Chrześcijańskie Stowarzyszenie „Miłość Edukacja Dojrzałość”

www.med.org.pl

, email: [e-mail]

Strona 1

Rozmowa duszpasterska - Porada Duchowa

Udzielanie porady dziecku na temat zbawienia oznacza, że siadasz z jednym dzieckiem (albo
z kilkorgiem dzieci), i rozmawiasz z nim osobiście i na jego prośbę pokazujesz mu, jak może
zaufać Jezusowi Chrystusowi. Jeśli pragnie zaufać Chrystusowi, musisz pomóc mu to zrobić.

Wskazówki do przeprowadzenia rozmowy:

Opieraj się na Słowie Bożym
Miej otwartą Biblię, upewniając dziecko, że to, co mówisz jest oparte na Biblii. Nie
czytaj i nie odwołuj się do zbyt wielu wersetów, bo może go to rozpraszać.
Wykorzystaj jeden werset mówiący o zbawieniu i zaproszeniu Pana Jezusa, inne
możesz cytować z pamięci.

Polegaj na Duchu Świętym

Pamiętaj, że Bóg kocha dziecko i nie chce, aby zginął jeden z tych małych. Pamiętaj, że to
Duch Święty jest w stanie zbawić dziecko, nawet jeśli ty popełniasz błędy w udzielaniu
porady. Zbawienie jest ostatecznie Bożym dziełem. Rób co w twojej mocy, ale nie bądź
nerwowy albo bojaźliwy. Módl się, aby Duch Święty działał w sercu dziecka i prowadził
cię w rozmowie.

Bądź wyczulony na:

a. potrzeby dziecka, pamiętając, że dzieci są różne, sytuacje itp.
Rodzice mogą martwić się, że dziecko nie wraca o zwykłej porze (trzeba
powiadomić rodziców, że dziecko może się spóźnić i dlaczego), może w ogóle nie
być czasu na rozmowę po spotkaniu (trzeba umówić się na inny termin).
b. stan zrozumienia duchowych prawd (Jan 16/8)
Niektóre dzieci bardzo dobrze rozumieją prawdy duchowe, inne nie są jeszcze
gotowe, by zaprosić Jezusa do życia

Bądź wnikliwy i cierpliwy. Czas udzielania porady 20-25 min.(optymalny).
Bądź wrażliwy na prowadzenie Ducha Świętego w tym, jak daleko powinieneś
prowadzić dziecko, sprawdzaj czy jest gotowe, by iść dalej w rozmowie (może jest
nerwowe, nie patrzy na ciebie, wygląda jakby było gdzieś daleko). Sprawdzaj też czy
rozumie to, co do niego mówisz. Jeśli czujesz, że nie jest gotowe pójść dalej, nie
wahaj się przerwać rozmowy.

Wykorzystuj pytania, nie praw kazania!

Najczęstszym błędem popełniony przez osoby niedoświadczone w udzielaniu porady, jest
to, że za dużo mówią, a za mało słuchają. Aby skutecznie udzielać porady, konieczne jest
zadawanie pytań i uważne słuchanie odpowiedzi.

Wybierz ciche i przytulne miejsce (otwarte drzwi!).

Obrane miejsce powinno być publiczne i otwarte. Nigdy nie bierz dziecka za ścianę, do
samochodu czy nawet do pokoju gdzie bylibyście sam na sam. Oprócz możliwych
podejrzeń, może to wywołać zdenerwowanie u dziecka.

Zasadnicza część porady „w 4 oczy”.

Chrześcijańskie Stowarzyszenie „Miłość Edukacja Dojrzałość”

www.med.org.pl

, email: [e-mail]

Strona 2

Kolejne etapy porady

1. Serdecznie i ciepło przywitaj.
Pomóż dziecku poczuć się swobodnie. Uśmiechnij się, zapytaj o wiek i imię (jeśli jeszcze
tego nie wiesz), sprawdź czy ktoś nie czeka na nie, zapytaj o ulubione przedmioty w
szkole. Taki typ rozmowy pomoże rozluźnić się dziecku.

