JEZUS CHRYSTUS NIE BYŁ ŻYDEM 3

JEZUS NIE BYŁ ŻYDEM

JESUS WAS NOT A JEW

Marilyn R. Allen

[Ten esej, odwrotnie do innych w tej kategorii, napisany jest z punktu widzenia, który błędnie
równa Żydów z czasów Chrystusa z Judahitami ze Starego Testamentu. Zamieszczam go z
dwóch powodów: 1) żeby pokazać konfuzję wywołaną przez niezrozumienie tego, że Żydzi z
czasów Chrystusa byli Edomitami, a nie Judahitami, i 2) fakt że Marilyn Allen rozumie to, że
Żydzi we współczesnym świecie są siłą napędową wszelkiego zorganizowanego zła.

Cytowani badacze t

eż przyjmują błędną definicję słowa 'Gentile', jako oznaczające 'nie-Żyda'

lub 'nie-

Izraelitę', co zwiększa konfuzję. Pomimo to, Marilyn Allen mocno stawia sprawę, że

Yashua był Aryjczykiem. Mówiąc, że Jezus nie był Żydem, powołuje się na kilku autorów,
którzy wychodzą z uniwersalistycznymi roszczeniami o religii chrześcijańskiej, w przeciwień-
stwie do żydowskiej bigoterii. Wiele z tych autorów nie ma świadomości co do edomickiej
uzurpacji królestwa Judy. I że Judea była krajem dwóch etniczności: Judahitów i Edomitów.
Teologia o dwóch liniach rodów rozumie, że te dwa narody były wrogami w całej biblijnej
historii i są wrogami nawet do dnia dzisiejszego. 99% chrześcijańskich badaczy zakłada, że
Judeą rządziła jakaś homogeniczna grupa Judahitów, którzy różnili się pod względem poli-
tycznym i religijnym. A zatem, mówią, problemy Judei były między "dobrymi Żydami i złymi".

Poprawne rozumienie sytuacji politycznej i religijnej Judei je

st takie, że Edomici w czasach

idumejskiego uzurpatora Heroda stopniowo infiltrowali urzędy polityczne i religijne narodu.
To nie jest tak, że plemię Judy jakoś stało się złe. Fakt jest taki, że ich naród PRZEJĘLI źli
Edomici, tak jak dziś ci sami ludzie przejęli Amerykę. To Sanhedryn, skrybowie i faryzeusze
wprowadzili babilońską (żydowską) doktrynę, którą Jezus nazwał "tradycjami starszych"
(Sanhedrynu) i "tradycjami ludzi" (faryzeuszy). Te tradycje były diametralnie przeciwne obu
– Prawu Mojżeszowemu i dalszej egzystencji Judahitów i Izraelitów w kraju. Mimo że byli co
najmniej dwaj czystej krwi judahidz

cy członkowie Sanhedrynu, a mianowicie Nikodem i Józef

z Arymatrei, pozostali byli albo Edomitami albo oportunistami, którzy sprzedali swoje usługi
narod

owi okupującemu, najpierw Grecji, później Rzymowi. To za rzymskiej okupacji Herod i

jego

edomicka V kolumna zaczęła wymyślać Judeę, obok kananejskiej teologii i polityki. To

rozpoczęło się około 63 BC, choć wcześniejsza hellenizacja miejscowych Judahitów
r

ozpoczęła okres apostazji, która kulminowała w zamachu Heroda.

Pomimo tych problemów historycznego zrozumienia kwestii etnicznej sytuacji w Judei, ten
dokument wiele ujawnia o żydowskim matactwie i zakulisowym sabotażu chrześcijańskiej
cywilizacji. Dlateg

o jest bardzo ważnym dokumentem. Przyjmuje, że chrześcijańska nauka,

która ośmiela się zdemaskować żydowską perfidię w nowoczesnych czasach, należy ją
wrzucić w dziurę pamięci. Nieliczni są świadomi tego jak zorganizowane żydostwo skutecz-
nie ucisza wszelk

ą opozycję. Dzieki Internetowi, takie dokumenty jak "Jezus nie był Żydem"

można znowu upublicznić. – Pastor Eli James.]

