background image

Materiały do egzaminu BPZ-GZ 

 
 
Minimum egzaminacyjne: 
 

1. 

Wykłady 

 
2. James W. Kalat. Biologiczne podstawy psychologii. Wydawnictwo Naukowe PWN 2011 

 
Literatura zalecana: 
 
1. P

odręczniki ponadgimnazjalne do biologii np. Biologia, kształcenie w zakresie podstawowym, 

Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego, liceum profilowanego i technikum (J. Grzegorek, A. 
Jerzmanowski, K. Spalik, K. Staroń), WSiP, 2009 lub 2010, str. 160-166, 204-242; ewentualnie 
podręczniki do biologii molekularnej lub biochemii, np. P.C. Turner, A.G. McLennan, A.D. Bates, 
M.R.H. White. 

Biologia Molekularna. Krótkie Wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN 2004 

2. 

Biologia, część 2, tom drugi, kształcenie w zakresie rozszerzonym, podręcznik dla liceum 

ogólnokształcącego, liceum profilowanego i technikum (A. Czubaj, J. Grzegorek, A. 
Jerzmanowski, R. Skoczylas, K. Skwarło-Sońta, J. Sotowska-Brochocka, K. Spalik, K. Staroń, T. 
Umiński), WSiP, 2011, str. 20-73 

3. Alan Longstaff. 

Neurobiologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN 2002 lub 2011 

  
4. Bogdan Sadowski. 

Biologiczne mechanizmy zachowania się ludzi i zwierząt. Wydawnictwo 

Naukowe PWN 2009  
 
Literatura 

uzupełniająca: 

 
5. 

W. Oniszczenko, W.Ł. Dragan. Genetyka zachowania w psychologii i psychiatrii. Wydawnictwo 

Naukowe SCHOLAR 2008 
 
6. R. Plomin, J.C. DeFries, G.M. McClearn, P. McGuffin. Genetyka zachowania. Wydawnictwo 
Naukowe PWN 2001 

7. J. Vetulani. 

Mózg: fascynacje, problemy, tajemnice. Wydawnictwo Homini 2011 

8. R. D. Fields. 

Drugi mózg. Rewolucja w nauce i medycynie. Prószyński i S-ka. 2011 

Filmy 

(materiały dodatkowe!) (po angielsku)

 
Transkrypcja, translacja (zwłaszcza po pierwszych 40 s) 
http://www.youtube.com/watch?v=XuUpnAz5y1g 
Mejoza: 
http://www.youtube.com/watch?v=D1_-mQS_FZ0&NR=1 
Przekazywanie sygnału: białka G, cAMP, czynnik transkrypcyjny CREB 
http://www.youtube.com/watch?v=iGb93jCKVXs&feature=related 
DNA Learning Center 

– http://www.dnalc.org/ – bogate źródło materiałów dydaktycznych, np. 

Uczenie się u muszek owocowych (Drosophila melanogaster): 
http://www.g2conline.org/#Model Systems?aid=1720&cid=877 
(czyli jak uczymy muchy i jak się uczyć, by dłużej pamiętać) 
Eric Kandel opisuje 

różnice między pamięcią krótkotrwałą i długotrwałą: 

http://www.g2conline.org/#Learning & Memory?aid=1279&cid=1722 
 
Wykład 1 
Związki organiczne, replikacja, transkrypcja, translacja, kod genetyczny 

źródła: gł. podręczniki licealne-ponadgimnazjalne; Biologia molekularna; 

Kalat str. 9, 31-32

Plomin, str. 59-78 

background image

B

udowa komórki: jądro, DNA, chromosomy, błona cytoplazmatyczna, mitochondrium, rybosomy, 

siateczka śródplazmatyczna. Związki chemiczne budujące organizmy żywe – polimery i monomery 
(

białka złożone z aminokwasów, kwasy nukleinowe złożone z nukleotydów, cukry złożone zbudowane 

z cukrów prostych, tłuszcze – podstawowy schemat budowy), budowa kwasów nukleinowych 
(nukleotyd = cukier + reszta fosforanowa + zasada azotowa), DNA 