2. Odszukaj problem i pytania dziecka.
Zwykle mamy do czynienia z 4 głównymi grupami dzieci:

Dziecko, które nie jest szczere lub gotowe- może być po prostu ciekawskie, przyjść,
bo inni to robią

Dziecko, które nie rozumie czym jest grzech i nie ma o nim przekonania. Zwykle
chodzi tu o dziecko młode

Dziecko, które nie ma pewności lub przeżywa problem a jest już wierzące. Ono już
zaufało Panu Jezusowi, ale uważa, że powinno to zrobić jeszcze raz. Lub wie, że jest
zbawione, lecz ma problem lub pytanie, które wprawia je w zakłopotanie

Dziecko, które jest szczere, rozumie i jest niezbawione- a naprawdę pragnie być
zbawione

Zapytaj: Dlaczego chcesz ze mną rozmawiać? (Dlaczego pozostałeś?, Było coś w
historii o czym chcesz porozmawiać?, Co chciałbyś, aby Jezus dla ciebie zrobił?)
Grupa 1(dziecko nie jest szczere lub gotowe)
Odpowiedź dziecka powinna Ci pokazać czy jest w pierwszej grupie. Jeśli tak, to poświęć
czas, by podkreślić, że zaufanie Panu Jezusowi jest dla niego najważniejszym krokiem w
życiu i powinno o tym poważnie pomyśleć i wtedy może to zrobić gdziekolwiek i
kiedykolwiek. Powiedz, że jesteś gotowy z nim rozmawiać, kiedy sobie tego zażyczy.
Taka rozmowa może być dobrą okazją do budowania relacji .
Jeśli przyszło tylko dla zabawy możesz powiedzieć coś, by je delikatnie upomnieć,
zachęcając do powagi i zastanowienia się nad zaufaniem Panu Jezusowi.

Na tym kończymy rozmowę nie przechodząc do kolejnych pytań. Jeśli dziecko jest
szczere i chce zaufać P.J to przechodzimy do pytania 2 i 3.

Czy kiedykolwiek zgrzeszyłeś? (Co widzi Bóg, kiedy patrzy na twoje życie i serce?, Jak
myślisz czym jest grzech?, Jakie złe rzeczy robisz?) i dalej nie wystarczy, by dziecko
wiedziało, że zgrzeszyło i jest w stanie odpowiedzieć ”tak” na powyższe pytania.
Potrzebuje przekonania o grzechu i pragnienia, by odwrócić się od niego. Możesz zatem
zapytać: Czy chcesz być taki?, Co Bóg chce, abyś myślał na temat złych rzeczy, które
popełniłeś?, Czy chciałbyś się zmienić z Bożą pomocą? lub Dlaczego chcesz się zmienić?

Jeśli dziecko nie ma żadnego zrozumienia grzechu albo wydaje się, że nie ma
przekonania o grzechu, znajduje się w drugiej grupie dzieci (dziecko nie rozumie
czym jest grzech i nie ma przekonania). Nie możesz teraz przyprowadzić go do
Chrystusa. Powiedz mu, że musi zobaczyć swoją własną grzeszność zanim będzie mogło
zaufać Panu Jezusowi jako swojemu Zbawicielowi i dopiero kiedy to się stanie, powinno

Chrześcijańskie Stowarzyszenie „Miłość Edukacja Dojrzałość”

www.med.org.pl

, email: [e-mail]

Strona 3

prosić P. J. by je zbawił. Powiedz mu, że zawsze może przyjść do ciebie, jeśli potrzebuje
pomocy.
Módl się z nim zanim wyjdzie i poproś by Bóg pokazał mu jego grzeszność i pomógł mu
zaufać P.J. Bądź jednak ostrożny, by nie odczuło w jakiś sposób, że jest zbawione z tego
powodu, że modliłeś się z nim.
Z drugiej strony, jeżeli wydaje się, że rozumie i ma jakieś przekonanie o grzechu przejdź
do pytania 3.
Czy zaufałeś wcześniej Jezusowi Chrystusowi jako swojemu Zbawicielowi? Czy
uczyniłeś coś takiego już wcześniej?
Odpowiedź dziecka powinna wskazać, miejmy nadzieję, czy jest ono już zbawione. Jeśli
dziecko odpowie „nie” lub jeśli masz poważne wątpliwości po zapytaniu go, czy jest
zbawione czy nie, to potraktuj go jako dziecko niezbawione, a które to rozumie. Innymi
słowy jest to dziecko z 4 grupy (dziecko, które jest szczere, rozumie i jest niezbawione, a
naprawdę pragnie być zbawione).