WIELKIE

CZERWONE

KŁAMSTWO

Wielkie CZERWONE KŁAMSTWO, które prawie zniszczyło chrześcijaństwo – jak zamierzało
– to obraza (promowana przez żydowską propagandę tylko dla konsumpcji chrześcijan: oni
w to nie wierzą), że Jezus Chrystus nie był Żydem. Sprytnym pomysłem za tym oszustwem
było to, że gdyby chrześcijanie uwierzyli w to kłamstwo, to naturalnie opowiadaliby się za
Żydami, zamiast być wiernymi wobec swoich. I to zrobili. Gdyby Jezus był Żydem albo
Yiddisher, promującym ich doktryny i tradycje, to wtedy by Go nie prześladowali: wtedy nie
opluwaliby Go, by Go nie ukrzyżowali, ich Talmud i inne dzieła takie jak Biblia w rękach jej

kreatorów [The Bible In the Hands of Its Creators],

nie nazywałyby Go bękartem, a Jego

matkę ladacznicą. Gdyby był "jednym z nich", ci ludzie nie pracowaliby dzień i noc żeby
zniszczyć Jego nauki i Jego lud – chrześcijan.

Jezus był białym (aryjskim) Galilejczykiem. ON powiedział, że przyszedł by przynieść "nowe
Przykazanie

abyście się wzajemnie miłowali", i skrytykował starą wschodnią tradycję NIENA-

WIŚCI, której wyraźnym przykładem jest żydowski Talmud i Kodeks Praw, jak również trak-
towanie chrześcijan przez talmudycznych Żydów. Wykorzystywanie chrześcijan stanowi
cnotę: ale to Żydzi żyją zgodnie z rabinicznym Kodeksem. Dopiero kiedy dowie się czegoś o
Talmudzie

i jego naukach, chrześcijanin będzie mógł zrozumieć mentalność Żyda i jego

motywację ciągłego działania na rzecz "ludobójstwa", i wszystkich takich praw jak HR 5418,
zredukowania chrześcijan do poddaństwa – jak udało im się z sukcesem wprowadzic w
Rosji. Talmud

jest polityczny jak i udający być religijnym: reguluje życie jego ludu aż do

najbardziej niewyobrażalnych najmniejszych szczegółów. Dlatego łatwo jest zrozumieć stałą
ingerencję żydowskich rabinów w nasze sprawy polityczne, pomimo rozdziału Kościoła i
Państwa w Ameryce. NIKT – łącznie z kaznodziejami, politykami, rzekomą "inteligencją",
chrześcijanami, człowiekiem na ulicy – nie może zrozumieć subtelnych dokonywanych z
premedytacją działań wywrotowych w chrześcijańskiej Ameryce, aż zrozumieją kodeks który
kieruje Żydem, i zawsze zmusi go do działań na rzecz zniszczenia jego kraju-gospodarza,
albo podkopania go dla własnych celów. Wyprany przez propagandę zamknięty umysł
chrześcijanina czyni go łatwą zdobyczą dla znanego wroga. ON nie ma żadnej szansy
przeżycia z jego wrogiem okopanym na stanowiskach władzy nad nim.

A skoro Żyd praktycznie uniemożliwił chrześcijanom wejście w posiadanie albo poznanie
Talmudu

, konieczne jest żeby chrześcijanin zaakceptował udokumentowane informacje

wyłożone przez chrześcijan którzy O NIM COŚ WIEDZĄ. Takim dziełem jest cytowana tu
broszura

Fakty są faktami. To letargiczna obojętność chrześcijanina i jego odmowa badania

dzieł jego wroga czyni tego pierwszego tylko niewolnikiem drugiego. Nasi ludzie wydają się
zbyt

leniwi mentalnie żeby się doinformować, albo zbyt tchórzliwi moralnie żeby przyjąć

wyzwanie, łatwo jest pojąć pochodzenie, organizowanie robotników, dialektykę komunizmu-
marksizmu kiedy co najmniej zna się Talmud i Protokoły mędrców Syjonu. Niemożliwe jest
pokonanie subtelnego wroga jeśli odmawia się podjęcia środków ostrożności czytania z
otwartym umysłem jego literatury, i jeśli nie spróbuje się zroumieć motywacji, celów i metod
wroga.

Żydów i talmudyczny judaizm należy oceniać poprzez ich własne ideały i trzymanie się włas-
nego dziwnego kodeksu ustanowionego przez antychrześcijańskie Talmud, skoro sami wy-
raźnie podkreślają swoją różnicę i odrębność od wszystkich innych. Dlatego jako amerykań-
scy chrześcijanie nie mamy innego wyboru niż sprzeciwiać się wrogim naukom i praktykom
zorganizowanego żydostwa, które naprawdę chce zniszczyć nasz sposób życia, i zastąpić
go ich własnym. I to bardzo wpływa na Amerykanina i jego wolność, czy jest chrześcijaninem
czy nie, bo tylko nieodłączne zasady WOLNOŚCI chrześcijaństwa ukryte w naszych podsta-
wowych instytucjach i KONSTYTUCJI, gwarantują każdemu człowiekowi wolność polityczną
i każdą inną. Ale niech zapanuje marksizm-judaizm-talmudyzm-syjonizm, jak miało to miej-
sce w Rosji, i wtedy wyznawcy tego kultu szybko unie