– kwas deoksyrybonukleinowy 

(nukleotyd DNA = deoksyryboza + reszta fosforanowa + (cytozyna lub guanina lub adenina lub 
tymina)), 

reguła komplementarności zasad azotowych (A/T, G/C), budowa przestrzenna DNA 

(podwójna helisa), replikacja (przebieg, polimeraza DNA, znaczenie biologiczne), RNA – kwas 
rybonukleinowy (nukleotyd RNA = ryboza + reszta fosforanowa + (cytozyna lub guanina lub adenina 
lub uracyl), transkrypcja (przebieg, polimeraza RNA, znaczenie biologiczne), budowa (promotor
część kodująca, terminator) i definicja genurodzaje RNA i ich rola. Geny nieciągłe, introny i eksony, 
składanie RNA (splicing). Transkrypcja i translacja jako etapy ekspresji genów. Kod genetyczny jako 
sposób zapisu poszczególnych aminokwasów przez trójki nukleotydów (kodony), cechy kodu 
genetycznego (trójkowy, uniwersalny, zdegenerowany). Przebieg translacji (kodon startowy AUG, 
kodony stop, rybosom, antykodon

); rodzaje (insercja, delecja, substytucja np. jednego, dwóch (itd.) 

nukleotydów) i skutki mutacji, przykład – anemia sierpowata. Budowa białka, grupa karboksylowa i 
aminowa amin

okwasów, wiązanie peptydowe, struktura pierwszo-, drugo- (alfa-helisa, beta-kartka), 

trzecio- 

i czwartorzędowa; różnorodność, występowanie i funkcje białek. Lokalizacja replikacji (jądro 

komórkowe), transkrypcji (jądro) i translacji (cytoplazma). 

 

Wykład 2 
Mitoza, mejoza, podstawy genetyki mendlowskiej

, genetyka człowieka 

źródła: gł. podręczniki licealne-ponadgimnazjalne, 

Kalat str. 10-11

; Plomin, str. 24-45, 156-157 

Podziały komórki, mitozamejoza (np. spermatogeneza, oogeneza), chromosomy (organizacja 
DNA, 

ok. 3 mld nukleotydów, ok. 2 m, białka histonowe / histony), chromatydy (siostrzane), 

chromosomy homologiczne

haploidalność (liczba podstawowa chromosomów), diploidalność

allel, kariotyp; mitoza

: znaczenie mitozy (wzrost, regeneracja, rozmnażanie bezpłciowe; klon); mejoza: 

crossing-over

, podział redukcyjny, znaczenie mejozy – źródła zmienności genetycznej (niezależna 

segregacja chromosomów i crossing-over, mutacje) in. rekombinacja genetyczna, rekombinanty 
(nierodzicielskie zestawienia genów). Definicje – gen/allel, homozygota, heterozygota, genotyp, 
fenotyp, kariotyp, locus, dominacja i recesywność.  
R

eguła czystości gamet (pierwsze prawo Mendla). Dziedziczenie jednej pary cech (recesywnej i 

dominującej, np. Aa). Dziedziczenie dwóch par (AaBb), reguła niezależnej segregacji genów (drugie 
prawo Mendla), 

geny sprzężone; dziedziczenie pozachromosomowe (mitochondrialne). 

Genetyka człowieka: 46 (23+23, 2n) chromosomów (23+23, n = 23), kariotyp prawidłowy (46, XX lub 
16, XY)

, chromosomy płciowe (X,Y), autosomy. Dziedziczenie płci, chromosomy płci, determinacja 

płci; białko SRY (czynnik transkrypcyjny); cechy sprzężone z płcią (hemofilia, daltonizm, dystrofia 
mięśniowa Duchenne’a, zespół łamliwego chromosomu X). Dziedziczenie cech recesywnych, 
dominuj