Jeśli dziecko odpowie tak, poproś go, by opowiedziało Ci o tym. Nie akceptuj od razu
odp. „tak”. Może dziecko odpowiedziało tak, bo czuło, że tego od niego oczekujesz lub
codziennie wieczorem odmawia tego rodzaju modlitwę. Wysłuchaj uważnie jego
odpowiedzi i pytaj dalej jeśli to konieczne. Jeżeli już jesteś pewny, że dziecko jest
zbawione i znajduje się w trzeciej grupie, to powinieneś traktować je jako nowonarodzone
dziecko, które utraciło pewność zbawienia i potrzebuje pomocy w swoim życiu
chrześcijańskim.
W takim przypadku powinieneś starać się odnaleźć przyczynę jego braku pewności i
podać mu rozwiązanie ze Słowa Bożego. Możesz to robić zadając mu takie pytania jak te
„Dlaczego uważasz, że Pan Jezus już więcej nie przebywa w twoim sercu i w twoim
życiu?”.
Prawdopodobnie przyczyny braku pewności dziecka to: zgrzeszyło i uważa, że z tego
powodu P.J. je opuścił, zaniedbuje społeczności z Panem ( modlitwa i studiowanie Biblii),
nigdy nie zrozumiało albo nie przyjęło pewności zbawienia z powodu braku nauczania.
Jak możesz mu pomóc?

 Wyjaśnij, że Jezus nie opuścił go, a nawet nie może tego zrobić, zatem nie

potrzebuje ponownego zbawienia (Hebr. 13.5 „Nie porzucę cię ani cię nie
opuszczę”)

 Pokaż mu jego potrzebę wyznania grzechu (I Jana 1.9 „Jeśli wyznajemy grzechy

swoje wierny jest Bóg… i odpuści nam i oczyści nas”)

 Podkreśl znaczenie chwili skupienia codziennie rano lub w innej porze dnia
 Nakreśl krótko nauczanie Biblii na temat pewności zbawienia. Dziecko może mieć

pewność zbawienia, ponieważ tak mówi Biblia (Dz. Ap. 16.31 „Uwierz w Pana
Jezusa, a będziesz zbawiony…) i dlatego, że w jego życiu nastąpiła zmiana, nawet
choćby mała (2 Kor. 5.17 „ Jeśli ktoś jest w Chrystusie nowym jest stworzeniem,
stare przeminęło oto wszystko stało się nowe”)

Potem powinieneś modlić się z nim, przekazać mu słowo zachęty i pozwolić mu odejść.

Kiedy zadajesz te trzy pytania możesz nie być całkowicie pewny do której grupy zaliczyć
dziecko. W przypadku takiej niepewności lepiej jest prowadzić poradę w dalszym ciągu
traktując je jako dziecko z 4 grupy (szczere ,rozumie, chce być zbawione), dopóki nie
zostaniesz przekonany, że jest inaczej.

Chrześcijańskie Stowarzyszenie „Miłość Edukacja Dojrzałość”

www.med.org.pl

, email: [e-mail]

Strona 4

3. Sprawdź, czy rozumie Ewangelię.

W tym celu możesz użyć Książeczki bez Słów

Czym jest „KBS”?

a. streszczeniem Biblii do jej najważniejszego przesłania, czyli Ewangelii.

b. ilustracją czterech prawd Ewangelii:

- o Bogu

- o grzechu

- o osobie i dziele Jezusa Chrystusa

- o drodze zbawienia (pokuta, wiara,

działanie Boże w nas)

c. pomocą do przedstawiania i tłumaczenia Ewangelii.

Treść „KBS”

a. OGÓLNA TREŚĆ „zapisana” na poszczególnych stronach tłumaczy Ewangelię.