ważnią prawa innych ludzi, i uchwalą

prawa gwarantujące im wolność i immunitet od wszelkiego rodzaju krytyki – podczas gdy oni
odbiorą prawa i wolności wszystkim innym. I to samo byłoby z brutalnym instynktem Murzy-
na: ON pozwoliłby mu rządzić, gdyby mógł. Żadna z tych OBCYCH MNIEJSZOŚCI nie prak-
tykowałaby anglosaskiej chrześcijańskiej koncepcji porządku opartego na prawie, sprawie-
dliwości i wolności względem prawa – dla wszystkich.

Chrześcijaństwo nawet minimalnie NIE opiera się na judaizmie, i nigdy się nie opierało: to
tylko kolejne żydowskie kłamstwo do połknięcia przez naiwnych. Oni są diametralnie odwrot-
ni w swoich zasadach. "CZŁOWIEK Z GALILEI" (którego tropili, torturowali i w końcu osiąg-

nęli jego ukrzyżowanie – czy ukrzyżowaliby swojego?) nauczał i głosił przeciwko ich ogra-
niczonym umysłowo, okrutnym, zniewalającym tradycjom. ON sprzeciwiał się im przy każdej
okazji, i powiedział, że "szabas ustanowiono dla człowieka, a nie człowieka dla szabasu", jak
uważali żydowscy faryzeusze. ON powiedział, że oni "obchodzą morze i ziemię, żeby pozy-
skać jednego współwyznawcę. A gdy się nim stanie, czynią go dwakroć bardziej winnym
piekła niż oni". ON powiedział Żydom iż byli "pobielanymi grobami", co jest najlepszym opi-
sem ich dwulicow

ej hipokryzji jaką znam. Jego uczniowie byli Galilejczykami (białymi), z

rzymskiej prowincji Galilei (Galilea nie była prowincją zydowską, była nią Judea).

Zawsze tam gdzie jest światło, jest też cień. W związku z tym chciałbym polecić kaznodziei,
Billy Grahamowi, i innym niepoinformowanym chrześcijańskim pastorom, żeby przeczytali
broszurę Prorok z Galilei (Portret Chrystusa) / The Prophet of Galilee (A Portrait of the
Christ) Mr Johna Henry Monka, redaktora Grass Roots.

Również tego samego autora

Ziemia się nie poruszyła / The Earth Sitteth Still. Żeby podtrzymać swoją opinię, że Jezus był
Galilejczykiem a nie Żydem, Mr Monk twierdzi, że zgodnie z prawem rzymskim, Żydzi mieli
prawo skazać swojego człowieka na śmierć: Rzymian to nie interesowało: ale nie mogli
skazać na śmierć nikogo podlegającego RZYMSKIEMU prawu. A zatem musieli naciskać na
Heroda i Piłata by wykonał za nich brudną robotę: co zrobili, mimo że Poncjusz Piłat po-
świadczył niewinność Jezusa i powiedział, że "Nie znajduję żadnej winy w tym człowieku",
ale chętnie poświęciłby Jezusa żeby zadowolić Żydów. Groteskowy proces i wyrok przeciwko
N

iemu (przez żydowski Wysoki Trybunał) był POLITYCZNY, za "bunt", mimo że On zawsze

mówił "oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara". Oni oskarżyli też "Syna Człowie-
czego" o herezję, bo powiedział "Ja i Ojciec jedno jesteśmy". Dokładnie tu, w Ameryce,
widzieliśmy patriotów karanych z powodów POLITYCZNYCH (tj. oni mają inne poglądy od
rządzących) i dlatego oczerniano ich jako "buntowników", tak jak Jezusa.

W broszurze Prorok z Galilei

Mr Monk zwraca uwagę na to, że "w ogóle Żydzi, nie jedzą, jeśli

sobie rąk nie obmyją" (Marek 7:3), a Jezus nie mył rąk często, a "kiedy było ceremonialne
obmycie, w ogóle". Następnie Mr Monk cytuje następujące wypowiedzi Jezusa by wykazać,
że ON nie był z ich wiary ani rasy. Jezus powiedział do Żydów: "Ojcowie wasi jedli mannę na
pustyni" (Jan 6:49). "Mojżesz dał wam obrzezanie" (Jan 7:22). "Czyż nie napisano w waszym
Prawie?" (Jan 10:34). "W waszym Prawie jest napisane" (Jan 8:17). "Napisane w ich Prawie"
(Jan 15:25).