ących, sprzężonych z płcią. Choroby genetyczne i ich podłoże. mutacje chromosomowe: 

delecja, duplikacja, inwersja, translokacja, monosomia, trisomia, 

zespół Downa, zespół Klinefeltera, 

zespół Turnera, forma translokacyjna zespołu Downa (chromosom 14/21), zespół miauczenia kota 
(cri-du-chat), 

zespół łamliwego chromosomu X (fmr1, FMRP, powielanie trójek CGG), anemia 

sierpowata, fenyloketonuria, galaktozemia, mukowiscydoza, choroba Huntingtona (huntingtyna, 
powielanie trójek CAG; 

Kalat, str. 254-256

), 

recesywność/dominacja w dziedziczeniu chorób 

genetycznych; hemofilia, daltonizm 

– dziedziczenie. 

 
Wykład 3 
Przekazywanie sygnałów w komórce 

źródła: 

Kalat, str. 29-38, 60-71, 498; 

Longstaff, str. 53-58, 461-467; Sadowski, str. 137-144

 

Przemiany energetyczne w komórce. ATPADP, AMP, cAMP, wiązania wysokoenergetyczne 
Neurony a 

komórki glejowe; astrocyty, oligodendrocyty, komórki Schwanna (lemocyty), mikroglej i ich 

funkcje

; etapy transmisji synaptycznej (egzocytoza, wychwyt zwrotny neuroprzekaźnika, transportery; 

rozkład neuroprzekaźników przez enzymy (acetylocholinesteraza/acetylocholina; COMT, 
MAO/serotonina, katecholaminy); synapsa dopaminowa (

Kalat, str. 68

Czynnik transkrypcyjny (definicja, 

przykłady: CREB, AP1 (Fos + Jun), Zif268, SRF; białko Fos jako 

znacznik, że zaszło coś „ważnego/nowego”, białko Zif268 wskaźnikiem aktywności struktur/komórek; 
przekazywanie sygnałów w komórce (sens biologiczny, schemat ogólny, swoistość połączenia 
cząsteczki sygnałowej z receptorem, rola promotorów genów), przekaźniki wtórne, receptor, kinaza
fosfataza 
przekazywanie sygnału w komórce za pomocą neuroprzekaźników; neuroprzekaźniki 

background image

receptory postsynaptyczne:  

 

kanały jonowe, r. jonotropowe (szybkie przekaźnictwo synaptyczne) 

receptory metabotropowe 

(wolne przekaźnictwo synaptyczne), 

antagonista a agonista receptora, receptory glutaminianu (mGluR, NMDAR, AMPAR, cechy 
receptorów NMDA i AMPA, NMDAR jako detektor koincydencji
; MK-801) 
droga przekazywania sygnału z udziałem białek G i cAMP
  
(cyklaza adenylanowa, cAMP, kinaza białkowa A (PKA)),  
droga przekazywania sygnału z udziałem białek G i fosfatydyloinozytolu (PI)  
(fosfolipaza C, PI, diacyloglicerol 

– DAG, trifosforan inozytolu – IP

3

, kalmodulina-

CaM, kinaza białkowa 

– PKC, kinaza białkowa II zależna od wapnia i kalmoduliny – CaMKII, syntaza tlenku azotu – NOS);  

przekaźniki wtórne (cAMP, IP

3

, DAG, cGMP, NO, Ca

2+

); NO jako przekaźnik wsteczny 

droga przekazywania sygnału z udziałem białka Ras, czynniki wzrostu / czynniki neurotroficzne / 
neurotrofiny: czynnik wzrostu nerwów (NGF), czynnik wzrostu pochodzenia mózgowego (BDNF), 
neurotrofina 3, 4/5 (NT-3, NT-4/5), receptory typu Trk, kaskada kinaz aktywowanych przez mitogeny, 
sposób przekazywania sygnałów z udziałem wewnątrzkomórkowych receptorów  
(hormony sterydowe);  
promotory 

genów jako miejsce docelowe szlaków przekazywania sygnałów, działanie i 

przykłady czynników transkrypcyjnych 
apoptoza
 

– programowana śmierć komórki, rola w rozwoju mózgu, apoptoza a nekroza, ciałka 

apoptotyczne, szlaki apoptozy 

– wewnętrzny (mitochondrialny) i zewnętrzny (receptorowy), kaspazy 

(proteazy), endonukleazy; 

rola apoprozy w rozwoju układu nerwowego (

Kalat, str. 108-111

), rola 

neurotrofin i apoptozy w alkoholowym zespole płodowym (FAS; 

Kalat, str. 122-123

). 