(prezentujesz poszczególne strony jakby „na żywo” i po każdej prosisz studentów, by w paru
słowach powiedzieli o czym była mowa)
1. ZŁOTA

– Bóg, niebo

2. CIEMNA

– człowiek, grzech

3. CZERWONA

– J. Chrystus, ofiarna śmierć

4. CZYSTA (biała) – przebaczenie grzechów, usprawiedliwienie, obietnica życia

wiecznego

5. ZŁOTA

– niebo, życie wieczne

6. ZIELONA

– życie chrześcijańskie, duchowy wzrost

W czasie prezentacji dosłownie cytujesz jeden werset (najwyżej dwa).

Najczęściej takie, jak: Rzym. 6:23; Ew. Jana 3:16; 1. Jana 5:13 itd.


Bardzo ważna uwaga: Prawdy podawane przy kolejnych stronach muszą być

dobrane tak, by stanowiły logiczny ciąg.

Jak używać KBS podczas rozmowy:

 Bóg (pokaż złotą stronę książeczki)

Kogo przypomina ci ta strona?
Jaki jest Bóg?
Bóg jest bogaty, jest Stworzycielem i właścicielem wszystkiego, królem królów, On jest czysty,
mieszka w niebie i kocha cię
 Grzech (pokaż ciemną str. Książeczki)
Co to jest grzech? Podaj mi kilka przykładów.
Co Bóg myśli na temat grzechu? Czy zgrzeszyłeś? Czy chcesz odwrócić się od swojego grzechu i
stać się inny?
 Jezus Chrystus (czerwona str.)

Chrześcijańskie Stowarzyszenie „Miłość Edukacja Dojrzałość”

www.med.org.pl

, email: [e-mail]

Strona 5

Kto jedynie może zgładzić twój grzech? Dlaczego On może zgładzić twój grzech? Czy Pan Jezus
pozostał martwy?
 Droga zbawienia (biała str.)
Co musisz zrobić, aby być zbawiony? Co uczyni Bóg, jeśli tak postąpisz?

Pamiętaj, że rozmawiasz z dzieckiem i ono ma ograniczone zrozumienie i zdolność wysławiania
się. Oczekuj tylko podstawowego zrozumienia kluczowych prawd.

Kiedy pytasz dziecko możesz odkryć, że ma bardzo niewielkie zrozumienie wymienionych prawd
lub wcale ich nie rozumie, albo możesz zauważyć, że nie jest naprawdę zainteresowane lub staje
się niecierpliwe. Należy wówczas przekazać mu zarys Ewangelii i zachęcić, by w swoim czasie
zaufało Chrystusowi.

4. Użyj i wytłumacz werset.

Prawdopodobnie to najważniejszy krok ze wszystkich, który wymaga najwięcej czasu.
Dziecko przyszło do ciebie, bo chce być zbawione. Wydaje się, że jest szczere. Wydaje się, że
rozumie swoją potrzebę zbawienia. Nie zaufało Chrystusowi. Wydaje się, że posiada
podstawowe zrozumienie Ewangelii.
Na podstawie tych czterech faktów, możesz pokazać mu, co musi zrobić, aby zostało
zbawione.
Posłuż się Biblią, wybierz tylko jeden werset, jeśli to możliwe posłuż się wersetem, który
pasuje do treści lekcji, której uczyłeś wcześniej. Posłuż się wersetem, który jest prosty do
zrozumienia.
Pozwól dziecku przeczytać werset i dokładnie wyjaśnij dwa fakty:
Co Bóg chce, aby dziecko zrobiło?
Co uczyni Bóg – jeśli ono to zrobi?
Ew. Jana 3.16. Powinieneś podkreślić potrzebę dziecka jaką jest uwierzenie lub zaufanie Panu
Jezusowi ku zbawieniu, i że jeśli to uczyni, będzie mieć życie wieczne.
Bóg tak bardzo cię kocha, że posłał Pana Jezusa, aby umarł za ciebie na krzyżu. Co musisz
zrobić zgodnie z tym wersetem? Musisz uwierzyć w niego – musisz zaufać Panu Jezusowi.
Takie jest właśnie znaczenie tego słowa. Ale co to znaczy zaufać Panu Jezusowi? Czy widzisz
to krzesło? Jest to porządne krzesło, wiem że tak jest. Jestem przekonany, że jest w stanie
utrzymać mnie, jeśli na nim usiądę. Nie wystarcza to jednak. Muszę usiąść na nim. Muszę mu
zaufać.
Jezus Chrystus chce, abyś mu zaufał, czy powierzył siebie Jemu całkowicie jako swojemu
Panu i Zbawicielowi. Takie jest znaczenie tego wersetu i jeśli zaufasz Mu w ten sposób, o
jakim mówi Biblia, co będziesz miał? Życie wieczne!, To znaczy życie Boga w Tobie. To
nowe życie z Bogiem zaczyna się teraz i trwa na zawsze w niebie – jeśli zaufasz P. J. jako
swojemu Zbawicielowi.

