potrzeba cytowania źródła archiwalnego. Jego przywołanie różni się trochę
od przypisów z tradycyjnych publikacji. Konstrukcja przypisu jest następująca: nazwa archiwum,
nazwa zespołu akt i jego sygnatura archiwalna, nazwa dokumentu z datą jego sporządzenia oraz
strona, na której znajduje się dokument w poszycie archiwalnym. Przykład:
Zasady pisania pracy dyplomowej w Wydziale Socjologii PWSZ w Tarnobrzegu
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
9
Archiwum Państwowe w Gdańsku, zespół: Senat Wolnego Miasta Gdańska, sygn. 2019, Postulaty
polskie, 15 marca 1939 r., s. 421.
- cytowanie tzw. „z drugiej ręki”
Cytowanie „z drugiej ręki” polega na przytoczeniu fragmentu tekstu (w sposób dosłowny lub
opisowo-streszczający) nie pochodzącego z oryginalnego źródła, lecz z innej publikacji, która
powołuje się na tekst oryginalny. Sytuacja ma taka miejsce bardzo często, gdy nie możemy dotrzeć do
oryginału ważnej dla nas książki, ale spotykamy cytaty z niej pochodzące w innych znanych nam
ź
ródłach. W takiej sytuacji cytujemy tak, jakbyśmy dotarli do oryginału, ale postać samego cytatu jest
nieco inna niż przypis prosty. Najpierw podajemy źródło oryginalne cytatu, później publikację, która
powołuje się na oryginał. Przykład:
L. Zawadowski, Lingwistyczna teoria języka, Warszawa 1966, s. 118. Cyt. za: M. Bugajski, Język
w komunikowaniu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, s. 436.
Taki sposób jest jednak uprawniony wtedy, gdy źródło oryginalne (w powyższym przykładzie książka
Zawadowskiego) jest niedostępna, albo bardzo trudna do zdobycia. Ten sposób cytowania często
spotyka się w sytuacji, gdy powołujemy się na źródła obcojęzyczne, trudno dostępne albo w ogóle
niedostępne w naszym kraju.
- przypis wskazujący na źródło internetowe
Cytowanie źródeł internetowych jest podobne, jak w przypadku źródeł tradycyjnych. Są jednak pewne
różnice. Należy przede wszystkim pamiętać, że w takim cytowaniu podajemy datę, kiedy dany
dokument odczytaliśmy. Dobrze jest też (w miarę możliwości) wydrukować sobie takie źródło w
celach dokumentacyjnych na drukarce. Przykład przypisu:
J.
Ż
akowski,
W
szponach
ryzyka,
„Polityka”,
nr
25,
2005,
http://polityka.com.pl/polityka/index.jsp?place=Text01&news_id=150116
.
SPORZĄDZANIE BIBLIOGRAFII
Bibliografię umieszczamy na samym końcu każdej pracy (jednak przed dodatkami, aneksami etc.)
i stanowi ona spis wszystkich typów źródeł z jakich skorzystaliśmy w pracy. Uwaga! Nie wpisujemy
w bibliografię źródeł, które przeczytaliśmy, ale w żaden sposób nie zostały zacytowane. Aby pozycja
znalazła się w bibliografii, musi być wcześniej zacytowana chociaż raz w pracy!
Literaturę
należy szeregować alfabetycznie bądź grupować według kryteriów treściowych lub
formalnych (np. rodzajów dokumentów), a w obrębie grup układać alfabetycznie. W spisie
literatury
podaje
się
pełny
opis
bibliograficzny
dokumentu
w
postaci,
w jakiej wystąpił on w przypisach, z wyjątkiem zmiany kolejności podawania inicjału imienia
autora dokumentu i jego nazwiska, gdyż grupowanie alfabetyczne przeprowadza się na
podstawie nazwisk. Wykaz literatury należy rozpocząć od nowej strony. Przykłady źródeł
w bibliografii:
O niektórych aspektach świadomości końca wieku, „Komunikat z badań CBOS” 1997, nr 163.