 

Wykład 4a 
Budowa układu nerwowego
 

źródła: 

Kalat, str. 73-102

, Biologia 

część 2, tom 2, podręcznik dla liceum ogółnokształcącego i 

liceum profilowanego i technikum, red. R. Skoczylas, str. 30-36 
Longstaff, str. 102-109 

Układ nerwowy = ośrodkowy układ nerwowy (OUN) + obwodowy układ nerwowy 
Ośrodkowy układ nerwowy = mózgowie + rdzeń kręgowy 
Obwodowy układ nerwowy = nerwy (czaszkowe i rdzeniowe) + zwoje nerwowe (czuciowe: 
czaszkowe i rdzeniowe + autonomiczne) 
Obwodowy układ nerwowy = somatyczny + autonomiczny (współczulny + przywspółczulny) 
Mózgowie = przodomózgowie (mózg) + pień mózgu 
Przodomózgowie = kresomózgowie + międzymózgowie 
Pień mózgu = śródmózgowie + tyłomózgowie 
Rozwój mózgu - cewka nerwowa, przodomózgowie, śródmózgowie, tyłomózgowie, rdzeń kręgowy 
Kresomózgowie: płaty mózgu (czołowy, ciemieniowy, potyliczny, skroniowy), bruzdy: podłużna 
(centralna), 

środkowa i boczna; położenie pierwszorzędowej kory: ruchowej, czuciowej / 

somatosensorycznej, wzrokowej 

(prążkowanej), słuchowej; budowa warstwowa (6 warstw) i 

kolumnowa kory, cytoarchitektonika Brodmanna, homunkulus, 

kora przedczołowa (cechy, funkcje, 

efekty uszkodzenia, Phineas Gage, lobotomia, komisurotomia). 
Elementy kresomózgowia: kora mózgowa, zakręt obręczy, kora węchowa, opuszka węchowa, 
spoidło wielkie (ciało modzelowate), formacja hipokampa, ciało migdałowate, przegroda, sklepienie, 
jądro prążka krańcowego, struktury podkorowe – gałka blada, jądro ogoniaste, jądro półleżące, 
skorupa (cztery struktury zaliczane do ciała prążkowanego) 
Międzymózgowie: wzgórze i podwzgórze (gł. jądro niskowzgórzowe), ciała suteczkowate, 
przysadka, szyszynka, siatkówka oka 
Śródmózgowie: wzgórki czworacze (górne i dolne) – część pokrywy i nakrywka (m.in.: istota czarna, 
istota szara okołowodociągowa, pole brzuszne nakrywki, twór siatkowaty, jądro czerwienne) 
Tyłomózgowie: most, miejsce sinawe, rdzeń przedłużony (w tym: jądro wielkie szwu, jądro samotne / 
j. pasma samotnego, jądro nerwu błędnego), móżdżek 
Elementy wspólne kilku częściom mózgowia: 
1. Pęczek przyśrodkowy przodomózgowia (MFB) 
(obecny w kresomózgowiu, międzymózgowiu i śródmózgowiu) 
2. Twór siatkowaty  
(obecny głównie w śródmózgowiu i tyłomózgowiu, ale także w międzymózgowiu i rdzeniu kręgowym) 
Wybrane struktury mózgowia i ich funkcje (