Dlaczego uczniowie powiedzieli Mu "

Rabbi, dopiero co Żydzi usiłowali Cię ukamienować"

(Jan 11:8). Dlaczego powiedział On do Piłata: "Gdyby królestwo moje było z tego świata, słu-
dzy moi biliby się, abym nie został wydany ŻYDOM"? (Jan 18:36) I są jeszcze inne wersety,
których

słowa pokazują, że On nie uważał się za jednego z nich.

[…]

Gdyby Kościół dzisiaj naprawdę spełniał swoją misję, to odważnie i nieustraszenie stanąłby
p

o stronie CHRYSTUSA, i głosił JEGO czystą Prawdę – a nie łączył się z Jego wrogami. Ci

fałszywi pasterze mają dużo pracy żeby zachować czystymi własne skóry, bez wchodzenia
w sferę polityki, o której oczywiście mało wiedzą. DLACZEGO nie badają, z otwartymi umy-
słami i włączonym sumieniem, takich spraw jak opisane w tym artykule? Mimo że to może
kosztować ich wygodne życie, czy nawet samo życie? TO JEST W ICH SFERZE, A PO-
NADTO TAKI JEST ICH ŚWIĘTY OBOWIĄZEK.

[…]

Jak napisał dr W.D. Herrstrom (redaktor Bible News Flashes) w styczniu 1953:

"Gdyby oni [kaznodzieje] byli prawdziwymi wyznawcami Chrystusa, z Niego braliby przykład,
a nie z Judasza Iskarioty, który sprzedał Chrystusa Jego największym wrogom, za brudne
pieniądze… Jeśli jesteś człowiekiem a nie myszą, pójdziesz za przykładem Chrystusa, a nie
Judasza".

http://www.anglo-saxonisrael.com/content/jesus-was-not-jew-marilyn-allen

- o

– 0 – o -

Jezus nie był Żydem

Jesus was not a Jew

(źródło: Truth-books.com)

Coś bardzo niezwykłego wydarzyło się ponad 100 lat przed narodzeniem Chrystusa. Naród
który całkowicie potępiają wszyscy główni prorocy 'stali się Żydami'. Izajasz mówi o tym wy-
raźnie, że Bóg osobiście zamierza ich zniszczyć (zob. poniżej).

Ten lud, Edomici, zostal

i nawróceni, jako grupa, by stać się 'Żydami', przez Jana Hyrkanusa

około 1200 BC. Zdaniem Józefa Flawiusza, żydowskiego historyka żyjącego tuż po czasach
Chrystusa: 'Oni (Edom) byli od tej pory Żydami (Starożytności Żydów, XIII ix 1, XV vii 9).

Możesz to sam sprawdzić w pracach Józefa. Cecil Roth w Concise Jewish Encyclopedia
(1980) pisze: 'Jan Hyrkanus siłą nawrócił [Edom] na judaizm. Odtąd byli częścią narodu ży-
dowskiego…' (s. 154). Według Jewish Encyclopedia (1925) "Edom jest żydostwem" [Edom is
in Jewry] (t. 5 s. 41).

Kim są ci ludzie zwani Edomem?

W czasach patriarc

hów, Izaak, syn Abrahama, miał dwóch synów: Jakuba i Ezawa.

Jakub

został przodkiem 12 plemion Izraela, które po panowaniu Salomona podzieliły się na

dwa odrębne byty polityczne: północne 10 plemion nazywane Izrael i południowe 2 plemiona
nazywane Judah. Ez

aw stał się przodkiem Edomu, albo inaczej Idumei. Edomici albo Idu-

mejczycy osiedlili się na terenie tuż na południe od M Martwego, i na południe od obszaru
później znanego jako obszar Judy. Od początku istniała wrogość między Jakubem i Ezawem
(Rodz 25:22)

i miedzy ich potomstwem, Izraelem i Edomem. To widać nie tylko w książkach

historycznych, ale w ostrych wyrokach przeciwko Edomowi w większości proroczych pism
Starego Testamentu. Spójrz na przykład na teksty Izajasza Rozd. 34 i 63, Jeremiasza
Rozdz. 49 i

całą księgę Abdiasza.