Sztompka P., Socjologia zmian społecznych, Wydawnictwo Znak, Kraków 2005.
Balawajder E., Jabłoński A., Szymczyk J. (red.), Filozofia pochylona nad człowiekiem. Studia
dedykowane księdzu Profesorowi Stanisławowi Kowalczykowi, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin
2004.
Zasady pisania pracy dyplomowej w Wydziale Socjologii PWSZ w Tarnobrzegu
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
10
Kłopot S.W., Jakość życia mieszkańców Wrocławia, [w:] Z. Kurcz, Z. Morawski, Sytuacja i rola
wielkiego miasta w procesie transformacji. Studium porównawcze rozwoju ekonomicznego i procesów
społecznych na przykładzie Wrocławia i Lipska – kontynuacje, Wydawnictwo Uniwersytetu
Wrocławskiego, Wrocław 2003.
W bibliografii nie podajemy żadnych stron na końcu!
Forma przypisów musi być jednolita w całej pracy!
TABELE
Jedną z powszechnych form prezentowania wyników badań własnych są tabele. Tabele
zamieszczone w pracach muszą być przejrzyste i czytelne, a przedstawiony w nich materiał
liczbowy i słowny musi służyć do udokumentowania określonego twierdzenia lub zespołu
twierdzeń. Wszystkie tabele w pracy muszą być ponumerowane za pomocą kolejnych liczb
arabskich, ułatwiających powołanie się na nie w tekście pracy. Numer umieszcza się
po lewej stronie na wysokości tytułu i poprzedza wyrazem „tabela”, np. Tabela 7.
Tabelę należy opatrzyć tytułem, który powinien zawsze zwięźle i jasno informować pod
względem rzeczowym, czasowym i przestrzennym o treści zbiorów wyników
prezentowanych w tabeli. Tytuł umieszcza się pośrodku kolumny nad tabelą. Nie powinno się
w nim używać skrótów, z wyjątkiem jednostek miar, a także niektórych określeń: liczba, ilość
itp. Tabela składa się z kolumn i wierszy, które powinny być opisane.
Nagłówek
kolumny głównej
Nagłówek wiersza głównego
główka
Nagłówki kolumn Nagłówki kolumn Nagłówki kolumn
Nagłówek grupy
Podgrupa
x
x
X
x
x
x
wiersz
Liczby mające więcej niż 4 cyfry należy dzielić na grupy po 3 cyfry z zastosowaniem spacji
(nie dotyczy to lat i numerów). Przypisy do tabel umieszcza się bezpośrednio pod tabelami,
bez oddzielania ich linią.
Pod tabelą i ewentualnymi przypisami do niej należy zawsze podać źródło danych zawartych
w tabeli. Wszystkie tabele, których rozmiary nie przekraczają rozmiarów kolumny, należy
umieszczać w obrębie tekstu, i to jak najbliżej miejsca, w którym jest o nich mowa. Jeżeli
tabela jest szersza niż kolumna tekstu, to umieszcza się je na oddzielnej stronie, a w razie
potrzeby na kilku stronach. Uwaga! Tabel generalnie nie przenosimy pomiędzy strony (nie
dzielimy), staramy się je zmieścić na jednej stronie, albo umieścić na stronie w poziomie.
Jeśli jednak musimy dzielić tabelę to...
Nad przenoszoną częścią tabeli należy wówczas umieścić numer tabeli i dodać obok
w nawiasie skrót cd., W tabelach wymagających przeniesienia na strony następne
poszczególne kolumny należy ponumerować (pod dolną linią główki).
Ilustracje
Najczęściej stosowanymi ilustracjami są:
- wykresy, diagramy, schematy i rysunki,
- fotografie dokumentacyjne.