Kalat, str. 80-93

Wykład 4b 
Wybrane metody neuronaukowe 

background image

Kalat, str. podano na slajdach

; Sadowski, str. 30-40; Longstaff, str. 114-118 

Eksperyment, 

grupa kontrolna, grupa doświadczalna, zmienna zależna, zmienna niezależna, 

eksperyment ostry/chroniczny, stereotaksja 

(drażnienie, iniekcja, kaniulacja, lezja, ablacja), 

tomografia (TK

), stymulacja mózgu 

Badanie obszarów aktywności mózgu 
radioaktywna 2-deoksyglukoza, emisyjna tomografia pozytonowa (PET), rezonans magnetyczny, 
funkcjonalny rezonans magnetyczny (fMRI), elektroencefalografia (EEG), magnetoencefalografia 
(MEG), metoda poten

cjałów wywołanych, rejestracja za pomocą elektrod, mikrodializa, histologia, 

histochemia / immunocytochemia 
Geny markerowe (gen c-fos

, białko c-Fos, gen zif268, białko Zif268 (marker aktywności i 

plastyczności neuronalnej; czynniki transkrypcyjne), gen gfp, białko GFP – zielone białko 
fluorescencyjne) w badaniach funkcji i aktywności promotorów genów i lokalizacji białek w mózgu. 
Otrzymywanie zwierząt transgenicznych, wprowadzanie obcego DNA (transgenu) do zygoty, 
tworzenie myszy typu nokaut 
Optogenetyka 

– założenia, kanałorodopsyna 2, halorodopsyna 

Metody szukania korelacji mózg-zachowanie (

Kalat, str. 77-78

), frenologia, F.J. Gall, kora 

skrzypków, formacja hipokampa taksówkarzy, podwzgórze, A. Einstein.  

Dodatkowo:

 

system nokautów indukowanych (Cre-loxP), użycie wirusów, siRNA

 

 
Wykład 5 
Plastyczność układu nerwowego 

Kalat, str. 107-139 

Procesy rozwojowe neuronów, rola neurotrofin i apoptozy w proliferacji prekursorów neuronalnych, 
model wzbogaconego środowiska, rola aktywności fizycznej, dystonia, kurcz pianisty/pisarski, 
neurogeneza 

(opuszka węchowa, zakręt zębaty, komora boczna), alkoholowy zespół płodowy – 

wrażliwość rozwijającego się mózgu (

Kalat, str. 107-139

)

 

Plastyczność po uszkodzeniu mózgu; udar mózgu: udar niedokrwienny, udar krwotoczny, ischemia / 
nekroza

, półcień/penumbra, ekscytotoksyczność / apoptoza, t-PA, miniudary a terapia aspiryną i 

heparyną; działanie MK-801 i obniżenia temperatury ciała w modelach zwierzęcych. 
Mechanizmy regeneracji po urazie mózgu: wyuczone zachowania kompensacyjne (rehabilitacja po 
deaferentacji

), łagodzenie diaschizy, odrastanie aksonów, pączkowanie kolaterali, nadwrażliwość 

odnerwieniowa. 
Plastyczność mózgu po uszkodzeniu ciała: reorganizacja reprezentacji zmysłowych, kończyny 
fantomowe, kora baryłkowa / efekt usunięcia włosów czuciowych, ból fantomowy, czucie fantomowe, 
terapia bólu fantomowego. 
 
Wykład 6 
Zmysły mechaniczne – dotyk, ból, zmysł równowagi, słuch 

Kalat, str. 188-207 

Właściwości dźwięku: częstotliwość, wysokość, Hz, amplituda, głośność, zakres słyszalności, 
spektrogram. Budowa ucha

, komórki włoskowate ślimaka, błona podstawna, nerw słuchowy, 

mechanizm aktywacji receptorów słuchu. Percepcja wysokości dźwięku: zasada częstotliwości, 
zasada salwy, zasada miejsca

. Drogi słuchowe (wzgórki czworacze dolne, kora słuchowa, 

przewodzenie kontralateralne, organizacja tonotopowa). Uszkodzenia słuchu, leczenie, tinnitus. 
Mechanizmy lokalizacji źródła dźwięku. Zmysł równowagi (narząd przedsionkowy, woreczek, 
łagiewka, otolity, przewody półkoliste, komórki włoskowate). Czucie somatyczne: układ 
somatosensoryczny, dermatomy, 

przebieg dróg czucia (3 neurony, wzgórze). 