Apok 19:13 opisuje Chrystusa jako "odzianego w szatę we krwi skąpaną…" Rożne Biblie
praktycznie wiążą to z Iza 63:1-6, że Chrystus sam zniszczy Edom. Abdiasz werset 4:
"Choćbyś wzniósł się jak orzeł, i choćbyś nawet między gwiazdami założył swoje gniazdo
[nawiązuje do potęgi Edomu po koniec epoki] - stamtąd Ja strącę ciebie - wyrocznia Pana".
"A nie zostanie nawet szczątku z domu Ezawa – gdyż Pan powiedział" (werset 18). Kiedy
bada się temat 'Babilonu' (Ap 17 i 18, Iza 47, Jer 50 i 51), to odnosi się do podłej, zesputej
antychrześcijańskiej potęgi pieniądza widocznej dzisiaj, manipulującej politykami i kontrolu-
jącej media. Edom wiąże się z tym Babilonem (porównaj Iza 34:5-15 i Iza 13:19-22 z Apok
19:3). Nawet sam Jahwe, Bóg Izraela i

Stwórca Wszechświata, "nienawidził Ezawa (Edom)",

lud "którego zaś miałem w nienawiści" (Mal 1:2-4). Sam Bóg zniszczy tę antychrześcijańską
potęgę pieniądza, jak wyraźnie mówią cytowane rozdziały.

Prorok Ezechiel

mówi o Idumei (Edom, także jako Góra Seir) jako biorącej w posiadanie zie-

mie i dziedzictwo Izraela i Judy (Ez 35:10, 11, 15; 36:2, 5). Kiedy plemiona Judy i Beniamina

dostały się w niewolę babilońską, kraj zasiedliły inne ludy (Ezd 9:11). Kiedy resztka Judy i
Beniamina wróciła, nie ma zapisów żeby ci inni zostali wypędzeni. W czasie od rozpoczęcia
okresu mach

abejskiego (około 165 BC) opisanego w Apokryfie Starego Testamentu, Edomi-

ci zajmowali południową Judę do Beth-Zur, 15 mil [22.5km] na południe od Jerozolimy (1
Mach 4:29).

'Konwersja' Edomitó

w wyraźnie otworzyła drogę na praktyczne przejęcie przepowiedziane

przez Ezechiela w Rozdz 35 i 36:1-5 ("Gora Seir" w Rodz 35 to inna nazwa Edomu). Edomita
o imieniu Antypater został prokuratorem Judei w 47 BC. Dziesięć lat później Herod faktycz-
nie został "królem Żydów", rozpoczynając edomicką dynastię rządzącą Palestyną pod wła-
dzą Rzymu przez ponad 100 lat. Jak mógł Edomita, zastarzały wróg Izraela, zostać królem w
Jerozolimie? Na pewno nie dzięki sobie, bez wielkiego wsparcia ze strony własnych ludzi.

T

a sytuacja sama w sobie byłaby bodźcem dla napływu populacji z jałowej ziemi Edomu do

gościnnego sąsiedniego środowiska Judei, napływu który oczywiście był zachęcany z powo-
dów politycznych przez rządzącą dynastię Heroda. Edomici byliby mianowani na najbardziej
wpływowe stanowiska, żeby powiększyć i ustanowić edomicki uchwyt na terytorium i naro-
dzie. Herod stał się notoryczny pośród chrześcijan za "rzeź niewiniątek", nadprzyrodzenie
zainspirowany zamach na życie dzieciątka Chrystusa (Mat 2:16). Syn Heroda, Herod Antypa,
kontynuując jego dzieło, odpowiadał za przerażający i potworny mord Jana Chrziciela (Mat
14:6-12).

W Nowym Testamencie angielskie słowo "Żyd" jest przekładem greckiego "Ioudaios", Judej-
czyka albo mieszkańca Judy (Jehuda) – Judea – byłe terytorium plemienia Judy (Jehuda),
na którym teraz był znaczny procent ludzi pochodzenia edomickiego, którzy posiadali władzę
polityczną pod egidą Rzymu. Sam Chrystus ciągle okazywał mocną antypatię do narodu,
który angielski Nowy

Testament nazywa Żydami, a którzy dokładniej byli Judejczykami,

mieszkańcami zdominowanego przez Edomitów terytorium Judei. Jezus powiedział do Ży-
dów "Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec" (Jan 10:24-27) i "Jestem posłany
tylko do owiec,

które poginęły z domu Izraela" (Mat 15:25). W rzeczywistości Chrystus na-

wiązał do tych "Żydów" (ludzi Judei), "Którzy w Niego wierzyli", jako "z ojca diabła" (Jan
8:31,44), podczas gdy wręcz odwrotnie nakazał swoim uczniom – którzy byli z Galilei, nie
Judei (Dzieje 1:11)

– modlić się do "Ojca który jest w niebie".

