Trafiona przez magnetar
27 sierpnia ub. r. rozb∏ysk promieniowania
gamma i rentgenowskiego spoza Uk∏adu
S∏onecznego uderzy∏ w górne warstwy
atmosfery ziemskiej, przerywajàc na jakieÊ
5 min ∏àcznoÊç radiowà i zak∏ócajàc
dzia∏anie statków kosmicznych. Bioràc
pod uwag´ intensywnoÊç promieniowania,
którego aktywnoÊç elektryczna w jonosferze
dorównywa∏a aktywnoÊci S∏oƒca, Umran
Inan ze Stanford University wraz
z kolegami sàdzi, ˝e jego êród∏em by∏
magnetar, rzadkiego typu gwiazda
neutronowa o bardzo silnym polu
magnetycznym. Kevin Hurley z University
of California w Berkeley obliczy∏, ˝e aby
zaistnia∏o sierpniowe zjawisko, magnetar
musia∏ wyzwoliç takà iloÊç energii, która
wystarczy∏aby na potrzeby ca∏ej ziemskiej
cywilizacji przez miliard miliardów lat.
Wodny Êwiat
U.S. Geological Survey (USGS) przekaza∏
ostatnio troch´ dobrych wiadomoÊci:
pomimo wzrostu liczby ludnoÊci Amerykanie
zu˝ywajà o 2% wody mniej
ni˝ w 1990 roku i 10% mniej
ni˝ w 1980 roku. Zu˝ycie
s∏odkiej wody na mieszkaƒca
równie˝ spad∏o z 5070 l
dziennie w 1990 roku
do 4845 l w 1995 roku.
W latach 1950–1980 w USA
odnotowywano stopniowy
wzrost zu˝ycia wody.
USGS stwierdza, ˝e do odwrócenia
tej tendencji przyczyni∏o si´ podnoszenie
ÊwiadomoÊci spo∏ecznej, lepsze techniki
nawadniania i wi´ksza wydajnoÊç
produkcji przemys∏owej.
W g∏´bi pustki
Trzy lata temu znajdujàcy si´ na orbicie
wokó∏ziemskiej Teleskop Kosmiczny
Hubble’a
wycelowa∏ swojà szerokokàtnà
kamer´ planetarnà (WFPC2 – Wide
Field Planetary Camera 2) w coÊ,
co wydawa∏o si´ pustym
skrawkiem nieba, nazwanym
G∏´bokim Polem Hubble’a
(Hubble Deep Field). Dzi´ki
temu odkryto mnóstwo bardzo
odleg∏ych galaktyk i dziwne
niebieskawe plamki. Teraz
teleskop przebada∏ ponownie
ten sam obszar za pomocà
kamery NICMOS (Near-Infrared
Camera and Multi-Object
Spectrometer), która ma
wi´kszy zakres obserwacji.
W porównaniu z poprzednimi
wynikami zdj´cia w podczerwieni
ukazujà o wiele wi´cej
odleg∏ych galaktyk – niektóre
z nich mogà mieç nawet 12 mld lat.
Ponadto ze zdj´ç z NICMOS wynika,
˝e zagadkowe b∏´kitne plamki na zdj´ciach
optycznych sà po prostu obszarami
intensywnego tworzenia si´ gwiazd
w skàdinàd zwyczajnych galaktykach.
Wi´cej informacji na ten temat znajduje si´
na stronie internetowej Scientific American:
www.sciam.com/exhibit/101998hubble/index.html
Kristin Leutwyler
Tajemnica leptyny
Czy hormon tkanki t∏uszczowej
ma zwiàzek z niedoborami
odpornoÊci i rakiem?
C
o ∏àczy mas´ cia∏a, uk∏ad od-
pornoÊciowy i powstawanie
nowych naczyƒ krwionoÊ-
nych? Zgodnie z wynikami kilku ostat-
nio przeprowadzonych badaƒ odpo-
wiedê brzmi: leptyna. Par´ miesi´cy
temu naukowcy odkryli receptory dla
tego hormonu – po raz pierwszy ziden-
tyfikowanego w trakcie badaƒ nad oty-
∏oÊcià myszy – w nowo powstajàcych
naczyniach w∏osowatych oraz w lim-
focytach T, komórkach uk∏adu odpor-
noÊciowego. Wyniki te zmieni∏y poglà-
dy naukowców na dzia∏anie leptyny,
wskazujà bowiem, ˝e mo˝e ona braç
udzia∏ w procesach towarzyszàcych
obni˝eniu odpornoÊci czy rakowi.