Ból (

Sadowski, str. 249-266

Longstaff, str. 150-157

). 

Przebieg dróg czucia bólu, definicja bólu, 

nocyceptory, odruchy obronne / nocyceptywne, nocycepcja, nocyce

ptory skóry mechaniczne 

(zmielinizowane włókna A

) i polimodalne 

(niezmielinizowane, C), ból fizjologiczny a patologiczny, 

nerwoból, rwa, ból neuropatyczny, hiperanalgezja, allodynia, kinetyka przewodzenia informacji o bólu 
(

włókna A

, A

, C

), ból ostry/szybki, ból piekący/wolny, mechanizmy przedłużające ból wolny 

(bradykinina, histamina, serotonina, prostaglandyny, jony potasu, substancja P 

– neuroprzekaźnik, 

NGF, 

przedłużona aktywacja gleju; neuron czuciowy I-rzędowy (komórka rzekomojednobiegunowa), 

zwój rdzeniowy korzenia grzbietowego, róg grzbietowy rdzenia kręgowego, istota galaretowata, 
działanie bramki rdzeniowej (połączenia, neuroprzekaźniki; 

Sadowski, str. 251, Longstaff, str. 

154

), 

3 drogi przenoszenia informacji do ośrodków czucia bólu w mózgu i ich funkcje: 1. przez 

wzgórze (ocena lokalizacji bólu),  2. przez twór siatkowaty (pobudzenie), 3. do śródmózgowia (do 
istoty szarej okołowodociągowej, tłumienie bólu); analgezja, ośrodkowy system tłumienia bólu, istota 
szara okołowodociągowa, szlak przenoszenia informacji „emocjonalnej” o bólu (struktury), czynniki i 

background image

mechanizmy wywołujące analgezję, znieczulenie farmakologiczne (środki i mechanizmy ich działania), 
opioidy 

(Kalat, str. 456-7)

, receptory opioidowe

, antagoniści – nalokson, naltrekson, opioidy a opiaty, 

endorfiny

, enkefaliny, dynorfiny, endomorfiny; działanie endorfin (na receptory opioidowe, hamujące 

białka G, cyklazę adenylanową, kanały potasowe); kannabinoidy (

Kalat, str. 457-8

;

 

egzogenne i 

endogenne, receptory - 

występowanie, anandamid, 2-arachidonoiloglicerol, powiązanie receptorów 

CB

1

 

z białkami G, spadek stężenia cAMP); modele zwierzęce badania bólu (test gorącej płytki, test 

cofania ogona). 
 

 

Materiały szczegółowe 
 
Genetyka, pojęcia podstawowe 
gen  
– podstawowa jednostka dziedziczenia przekazywana potomstwu przez rodziców 
– odcinek DNA znajdujący się w chromosomie 
– odcinek DNA zawierający informację o odcinku RNA 
allele 
– różniące się od siebie wersje genu, zajmują ten sam locus w chromosomach homologicznych 
locus 
– miejsce zajmowane przez konkretny gen w chromosomie 
homozygota (zawsze tylko w odniesieniu do konkretnego genu) 
– organizm diploidalny, który ma identyczne allele w obu chromosomach homologicznych 
heterozygota (zawsze tylko w odniesieniu do konkretnego genu) 
– organizm diploidalny, który ma różne allele w obu chromosomach homologicznych 
genotyp 
– zestaw wszystkich alleli organizmu 
fenotyp 
– zestaw wszystkich cech organizmu (zewnętrzny wyraz genotypu) 
allel dominujący 
– przejawia się w fenotypie, gdy występuje w stanie heterozygotycznym lub homozygotycznym 
allel recesywny 
– przejawia się w fenotypie, gdy występuje tylko w stanie homozygotycznym 
 