Czy On

po prostu cierpiał na zmienny dobry i zły nastrój? Jan apostoł w Apok odnosi się do

tych "którzy mówią iż są Żydami a nimi nie są, a są synagogą szatana" (2:9), co powtórzył w
następnym Rozdz 3:9. Judea i Galilea były dwoma odrębnymi państwami i politycznymi by-
tami, jak pokazuje każda Biblia z mapami Ziemi Świetej w Nowym Testamencie. Jezus nie
był Żydem (Judejczykiem) mieszkającym w Judei – był Galilejczykiem mieszkającym w
Galilei (Mat

26:29, Jan 7:41). Był prawdziwym Izraelitą z prawdziwego plemienia Judy, a nie

fałszywych edomickich Judejczyków czy Żydów. Faktycznie był prawdziwym Królem praw-
dziwego Izraela! Dorastał w Nazarecie w Galilei. Jego uczniowie byli rybakami z Morza
Galilej

skiego. Jan 7:1 mówi: "Potem Jezus obchodził Galileę. Nie chciał bowiem chodzić po

Judei, bo Żydzi mieli zamiar Go zabić". Jego zwolennicy byli ograniczeni "z obawy przed
Żydami" (Jan 7:13, 19:38, 20:19). To wyrażenie pokazuje, że choć tam w Judei byli praw-
dziwi Izraelici, tacy jak Maryja i Marta i ich brat Łazarz w Betanii, i ci którzy witali kiedy na
osiołku przybył do Jerozolimy, nazwę Żyd całkowicie wiązano ze złym edomickim sfałszo-
wanym Izraelem, "synagogą szatana".

"To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił"
(Mat 13:34). Wiele kościołów i szkółek niedzielnych ucze, że Jezus używał przypowieści
żeby Jego nauki były jaśniejsze. Ale wszystkie 4 Ewangelie mówią dokładnie odwrotnie, że
przypowieści często były w rodzaju szyfru – uczniowie prosili Go prywatnie o wyjaśnienie
niektórych przypowieści. Kiedy uczniowie pytali Jezusa dlaczego mówił do tłumów przypo-

wieściami, odpowiadał: "Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie
dano" (Mat 13:10-11, Marek 4:11-

12, Łuk 8:9, Jan 12:37+). W tym tekście Marka Jezus

mówi: "Wam dana jest tajemnica królestwa Bożego, dla tych zaś, którzy są poza wami,
wszystko dzieje się w przypowieściach,

12

aby patrzyli oczami, a nie widzieli, słuchali uszami,

a nie rozumieli,

żeby się nie nawrócili i nie była im wydana [tajemnica]". Łukasz mówi, że

Jezus powiedział uczniom: "Wam dano poznać tajemnice królestwa Bożego, innym zaś w
przypowieściach, aby patrząc nie widzieli i słuchając nie rozumieli". Czy Jezus troszczył się
tylko o zbawienie wszystkich "nieszczęsnych grzeszników"? Powiedział: "Nie dawajcie psom
tego, co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami, i obró-
ciwsz

y się, was nie poszarpały" (Mat 7:6). Czy to są faktyczne świnie, i czy Jezus tylko oka-

zywał troskę o biżuterię swoich wyznawców? Kim są te świnie jeśli nie Żydzi, którzy wyznają
chore nauki Talmudu, w których Jezus jest obrażany w najgorszy sposób? Dlaczego chrześ-
cijanie nie słuchają Chrystusa próbując dzielić się tym co świete z antychrześcijańskimi
Żydami?

Żydzi krzyczeli "Ukrzyżuj Go!" (Jan 19:15) i "Krew Jego na nas i na dzieci nasze" (Mat
27:25).

Piłat użył ironii kiedy napisał "Jezus z Nazaretu, Król Żydów" (grecki = Judeans) (Jan

19:19)

– tzn. "Galilejczyk który był Królem Judejczyków", jak "Królowa Wiktoria z Anglii, Kró-

lowa Indii". Duchowymi przywódcami Żydów byli faryzeusze, którzy, niezaskakująco, wiązali
się z (edomickimi) Herodianami (Mat 22:16), Marek 3:6 i 12:13). Jezus absolutnie potępił
faryzeuszy jako obłudników, używając tego słowa wielokrotnie (Mat 15:7, 22:18, 23:13, 15,
23, 25 i 27). Nazwał ich też "plemieniem żmijowym" (Mat 3:8, 12:34, 23:33). Czy to była tylko
hiperboliczna zmiana frazy, jak np. "su

…syny", czy to ucieleśniało prawdziwą nadprzyrodzo-

ną prawdę? Jak dobrze wiadomo, szatana wiązano z ideą węża.