Leptyna wywo∏a∏a du˝e zamieszanie
w mediach w 1995 roku, kiedy Jeffrey
M. Friedman i jego wspó∏pracownicy
z Rockefeller University wykazali, ˝e
zastrzyki z leptyny powodowa∏y chud-
ni´cie myszy, które z powodu braku ge-
nu tego hormonu obrasta∏y t∏uszczem.
Badacze sugerowali, ˝e w normalnych
warunkach komórki tkanki t∏uszczowej
produkujà leptyn´, informujàc w ten
sposób mózg o zawartoÊci t∏uszczu
w organizmie, a co za tym idzie, czy po-
winno si´ przestaç, czy te˝ jeÊç wi´cej.
W Science z 11 wrzeÊnia ub. r. M. Rocio
Sierra-Honigmann z Yale University
School of Medicine i jej wspó∏pracow-
nicy donieÊli o natkni´ciu si´ na recep-
tory dla leptyny w trakcie badaƒ nad
komórkami Êródb∏onka wyÊcie∏ajàcymi
naczynia krwionoÊne. W celu wyjaÊnie-
nia ewentualnej roli, jakà hormon ten
odgrywa w uk∏adzie naczyniowym, na-
ukowcy m.in. wszczepili zbiorniczki za-
wierajàce leptyn´ do rogówki szczurów
– jest to powszechnie stosowany test po-
zwalajàcy ustaliç, czy dana substancja
powoduje wzrost naczyƒ krwionoÊnych,
czyli angiogenez´. Ku zdumieniu ba-
daczy okaza∏o si´, ˝e nowe naczynia
krwionoÊne przeros∏y rogówk´ szczu-
rów, którym wszczepiono implanty
zawierajàce leptyn´, podczas gdy ro-
gówka zwierzàt ze zbiorniczkami za-
wierajàcymi sól fizjologicznà pozosta∏a
nie zmieniona.
Dwa tygodnie wczeÊniej, w Nature
z 27 sierpnia ub. r., Graham M. Lord i je-
go zespó∏ z Imperial College School of
Medicine w Londynie opublikowali do-
niesienie o innym zaskakujàcym odkry-
ciu dotyczàcym leptyny. Poszukujàc od-
powiedzi na pytanie, dlaczego u niedo-
˝ywionych osób ∏atwiej rozwijajà si´
zaka˝enia, badacze dodawali hormon
do hodowli leukocytów zwanych lim-
focytami pomocniczymi T albo limfocy-
tami T CD4. Wydzielajà one ró˝ne sub-
stancje – tzw. cytokiny, które stymulujà
pewne komórki uk∏adu odpornoÊcio-
wego do produkcji przeciwcia∏ albo po-
budzajà inne do przekszta∏cania si´
w wyspecjalizowane komórki tzw. za-
bójców (killer cells) w odpowiedzi na
zaka˝enie.
Lord i jego wspó∏pracownicy zauwa-
˝yli, ˝e u myszy g∏odzonych przez
48 godz. dochodzi do os∏abienia odpo-
wiedzi immunologicznej: po wstrzyk-
ni´ciu Êrodka dra˝niàcego wystàpi∏
obrz´k uszu, który u nie dokarmionych
zwierzàt by∏ trzykrotnie mniejszy od ob-
serwowanego u myszy karmionych.
Kiedy natomiast g∏odzonym zwierz´-
tom podano leptyn´, reakcja by∏a rów-
nie silna jak w grupie kontrolnej.
Jakie wnioski mo˝na wyciàgnàç
z tych dwóch badaƒ? Lord uwa˝a, ˝e
dowodzà one, i˝ leptyna jest hormonem
pe∏niàcym wiele funkcji w organizmie,
a jej udzia∏ w regulacji masy cia∏a mo-
˝e byç jedynie wierzcho∏kiem góry lo-
dowej. Zgadza si´ z nim Sierra-Honig-
mann, która zapewnia, ˝e „rola leptyny
bynajmniej nie ogranicza si´ do regula-
cji apetytu”.
Lord twierdzi, ˝e sensowne jest, aby
w okresie g∏odu organizm ogranicza∏
zdolnoÊç do wytwarzania swoistej od-
18 Â
WIAT
N
AUKI
Luty 1999
Ciàg dalszy ze strony 16
ENDOKRYNOLOGIA
SKÑD SI¢ TU WZIѸ HORMON
tkanki t∏uszczowej? Receptory
dla leptyny znalezione na
limfocytach T mogà przyczyniç si´
do wyjaÊnienia, dlaczego niedo˝ywieni
ludzie majà os∏abionà odpornoÊç.
DON FAWCETT
Photo Researchers, Inc.
PHOTO RESEARCHERS, INC.
NASA I RODGER I. THOMPSOM
University of Arizona