Wykład 2 Fizykoterapia 21.03.2016 

 
PRĄDY TRABERT'A 
­ niem. Ultra Reizstrom (UR) ­ pobudzenie wysokoprądowe 
­ czas trwania impulsu: 2ms 
­ czas trwania przerwy: 5ms 
­ częstotliwość: 143 Hz (szybki efekt przeciwbólowy) 
­ kształt impulsu: impulsy prostokątne 
­ natychmiastowy efekt przeciwbólowy ­ ostateczny wynik ujawnia się po 3­4 zabiegach, a 
leczenie powinno obejmować 6 zabiegów (rzadko więcej) 
­ 

​

przekrwienie tkanek

​

 z powodu bezpośredniego działania mechanicznego impulsów na 

mięśnie i efektu rozluźnienia 
­ natężenie, które jeszcze nie daje skurczy tężcowego (jest on tu niepotrzebny), ale już 
powoduje drżenie wibracyjne, pobudzenie mięśni 
­  w trakcie zabiegu występuje efekt przyzwyczajenia i słabnie efekt wibracyjny, który należy 
przywrócić zwiększając natężenie 3­7 razy (max dawna 0,2mA/cm2 powierzchni elektrody) 
­ elektrody umieszcza się najczęściej segmentarnie (na kręgosłupie) aby uzyskać efekt 
uogólniony 
­ stosuje się 2 elektrody jednakowej średniej wielkości położone w odległości 3­4 cm od 
siebie 
­ katoda jest elektrodą czynną, powinna być ułożona w miejscu silniejszego bólu lub 

​

w 

dermatomie skąd wychodzi unerwienie dla bolesnego miejsca 
­ czas trwania zabiegu :10­15 minut 
 
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI 

­

Miejsca na skórze o obniżonej oporności zabezpieczyć wazeliną i płatkiem folii 

­

Upewnij się, czy skóra w miejscy przyłożenia elektrod nie jest uszkodzona i 
zmieniona zapalnie 

­

Zastosować podkłady o grubości 2­4 cm, dobrze nasączone wodą, dokładnie z 
jednakowym naciskiem przylegające do leczonej powierzchni (zastosowany prąd jest 
prądem jednokierunkowym wywołującym w tkankach zmiany elektrolityczne) 

­

Jeżeli w trakcie zabiegu pacjent odczuwa nadmierne pieczenie należy wyzerować 
natężenie, sprawdzić stopień wilgotności podkładów i wielkość elektrod w stosunku 
do natężenia prądu 

­

Chronić skórę po zabiegu posypując talkiem, gdyż efektem pozabiegowym jest 
przekrwienie lub/i przeczulica 

­

Jeżeli nie ma pozytywnych efektów, nie należy kontynuować tej terapii 

 
 
METODYKA APLIKACJI SEGMENTARNEJ 

● Ułożenie E1

​

 (szyjne) 

­

Wielkość elektrod najlepiej 7x9cm 

­

Elektroda cranial: kość potyliczna (poprzecznie) 

­

Elektroda caudal: 3 cm poniżej 

­

Głowa lekko dogięta do mostka, pod klatką piersiową poduszka 

● Zastosowanie 

­

Choroby szyjno­czaszkowe ­ katoda w pozycji “cranial” (potyliczne bóle głowy) 

­

Zaburzenia w karku i KKG ­ katoda w pozycji “caudal” 

 

● Ułożenie E2 

​

(piersiowe górne) 

­

Wielkość elektrod 9x11 cm 

­

Elektroda cranial: na poziomie C7 

­

Elektroda caudal: 3 cm poniżej 

● Zastosowanie 
­

głowa , szyja, obręcz barkowa, ramiona ­ katoda w pozycji “cranial” 

­

Klatka piersiowa i zaburzenia krążenia w KKG ­ katoda w pozycji “caudal” 

 

● Ułożenie E3

​

 (piersiowo­lędźwiowe) 

­

Wielkość elektrody 9x11 cm 

­

Wskazane do leczenia zaburzeń w obrębie tułowia 

­

Pozycja KATODY zależna jest od lokalizacji nerwów rdzeniowych odpowiadających 
segmentowi, w którym zachodzi zaburzenie 

 

● Ułożenie E4

​

 (lędźwiowo­krzyżowe) 

­

Wielkość elektrod 10x13 cm 

­

Elektroda “caudal” ułożona poprzecznie przez kość krzyżową powyżej szpary 
pośladkowej 

­

Elektroda “cranial” ułożona podłużnie 3 cm powyżej 

­

Ochrona przed zwiększeniem lordozy lędźwiowej przez podłożenie poduszki pod 
brzuch 

● ZASTOSOWANIE 
­

Bóle dolnego odcinka kręgosłupa i miednicy ­ katoda w pozycji “cranial” 

­

Dolegliwości w KKD, pobudzenie ukrwienia ­ Karoda w pozycji “caudal” 

 
 
 
 
 
PRĄDY DIADYNAMICZNE (DD) 

➔

Opisane przez francuskiego lekarza P. Bernarda w 1950r. 