Zasady pisania pracy dyplomowej w Wydziale Socjologii PWSZ w Tarnobrzegu
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
11
Wszystkie ilustracje powinny być opatrzone podpisami (tytułami). Podpis umieszcza się
pośrodku pod ilustracją i poprzedza go skrótem Rys. (rysunek) lub Ryc. (rycina) i kolejnym
numerem (cyfry arabskie). W całej pracy należy stosować jedną nazwę albo „rycina”, albo
„rysunek”. Należy podawać pod rysunkiem źródło, z którego pochodzi.
Ostateczny wynik studiów
1.
Ostateczny wynik studiów ustala komisja egzaminu dyplomowego.
2.
Podstawą obliczania ostatecznego wyniku studiów są:
1)
Ś
rednia arytmetyczna ocen z egzaminów i zaliczeń, o których mowa
w § 23 ust. 3 Regulaminu Studiów (łącznie z praktyką zawodową) – z uwzględnieniem
ocen niedostatecznych – uzyskanych w ciągu całego okresu studiów (łącznie
z semestrami powtarzanymi),
2)
Ocena pracy dyplomowej,
Z
ASADY OCENY PRAC DYPLOMOWYCH
•
Ocena pracy dyplomowej (licencjackiej) jest przeprowadzana przez promotora
i recenzenta wyznaczonego przez dziekana lub zastępcę dziekana Wydziału
Socjologii.
•
Warunkiem skierowania pracy do recenzji jest uzyskanie pozytywnej oceny
promotora.
•
Ocenie
promotora
i
recenzenta
podlega
przede
wszystkim
umiejętność
zaprezentowania dostrzeżonego problemu - jego opis i analiza z wykorzystaniem
technik analitycznych oraz wiedzy nabytej w trakcie studiowania, według specjalnego
formularza. Ponadto oceniane są umiejętności w zakresie prawidłowego formułowania
tekstu, układu pracy - podział na rozdziały i podrozdziały, zakres i dobór
wykorzystanej literatury.
•
Ocena
pracy
jest
ś
rednią
ocen
wystawionych
przez
promotora
i recenzenta.
3)
Ocena egzaminu dyplomowego.
3.
Ostateczny wynik studiów stanowi sumę: ½ oceny wymienionej w ust. 2 pkt 1 oraz ¼
oceny pracy dyplomowej oraz ¼ oceny egzaminu dyplomowego (Załącznik nr 6)
4.
W dyplomie ukończenia studiów wyższych wpisuje się ostateczny wynik studiów,
wyrównany do pełnej oceny zgodnie z zasadą:
1)
do 3,30
dostateczny (3),
2)
3,31 – 3,70
dostateczny plus (3,5),
3)
3,71 – 4,10
dobry (4),
4)
4,11 – 4,50
dobry plus (4,5),
5)
4,51 i powyżej
bardzo dobry (5).
Zasady pisania pracy dyplomowej w Wydziale Socjologii PWSZ w Tarnobrzegu
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
12
Załącznik nr 1
PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA
im. prof. Stanisława Tarnowskiego
w Tarnobrzegu
cz. 14
WYDZIAŁ SOCJOLOGII
cz. 13
KIERUNEK: SOCJOLOGIA
cz. 13
SPECJALNOŚĆ: MEDIA I KOMUNIKACJA SPOŁECZNA
SOCJOLOGIA SPOŁECZNOŚCI LOKALNYCH I SAMORZĄDU
TERYTORIALNEGO
cz. 13
(według wybranej specjalności)
Imię i nazwisko
cz. 14
Nr albumu np. 2222
cz. 14
(tylko cyfry)
TEMAT PRACY DYPLOMOWEJ
cz. 16
Pracę p rz yjm uj ę
Praca d yp l omo wa n apisana
pod ki erunki em
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
d a t a i p o d p i s p r o m o t o r a
( n a l e ż y wp i s a ć p r o mo t o r a )
Tarnobrzeg 2011