Żydzi z zachodniego świata lubią przedstawiać WASPs ("Biali AngloSascy Protestanci") jako
typowych rasistów, ale są nieugięci co do tego, że Palestyńczycy urodzeni w "Izraelu"
(wcześniej Palestyna) i wypędzeni przemocą i terrorem przez żydowskich osadników, żeby
pod żadnym pozorem nie pozwolić im wrócić do swoich domów, mimo że żydowscy imigran-
ci z Milwaukee czy San Diego albo i

nnych miejsc (nawet ateiści) powinni otrzymać pełne

obywatelstwo i prawa. W izraelskiej konstytucji,

"Żyd" jest definiowany jako ktoś urodzony z

żydowskiej matki, niezależnie od wiary. Słowo to nie odnosi się więc do religii osoby, a do
jego / jej pochodze

nia czy rasy. Zjadliwy i morderczy rasizm popierających syjonizm antyra-

sistów jest zatem podobną do faryzeuszy obłudą.

Większość kościołów nie interesuje się sprawą Edomu, i dla nich Izajasz, Jeremiasz, Eze-
chiel, Abdiasz i Malachiasz tracili swój czas. W

iele kościołów to niewiele więcej niż kluby

towarzyskie. Bardzo mało interesują się postępem w poznawaniu prawdy, choć Jezus powie-
dział "szukajcie a znajdziecie", i "prawda was wyzwoli". Nie interesują się opiniami historyka
Józefa, ani

szczegółami i działaniami edomickiej dynastii Heroda. Podczas gdy sam Chrys-

tus odnosił się do tych Żydów" (ludzi z Judei) którzy w Niego wierzyli, jako pochodzących od
ojca-

diabła (Jan 8: 31,44), większość kościołów woli to ignorować. Nie interesują ich powią-

zania tych za

komunistycznymi antychrześcijańskimi rewolucjonistami. Choć Chrystus po-

wiedział "Po owocach ich poznacie" (Mat 7:16,20), ci ludzie wolą nie mysleć o żydowskim
uczestnictwie w komun

izmie (zob. poniżej) i wszystkich strasznych cierpieniach jakie wywo-

łał, przynajmniej wobec chrześcijan, albo straszne niszczące kulturę i antychrześcijańskie
produkty zdominowanego przez Żydów Hollywood. W tej kwestii są przeciwni Prawdzie, a
zatem antychrześcijańscy.

Jezus powiedział "prawda was wyzwoli". Tych kościołów nie interesuje badanie prawdy w
tych sprawach, uważając, że liberalne antychrześcijańskie kontrolowane przez Żydów media
sa najlepszym przewodnikiem w kwestii prawdy. Mimo że Chrystus absolutnie potepił anty-
chrześcijańskich edomickich Żydów, wiele kościołów dalej woli uważać ich za "naród Boga"!
Kościoły "korzystając z nowoczesnych postępów w etyce i wiedzy" najwyraźniej uważają, że

wiedzą lepiej o Żydach i rasizmie niż Bóg wszystkie te wieki temu. Może uważają, że Bóg,
korzystając z perspektywy czasu i porad nowoczesnych duchownych i teologów, nie zainspi-
rowałby swoich proroków by byli tak bardzo pro-izraelskimi, anty-edomickimi rasistami
(nowoczesny "Izrael" to nie to samo co biblijny Izrael).

Ale współczesne kościoły są, niestety, często niemal integralną częścią departamentu mega-
pieniędzmi-sponsorowanej babilońskiej struktury władzy, która zniechęca do szukania i pro-
pagowania prawdy. Można polegać na kościołach establiszmentowych, że nie namieszają.
Dla kościołów zwyczajem jest, że okres życia Chrystusa traktują jakby lud Judei był całko-
wicie izraelicki, a tak na pewno, wyraźnie i niezaprzeczalnie nie jest. To jest co apostoł Jan
miał do powiedzenia o niechrześcijańskich czy antychrześcijańskich Żydach: "Któż zaś jest
kłamcą, jeśli nie ten, kto zaprzecza, że Jezus jest Mesjaszem? [ang. Chrystusem?] Ten
właśnie jest Antychrystem, który nie uznaje Ojca i Syna.