5. Upewnij się, czy chce zaufać Panu Jezusowi.

Zapytaj, czy dziecko chce zaufać P.J. – czy raczej wolałoby pójść do domu i bardziej tę
sprawę przemyśleć? Dobrze jest wyrazić w ten sposób swoje pytanie, ponieważ dziecku
będzie łatwiej powiedzieć „nie”, dać uczciwą odpowiedź bez zakłopotania.

Powinieneś podkreślić jak ważna jest ta decyzja dla niego. Gdy wyjaśniasz znaczenie tej
decyzji, którą dziecko rozważa, są trzy rzeczy, które powinieneś mu przekazać:
 Pan Jezus chce sprawować władzę w jego życiu.

P.J. nie wszedł do jego życia tylko dlatego, aby je zbawić i przebaczyć mu grzechy.
Przyszedł, by go zmienić i panować w jego życiu jako Pan i władca. On pragnie być
jego „Mistrzem”.

Chrześcijańskie Stowarzyszenie „Miłość Edukacja Dojrzałość”

www.med.org.pl

, email: [e-mail]

Strona 6

 Pan Jezus oczekuje zmiany w jego życiu

Stanie się chrześcijaninem oznacza gotowość odwrócenia się od tego, co jest złe, oraz
szukanie tego co podoba się Bogu. Dziecko musi być czyste i musi być szczere

 Nie zawsze łatwo jest być chrześcijaninem

Dziecko musi wiedzieć, że inni chłopcy i dziewczynki mogą śmiać się z niego, gdy
dowiedzą się co zrobiło. Powiadomienie o tym służy zarówno ostrzeżeniu jak i
przygotowaniu. Dobrze, żeby dziecko dowiedziało się o tym zanim zaufa P.J.

Pamiętaj nie chcesz, aby zaufanie było dla dziecka zbyt trudne, ani zbyt łatwe, ważne,
by zachować tutaj równowagę. Daj trochę czasu dziecku, aby zastanowiło się czy
teraz chce zaufać. Zapytaj go o to, może chciałoby pójść i tę sprawę przemyśleć,
jednak musi wiedzieć, że nie należy odwlekać tej decyzji gdy słyszy Boży głos.

Jeśli chce tę decyzję odłożyć, pomódl się z nim zanim wyjdzie.

6. Modlitwa dziecka.

Powinieneś zachęcić dziecko, by pomodliło się i poprosiło Jezusa o zbawienie na podstawie
wersetu z Biblii, który wyjaśniałeś.
Powiedz: Jeśli naprawdę chcesz, aby Pan Jezus wszedł do twojego życia i serca (mieć życie
wieczne), powiedz mu, że żałujesz za swoje grzechy i poproś, aby wszedł do twojego życia.
Dziecko może pomodlić się głośno samodzielnie, może powtarzać za tobą zdanie po zdaniu,
można użyć „ukierunkowanej modlitwy”, tzn. dziecko używa własnych słów, ale t y
proponujesz mu co może powiedzieć, np. zacznij „Drogi Panie Jezu”, teraz powiedz mu o
swoich grzechach” itd.
Dziecko może pomodlić się cicho i powiedzieć ci o co się modliło, ale wtedy tak naprawdę
nie wiesz o co się modliło.
Prosta modlitwa dziecka: Drogi Panie Jezu, jestem zły. Wejdź do mojego serca i uczyń mnie
dobrym. Amen.