Wybrane i

nformacje na temat wybranych chorób 

 
Zespół Downa: trzy chromosomy 21 (trisomia), opóźnienie w rozwoju psychicznym i fizycznym o 
różnym nasileniu, zazwyczaj umiarkowane upośledzenie umysłowe, ryzyko wystąpienia rośnie wraz z 
wiekiem matki, przedwczesne starzenie się, choroba Alzheimera; w formie translokacyjnej powstaje 
na skutek połączenia się chromosomu 14 i 21. 
Zespół Klinefeltera: kariotyp 47, XXY lub 48, XXXY; ryzyko urodzenia zwiększa się wraz z wiekiem 
matki, mężczyźni (ze względu na obecność chromosomu Y), niepłodni, u 20% upośledzenie umysłowe 
Zespół Turnera: kariotyp 45, X0, ryzyko urodzenia zwiększa się wraz z wiekiem matki, kobiety (ze 
względu na brak chromosomu Y), niepłodność, u części chorych lekkie upośledzenie umysłowe 
Zespół miauczenia kota (cri-du-chat syndrome): 
powstaje na skutek delecji fragmentu ramion 
kr

ótkich chromosomu 5, powoduje głębokie upośledzenie umysłowe 

Choroby genetyczne/dziedziczne wynikające z mutacji genowych: 
1. dziedziczone w sposób recesywny autosomalny: anemia sierpowata, fenyloketonuria, 
mukowiscydoza, galaktazemia 
2. dziedziczona w sposób dominujacy autosomalny: choroba Huntingtona 
3. dziedz

iczone w sposób recesywny, sprzężony z płcią: daltonizm, hemofilia. 

Fenyloketonuria: 

nagromadzenie się fenyloalaniny (jeden z aminokwasów) uszkadzające rozwijający 

się układ nerwowy, u osób leczonych (dieta) drobne defekty intelektualne, u osób nieleczonych 
upośledzenie umysłowe i opóźnienie w rozwoju 
Choroba Huntingtona: 

degeneracja układu nerwowego, prowadzi do choroby psychicznej, 

śmiertelna, objawia się między 35. a 45. rokiem życia, warunkuje ją gen kodujący białko huntingtynę, 
który zawiera wielokrotne powtórzenia CAG, 10-35 powtórzeń – norma, 

40 powtórzeń – choroba, 

huntingtyna jest niezbędna do transportowania neuroprzekaźników z ciała komórki poprzez akson do 
synapsy, zmutowana huntingtyna jest dłuższa/większa i toksyczna dla komórki,  
Galaktazemia:
 

niedobór lub brak enzymów przekształcających cukry, w ciężkich przypadkach 

opóźnienie w rozwoju somatycznym i psychicznym 

background image

Hemofilia: 

recesywny, sprzężona z płcią, brak krzepliwości krwi, chorują wyłącznie mężczyźni, 

kobiety są nosicielkami, płody z mutacją w obu chromosomach X nie przeżywają 
Daltonizm: 

recesywny, sprzężony z płcią, ślepota na barwy czerwoną i zieloną, 8% mężczyzn, 0,4% 

kobiet. 
Zespół łamliwego chromosomu X: mutacja występuje w promotorze genu fmr1 w chromosomie X 
polega na wielokrotnych p

owtórzeniach CGG, 6-54 powtórzeń – norma, 55-200 powtórzeń – 

premutacja (nie wywołuje choroby, ale prowadzi do niej w kolejnym pokoleniu), ponad 200 powtórzeń 
– upośledzenie umysłowe; mutacja powoduje zaburzenia transkrypcji genu fmr1 i powstania 
hamującego czynnika regulującego translację – białka FMRP (fragile X mental retardation protein); 
chromosom X z mutacją ma tendencję do pękania, u dziewcząt połowa ujawnia lekki stopień 
upośledzenia, trudności w uczeniu się, u chłopców występuje upośledzenie umysłowe (od 
umiarkowanego do głębokiego)