23

Każdy, kto nie uznaje Syna, nie

ma też i Ojca, kto zaś uznaje Syna, ten ma i Ojca" (1 Jan 2:22-23). Nie wszyscy "Żydzi"
(Judejczycy) byli Edomitami

– siostry Maryja i Marta i ich brat Łazarz z Betanii koło Jerozo-

limy sa przykładem prawdziwych Izraelitów. Kościoły twierdzą, że ludzie którzy witali Jezusa
w Jerozolimie, wymachu

jący gałęziami palmowymi i krzyczący Hosanna! byli tymi samymi

ludźmi jak tłum który wył o Jego krew kilka dni później. To jest absolutnie śmieszne.

Zwyczajem wielu kościołów i chrześcijan jest żeby podążać za kierownictwem babilońskiej
struktury władzy w ogłaszaniu rasizmu za zły, jednocześnie postrzegać Arabów za absolut-
nie g

odnych ubolewania za ich wsparcie dla Palestyńczyków, a Palestyńczycy, cóż, oni nie

przekazali pokornie swojego kraju, domów, wiosek i gajów oliwnych rasistowskim i bez-
względnie stosującym przemoc osadnikom żydowskim, wspieranym przez etnicznych krew-
nych

we wszystkich krajach zachodu, gdzie wykorzystują wszystkie ogromne zasoby pienię-

żne, medialne i kupionych polityków żeby "zwalczać rasizm". Jezus absolutnie potępił tę
hipokryzję.

Niestety, większość kościołów celowo ignoruje przypowieść o kąkolu [albo życicy] (Mat
13:24-30, 36-

43). Ona wyraźnie mówi, że jest lud Boży, pszenica, i jest podrobiony lud,

"kąkol". "Kąkol" odnosi się do "jednego z najbardziej destrukcyjnych ze wszystkich chwas-
tów" (nazwa botaniczna Lolium temulentum). "Zanim wyda owoce Loliu

m niemal nie odróżnia

się od pszenicy, pośród której rośnie jako chwast. Dopiero później można je rozróżnić".
"Nasiona często mają bardzo trujące narośle grzybowe, po których zjedzeniu ludzie lub
zwierzęta doznają zawrotów głowy, wymiotów, a niekiedy umierają" (W.Walker, Wszystkie
rośliny biblijne / All the Plants of the Bible). Co do określenia którzy ludzie wpadają w tę
kategorię, Jezus powiedział: "Po owocach ich poznacie". Jezus powiedział, że kąkol będzie
występował aż do sądu ostatecznego, kiedy zostanie zniszczony przez spalenie, dosłowne
czy metaforyczne, w prawdziwym holokauście.

Te kościoły też celowo ignorują przypowieść Chrystusa o złych gospodarzach (Mat 21:33-
46), wol

ąc głosić wygodne nauki ludzi. Zwyczajowo kościoły głoszą, że Żydzi ze swoimi wy-

bitnie antychrześcijańskimi opiniami zawartymi w Talmudzie, są "wybranym narodem Jahwe,
narodem Izraela", pomimo wszystkich dowodów dotyczących Edomu i niedwuznacznych
nauk Chrystusa. Kościoły, idąc za wilkami w owczej skórze, muszą przestać rozwijać i poma-
gać w propagowaniu antychrześcijańskich nieprawd i kłamstw. One muszą uważać na kwas
edomickich faryzeuszy (Mat 23). Im nie wolno być milczącą częścią nowoczesnego wcielenia
babilońskiego imperium, bo inaczej one też zostaną zniszczone przez Boga.

Żydowskie przejęcie Palestyny w ubiegłym stuleciu nie jest biblijnym "powrotem" prawdziwe-
go Izraela do Ziemi Świetej, a powrotem szatańskiej podróbki. On nie pokazuje żadnej praw-
dziwej chrześcijańskiej pobożności, a raczej złych politycznie i militarnie machinacji, i to teraz
rozłazi się w szwach. Jednocześnie żydowska antyrasistowska indoktrynacja chrześcijańs-
kich europejskich narodów osiągnęła punkt, kiedy Europa jest niszczona przez na wielką

skalę obcą antyeuropejską imigrację, i te narody są politycznie niezdolne do samoobrony
przed tą plagą wszechobecnych żydowskich psów strzegących z piekła.

Chrystus oskarżył "tych Żydów którzy w Niego wierzą" (zapamiętaj) o to, że "mają diabła za
ojca i chcą spełniać pożądania ich ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytr-
wał, bo prawdy w nim nie ma… bo jest kłamcą i ojcem kłamstw…" (Jan 8:31-44). Concise
Oxford Dictionary (1976) mówi, że słowo "jew" [wym. Dziu] oznacza "oszukiwać". Penguin
English Dictionary (1965)

mówi, że "jew" oznacza "defraudować, oszukiwać".

http://www.anglo-saxonisrael.com/content/jwnaj-truth-bookscom