7. Nauczanie o pewności zbawienia.

Dziecko musi się nauczyć w jaki sposób może wiedzieć, że jest zbawione. Zapytaj dziecko:
Co odpowiedziałbyś mamie, gdyby spytała cię: Skąd wiesz, że jesteś zbawiony?
Wróć do wersetu, który czytałeś z dzieckiem. Zadaj kilka pytań:
Co Bóg powiedział w tym wersecie, że masz uczynić?
Czy ty to uczyniłeś? Co Bóg powiedział w tym wersecie, że uczyni? Czy to uczynił? Skąd
wiesz, że to uczynił? Ponieważ powiedział, że to uczyni. Ponieważ tak jest napisane w Biblii.
Ponieważ On zawsze dotrzymuje swoich obietnic. Jeśli więc uwierzyłeś w P.J. prosiłeś aby
uratował cię od zginienia, dał ci życie wieczne (patrz słowa z Jana 3.16), to co On uczynił?
Zbawił mnie, dał mi życie wieczne. Skąd to wiesz? Obiecał, że to uczyni – a On zawsze
dotrzymuje obietnic.
Powiedz o zmienionym życiu.
Powiedz dziecku, że jeśli zaufało Panu Jezusowi, w jego życiu nastąpią zmiany i to również
pomoże mu upewnić się, że jest zbawione. To mogą być małe zmiany, ale będą. Możesz
zacytować 2 Kor. 5.17. „Jeśli ktoś jest w Chrystusie nowym jest stworzeniem…
Możesz nawet zapytać je, jakiego rodzaju zmiany oczekuje i kto najwcześniej ją zauważy.

8. Dziecko (i Ty) dziękuje Bogu.

Chrześcijańskie Stowarzyszenie „Miłość Edukacja Dojrzałość”

www.med.org.pl

, email: [e-mail]

Strona 7

Zaproponuj, aby dziecko, które przyjęło P. J. zechciało powiedzieć „dziękuję” za wszystko,
co Bóg dla niego zrobił. Za prezent od mamy też dziękuje.
„Dziękuję ci Panie Jezu, że wszedłeś do mojego serca, zgładziłeś mój grzech i uczyniłeś mnie
chrześcijaninem. Amen”

9. Nauczanie wzrostowe.

Użyj swojej dłoni
Kciuk – czytaj i bądź posłuszny Biblii każdego dnia; silny palec, jeśli będziesz czytał
Biblię, będziesz silny.
Palec wskazujący – rozmawiaj z Bogiem, swoim niebiańskim Ojcem; ten palec jest
skierowany ku górze przypomina i pokazuje nam, że mamy rozmawiać z Panem Jezusem
Środkowy palec – powiedz innym o tym, co zrobiłeś,; ten palec stoi prosto ponad inne,
pokazuje, że nie powinniśmy wstydzić się stania po stronie Jezusa. Jeśli w swoim
środowisku spotka się ze sprzeciwem, to powiedz, by lepiej najpierw świadczyło o Panu
Jezusie swoim życiem, a opowiedziało o tym później.
Czwarty palec (serdeczny) – proś Boga, aby ci wybaczył, kiedy zgrzeszysz; ten palec nie
potrafi stać tak prosto, kiedy inne są zgięte. Zademonstruj to. Wytłumacz: Czasami
jesteśmy właśnie tacy i grzeszymy. Jeśli zrobisz coś złego nie potrzebujesz być zbawiony
na nowo, ale natychmiast wyznaj swój grzech (1Jana 1.9). Powiedz, że żałujesz i poproś
aby dał siłę, abyś nie czynił tego ponownie.
Mały palec – spotykaj się z innymi chrześcijanami; mały palec sam w sobie jest słaby,
lecz razem z innymi może zrobić wiele.

10. Słowo na drogę – „kanapka” – Hebr. 13/ 5b

Posłuż się pięcioma palcami swojej drugiej ręki. Na podstawie Hebr. 13.5 „Ja ciebie nigdy
nie opuszczę”. Dziecko powinno zapamiętać, że Boża obietnica będzie z nim zawsze, bez
względu na to, co się wydarzy.

Sposób zakończenia rozmowy:
Pomódl się z dzieckiem modlitwą dziękczynną, zapisz imię i adres dziecka, spytaj czy ma
jakieś pytania. Stwórz możliwość złożenia świadectwa. Podaruj dziecku książeczkę do
dalszego nauczania (teraz lub później).