➔

Powstają w wyniku prostowania prądu okresowo zmiennego, sinusoidalnego o 
częstotliwości 50Hz, nałożonego na prąd stały 

➔

Prąd wyprostowany = brak przepolaryzowania 

➔

Zamiana napięcia przemiennego na napięcie jednego znaku 

➔

Prąd okresowo zmienny ­ (szczególny przypadek prądu zmiennego), 

​

zmienia się w 

sposób okresowy tak, że jego wartości chwilowe powtarzają się w równych 
odstępach czasu (okresach), w tej samej kolejności i w tym samym kierunku 

 
 
Dwa podstawowe prądy: 

a) MF

​

 (monofaza stała) 

­

Częstotliwość: 50 Hz 

­

Timp = 10 ms 

­

T przerwy= 10ms 

­

zastosowanie : bóle przewlekłe, działanie przekrwienne 

      b) 

​

DF

​

 (diafaza stała) 

­

Częstotliwość: 100 Hz 

­

Timp = 10 ms 

­

Zastosowania: bóle ostre, silne, szybkie znieczulenie 

 
Wg Bernarda wszystkim przebiegom impulsowym powinien towarzyszyć prąd stały o 
natężeniu 1­3 mA, wartość mocy impulsu nie spada do zera tylko do minimalnej wartości 
prądu stałego 
 
Dosis 

​

­ natężenie prądu impulsowego 

 
Prądy DD mają właściwości bodźcowe prądów impulsowych oraz prądu stałego o małym 
natężeniu. 
 
Wady długich impulsów (10ms) 

★

Silne odczyny elektrochemiczne 

★

Duże ryzyko uszkodzenia tkanek 

★

Silne drażnienie receptorów bólowych skóry 

★

Krótki czas trwania zabiegu 

★

Mała dawka prądu 

★

Działanie powierzchowne 

★

Pieczenie 

 

c) 

​

LP

​

 (modulowany długookresowy) 

­

Nałożenie na prąc MF, takiego samego prądu o zmodulowanej amplitudzie i 
przesuniętego w fazie o 180 stopni część zmodulowana trwa 10s, część 
niemodulowana 6s 

­

Zastosowanie: działanie przeciwbólowe przy silnych bólach, działanie przekrwienne 

­

Cel: przeciwzapalny, przeciwbólowy 

d) 

​

CP

​

 (modulowany krótkookresowy) 

­

Okresowa zmiana prądów DF i MF, które płyną naprzemiennie w czasie 1s 

­

Zastosowanie: działanie przekrwienne mocniejsze niż LP, dlatego stosowany w 
dalszych etapach terapii 

­

Cel: przeciwzapalny, przeciwobrzękowy, gdy nie ma już silnego bólu 

 
 
Ułożenie elektrod 
W miejscu bolesnym elektroda połączona z biegunem ujemnym! 
 

➢

Nerwoból ­ elektroda na nerwie 

➢

Bóle mięśni ­ na przebiegu mięśnia 

➢

Bóle stawów ­ po obu stronach stawu 

 

Zakres czynnościowy 

● Jest to zakres w którym powinien odbywać się zabieg 
● Pomiędzy progiem pobudliwości (próg czucia) a progiem odczuwania bólu 

 
Zakres czynnościowy w serii zabiegów może się rozszerzać przez podwyższenie progu bólu 
 
Inhibicja pierwotna

​

 ­ jest to podwyższenie progu bólu w czasie zabiegu, po ok. 30 

sekundach, trwające od kilkunastu minut do kilku godzin ­ najważniejszy skutek 
przeciwbólowy. 
 
Inhibicja wtórna 

​

­ podwyższenie progu bólu trwające kilka lub kilkanaście dni występujące 

po kilku zabiegach 
 
Dynamogenia

​

 ­ pojęcie wprowadzone przez Bernarda, oznaczające pobudzenie tkanek i 

przywracanie im fizjologicznej sprawności 
 
 
Terapia: 

❖

Całość zabiegu: 10­12 minut 

 
BÓL OSTRY 

­

DF (nie dłużej niż 5 min ­ szybka adaptacja, stosować tylko gdy ból ostry) + LP 

­

DF (2 min) + LP (5 min) + MF (5 min) 

­

LP (7 min) + MF (5 min) 

­

LP (10 lub 12 min) 

 
BÓL PODOSTRY 

­

DF + LP 

­

LP + MF 

­

CP + MF 

­

CP (mocne działanie przekrwienne ­ dalsze etapy terapii) 

 
BÓL PRZEWLEKŁY 

­

MF + MP 

­

MF + LP + CP (LP działanie przekrwienne łagodniejsze od CP) 

­

CP + MF (terapia przekrwienna) 

­

CP (terapia przekrwienna, ok. 8 min)